Transcript prezentacja - gimnazjum kazimierz biskupi

Publiczne Gimnazjum im. Polskich Olimpijczyków
w Kazimierzu Biskupim
Marta Żak
Anna Walisiak
Dawid Dobrychłop
Okrągła – już 150 rocznica – wybuchu powstania styczniowego to
doskonały moment na przypomnienie tego czym jest Niepodległość,
Patriotyzm, Wolność dla naszego narodu. To chwila zadumy
i zastanowienia się nad tym jaka jest cena Suwerenności Narodowej.
Przed 150 laty powiat koniński leżał na pograniczu dwóch zaborów
państw Rosji i Prus – imperialnych potęg, ciemiężących naród polski od
1772 r. Narastające w Kongresówce nastroje niepodległościowe
uważnie obserwowano w zaborze pruskim. Mieszkający tu ziemianie
zdawali sobie sprawę z tego, iż wybuch powstania to tylko kwestia
czasu. Byli też przekonani, że w tak trudnej sytuacji nie mogą
pozostawić rodaków bez jakiegokolwiek wsparcia i militarnej pomocy,
że szansa na zwycięstwo z carską Rosją to utopia.
Przylegający do granicy rosyjsko-pruskiej powiat koninski stał się widownią
działań zbrojnych. Stosunkowo łatwa do pokonania granica zachęcała do
udziału w powstaniu. Walki zbrojne miały charakter wojny partyzanckiej,
dochodziło do licznych starć tzw. partii z armią rosyjską.
Kazimierz Biskupi i okolice
 Pierwsze oznaki działań zbrojnych
na Ziemi Konińskiej dostrzegamy
w marcu 1863 r., kiedy tu pojawił
się oddział Mielęckiego. Oddział
liczący 180 strzelców, 80
kosynierów oraz 40 ułanów
rozlokował się w opuszczonym
klasztorze w Bieniszewie. Tu został
zaatakowany przez Rosjan.

Po kilkugodzinnej potyczce Mielęcki
wyszedł z okrążenia i znalazł się pod
Dobrosołowem, gdzie zajął chaty
włościan. Rosjanie jednak szybko
umocnili się w zabudowaniach
folwarcznych. Idący na pomoc
Garczyński zajął pozycję po drugiej
stronie jeziorka w Mieczownicy,
które oddzielało wieś od folwarków
w Dobrosołowie.
16 marca 1863 r. Mielęcki wraz ze swoim oddziałem znalazł się pod Goliną,
gdzie został zaatakowany przez siły rosyjskie i zmuszony do odwrotu w
kierunku Lądku. Partia Mielęckiego wciąż operowała na pograniczu i unikała
rozbicia. 21 marca 1863 r. pod Kleczewem, po krótkiej strzelaninie
powstańcy wycofali się do lasu, gdzie znaleźli schronienie.Trasa pochodu
jego oddziału wiodła z Lądu poprzez Kowalewo, Cienin aż do Przyjmy, gdzie
rozdzielił się na dwie grupy. Do ponownego połączenia doszło pomiędzy
Kleczewem a Powidzem. Dnia 13 lipca 1863 r. Taczanowski stoczył potyczkę
pod Kleczewem i Olszakiem skąd siły powstańcze przesunęły się w kierunku
Ślesina dokąd nadciągała rosyjska kolumna . Do walki doszło po południu 22
marca 1863 r. pod Ślesinem. Wyczerpany walką i ciągłym marszem oddział
uległ rozbiciu. Ciężko rannego Mielęckiego przewieziono do majątku w
Górach (k. Ślesina), skąd Julian Wieniawski przewiózł go do Wielkiego
Księstwa Poznańskiego, gdzie zmarł po paru miesiącach.
.
Oddziały powstańcze nieuzbrojone , słabo
wyszkolone liczące w szczytowych
momentach 30tyś. stały na z góry
straconej pozycji w porównaniu z 300 tyś
armią rosyjską
Bitwa pod Ignacewem
8 maja 1863 r.
Jedna z największych bitew na terenie Królestwa stoczono
w kolonii Ignacewo. Bitwa przebiegała pomyślnie dla
powstańców, co było m.in. zasługą przygotowania umocnień
obronnych, usypiania szerokiego wału, rozlokowania
strzelców w okolicznych chatach itp. O dalszych losach
bitwy przesądziło dotarcie na plac boju kolumny generała
Brunnera, przybyłej ze wschodu, od strony Sompolna. Siły
rosyjskie się podwoiły. Głównodowodzący Taczanowski z
atakiem reumatyzmu opuścił pole bitwy. Jan H. Działyński
wyprowadził z okrążenia około 400 osobową grupę
powstańców. Inna grupa pod majorem Strzeleckim okrążona
i broniąca się do ostatka została doszczętnie rozbita.
„Krwi przelanej cześć”. Rzecz o roku 1863
Bitwa pod Ignacewem- J.Kossak
Andrzej Myszkiewicz
Andrzej Myszkiewicz-ur. ok. 1830r.- to
uczestnik Powstania Styczniowego.
Do powstania przybył z Kurlandii.
Człowiek ten walczył w partii pułkownika
Kazimierza Mięlęckiego.
W bitwie pod Olszakiem został ranny.
Ukrywał się we dworze w Gosławicach.
Wytropiony przez Rosjan dostał się do
niewoli , z której udało mu się zbiec.
Po pewnym czasie powrócił do Kazimierza
Biskupiego, gdzie ożenił się z Józefą
Gułkowską (Michalak).
Umarł w 1926r. Pochowany został na
cmentarzu w Kazimierzu Biskupim.
Google Grafika.
J.Gulczyński, Bitwa pod Ignacewem „Kronika Wielkopolska”
J.Gulczyński, Bitwa pod Olszowym…
(w) Ziemia Konińska w czasie powstania styczniowego
Wikipedia.
www.powiat.konin.pl
Rocznik oficerski 1923.
Oficerowie-weterani powstania styczniowego