Transcript ตัวอย่างการกำหนดระดับความน่าจะเกิด

โดย
สำนักงำนส่งเสริมกำรปกครองท้องถิ่น
จังหวัดพิจิตร
องค์กรที่กำหนด มำตรฐำน กำรควบค ุมภำพในและบริหำรควำมเสี่ยง คือ
Committee of Sponsoring Organization of the Treadway Commission
(COSO)
COSO – I
เน้นในการควบคุมภายใน
(Internal Control)
COSO - II
ขยายหลักการควบคุมภายในมาบนหลักการ
ของการบริหารความเสี่ยง (COSO-ERM)
(Enterprise Risk Managerment) มี 8 องค์ประกอบ
1. สภาพแวดล้อมของการควบคุม
2. การประเมินความเสี่ยง
3. กิจกรรมการบริหารความเสี่ยง
4. ข้อมูลและการสื่อสารด้าน
บริหารความเสี่ยง
5. การติดตามผลและเฝ้ าระวังความเสี่ยง
1. สภาพแวดล้อมภายใน (Internal Environment : IE)
2. การกาหนดวัตถุประสงค์ (objective Setting : OS)
3. การระบุปัจจัยเสี่ยง (Event Identification : EI)
4. การประเมินความเสี่ยง (Risk Assessment : RA)
5. กลยุทธ์ที่ใช้จดั การความเสี่ยง (Risk Response : RR)
6. กิจกรรมควบคุมความเสี่ยง (Control Activity : CA)
7. สารสนเทศและการสื่อสาร (Information and
Communication : IC)
8. การติดตามผล (Monitoring : M)
3
หน่วยงำนท ุกระดับ
ย ุทธศำสตร์, วัตถ ุประสงค์, เป้ำหมำย
COSO – ERM
( 8 องค์ประกอบ)
IE,OS, EI, RA, RR, CA, IC
4
กำรบริหำรควำมเสี่ยงและกำรควบค ุมภำยใน
กำรบริหำรควำมเสี่ยงและกำรควบค ุมภำยใน
เป็นเครื่องมือที่ใช้ในกำรบริหำร ตำมหลักกำร
กำกับด ูแลกิจกำรที่ดี
5
คำนิยำม
กำรควบค ุมภำยใน คือ กระบวนกำรที่คณะผูบ้ ริหำรและบ ุคลำกร
ในองค์กรกำหนดขึ้น ซึ่งเป็นกำรออกแบบ
ในระดับที่สมเหต ุสมผลเพื่อให้เกิดควำม
เชื่อมัน่ ในกำรบรรล ุวัตถ ุประสงค์
ควำมเสี่ยง หมำยถึง เหต ุกำรณ์ที่ไม่พึงประสงค์หรือกำรกระทำ
ใดๆ อันก่อให้เกิดผลลัพธ์ดำ้ นลบหรือ
ผลลัพธ์ที่ไม่ตอ้ งกำร ทำให้งำนไม่ประสบ
ควำมสำเร็จตำมเป้ำหมำยที่กำหนด
6
คำนิยำม (ต่อ)
กำรบริหำรควำมเสี่ยง หมำยถึง กระบวนกำรที่กำหนดโดยคณะกรรมกำรบริษทั
ผูบ้ ริหำรและบ ุคลำกรขององค์กร สำหรับใช้
ประกอบกำรวำงแผนดำเนินงำนและกำรปฏิบตั ิงำน
โดยคำนึงถึงเหต ุกำรณ์ที่อำจเกิดขึ้นและมีผลเสีย
หำยต่อองค์กร และจัดกำรกับควำมเสี่ยงเหล่ำนัน้
ให้อยูใ่ นระดับที่ยอมรับได้ เพื่อให้องค์กรมีควำม
มัน่ ใจว่ำสำมำรถดำเนินงำนให้บรรล ุเป้ำหมำย
ที่วำงไว้ได้
กำรประเมินควำมเสี่ยง หมำยถึง กระบวนกำรที่ใช้ในกำรระบ ุควำมเสี่ยง กำรวิเครำะห์
ควำมเสี่ยง และกำรกำหนดแนวทำงกำรควบค ุมเพื่อ
ป้องกันหรือลดควำมเสี่ยง และหำแนวทำงแก้ไขและ
ควบค ุมให้ควำมเสี่ยงอยูใ่ นระดับที่เกิดควำมเสียหำย
น้อยที่ส ุด
7
ประโยชน์ของกำรควบค ุมภำยใน
เพื่อให้กำรปฏิบตั ิงำนเป็นไปอย่ำงมีประสิทธิภำพและประสิทธิผล
เพื่อให้ขอ้ มูลและรำยงำนทำงกำรเงินที่ถกู ต้องครบถ้วนและเชื่อถือได้
เพื่อให้บ ุคลำกรมีกำรปฏิบตั ิตำมนโยบำย กฎหมำย เงื่อนไข สัญญำ
ข้อตกลง ระเบียบข้อบังคับต่ำงๆ ของหน่วยงำนอย่ำงถกู ต้องและ
ครบถ้วน
เป็นกำรป้องกันรักษำทรัพย์สิน
ควำมถูกต้องและครบถ้วนของกำรบันทึกบัญชี
กำรจัดทำข้อมูลทำงกำรเงินที่เชื่อถือได้อย่ำงทันเวลำ
8
ประโยชน์ของกำรบริหำรควำมเสี่ยง
เป็นกำรเชื่อมโยงย ุทธศำสตร์กบั เป้ำหมำย
มุง่ ไปสูค่ วำมสำเร็จของย ุทธศำสตร์กบั เป้ำหมำย
กำรคำดหมำยเหต ุกำรณ์ลว่ งหน้ำ เพื่อช่วยตัดสินใจ
ลดโอกำสกำรเกิดข้อผิดพลำดและควำมเสียหำย
สร้ำงสัญญำณเตือนภัย
สร้ำงควำมเชื่อมัน่ และร่วมมือกันในกำรปฏิบตั ิงำน
ทำให้มีกำรใช้เงินลงท ุนและทรัพย์สินอย่ำงมีประสิทธิภำพ
ก่อให้เกิดกำรกำกับด ูแลองค์กรที่ดี
9
10
องค์ประกอบกำรบริหำรควำมเสี่ยง
มี 8 ประกำร คือ
11
1. สภำพแวดล้อมของกำรบริหำรควำมเสี่ยง
วัตถ ุประสงค์และเป้ำหมำย
โครงสร้ำงองค์กร
วิธีกำรและขัน้ ตอน
กำหนดระดับควำมเสี่ยงที่ยอมรับได้
กำรสื่อสำรข้อมูลไปสูผ
่ เ้ ู กี่ยวข้อง
12
2. วัตถ ุประสงค์และเป้ำหมำย
กำหนดนโยบำย
กำหนดย ุทธศำสตร์
วิธีกำรขัน้ ตอนในกำรบริหำรควำมเสี่ยง
13
3. ระบ ุควำมเสี่ยงและปัจจัยเสี่ยงต่ำงๆ
ต้องระดมสมองจำกผูร้ บั ผิดชอบต่ำงๆ
ข้อควรระวัง
กำรระบ ุปัจจัยเสี่ยงไม่หมด
14
สำเหต ุของควำมเสี่ยงอำจเกิดจำก
ปัจจัยภำยในของหน่วยงำน
ลักษณะงำน
ระบบกำรควบค ุมภำยในองค์กร
กำรตรวจไม่พบข้อผิดพลำด
สำเหต ุอื่นๆ
15
สำเหต ุของควำมเสี่ยงอำจเกิดจำก (ต่อ)
ปัจจัยภำยนอก
กฎหมำย
กฎเกณฑ์ของทำงรำชกำร
กำรเปลี่ยนแปลงทำงเทคโนโลยีหรือ
สภำพแวดล้อมทำงเศรษฐกิจสังคม
และกำรเมือง
16
4. กำรประเมินควำมเสี่ยง
คือ กำรวัดระดับควำมเสี่ยง
วิธีวดั ควำมเสี่ยง
วัดได้ เป็นตัวเลข
ไม่สำมำรถวัด เป็นตัวเลข
จัดระดับควำมเสี่ยง
พิจำรณำจำก โอกำสเกิดกับผลกระทบ
พิจำรณำระดับควำมเสี่ยงว่ำอยูใ่ นระดับที่
ยอมรับได้ หรือไม่ได้
17
กำรประเมินควำมเสี่ยง
โดยทัว่ ไปมักจะประเมินระดับควำมน่ำจะเกิด (Likelihood) และ
ระดับผลกระทบ (Impact)
ระดับที่ 5 – มำกที่ส ุด
4 – มำก
3 – ปำนกลำง
2 – น้อย
1 - น้อยมำก
18
ตัวอย่ำงกำรกำหนดระดับควำมน่ำจะเกิด
19
ตัวอย่ำงกำรกำหนดระดับควำมน่ำจะเกิด
เชิงคุณภาพ
ระดับ
เชิงปริมาณ
เคยเกิด
คาดว่าจะเกิด
โอกาสความน่าจะ
เกิดทางสถิติ
ความถี่
1. เป็ นไปได้นอ้ ยมาก
ยากที่จะเกิด (Rare)
ไม่เคยเกิด
ภายใน > 4 ปี
1 – 9%
0 ครัง้ /ไตรมาส
2. เป็ นไปได้นอ้ ย (Unlikely)
ทุก >4 ปี
ภายใน 3 ปี
10 – 20%
1 ครัง้ /ไตรมาส
3. อาจจะเกิด (Possible)
ทุก 2 – 3 ปี
ภายใน 2 ปี
21 – 55%
2-3 ครัง้ /ไตรมาส
4. น่าจะเกิดมาก (Lickly)
ทุกปี
ภายใน 1 ปี
56 – 80%
4-5 ครัง้ /ไตรมาส
ทุก 6 เดือน
ภายใน 6 เดือน
81 – 100%
> 5 ครัง้ /ไตรมาส
5. น่าจะเกิดมากสุด (Almost
Certain)
20
กำรกำหนดระดับผลกระทบ
ผลกระทบที่ไม่ใช่กำรเงิน
ระดับผลกระทบ
ผลกระทบกำรเงิน
ชื่อเสียง
ส ุขภำพชีวิต
ควำมผิดกฎระเบียบ
5 แสน
ไม่เป็ นข่าว
รักษาในรพ. 1 วัน
ชีแ้ จงด้วยวาจา
0.5 – 2 ล้าน
เป็ นข่าวย่อย
รักษาในรพ. 5-10 วัน
บันทึกชีแ้ จง
3. ปานกลาง
2 – 20 ล้าน
พาดหัวข่าว 1 วัน
รักษาในรพ. > 15 วัน
ลงโทษ/ตักเตือน
ภาคทัณฑ์
4. มาก
21 – 50 ล้าน
พาดหัวข่าว 2-3 วัน
สูญเสียอวัยวะสาคัญ
ตัดเงินเดือน
50 ล้าน
พาดหัวข่าว > 3 วัน
เสียชีวิต
ให้ออก/ไล่ออก
1. น้อยมาก
2. น้อย
5. มากที่สดุ
21
ตัวอย่ำง - แผนภ ูมิกำรประเมินระดับควำมเสี่ยง
Risk Profile
5
10
15
20
25
5
มีควำมเสี่ยงสูง (High)
มีควำมเสี่ยงปำนกลำง (Medium)
ระดับควำมร ุนแรง (Impact)
มีควำมเสี่ยงต่ำ (Low)
4
3
2
1
4
8
12
16
20
3
6
9
12
15
2
4
6
8
10
1
2
3
4
5
2
3
4
โอกำสที่จะเกิด (Likelihood)
5
1
มีควำมเสี่ยงต่ำมำก (Very Low)
ระดับควำมน่ำจะเกิด
5. น่ำจะเกิดมำกที่ส ุด
4. น่ำจะเกิดมำก
3. อำจจะเกิด
2. เป็ นได้นอ้ ย
1. เป็ นไปได้มำก
ระดับผลกระทบ
5. มำกที่ส ุด
4. มำก
3. ปำนกลำง
2. น้อย
1. น้อยมำก
22
5. กลย ุทธ์ที่ใช้ในกำรจัดกำรกับแต่ละ
ควำมเสี่ยง (Risk Response)
พิจำรณำจำกระดับควำมเสี่ยงที่สงู หรือไม่สงู
ยอมรับควำมเสี่ยงได้
ระดับสูง มำตรกำรป้องกัน
ทำประกัน
เตรียมแผนรับเมื่อเกิดเหต ุกำรณ์ข้ ึน ถ้ำสูง
เกินกว่ำรับได้
23
ประเด็นสำคัญ
ต้องพิจำรณำ ผลประโยชน์ เทียบกับ
ควำมเสียหำยและต้นท ุน
24
6. กิจกรรมกำรบริหำรควำมเสี่ยง
คือ วิธีปฏิบตั ิในกำรจัดกำรกับควำมเสี่ยง เช่น
หำกยอมรับได้ วิธีปฏิบตั ิ คือไม่ตอ้ งทำ
กำรทำประกัน
กำรป้องกัน
กิจกรรมกำรบริหำรควำมเสี่ยง เป็น
ตัวกำหนด ต้นท ุน
ต้องพิจำรณำควำมคม้ ุ ค่ำ
25
7. สำรสนเทศและกำรสื่อสำรด้ำนบริหำรควำมเสี่ยง
 กำรรวบรวมข้อมูลทัง้ ภำยใน และภำยนอก
ติดตำมให้ทนั สมัย
 กำรจัดทำเป็นรำยงำนส่งให้ผเ้ ู กี่ยวข้องสม่ำเสมอ
และทันต่อเหต ุกำรณ์
 กำรสื่อสำรเกี่ยวกับนโยบำย กำรบริหำรควำมเสี่ยง
ระดับควำมเสี่ยงที่ยอมรับได้
 กำรฝึกอบรมให้ควำมรเ้ ู พื่อควำมมีประสิทธิภำพ
และประสิทธิผล
26
8. กำรติดตำมผลและเฝ้ำระวังควำมเสี่ยงต่ำงๆ
 ผูบ้ ริหำรใช้สำหรับติดตำมควำมคืบหน้ำของกำร
บริหำรควำมเสี่ยง
 เพื่อพัฒนำหรือแก้ไขนโยบำย หรือกระบวนกำร
บริหำรควำมเสี่ยง
27
ขัน้ ตอนกำรติดตำมผล
 ต้องมีรำยงำน ระดับควำมเสี่ยงสม่ำเสมอ
 ผลกำรจัดกำรกับควำมเสี่ยงต่ำงๆ และกำรแก้ไข
 กำหนดควำมถี่ในกำรจัดประช ุม รวมกับเจ้ำหน้ำที่ระดับ
ต่ำงๆ เพื่อรำยงำนเสนอผูบ้ ริหำรระดับสูงอย่ำงสม่ำเสมอ
 กำรขออน ุมัติกำรดำเนินกิจกำรด้ำนบริหำรควำมเสี่ยงได้
อย่ำงมีประสิทธิภำพและทันท่วงที
 จะต้องให้ควำมสำคัญเป็นพิเศษในกรณีไม่ปฏิบตั ิตำม
นโยบำยกำรบริหำรควำมเสี่ยง
28
หน่วยบริหำรควำมเสี่ยง
และหน่วยตรวจสอบภำยใน
29
หน่วยบริหำรควำมเสี่ยง
 ผูบ
้ ริหำรองค์กรทำหน้ำที่กำหนดนโยบำยกำรบริหำร
ควำมเสี่ยง กำหนดระดับควำมเสี่ยงที่ยอมรับได้
 จำกนัน้ ก็เป็นหน้ำที่ของผูร้ บั ผิดชอบในละหน่วยงำนที่
จะระบ ุควำมเสี่ยงที่สำคัญของตนเอง พร้อมทัง้ ประเมิน
ระดับควำมเสี่ยง และกำรจัดควบค ุมควำมเสี่ยง
 จัดทำรำยงำน นำเสนอ และขออน ุมัติเกี่ยวกับ
กำรจัดกำรด้ำนควำมเสี่ยง
30
หน่วยตรวจสอบภำยใน
มีหน้ำที่ช่วยเหลือให้คำปรึกษำแนะนำและสอบทำน
ควำมครบถ้วนสมบูรณ์ของกำรบริหำรควำมเสี่ยงของ
แต่ละหน่วยงำน ว่ำได้มีกำรดำเนินกำรกระบวนกำรบริหำร
ควำมเสี่ยงครบถ้วนหรือไม่
31