به نام خدا

Download Report

Transcript به نام خدا

‫به نام خدا‬
‫عملکرد ملکول چسبان‬
‫استاد‪ :‬دکتر رواسی‬
‫گردآوری کننده‪ :‬علی برآبادی‬
‫بهار‪1388:‬‬
MHC
ICAM-1
VCAM-1
‫• مولکولهای چسبان ‪Adhesion molecule‬‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫ارتباط اختصاصی بین مولکولهای چسبان و برخی بیماریها‪.‬‬
‫عملكرد هاي مختلف مولكول چسبان‪.‬‬
‫علت اصلی پیشرفتهای پاتولوژیک در بسیاری از بیماریها مثل‬
‫سرطان‪ ,‬نقصهای ایمنی و بیماریهای قلبی – عروقی‪.‬‬
‫نقش در پاتوژنز آترواسکلروز‬
‫• شاخص جدید قلبی – عروقی ( ‪)ICAM_1‬‬
‫•‬
‫‪Inter cellular Adhesion Molecule-1‬‬
‫• مولكول چسبان چیست؟‬
‫ملکولهای چسبان‪ ,‬گیرنده های گلیکوپروئینی هستند که نه تنها در سطح خارجی‬
‫غشای سلول وجود دارند بلکه از میان غشاء عبور کرده و وارد سیتوپالسم‬
‫می شوند‪.‬‬
‫• مولکولهای چسبان همچنین واسطه های اتصال بین سلولها و یا سلولها و‬
‫پروتئینهای ماتریکس خارج سلولی هستند‪ .‬مولکولهای چسبان در جهت دادن‬
‫به حرکت گلبولهای سفید جریان خون و همینطور خروج آنها از گردش خون‬
‫به بافتهای لنفاوی و غیره‪ ،‬به خصوص به مناطق عفونت و التهاب‪ ،‬اهمیت‬
‫دارند‪.‬‬
‫آدرسین های عروقی‬
‫سلکتین ها‬
‫مولکول‬
‫چسبان‬
‫اینتگرین ها و ‪CD44‬‬
‫برخی از اعضاء‬
‫خانواده بزرگ ایمن‬
‫گلوبولینها‬
‫• حداقل پنج مولکول چسبنده از خانواده ایمونوگلوبولینی در فعال شدن‬
‫سلولهای ‪ T‬دخالت دارند‪ .‬سه مولکول چسبنده بین سلولی )‪ (ICAMS‬بسیار‬
‫مشابه‪ ،‬به نام های ‪ ICAM-1‬و ‪ -2‬و ‪ ،-3‬همگی به اینتگرین ‪ LFA-1‬سلول ‪T‬‬
‫متصل می شوند‪.‬‬
‫• ‪ 1‬و ‪ICAM-2‬‬
‫• ‪ICAM-3‬‬
‫• مولکول ‪CD44‬‬
‫روی سلولهای اندوتلیوم و ‪APC‬‬
‫سطح لکوسیت ها‬
‫اسید هیالورونیک‬
‫مهمترین کمک محرک شناخته شده سطح ‪ APC‬ها مولکول‬
‫‪B7‬است که برخی مواقع آن را ‪ BB1‬نیز می گویند‪.‬‬
‫• مولکول‪ B7‬پیام اصلی کمک محرکی سطح سلول های ‪ APC‬حرفه ای است‬
‫که به مولکولهای ‪ CD28‬سلول ‪ T‬متصل می شود‪.‬‬
‫• مولکول ‪ CD28‬سطح سلولهای ‪ ،T‬رسپتور مولکول ‪ B7‬است‪ .‬مولکول کمک‬
‫محرک دیگری که اخیرا در موش شناخته شده است ‪ B7.2‬است‪.‬‬
‫• ‪CD28‬و ‪B7‬اعضا خانواده بزرگ ایمونوگلوبولینی هستند‪B7 .‬همودایمری‬
‫است که هر زنجیره آن حاوی یک ناحیه شبه ‪ V‬و یک ناحیه شبه ‪ C‬است‪.‬‬
‫‪ CD28‬همودایمر حاوی پیوندهای دی سولفید است که هر زنجیره آن دارای‬
‫یک ناحیه شبه ناحیه ‪ V‬ایمونوگلوبولینی است‪.‬‬
‫• اتصال ‪ TCR‬و کمک رسپتور آن ‪ CD4‬به کمپلکس پپتید ‪ ،MHCII‬موجب‬
‫مخابره پیام اول می شود که با مخابره پیام دوم حاصل از اتصال‪ CD28‬به‬
‫‪ B7‬موجب بسط کلونی سلولهای ‪ T‬می گردد‪.‬‬
‫• سلولهای ‪ T‬بکر در ضمن عبور از ناحیه قشری به مرکزی تیموس با ‪APC‬‬
‫هایی که در مسیرشان قرار دارند اتصال موقت برقرار می کنند‪ .‬این اتصال‬
‫موقت برای اینکه سلول های ‪ T‬تعداد زیادی مولکول ‪ MHC‬را از نظر حضور‬
‫انتی ژن بیگانه مورد ارزیابی قرار دهند‪ ،‬بسیار مهم است‪.‬‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫•‬
‫کند شدن جریان خون‬
‫جریان عفونت یا التهاب‬
‫(سلکتین‪)L -‬‬
‫لکوسیت ها‬
‫(سلکتین‪ P -‬و ‪)E‬‬
‫سطح اندوتلیوم عروق‬
‫سلکتین ‪ L‬کربوهیدرات های ادرزین های عروقی را شناسایی می کند‪.‬‬
‫• کربوهیدراتی که توسط سلکتین ‪ L‬شناسایی می شود‪ ،‬سیالیل لوئیس ‪X‬‬
‫سولفاته است که از لحاظ ساختمانی با کربوهیدراتهایی که در آنتی ژنهای‬
‫گروه خونی لوئیس وجود دارند قرابت دارد‪.‬‬
‫• سلکتین‪ L -‬سطح سلول های ‪ T‬بکر به مولکول های شبه موسین به نام‬
‫ادرسین های عروقی سطح اندوتلیوم متصل می گردد‪ .‬اگرچه واکنش بین‬
‫سلکتین ‪ L‬و ادرسین های عروقی مسئول النه گزینی سلولهای ‪ T‬بکر در اندام‬
‫لنفاوی هستند‪ ،‬لیکن این اتصال قادر به عبور دادن لنفوسیت ها از سد‬
‫اندوتلیال به بافت های لنفاوی نیست‪ .‬این عمل بوسیله ارتباطات قوی بین‬
‫اینتگرین های سطح لنفوسیت و اعضای ابر خانواده ایمونوگلوبولین بر سطح‬
‫سلولهای اندوتلیال فعال می شود ‪.‬‬
‫• دیاپدزچیست؟؟‬
‫النه گزینی سلولهای ‪ T‬بکر در بافتهای لنفاوی ثانویه بوسیله ‪ ...‬می شود‪.‬‬
‫رفتار سلولهای ‪ T‬بالغ قبل‪ ،‬هنگام و بعد از اولین برخوردشان با آنتی ژن کامال در کنترل‬
‫ارتباطاتش با ‪ ...‬تعيین مي شود‪.‬‬
‫تماس بین سلولها بوسیله مولکولهای چسبان سطح سلول ‪ T‬آغاز می شود که به‬
‫مولکولهای چسبان مکمل بر سطوح سایر سلولها اتصال می یابند‪.‬‬
‫ارتباطاتشان با سایر‬
‫• مولکولهای چسبان‬
‫مولکولهای چسبان‪.‬‬
‫• مولکولهای چسبان ارتباط بین یک سلول ‪ T‬عملیاتی و سلول هدف‬
‫آن را نیز تثبیت می نمایند‪ .‬ورود سلولهای ‪ T‬و ‪ B‬در حال گردش به‬
‫درون بافتهای لنفاوی ثانویه توسط سلکتین های موجود بر سطح‬
‫لنفوسیتها هدایت می شود‪.‬‬
‫• ارتباط بین سلول ‪ T‬و سلول عرضه کننده آنتی ژن پایدار می شود و می تواند‬
‫تا چندین روز ادامه یابد‪ .‬در خالل این زمان سلول ‪ T‬تکثیر می یابد و زادگان‬
‫آن در حالیکه آنها نیز در حالت اتصال با سلول عرضه کننده آنتی ژن می‬
‫باشند‪ ،‬بر سلولهای عملیاتی تمایز می یابند‪.‬‬
‫• فراخوانی انتخابی گلبولهای سفید و خروج آنها از گردش خون پس از ورزش‪،‬‬
‫با واسطه تعدادی از مولکولهای چسبان صورت می گیرد‪ .‬مولکولهای چسبان‬
‫در تداخل سلول‪ -‬سلول که الزمه روند عرضه آنتی ژن و فعال کردن سلولهای‬
‫‪ T‬می باشد نیز اهمیت دارند‪ .‬فعال شدن سلولهای ‪ T‬و النه گزینی انتخابی آنها‬
‫در مراحل مختلف تمایز و فعالیت سلولی‪ ،‬به دنبال تغییراتی است که در ظهور‬
‫انواع مولکول های چسبان رخ می دهد‪.‬‬
‫• در پژوهش ی که توسط سیمپسون و همکارانش ( ‪ ) 2006‬انجام شد آنها پی‬
‫بردند مقادیر ‪ ICAM_1‬پس از تمرینهای شدید و دویدن در سراشیبی سریع‬
‫افزایش می یابد و اظهار کردند افزایش تردد لنفوسیتها هنگام تمرین‪ ,‬باعث‬
‫افزایش چسبندگی مولکولهای چسبان می شود‪.‬‬
‫• همچنین روبرتز و همکاران ( ‪ ) 2006‬پس از ‪ 3‬هفته تمرینهای هوازی روزانه‪,‬‬
‫کاهش معنی داری در ‪ SICAM_1‬مردان دیابتی مشاهده کردند و اظهار‬
‫داشتند تغییر شیوه ی زندگی و انتخاب رفتارهای کم خطر عوامل خطر‬
‫بیماریهای عروق کرونری را در مردان دیابتی بهبود می بخشد‪.‬‬
‫• ‪soluble Inter cellular Adhesion Molecule-1‬‬
‫• نشان داده شده است تمرینهای سرعتی و شدید با افزایش تحریک سمپاتیکی و‬
‫کاهش سایتوکاینهای(مولکولهای پیام رسان) ضد التهابی )‪(IL_10‬رهایش‬
‫میانجیهای التهابی ‪ IL_1β‬و ‪ TNF_α‬از بافت چربی را افزایش می دهد و به‬
‫دنبال آن با افزایش غلظت مولکول چسبان سلولی ‪ ICAM_1‬و اتصال‬
‫مونوسیتها به آندوتلیوم عروقی و انتقال از آندوتلیوم به بافتها‪ ,‬آغاز فرایند‬
‫آترواسکلروز افزایش می یابد‪.‬‬
‫• نشان داده شده است تمرینهای استقامتی منظم باکاهش تحریک‬
‫سمپاتیکی و افزایش سایتوکاینهای ضدالتهابی )‪ (IL_10‬رهایش‬
‫میانجیهای التهابی ‪ IL_1β‬و ‪TNF_α‬از بافت چربی را مهار می‬
‫کند و به دنبال آن غلظت مولکول چسبان سلولی ‪ ICAM_1‬کاهش‬
‫می یابد‪.‬‬
‫• در پژوهش ی که توسط جانسون و همکارانش ( ‪ ) 2003‬صورت گرفت نشان‬
‫داده شد دوره های کوتاه بی تمرینی تغییر معناداری در مقادیر ‪SICAM_1‬‬
‫ایجاد نمی کند‪ .‬در کل تمرینات سرعتی باعث افزایش مولکول چسبان سلولی‬
‫‪ SICAM_1‬و دستگاه دفاعی تغییر می کند و در معرض خطر آسیبهای التهابی‬
‫آتروژنز قرار می گیرد در حالی که تمرینات استقامتی باعث کاهش ملکول‬
‫چسبان سلولی و پیشگیری و کاهش آترواسکلروز می شود‪.‬‬
‫با تشکر از توجه شما‬