Transcript دیابت در سالمندی

‫‪‬‬
‫اک ثراً افراد مبتال به دیابت چه نوع یک و چه نوع دو دوره های ی از‬
‫افت قند خون را تجربه کرده اند که این افت قند خون گاه حتی‬
‫می تواند کشنده باشد‪.‬‬
‫‪ ‬هیپوگلیسمی تشخیص داده شود و به تایید برسد‪.‬‬
‫‪‬هیپوگلیسمی طبقه بندی شود‪.‬‬
‫‪‬هیپوگلیسمی به طریقه صحیح درمان شود‪.‬‬
‫‪‬از بروز هیپوگلیسمی دراینده جلوگیریً شود‪.‬‬
‫‪‬درافراد دیابتی‪ ،‬کاهش قند خون به کمتر از ‪ 72‬میلی گرم در دسی‬
‫لیتر‪ ،‬تحت عنوان هیپوگلیسمی شناخته می شود‪.‬‬
‫‪‬این میزان در افراد سالم ‪ ،‬حدود ‪ 45‬میلی گرم در دسی لیتر در‬
‫نظر گرفته می شود‪.‬‬
‫برای تبدیل میلی مول در لیتر به میلی گرم در دسی لیتر‪:‬‬
‫کافی است مقدار قند به میلی مول در عدد ‪ 18.1‬ضرب گردد‪.‬‬
‫به عبارت دیگر ‪:‬‬
‫‪1mmol/lit=18 mg/dl‬‬
‫‪ ‬مقدار ترشح انسولین کاهش می یابد‪ .‬این رخداد در هنگامی که قند خون به ‪ 81‬میلی گرم در دسی لیتر می‬
‫رسد‪ ،‬اتفاق می افتد‪.‬‬
‫‪ ‬هورمون های تنظیم کننده مثل گلوکاگون و اپ ی نفرین ترشح می شوند‪ .‬این رخداد در هنگامی که قند خون‬
‫به ‪ 70-65‬میلی گرم در دسی لیتر برسد‪،‬اتفاق می افتد‪.‬‬
‫‪ ‬چنانچه قند خون به کمتر از اعداد فوق برسد( چیزیً حدود ‪ 55-50‬میلی گرم در دسی لیتر)‪ ،‬در این صورت‬
‫عالئم شناختی ایجاد می گردند‪.‬‬
‫‪‬اتونومیک‪:‬لرزش‪ ،‬تپش قلب‪ ،‬تعریق‪ ،‬اضطراب‪ ،‬گرسنگی‪ ،‬حالت‬
‫تهوع‪ ،‬عدم تمرکز‬
‫‪ ‬نوروگلیکوپنیک‪:‬گیجی‪،‬ضعف‪،‬خواب الودگی‪ ،‬اختالالت بینای ی‪،‬‬
‫اختالل در تکلم‪ ،‬سرگیجه‬
‫چنانچه زیر ‪ 4 mmol/l‬بود (در فرد دیابتی مصرف کننده‬
‫انسولین یا دار ًو) و عالئم با مصرف کربوهیدرات برطرف گ ًردید‪.‬‬
‫انگاه به طورً یقین گ فته می شود‪:‬‬
‫فرد دچار هیپوگلیسمی شده است‪.‬‬
‫‪‬در افراد دیابتی‪ ،‬کاهش ترشح انسولین و افزایش ترشح هورمون‬
‫ها مثل گلوکاگون به خوبی انجام نمی گیرد و لذا فرد‪ ،‬مستعد‬
‫ابتال به حمالت هیپوگلیسمی می شود‪.‬‬
‫دربعضی افراد ‪ ،‬به خصوص سالمندان‪ ،‬به دلیل کاهش پاسخ های‬
‫هورمونی‪ ،‬این امکان وجود دارد که فرد مبتال به کاهش قند خون شده‬
‫است‪ ،‬اما هیچگونه عالمتی ندارد‪.‬‬
‫بنابراین کوچک ترین عالمت را جدی بگیرید‪.‬‬
‫‪ ‬خفیف ‪ :‬در فرد عالئم اتونومیک مشاهده می گردد‪ .‬فرد قادر است تا خود با مص ًرف‬
‫کربوهیدرات‪ ،‬عالئم را برطرف نماید‪.‬‬
‫‪ ‬متوسط‪ :‬عالئم اتونومیک و نوروگلیکوپنیک مشاهده می گردد‪.‬غالباً فرد قادر است با‬
‫مصرف کربوهیدرات عالئم را برطرف نماید‪.‬‬
‫‪ ‬شدید‪ :‬فرد دچار اختالل شناختی و عدم هوشیار ًی می گردد‪ .‬به کمک فرد دیگر ًی نیاز است‬
‫تا هیپوگلیسمی درمان شود‪ .‬غالباً قند خون به زیر ‪ 2.8‬میلی مول در لیتر رسیده است‪.‬‬
‫‪ ‬مشاهده عالئم اتونومیک و نوروگلیکو پنیک‬
‫‪ ‬اندازه گیر ًی قند خون در صورت امکان ( کمتر از ‪ 4‬میلی مول در لیتر )‬
‫‪ ‬درمان با قند های ساده تا برطرف شدن عالئم (حدود ‪ 15‬گرم قند در صورت نیاز)‬
‫‪ ‬بیمار را تحت نظر گرفته و الزم است در یک ساعت اینده یک وعده غذای ی میکس مصرف‬
‫نماید‪ (.‬ترکیبی از قند و پروتئین)‬
‫‪‬فردی که به هیپوگلیسمی دچار شده است‪ ،‬ممکن است در‬
‫ساعات اینده نیز مجدداً دچار هیپوگلیسمی شود‪ ،‬لذا بسته به‬
‫نوع داروی مصرف(انسولین‪ -‬قرص) بیمار باید تحت نظر باشد‪.‬‬
‫‪ 15 ‬گرمًقندًبهًصورتًقرصًقندً( درًایرانًحدودً‪ 3‬حبهًقند)‬
‫‪ 15 ‬میلیًلیترًمحلولًشکرًدرًاب(حدودً‪ 3‬قاشقًچایخوریً)‬
‫‪ 175 ‬میلیًلیترً( حدود‪ 3/4‬یکًلیوان) ابمیوه‬
‫‪ 15 ‬میلیًلیترً(یکًقاشقًغذاخوریً) عسل‬
‫‪‬در بیماران غیر هوشیار ‪ 20-50‬سی سی از دکستروز ‪ ، 50‬بایستی در‬
‫عرض ‪ 1-3‬دقیقه به صورت داخل رگی برای بیمار تجویز گ ًردد‪ .‬این‬
‫مقدار معادل ‪ 10-25‬گرم قند ساده است‪ 15 .‬دقیقه تحمل می کنیم‬
‫و مانند مراحل قبل عمل می کنیم‪.‬‬
‫‪ -1‬هیپوگلیسمی خفیف تا متوسط ‪ :‬بایستی با خوردن ‪ 15‬گرم قند درمان‬
‫گردد‪ .‬اگر ‪ 15‬دقیقه بعد قند زیر ‪ 4‬میلی مول در لیتر بود‪ 15 ،‬گرم قند‬
‫مجدداً مصرف شود‪.‬‬
‫‪ -2‬هیپوگلیسمی شدید در فرد هوشیار ‪ :‬بایستی با خوردن ‪ 20‬گرم قند‬
‫درمان گردد‪ .‬اگر ‪ 15‬دقیقه بعد‪ ،‬قند زیر ‪ 4‬میلی مول در لیتر بود ‪ ،‬این‬
‫بار ‪ 15‬گرم قند به بیمار داده می شود‪.‬‬
‫‪ -3‬در هیپوگلیسمی شدید در فرد غیر هوشیار ‪:‬‬
‫الف) فرد ‪ IV‬ندارد‪ :‬یک میلی گرم امپول گلوکاگون داخل عضله یا زیر‬
‫پوستی تزریق می گردد‪ (.‬فعالً در ایران موجود نیست)‬
‫ب) فرد ‪ IV‬دارد‪ 20-50 :‬سی سی از دکستروز ‪ 50‬در عرض‪ 1-3‬دقیقه‬
‫داخل رگ‬
‫‪ -4‬به افراد در معرض خطر و همراهان ان ها ‪ ،‬نکات اموزشی ‪ ،‬بیان‬
‫گردد‪.‬‬
‫‪ -5‬پس از رفع هایپوگلیسمی در یک ساعت اینده ‪ ،‬بیمار حتماً بایستی از‬
‫یک وعده غذای میکس استفاده نماید‪ (.‬کربوهیدرات و پروتئین)‬