Transcript SZYBKIE CZYTANIE

SZYBKIE CZYTANIE
Definicja czytania
Czytanie jest skomplikowanym
procesem psychofizycznym, w którym można
wyodrębnić kilka etapów.
W procesie tym uczestniczy nasz
aparat wzrokowy oraz mózg.
W usprawnieniu czytania ważne są dwa
czynniki:
 prędkość czytania,
 rozumienie czytanego tekstu
Jak obliczyć prędkość cichego
czytania?
Liczba słów w tekście
Średnia słów na minutę=
*60
Czas w sekundach
Współczynnik rozumienia czytanego tekstu
Liczba prawidłowych odpowiedzi
K=
Liczba pytań
Prędkość cichego czytania w języku polskim
Liczba słów na minutę
Ocena szybkości czytania
do 170
poniżej przeciętnej
170-200
bardzo wolno
200-230
wolno
230-250
przeciętnie
250-300
powyżej przeciętnej
300-350
średnio szybko
350-450
szybko
450-550
bardzo szybko
550-650
wybitnie szybko
Złe nawyki czytelnicze



Cofanie wzroku do już przeczytanych fragmentów,
gdyż mamy wrażenie, że dzięki temu lepiej
zrozumiemy czytany tekst
Kolejnym błędem jest zatrzymanie. Ten nawyk
polega na dłuższym niż potrzeba zatrzymaniu
wzroku. Takie postępowanie opóźnia proces
czytania, zmniejsza koncentrację i obniża stopień
zrozumienia tekstu
Inny nawyk to błądzenie wzrokiem po kartce. Jest
on charakterystyczny dla osób, które w czasie
czytania myślą o czymś innym. Wtedy najlepiej
przerwać czytanie i przenieść je na inną porę
Złe nawyki czytelnicze



Czytanie bez przeglądu jest kolejnym niewłaściwym
nawykiem czytelniczym. Przegląd wstępny jest
ważnym etapem pracy z tekstem i nie należy go
pomijać
Jeśli w trakcie czytania poruszamy ustami, to nie
jesteśmy w stanie czytać szybciej niż w tempie
wykonywania tych ruchów
Wypowiadanie na głos, półgłosem lub w w myśli
czytanych słów również ogranicza prędkość
czytania do prędkości wypowiadania słów.
Pamiętaj

o elastycznym podejściu do czytania. Nie czytaj
wszystkiego w takim samym tempie. Dostosuj
prędkość czytania do stopnia trudności tekstu.
Kodeks dobrego czytelnika
Czyta szybko.
Obejmuje wzrokiem od razu kilka słów na raz.
Nie wraca do przeczytanego tekstu.
Ma w trakcie lektury własne myśli, skojarzenia,
pytania.
Nie zawsze zgadza się z autorem.
Nie ma problemów ze zrozumieniem tekstu. W razie
potrzeby korzysta ze słowników lub encyklopedii.
Umie przedstawić treść świeżo przeczytanego
rozdziału z książki.
Potrafi w ciągu kilku minut zorientować się w
tematyce, budowie czy poziomie książki.
Szybko znajduje w książce potrzebną informację.
Często korzysta z aparatu naukowego książki.
Prowadzi notatki z lektur