Transcript Znieczulenia oraz premedykacja



Ma na celu zniesienie lęku, niepokoju i
pobudzenia oraz przygotowanie pacjenta do
zabiegu stomatologicznego. Opiera się
głównie na podaniu leków przeciwlękowych, a
także rozmowie z pacjentem (uspokojenie go
oraz wytłumaczenie procedury zabiegu)
Do premedykacji zalicza się również podanie
innych leków np. przeiwwymiotnych



Narkotyki np. morfina
Nasenne np. midazolam, diazepam
Przeciwhistaminowe np. hydroksyzyna





Działanie przeciwlękowe, przeciwwymiotne,
przeciehistaminowe, nasenne
Stosunkowo bezpieczny lek (stosowany
również u dzieci)
Nie powoduje uzależnień
Nie łączy się go z alkoholem
Nie można po nim prowadzić pojazdów
mechanicznych

1.
2.
3.
4.
4 składowe:
Uśpienie
Zniesienie odczuwania bólu
Blokada autonomiczna (zmniejszenie reakcji
na bodźce uszkadzające)
Zmiejszenie napięcia mięśni







Dobre właściwości p-bólowe i znieczulające
Niewielki wpływ na oddychanie i krążenie
Biotransformacja bez szkodliwych
metabolitów
Mała toksyczność
Szybkie występowanie i ustąpowanie
działania
Dogodne właściwości fizykochemiczne
(trwałść, niepalność)
Nieszkodliwość dla środowiska
1.



2.



Wziwne anastetyki np.
Halotan
Izofluran
Podtlenek azotu
Dożylne anastetyki
Pochodne kwasu barbiturowego np.
Tiopental
Pochodne benzodiazepin np. diazepam,
midazolam
Inne np. Ketamina, Propofol



Stosunkowo słabo działający anastetyk
Silne działanie p-bólowe
Szybkie wprowadzanie i wybudzanie ze
znieczulenia




Lek z grupy benzodiazepin
Stosowany w premedykacji i wprowadzaniu
do znieczulenia („głupi jaś”)
Krótkie działanie
Może być stosowan u dzieci

Polega na wyłączeniu czucia bólu w
określonej części organizmu poprzez
odwracalne blokowanie przewodnictwa
nerwowego.
1.
2.
3.
4.
Wprowadzenie leku w okolicę znieczulanego
nerwu.
Lek pozostaje niezjonizowany, przenika
przez błonę śluzową komórki nerwowej
Lek w komórce dysocjuje i blokuje kanały
sodowe zależne od potencjału
Blokowane jest tym samym depolaryzacja i
przewodzenie pobudzenia we włóknie
nerwowym


Tkanki zmienione zapalnie charakteryzuje
zmniejszenie pH (zakwaszenie środowiska)
To z kolei wpływa na przyspieszoną
dysocjację leku przed wniknięciem do
komórki nerwowej i osłabia lub niweluje jego
działanie blokujące przewodnictwo nerwowe

1.
2.
Dzieli się na dwie grupy:
Estry
Amidy




Ogólnie szybciej rozkładane niż pochodne
amidów (metabolizowane w osoczu) – krócej
działają
Odnotowuje się wiecęj uczuleń na tą grupę
zniczuleń miejscowych
W stomatologii wyparte przez pochodne
amidowe
Przykłady: prokaina, kokaina






Metabolizowane w wątrobie
Średnio i długo-działąjące
Bardzo powszechnie stosowane w
stomatologii
Stwierdza się mniejszą ilość uczuleń niż w
przypadkach estrów
Ew. reakcje alergiczne pojawiają się częściej
na substacje pomocnicze
Przykłady: Lidokaina, Mepiwakaina, Artykaina






Do wstrzykiwań stosowana w postaci 2%
chlowodorku lidokainy
Stosowany do znieczuleń powierzchownych
(żel 2-5% i spray 10%)
Czas działania 30-60 min
Wykazuje działanie antyarytmiczne
Dawka maksymalna (bez środka
obkurczającego) – 200 mg
Przeciwwskazania - myasthenia gravis,
bradykardia, alergia na lek




3% chlorowodorek mepiwakainy (Mepidont
3%, Scandonest 3%)
Działa dłużej niż lignokaina ok 90-150 min
Posiada nieznaczne właściwości obkurczające
naczynia
Dawka maksymalna (bez środka
obkurczającego) – 200 mg







4% chlowodorek artkainy z adrenaliną 1:200 000
i 1:100 000
Charakteryzuje się szybkim i długim działaniem
1-4h
W porównaniu z innymi lekami dobrze dyfunduje
do tkanki kostnej
Bardzo dobrze rozprzestrzenia się w tkankach
miękkich
Niewielka toksyczność
Dawka maksymalna – 500mg
Np. Citocartin 100 i 200, Ubistesin i Ubistesin
forte




o.u.n. – bóle głowy, sedacja, niepokój,
oczopląs, drgawki, przy zatruciu – śpiączka,
depresja oddychania i krążenia
Układ krążenia – rozszerzenia naczyń (wyj.
kokaina, mepiwakaina)
Reakcje alergiczne – szczególnie estrów
W wysokich stężeniach – uszkodzenie nerwów
obwodowych

1.
2.
3.
4.
5.
6.
Dodatek środków obkurczjących naczynia
krwinośne do znieczuleń ma na celu:
Przedłużenie działania środka znieczulającego
Zmniejszenie wchłaniania – toksyczności
W przypadku chirurgii, zmniejszenie krwiwienia
Najczęściej stosowana adrenalina i
noradrenalina
Szczególna ostrożność u pacjentów po
przebytym zawale, wylewie, chorych i leczonych
na nadciśnienie, przyjmujących leki nasercowe
(pewność, że nie podaje się leku dożylnie)
Bezwględne przeciwwskazanie to nie leczona
nadczynność tarczycy
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Powierzchowne
Nasiękowe
Śródwięzadłowe
Domiazgowe
Przewodowe
Ogólne*









Mutschler E., Geisslinger G, Kroemer HK . Farmakologia i toksykologia
Mutschlera. MedPharm 2010.
Bobkiewicz-Kozłowska T.: Podstawy farmakologii ogólnej z elementami
receptury dla studentów medycyny. Wydawnictwo AMiKM, Poznań 2001.
Janiec W.: Kompendium farmakologii. PZWL, Warszawa, 2010
Cenajek-Musiał D, Okulicz-Kozaryn I.: Stany zagrożenia życia –
postępowanie lecznicze i leki stosowane w ratownictwie medycznym.
Wydawnictwo AMiKM, Poznań 2004.
Katzung B.G.: Basic & Clinical Pharmacology, The McGraw-Hill
Companies, 2011.
Kryst L. (red) Chirurgia Szczkowo twarzowa. PZWL., Warszawa 2007
Arabska-Przedpełska B., Pawlicka H.: Współczesna endodoncja w
praktyce, wydanie I, Bestom Łódź 2011
Jańczuk Z.: Stomatologia zachowawcza. Zarys kliniczny. Podręcznik dla
studentów Stomatologii. PZWL Warszawa 2008. Wydanie III (dodruk)
Piątowska D.: Kariologia Współczesna. Postępowanie kliniczne. Med.
Tour Press, Warszawa 2009.