Transcript wybór metody ustalania opłaty za gospodarowanie odpadami

WYBÓR METODY USTALANIA OPŁATY
ZA GOSPODAROWANIE ODPADAMI KOMUNALNYMI
OD LICZBY MIESZKAŃCÓW
PRZECIW
ZA
•
•
•
•
metoda zapewnia rzeczywiste
wyliczenie opłaty,
zgodność z zasadą „zanieczyszczający
płaci”,
najwyższa akceptowalność społeczna,
do 1/01/2014r. możemy bazować na
rejestrach mieszkańców – ewidencja
meldunkowa (baza PESEL).
•
•
•
•
nieszczelność systemu – ilość
mieszkańców możliwa do określenia
wyłącznie na podstawie deklaracji o
wysokości opłaty,
trudność w ustaleniu liczby osób
przebywającej w danej nieruchomości
(np. wynajmujący stancje, nie
zameldowani) i jej weryfikacja,
zmienna liczba mieszkańców
zamieszkujących daną nieruchomość
(migracje, urodzenia, zgony,
małżeństwa) – konsekwencją ponowne
deklaracje korygujące,
zaniżona liczba osób (bez meldunków,
wynajmujących stancje) spowoduje
zawyżenie stawki opłaty.
WYBÓR METODY USTALANIA OPŁATY ZA
GOSPODAROWANIE ODPADAMI KOMUNALNYMI
OD POWIERZCHNI LOKALU MIESZKALNEGO
ZA
PRZECIW
• metoda stabilna, rzadko będą
składane deklaracje korygujące,
• stosunkowa łatwość wymiaru
i egzekucji,
• możliwość weryfikacji danych
w rejestrze gruntów i
budynków,
• przejrzystość naliczania opłaty,
• bardzo przydatna we
wspólnotach mieszkaniowych.
• metoda nie zapewnia
wyliczenia opłaty
proporcjonalnej do ilości
wytwarzanych odpadów,
• brak związku z zasadą
„zanieczyszczający płaci”,
• możliwe duże obciążenie dla
osób samotnych, np. emerytów
zajmujących duże
nieruchomości,
• budzi najwięcej kontrowersji i
sprzeciwów społecznych.
WYBÓR METODY USTALANIA OPŁATY ZA
GOSPODAROWANIE ODPADAMI KOMUNALNYMI
OD ILOŚCI ZUŻYTEJ WODY
ZA
•
•
•
metoda powinna zapewnić
proporcjonalne wyliczenie opłaty
miara od której trudno „uciec”
podatnikowi – korzystna w przypadku
gmin o dużych sezonowych zmianach
osób przebywających (np. miejscowości
letniskowe),
oszczędność wody przez użytkowników.
PRZECIW
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
metoda możliwa do wprowadzenia wyłącznie w gminach
gdzie 100% budynków jest zaopatrzonych w liczniki (brak
liczników wody we wszystkich gospodarstwach
domowych)
często będą składane deklaracje korygujące
brak związku z zasadą „zanieczyszczający płaci”,
ustawa nie precyzuje czy opłatę należy wnosić wg zużycia
wody zimnej czy ciepłej,
zużywanie wody na podlewanie ogródków, trawników,
mycie samochodów, problem z uwzględnieniem wody
zużytej do podlewania ogródków – należałoby stosować
rozwiązanie podobne do służącego określaniu ilości
ścieków,
mieszkańcy zabudowy wielorodzinnej płacą za wodę ciepła
i zimną (oddzielne liczniki) – różny sposób dystrybucji
wody,
poszkodowane osoby zużywające więcej wody,
wywołuje sprzeciw społeczny,
niekontrolowany wyciek wody opomiarowanej (awarie
systemu wodociągowego),
utrudnienie rozliczania poboru wody na węzłach
grupowych.
WYBÓR METODY USTALANIA OPŁATY ZA
GOSPODAROWANIE ODPADAMI KOMUNALNYMI
OD GOSPODARSTWA DOMOWEGO
ZA
•
•
•
•
•
•
•
system ryczałtowy budzi mniej
sprzeciwów i kontrowersji,
obniżenie kosztów utrzymania systemu
(mniej pracowników do weryfikacji),
rzadko będą składane deklaracje
korygujące,
stosunkowa łatwość wymiaru
i egzekucji,
możliwość weryfikacji danych
w rejestrze gruntów i budynków,
łatwość naliczania opłaty, stopnia
ściągalności,
metoda najbardziej stabilna.
PRZECIW
•
•
•
•
•
•
brak precyzyjnej definicji gospodarstwa
domowego (odwołanie m.in. do
definicji GUS),
metoda nie zapewnia proporcjonalnego
wyliczenia opłaty,
metoda nie odzwierciedla ilości
odpadów wytwarzanych przez osoby
zamieszkujące nieruchomość,
relatywnie wysokie koszty dla
niezamożnych mieszkańców miasta,
metoda dla gospodarstw domowych na
terenach wiejskich,
wywołuje sprzeciw społeczny (nie jest
zależna od ilości osób zamieszkujących
daną nieruchomość).