Τ

ΟΠΟΘΕΤΗΣΗ

ΕΒΔΟΜΑΔΑ 14 ΤΡΑΓΕΑ ΓΙΩΤΑ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΥΤΡΙΑ

ΜΑΘΗΣΙΑΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ



Θέση σε σχέση με το V / Q



Καθορισμός και αξιολόγηση της Αναπνοής



Τοποθέτηση και αναπνοή



Τοποθέτηση και FRC



Τοποθέτηση και Πόνος

Σ

ΤΟΧΟΙ ΣΩΣΤΗΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗΣ

 Χαλάρωση  Ανακούφιση από τον πόνο  Βελτίωση αερισμού, αιμάτωσης, V/Q  Έλεγχο δύσπνοιας  Μείωση αναπνευστικού έργου / αποτελεσματική λειτουργία του διαφράγματος και των επικουρικών μυών  Παροχέτευση

V

/

Q

:

ΤΟ ΚΛΑΣΜΑ ΤΟΥ ΚΥΨΕΛΙΔΙΚΟΥ ΑΕΡΙΣΜΟΥ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΗ ΑΙΜΑΤΩΣΗ

 V / Q φυσιολογικό: ιδανικό = 1  ↑ νεκρού χώρου δηλαδή V / Q > 1 / ισούται με το άπειρο (όταν το μεγαλύτερο μέρος του αερισμού χάνεται)  ↑ shunt / φυσιολογική παράκαμψη δηλαδή V / Q <1 / ισούται με το μηδέν (η ποσότητα του αίματος που αποτυγχάνει να οξυγονωθεί, όταν διέρχεται διαμέσου των πνευμόνων π.χ. ατελεκτασία, πύκνωση)  V / Q : Είναι υψηλό στην κορυφή και χαμηλό στη βάση του πνεύμονα  Αερισμός : καλύτερος στην κορυφή του πνεύμονα  Αιμάτωση : καλύτερη στις βάσεις

Π

ΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΟΝ ΚΥΨΕΛΙΔΙΚΟ ΑΕΡΙΣΜΟ



Βαρύτητα σε σχέση με



Ενδοτικότητα του πνεύμονα



Υπεζωκοτική πιέση ( υψηλή στην κορυφή/χαμηλή στη βάση)



Θέση του διαφράγματος



Καθιστή ή όρθια (μεγ.π.ο)



Ύπτια



Πλάγια



Παθολογικές καταστάσεις

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΙΜΑΤΩΣΗ



ΒΑΡΥΤΗΤΑ



ΠΑΘΟΛΟΓΙΑ



ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Θ

ΕΣΕΙΣ ΚΑΙ V

/

Q



Όρθια θέση

        ↑ F.R.C

↑ V.C . ↑ την προσθιοπίσθια διάμετρο του θώρακα ↓ την καρδιακή παροχή και τη φλεβική επιστροφή ↓ την κυρτότητα του διαφράγματος στο τέλος της εκπνοής ( οι θόλοι έλκονται προς τα κάτω) ↑ τις λιμνάζοντες εκκρίσεις στις βάσεις των πνευμόνων Καλύτερη έκπτυξη των βάσεων με βαθειά εισπνοή Καλύτερη κατανομή του αερισμού και της αιμάτωσης  στις βάσεις του πνεύμονα.

Καλύτερος κατά λεπτό αερισμός

Ύ

ΠΤΙΑ

       ↓ έκπτυξη προσθιοπίσθια / κατακόρυφη διάμετρος του θώρακα ↓ F.R.C (500-1000mls μικρότερη από την όρθια) ↑ τις λιμνάζοντες εκκρίσεις στις οπίσθιες περιοχές ↑ το κλείσιμο των αεραγωγών ↑ την κυρτότητα του διαφράγματος στο τέλος της εκπνοής ( στην πιο υψηλή θέση – μέγιστη τροχιά κίνησης) ↑ ο κεντρικός όγκος αίματος Η σχέση αερισμού – αιμάτωσης παρουσιάζει αύξηση από τις μη εξαρτώμενες (κορυφή) στις εξαρτώμενες περιοχές (βάσεις) του πνεύμονα.

Π

ΛΑΓΙΑ ΚΑΤΑΚΛΙΣΗ

 ↑ την προσθοπίσθια διάμετρο του θωρακικού τοιχώματος  ↑ τον αερισμό στις βάσεις των πνευμόνων  ↓ F.R.C

 Ο θόλος του διαφράγματος που βρίσκεται προς τα κάτω εκπτύσσεται περισσότερο / βελτίωση οξυγόνωσης  Διευκολύνεται η έκπτυξη του ημιθωρακίου που βρίσκεται από πάνω

Α

ΝΑΡΡΟΠΗ ΘΕΣΗ

 ↑ ο κεντρικός όγκος αίματος  Προωθεί την έκπτυξη των βάσεων  Αυξάνει τη δύσπνοια ?

Κ

ΑΘΙΣΤΗ ΧΑΛΑΡΗ ΚΑΘΙΣΤΗ ΘΕΣΗ

 Καλύτεροι πνευμονικοί όγκοι  Αυξημένο αναπνευστικό έργο  Οι θόλοι του διαφράγματος χαμηλά  Καλύτερος κατά λεπτό αερισμός  Πλεονέκτημα στο διάφραγμα  Μειωμένο αναπνευστικό έργο  Καλοί πνευμονικοί όγκοι

Π

ΡΗΝΗΣ

 Μεγαλύτεροι πνευμονικοί όγκοι από την καθιστή θέση 

Μπορεί να χρησιμοποιηθεί

με ARDS σε ορισμένες περιπτώσεις, για να βελτιωθεί η οξυγόνωση και το έργο της αναπνοής κυρίως σε μωρά, σε ασθενείς

Κ

ΛΙΝΙΚΟ ΣΕΝΑΡΙΟ

 Ασθενής με παράδοξη αναπνοή και υποφέρει από Πνευμονία  Κάταγμα πλευρών 4 – 8 με Δ.Κ.Λ και Δ.Μ.Λ ατελεκτασία  Αρ. υπεζωκοτική συλλογή

ΘΕΣΕΙΣ για καλύτερο V/Q

V

/

Q

–

ΗΛΙΚΙΑ

Παιδιά

 Ο αερισμός είναι καλύτερος στη μη εξαρτώμενη περιοχή / κορυφή του πνεύμονα  Αιμάτωση : καλύτερη στην εξαρτημένη περιοχή / βάση του πνεύμονα

Μωρά και μικρά παιδιά

 Αερισμός / Αιμάτωση είναι καλύτερα στη μη εξαρτώμενη περιοχή / κορυφή του πνεύμονα

ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟ ΕΡΓΟ

      

Απαιτείται να παραχθεί έργο από τους αναπνευστικούς μυς για να μετακινηθεί ο αέρας στο αναπνευστικό σύστημα Εξαρτάται από : Ελαστικές αντιστάσεις , θωρακικού τοιχώματος – πνεύμονες Ιστικές αντιστάσεις , μεταξύ θωρακικού τοιχώματος – πνεύμονες και σπλάχνων Βρογχικές αντιστάσεις (σύνολο αντιστάσεων στο τραχειοβρογχικό δέντρο) Μύες που συμμετέχουν Θέση διαφράγματος Πόνος

Α

ΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

 Πρότυπο αναπνοής  ρυθμός (12/min στην ηρεμία)

,

εντοπισμός, σε ανάπαυση και δραστηριότητα, borg scale o o Έλεγχος ζωτικών σημείων Χρώμα – κεντρικά και περιφερικά o o SpO 2 Υποκειμενικός

ΧΑΛΑΡΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟ ΕΡΓΟ

 -

Γιατί η χαλάρωση ↓ Α.Ε;

μειώνει το άγχος μειώνει την κατανάλωση ενέργειας  χρησιμοποιείται κατά την ηρεμία και κατά τη διάρκεια της άσκησης -

Ο ρόλος ελέγχου της αναπνοής

μειώνει το έργο των αναπνευστικών μυών αίσθηση του ελέγχου πρέπει να γίνει με ευαισθησία

Δ

ΥΣΠΝΟΙΑ

        

Το αίσθημα της δυσάρεστης αναπνοής

Εισπνευστική Εκπνευστική Μικτή Οξεία Χρόνια Ηρεμίας Προσπάθειας Τεστ ομιλίας (1/1 και 1/6) Τεστ βάδισης (6,12 λεπτά)

Π

ΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ

 Αυξημένη αντίσταση των αεραγωγών  Μειωμένη ενδοτικότητα πνεύμονα / θωρακικού τοιχώματος  Αδυναμία των αναπνευστικών μυών  Αυξημένος μεταβολικός ρυθμός  Χαμηλή καρδιακή παροχή / ισχαιμία  Αναιμία Μειώνει την ικανότητα μεταφοράς οξυγόνου  Άλλες παθήσεις π.χ. πνευμονικό οίδημα

Έ

ΛΕΓΧΟΣ ΔΥΣΠΝΟΙΑΣ

 Θέσεις χαλάρωσης  Διαφραγματική αναπνοή  Αναπνοή με μισόκλειστα χείλη  Ασκήσεις αναπνευστικών μυών

Θ

ΕΣΕΙΣ ΧΑΛΑΡΩΣΗΣ

 Καθιστός, με κλίση προς τα εμπρός και τα χέρια υποστηριζόμενα στους μηρούς  Ομοίως, σε μαξιλάρι  Χαλαρή καθιστή θέση  Όρθιος, υποστηριζόμενος σε τοίχο  Όρθιος, με κλίση προς τα εμπρός και υποστήριξη σε υψηλό τραπέζι  Πλάγια κατάκλιση  Πλάγια κατάκλιση με ανασηκωμένη την πλάτη