Podboje Aleksandra Wielkiego
Download
Report
Transcript Podboje Aleksandra Wielkiego
Macedonia
Starożytna Macedonia – antyczne
królestwo na Półwyspie Bałkańskim,
zamieszkałe przez lud grecki z plemienia
Dorów, którego historyczne centrum
znajdowało się na terytorium obecnej
północno-środkowej Grecji.
Macedonia na kartach historii
Macedonia wkracza do historii Grecji w
okolicznościach wojen z Persami. Źródła
przekazują nam informacje, że Macedończycy
wspomagali wojska greckie, a nawet informowali
Greków o ruchach wojsk Dariusza i Kserksesa.
Filip II
W 359 r. p.n.e. rządy w Macedonii przejął Filip
II, który przeprowadził szereg reform mających
na celu wzmocnienie państwa;
- Znakomity strateg, wyposażył falangę w kilku
metrowe włócznie. Zastosował machiny
oblężnicze w walkach.
-
twarz Filipa II
Bitwa pod Cheroneją
Aleksander Macedoński
Aleksander już jako dziecko odznaczał się
odwagą i olbrzymią ambicją. Odebrał też
staranne wykształcenie, a jednym z jego
nauczycieli był Arystoteles.
Po śmierci ojca został obwołany królem.
Wkrótce rozpoczął on czystki w
najwyższych kręgach władzy.
Śmierć Filipa II chcieli wykorzystać jego
greccy wrogowie, którzy próbowali
wydostać się spod hegemonii
macedońskiej.
Młody król jednak podążył do Teb, pokonał
swych przeciwników i buntowników, a całe
miasto zburzył.
W ten sposób Grecja na powrót stała się
uległa wobec Macedonii.
Imperium Aleksandra Wielkiego
Było bardzo zróżnicowane pod względem
ludnościowym;
- Różnie postrzegana osoba władcy: Macedończycy
– uważali go za wodza, Grecy za hegemona
Związku Korynckiego, dla ludów wschodu był
prawowitym następca króla perskiego i władcą
postępującym wg lokalnych obyczajów;
- Rozdźwięk pomiędzy trzema członami państwa;
-
Aleksander szanował miejscowe zwyczaje,
ożenił się nawet z księżniczką perskąRoksaną. Przejmował wschodnie obyczaje,
a na dwór wprowadził perski ceremoniał.
Wschodnich poddanych i dostojników
traktował na równi z Macedończykami, co
było przyczyną napięć.
Aleksander stawał się władcą na wzór
wschodni, przy którym dawni poddani nie
mieli przywilejów.
Bitwa pod Issos
Rozproszone po półwyspie oddziały
macedońskie ponownie zebrały się w roku
333 p.n.e. w pobliżu Gordion. Przeciwko
nim wyruszył król perski Dariusz III.
Bitwa pod Guagemalą
Na wieść o formowaniu się nowej armii
Dariusza w Mezopotamii, Aleksander wraz
ze swoimi wojskami skierował się w stronę
Tyru. Do spotkania doszło pod Gaugamelą
nad rzeką Bumelos, ok. 35 km na
północny wschód od Tygrysu, 80–95 km
na północ od Arbeli. Bitwa zakończyła się
zwycięstwem Aleksandra.
Śmierć Aleksandra
Aleksander za swego panowania dążył do
zbudowania nowego jednolitego imperium, ale
przeszkodziła mu w tym śmierć w 323 r. p.n.e.
Aleksander nie pozostawił po sobie następcy, a
jego dawni dowódcy zaczęli walczyć między
sobą o władzę. Konsekwencją sporów był
podział Imperium Aleksandra na mniejsze
dziedziny.
Prezentacje przygotowali
Kamil Nalikowski
Filip Schibowski