Transcript Αμινογλυκοσίδες

Αμινογλυκοσίδες
Άγγελος Πεφάνης
Παθολόγος – Λοιμωξιολόγος
Παθολογική Κλινική,
ΓΝΝΘΑ «Η Σωτηρία»
Οι Αμινογλυκοσίδες
Έτος
Αντιβιοτικό
1943
Στρεπτομυκίνη
1957
Καναμυκίνη
1963
Γενταμικίνη
1967
Τομπραμυκίνη
1970
Σισομικίνη
1972
Αμικασίνη
1975
Νετιλμικίνη
1990
Ισεπαμικίνη
2010
ACHN: Νεογλυκοσίδη
Οι λιγότερο γνωστές αμινογλυκοσίδες
• Spectinomycin (Trobicin) (2g, εφάπαξ, IM)
(γονοκοκκική ουρηθρίτιδα)
• Paromomycin Sulfate(caps 250mg)
(25-35mg/kg/d, διαιρ. σε 3 δόσεις x 5-10 ημέρες)
(Entamoeba histolytica, Giardia lamblia, ηπατικό κώμα)
• Neomycin (Nivemycin tabl 500mg)
(ηπατικό κώμα, προφύλαξη πριν από εγχειρήσεις στο
γαστρεντερικό)
Μηχανισμός Δράσης
Οι αμινογλυκοσίδες συνδέονται με την
υποομάδα 30 S του ριβοσώματος
και επηρεάζουν την πρωτεϊνοσύνθεση
Αμινογλυκοσίδες:
Εξ ορισμού ανθεκτικά βακτήρια
• Οι Στρεπτόκοκκοι:
- Πυογόννος στρεπτόκοκκος,
- Πνευμονιόκοκκος
- Πρασινίζοντες στρεπτόκοκκοι.
• Όλοι οι Αναερόβιοι Μικροοργανισμοί
• Οι σταφυλόκοκκοι είναι, κατά κανόνα, ευαίσθητοι στη
γενταμικίνη. Στην Ελλάδα οι MRSA είναι ~50% ευαίσθητοι.
• Όλοι οι Εντερόκοκκοι έχουν ενδογενή χαμηλού βαθμού
αντοχή στις AG (gentamicin MIC: 6 to 48 µg/mL).
Προσοχή στους εντεροκόκκους με υψηλού
επιπέδου αντοχή στις AG (HLAR)
ΟΙ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΙ
- γενταμικίνης ή στρεπτομυκίνης
ΜΕ
- κρυσταλλική πενικιλλίνη G ή αμπικιλλίνη
ΣΥΝΗΘΩΣ ΔΡΟΥΝ ΣΥΝΕΡΓΙΚΑ
• Προσοχή: στελέχη HLAR Εντεροκόκκων με:
- MIC >500μg/ml στη γενταμικίνη και
- MIC >2000μg/ml στη στρεπτομυκίνη
δεν εμφανίζουν συνέργια.
Αμινογλυκοσίδες:
Τα εγγενώς ευαίσθητα βακτήρια
• Εντεροβακτηριακά
– Escherichia coli
– Klebsiella pneumoniae
– Klebsiella spp
– Proteus mirabilis
– Proteus vulgaris
– Morganella morganii
– Providencia spp
– Serratia marcescens
– Enterobacter spp
– Citrobacter spp
– Salmonela spp
– Shigella spp
• Acinetobacter spp
• Pseudomonas aeruginosa
• M. tuberculocis
- Στρεπτομυκίνη
- Καναμυκίνη
- Αμικασίνη
• Non-Tb mycobacteria
- Αμικασίνη
- Τομπραμυκίνη
• Brucella spp
- Στρεπτομυκίνη
- Γενταμικίνη
Αμινογλυκοσίδες: ανάπτυξη αντοχής
• Μειωμένη πρόσληψη ή μειωμένη
διαπερατότητα
• Ριβοσωμιακές μεταλάξεις
• Ενζυματική τροποποίηση
Ενζυματική τροποποίηση
αμινογλυκοσιδών (AG)
• Η αντοχή στις AG οφείλεται κυρίως στην
αδρανοποίηση τους από τροποποιητικά ένζυμα
(ΑΜΕ) που κωδικοποιούνται από πλασμίδια ή
μεταθετά στοιχεία.
• Τα ένζυμα βρίσκονται στο κυτταρόπλασμα σε
ποσότητες επαρκείς να αδρανοποιήσουν την
ποσότητα του φαρμάκου που φθάνει εκεί.
Ενζυματική τροποποίηση
αμινογλυκοσιδών
Υπάρχουν τρεις κλάσεις τροποιητικών ενζύμων
• Ακετυλοτρανσφεράσες (AACs)
• Αδενυλοτρανσφεράσες (ANTs)
• Φώσφοτρανσφεράσες (APHs)
Ε. coli
•
•
•
•
Gentamicin:
Tobramycin:
Amikacin:
Netilmycin:
E
Α
Α
Α
AAC-6 I
Ε. coli
•
•
•
•
Gentamicin:
Tobramycin:
Amikacin:
Netilmycin:
A
Α
E
E
ANT(2’’)-I
Ε. coli
•
•
•
•
Gentamicin:
Tobramycin:
Amikacin:
Netilmycin:
A
Α
A
A
Πολλαπλά ένζυμα
Αμινογλυκοσίδες:
Φαρμακοκινητικές ιδιότητες
•
Υδατοδιαλυτές και σταθερές σε υδατικά διαλύματα
•
Χρόνος υποδιπλασιασμού 2-3 ώρες
(στην ΤΣ-ΧΝΑ: 17-150 ώρες)
•
Μικρού βαθμού πρωτεϊνοσύνδεση (~10%)
•
Δεν απορροφώνται από το γαστρεντερικό σωλήνα
•
Απεκκρίνονται κυρίως με σπειραματική διήθηση
από τους νεφρούς, αλλά το 5-20% επαναρροφάται
Αμινογλυκοσίδες:
Φαρμακοκινητικές ιδιότητες
•
Δεν έχουν καλή διεισδυτικότητα σε:
- ΕΝΥ,
- προστάτη,
- βρογχικές εκκρίσεις,
- πτύελα,
- οστίτη ιστό
•
Οι συγκεντρώσεις στις χοληφόρες οδούς είναι πολύ
χαμηλές όταν υπάρχει ίκτερος
•
Διέρχονται τον πλακούντα
Αμινογλυκοσίδες:
Φαρμακοκινητικές ιδιότητες
Προσοχή:
Παρατηρείται αδρανοποίηση των αμινογλυκοσιδών
από τις β-λακτάμες όταν αναμειγνύονται στην ίδια
φιάλη, γι’ αυτό δεν πρέπει να συγχορηγούνται αλλά να
χορηγούνται σε διαφορετικές ώρες.
Γενικώς το όξινο pH μειώνει την δραστικότητά τους
(π.χ. σε πνευμονία)
Αμινογλυκοσίδες:
Φαρμακοκινητικές ιδιότητες
Σήμερα,
προτιμάται να γίνεται η χορήγηση τους
σε εφ’ άπαξ ημερήσια δόση
Πλεονεκτήματα της εφ’ άπαξ ημερήσιας
χορήγησης των Αμινογλυκοσιδών
• Συγκριτικά με τη χορήγηση τρεις φορές την ημέρα, η
εφάπαξ χορήγηση δημιουργεί υψηλότερες
συγκεντρώσεις στις βρογχικές εκκρίσεις, στους
παραρρίνιους κόλπους και στο πνευμονικό παρέγχυμα.
• Επιπλέον, η χορήγηση μιας ημερήσιας δόσης μειώνει τη
νεφρική συσσώρευση των αμινογλυκοσιδών,
μειώνοντας πιθανόν και την νεφροτοξικότητά τους.
Ταχέως βακτηριοκτόνα αντιβιοτικά
• Oι AG μετά από μερικές ώρες βακτηριοκτόνου
δράσεως, και ενώ η στάθμη στον ορό έχει
μηδενιστεί, συνεχίζουν να ασκούν βακτηριοστατική
δράση που δεν επιτρέπει την ανάπτυξη των
μικροβίων (2-4 ώρες) (post-antibiotic effect).
• Σε αυτό το γεγονός, όπως και στην αποκαλούμενη
«αντοχή εκ προσαρμογής» (adaptive resistance)
στηρίζεται και η εφάπαξ ημερήσια χορήγησή τους.
Φαρμακοδυναμική
• Η δραστικότητα των αμινογλυκοσιδών, όπως
και των κινολονών, εξαρτάται από τη
δοσολογία τους.
• Όσο υψηλότερη είναι η στάθμη τους στον
ορό τόσο μεγαλύτερη και ταχύτερη είναι η
δραστικότητά τους.
(Dose-dependent antibiotics)
Μικροβιακή Αντοχή στην Ελλάδα (UTIs):
Πολυκεντρική μελέτη 2005-2006 σε 731 στελεχών κολοβακτηριδίων
από επεισόδια μη επιπλεγμένων ουρολοιμώξεων της κοινότητας
Είδος αντιβιοτικού
Ποσοστά αντοχής
Αμπικιλλίνη
26%
Αμοξικιλλίνη/κλαβουλανικό
2%
Μεκιλλινάμη
3%
Κεφαλιθίνη
7%
Κεφουροξίμη
2%
Τριμεθροπρίμη/σουλφαμεθοξαζόλη
18%
Σιπροφλοξασίνη
2%
Νιτροφουραντοΐνη
5%
Γενταμικίνη
1,2%
Katsarolils I, et al. IJAA 2010;35:62-7
Ουρολοιμώξεις της κοινότητας - Κρήτη
Αντοχή των E. coli στις AG
Tobramycin
Amikacin
Gentamicin
Netilmicin
2005-2007
n=1291
2,4 %
3,6%
3,3%
1,9%
2008-2010
n=1471
4,9%
2,4%
4,4%
4,4%
p
0,0006
0,056
0,168
0,0002
Maraki S, et al. J Microbiol Immunol Infect. 2013 ;46:202-9.
Ουρολοιμώξεις της κοινότητας - Κρήτη
Αντοχή των άλλωνEnterobacteriaceae στις AG
Tobramycin
Amikacin
Gentamicin
Netilmicin
2005-2007
n=292
6,2 %
5,1%
5,8%
5,1%
2008-2010
n=417
12%
11%
10,1%
11,8%
p
0,009
0,006
0,052
0,002
Maraki S, et al. J Microbiol Immunol Infect. 2013 ;46:202-9.
Σε ποίες λοιμώξεις χορηγούνται
σήμερα οι Αμινογλυκοσίδες;
Μονοθεραπεία με AG
• Ουρολοιμώξεις
Επιπλεγμένη πυελονεφρίτιδα
• Τουλαραιμία
(Στρεπτομυκίνη ή γενταμικίνη)
Πότε πρέπει να δίδονται οι Αμινογλυκοσίδες σε
συνδυασμό με άλλα αντιμικροβιακά;
Οι συνδυασμοί μπορεί να αποσκοπούν σε συνέργια ή σε πρόληψη ανάπτυξης
αντοχής, αλλά και σε διεύρυνση του αντιμικροβιακού τους φάσματος.
Συνέργια αναμένεται μόνον σε:
• Μικροβιακή ενδοκαρδίτιδα από Εντεροκόκκους
• Βακτηριαιμία από Pseudomonas aeruginosa
Ενδείξεις συνδυασμού, κυρίως με κεφαλοσπορίνες, αποτελούν:
•
•
•
•
Σήψη-σηπτικό shock
Μεικτές αερόβιες-αναερόβιες λοιμώξεις
Λοιμώξεις σε ουδετεροπενικούς ασθενείς
Νοσοκομειακή πνευμονία
Λοιμώξεις στις οποίες οι AG χορηγούνται
σε συνδυασμό με άλλα αντιμικροβιακά
• Μικροβιακή ενδοκαρδίτιδα (ΜΕ):
– Για εντεροκόκκους* και ορισμένους στρεπτοκόκκους:
Συνδυασμός κρυσταλλικής πενικιλλίνης G ή αμπικιλλίνης
με γενταμικίνη (ή στρεπτομυκίνη)
– Για σταφυλοκόκκους σε ΜΕ προσθετικης βαλβίδας:
Συνδυασμός γενταμικίνης με αντισταφυλοκοκκική
πενικιλλίνη ή βανκομυκίνη (για MRSA) ± ριφαμπικίνη
Λοιμώξεις στις οποίες οι AG χορηγούνται
σε συνδυασμό με άλλα αντιμικροβιακά
• Οξεία χολοκυστίτιδα
• Βακτηριαιμία από Pseudomonas aeruginosa
(σε συνδυασμό με β-λακτάμη)
• Νοσοκομειακή πνευμονία
Λοιμώξεις στις οποίες οι AG χορηγούνται
σε συνδυασμό με άλλα αντιμικροβιακά
• Ενδοκοιλιακές λοιμώξεις:
Σε συνδυασμό με κλινδαμυκίνη ή μετρονιδαζόλη,
οι αμινογλυκοσίδες καλύπτουν τα περισσότερα
παθογόνα των ενδοκοιλιακών λοιμώξεων
(εντεροβακτηριακά και αναερόβια μικρόβια),
που προέρχονται από την κοινότητα.
Λοιμώξεις στις οποίες οι AG χορηγούνται
σε συνδυασμό με άλλα αντιμικροβιακά
• Μηνιγγίτιδα: στα βρέφη.
• Λοιμώδης αρθρίτιδα: Σε συνδυασμό με β-λακτάμες
• Λοιμώξεις από Klebsiella pneumoniae
που παράγει καρμπαπενεμάση
(σε συνδυασμό με άλλα αντιβιοτικά)
Λοιμώξεις στις οποίες οι AG χορηγούνται
σε συνδυασμό με άλλα αντιμικροβιακά
• Λοιμώξεις σε ουδετεροπενικούς ασθενείς
(ταχεία βακτηριοκτόνος δράση)
• Φυματίωση
• Βρουκέλλωση
Η στρεπτομυκίνη ή και η γενταμικίνη σε συνδυασμό με
τη δοξυκυκλίνη αποτελούν τη θεραπεία εκλογής.
Λοιμώξεις στις οποίες οι AG χορηγούνται
σε συνδυασμό με άλλα αντιμικροβιακά
• Σήψη
Οι συνδυασμοί των αμινογλυκοσιδών
(επειδή δρουν ταχέως και βακτηριοκτόνως)
με τις β-λακτάμες μπορούν να αποτελέσουν την
εμπειρική θεραπεία επιλογής, μέχρι την
απομόνωση του παθογόνου.
Λοιμώξεις στις οποίες οι AG χορηγούνται σε
συνδυασμό με άλλα αντιμικροβιακά
• Πνευμονία από Nocardia sp:
Αμικασίνη + Ιμιπενέμη (σχήμα β’ επιλογής).
• Κυστική ίνωση: Τομπραμυκίνη 12mg/kg, od
σε συνδυασμό με αντιψευδομοναδικό αντιβιοτικό.
Λοιμώξεις στις οποίες οι AG χορηγούνται σε
συνδυασμό με άλλα αντιμικροβιακά
• Ηπατικό απόστημα: (συνήθως από Klebsiella sp)
σε συνδυασμό με αμπικιλλίνη και μετρονιδαζόλη.
• Φλεγμονώδης Νόσος της Πυέλου (PID):
Γενταμικίνη 4,5mg/kg, od, σε συνδυασμό με
κλινδαμυκίνη (σχήμα β’ επιλογής).
Λοιμώξεις στις οποίες οι AG χορηγούνται σε
συνδυασμό με άλλα αντιμικροβιακά
• Yersinia enterocolitica: Γενταμικίνη 5mg/kg, od
σε συνδυασμό με δοξυκυκλίνη.
• Listeria monocytogenes: Γενταμικίνη
σε συνδυασμό με αμπικιλίνη (μόνο σε μηνιγγίτιδα).
Αμινογλυκοσίδες
Δοσολογικά
σχήματα
Συνιστώμενες δόσεις Αμινογλυκοσιδών ώστε να
επιτυγχάνονται θεραπευτικά επίπεδα: IM ή IV
(επί φυσιολογικής νεφρικής λειτουργίας: ClCr > 90ml/min)
Γενταμικίνη
Νετιλμικίνη
Αμικασίνη
2
-
-
1-1,7
q8h
2
q8h
7,5
q12h
Δοσολογία (mg/kg)
άπαξ ημερησίως
5,1 (7)
6,5
15
Peak/trough (μg/ml)
4-10/1-2
4-10/1-2
15-30/5-10
Δόση φόρτισης (mg/kg)
Δοσολογία (mg/kg)
Συνιστώμενες δόσεις Αμινογλυκοσιδών ώστε να
επιτυγχάνονται θεραπευτικά επίπεδα: IM ή IV
(επί φυσιολογικής νεφρικής λειτουργίας: ClCr > 90ml/min)
Γενταμικίνη
Νετιλμικίνη
Αμικασίνη
2
-
-
1-1,7
q8h
2
q8h
7,5
q12h
Δοσολογία (mg/kg)
άπαξ ημερησίως
5,1 (7)
6,5
15
Peak/trough (μg/ml)
4-10/1-2
4-10/1-2
15-30/5-10
Δόση φόρτισης (mg/kg)
Δοσολογία (mg/kg)
Peak serum levels
• Λήψη αίματος 1 ώρα μετά την έναρξη της
έγχυσης, της 3ης δόσης του φαρμάκου.
• Σε βαρέως πάσχοντες μετά τη πρώτη δόση,
διότι τόσο ο όγκος κατανομής όσο και η
νεφρική λειτουργία μπορεί να μεταβληθούν
ταχέως.
Γενταμικίνη στην ενδοκαρδίτιδα
Στην ενδοκαρδίτιδα από εντερόκοκκο
προκειμένου να επιτευχθεί συνέργεια
με την αμπικιλλίνη και να αποφευχθεί
συγχρόνως η νεφροτοξικότητα,
αρκούν μέγιστα επίπεδα 3μg/ml και
ελάχιστα επίπεδα ≤0,5μg/ml
Νεφρική ανεπάρκεια
• Η αρχική δόση (δόση φόρτισης) είναι η ίδια με
αυτή που δίδεται σε ασθενείς χωρίς νεφρική
ανεπάρκεια.
• Η προσαρμογή των δόσεων, ανάλογα με την
νεφρική λειτουργία, αφορά τις δόσεις συντήρησης.
Νεφρική ανεπάρκεια:
υπολογισμός του μεσοδιαστήματος χορήγησης
Πολλαπλασιάζουμε τη τιμή της κρεατινίνης σε mg:
• επί 8
για τη γενταμικίνη, τομπραμυκίνη, νετιλμικίνη
• επί 12
για την αμικασίνη
Υπολογισμός της κάθαρσης κρεατινίνης (CLcr)
• Άνδρες
CLcr =
• Γυναίκες
το 85% της υπολογιζομένης τιμής για τους άνδρες
Υπολογισμός της κάθαρσης κρεατινίνης (CLcr)
• Άνδρες
CLcr =
• Γυναίκες
το 85% της υπολογιζομένης τιμής για τους άνδρες
Υπολογισμός του ιδανικού ΣΒ (ΙΣΒ)
• Άνδρες
50kg + 1kg ανά 0,9cm άνω των 153cm ύψους
(π.χ άνδρας ύψους 183cm  ΙΣΒ = 77Kg)
• Γυναίκες
45,5kg + 1kg ανά 0,9cm άνω των 153cm ύψους
(π.χ γυναίκα ύψους 168cm  ΙΣΒ = 59Kg)
Υπολογισμός της δοσολογίας σε
παχυσάρκους (ΒΜΙ>30)
Χρησιμοποιείται το
προσαρμοσμένο (ΠΣΒ) αντί του ιδανικού ΣΒ (ΙΣΒ)
ΠΣΒ = ΙΣΒ + 0,4 (Πραγματικό ΣΒ - ΙΣΒ)
(Π.χ. Άνδρας ύψους 183 cm και βάρους 100 kg)
ΙΣΒ = 50 + (30 x 0,9) = 77 kg
ΠΣΒ = 77 + 0,4 (100 – 77) = 86,2 kg
Υπολογισμός της κάθαρσης κρεατινίνης
σε παχυσάρκους (ΒΜΙ>30)
• Άνδρες
CLcr =
Προσαρμοσμένο ΣΒ
• Γυναίκες
το 85% της υπολογιζομένης τιμής για τους άνδρες
Velissaris D, et al. J Clin Med Res. 2014;6(4):2272-33
Ανεπιθύμητες Ενέργειες
• Νεφροτοξικότητα:
- αύξηση κρεατινίνης: Tobra (10%), Net (9%), Genta, Amik (8%)
-  Κ+, Ca, Mg++ στα παιδιά: Genta, Tobra (1%)
• Ωτοτοξικότητα: Amikacin (5%), Tobra (<1%)
• Διαταραχές αιθουσαίου ν. : Genta (2%), Net (<1%)
• Φαρμακευτικός πυρετός: (Amikacin, Tobramycin)
Νεφροτοξικότητα
 Χαρακτηρίζεται από την πρόκληση κατά κανόνα
πολυουρικής οξείας νεφρικής ανεπάρκειας που
εμφανίζεται 7-10 ημέρες από την έναρξη της
χορηγήσεώς τους και υποχωρεί σε διάστημα 10-30
ημερών μετά τη διακοπή της.
 Λόγω της πολυουρίας, μπορεί να μην γίνει αντιληπτή
 Είναι όμως ενδιαφέρον ότι 100% εμφανίζει
κυλινδρουρία από την 3η ημέρα της θεραπείας
Άρα οι Αμινογλυκοσίδες εξ ορισμού
είναι υποχρεωτικά νεφροτοξικές
Καταστάσεις που προδιαθέτουν ή αυξάνουν τη
νεφροτοξικότητα των Αμινογλυκοσιδών
•
•
•
•
•
Μεγάλη ηλικία (>70) → 20% νεφροτοξικότητα
Προηγούμενη νεφρική βλάβη
Αφυδάτωση, υπόταση, shock
Σοβαρές λοιμώξεις
Άλλες συνυπάρχουσες σοβαρές παθήσεις
(π.χ. καρδιοαναπνευστική ανεπάρκεια)
Καταστάσεις που προδιαθέτουν ή αυξάνουν τη
νεφροτοξικότητα των Αμινογλυκοσιδών
•
Συγχορήγηση με άλλα φάρμακα ή ουσίες:
- κεφαλοσπορίνες α’ γενεάς,
- αμφοτερικίνη Β, βανκομυκίνη,
- διουρητικά,
- σκιαγραφικά,
- κυτταροστατικά (Σισπλατίνη – Καρβοπλατίνη)
- κυκλοσπορίνη
- ΜΣΑΦ
•
Παρατεταμένη θεραπεία (>10 ημέρες)
Ωτοτοξικότητα
 Οι αμινογλυκοσίδες διέρχονται εύκολα το φραγμό
αίματος-περιλεμφικού χώρου.
 Εκεί παραμένουν για πολύ χρόνο, που φθάνει και
τις 25 ημέρες με αποτέλεσμα την ωτοτοξικότητα
(αρχική απώλεια ακοής υψηλών συχνοτήτων)
Ωτοτοξικότητα
• Η αμικασίνη προκαλεί κυρίως βλάβη του κοχλιακού ν.
• Η γενταμικίνη και η τομπραμυκίνη κυρίως του
αιθουσαίου ν.
• Η στρεπτομυκίνη μπορεί να προσβάλει και τα δύο.
• Σε κλινικό επίπεδο εμφανής απώλεια της ακοής
εμφανίζεται σε <0,5% των ασθενών που λαμβάνουν AG.
• Σε ακοομετρικές μελέτες: 2-12% μείωση της ακοής.
Αμινογλυκοσίδες και βλάβη του αιθουσαίου ν.
Η βλάβη του αιθουσαίου εκδηλώνεται με:
• ναυτία, εμέτους,
• ίλιγγο,
• εμβοές,
• νυσταγμό και αστάθεια βάδισης.
Παρατηρείται στο 1-3% των ασθενών που λαμβάνουν AG και
δεν έχει μελετηθεί τόσο όσο η βλάβη του κοχλιακού νεύρου,
η οποία είναι μόνιμη.
Μπορεί να εμφανιστεί έως και μήνες μετά τη διακοπή των AG
Μεγαλύτερος κίνδυνος εμφάνισης
ωτοτοξικότητας παρατηρείται κυρίως σε:
•
Ασθενείς με λανθάνουσα νεφρική ανεπάρκεια
λόγω της πιθανότητας υψηλών επιπέδων του
αντιβιοτικού στον ορό χωρίς αυτό να έχει γίνει
αντιληπτό.
•
Σύγχρονη λήψη διουρητικών όπως η φουροσεμίδη.
•
Μακροχρόνια θεραπεία με αμινογλυκοσίδη, και
•
Μεγάλη ηλικία
Ανεπιθύμητες Ενέργειες
Νευροτοξικότητα:
• Είναι σπάνια
• Εκδηλώνεται ως νευρομυϊκή παράλυση.
• Προσοχή σε μυασθένεια, αλλαντίαση, κουράριο,
μαζικές μεταγγίσεις αίματος με citrate.
• Είναι συνήθως αναστρέψιμη μετά τη διακοπή της
αμινογλυκοσίδης.
Οι Αμινογλυκοσίδες στην Κλινική Πράξη
Δεν πρέπει να δίδονται σε:
•
Λοιμώξεις ανώτερου αναπνευστικού, π.χ. κυνάγχη,
ιγμορίτιδα, ωτίτιδα.
•
Παροξύνσεις χρόνιας βρογχίτιδας.
•
Πνευμονία της κοινότητας.
Πρέπει να χορηγούνται άπαξ ημερησίως:
Επί υποψίας Gram (-) παθογόνων στις λοιμώξεις της
κοινότητας (π.χ. οξεία πυελονεφρίτιδα, οξεία χολοκυστίτιδα).
Οι Αμινογλυκοσίδες στην Κλινική Πράξη
Πρέπει να χορηγούνται σε συνδυασμό:
•
Σε υποψία σήψης και σηπτικού shock: πρέπει να
χορηγούνται άμεσα και να συγχορηγούνται με μια
κεφαλοσπορίνη ή καρμπαπενέμη.
•
Στη νοσοκομειακή πνευμονία σε συνδυασμό με μια
κεφαλοσπορίνη γ’ γενεάς (ή καρμπαπενέμη) + κινολόνη
•
Στη μικροβιακή ενδοκαρδίτιδα
Οι Αμινογλυκοσίδες στην Κλινική Πράξη
Κύριο αντιβιοτικό στη βρουκέλλωση
•
Στρεπτομυκίνη,
•
Γενταμικίνη
Προσοχή στη νεφροτοξικότητα ιδιαίτερα στην
γ’ ηλικία και όταν συγχορηγούνται με άλλα
νεφροτοξικά φάρμακα:
Η νεφρική ανεπάρκεια είναι πολυουρική!
ΝΑΥΠΛΙΟ 2/3/2013
Ευχαριστώ
Φθινοπωρινές Ημέρες
Παθολογίας
Λουτρά Αριδαίας 26/9/2014
http://www.latsisfoundation.org/megazine/publish/ebook.php
?book=68&p%0D%0Areloader=1