Transcript ระบบบริการสาธารณสุข - คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี

ระบบบริการสาธารณสุข
สุวสั สา เพ็งสี แสง
สาขาวิชาสาธารณสุขศาสตร์
คณะวิทยาศาสาตร์และเทคโนโลยี
มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา
ระบบบริการสุขภาพ
(HEALTH CARE SYSTEM)
คือ ระบบดูแลสุ ขภาพ
ระบบสุ ขภาพทีด่ ี มีลกั ษณะ 3 ประการ คือ
 มีความเป็ นธรรม
 มีคุณภาพ
 มีประสิ ทธิภาพ
ระบบสุขภาพที่ดี
ความเป็ นธรรม คือ ระบบที่ประชาชนสามารถเข้าถึงบริ การที่จาเป็ น อย่างเท่า
เทียมกันโดยไม่คานึงถึงฐานะ
คุณภาพ ทั้งคุณภาพน้ าใจ ความสุ จริ ต ความถูกต้องทางวิชาการ เป็ นที่วางใจ
เชื่อมัน่
ประสิ ทธิภาพ คือ ระบบบริ การที่ให้ผลคุม้ ค่า
แนวคิดการจัดบริการสุขภาพ
ระบบบริการสุ ขภาพ
 ครอบคลุมการจัดบริ การที่สุขภาพที่เป็ นการสร้างเสริ มสุ ขภาพ การป้ องกันโรค การรักษาพยาบาล และ
การฟื้ นฟูสภาพ
 ครอบคลุมทั้งบริ การที่จด
ั โดยบุคลากรทางด้านสุ ขภาพ (professional care) และบริ การที่จดั โดยบุคคล
ครอบครัว และชุมชน (non-professional care)
 สอดคล้องกับความจาเป็ นหรื อความต้องการ และสภาพปั ญหาทางด้านสุ ขภาพ
 รู ปแบบการดูแลตนเอง และการจัดบริ การในสถานพยาบาลรู ปแบบต่าง ๆ เช่น สถานี อนามัย ศูนย์
สุ ขภาพชุมชน คลินิก โรงพยาบาล การออกหน่วยบริ การเคลื่อนที่ในรู ปแบบต่าง ๆ
องค์ประกอบของระบบบริการสุขภาพที่ดี
1.ประเภทและลักษณะของบริการสุ ขภาพ
2.ระบบผลิตบุคลากร
3.ระบบเทคโนโลยีรวมถึงยา
4.ระบบการวิจัยสร้ างความรู้
5.ระบบการเงินงบประมาณ
6.ระบบประกันคุณภาพสถานพยาบาล
7.ระบบความโปร่ งใส
8.ระบบตรวจสอบทีเ่ ป็ นอิสระ
ประเภทและลักษณะของบริการสุขภาพ
1. ระบบบริการฉุกเฉิน (Emergency Care) ยังไม่เพียงพอ ต้องกาหนดโครงสร้างเพิ่ม
2. ระบบการดูแลรักษาตัวเอง (Self care) สาคัญมากช่วยประหยัดค่าใช้จ่าย
3. ระบบการดูแลทีบ่ ้ าน (Home care ) และการดูแลโดยชุมชน
(Community Care) เช่น คนชราหรื อ
โรคเรื้ อรังที่ตอ้ งติดตามผลยาวนาน
4. ระบบบริการการแพทย์ ระดับต้ น การรักษาทัว่ ไปที่มีคุณภาพ
5. ระบบบริการการแพทย์ พเิ ศษ การรักษาเฉพาะทาง หรื อการดูแลผูป้ ่ วยบางรายเป็ นพิเศษ
6. ระบบการแพทย์ แผนไทย แพทย์พหุลกั ษณ์ หรื อแพทย์ทางเลือก
ระบบผลิตบุคลากร
ผลิตบุคลากรให้ ตรงกับความต้ องการของระบบบริการ มีคุณธรรมและความสามารถสู ง
ซึ่งเริ่มจากการคัดเลือกนักศึกษาแพทย์ ปฏิรูปกระบวนการเรียนรู้ มีระบบประเมินทีเ่ ป็ น
อิสระ
ระบบเทคโนโลยีรวมถึงยา
การประยุกต์ ใช้ ความรู้ วัสดุอุปกรณ์ วิธีการร ยา วัคซีน
เรียกรวมเป็ น เทคโนโลยี
ปัญหา คือ ราคาแพง ขาดความรู้ตามหลักวิชาการ
ระบบการวิจยั สร้างความรู ้
มีการวิจัยเพือ่ สร้ างองค์ ความรู้ทพี่ สิ ู จน์ ได้ จริง ถูกต้ อง ได้ ความรู้ ใหม่ รู้ เท่ าทัน ติดตาม
แก้ ไขปัญหาสุ ขภาพทีเ่ กิดขึน้ ใหม่ ได้ ทนั
ระบบการเงินงบประมาณ
การมีประกันสั งคม ทาให้ ประชาชนมีหลักประกันทางสุ ขภาพ ซึ่งจาเป็ นต้ องมีการ
จัดระบบการเงิน ให้ เป็ นประโยชน์ ต่อประชาชนสู งสุ ด
ระบบประกันคุณภาพสถานพยาบาล
HA (Health Accreditation)
ใช้ ประเมินความรู้ความสามารถทางวิชาการ ความถูกต้ องสมบูรณ์ คุณธรรม นา้ ใจ ความ
ซื่อสั ตย์ การจัดการทีด่ ขี องสถานพยาบาล
จึงต้ องใช้ องค์ กรภายนอกมาประเมิน เพือ่ ความเป็ นธรรม โปร่ งใส
ระบบความโปร่งใส
สร้ างวัฒนธรรมความโปร่ งใส สามารถให้ ประชาชนทัว่ ไป เข้ ามาสอบถามและตรวจสอบ
ข้ อมูลได้ ตลอดเวลา
ระบบตรวจสอบที่เป็ นอิสระ
เมือ่ ตรวจสอบแล้ วต้ องมีการรายงานให้ สาธารณะทราบด้ วย
ระบบการบริการสาธารณสุข
ประกอบด้ วย 5 องค์ ประกอบ
1. ทรัพยากรสาธารณสุ ข
2. โครงสร้ างองค์ กร
3. การบริหารจัดการ
4. การเงินการคลังสาธารณสุ ข
5. แบบแผนการให้ บริการสุ ขภาพ
ระบบการบริการสาธารณสุข
ทรั พยากรสาธารณสุ ข
ได้ แก่
- บุคลากรสาธารณสุ ข (Manpower)
- โครงสร้ างพืน้ ฐานด้ านบริการสุ ขภาพ (Health Facility) เช่ น จานวนเตียง สถาน
บริการ อาคารสถานที่
- เครื่องมือและวัสดุอุปกรณ์ (Health Equipments and Supplies)
ระบบการบริการสาธารณสุข
การบริหารจัดการ รัฐมีบทบาทในการ
1.กาหนดนโยบายสาธารณสุ ขและวิสัยทัศน์
2.ควบคุมการปฏิบัตกิ าร และออกกฎหมาย ข้ อบังคับ
3.รวบรวมวิเคราะห์ ข้อมูงเพือ่ การบริหาร
ระบบการบริการสาธารณสุข
การเงินการคลังสาธารณสุ ข ได้มาจาก
o
o
o
o
o
o
o
งบประมาณแผ่ นดิน
นายจ้ าง
องค์ การอาสาสมัคร
ชุ มชนท้ องถิ่น
การช่ วยเหลือจากต่ างประเทศ
ค่ าใช้ จ่ายจากครัวเรือน
อืน่ ๆ รวมทั้งการบริจาค
ระบบการบริการสาธารณสุข
แบบแผนการให้ บริ การสุ ขภาพ ตัวอย่าง
o
o
o
การให้ ความสาคัญกับการส่ งเสริมสุ ขภาพ
การบริการผู้ป่วยซับซ้ อน
ระบบการส่ งต่ อ บริการเฉพาะกลุ่ม เช่ น ชาวเขา แรงงานต่ างด้ าว
ระบบการบริการสาธารณสุข
โครงสร้ างองค์ กร
รู ปแบบโครงสร้ างองค์ กร
ข้ อดี
ข้ อเสี ย
การจัดรู ปแบบองค์ กรเป็ นชั้น มีการตรวจสอบและประสาน ไม่ ไวต่ อการเปลีย่ นแปลงเพือ่
การบริการใกล้ชิด
สนองความต้ องการของ
ลดหลัน่ กันไป
ผู้ใช้ บริการ
รู ปแบบความสั มพันธ์
เปลีย่ นแปลงได้ รวดเร็วเพือ่ มีค่าใช้ จ่ายทีส่ ู ง ผู้ใช้ บริการ
ระหว่ างผู้ให้ บริการและรับ ตอบสนองต่ อการ
ไม่ สามารถรับได้
บริการมีความสั มพันธ์
เปลีย่ นแปลงของตลาดและ
โดยตรงโดยอาศัยกลไกตลาด สร้ างสรรค์ นวัตกรรมใหม่ ๆ
รู ปแบบของพันธะสั ญญา
เพือ่ รองรับข้ อเสี ยของทั้ง 2
ระหว่ างผู้ให้ และผู้รับบริการ ระบบแรก
ระบบบริการสาธารณสุข
o
o
o
o
o
o
การประกันสุ ขภาพ
โรงพยาบาลสาขา
โครงการพัฒนาระบบบริการของสถานบริการ
ในส่ วนภูมภิ าค
โครงการทศวรรษแห่ งการพัฒนาสถานีอนามัย
ระบบการส่ งต่ อ
คณะกรรมการประสานงานสาธารณสุ ขระดับอาเภอ
และหน่ วยงานสาธารณสุ ข
โครงสร้างของระบบการบริการสาธารณสุข
1.
2.
3.
4.
ระบบบริ การสาธารณสุ ขภาครัฐในสังกัดกระทรวงสาธารณสุ ข
Primary health care level (บริ การสาธารณสุ ขมูลฐาน )
Primary care level (การบริ การสาธารณสุ ขระดับต้น )
Secondary care level (การบริ การสาธารณสุ ขระดับกลาง )
Tertiary care level (การบริ การสาธารณสุ ขระดับสูง )
ระบบบริการสุขภาพเปรียบเทียบ
ระบบบริการสุ ขภาพ
ลักษณะ
ข้ อดี
ข้ อเสี ย
เสรีนิยม
กลไกตลาดเอกชน รัฐมี
ส่ วนน้อย
บริ การมีคุณภาพสูง เป็ นไป ประชาชนที่มี
ตามความต้องการของ
รายได้นอ้ ยเข้าไม่
ผูร้ ับบริ การ
ถึง
สวัสดิการ
รัฐเข้าแทรกแซงกลไก
ตลาดหลายทาง
(ประเทศไทยใช้ระบบนี้)
รัฐเข้าแทรกแซงกลไก
ตลาดมากกว่าแบบ
สวัสดิการ
ประชาชนเข้าถึงบริ การได้
ในระดับหนึ่ง
บริ การมีคุณภาพไม่
สูง
ประชาชนเข้าถึงบริ การ
อย่างครอบคลุมเท่าเทียม
และไม่ตอ้ งเสี ยค่าใช้จ่ายเอง
รัฐจัดการให้ท้ งั หมด
ประชาชนได้รับบริ การเท่า
เทียมกัน
งบประมาณไม่
เพียงพอ รอรับ
บริ การนาน
ครอบคลุม
สั งคมนิยม
รัฐเข้าจัดการโดยไม่ใช้
กลไกตลาดเอกชน
บริ การคุณภาพต่า
ไม่ตรงตามความ
ต้องการ
ระดับของระบบบริการสุขภาพ
(LEVEL OF HEALTH CARE SYSTEM)
 การจัดแบ่งระบบบริ การสุ ขภาพออกเป็ นหลายระดับ
 เช่น แบ่งออกเป็ น 3 ระดับ คือ
บริ การระดับปฐมภูมิ (primary care)
2.
บริ การระดับทุติยภูมิ (secondary care)
3.
บริ การระดับตติยภูมิ (tertiary care)
 หรื อ แบ่งออกเป็ น 2 ระดับ คือ
1.
บริ การระดับปฐมภูมิ
2.
การดูแลโดยโรงพยาบาล (hospital care)
1.
วัตถุประสงค์
 เพื่อให้เกิดการใช้ทรัพยากรอย่างมีประสิ ทธิ ภาพ โดยที่ยงั สามารถสร้างหลักประกัน
ในการเข้าถึงบริ การของประชาชน

เพราะลักษณะการเจ็บป่ วยของประชาชนในแต่ละชุมชนนั้น ส่วนใหญ่จะเป็ นโรคหรื อความเจ็บป่ วยที่ไม่ซบั ซ้อน
สามารถให้การดูแลได้โดยใช้เทคโนโลยีทางการแพทย์ข้นั พื้นฐาน มีผปู้ ่ วยจานวนไม่มากนักที่จาเป็ นต้องได้รับการ
ดูแลที่ตอ้ งใช้เทคโนโลยีทางการแพทย์ที่ซบั ซ้อน การจัดโครงสร้างระบบบริ การสุขภาพที่สามารถให้บริ การ
ครอบคลุมทั้งบริ การการแพทย์ข้นั พื้นฐานและบริ การการแพทย์ที่ซบั ซ้อนในทุกพื้นที่ หรื อจัดบริ การสุขภาพเป็ น
ระดับเดียว (single level) จะทาให้บริ การการแพทย์ที่ซบั ซ้อนจะไม่ถูกใช้อย่างเต็มที่ เนื่องจากอุบตั ิการณ์ (incidence)
การเจ็บป่ วยที่ซบั ซ้อนที่เกิดในชุมชนมีจานวนไม่มากนัก การจัดบริ การในลักษณะนี้จึงไม่เกิดความประหยัดของ
ขนาด (economy of scale) ของบริ การทางการแพทย์ที่ซบั ซ้อน และเป็ นการใช้ทรัพยากรอย่างไม่มีประสิ ทธิ ภาพ
วัตถุประสงค์




เพื่อให้สามารถจัดบริ การสุ ขภาพที่มีคุณภาพได้อย่างครอบคลุม
การจัดแบ่งระบบบริ การสุขภาพเป็ นหลายระดับ โดยแต่ละระดับมีจานวนประชากรที่รับผิดชอบแตกต่าง
กัน คือ
บริ การสุขภาพระดับต้น หรื อบริ การระดับปฐมภูมิรับผิดชอบดูแลจานวนประชากรไม่มากนัก แต่
ครอบคลุมการให้บริ การสุขภาพที่เป็ นปัญหาส่วนใหญ่ ทั้งบริ การรักษาพยาบาล ส่งเสริ มสุ ขภาพ การ
ป้ องกันโรค และการฟื้ นฟูสภาพ
บริ การในระดับที่สูงขึ้นรับผิดชอบจานวนประชากรที่มากขึ้น แต่ครอบคลุมการให้บริ การเฉพาะโรคที่ไม่
เกิดบ่อยแต่มีความซับซ้อน
โครงสร้างระบบสุขภาพมีองค์ประกอบทีส่ าคัญ
ประกอบด้วย
 บริ การปฐมภูมิ
 บริ การทุติยภูมิ
 บริ การตติยภูมิ
 บริ การระดับศูนย์การแพทย์เฉพาะทางและระบบส่ งต่อ
 ควรมีระบบสนับสนุนที่สาคัญ ได้แก่ ระบบสนับสนุนทรัพยากร ระบบสนับสนุน
วิชาการและการวิจยั และระบบข้อมูลข่าวสาร
การบริการปฐมภูมิ (PRIMARY CARE)
เป็ นบริ การที่อยูใ่ กล้ชิดประชาชนและชุมชนมากที่สุด จึงเน้นที่ความครอบคลุม
 มีการบริ การผสมผสาน ทั้งในด้าน

o
o
o
o
การรักษาพยาบาล
การส่งเสริ มสุขภาพ
การป้ องกันควบคุมโรค
ฟื้ นฟูสภาพ
จัดบริ การปฐมภูมิในเขตพื้นที่ชนบท สถานีอนามัย ศูนย์สุขภาพชุมชน
 จัดบริ การปฐมภูมิในเขตเมือง ศูนย์บริ การสาธารณสุ ขของกรุ งเทพมหานครหรื อ ศูนย์แพทย์
ชุมชน

การบริการทุติยภูมิ (SECONDARY CARE)
เป็ นบริ การที่ใช้เทคโนโลยีทางการแพทย์ในระดับที่สูงขึ้น
 เน้นการบริ การรักษาพยาบาลโรคที่ยาก ซับซ้อนมากขึ้น ได้แก่

โรงพยาบาลชุมชนในระดับอาเภอ
o โรงพยาบาลทัว่ ไปในระดับจังหวัด
o โรงพยาบาลในสังกัดกระทรวงกลาโหม
o
การบริการตติยภูมิ และศูนย์การแพทย์เฉพาะทาง (TERTIARY CARE AND
EXCELLENT CENTER)
เป็ นการบริ การที่ใช้เทคโนโลยีทางการแพทย์ข้ นั สู ง
 มีความสลับซับซ้อนมาก
 มีบุคลากรทางการแพทย์ในสาขาเฉพาะทาง
 โรงพยาบาลศูนย์
 สถาบันเฉพาะทางต่างๆ
 สังกัดมหาวิทยาลัย

ระบบส่งต่อผูป้ ่ วย
ตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2550 บัญญัติวา่
 รัฐต้องจัดและส่ งเสริ มการสาธารณสุ ขให้ประชาชนได้รับบริ การที่ได้มาตรฐานและมี
ประสิ ทธิภาพอย่างทัว่ ถึง
กระทรวงสาธารณสุ ข ใช้ นโยบาย 3 ประการ คือ
1. พัฒนาคุณภาพของสถานบริ การสาธารณสุ ขทุกระดับ
2. สร้างหลักประกันสุ ขภาพให้กบั ประชาชนทุกคน
3. ระบบส่ งต่อและเครื อข่ายสถานบริ การสาธารณสุ ข

เป้ าประสงค์ของการจัดระบบบริการสุขภาพ
มีความเป็ นธรรม มีคุณภาพ มีประสิ ทธิภาพ และมีประสิ ทธิผล
 มีความเหมาะสมสอดคล้องกับสภาพปั ญหาที่เปลี่ยนแปลงไป
 มีลก
ั ษณะเป็ นการบริ การที่ผสมผสาน
 มีความต่อเนื่ อง
 มีความครอบคลุมเข้าถึงได้
 มีสม
ั พันธภาพที่ดีกบั ผูร้ ับบริ การและชุมชน
 ทาให้เกิดความพึงพอใจ และมีความรับผิดชอบต่อสังคม

การสาธารณสุขมูลฐาน
หมายถึง บริ การสาธารณสุ ขอันจาเป็ นแก่การดารงชีวติ ของมนุษย์ที่ถูกต้องตามหลัก
วิทยาศาสตร์
่ ละเป็ นที่ยอมรับของสังคม
 สอดคล้องกับความเป็ นอยูแ
 เข้าถึงชุมชน ครอบครัว และตัวบุคคล
 ชุมชนได้มีส่วนร่ วมอย่างเต็มที่และสามารถทานุบารุ งให้เจริ ญก้าวหน้าต่อไปได้อย่าง
มัน่ คง

การบริการสุขภาพทีห่ น่วยบริการจัดขึ้นในชุมชน
1. การดูแลและบริ การสุ ขภาพที่บา้ น
2. การจัดหน่วยบริ การสุ ขภาพ บริ การทางการแพทย์และสาธารณสุ ขเคลื่อนที่
บริการสุขภาพในสถานพยาบาลระดับปฐมภูมิ

o
o
o
o
ลักษณะสาคัญของระบบบริการปฐมภูมทิ ดี่ ี
เป็ นด่านแรกที่ประชาชนเข้าถึงบริ การสะดวก ดูแลสุ ขภาพประชาชนทุกกลุ่มอายุ และทุกกลุ่มโรค
ตามมาตรฐาน
เป็ นบริ การที่รับผิดชอบดูแลสุ ขภาพของประชาชนอย่างต่อเนื่อง ตั้งแต่ก่อนป่ วย จนถึงขณะป่ วย
ตั้งแต่เกิดจนตาย
เป็ นบริ การที่ดูแลประชาชนอย่างผสมผสาน คานึงถึงปั จจัยทางด้านร่ างกาย จิตใจ สังคม และ
เศรษฐกิจที่เกี่ยวข้อง
เป็ นหน่วยที่ทาหน้าที่ส่งต่อ และประสานเชื่อมต่อการบริ การอื่นๆ ทั้งด้านการแพทย์ ด้านสังคม
บริการทีค่ วรมีในหน่วยบริการปฐมภูมิ
ด้านการรักษาพยาบาล
 ด้านการส่ งเสริ มสุ ขภาพ
 ด้านการฟื้ นฟูสภาพพื้นฐาน
 การป้ องกันและควบคุมโรคในระดับบุคคล และครอบครัว
 ด้านการสนับสนุนการพึ่งตนเองของประชาชน
 ด้านการบริ การด้านยา ตั้งแต่การจัดหายา การจ่ายยา และการให้ความรู ้ดา้ นยา

บริการสุขภาพในสถานพยาบาลระดับทุติยภูมิ
และตติยภูมิ
 บริ การทางการแพทย์ที่มีความซับซ้อน
 มีคุณภาพตามเกณฑ์มาตรฐานขั้นต่าที่กาหนด
บริการมาตรฐานขั้นต่าที่ต้องมีในสถานพยาบาลระดับทุตยิ ภูมิ และตติยภูมิ
(โรงพยาบาล) มาตรฐานทัว่ ไป
มีอาคารสถานที่ อุปกรณ์ที่เหมาะสมในการบริ การทางการแพทย์
และการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมแก่ชุมชน
 มีเจ้าหน้าที่เพียงพอทั้งในด้านจานวนและคุณภาพ
 แพทย์และบุคลากรทางการแพทย์ตอ
้ งมีใบอนุญาตประกอบวิชาชีพ

บริการมาตรฐานขัน้ ตา่ ของโรงพยาบาล
บริการผู้ป่วยอุบัตเิ หตุฉุกเฉิน
 มีความพร้อมในเรื่ องเครื่ องมือ บุคลากร รถพยาบาลรับส่ งผูป
้ ่ วยหนัก โดยมีแพทย์
พร้อมให้บริ การอย่างน้อย 1 คน และพยาบาล 2 คน ตลอด 24 ชัว่ โมง
บริการผู้ป่วยนอก
 มีอาคารสถานที่เหมาะสม สะดวกสาหรับผูร้ ับบริ การมีการบริ หารอย่างมี
ประสิ ทธิ ภาพ ไม่รอนานเกินไป
บริการผู้ป่วยใน
 มีอาคารผูป
้ ่ วยและอุปกรณ์ประจาตึกพร้อมให้บริ การ
 มีเจ้าหน้าที่ที่มีความรู ้ความสามารถเหมาะสม แพทย์ และพยาบาลวิชาชี พ อย่างน้อง
1 คนต่อ 30 เตียง และพนักงานผูช้ ่วยเหลือคนไข้ 1 คนต่อ 10 เตียง
บริการมาตรฐานขัน้ ตา่ ของโรงพยาบาล
บริ การเวชทะเบียน
 บริ การรังสี วท
ิ ยา
 บริ การตรวจทางพยาธิ วท
ิ ยาและการชันสูตร
 บริ การเภสัชกรรม
 บริ การศัลยกรรมทัว่ ไป ห้องผ่าตัดมีอย่างน้อย 1 ห้องต่อ 50 เตียง และไม่นอ
้ ยกว่า 2 ห้อง
ไม่นบั รวมห้องคลอด
 บริ การวิสญ
ั ญี

แนวคิดและวิธีการจัดบริการแพทย์แผนไทย
แพทย์พ้ ืนบ้านไทย และแพทย์ทางเลือก
 ระบบบริ การสุ ขภาพที่พึงประสงค์ของประเทศไทย ควรเป็ นระบบบริ การแบบพหุ
ลักษณ์ กล่าวคือเป็ นการผสมผสานทั้งการแพทย์กระแสหลัก คือ การแพทย์ตะวันตก
โดยที่ไม่ละเลยทอดทิ้ง การผสมผสานองค์ความรู ้ ภูมิปัญญาทั้งที่มีอยูเ่ ดิมในท้องถิ่น
และจากต่างประเทศ ได้แก่ การบริ การแพทย์แผนไทย แพทย์พ้นื บ้านไทย และ
แพทย์ทางเลือกเข้าร่ วมจัดบริ การและให้การดูแลทางด้านสุ ขภาพให้แก่ประชาชน
 รู ปแบบวิธีการจัดบริ การแพทย์แผนไทย แพทย์พ้น
ื บ้านไทย และแพทย์ทางเลือก
หมายรวมถึง บริ การและการดูแลสุ ขภาพทั้งโดยกลุ่มวิชาชีพที่ทาหน้าที่ให้บริ การ
หรื อใช้ความรู้ความสามารถตามวิชาชีพของตนเอง และการดูแลตนเองใน
ครอบครัว ชุมชน และการบริ การในสถานบริ การภาครัฐและเอกชน
แพทย์พ้ ืนบ้าน
แพทย์แผน
ปั จจุบนั
แพทย์ภาคประชาชน
ระบบบริการสุ ขภาพแบบบูรณาการ
(Integrated Health Care System)
Excellent Center
Tertiary Medical Care
Tertiary Referral Center
Care
Secondary Medical Care
(3 Care)
Special Care
Secondary Care
Primary Medical Care
(2 Care)
General Practice
Family Practice
Primary Care
Primary Health Care
(1 Care)
Referral System
Holistic
Care
คุณภาพบริการ
Integrated
Care
เชื่อมโยง
Continuous
Care
ไม่ มีช่องว่ าง ไม่ ซ้าซ้ อน
Self-Care
การพัฒนาระบบบริการสุขภาพ แบบเครือข่าย
บนหลักการ
• ประกันคุณภาพ
2
ล้
า
นคน
• ประกันราคา
Ex. Cent.
• เข้ าถึงบริการ 1 ล้ านคน
2 แสนคน
8 หมื่นคน
3-5 หมื่นคน
1 หมื่นคน
ตติยภูมิ
ทุติยภูมิ ระดับ 3
ทุติยภูมิ ระดับ 2
ทุติยภูมิ ระดับ 1
ปฐมภูมิ
ท้ องถิ่น ชุมชน ครอบครัว ตนเอง
• บริการระดับสู ง ต้ อง
คุ้มค่ าการลงทุน
• ความเชี่ยวชาญเฉพาะ
• เป็ นเครือข่ ายบริการ
บริการระดับต้ น
ประชาชน-ท้ องถิน่
ดาเนินการได้
แพทย์ ระดับปฐมภูมิและทุตยิ ภูมิ ระดับต้ น 1: 10,000 GP:SP = 40:60
การจัดเครือข่ายบริการสุขภาพและ
การประกันคุณภาพบริการ
บริการตติยภูมิ
เฉพาะทาง
ทุตยิ ภูมิ
CUP
หน่ วยบริหารเครือข่ าย
PCU
PCU
PCU
บริ การเฉพาะ
มาตรฐานบริการ
เฉพาะทางพิเศษ
มาตรฐานบริการเฉพาะทาง
มาตรฐานสถานพยาบาล
(ต่าสุ ด 10-30 เตียง)
มาตรฐานคู่สัญญาปฐมภูมิ
โครงสร้าง บุคลากร
บริ การ การจัดการ
มาตรฐานคุณภาพ
THE END