Transcript Παρουσίαση
Μετεκπαιδευτικά μαθήματα
καρδιοχειρουργών 07/04/2011
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ Ι. ΜΠΑΜΙΧΑΣ
ΝΕΦΡΟΛΟΓΟΣ
Γ.Ν «Γ.ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ»
Ο όρος καρδιονεφρικό σύνδρομο χρησιμοποιείται σε
περιπτώσεις έκπτωσης της νεφρικής λειτουργίας
μετά από επιδείνωση χρόνιας καρδιακής
ανεπάρκειας.
Ελλιπής ορισμός.
ΑΛΛΑΓΕΣ ΤΟΥ GFR ΜΕ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ
Ηλικία
εκτιμώμενοGFR (ml/min/1.73m2)
20-29
116
30-39
107
40-49
99
50-59
93
60-69
85
70+
75
ΕΞΙΣΩΣΗ COCKROFT-GAULT
Χρησιμοποιήθηκε το 1973
Στοιχεία από 249 άνδρες
Κάθαρση κρεατινίνης 30-
130ml/min
Δεν είναι διορθωμένη για
επιφάνεια σώματος
Ccr={(140-age) x weight) /
(72Scr)} x 0.85 if female
Cockroft & Gault Nephron 16;31-41, 1976
ΕΞΙΣΩΣΗ ΑΠO ΤΗ ΜΕΛΕΤΗ MDRD
Χρησιμοποιείται από το 1999
Στοιχεία από 1628 ασθενείς με ΧΝΝ
Κάθαρση μεταξύ 5-90 ml/ min /
1.73m2
Διορθωμένη ως προς την επιφάνεια
σώματος
GFR = 186 x (Scr)-1.154 x (age)
-0.203
(0.742 if female x 1.210 if african
american)
Levey AS et al Ann Intern Med 130:461-470, 1999
x
ΘΝΗΣΙΜΟΤΗΤΑ - eGFR
Εκτίμηση του GFR με
εξισώσεις
MDRD πιο αξιόπιστη
Έγκαιρη αναγνώριση
Λιγότερες επιπλοκές
ΚΝΣ τύπος 1 (ΟΞΥ ΚΝΣ)
Νεφρική διήθηση
Αντίσταση στα
διουρητικά
ΔΙΟΥΡΗΤΙΚΑ
Βασική θεραπεία
80-90% λαμβάνουν διουρητικά
Αγκύλης, θειαζιδικά, καλιο-συντηρητικά
Δράση σε 20 min
Η μακροχρόνια χρήση συνδέεται με αυξημένο
κίνδυνο θνησιμότητας και επιδείνωση GFR
Αντίσταση στη χορήγησή τους
Δείκτης κακής πρόγνωσης
ΑΙΤΙΑ: κακή απορρόφηση από το έντερο σε p.o λήψη
χαμηλή αιματική ροή στο νεφρό
χαμηλές συγκεντρώσεις στο σωληνάριο
Αντιμετώπιση της αντίστασης στη χορήγηση
διουρητικών
Προτιμάται η συνεχής στάγδην έγχυση
Έναρξη με 5-10mg/h έως 20mg/h
Συγχορήγηση θειζίδης (250-500mg χλωροθειαζίδης)
Προσοχή στην απώλεια καλίου και νατρίου
Όταν δεν υπάρχει απάντηση στη δόση των 20mg η
επόμενη δόση διπλασιάζεται
Μείωση πρόσληψης άλατος
i.v χορήγηση
Εάν υπάρχει αντίσταση στην φουροσεμίδη υπάρχει και
στην bumetanide & torsemide
Συγχορήγηση φουροσεμίδης με λευκωματίνη
ΔΙΟΥΡΗΤΙΚΑ – ΑΠΩΛΕΙΑ ΒΑΡΟΥΣ
ΚΝΣ τύπος 1 (ΟΞΥ ΚΝΣ)
αΜΕΑ + υπερΚ
σκιαγραφικά
Β αποκλειστές
ΣΚΙΑΓΡΑΦΙΚΑ ΚΑΙ ΚΝΣ
0-2% σε ανθρώπους με φυσιολογική νεφρική λειτουργία
3-33% σε ασθενείς με προϋπάρχουσα ΧΝΝ
19,7% σε ασθενείς με διαβητική νεφροπάθεια
Αποτελεί την τρίτη πιο συχνή αιτία ΟΝΑ νοσηλευομένων ασθενών
Morcos et al.1999;Eur Radiolo 9:1602-1613
Bettmann MA et al.2005; Nephrol Dialys Transpl 20(Suppl 1) i12-i17
Rudnik MR et al 1995; Kidney Int 47:254-261
ΚΝΣ τύπος 2 (ΧΡΟΝΙΟ ΚΝΣ)
Συχνότητα 25%
Αγγειοσυσπαστικές
Αγγειοδιασταλτικές
Υποογκαιμία
Διουρητικά
αΜΕΑ
Ανεπάρκεια
ερυθροποιητίνης
Μείωση νεφρ διήθησης
ΚΝΣ τύπος 3 (ΟΞΥ ΝΚΣ)
9% των νοσηλευομένων
35% στις ΜΕΘ
Στένωση νεφρικών
αρτηριών
Πρώιμη διάγνωση
με βιοδείκτες
Υποθεραπευτικές δόσεις
ΚΝΣ τύπος 4 (ΧΡΟΝΙΟ ΝΚΣ)
11% ΧΝΝ
Κακή έκβαση όταν
ανιχνεύονται οι
βιοδείκτες
50% των θανάτων
από καρδιαγγειακή
νόσο
50% των ασθενών υποθεραπεύονται
ΚΝΣ τύπος 5
Περιορισμένη γνώση
Κατευθυνόμενη θεραπεία
Εφαρμογή κάθαρσης
(ΔΕΥΤΕΡΟΠΑΘΕΣ ΚΝΣ)
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Αλληλεπίδραση μεταξύ καρδιάς και νεφρού
Σε οξείες και χρόνιες καταστάσεις
Περισσότερη γνώση φυσιοπαθολογίας
Σαφέστεροι ορισμοί
Συνεργασία ειδικοτήτων
ΟΝB ΚΑΙ ΚΑΡΔΙΟΠΝΕΥΜΟΝΙΚΗ
ΠΑΡΑΚΑΜΨΗ
7,7% εμφάνισαν ΟΝΑ
1,4% χρήζει αιμοκάθαρση
ΜΑΠ>80mmHg
Χρονική διάρκεια
Θερμοκρασία και αιμοαρραίωση
Φαρμακολογικοί παράγοντες
Χωρίς αποτέλεσμα
Del Duca D. Ann Thorac Surg. 2007 Oct;84(4):1264-71.
ΠΕΡΙΟΧΙΚΗ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ
Απο Θ4 έως Ο1 νεύρωση των νεφρικών αγγείων
Η νεύρωση επηρεάζει:
Κατεχολαμίνες
Σύστημα ρενίνης αγγειοτενσίνης,
ADH, κορτικοστεροειδή
Προσταγλαδίνες
Σε διατατική μυοκαρδιοπάεια
Wagener G. Anesthesiol Clin. 2006 Sep;24(3):523-47.
την αιμοδυναμική
του νεφρού,
τη λειτουργία της
επαναρόφησης
και την έκκριση
ρενίνης
επηρεάζουν
νεφρική
λειτουργία
προφορρτίου
μεταφορτίου
ΠΕΡΙΟΧΙΚΗ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ
Σε υποογκαιμία
φλεβική επαναφορά
νεφρική διήθηση.
Σε ισχαιμική νόσο του μυοκαρδίου
επιδεινώνει την δυσλειτουργία του μυοκαρδίου
νεφρική διήθηση.
Αλληλεπιδράσεις μεταξύ περιοχικής αναισθησίας και νεφρικής
λειτουργίας είναι διαφορετικές σε ασθενείς με διαφορετικά
υποκείμενα νοσήματα.
Wagener G. Anesthesiol Clin. 2006 Sep;24(3):523-47.
ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ
Οι αναισθητικοί παράγοντες επηρεάζουν
την αρτηριακή πίεση
καρδιακή παροχή
Αποτέλεσμα
ανακατανομή της
ροής αίματος.
κατακράτηση νατρίου και νερού
μείωση του όγκου των ούρων.
RBF μεταβάλλει τη συγκέντρωση χλωρίου στην πυκνή κηλίδα
με αποτέλεσμα
αγγειοδιαστολή στο
προσαγωγό αρτηρίδιο
RBF
GFR.
φθορίου στον ορό από τη χρήση της enflurane και
sevoflurane έχει ως αποτέλεσμα
συμπυκνωτικής
ικανότητας των ούρων
Wagener G. Anesthesiol Clin. 2006 Sep;24(3):523-47.
πρόκληση μη
ολιγουρικής ΟΝΑ.
ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ
Tα γενικά αναισθητικά
συχνότητα και την ένταση των συστολών των
ουρητήρων.
Τα αλογόνα αναισθητικά
Tο οξείδιο του αζώτου
αρνητική ινότροπη δράση.
Οταν συνυπάρχει υποογκαιμία
RBF.
ΧΝΑ
Τα μυοχαλαρωτικά επηρεάζουν ελάχιστα το νεφρό.
Η ισταμίνη
την αρτηριακή πίεση
Το pancuronium
την αρτηριακή πίεση.
Η succinilcholine προκαλεί αγγειοδιαστολή στα μεσολοβίδια,
προσαγωγά και απαγωγά αρτηρίδια.
Το vecuronium προκαλεί εκλεκτική αγγειοσύσπαση στα αγγεία πρίν
από το σπείραμα και δεν επηρεάζει τα αγγεία μετά το σπείραμα
Wagener G. Anesthesiol Clin. 2006 Sep;24(3):523-47.