Farmakologia w ratownictwie

Przygotowała: Aleksandra Szurgot Opiekun: mgr Barbara Kozłowska

Wyposażenia Zespołu podstawowego w środki farmakologiczne

Acidum acetylsalicylicum (Kwas acetylosalicylowy) Amiodaron(Cordarone) Atropina Captoprilum Clemastinum Clonazempanum Diazepanum(Relanium) Drotaverini hydrochloridum Epinefryna Flumazenil Flumazenil Furosemid Glucagon hydrochloride Glucoum 20% Solutio Ringeri Tlen Glucosum 5% Gliceroli trinitras Hydrocortyson lub Metylopredisolon Ketoprofenum Lidocaini hydrochloridum Magnesii sulfas Metoclopramidum

Midazolamum ( po konsultacji z lekarzem)

Morfina Naloxon Natrii chloridum 0,9% PWE Salbutamol

Acidum acetylsalicylicum(Kwas acetylocalicylowy)

Kwas acetylosalicylowy (inaczej Aspiryna,Polopiryna S) ma własności przeciwbólowe, przeciwgorączkowe i

przeciwzapalne – należy do grupy niesteroidowych leków przeciw zapalnych (NLPZ). Najczęściej wystepuje w postaci tabletek od 0,3 do 0,5 g. Podanie Kwasu acetylosalicylowego wskazane jest również w w przebiegu migotania komór, oraz w profilaktyce miażdżycy.

Ważną cechą kwasu acetylosalicylowego wykorzystywaną w leczeniu jest jego działanie hamujące tworzenie skrzepów

płytkowych – małe dawki kwasu acetylosalicylowego (30-300 mg/dobę) stosowane są w profilaktyce udarów mózgu i zawałów serca.

Długotrwałe przyjmowanie kwasu acetylosalicylowego może mieć jednak skutki uboczne. Do najważniejszych należą uszkodzenia błony śluzowej żołądka, których konsekwencją są krwawienia z przewodu

Amiodaron(Cordarone)

 Amiodaron jest skuteczny w niemiarowościach różnego pochodzenia: Leczenie reanimacyjne migotania komór , częstoskurczu komorowego bez tętna (VF/VT), . Amiodaron wpływa również na przepływ wieńcowy rozszerzając naczynia wieńcowe i powoduje również zmniejszenie oporów naczyniowych na obwodzie, co odciąża pracę serca i może obniżać ciśnienie tętnicze.

Wystepuje w postaci roztworu do wstrzykiwań (150 mg/ 3ml).

W reanimacji wg algorytmu do migotania komór i częstoskurczu komorowego bez tętna (VF/VT) stosuje się jednorazowo 300 mg i.v. w bolusie po trzeciej defibrylacji. Ponadto algorytm zaawansowanych zabiegów resuscytacyjnych ALS zaleca stosowanie Amiodaronu w przypadku: – częstoskurczu komorowego z tętnem – dawka 300 mg – w przypadku kardiowersji rytmów niestabilnych – dawka 300 mg/24 godz.

Atropina

Atropina to silny środek rozkurczowy, powoduje przyspieszenie akcji serca , zmniejsza również wydzielanie gruczołów ślinowych , potowych , łzowych oraz wydzielania soku żołądkowego. Atropina ma także działanie zmniejszające perystaltykę jelit oraz hamuje wydzielanie moczu , działa również przeciwwymiotnie.

Wskazaniem do podania atropiny są zatrucie glikozydami nasercowymi , bradykardia zatokowa , arytmia , zatrucie związkami fosfoorganicznymi , grzybami (zawierajacymi muskarynę) zatrucie lekami cholinomimetycznymi. Atropina występuje pod postacią roztworu do wstrzykiwań (0,5mg/ml , 1mg/ml ). Atropine podaje się również podjęzykowo lub doustnie (4 razy dziennie 0,5-1,5)   

Dawki w reanimacji: asystolia oraz rozkojarzenie elektromechaniczne (PEA) z częstością zespołów QRS < 60/min – 3 mg i.v.

i.v.

(dla dorosłej osoby) jednorazowo w bolusie (Wytyczne Europejskiej Rady Resuscytacji 2005). Bradykardia (zatokowa, węzłowa lub przedsionkowa, powodująca niestabilność hemodynamiczną) – 0,5 mg maksymalnie 3 mg). Dawki mniejsze niż 0,5 mg mogą paradoksalnie

pogłębić bradykardię .

(pod kontrolą EKG do

*Atropina nie powinna być podawana pacjentom po przeszczepie serca, ponieważ może wywołać zaawansowany blok serca, rytm zatokowy oraz migotanie przedsionków.

Captoprilum

  Captopril jest to lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny, stosowany w nadciśnieniu tętniczym, zastoinowej niewydolności krążenia, po zawale mięśnia sercowego, także w diagnostyce naczyniowo-nerkowego nadciśnienia tętniczego.

Maksymalna dawka kaptoprylu to 150 mg/dobę (z reguły mniej), przy czym leczenie rozpoczyna się od dawki 3x6,25 mg. Z uwagi na szybkie działanie i dobre wchłanianie jest także stosowany w przełomie nadciśnieniowym – optymalna jest wtedy droga podjęzykowa. Kaptopryl jest pierwszym i najlepiej zbadanym przedstawicielem swojej grupy, tym niemniej w ostatnim czasie ustępuje pola nowszym lekom o zbliżonym działaniu. Przyczyną jest krótki okres działania (6-12 godzin), co wymusza niewygodne przyjmowanie co 8 godzin. Najczęściej stosowane preparaty to: Capoten, Captopril, Kaptopril, Tensiomin. Lek ten został przepisany przez lekarza prowadzącego celem leczenia konkretnego schorzenia. Nie należy go odstępować innym osobom ani używać w

innych okolicznościach bez konsultacji z lekarzem. Występuje w postaci tabletek 12,5 mg.

Clemastinum

     Klemastyna ( Clemastinum ) – lek przeciwhistaminowy I generacji (antagonista receptora H1). Ma dłuższy od pozostałych z tej grupy leków biologiczny okres półtrwania (co daje mniejsze objawy senności i co za tym idzie, większe działanie przeciwhistaminowe). Można ją stosować co 12 godzin. Zmniejsza działanie leków przeciwzakrzepowych. Ma działanie przeciw alergiczne , rozszeza i zwieksza przepuszczalność naczyń prowadzących do obrzęków i zaczerwienienia oraz skurczowi mieśni gładkich , niektórych naczyń i oskrzeli.

Hamuje w niewielkim stopniu układ przywspóczulny i wykazuje słabe działanie uspokajające.Klemastyna szybko wchłania się z przewodu pokarmowego, maxymalny efekt działania osiąga w ciągu 5-7 godzin od podania, a działanie utrzymuje się do 12 h a czasami nawet do 24 h od przyjęcia pojedyńczej dawki.

Działaniem nie pożdanym jest: Trudności w oddawaniu moczu, zmniejszanie produkcji łez przez gruczoły łzowe, upośledzenie sprawności psychofizycznej, senność, otępienie, wysuszenie błony śluzowej jamy ustnej.

Wystepuje pod postacią roztworu do wstrzykiwań (2mg/2ml).

Clonazempanum

   Klonazepam ( Clonazepamum ) - lek z rodziny benzodiazepin charakteryzujący się silnym i długotrwałym działaniem przeciwdrgawkowym (antyepileptycznym) oraz przeciwlękowym. Lek dobrze się wchłania z przewodu pokarmowego. Całkowity czas działania wynosi powyżej 24 godzin. Przenika przez barierę krew płyn mózgowo-rdzeniowy i przez łożysko. Ulega przemianie w wątrobie do aminoklonazepamu o znikomo małej aktywności wobec receptora benzodiazepinowego. Wskazaniem jest : Leczenie i zapobieganie napadom padaczki u dorosłych i u dzieci, także w leczeniu skojarzonym,w różnego typu formach wzmożonego napięcia mięśniowego. Bezsenność i zaburzenia snu (szczególnie u chorych z organicznym uszkodzeniem OUN). Tłumienie lęków. Niekiedy wspomagająco w neuralgiach. Leczenie wspomagające w psychozach. Lek wystepuje pod postacią roztworu do wstrzykiwań (1mg/ml).

Diazepanum(Relanium)

         Relanium występuje na zasadadzie dziłania podobnego do Klonazepanu jest lekiem psychotropowym z grupy pochodnych benzodiazepinów Działa przeciwlękowo , uspokajająco , nasennie , przeciwdrgawkow oraz zmniejsz napiecie mięśni szkieletowych.Wskazaniem do podawania tego leku jest niepokój psychoruchowy a także stany padaczkowe. Lek ten znalazł szerokie zastosowanie, przede wszystkim w psychiatrii i neurologii, lecz także w szerokiej praktyce lekarskiej w leczeniu stanów lękowych, psychoz, łagodzenia zachowań agresywnych, terapii alkoholizmu, padaczki oraz w premedykacji przed niektórymi zabiegami diagnostycznymi i terapeutycznymi. Dawkowanie: standardowo stosuje się dawki od 2 mg do 10 mg (przy podaniu doustnym). Przykładowe nazwy handlowe leków zawierających diazepam: Diazepam RecTubes , Neorelium , Relanium , Relsed , Valium . Występuje jako roztwór do wstrzykiwań lub wlewka doodbytnicza ( do 10mg / 2,5ml).

Drotaverini hydrochloridum

 Drotaverini hydrochloridum występuje pod nazwą Drotaweryna lub znana wszystkim No-spa ,ma działanie rozkurczajace jest stosowana w stanach zapalnych dróg żółciowych i moczowych związane z kamicą, zapaleniem pęcherzyka żółciowego, zapaleniem miedniczek nerkowych, zapaleniem pęcherza moczowego, bolesnym parciem na mocz. Wspomagająco w stanach skurczowych: w gastrologii (stany skurczowe wpustu żołądka i odżwiernika, zespół jelita drażliwego, zaparcia na tle spastycznym, wzdęcia, choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy), w ginekologii (bolesne miesiączkowanie, poronienie zagrażające). Skutki uboczne jakie mogą wystapic przy braniu tego leku to zawroty głowy , kołatanie serca, nudności a także spadek ciśnienia tętniczego. Lek występuje pod postacią tabletek a także jako roztwor do wstrzykiwań 20 mg/ml.

Epinefryna

     Epinefryna (zwana również adrenaliną) Podana dożylnie działa szybko, ale krótko i jest w tej postaci stosowana przy reanimacji. Ma ona w tym zastosowaniu działanie pobudzające kurczliwość mięśnia sercowego, poprawiające przewodnictwo bodźców w sercu, a także poprawę skuteczności defibrylacji elektrycznej. Jest stosowana w leczeniu wstrząsu anafilaktycznego i w tych przypadkach napadów astmy oskrzelowej, kiedy nie pomaga podawanie innych leków i staje się zagrożeniem życia. Podana doustnie zostaje rozłożona przez soki trawienne.

Adrenalina jest lekiem pierwszego rzutu w zatrzymaniu krążenia niezależnie od mechanizmu; jest lekiem preferowanym w leczeniu anafilaksji i lekiem drugiego rzutu w leczeniu wstrząsu kardiogennego. Dawkowanie przy NZK 1 mg i.v.

co 3-5 minut. Nie stosuje się już dużych dawek, bo po przywróceniu akcji serca powoduje tachykardię i zwiększone zużycie tlenu przez serce. Rozszerza źrenice, co nie pozwala na ocenę ośrodkowego układu nerwowego.

Co do przeciwwskazań najbardziej istotnym jest wstrząs hipowolemiczny , przełom nadcisnieniowy , jaskra i łagodny przyrost gruczołu krokowego.

Epinefryna wystepuje pod postacia roztworu do wstrzykiwań (1mg/ml)

    

Flumazenil

Flumazenil to lek z grupy benzodiazepinów . Stosowany jako odtrutka w przypadku przedawkowania benzodiazepin. Stosuje się go także w celu całkowitego lub częściowego odwrócenia działania pochodnych benzodiazepin w okresie okołooperacyjnym , w mniejszym stopniu wpływa na depresje oddechową i zaburzenia pamieci. Znajduje również zastosowanie w terapii śpiączki wątrobowej w celu zmniejszenia objawów encefalopatii. Nie odwraca dzałania barbituranów, środków znieczulenia ogólnego, opioidów i etanolu. Przeciwwskazaniem jest nadwrażliwość na składnik preparatu lub pochodne benzodiazepiny, przedawkowanie trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, skłonność do drgawek, długotrwałe stosowanie pochodnych benzodiazepiny, pozostawanie pacjenta pod wpływem środków zwiotczajacych mięsnie.

Flumazenil występuje jako roztwór do wstrzykiwania(0,5mg/5ml).

Furosemid

   Furosemid jest lekiem moczopędnym ( diuretykiem). Stosuje się go w terapii Zastoinowej niewydolność krążenia, niewydolności nerek, w zatruciach gdzie potrzebne jest zastosowanie diurezy wymuszonej, a także w obrzękach mózgu, marskości wątroby z wodobrzuszem i nadciśnieniem tętniczym.

Furosemid stosowany jest doustnie , domięśniowo lub dożylnie o przeciętnej dawce 40-120mg/dobę. Występuje w postaci roztworu do wstrzykiwania (20mg/2ml), a także w postaci tabl.Furosemid jest przeciwwskazany w takich stanach jak niedrożność dróg moczowych z bezmoczem, w uczuleniu na lek, w spiączce wątrobowej, hipokaliemii, w przedawkowaniu glikozydów naparstnicy jak również w okresie ciązy i laktacji. Co ważne furosemid obniża stężenie potasu i magnezu w surowicy krwi.Podczas przyjmowania leku mogą wystąpic nudności , wymioty, zaparcia i biegunki.Ponadto mogą wystąpic: hipowolemia, hiponatremia, hiperglikemia, hiperlipidemia, hipokalcemia i hiperurykemia.

Glukagon hydrochloridum

  Glukagon zawiera substancję białkową, która jest wytwarzana w trzustce, podobnie jak insulina lecz o przeciwnym działaniu.Glukagon powoduje wzrost stężenia cukru we krwi.Lek ten stosuje się u chorych na cukrzyce w zapaści spowodowanej zbyt niskim stężeniem cukru we krwi. Leku tego nie wolno podawać osobą chorym na nowotwór trzustki oraz kory nadnercza ze względu na możliwości pojawienia się skoków ciśnienia krwi. Działaniem niepożądanym takiego leku mogą być nudności a co za tym idzie wymioty.

Występuje jako roztwór do wstrzykiwania (1mg/filol..+ rozpuszczalnik)

   

Glukoza 5%, 20%

Glukoza stanowi główny substrat przemian energetycznych w organizmie, jest niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania wszystkich tkanek organizmu, szczególnie tych, które są uzależnione od jej metabolizmu, jak np. tkanka nerwowa. Ze względu na niską osmolarność roztworu glukozy uzasadnia stosowanie jako rozpuszczalnik wielu leków podawanych pozajelitowo, pod warunkiem zgodności farmakochemicznej. Glukoza5% jest stosowana jako rozpuszczalnik do leków i koncentratów podawanych pozajelitowo. Glukoza 20%: uzupełnienie niedoborów energetycznych poprzez żywienie pozajelitowe, składnik węglowodanowy w żywieniu pozajelitowym oraz leczeniu hipoglikemii.

Przeciwwskazaniem są: Hiperglikemia, hipokaliemia, kwasica, przewodnienie, odwodnienie hipotoniczne. Podawanie preparatu podczas wyrównania odwodnienia jest jedynie częścią postępowania terapeutycznego i wymaga kontrolowania stężenia elektrolitów w surowicy krwi i korygowania ich zaburzeń. Zbyt szybkie podanie może spowodować obrzęk płuc i hiperwolemię. Podczas podawania może wystąpić zakrzepica żył lub zapalenie żył w miejscu wkłucia, a także wynaczynienie.

Glukoza 20% wystepuje jako roztwór do wstrzykiwania(200mg/ml), natomiast glukoza 5% jako roztwór do wlewu dożylnego(50mg/ml).

        

Solutio Ringeri

Roztwór Ringera to rodzaj płynu infuzyjnego, jeden z krystaloidów, izotoniczny w stosunku do krwi człowieka. Wskazaniami do stosowania tego płynu jest Odwodnienie izotoniczne bez względu na przyczynę (wymioty, biegunka, przetoki, itp.) lub odwodnienie hipotoniczne, Uzupełnienie płynów i elektrolitów Hipochloremia, Hipowolemia jako skutek: – oparzenia – ubytku wody/elektrolitów w trakcie zabiegu chirurgicznego, – utraty krwi (wstrząs krwotoczny) – w celu wstępnego wypełnienia łożyska naczyniowego; Płukanie jam ciała podczas zabiegów chirurgicznych Jako rozcieńczalnik lub rozpuszczalnik dla leków i koncentratów elektrolitów nie wykazujących niezgodności. Preferowany w chorobie oparzeniowej (zwłaszcza w pierwszych dobach) jest roztwór Ringera z dodatkiem mleczanu, ze względu na jego buforujące właściwości w kwasicy (niemleczanowej)[, która jest istotnym elementem patofizjologii tego stanu chorobowego.

Natomiast bezwzglednymi przeciwwskazaniami są: Stany przewodnienia, odwodnienie hipertoniczne, stany wymagające ograniczeń w przyjmowaniu sodu/wody (np. ciężka niewydolność nerek, obrzęk płuc, zastoinowa niewydolność serca, uogólnione obrzęki, nadciśnienie tętnicze) hipernatremia , hiperchloremia , hiperkaliemia; niewydolność nerek związana ze zmniejszonym wydalaniem potasu hiperkalcemia , jednoczesne stosowanie z glikozydami naparstnicy lub lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas. Postać leku: jako roztwór do wlewu dożylnego.

Gliceroli trinitras

   Nitrogliceryna podawany jest przy przewlekłej chorobie wieńcowej ( w leczeniu bólu dławicowego, jako lek zapobiegający bólowi), w ostrym zawale serca oraz w ostrej niewydolności lewokomorowej. Ma zastosowanie jako lek obniżający ciśnienie tętnicze, alternatywny sposób polega na podjęzykowym podawaniu leku co 5 minut do ogólnej dawki 2,5mg, podana w ten sposób działa już po 60sek. przez okolo10-30 min.

Nitrogliceryna nie wchłania się dość wystarczająco z przewodu pokarmowego z powodu kwaśnego środowiska w żołądku.

Nitrogliceryna wywołuje niekiedy uczucie gorąca, bole głowy, osłabienie związane z hipotensją , podwyższenie cieśn.. śródczaszkowego i śródgałkowego. Przeciwwskazaniem do podawania nitrogliceryny jest jaskra , należy zachować także ostrożność z hipotensją.Wystepuje także w postaci tabletek (0,5mg)

Hydrokortyzon

 

Hydrokortyzon

ma działanie immunosupresyjne i przeciwalergiczne. Krótkotrwale hamuje podzwgórze i przysadkę mózgową. Po podaniu dożylnym działa prawie natychmiast, przez około 4 h, po podaniu domięśniowym jego efekt terapeutyczny utrzymuje się kilka godzin dłużej.   Wskazaniem do podania hydrokortyzonu jest przełom nadnerczowy, wstrząs anafilaktyczny, ostre odczyny uczuleniowe, choroba posurowicza, stan astmatyczny, ostre zapalenia dróg oddechowych z zagrożeniem ich drożności, ostry obrzęk głośni i Quincke'go, obrzęk mózgu, śpiączka hipoglikemiczna, wstrząs septyczny także zachłystowe zapalenie płuc .

Hydrokortyzon występuje jako roztwór do wstrzykiwania (100mg/ml, 250mg/2ml).

 ***obrzęk Quinckego to choroba skóry i błon śluzowych, charakteryzująca się występowaniem ograniczonych obrzęków.

Metylopredizolon

  

Metylopredizolon

to lek z grupy glikokortykosteroidów, działa przeciwzapalnym i immunosupresyjnym. Na rozwój zapalenia wpływa objawowo, nie działając na przyczynę. Hamuje także przepuszczalność naczyń kapilarnych oraz zmniejsza obrzęk. Metyloprednizolon jest metabolizowany w wątrobie, powstałe produkty są wydalane głównie z moczem.

Wskazaniami

do podania metylopredizolonu są głównie choroby alergiczne o ciężkim przebiegu takie jak

astma oskrzelowa ,

a także

zachłystowego zapalenia płuc, POchP

obrzęku mózgu, zaburzeń oddechowych spowodowanych niedoborem surfaktantu.

Metyloprednizolonu

nie należy stosować

8 tyg. przed szczepieniami ochronnymi i 2 tyg. po nich. Zachować ostrożność również u chorych na cukrzycę, nadciśnienie tętnicze, z marskością wątroby, niewydolnością nerek, skłonnością do zakrzepów. W ciężkich zakażeniach i gruźlicy metyloprednizolon należy stosować wyłącznie równolegle z leczeniem przyczynowym. Przeciwwskazaniem jest także osób z czynną chorobą wrzodową żołądka i dwunastnicy, zaawansowaną osteoporozą, w czynnej gruźlicy , jak również stanach psychotycznych, zapaleniu węzłów chłonnych po szczepieniu BCG, jaskrze .

Postać leku:

roztwór do wstrzykiwań (500mg/fiolka, 1g/fiolk.).



Ketoprofenum

Ketonal lek należący do grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Wykazuje on silne działanie przeciwzapalne, przeciwgorączkowe i przeciwbólowe. Ketoprofen jest stosowany

w leczeniu objawowym zmian zapalnych i zwyrodnieniowych w schorzeniach reumatycznych, bólach korzonkowych, zapaleniach ścięgien i stawów, bolesnym miesiączkowaniu a

także w bólach nowotworowych. Lek dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego. Działa już po 0,5 godziny po podaniu doustnym. Maksymalne stężenie w surowicy osiąga po 2 godzinach. Przy podaniu domięśniowym działanie uzyskujemy już po 15 minutach, a maksymalne stężenie już po 45 minutach. Działania niepożądane jakie mogą wystąpić po podaniu Ketonalu to: niestrawność, nudności, ból brzucha, wzdęcie, biegunki lub zaparcia, rzadziej wymioty i brak łaknienia. Nie należy stosować leku w ciąży, podczas laktacji. Nie stosuje się leku u dzieci. Przeciwwskazaniem jest również stwierdzona nadwrażliwość na salicylany.

Podaje się zgodnie z zaleceniem lekarza. Przeciętne dawkowanie w chorobach reumatycznych wynosi około 150 mg na dobę. Istnieje też forma leku w żelu do stosowania zewnętrznego. W ambulansie lek występuje jako roztwór do wstrzykiwania(100mg/2ml).

Lidocaini hydrochloridum

     Lidokaina jest lekiem przeciwbólowym służącym do miejscowego znieczulania, zaliczany do grupy leków przeciwarytmicznych. Charakteryzuje się stosunkowo małym wpływem depresyjnym na mięsień sercowy i możliwością względnie bezpiecznego stosowania w chorobie węzła zatokowo-przedsionkowego.

Jako lek antyarytmiczny: leczenie ostrych tachykardii i arytmii komorowych (m.in. w objawowym leczeniu ponaparstnicowych zaburzeń rytmu serca). Stosowany również w schemacie CPR (resuscytacji) w leczeniu skojarzonym zaburzeń rytmu (migotania komór), jedynie wtedy, gdy amiodaron jest niedostępny. Pzreciwwskazania :bradykardia,nadwrażliwośc na leki znieczulajace Metabolizowana jest w wątrobie, wydalana w 90% w formie nieaktywnych metabolitów.

W karetce lek ten jak większość występuje jako roztwór do wstrzyknięcia

(100mg/2ml).Podawany jest dożylnie.

 *** Zatrucie, po przedawkowaniu lidokainy objawia się nudnościami, wymiotami, obniżeniem ciśnienia i drżeniem mięśni. W ciężkich zatruciach pojawiają się drgawki, zaburzenia widzenia, zapaść i porażenie ośrodka oddechowego. U osób z zaburzeniami przewodzenia impulsów w sercu, może wystąpić zatrzymanie akcji serca.

Magnesii sulfas

   

Magnez

jest stosowany w celu uzupełnienia niedoboru magnezu w organizmie a także w takich przypadkach jak zaburzenia- Tourdes de Pointes , w profilaktyce zawału m. sercowego, w rzucawce. Może być stosowany także w stanach niedoboru magnezu charakteryzujących się bólami

mięśniowymi, skurczami naczyń, bólami głowy. Ponadto działa pomocniczo w nadczynności tarczycy, nadciśnieniu, w stanach ”wyczerpania”, w przywlekłym alkoholizmie.

Przeciwwskazanie: niewydolność nerek , miastemia.

Działania niepożądane : występują sporadycznie, mogą powodować uczucie metalicznego smaku w ustach, biegunkę, wzdęcia i inne zaburz. żołądkowo-jelitowe.

Występuje jako roztwór do wstrzykiwania dożylnego.



***Magnez wystepuje także w tabletkach i w tabl. do rozpuszczenia Np wszystkim Plusz

Metoclopramidum

    

Metoklopramid

działa przeciwwymiotnie, pobudza perystaltykę jelit, żołądka i dwunastnicy niewpływając jednocześnie na wydzielanie soku żołądkowego a ni na inne funkcje przewodu pokarmowego. Wskazaniem głównym do podawania tego leku są zaburzenia czynności ruchowej przewodu pokarmowego, zarzucania treści pokarmowe z żołądka do przełyku , zgaga, nudności i co za tym idzie wymioty.Ponadto opóźnia opróżnianie żołądka u chorych na cukrzycę, zaburzenia perystaltyki jelit po operacjach jamy brzusznej, zaparcia wynikające ze zbyt leniwej perystaltyki.

Metoklopramid jest również stosowany w diagnostyce chorób przewodu pokarmowego.

Przeciwwskazania: to przede wszystkim uczulenie na lek, padaczka,

niewydolność nerek, hipertensja o nieustalonej przyczynie, ostre bóle brzucha nieznanego pochodzenia, krwawienie z przewodu pokarmowego, niedrożnosc jelit, i choroba Parkinsona.

Dz.niepożądane: obj.zaburz.napięcia mięśni, obj.choroby Parkinsona, zmęczenie i senność.

Występowanie: roztwór do wstrzykiwania(10mg/2ml).

Midazolamum

     Dormicum to pochodna benzodiazepinu, działa uspokajajaco,

rozkurczowo i przeciwdrgawkowo. Po podaniu dożylnym po 2minutach działa usypiająco. Stosowany jest głównie przed operacją jako środek znieczulająco i oraz jako środek

uspokajający. Podawany jest w tabletkach jako środek nasenny.

Lek należy podawać ostrożnie osobom starszym, pacjętom z niedomogą serca, niewydolnością płuc, wątroby i nerek ,a także z miastemią oraz pacjentów wycieńczonych i uzależnionych od narkotyków. Niewolno podawać go podczas ciąży bo upośledza płód!!!

Lek ten łatwo uzależnia. Wzmacnia działanie leków przeciwbólowych i przeciwdepresyjnych.

Działania niepożądane: obniżenie ciśń. krwi, wstrzyknięcie leku może wywołać miejscowy zakrzep krwi, ból w miejscu wstrzyknięcia, mdłości, czkawkę oraz bezdech, a także skurcze mieśni, podniecenie, agresje, zawroty głowy, tachykardia jak również może nastąpić przejściowy brak pamięci.

W karetce lek występuje jako roztwór do wstrzykiwania( 5mg/amp), występuje również w tabletkach. Lek podaje się po konsultacji z

lekarzem!!!



***!!! Lek upośledza sprawność psychofizyczną, dlatego niewolno prowadzić pojazdów mechanicznych ani wykonywać czynności precyzyjnych w trakcie przyjmowania preparatu.

   

Morphini sulfas

Morfina

to silny

lek przeciwbólowy, Ma działanie narkotyczne (odurzające), przeciwbólowe, przeciwkaszlowe, przeciwbiegunkowe

, działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy (zalicza się do depresantów).

Nadmierne dawki mogą prowadzić do śpiączki z depresją ośrodka oddechowego (niewydolność oddechowa). Kilkunastokrotne użycie morfiny prowadzi do uzależnienia fizycznego, uzależnienie psychiczne występuje znacznie szybciej.

lek.

Morfine

działania przeciwbólowego. Powtarzanie dawek morfiny, podobnie jak innych leków opioidowych powoduje powstawanie tolerancji na stosuje się podskórnie, domięśniowo i doustnie, rzadziej dożylnie i w postaci czopków doodbytniczych. Ze względu na krótki okres półtrwania dawki morfiny należy często podawać w celu utrzymania

Bezwzględnym przeciwwskazaniem do podania morfiny

nadczynność tarczycy, niewydolność wątroby i nerek.

jest ostra niewydolność oddechowa, alergia na lek, zatrucie środkami narkotycznymi i atropiną, podwyższone ciśnienie wewnątrz czaszkowe, okres karmienia piersią. A także zabiegi na drogach żółciowych, przewlekłe serce płucne,

Przewlekłe nadużywanie może spowodować poważne następstwa tj.osłabienie sprawności intelektualnej, może wystąpić bradykardia, spadek RR, wymioty, nudności, zaparcia, zaburzenie sprawności psychicznej, trudności w oddawaniu moczu, objawy psychotyczne, oraz nadmierną senność.

Postać leku: roztwór do wstrzykiwań ( 10mg/ml,20mg/ml).

Naloxon

 

Naloxon

to antagonista w stosunku do naturalnych i syntetycznych odurzających leków przeciwbólowych, nie posiada działania przeciwbólowego ani nie wywołuje depresji ośrodka oddechowego. Podanie go w pełnej dawce po uprzednim podaniu narkotycznych leków przeciwbólowych powoduje nawrót dolegliwości bólowych, małe dawki podane pozajelitowo zapobiegają lub znoszą ośrodkowe i obwodowe efekty działania morfiny i innych opioidów. Podany u osób zależnych od opioidów może spowodować zespół ostrej abstynencji. Słabo łagodzi depresję ośrodka oddechowego wywołanej przedawkowaniem innych niż opioidy leków działających depresyjnie na o.u.n. (np. barbituranów, benzodiazepin). Nawet długie podawanie leku nie prowadzi do uzależnienia. Wskazany jest w leczeniu ostrych zatruć narkotycznymi lekami przeciwbólowymi, w odwracaniu depresji ośrodka oddechowego spowodowanej podaniem narkotycznych leków przeciwbólowych, dla celów diagnostycznych w celu wykrycia narkomanii lub wyjaśnienia przyczyn depresji ośrodka oddechowego.