Transcript Διαταραχές Νατρίου & Καλίου στη ΜΕΘ

Διαταραχές
Νατρίου & Καλίου
στη ΜΕΘ
αίτια-θεραπεία
Γαβαλά Αλεξάνδρα
Πνευμονολόγος- Εντατικολόγος
Επιμελήτρια A
Κλινική Εντατικής Νοσηλείας & Πνευμονικών Νόσων
Τμήματος Νοσηλευτικής ΕΚΠΑ, Αθήνα
ΓΟΝΚ «οι Άγιοι Ανάργυροι»
Διαταραχές Νατρίου & Καλίου
στη ΜΕΘ
• συχνό & σημαντικό
πρόβλημα
• δυνητικά
απειλητικές για τη
ζωή
• πρώιμη αναγνώριση των
ασθενών με παράγοντες
κινδύνου
• τακτική παρακολούθηση
1o βήμα
αντιμετώπισης:
πρόληψη
• η
έγκαιρη
αντιμετώπιση
πολύ πριν αναπτυχθεί
σοβαρή διαταραχή
Διαταραχές Νατρίου στη ΜΕΘ
ΥπερΝa
Συχνότητα: ποικίλει
• >30% υπονατριαιμία
• 26% υπερνατριαιμία
ΥπoΝa
Critical Care 2008, 12:R162
Διαταραχές Νατρίου στη ΜΕΘ
• Παράταση χρόνου
νοσηλείας στη ΜΕΘ
• Αυξημένη θνητότητα
(42-60%)
ΥπoΝa
ΥπερΝa
Critical Care 2008, 12:R162
Διαταραχές Νατρίου στη ΜΕΘ
αντιμετώπιση
Προσέγγιση:
• Βαρύτητα
διαταραχής
• Χρόνος
εγκατάστασης
•
κλινική εξέταση- ιστορικό (συνυπάρχουσες
παθήσεις, φάρμακα, παράγοντες κινδύνου)
•
•
εκτίμηση ενδαγγειακού όγκου
ωσμωτικότητα πλάσματος & ούρων
•
[Νa+] στα ούρα
(οξεία ή χρόνια)
• Παρουσία
νευρολογικών
συμπτωμάτων
• Κατάσταση ΚΟΑ
Στόχοι:
•
•
•
•
αποκατάσταση της [Νa+] στο αίμα
αποφυγή επιπλοκών από τη θεραπεία
αποφυγή υποτροπής
υποκείμενη αιτία
Διαταραχές Νατρίου
Υπoνατριαιμία στη ΜΕΘ
Συχνότητα
• 15-40% σε νοσηλευόμενους ασθενείς
Νοσηλευόμενοι: μεγαλύτερος κίνδυνος νοσηλείας στη
ΜΕΘ (πρώτο 48ωρο)
• >30% στη ΜΕΘ
• >50% αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια της νοσηλείας
Current Opinion in Critical Care 2008; 14:627–634
Current Opinion in Critical Care 2011; 17:581–593
Ταξινόμηση
Υποτονική Υπονατριαιμία (< 135 mmol/L) στη ΜΕΘ
Υπογκαιμία
Ευογκαιμία
Υπερογκαιμία
Ολικό Η2Ο↓
Ολικό Νa ↓ ↓
Ολικό Η2Ο ↑
Ολικό Νa φυσιολογικό
Ολικό Η2Ο ↑ ↑
Ολικό Νa ↑
Νεφρικές απώλειες
Εξωνεφρικές
απώλειες
SIADH
Σήψη
Απώλεια αίματος
Ανεπάρκεια
κορτικοειδών
Θειαζιδικά διουρητικά
Ωσμωτική διούρηση
(γλυκοζουρία, μαννιτόλη,
Απώλειες από το
γαστρεντερικό
Υποθυρεοειδισμός
Συμφορητική
Καρδιακή
ανεπάρκεια
↑ουρία)
Διάρροια-Έμετοι
Εκσεσημασμένη
διούρηση
Ανεπάρκεια
αλατοκορτικοειδών
Νεφροπάθεια με
απώλεια Na
Νατριούρηση
κεντρικής αιτιολογίας
Παροχέτευση στομάχου
Ειλεός- Παγκρεατίτιδα
Απώλειες από το
δέρμα
Εγκαύματα/ανοικτά
τραύματα
Ηπατική κίρρωση
Νεφρωσικό
σύνδρομο
Συστηματική
Αναφυλαξία
Νεφρική ανεπάρκεια
οξεία & χρόνια
Ραβδομυόλυση
Current Opinion in Critical Care 2008; 14:627–634
Current Opinion in Critical Care 2011; 17:581–593
ΜΕΘ
↓ ΔΟΑΚ
καρδιακής παροχής
υπογκαιμία
αγγειοδιαστολή
έκκρισης ADH
+
προσφορά Νa στις περιοχές, υπεύθυνες για
την αραίωση των ούρων
•
επαναρρόφησης Νa από τα εγγύς εσπειραμένα
σωληνάρια (άξονας ρενίνης – αγγειοτενσίνης –
αλδοστερόνης)
•
GFR (συμπαθητική διέγερση)
Current Opinion in Critical Care 2008; 14:627–634
Υποτονική Υπονατριαιμία
στη ΜΕΘ
Ευογκαιμία: Ολικό Η2Ο ↑ - Ολικό Νa φυσιολογικό
Σύνδρομο απρόσφορης έκκρισης αντιδιουρητικής
ορμόνης (SIADH)
•Οξεία ψύχωση
•Παθήσεις Κεντρικού Νευρικού Συστήματος (π.χ. λοιμώξεις, όγκοι, τραύματα,
εγκεφαλικά επεισόδια, σύνδρομο Guillain-Barre ).
•Κακοήθειες (π.χ. πνευμόνων)
•Διαταραχές Αναπνευστικού (π.χ. λοιμώξεις, Αναπνευστική Ανεπάρκεια, απόφραξη
αεραγωγών)
•Μηχανικός αερισμός
•Έντονο άλγος- Stress
•Τραύμα
•Φάρμακα όπως:
Αντινεοπλασματικά
Αντιψυχωσικά (π.χ. αλοπεριδόλη)
Καρβαμαζεπίνη
Δεσμοπρεσσίνη
ΜΣΑΦ
Οπιοειδή
SSRIs
Τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά
Current Opinion in Critical Care 2011; 17:581–593
Crit Care Med 2010; 38 [Suppl]:S253- S264
Υπονατριαιμία: αντιμετώπιση
Σοβαρή Υπονατριαιμία (<125 mmol/L)
Συμπτωματική
Οξεία
(<48 ώρες)
Ασυμπτωματική
Χρόνια
(>48 ώρες)
ταχεία iv χορήγηση 100ml NaCl ορού 3%
Χρόνια
Αιτιολογική θεραπεία
Στέρηση νερού
Ανταγωνιστές V2
υποδοχέων
(2ml/kg) (2 φορές)
Αρχικά γρήγορη αύξηση της [Νa+] κατά 4-6 mmol/L
(ή μέχρι βελτίωση κλινικής εικόνας)
Οξεία: Ρυθμός διόρθωσης
•
≤ 10 mmol/L στο 24ωρο ή
•
≤ 18 mmol/L στις 48 ώρες
Χρόνια: Ρυθμός διόρθωσης
•
•
≤ 6 mmol/L το πρώτο 6 ωρο
≤ 6 mmol/L το πρώτο 24ωρο
Current Opinion in Critical Care 2011; 17:581–593
Υποτονική Υπονατριαιμία (< 135 mmol/L) στη ΜΕΘ
Υπογκαιμία
Εξωκυττάριος
όγκος υγρών
Ευογκαιμία
Ολικό Η2Ο↓
Ολικό Νa ↓ ↓
Νεφρικές απώλειες
Ολικό Η2Ο ↑
Ολικό Νa φυσιολογικό
Ολικό Η2Ο ↑ ↑
Ολικό Νa ↑
SIADH
Σήψη
Απώλεια αίματος
Ανεπάρκεια
κορτικοειδών*
Θειαζιδικά διουρητικά
Ωσμωτική διούρηση
(γλυκοζουρία, μαννιτόλη,
Απώλειες από το
γαστρεντερικό *
Υποθυρεοειδισμός *
Συμφορητική
Καρδιακή
ανεπάρκεια
↑ουρία)
Διάρροια-Έμετοι
Εκσεσημασμένη
διούρηση *
Ανεπάρκεια
αλατοκορτικοειδών *
Νεφροπάθεια με
απώλεια Na
Νατριούρηση
κεντρικής αιτιολογίας
Εξωνεφρικές
απώλειες
Υπερογκαιμία
Ηπατική κίρρωση
Νεφρωσικό
σύνδρομο
Παροχέτευση στομάχου
Συστηματική
Αναφυλαξία
Ειλεός- Παγκρεατίτιδα
Απώλειες από το
δέρμα
Νεφρική ανεπάρκεια
οξεία & χρόνια
Εγκαύματα/ανοικτά
τραύματα
Ραβδομυόλυση
Ωσμωτικότητα & [Νa] ούρων
Φυσιολογικός ορός NaCl
Θεραπεία υποκείμενης
αιτίας *
Περιορισμός Η2Ο
Περιορισμός Na & H2O
Θεραπεία υποκείμενης
αιτίας *
Διουρητικά
Current Opinion in Critical Care 2008; 14:627–634
Current Opinion in Critical Care 2011; 17:581–593
Διαταραχές Νατρίου
Υπερνατριαιμία στη ΜΕΘ
Συχνότητα:
• 1% σε νοσηλευόμενους
ασθενείς
• 9-26% στη ΜΕΘ
• Αύξηση όσο αυξάνει η
διάρκεια παραμονής στη
ΜΕΘ
Am J Kidney Dis 2007, 50:952-957
Διαταραχές Νατρίου
Υπερνατριαιμία στη ΜΕΘ
Θνητότητα: μεγαλύτερη
Am J Kidney Dis 2007, 50:952-957
Hypernatremia in the intensive care unit: An indicator of quality of care?
Crit Care Med 1999; 27:1105-1108
Υπερνατριαιμία στη ΜΕΘ
Παθογένεση:
• αδυναμία έκφρασης του αισθήματος της δίψας
• αδυναμία πρόσβασης στη λήψης νερού
• απώλεια υγρών νεφρικής ή εξωνεφρικής
αιτιολογίας
• ανεπαρκής ή ακατάλληλη ενδοφλέβια χορήγηση
υγρών
Current Opinion in Critical Care 2011; 17:581–593
J Intensive Care Med 2011, doi: 10.1177/0885066611403994
Electrolyte Blood Press 8:72-81, 2010 • doi: 10.5049/EBP.2010.8.2.72
Υπερνατριαιμία (>145 mmol/L) στη ΜΕΘ
Υπογκαιμία
Ευογκαιμία
Υπερογκαιμία
Απώλειες Νa < Η2Ο
Απώλεια Η2Ο
Πρόσληψη Na
Νεφρικές
απώλειες:
Εξωνεφρικές
απώλειες:
Νεφρικές
απώλειες:
Εξωνεφρικές
απώλειες:
Διουρητικά της
αγκύλης
Διάρροια
Άποιος
διαβήτης*:
Άδηλες
απώλειες
Ωσμωτική
διούρηση (π.χ
Εφίδρωση
γλυκοζουρία*, μαννιτόλη,
↑ουρία)
(σορβιτόλη,
λακτουλόζη)
Κεντρογενής
Νεφρογενής
Μερικός
Μεταποφρακτική
διούρηση
Πολυουρική φάση
ΟΣΝ
Electrolyte Blood Press 8:72-81, 2010 • doi: 10.5049/EBP.2010.8.2.72
Current Opinion in Critical Care 2011; 17:581–593
Υπέρτονα δ/ματα:
NaCl iv
NaHCO3 iv
Αιμοδιήθησης
Παρεντερικής σίτισης
Εντερικής σίτισης
Υπερνατριαιμία στη ΜΕΘ
Ευογκαιμία: Απώλεια Η2Ο
Άποιος Διαβήτης (επίκτητος)
Κεντρικής αιτιολογίας:
Βλάβη στην νευροϋπόφυση
(τραύμα, χειρουργείο, νεόπλασμα, ισχαιμία, λοίμωξη,
κοκκιωματώδης νόσος)
Νεφρικής αιτιολογίας
Φάρμακα
(λίθιο, αμφοτερικίνη Β, δεμεκλοκυκλίνη ανταγωνιστές των υποδοχέων της βαζοπρεσσίνης)
Υποκαλιαιμία
Υπερασβεστιαιμία
Κυστική νόσος
Δρεπανοκυτταρική αναιμία
Current Opinion in Critical Care 2011; 17:581–593
Crit Care Med 2010; 38 [Suppl]:S253- S264
Υπερνατριαιμία αντιμετώπιση
Υπερνατριαιμία (>145 mmol/L)
Συμπτωματική
Οξεία
(<48 ώρες)
Ασυμπτωματική
Χρόνια
(>48 ώρες)
Χρόνια
iv δ/μα γλυκόζης 5% ή ημιισότονο NaCl 0.45%
Αρχικά γρήγορη μείωση της [Νa+] κατά 1.5-2 mmol/L για 3-4 ώρες
(ή μέχρι τη βελτίωση κλινικής εικόνας)
Αιτιολογική θεραπεία
Διακοπή /Στέρηση
νατρίου
Χορήγηση νερού
Διουρητικά
Αιμοκάθαρση
Ρυθμός διόρθωσης ≤ 1-2mmol/L/ώρα
≤ 10-12 mmol/L/ 24ωρο
Ρυθμός διόρθωσης ≤ 0.5 mmol/L/ώρα
≤ 8-10 mmol/L το πρώτο 24ωρο
πλήρης διόρθωση σταδιακά στις επόμενες
24-36 ώρες
πλήρης διόρθωση σταδιακά στις επόμενες 48-72 ώρες
Current Opinion in Critical Care 2011; 17:581–593
Υπερνατριαιμία (>145 mmol/L)
Υπογκαιμία
Ευογκαιμία
Εξωκυττάριος
όγκος υγρών
Απώλεια Η2Ο
Απώλειες Νa < Η2Ο
Νεφρικές
απώλειες:
Εξωνεφρικές
απώλειες:
Νεφρικές
απώλειες:
Εξωνεφρικές
απώλειες:
Διουρητικά της
αγκύλης
Διάρροια
Άποιος
διαβήτης*:
Άδηλες
απώλειες
Ωσμωτική
διούρηση (π.χ
Εφίδρωση
(σορβιτόλη,
λακτουλόζη)
γλυκοζουρία*, μαννιτόλη,
↑ουρία)
Κεντρογενής
Υπερογκαιμία
Πρόσληψη Na
Υπέρτονα δ/ματα:
NaCl iv
NaHCO3 iv
Αιμοδιήθησης
Παρεντερικής σίτισης
Εντερικής σίτισης
Νεφρογενής
Μερικός
Μεταποφρακτική
διούρηση
Πολυουρική φάση
ΟΣΝ
Ωσμωτικότητα & [Νa] ούρων
Φυσιολογικός ορός NaCl (αρχικά)
Η2Ο (στη συνέχεια)
Αποκατάσταση ελλείμματος Η2Ο
Θεραπεία υποκείμενης αιτίας*
Διουρητικά με αποκατάσταση του
ελλείμματος Η2Ο που προκαλούν
Διακοπή χορήγησης υπέρτονων
Αιμοκάθαρση
Θεραπεία υποκείμενης αιτίας*
Current Opinion in Critical Care 2011; 17:581–593
Διαταραχές Καλίου στη ΜΕΘ
απειλητικές
& επικίνδυνες
•Δυνητικά
Επικίνδυνες
αρρυθμίες
& ανακοπή
πολυπαραγοντική
•Αιτιολογία
Σοβαρή
Υποή Υπερκαλιαιμία: ιατρικά
(φάρμακα, διαταραχές της οξεοβασικής ισορροπίας,
υπομαγνησιαιμία,
επείγοντα νεφρική ανεπάρκεια)
Αντλία της Νa+-Κ+-ΑΤΡάσης
98% καλίου
Διαταραχές Καλίου στη ΜΕΘ
αντιμετώπιση
• Βαρύτητα
διαταραχής
• Παρουσία
συμπτωμάτων &
ΗΚΓραφικών
αλλοιώσεων
• Νεφρική λειτουργία
ασθενή
Γενικοί Κανόνες
• ΗΚΓ/μα
• Λήψη αερίων αίματος
• Αιματολογικός έλεγχος
• Τακτική παρακολούθηση [Κ+]
• Εκτίμηση ενδαγγειακού όγκου
Στόχοι:
•
•
•
•
εξάλειψη ή αποφυγή συμπτωμάτων
αποκατάσταση της [Κ+] στο αίμα
αποφυγή υποτροπής
αποφυγή επιπλοκών
Υποκαλιαιμία στη ΜΕΘ
Υποκαλιαιμία:
[Κ+] < 3,5 mmol/l
• Ενδονοσοκομειακή
συχνότητα: έως 20%
• Επικίνδυνες επιπλοκές
 Καρδιακές αρρυθμίες
 Αδυναμία αναπνευστικών μυών
Έγκαιρη &
αποτελεσματική
αντιμετώπιση
• Ήπια: [Κ+] 3-3.5mmol/l
• Μέτρια: [Κ+] 2.5-3mmol/l
• Σοβαρή: [Κ+] <2.5mmol/l
Resuscitation 2010; 81:1400-33
Hughes, 978-0-443-07197-3
Blood Press 8:72-81, 2010 • doi: 10.5049/EBP.2010.8.2.72
Resuscitation 2006; 70:10-25
Am J Health-Syst Pharm 2005; 62:1663-82
Υποκαλιαιμία: Αίτια
• Ανακατανομή
• Απώλειες
– Γαστρεντερικό
– Νεφροί
• Μειωμένη πρόσληψη
•
•
•
•
•
•
•
••
Αλκάλωση
Υπερθυρεοειδισμός
Ινσουλίνη
Διάρροιες
β-αδρενεργική διέγερση (αμφεταμίνες,
Συρίγγια θεοφυλλίνη, καφεΐνη, οξύ stress)
β2-αγωνιστές,
Διουρητικά
Χρήση καθαρτικών
Θεραπεία
μεγαλοβλαστικής
• Υπομαγνησιαιμία
αναιμίας
ή λευκοπενίας με
• Αλατο& γλυκο-κορτικοειδή
αυξητικούς παράγοντες
• Ωσμωτική διούρηση (ΣΔ)
Υποκαλιαιμική
οικογενής
•• Πολυουρία
(άποιος
διαβήτης)περιοδική
παράλυση
• Φάρμακα
(αντιψευδομοναδικές
•
•
•
•
Hughes, 978-0-443-07197-3
πενικιλίνες, αμφοτερικίνη Β,
αμινογλυκοσίδες)
Χρόνια διάμεση νεφρίτιδα
Σύνδρομο Liddle
Σύνδρομο Gitelman
Νεφροσωληναριακή οξέωση
Υποκαλιαιμία: Αίτια
Συνηθέστερα αίτια στη ΜΕΘ
• ανεπαρκής χορήγηση
• αυξημένη αποβολή με τη διούρηση & τα
κόπρανα
• μεταβολική αλκάλωση
• νεφροσωληναριακή οξέωση
• απορρύθμιση σακχάρου
(υπεργλυκαιμία)
•
•
•
•
υπεραλδοστερονισμός
περίσσεια αλατοκορτικοειδών
έλλειμμα μαγνησίου
φάρμακα
Φάρμακα & Υποκαλιαιμία
Συμπαθητικομιμητικά (επινεφρίνη, αλβουτερόλη)
Ινσουλίνη
Μεθυλοξανθίνες
Δοβουταμίνη
Διουρητικά της αγκύλης & θειαζιδικά
Ωσμωτικά διουρητικά
Αναστολείς της καρβονικής ανυδράσης
Αλατοκορτικοειδη / Γλυκοκορτικοειδή
Πενικιλλίνες
Αμινογλυκοσίδες
Αμφοτερικίνη Β
Ιοντοανταλλακτικές ρητίνες
Crit Care Med 2010; 38 [Suppl]:S253- S264
Υποκαλιαιμία: Θεραπεία
• Αντιμετώπιση εμπειρική
• Βασίζεται
στην κλινική κατάσταση του ασθενή
στην απάντηση στην αρχική θεραπεία
Επιλογή
• Δοσολογίας
• Οδού χορήγησης
iv χορήγηση KCl:
•
Επείγουσες καταστάσεις
•
Αδυναμία λήψης φαρμάκων από το στόμα
•
Διαταραχές λειτουργικότητας του εντέρου
Από του στόματος:
•
Όλες οι άλλες περιπτώσεις
Yποκαλιαιμία: Μη επείγουσα iv
• Αραίωση διαλύματος
χορήγηση KCl
Περιφερική φλέβα
Για αποφυγή χορήγησης μεγάλου όγκου υγρών:
• Συνήθως 20-40 mmol/L
• Ασφαλής έως 60 mmol/L
Αραίωση 20mmol KCl σε 100 ml Ν/S 0.9%
Κεντρική φλεβική γραμμή
• Χορήγηση με αντλία σε διάστημα 1 ώρας
• Πυκνότερα διαλ/τα
• Συνεχής HKΓ παρακολούθηση
• Τύπος διαλύματος
Ημιισότονο ή ισότονο διάλυμα NaCl
SOS Διάλυμα γλυκόζης (1L διαλ/τος γλυκόζης 5 % μειώνει τη [Κ+] του ορού 0,2-1,4mmol/L)
• Ρυθμός χορήγησης
Συνήθως 10-20mmol/ώρα
Δ[Κ+]: 0.25-0.5mmol/L
Απειλητικές επιπλοκές: >40mmol/ώρα
• Μέγιστη ημερήσια δόση 150-200 mEq
iv χορήγηση καλίου:
• συνήθης παρέμβαση
• ενέχει σοβαρούς κινδύνους
• οδηγίες για τη χορήγηση του καλίου
..τα λάθη μπορεί να είναι θανατηφόρα
ΠΟΤΕ ταχεία bolus iv έγχυση καλίου
Υπερκαλιαιμία στη ΜΕΘ
• Δυνητικά απειλητική &
επικίνδυνη
• Επικίνδυνες αρρυθμίες &
ανακοπή
• Νοσηλευόμενοι ασθενείς:
συχνότητα 1-10% με συνοδό
θνητότητα 1‰
• Αιτιολογία πολυπαραγοντική
Resuscitation 2010; 81:1400-33
Crit Care Med 2008; 36:3246 –3251
Υπερκαλιαιμία:
[Κ+] > 5 mmol/l
• Ήπια: [Κ+] 5-6mmol/l
• Μέτρια: [Κ+] 6-6.5mmol/l
• Σοβαρή: [Κ+] >6.5mmol/l
Mayo Clin Proc. 2007; 82:1553-1561
Resuscitation 2006; 70: 10-25
Circulation 2005; 112:IV121-IV125
Υπερκαλιαιμία: Αίτια
• Ανακατανομή-έξοδος
• Μειωμένη νεφρική
απέκκριση
• Αυξημένη
πρόσληψη/χορήγηση
• Οξέωση
• Έλλειψη ινσουλίνης
• •Σοβαρή
Νεφρική ανεπάρκεια
α-διεγέρτες
• •Υποαλδοστερονισμός
(νόσος
β-αποκλειστές
Addison, συγγενείς ανεπάρκειες
•ενζύμων,
Τοξίκωση
από δακτυλίτιδα
υπορενιναιμικός
100mmol
KCl
iv ΜΣΑΦ, α-ΜΕΑ,
υποαλδοστερονισμός,
• Αυξημένη ιστική
αποκλειστές υποδοχέων αγγειοτενσίνης
καταστροφή/μυϊκή άσκηση
ΙΙ, καλιοσυντηρητικά διουρητικά)
• Υπεκαλιαιμική Περιοδική
• Σωληναριακή δυσλειτουργία
παράλυση
↑[Κ+] κατά 1mmol/L
• Υπερωσμωτικότητα
περίπου
Υπερκαλιαιμία: Αίτια
• Φάρμακα: ο πιο συχνός
παράγοντας, που
αιτιολογικά συμβάλει στην
ανάπτυξη υπερκαλιαιμίας
ποσοστό 35-75%
•
Συμπληρωματική χορήγηση καλίου
ευθύνεται σε ποσοστό 15-40%
Φάρμακα & Υπερκαλιαιμία
• Σκευάσματα εντερικής & παρεντερικής
σίτισης
• Σπιρονολακτόνη / Αμιλορίδη, Τριμεθοπρίμη
• Μετοπρολόλη, Προπρανολόλη,
Λαμπεταλόλη, Δακτυλίτιδα
• Αναστολείς του μετατρεπτικού
ενζύμου/Αναστολείς των υποδοχέων
αγγειοτενσίνης
• Ηπαρίνη
• Σουκινυλοχολίνη
(υποκείμενη οξεία μεταβολή στην νεφρική
απέκκριση του καλίου)
Crit Care Med 2010; 38 [Suppl]:S253- S264
Υπερκαλιαιμία: Θεραπεία
Κύρια Σημεία
•
•
•
•
•
Προστασία του μυοκαρδίου
Προαγωγή της εισόδου του Κ+ στα
κύτταρα
Απομάκρυνση του Κ+ από τον
οργανισμό
Παρακολούθηση-αναγνώριση
υποτροπής
Αποφυγή της υποτροπής
• Άλατα ασβεστίου
• Ινσουλίνη-Γλυκόζη
10 units ινσουλίνης βραχείας δράσης και 25 g γλυκόζης
iv σε 15-30 min
•
•
•
•
β – αδρενεργικοί αγωνιστές
NaHCO3 50 mmol iv σε 5 min
Διουρητικά
Ιοντοανταλλακτικές ρητίνες
Ασβεστιούχο ή νατριούχο πολυστυρένιο
(Kayexalate,15-30g) σε 50-100 ml σορβιτόλης 20% είτε
από το στόμα, είτε διά υποκλυσμού
• Mηχανική υποκατάσταση της
Resuscitation 2006; 70: 10-25
Resuscitation 2005; 67 (S1):S135—S170
Circulation 2005; 112:IV121-IV125
Crit Care Med 2008; 36:3246 –3251
Mayo Clin Proc. 2007; 82:1553-1561
νεφρικής λειτουργίας
Υπερκαλιαιμία:
Θεραπεία
Υπερκαλιαιμία επικίνδυνη για τη ζωή ?
Resuscitation 2010; 81:1400-33
Υπερκαλιαιμία & διαταραχές στο ΗΚΓ?
ΟΧΙ
[Κ+] > 6.5mmol/L & διαταραχές στο ΗΚΓ?
[Κ]:5.5-6.0
ΝΑΙ
1ο
βήμα: προστασία του μυοκαρδίου
[Κ]>6.5
[Κ]:6.0-6.5
Χλωριούχο ασβέστιο 10% 10 ml iv σε 2-5min
βήμα: ενδοκυττάρια μετακίνηση Κ+
Ινσουλίνη 10U iv & Γλυκόζη 25g iv σε 15-30min
Μέτρηση γλυκόζης αίματος
Σαλβουταμόλη 5mg neb (σύνολο 10-20 mg)
Διττανθρακικά 50mmol iv σε 5min
βήμα: αποβολή Κ+ από τον οργανισμό
Μειωμένος
Ενδαγγειακός όγκος ασθενή
Φυσιολογικός ή αυξημένος
NaCl 0.9% iv
Ο ασθενής διουρεί?
ΝΑΙ
φουροσεμίδη
ΟΧΙ
Ρητίνη με υπακτικό
Αιμοκάρθαση
Όχι ανταπόκριση