Transcript Slide 1
گلوکوم: در حالت طبیعی چشم دارای فشار نرمالی به نام Intra Ocular preassure :IOPاست که این فشار بر اساس میزان مایع زاللیه تنظیم می شود.بطور نرمال فشار داخل چشم 10 تا mmhg21است. مایع زاللیه باعث برجستگی قرنیه می شود.معموال با افزایش سن تخلیه این مایع از داخل چشم کمی مشکل بر می شود.اگر تخلیه این مایع دچار اشکال شود و یا به اندازه کافی ترشح نشود باعث افزایش IOPمی گردد. در گلوکوم IOPباال می رود.این باال رفتن IOPمی تواند منجر به تخریب عصب بینایی شود وبدنبال آن بینایی مختل می گردد. حجم مایع زاللیه یک-هشتم قاشق چای خوری است.از نظر فیزیولوژی ترشح مایع زاللیه توسط اجسام مژگانی صورت می گیرد_سپس وارد اتاق خلفی چشم می شود،از بین رباط های عدسی عبور کرده و از راه مردمک وارد اتاق قدامی چشم می شود_سپس وارد شبکه تورین همانندی بنام ترابکوالر می شود_از آنجا وارد کانالی بنام کانال شلم Schlemمی شود واز طریق آن به داخل سیستم وریدی چشم می ریزد. مراحل تولید وتخلیه مایع زاللیه( :بترتیب) اجسام مژگانی،اتاق خلفی،از طریق مردمک،به اتاق قدامی،شبکه ترابکوالر،کانال شلم،سیستم وریدی چشم مناسب بودن جریان این مایع بستگی به میزان زاویه بین قرنیه وعنبیه دارد.زاویه نرمال بین قرنیه وعنبیه 45درجه است. در اثر فشار زیاد مایع ودر نتیجه فشار زیاد داخل چشم،کره چشم در محل نیمبوس و یا در محل عضله رکتوس خارجی (نازک ترین محل سلبیه) ممکن است پاره شود. جریان این مایع براساس زمان شبانه روز،نوع غذا،مالیدن چشم ومصرف برخی داروها زیاد می شود.بعنوان مثال وقتی که پلک را می مالیم یا به نور خورشید خیره می افزایش می IOPشویم،یا در افرادیکه فشار خون باال دارند، یابد وحتی ممکن است جداشدگی شبکیه هم اتفاق بیفتد. انواع گلوکوم: گلوکوم با زاویه باز :در این نوع ،مسیر خروج مایع باز است،اما سرعت حرکت مایع کند است ومایع بیشتر تجمع یافته در نتیجه IOPافزایش می یابد.علت این نوع گلوکوم نامشخص است. گلوکوم با زاویه بسته :در این نوع در مسیر خروجی مایع انسدادی وجود دارد که مانع از برگشت وتخلیه مایع می شود.این نوع جز اورژانس های چشمی محسوب می شود ودر صورت عدم درمان کوری غیر قابل برگشت ایجاد می کند. گلوکوم مادرزادی :از بدو تولد .معموال دو طرفه است. گلوکوم ثانویه :به علت مواردی مثل تروما ،تومور داخل چشم ومصرف کورتون ممکن است ایجاد شود. تشخیص گلوکوم: با تونومتری و رایانه می توان فشار داخل چشمی را اندازه گیری کرد. عالیم بالینی گلوکوم: دیدن هاله های نورانی اطراف اشیا-تاری دید محیطی که اشیا را بصورت حلقه های نورانی می بینند -قرمزی-درد چشم- اشک ریزش-حمالت ناگهانی تاری دید-تهوع واستفراغ همراه با درد چشم-تعریق-برادی کاردی -تغییر در اندازه مردمک-کدورت قرنیه. درمان: هدف از درمان این بیماران کاهش IOPاست.به همین منظور از چند روش استفاده می کنیم که انتخاب نوع روش بستگی به نوع گلوکوم دارد: درمان دارویی الف)داروهایی که منجربه مهار تولید زاللیه می شوند:تیمولول -استازوالمید(دیاموکس) ب)داروهایی که خروج مایع را راحت تر می کنند:پیلوکارپین -کارباکول ج)داروهایی که حجم زاللیه را کم می کنند :سرم مانیتول (معموال این دارو رایج تر است). سرم مانیتول :این سرم بصورت IVدر گردش خون بیمار جریان می یابداما سایر داروهای باال بصورت قرص یا قطره چشمی هستند.داخل ظرف سرم مانیتول کریستال های یخی وجود دارد،.هنگام استفاده باید آن را گرم کنند (روی شوفاژ یا به کمک بویلر). د)گلیسیرین :بصورت شربت خوراکی است.خوردن آن ناخوشایند استو فرد را دچار حالت تهوع می کند.برای جلوگیری از تهوع ناشی از آن بهتر است ابعد از آن از مرکبات استفاده شود. در مان جراحی: آیریدکتومی :این کار منجر به برقراری ارتباط بین اتاق قدامی وخلفی می شود.بنابراین جریان مایع زاللیه از اتاق قدامی به خلفی راحت تر صورت می گیرد. ترابکولکتومی :یعنی برداشتن بخشی از شبکه ترابکوالر که جزیی از سیستم خروجی زاللیه است؛بنابراین خروج این مایع را راحت تر می کند. آیریدوتومی به کمک لیزر :منفذ کوچکی ادر آیریس ایجاد می کنند که باعث خروج راحت تر زاللیه شود.در گلوکوم با زاویه بسته این روش مناسب است.