Transcript دانلود
کنترل و پیشگیری مننژیت مننگوكوكي اهمیت • مرگ و میر عوارض نسبتا ً شدید بیماری مننژیت • تحمیل هزینه های گزاف درمان • معلولیتهای ناشی از بیماری • اشغال تختهای بیمارستانی • اهمیت کنترل بیماری در شرایط اپیدمی و حتی بروز موارد تک گیر اهمیت • مشکالتی نظیر عدم توانایی آزمایشگاه ها در جداسازی پاتوژن مولد مننژیت و عدم ارسال گزارش به هنگام ،موثق از سطوح محیطی به میانی و مرکزی از جمله مواردی است که مراقبت از این بیماری را با مشکل مواجه می سازد. مننژیت باکتلایر • استرپتوکوک پنومونیه • هموفیلوس آنفلوانزا تیپ b • نیسریامننژیتیدیس • اتیولوژی های عمده مننژیت باکتلایر بعد از دوران نوزادی به شمار می روند و با مرگ و میر و عوارض شدیدی همراه هستند. • همچنین این عوامل از شایعترین علل پنومونی حاد باکتلایر نیز هستند که از علل عمده مرگ و میر در کشورهای در حال توسعه هستند. ایران • بیشترین بروز در فصل هاي زمستان و بهار • مردان بیشتر از زنان نایسریامننژیتدیس • تعداد موارد ابتالء به مننژیت در دنیا سالیانه 1/2میلیون نفر و مرگ ناشی از آن 135/000نفر برآورد می شود. • نایسریامننژیتدیس ( )N.mبراساس آنتی ژن پلی ساکاریدی خود چندین سروگروپ مختلف دارد که عبارتند از ، Z، Y، X، C، B،A • 29-Eو .W135 • سروگروپ ( Aمننگوکوک) ،علت اصلی اپیدمی بیماری مننگوکوک است و تاکنون در آفریقا ،هم در طی اپیدمی و هم به صورت بومی در فواصل بین اپیدمیها ،عامل ایجاد کننده غالب بوده است. • بیشترین موارد و بار بیماری در منطقه "زیر صحرای آفریقا" در ناحیه ای بین سنگال و اتیوپی ،موسوم به "کمربند مننژیت" ،اتفاق می افتد. نایسریامننژیتدیس • • • • • اپیدمیها به طور نامنظم هر 5-12سال ،اتفاق می افتند .وسعت این اپیدمیها ،می تواند در حدود 400-800مورد ابتالء درصد هزار متغیر باشد. در سال 1996به دنبال اپیدمی مننژیت مننگوکوکی با سروگروپ Aدر منطقه زیر صحرای آفریقا ،حدود 200/000مورد بیماری ،گزارش شد که با 20 هزار مرگ همراه بود. سروگروپ Bو ،Cگاهی باعث ایجاد طغیان ( )Out Breakشده و سروگروپ W135نیز اخیراً با بروز Out Breakدر مدت زمان برگزاری حج در عربستان سعودی ،همراه بوده است. در شرایط غیراپیدمیک بیماری مننگوکوک در بچه های سنین قبل از مدرسه شایع تر است( %50-60موارد در کودکان 3ماه تا 5سال ،اتفاق می افتد) ،اما در سنین پیش دبستانی ،نوجوانان و بالغین جوان بین 25-30سال نیز دیده می شود. • جوانانی که در اجتماعات و محیط های بسته زندگی می کنند (مثل مدارس و امدادگران در ارتش و سپاه) بیشتر از دیگران متاثر می شوند .تماس نزدیک در خانه با بیماران مبتال به بیماری مننگوکوک ،خطر ابتال به بیماری اکتسابی در جمعیت عمومی را تقریبا ً 500-800برابر (بسته به سن) افزایش می دهد. • .تاکنون ،درمان آنتی بیوتیکی موارد مبتال شده و در بعضی مواقع شمیوپروفیالکسی هنگام تماس ،تنها راه کنترل مننژیت بوده است. • در حال حاضر برای پیشگیری از علل عمده مننژیت باکتلایر ( ،)Hib,N.m,S.pواکسنهای موثر و مناسبی در دسترس می باشد. مننژیت باکتلایر در منطقه مدیترانه شرقی مننژیت مننگوکوکی در ناحیه مدیترانه شرقی • مننژیت مننگوکوکی ،در بسیاری از کشورهای منطقه مدیترانه شرقی بخصوص کشورهای نزدیک کمربند مننژیت آندمیک بوده و طغیانهای ناگهانی آن نیز گاهی در ابعاد کوچک رخ می دهد. • اطالعات گزارش شده ،بروز ساالنه مننژیت مننگوکوکی را در منطقه مدیترانه شرقی متفاوت و بین یک تا 5درصد هزار نفر نشان می دهد. • سودان ،تنها کشور مدیترانه شرقی است که در کمربند مننژیت آفریقا، قرار دارد .این کشور اپیدمی های گسترده ای را تجربه می نماید که هر 8 تا 12سال اتفاق می افتند. • سومالی نیز در سالهای 2001تا 2002میالدی شاهد اولین Break Outمننژیت مننگوکوکی بود. مننژیت مننگوکوکی در ناحیه مدیترانه شرقی • مننژیت مننگوکوکی ،همچنین به عنوان یک مشکل عمده بهداشتی در عربستان سعودی در مقطع زمانی اجرای مراسم حج (که میلیونها مسلمان در فاصله زمانی محدودی، گرد هم می آیند) ،و بعد از آن مطرح می گردد. عوامل ایجاد کننده مننژیت باکتلایر • علل عمده ایجاد مننژیت باکتلایر ،هموفیلوس آنفلوانزا، نایسریا مننژیتیدیس و استرپتوکوک پنومونیه هستند که حدود %80از کل موارد را تشکیل می دهند. • در سالهای اخیر ،پس از به کارگیری واکسن هموفیلوس آنفلوانزا تیپ bدر کشورهای توسعه یافته ،میزان بروز بیماری مننژیت کاهش چشمگیری داشته و در حال حاضر مننژیت باکتلایر در آن مناطق ،بیشتر در بزرگساالن اتفاق می افتد تا در کودکان و نوجوانان. عالئم بالینی • تب ناگهانی ،سردرد و سفتی گردن و عالئم عصبی • این نوع مننژیت ،مشخصه اختصاصی ندارد و با سایر مننژیتها از نظر بالینی تفاوتی ندارد .و تشخیص قطعی آن از طریق بالینی، امکان پذیر نیست. • عالئم عصبی شامل :کرنیگ ،برودزینسکی ،تشنج و فونتانل برجسته هستند. • کرنیگ ( :)Kernig's Signفرد در وضعیت درازکش قرار می گیرد و ران و زانو توسط فرد معاینه کننده خم شده ( )Flexionو بر روی شکم قرار می گیرد سپس معاینه کننده مفصل زانو را تدریجا ً باز می نماید .در فردی که مبتال به مننژیت است به همراه کشیده شدن ساق پا مقاومت و درد پشت ران و کمر ،ایجاد می گردد. • برودزینسکی ( :)Brudzinski Signخم کردن غیر فعال گردن فرد مبتال به مننژیت ،منجر به خم شدگی مفصل های ران و زانوی وی می گردد. نایسریا مننژیتیدیس • دیپلوکوک گرم منفی ،دارای سروتایپ های مختلف به خاطر تفاوت در کپسولهای پلی ساکاریدی • مننژیت تک گیر( )Bو همه گیر()A , C • بیشتر در کودکان زیر 5سال • میزان کشندگی %5-15 • منطقه زیر صحرای آفریقا(کمربند مننژیت ) بیشترین همه گیریها را دارد(شروع در فصل خشک و خاتمه در فصل بارانی با درگیری چند کشور) • عوامل مستعد کننده • بارندگی کم • رطوبت پایین ،طوفان ،گرد و خاک • آسیب دیدن سدهای مخاطی طبیعی در همه گیری میزان بروز می تواند به بیش از %1و میزان کشندگی • • در صورت عدم درمان % 70 • و با در مان صحیح %10 کمو پروفیالکسی نایسریا مننژیتیدیس • کموپروفیالکسی در تماسهای نزدیک با بیماران مبتال به بیماری مهاجم مننگوکوکی ضروری است. • در %10موارد عفونت سابقه تماس با مورد شناخته شده وجود دارد. • شیوع ناقلین در آمریکا در شرایط غیر اپیدمیک %5-10 • در مراکز تجمعی بسته(سرباز خانه ها) میزان انتقال -90 %40است. • در تماسهای خانگی ریسک ابتال 500-800برابر و حتی 3-4هزار برابر • بیماری ثانویه در %70-80موارد در مدت 2هفته بعد از تماس اولیه و اغلب در مدت 5روز بعد از شناخته شدن فرد مبتال نایسریا مننژیتیدیس • موارد کموپروفیالکسی • تماسهای خانگی(افراد خانواده و هم اطاقی در خوابگاه) • مراکز نگهداری روزانه( مربیان و همکالسی ها) • تماس مستقیم با ترشحات بیمار( بوسیدن ،احیا دهان به دهان ،انتوباسیون، دستکاری لوله تراشه ،غذا خوردن مشترک) • افراد ارتشي با فضاي خواب مشترك • پنی سیلین با دوز باال و کلرامفنیکل قادر به ریشه کنی حالت ناقلی نیست (.قبل از ترخیص درمان) • در 24ساعت اول تماس( بعد از آن تاثیر کمتر) • سفتریاکسون عضالنی در بالغین با عوارض ریفامپین(در مدت 2هفته باعث حذف %97موارد سروگروپ )A • سفتریاکسون مناسبترین و سالمترین دارو در زنان باردار • در تماسهای با ریسک کم در سطح وسیع انجام نشود تا مقاومت میکربی رخ ندهد. نایسریا مننژیتیدیس • کشت اوروفارنکس و نازوفارنکس در تعیین نیاز به پروفیالکسی کمک کننده نیست. • 3داروی گفته شده %90-95در کاهش حامل بودن موثرند. ایمونوپروفیالکسی اپیدمي • در صورت بروز اپیدمي واكسیناسیون تمام افراد در تماس نزدیك با 0/5سي سي واكسن 2ظرفیتي A, Cزیر جلدي • در كو دكان 3ماهه تا 2ساله با 2دوز واكسن تك ظرفیتي Aبه فاصله 3ماه • واكسیناسیون افراد در مكانهاي پر تجمع • تهویه خوب اماكن پر تجمع برنامه مراقبت مننژیت در ایران • در ایران ،سابقه گزارش دهی موارد مننژیت ،از سال ،1360وجود داشته و از سال 1375نیز جمع آوری موارد به تفکیک دانشگاههای علوم پزشکی ،آغاز شده است. • حداکثر میزان بروز بیماری مننژیت از 3مورد در هر صدهزار نفر در سال 1362به 5/0مورد در صد هزار نفر در سال 1367رسیده است. • در سال 1375جمع آوری موارد به تفکیک دانشگاههای علوم پزشکی صورت گرفته و میزان بروز مننژیت افزایش داشته است که می توان دلیل آن را بهبود کیفیت گزارش دهی دانست. برنامه مراقبت مننژیت در ایران • هر ساله 2000مورد جدید مبتال به مننژیت از طریق مراکز بهداشتی درمانی و بیمارستانهای سطح کشور ،گزارش می شود که حدود %10آن ،مننژیت مننگوکوکی است. • از تعداد موارد مشکوک (که مایع نخاع آنها مورد آزمایش قرار گرفته) و نسبت موارد قطعی به مشکوک ،اطالعات دقیقی در دست نمی باشد. • در سال ،1380تعداد موارد به 8/3مورد در صدهزار نفر رسیده و از آن پس تا سال ،1382تعداد موارد گزارش شده کاهش داشته که خود می تواند ناشی از کاهش ابتالء یا عدم گزارش دهی دقیق و کامل باشد. • داده های مراقبت مننژیت تاکنون بر اساس مننژیت مننگوکوکی و غیر مننگوکوکی گزارش شده است. زیر یك سال < یك سال < دو سال %40/6مونث و %59/4مذكر گزارش دهي فوري مراقبت در اپیدمیها • در طی اپیدمی اگر برنامه واکسیناسیون همگانی درست انجام شود می تواند در مدت چند هفته اپیدمی مننگوکوکی A , Cرا متوقف کند. • قبل از همه افراد تیم بهداشتی صرف نظر از سن • شیر خواران باالی 3ماه با واکسن گروه A • تمام مردم و در صورت کمبود گروههای سنی در معرض خطر تعریف و میزان آستانه درمان • LPروتین امکان پذیر نیست و لذا هر حالت مشکوک به مننژیت را باید مننژیت مننگوکوکی دانست و درمان روتین را شروع کرد. • وجود پورپورا با تب شدید (سپتی سمی مننگوکوکی= مننگوکوکسمی) • جداسازي تنفسي بیمار حداقل تا 24ساعت پس از شروع درمان • درمان :آمپي سیلین و در صورت مقاومت همراه با نسل سوم • تجویز ریفامپین قبل از ترخیص کموپروفیالکسی • در زمان بروز اپیدمی برای افرادی که با بیماران در یک محل زندگی می کنند مناسب نیست.