بيماری های انسدادی تنفسی

Download Report

Transcript بيماری های انسدادی تنفسی

‫بیماری انسدادی راه هوایی‬
Obstructive Airway Disease
‫‪OBSTRUCTIVE AIRWAY DISEASE‬‬
‫‪ ‬بیمار های انسدادی شامل آسم و ‪(COPD‬آمفیزم و برونشیت مزمن )‬
‫می باشند‪.‬‬
‫‪ ‬عالمت اصلی بیماران انسدادی راه هوایی ‪:‬تنگی نفس ‪،‬سرفه یا تنگی‬
‫نفس شبانه است‬
‫‪ ‬انسداد راه هوایی سبب پنومونی شده و دوره های مکرر پنومونی سبب‬
‫اسکار در بافت ریه و گشاد شدگی کیسه های هوایی مسدود شده و منجر‬
‫به ‪COPD‬می گردد‬
‫‪ ‬تعریف بالینی برونشیت مزمن عبارت است از وجود سرفه خلط دار‬
‫برای حداقل سه ماه در سال در دو یا چند سال متوالی‬
‫‪ ‬آمفیزم عارضه برگشت ناپذیر و بیماری دژنراتیو است که با کاهش فشار‬
‫سطحی کیسه های هوایی(ازبیین رفتن خاصیت ارتجاعی)به دنبال از بین‬
‫رفتن سورفکتانت ریوی مشخص می گردد‪.‬‬
‫‪OBSTRUCTIVE AIRWAY DISEASE‬‬
‫‪ ‬بیماران ‪ COPD‬ظاهری در قفسه سینه ظاهری به بشکه پیدا می کنند‬
‫که در سمع صدا های تنفسی غیر طبیعی شنیده می گردد‪.‬‬
‫‪ ‬رال‬
‫‪ ‬رونکای‬
‫‪ ‬ویز‬
‫‪ ‬سابقه طوالنی مدت تنگی نفس داشته و به ندرت سابقه ای از درد سینه‬
‫دارند‬
‫‪OBSTRUCTIVE AIRWAY DISEASE‬‬
‫‪ ‬آسم بیماری انسدادی برگشت پذیر بوده و در واقع اسپاسم حاد راه های‬
‫هوایی کوچکتر که برونشیول نامیده می شوند است و با تولید بیش از حد‬
‫موکوس و انقباض عضالت برونشیول ها مشخص می گردد‬
‫‪ ‬علت اصلی ایجاد آلرژن ها بوده و در طی بازدم صدای ویز به گوش می‬
‫رسد‬
‫‪OBSTRUCTIVE AIRWAY DISEASE‬‬
‫اقدامات‬
‫‪ -1‬گرفتن شرح حال‬
‫‪ -2‬قرار دادن بیماردر موقیعت مناسب‬
‫‪ -3‬اکسیژن‬
‫‪ -4‬گرفتن رگ‬
‫‪ -5‬استفاده از اسپری های تنفسی‬
‫‪ -6‬تعبیه لوله تراشه‬
‫‪ -7‬پایش و ضعیت قلبی بیمار و استفاده از آگونیست های بتا (آلبوترول یا‬
‫اپی نفرین‬
‫آسم و واکنش های ناشی از آنافیالکسی‬
‫‪ ‬آنافیالکسی واکنشی است که با تورم راه هوایی و گشاد شدگی عروق‬
‫خونی سراسر بدن مشخص می گردد‪ .‬واین گشاد شدگی عروق سببب‬
‫کاهش فشار خون می شود‬
‫‪ ‬اپی نفرین داروی انتخابی بوده و در کنار آن ار اکسیژن و آنتی هیستامین‬
‫استفاده می شود‬
‫تب یونجه‬
‫آلرژی بسیار خفیف بوده که عموما مشکل اورژانسی ایجاد نمی کند‬
‫عالئم آن ‪ :‬گرفتگی بینی ‪ ،‬آبریزش بینی (رینوره)و عطسه می باشد‬
‫انسداد مکانیکی راه هوایی‬
‫‪ ‬صداهای غیرطبیعی راه هوایی‪:‬‬
‫‪ ‬خرخر کردن ‪ :Snoring‬انسداد نسبی مجاری هوایی فوقانی بوسیله‬
‫قاعده زبان یا بافتهای شل شده در فارنکس‬
‫‪ ‬قرقار کردن ‪ :Crowing‬در اثر اسپاسم عضالت اطراف حنجره و‬
‫باریک شدن مجرای ورودی نای‬
‫‪ ‬قل قل کردن ‪ :Gurgling‬وجود خون‪ ،‬استفراغ‪ ،‬ترشحات یا سایر‬
‫مایعات در مجاری هوایی‬
‫‪ :‬انسداد شدید مجاری هوایی فوقانی بدلیل ادم حنجره‪Stridor‬استریدور‬
‫‪‬‬
‫انسداد مکانیکی راه هوایی‬
‫باز کردن دهان‬
‫تکنیک انگشت متقاطع‪:‬‬
‫‪ -1 ‬باال و پشت سر بیمار زانو بزنید‪.‬‬
‫‪ -2 ‬انگشت شست و اشاره یک دست را به حالت متقاطع روی هم قرار‬
‫دهید‪.‬‬
‫‪ -3 ‬انگشت شست را روی دندانهای پیشین تحتانی و انگشت اشاره را‬
‫روی دندانهای پیشین فوقانی قرار دهید‪.‬‬
‫‪ -4‬برای باز کردن دهان از حرکت قیچی مانند این دو انگشت استفاده ‪‬‬
‫نمایید‪.‬‬
‫انسداد مکانیکی راه هوایی‬
‫باز کردن راه هوایی‬
‫‪ ‬مانور سر عقب‪ ،‬چانه باال‬
‫‪ ‬مانور سر عقب چانه باال در کودکان‬
‫‪ ‬مانور باز کردن فک با فشار‬
‫انسداد مکانیکی راه هوایی‬
‫مانور سر عقب چانه باال‬
‫‪ -1 ‬یک دست را روی پیشانی بیمار قرار داده و فشار محکم و به سمت‬
‫عقب با کف دست به آن وارد نموده و سر را به عقب بکشید‪ .‬نوک‬
‫انگشتان دست دیگر را زیر قسمت استخوانی فک تحتانی قرار دهید‪.‬‬
‫‪ -2 ‬چانه را به جلو بیاورید و ضمن حمایت فک‪ ،‬سر را تا حدامکان به‬
‫عقب بکشید‪ .‬بافت نرم زیر چانه را فشار ندهید زیرا می تواند باعث‬
‫انسداد راه هوایی گردد‪.‬‬
‫‪ -3 ‬فشار روی پیشانی بیمار را با دست دیگر ادامه دهید تا سر به عقب‬
‫نگه داشته شود‪.‬‬
‫‪ -4 ‬چانه را به باال بکشید تا دندانها نزدیک هم قرار گیرند‬
‫‪ -5‬اگر بیمار دندان مصنوعی دارد‪ ،‬باقی گذاشتن آنها در جای خود ‪‬‬
‫احتمال انسداد با لبها را کاهش می دهد‪.‬‬
‫انسداد مکانیکی راه هوایی‬
‫مانور سر عقب چانه باال در کودکان‬
‫‪ ‬در شیرخواران‪ ،‬سر باید به طور آرامتر به عقب برده شده و در وضعیت‬
‫خنثی قرار داده شود‪ .‬گاهی الزم است پشت شانه های بیمار بالشت‬
‫بگذاریم‬
‫انسداد مکانیکی راه هوایی‬
‫مانور باز کردن فک با فشار‬
‫‪ ‬در صورت احتمال آسیب ستون فقرات‪ ،‬سر و گردن باید در وضعیت‬
‫خنثی قرار داده شده و در خط وسط حفظ گردد‪.‬‬
‫‪ -1 ‬باالی سر بیمار زانو بزنید‪ .‬آرنجهای خود را بر روی سطحی که‬
‫بیمار روی آن دراز کشیده قرار داده و دستان خود را در دو طرف سر‬
‫بیمار بگذارید‪.‬‬
‫‪ -2 ‬زوایای فک تحتانی بیمار در هر دو طرف را مشت کنید‪ .‬با هر دو‬
‫دست فک را به جلو بکشید‪ .‬این کار زبان را به جلو حرکت داده و از راه‬
‫هوایی دور می کند‪ .‬در صورت عدم شک به آسیب مهره ها میتوان سر‬
‫را به عقب کشید‪.‬‬
‫‪-3‬در صورت بسته بودن لبها با انگشت شست خود لب تحتانی را به عقب ‪‬‬
‫بکشید‪.‬‬
‫انسداد مکانیکی راه هوایی‬
‫قرار دادن بیمار در وضعیت مناسب‬
‫‪ ‬اگر بیمار دچار کاهش سطح هوشیاری شده و یا در معرض خطر‬
‫آسپیراسیون است‪ ،‬بالفاصله باید وی را در وضعیت لترال تعدیل یافته‬
‫قرار داد‪.‬‬
‫‪ ‬در بیماران مشکوک به آسیب ستون فقرات نباید از این پوزیشن استفاده‬
‫کرد‪.‬‬
‫‪ ‬هر ‪ 30‬دقیقه بیمار را به پهلوی مقابل بچرخانید‬
‫ترومبو آمبولی ریوی‬
‫‪ ‬به هر چیزی اطالق می گردد که وارد گردش خون شود‪.‬‬
‫عالیم بالینی‪:‬‬
‫‪ ‬تنگی نفس ناگهانی‪ ،‬درد پاورزی‪ ،‬بیقراری شدید‪ ،‬احساس مرگ قریب‬
‫الوقوع‪ ،‬هموپتیزی‪ ،‬تاکی پنه‪ ،‬تاکیکاردی‪ ،‬اتساع وریدهای گردنی‬
‫ترومبو آمبولی ریوی‬
‫مداخالت‪:‬‬
‫‪ ‬اکسیژن درمانی‬
‫‪ ‬مایع درمانی‬
‫‪ ‬مانیتورینگ دقیق عالیم‬
‫‪ ‬آنتی کوآگوالنت‬
‫‪ ‬افزایش قدرت انقباضی قلب‬
‫‪ ‬کنترل اضطراب و حفظ امنیت بیمار‬
‫‪ ‬انجام آزمایشات تشخیصی‬
‫‪ ‬آمادگی جهت آمبولکتومی‬
‫‪PLEURAL EFFUSION AND EMPYEMA‬‬
‫افیوژن پلور یعنی جمع شدن مایع در بیرون ریه در یک یا دو طرف ریه‬
‫آمپیم عبارت است از تجمع چرک در یکی از حفرات بدن‬
‫مهمترین علل‪:‬‬
‫‪ ‬انفارکتوس ریه‪ ،‬نارسایی احتقانی ریه‪ ،‬سل‪ ،‬پنومونی‪ ،‬عفونتهای ریوی‬
‫بویژه ویرال‪ ،‬سندرم نفروتیک‪ ،‬بیماری بافت همبند‪ ،‬آمبولی ریه‪،‬‬
‫تومورهای نئوپالستیک‪ ،‬آبسه ریه و جراحی توراسیک‬
‫‪PLEURAL EFFUSION AND EMPYEMA‬‬
‫تظاهرات بالینی‪:‬‬
‫‪ ‬عالیم معموال شامل عالیم بیماری زمینه ای است‪.‬‬
‫‪ ‬سابقه اخیر یک عفونت تب زا‬
‫‪ ‬درد پلورزی‬
‫‪ ‬دیسپنه‬
‫‪ ‬سرفه‬
‫‪ ‬کاهش یا فقدان حرکات قفسه سینه در سمت گرفتار‬
‫‪ ‬صدای مات در دق‬
‫‪ ‬کاهش صداهای تنفسی در سمت مبتال‬
‫‪ ‬تب و لرز‬
‫‪ ‬تعریق شبانه و کاهش وزن‬
‫‪ ‬بی اشتهایی و حالت بیماری‬
‫‪ ‬در افیوژن شدید‪ ،‬شیفت مدیاستن و اختالالت همودینامیک و جابجایی ‪PMI‬‬
‫‪PLEURAL EFFUSION AND EMPYEMA‬‬
‫مداخالت‪:‬‬
‫‪ ‬پوزیشن نیمه نشسته یا نشسته‬
‫‪ ‬اکسیژن با ماسک به میزان ‪15 l/min‬‬
‫‪ ‬مانیتورینگ مداوم عالیم حیاتی و ریتم قلبی‬
‫‪ ‬شروع مایعات وریدی و آنتی بیوتیک‬
‫‪ ‬آماده سازی بیمار برای لوله گذاری یا توراسنتز‬
‫‪ ‬کنترل ترشحات لوله سینه هر یکساعت‬
‫‪ ‬سمع صداهای ریه هر یکساعت‬