Transcript ΕΔΩ

ΓΕΙΑ ΣΑΣ
• Γεια σας ,
• Είμαστε η ομάδα που έχει ως
αντικείμενο το project « Τα προβλήματα
και τις κρίσεις των εφήβων και τους
τρόπους αντιμετώπισης τους . Το project
διαπραγματεύεται την συναισθηματική και
κοινωνική ανάπτυξη του εφήβου καθώς
και τα γνωρίσματα του Έλληνα εφήβου
Ομάδα 1 ( Οι Αναποφάσιστοι )
•
•
•
•
•
•
Κατρακάρη Δήμητρα
Βασιλείου Κατερίνα
Αντωνίδη Αντωνίνα
Λαζαρασβίλι Καίτη
Νετίδης Θανάσης
Ακτσόγλου Άλκηστη
• Η ομάδα ασχολήθηκε με την συναισθηματική νοημοσύνη
και διαχείριση του άγχους (προληπτική ψυχή υγιεινή.
Πως το σχολείο μπορεί να βοηθήσει το θέμα της ψυχικής
υγιεινής).
Ομάδα 2 (Οι Απροσάρμοστοι )
•
•
•
•
•
Κυριακίδου Βασιλική
Σιδηροπούλου Αναστασία
Βαβλά Χρύσα
Λουκανίδου Μελίνα
Μαμίσης Βαγγέλης
• Έφηβοι και σχολείο (οι απροσάρμοστοι έφηβοι).
Έφηβοι και επιλογή επαγγέλματος. Παράγοντες
που επηρεάζουν την επιλογή επαγγέλματος.
Ομάδα 3 (Οι Ιδιόρρυθμοι )
SPECIAL
•
•
•
•
•
•
Βασίλης Μιχάλη
Μπερίδου Χριστίνα
Χαραλαμποπούλου Σοφία
Ντανιελιάν Μαρίνε
Κανάνης Ανδρέας
Καμπούρογλου Στέργιος
• Κοινωνική ανάπτυξη (σχέσεις με τους γονείς,
σχέσεις με τους συνομήλικους τους. Σχέσεις του
εφήβου με το άλλο φύλο – Γενετήσια Αγωγή).
1.ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΦΗΒΕΙΑ
• Εφηβεία είναι η αναπτυξιακή περίοδος που αρχίζει με τις
μεταβολές της φυσιολογίας της ήβης και τελειώνει με το
σχηματισμό της προσωπικής ταυτότητας. Το άτομο κατά
την περίοδο αυτή, υπόκειται σε μεγάλες και ταχύτατες
αλλαγές σε όλους τους βασικούς τομείς της ανάπτυξής
του. Ο έφηβος αντιμέτωπος με όλες αυτές τις αλλαγές
συνειδητοποιεί ότι δεν είναι πια παιδί, απέχει όμως
σημαντικά από την ενηλικίωση. Οι ψυχικές αλλαγές που
επέρχονται με την ήβη, οφείλονται στην αλληλεπίδραση
εσωτερικών και εξωτερικών ψυχικών πιέσεων. Ο έφηβος
κάνει μια προσπάθεια προσαρμογής στα καινούργια
δεδομένα και στη νέα συναισθηματική κατάσταση που
δημιουργείται.
•
Οι γονείς λοιπόν πρέπει να παρέχουν έλεγχο και καθοδήγηση, βασισμένοι στις δικές
τους αρχές
•
Καθοριστικό ρόλο στην συναισθηματική – ψυχική κατάσταση του εφήβου, παίζει η
ίδια η συμπεριφορά των γονιών ανεξάρτητα από οτιδήποτε άλλο. Δηλαδή, αν ένα
παιδί ή έφηβος είναι ευάλωτο σε κάποια διαταραχή, μπορεί να μην την εκδηλώσει αν
οι γονείς του παρέχουν το ενδιαφέρον που έχει ανάγκη και το καλύπτουν
συναισθηματικά.
Πολλοί γονείς μην έχοντας συνείδηση της ειδικής αναπτυξιακής περιόδου στην οποία
βρίσκεται το παιδί τους, απαιτούν από αυτό πράγματα χωρίς να το διευκολύνουν και
χωρίς να του δίνουν το δικό του χώρο να χειριστεί τις καταστάσεις, Μια πρόσθετη
δυσκολία, είναι οι επιπλοκές που δημιουργούνται από την τυχόν μειωμένη ικανότητα
των γονέων για αποχωρισμό, καθώς οι ίδιοι αντιμετωπίζουν την κρίση της μέσης
ηλικίας σε συνδυασμό με το πένθος για την απομάκρυνση των παιδιών τους.
Ωστόσο έρευνες έχουν επισημάνει, πως οι σχέσεις των περισσότερων εφήβων με
τους γονείς τους είναι αρμονικές. Αυτό που πρέπει να ληφθεί υπ’ όψη είναι ότι
αναφερόμαστε σε μια ηλικιακή περίοδο που τη διακρίνει ρευστότητα και τίποτα
σχεδόν δεν αποτελεί κανόνα. Είναι λοιπόν φανερό πως οι γονείς, με τη συμπεριφορά
τους, την παιδεία τους και τον τρόπο λειτουργίας τους μέσα στην οικογένεια,
μπορούν να δημιουργήσουν τις κατάλληλες συνθήκες ώστε το παιδί να περάσει μια
όσο το δυνατόν ομαλότερη εφηβεία.
•
•
ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΦΗΒΩΝ ΜΕ ΤΟΥΣ
ΣΥΝΟΜΙΛΗΚΟΥΣ.
• Οι σχέσεις με τους συνομιλήκους αποτελούν
καθοριστικό παράγοντα στην ομαλή ψυχολογική
ανάπτυξη και προσαρμογή του εφήβου κατα την
κρίσιμη περίοδο της εφηβείας. Οι υγιείς σχέσεις
με τους συνομήλικους βοηθούν στην
διαμόρφωση μιας πιο αντικειμενικής εικόνας για
τον εαυτό τους και στην ανάπτυξη κοινωνικών
δεξιοτήτων που επιτρέπουν στον έφηβο να
αντεπεξέρχεται σε δύσκολες συνθήκες και να
νιώθει αποδεκτός.
2. ΓΕΝΕΤΗΣΙΑ ΑΓΩΓΗ
Σκοπός της γενετήσιας αγωγής είναι να ξεκαθαρίσει το
παιδί στο μυαλό του βασικά θέματα σεξουαλικής αγωγής
και να είναι έτοιμο να αντιδράσει σωστά σε κάποια
σχέση με το άλλο φύλο, διότι η σεξουαλική συμπεριφορά
του ατόμου επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες, οι
περισσότεροι από τους οποίους γίνονται βιώματα στην
παιδική και εφηβική ηλικία.
Γενετήσια αγωγή σημαίνει αύξηση της γνώσης που έχει
ως αποτέλεσμα :
•
Βελτίωση των γνώσεων της υγείας.
•
Μάθηση της επικοινωνίας και της έννοιας της αγάπης.
•
Βελτίωση της ικανότητας λήψης αποφάσεων.
•
Αποσαφήνιση αξιών και αποφάσεων.
•
Ανάπτυξη κοινωνικής υπευθυνότητας
ΣΥΝΗΘΗ ΑΙΤΙΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΤΩΝ
ΓΟΝΕΩΝ ΣΤΗ ΓΕΝΕΤΗΣΙΑ ΑΓΩΓΗ
• Ανησυχία μήπως η ενημέρωση έλθει σε
σύγκρουση με τις αξίες που θέλουμε για τα
παιδία μας.
•
Φόβος μη τυχόν η ενημέρωση διεγείρει
το ενδιαφέρον τους για το sex.
•
Αδυναμία ενημέρωσης των παιδιών
από εμάς τους ίδιους
ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΑΡΧΙΚΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΕΣ ΤΩΝ
ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥΣ
Η Γενετήσια αγωγή ξεκινάει από το σπίτι με τους γονείς.
Η εκπαίδευση αυτή πρέπει είναι σταδιακή και να
επεκτείνεται.
• Από την νηπιακή ηλικία το παιδί μαθαίνει την ανατομία
του σώματός του και την διαφοροποίηση του άλλου
φύλου. Ιδιαίτερη βαρύτητα δίνετε στην ατομική υγιεινή
δηλ. την καθαριότητα του σώματος και την υγιεινή των
γεννητικών οργάνων. Κατόπιν διδάσκονται στοιχεία από
την αναπαραγωγή του ανθρώπου και παρέχονται
βασικές γνώσεις για την έμμηνο ρύση την εγκυμοσύνη
και τον τοκετό.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
• Συνειδητοποίηση και εξοικείωση του παιδιού με το σώμα
του.
•
Ωρίμαση της προσωπικότητας του παιδιού.
•
Ξεκάθαρος ρόλος άνδρα – γυναίκας.
•
Ευκολότερη επικοινωνία των δύο φύλων.
3.Χλαμυδια
• Τα χλαμύδια (Chlamydia trachomatis) αποτελούν το πιο συχνό ΣΜΝ από
την κατηγορία των βακτηρίων. Αυτά μπορεί να μεταδοθούν μετά από
κολπική, πρωκτική ή στοματική ερωτική επαφή. Επίσης, εάν μια έγκυος
γυναίκα έχει μολυνθεί από χλαμύδια, το νεογέννητο μπορεί να μολυνθεί κατά
τον τοκετό. Το 75% των γυναικών και το 50% των ανδρών που έχουν
μολυνθεί μπορεί να μην εμφανίζουν συμπτώματα. Άλλοτε (μετά από
μόλυνση του τραχήλου ή της ουρήθρας) μπορεί να προκληθούν
ασυνήθιστες εκκρίσεις από τον κόλπο ή το πέος ή καύσος κατά την ούρηση.
Επιπρόσθετα, αν δεν θεραπευθούν τα χλαμύδια μπορεί να αποτελέσουν
αίτια στειρότητας. Λόγω των ανωτέρω, η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία
είναι απαραίτητη. Η διάγνωση των χλαμυδίων τίθεται από τον ιατρό μετά
από εργαστηριακές εξετάσεις ενώ η θεραπεία τους γίνεται με την κατάλληλη
αντιβιοτική αγωγή. Τα άτομα με χλαμύδια θα πρέπει να απέχουν από
ερωτικές επαφές μέχρι να θεραπευθούν, τόσο αυτά όσο και οι σύντροφοι
τους, διότι διαφορετικά είναι πιθανή η επαναμόλυνση τους.
Μόλυνση από τριχομονάδες
• Αυτή οφείλεται σε ένα παράσιτο, την τριχομονάδα
(trichomonas vaginalis) που προσβάλλει άνδρες και
γυναίκες (στην ουρήθρα και το κόλπο αντίστοιχα) μετά
από σεξουαλική επαφή. Οι άνδρες όταν μολύνονται δεν
εμφανίζουν ιδιαίτερα συμπτώματα πέρα από ήπιο
ερεθισμός του πέους ή ήπιες εκκρίσεις.
• Η διάγνωση τίθεται από τον ιατρό ενώ χορηγείται
αντιβιοτική αγωγή και στους δύο συντρόφους.
Βλεννόρροια (Γονοκοκκική
Ουρηθρίτιδα)
• Το αίτιο της βλεννόρροιας είναι ο γονόκοκκος του Neisser, ένα
βακτήριο που μεταδίδεται με σεξουαλική επαφή. Η βλεννόρροια
μπορεί είτε να μην εμφανίζει συμπτώματα είτε να προκαλέσει
αίσθημα καύσου κατά την ούρηση, εκκρίσεις (2-5 μέρες μετά την
μόλυνση) από το πέος στους άνδρες ή τον κόλπο σε γυναίκες. Αν
επεκταθεί το νόσημα αυτό στις γυναίκες μπορεί να προκληθεί
φλεγμονώδης νόσο της πυέλου και στειρότητα. Επίσης, αν μία
γυναίκα μολυνθεί κατά την περίοδο που κυοφορεί, τότε το
νεογέννητο είναι δυνατόν να μολυνθεί κατά το τοκετό. Όταν τεθεί η
διάγνωση με εργαστηριακές εξετάσεις, ο ιατρός χορηγεί σχετική
αντιβιοτική αγωγή τόσο στον ασθενή όσο και στον/στην σύντροφο.
Σύφιλη
•
Το αίτιο της σύφιλης είναι η ωχρά σπειροχαίτη, ένα μικρόβιο νηματοειδές με
14-20 σπείρες. Αρχικά 2-6 βδομάδες μετά τη μόλυνση, εκδηλώνεται
συνήθως ένα ανώδυνο μονό κυκλικό έλκος στα γεννητικά όργανα, στο
πρωκτό ή στο στόμα, με διόγκωση των λεμφαδένων της περιοχής
(πρωτογόνος σύφιλη). Αν δεν τεθεί η διάγνωση και δεν χορηγηθεί θεραπεία
τότε δια μέσω του λεμφικού συστήματος διασπείρεται στον οργανισμό και το
νόσημα εξελίσσεται στο δευτερογόνο στάδιο. Η θεραπεία χορηγείται όχι
μόνο στον ασθενή αλλά και τον/την σύντροφό του.
HIV/AIDS
• Ο ιός ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας (HIV-Human
Immunodeficiency Virus) είναι ένας ιός που χρησιμοποιεί τον
γενετικό μηχανισμό των Τ- λεμφοκυττάρων του οργανισμού για να
αναπαραχθεί και να προκαλέσει το σύνδρομο επίκτητης
ανοσοανεπάρκειας (AIDS). Όταν κάποιο άτομο μολυνθεί από τον ιό
HIV μπορεί να τον μεταδώσει και σε άλλους. Ο φορέας του ιού-HIV
διανύει κάποια χρονική περίοδο, (η οποία διαφέρει από άνθρωπο σε
άνθρωπο) κατά την οποία δεν εμφανίζει τα συμπτώματα της
ασθένειας του AIDS. Όταν αναπτυχθεί το AIDS τότε ο φορέας του
ιού-HIV αρχίζει να «νοσεί» και εμφανίζονται συμπτώματα της
ασθένειας του AIDS. Ο ιός αυτός μέσω της προσβολής του
ανοσοποιητικού συστήματος προκαλεί την εμφάνιση πυρετού,
διάρροιας, απώλειας βάρους, διαφόρων λοιμώξεων και μπορεί να
είναι θανατηφόρος. Στις μέρες μας, είναι πλέον διαθέσιμες διάφορες
θεραπείες για την αντιμετώπιση του ιού του AIDS με συνδυασμούς
φαρμάκων που μπορούν να παρατείνουν τη ζωή για πολλά χρόνια
και να βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής των πασχόντων.
Κονδυλώματα
•
•
•
•
•
•
•
•
Τα γεννητικά κονδυλώματα είναι μαλακές, υγρές βλάβες που εμφανίζονται στην
περιοχή των γεννητικών οργάνων μερικές εβδομάδες ή μήνες μετά τη μόλυνση.
Μπορεί να είναι μεμονωμένα ή πολλαπλά. Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι έχουν
λοίμωξη από HPV
στα γεννητικά όργανα χωρίς κονδυλώματα. Τα γεννητικά κονδυλώματα είναι
ιδιαίτερα μολυσματικά και μεταδίδονται κατά τη στοματική, κολπική και πρωκτική
σεξουαλική επαφή με σύντροφο που έχει ήδη μολυνθεί. Είναι συχνότερα στις
γυναίκες και μπορεί να βρίσκονται στο αιδοίο, μέσα στον κόλπο, στο στόμιο του
τραχήλου της μήτρας ή στον πρωκτό. Στους άνδρες, μπορεί να εντοπίζονται στη
βάλανο του πέους, στο σώμα του πέους, στο όσχεο ή γύρω από τον πρωκτό.
Η διάγνωση γίνεται με επισκόπηση της ζημιάς από γυναικολόγο. Στις γυναίκες
πρέπει επιπλέον να εξετάζεται ο τράχηλος και να λαμβάνεται τραχηλικό επίχρισμα
(τεστ-ΠΑΠ), το οποίο μπορεί να δείξει παθολογικά κύτταρα ή/ και λοίμωξη από HPV.
Δεν υπάρχει τρόπος να προβλεφθεί αν θα αναπτυχθούν ή θα υποχωρήσουν.
Υπάρχουν πολλές διαφορετικές μέθοδοι θεραπείας για τα γεννητικά κονδυλώματα.
5.ΑΥΤΙΣΜΟΣ
•
•
Υπάρχει μια τεράστια παρανόηση για τον αυτισμό.
Πολλοί άνθρωποι θεωρούν, εσφαλμένα, ότι ο αυτισμός είναι μια ασθένεια , η οποία
πρέπει, ανά πάση θυσία , να θεραπευθεί. Σε αρκετές περιστάσεις, οι θεραπείες που
προτείνουν εμπεριέχουν φαρμακευτική αγωγή ή διαμονή σε ειδικό ίδρυμα, μέθοδοι
πιο ταιριαστοί στην αντιμετώπιση πραγματικά σοβαρών ψυχολογικών παθήσεων,
όπως η κατάθλιψη και η σχιζοφρένεια. Ασφαλώς, αυτές οι πρακτικές επιφέρουν
μηδαμινό αποτέλεσμα εναντίων του αυτισμού, διότι ο αυτισμός δεν είναι μια
αρρώστια, παρά μόνο μια διαταραχή – πιο κομψά, ένας διαφορετικός τρόπος
λειτουργίας του μυαλού. Ο όρος ‘διαταραχή’ δόθηκε στο σύνολο αυτών των
ιδιαίτερων χαρακτηριστικών από νευρολογικά κανονικούς (neurotypical) ανθρώπους
και αποτελεί έναν από τους κύριους παράγοντες στο στιγματισμό των αυτιστικών.
Ακόμα και ο κόσμος στον οποίο ζούνε έχει σχεδιαστεί από και για ‘κανονικούς
ανθρώπους’, και γι’ αυτό το λόγο, η καθημερινή ζωή και η πλοήγηση σε αυτόν (τον
κόσμο) μπορεί να αποτελέσει πρόκληση. Επιπρόσθετα, η άγνοια και οι λανθασμένες
αντιλήψεις για τον αυτισμό οδηγούν σε παρανοήσεις όπως η παραπάνω.
ΑΥΤΙΣΜΟΣ
•
•
•
•
•
‘Τι είναι άραγε ο αυτισμός;’, ρωτάνε πολλοί. Κατ’ αρχάς, ο αυτισμός δεν είναι μια
ενιαία διαταραχή, αλλά ένα φάσμα που χαρακτηρίζεται από συγκεκριμένα
γνωρίσματα, διακυμάνσεις και παραλλαγές. Οι γνωστές μορφές του αυτισμού,
ονοματικά, είναι: ο συνήθης αυτισμός (common autism), το σύνδρομο Asperger’s
(Asperger’s syndrome), ο υψηλά λειτουργικός αυτισμός (high-functioning autism) και
η εκτεταμένη διαταραχή της ανάπτυξης ( PDD-NOS/pervasive developmental
disorder- not otherwise specified). Ακόμα και αν υπάρχουν διαφορές από μορφή σε
μορφή, τρία χαρακτηριστικά είναι καθοριστικά:
Προβλήματα με τη κοινωνική ενσωμάτωση.
Δυσκολίες με τη γλώσσα και/ή την επικοινωνία.
Περιορισμένη ή επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά.
Το σύνδρομο Asperger’s και ο υψηλά λειτουργικός αυτισμός είναι πιο ήπιες μορφές
του αυτισμού. Τα άτομα που έχουν διαγνωστεί με μια από τις δύο διατηρούν το 1 ο και
3ο βασικό σύμπτωμα, αλλά δείχνουν κλίση στον γλωσσικό τομέα και πιστεύεται ότι
κατέχουν εκτεταμένα λεξιλόγια και ιδιαίτερα υψηλή νοημοσύνη. Πέρα από όλα όσα
έχουν ήδη αναφερθεί, οι αυτιστικοί χαρακτηρίζονται επίσης από χαμηλή
συναισθηματική νοημοσύνη – αντιλαμβάνονται τα συναισθήματα με τρόπο
διαφορετικό (πολλές φορές παρεξηγώντας τα) και τείνουν να μην εκφράζουν
ενσυναίσθηση.
ΑΥΤΙΣΜΟΣ
•
Αρκετές φορές, οι αυτιστικοί αντιμετωπίζονται ως
παρείσακτοι λόγω των αδυναμιών τους στον τομέα της
κοινωνικότητας. Η στάση που κρατούν απέναντι στους
συνανθρώπους τους μπορεί να φαίνεται εχθρική ή
ψυχρή και αποτρέπει την αποδοχή και ενσωμάτωση
τους, καθιστώντας τους αντιπαθείς. Ένα παράδοξο του
συνδρόμου Asperger’s/HFA είναι ότι αυτή η κατηγορία
αυτιστικών, αν και διαθέτουν αξιοσημείωτη εξυπνάδα,
υστερούν στην δουλεία που απαιτείται από το
σχολείο/εργασιακό περιβάλλον. Όλα αυτά είναι
παράγοντες πίεσης και άγχους για τους αυτιστικούς,
αρκετές φορές οδηγώντας σε καταρρεύσεις
(breakdowns/meltdowns).
6.ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ
•
•
Όπως αναφέρει ο Αριστοτέλης στα Ηθικά Νικομάχεια, το να είσαι οργισμένος
είναι εύκολο. Το να εξοργιστείς όμως με το σωστό άτομο, για το σωστό λόγω,
στο σωστό βαθμό, τη σωστή στιγμή, για το σωστό σκοπό και με το σωστό
τρόπο, αυτό είναι το δύσκολο.
Η συναισθηματική νοημοσύνη είναι αρκετά σχετική με τέτοιου είδους
προβληματισμού. Τι όμως είναι η συναισθηματική νοημοσύνη (EQ); Σε τι
διαφέρει με τη διανοητική νοημοσύνη (IQ); Με ποιο τρόπο συμβάλλει στην
επαγγελματική και στην προσωπική μας επιτυχία; Με ποιους τρόπους μπορεί
να βελτιωθεί αρκετά χρόνια η νοημοσύνη σχετιζόταν με τον παραδοσιακό
ορισμό της ευφυίας και μετριόταν με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Το γνωστό σε
όλους μας δείκτη νοημοσύνης (IQ).
Με τον όρο συναισθηματική νοημοσύνη νοείται ”η ικανότητα να αναγνωρίζει
κανείς τα δικά του συναισθήματα, να τα κατανοεί και να τα ελέγχει. Είναι
επίσης η ικανότητα να αναγνωρίζει και να κατανοεί τα συναισθήματα των
ανθρώπων γύρω του και να μπορεί να χειρίζεται αποτελεσματικά τόσο τα δικά
του συναισθήματά του όσο και τις διαπροσωπικές του σχέσεις.
ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ
• Η συναισθηματική νοημοσύνη καθορίζει τον βαθμό στον οποίο ένα
άτομο:
• προσαρμόζεται εύκολα στο περιβάλλον
• κατανοεί τα συναισθήματα και τα κίνητρα των άλλων
• μπορεί να ελέγχει τα συναισθήματα του
• μπορεί να εργάζεται κάτω από πίεση
• δεν τα παρατάει όταν αντιμετωπίζει δυσκολίες
• μπορεί να συνεργάζεται με άλλους για την επίτευξη ενός στόχου
• μπορεί να εμπνέει και να ηγείται
• έχει ισχυρά κίνητρα
• κάνει σωστή ιεράρχηση στόχων και αναγκών
• εστιάζει την προσοχή του
• αποφεύγει τα λάθη
• είναι ευσυνείδητο
• γνωρίζει να διαχειρίζεται τις διαφωνίες
• είναι αισιόδοξο
• είναι ικανό στην επικοινωνία και στην δημιουργία δεσμών
• έχει ικανότητα πειθούς
•
•
•
Η ενσυναίσθηση αφορά την προσπάθεια ενός ατόμου να κατανοήσει στο μέγιστο
δυνατό βαθμό την εμπειρία ενός άλλου είτε πρόκειται για συμπεριφορά είτε για
συναισθήματα είτε για διανοητική κατάσταση είτε για πλαίσιο αναφοράς.
βαθιά επικοινωνία με τον άλλον μέσω της συναισθηματικής ταύτισης ή κατανόησης
Η ενσυναίσθηση οικοδομείται πάνω στην αυτοεπίγνωση. Όσο περισσότερο ανοικτοί
είμαστε στις ίδιες μας τις συγκινήσεις, τόσο περισσότερο ικανοί θα είμαστε στο να
αντιληφθούμε τα συναισθήματα
7.ΑΓΧΟΣ
•
•
Τι είναι το άγχος;
Άγχος είναι η συνήθης φθορά που βιώνει το σώμα μας όταν
προσαρμοζόμαστε στο συνεχώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον. Έχει
σωματικές και συναισθηματικές συνέπειες πάνω μας και μπορεί να
δημιουργήσει θετικά ή αρνητικά συναισθήματα. Ως θετικό, το άγχος
μας αναγκάζει να κινητοποιηθούμε σε δράση. Μπορεί να έχει ως
αποτέλεσμα να έχουμε μια νέα συνειδητοποίηση και μια
ενδιαφέρουσα, νέα προοπτική. Ως αρνητικό, μπορεί να έχει ως
αποτέλεσμα να έχουμε συναισθήματα δυσπιστίας, απόρριψης, θυμού
και κατάθλιψης, τα οποία με τη σειρά τους μπορεί να οδηγήσουν σε
προβλήματα υγείας όπως, πονοκεφάλους, διαταραχές στο στομάχι,
εξανθήματα, αϋπνία, έλκος, αύξηση της πίεσης του αίματος, καρδιακές
παθήσεις, και εγκεφαλικό. Με το θάνατο ενός αγαπημένου
προσώπου, τη γέννηση ενός παιδιού, την επαγγελματική προαγωγή,
μια καινούργια σχέση, βιώνουμε άγχος ενόσω προσαρμοζόμαστε. Σε
μια τέτοια φάση προσαρμογής σε διαφορετικές συνθήκες, το άγχος θα
μας βοηθήσει ή θα μας εμποδίσει, ανάλογα με τον τρόπο που θα
ανταποκριθούμε.
8.Πώς μπορώ να περιορίσω το
άγχος;
• Το θετικό άγχος προσθέτει προσδοκία και διέγερση στη ζωή και όλοι
αναπτυσσόμαστε κάτω από κάποιο βαθμό άγχους. Προθεσμίες,
διαγωνισμοί, αντιπαραστάσεις, ακόμα και απογοητεύσεις αλλά και
ματαιώσεις προσθέτουν βάθος και πλούτο στη ζωή μας. Ο στόχος μας
δεν είναι να περιορίσουμε το άγχος, αλλά να μάθουμε πώς να το
ελέγχουμε και πώς να το χρησιμοποιούμε ώστε να είναι
αποτελεσματικό. Ανεπαρκές άγχος λειτουργεί κατευναστικά και μπορεί
να μας αφήσει με μια αίσθηση βαρεμάρας ή θλίψης. Από την άλλη,
υπερβολικό άγχος μπορεί να μας αφήσει «μπερδεμένους». Εκείνο που
χρειάζεται να κάνουμε είναι να βρούμε το καταλληλότερο επίπεδο
άγχους, το οποίο ατομικά θα μας κινητοποιεί αλλά δε θα μας
καταβάλλει. Πως μπορώ καλύτερα να ελέγξω το άγχος;
• Αναγνωρίστε τους παράγοντες που σας αγχώνουν και το πώς
ανταποκρίνεστε σε αυτούς συναισθηματικά και σωματικά.
Παρατηρείστε την ανησυχία σας. Μην την αγνοείτε. Μην μειώνετε τη
σημασία των προβλημάτων σας. Ξεκαθαρίστε ποια γεγονότα σας
ανησυχούν. Τι σκέψεις κάνετε σχετικά με το τι σημαίνουν αυτά τα
γεγονότα; Προσδιορίστε πώς το σώμα σας ανταποκρίνεται στο άγχος.
Εκνευρίζεστε ή αναστατώνεστε σωματικά; Αν ναι, πως ακριβώς
Αναγνωρίστε τι μπορείτε να αλλάξετε.
• Μειώστε την ένταση των συναισθηματικών σας αντιδράσεων στο
άγχος.
Η ανταπόκρισή σας στο άγχος προκαλείται από τη δική σας αντίληψη
για τον κίνδυνο, σωματικό ή συναισθηματικό. Μήπως μεγαλοποιείτε
ότι σας αγχώνει και δυσκολεύετε την κατάσταση φέροντας την
καταστροφή; Περιμένετε να ευχαριστήσετε όλους γύρω σας;
Συμπεριφέρεστε με υπερβολή και νομίζετε ότι όλα είναι σοβαρά και
επείγοντα; Αισθάνεστε ότι πρέπει να κυριαρχήσετε σε κάθε
περίπτωση; Δουλέψτε σε πιο μέτριους ρυθμούς, και προσπαθήστε να
δείτε το άγχος ως κάτι το οποίο μπορείτε να αντιμετωπίσετε, παρά
σαν κάτι που σας κυριεύει. Προσπαθήστε να ρυθμίσετε τα υπέρμετρα
συναισθήματα. Δείτε την κατάσταση με προοπτική. Μην «κολλάτε»
στις αρνητικές όψεις και στα «κι αν ήταν διαφορετικά τα πράγματα;».
Μάθετε να μετριάζετε τις σωματικές σας αντιδράσεις στο άγχος.
Αργή και βαθιά ανάσα θα φέρει τους ρυθμούς της καρδιάς σας και την
αναπνοή ξανά σε κανονικά επίπεδα. Τεχνικές χαλάρωσης μπορούν να
μειώσουν την μυϊκή ένταση.
• Δομείστε να σωματικά σας αποθέματα.
Ασκείστε την καρδιαγγειακή σας υγεία τρεις με τέσσερις
φορές την εβδομάδα (μέτρια, παρατεταμένη ρυθμική
άσκηση είναι καλύτερη, όπως το περπάτημα, το κολύμπι,
η ποδηλασία, ή το τζόγκιγκ). Φάτε καλά ισορροπημένα,
θρεπτικά γεύματα. Διατηρείστε το ιδανικό σας βάρος.
Αποφύγετε τη νικοτίνη, την υπερβολική καφεΐνη, και άλλα
διεγερτικά. Αναμείξτε την ανάπαυλα με την εργασία. Κάντε
διαλείμματα, και όποτε μπορείτε «αποδράστε». Κοιμηθείτε
αρκετά. Διατηρείστε σταθερό το πρόγραμμα του ύπνου
σας.
• Διατηρείστε τα συναισθηματικά σας αποθέματα.
Αναπτύξτε κάποιες αμοιβαία στηρικτικές φιλίες /σχέσεις.
«Κυνηγήστε» ρεαλιστικούς στόχους που έχουν νόημα για
σας, παρά στόχους που οι άλλοι έχουν για σας, χωρίς
εσείς να ενδιαφέρεστε. Περιμένετε κάποιες ματαιώσεις,
αποτυχίες και λύπες. Να είστε ευγενικοί και τρυφεροί με
τον εαυτό σας, γίνετε φίλος του εαυτού σας.
9.ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
ΑΓΧΟΥΣ
• Δυστυχώς, το στρες είναι αναπόφευκτο στις μέρες μας και όπως
έχουμε δει μπορεί να μας βλάψει με διάφορους τρόπους. Όμως
υπάρχουν τρόποι να το περιορίσουμε, να το ελέγξουμε και να
μειώσουμε την επίδραση του σε μας. Γι'αυτό υπάρχουν διάφορες
τεχνικές διαχείρισης του άγχους οι οποίες έχουν σαν στόχο να μας
βοηθήσουν να λειτουργούμε πιο αποτελεσματικά.
• Μερικοί άνθρωποι μπορούν να χειρίζονται αρκετά καλά το στρες.
Αντίθετα, άλλοι, στηρίζονται σε πιο Aμυντικούς-Παθητικούς τρόπους
και λιγότερο δραστήριους τρόπους διαχείρισης του στρες. Οι
Aμυντικοί τρόποι διαχείρισης, μπορεί σε κάποιο βαθμό να μας
βοηθούν, αλλά είναι προσωρινοί και επιφανειακοί, δεν χτυπούν το
κακό στην ρίζα του, δεν ενδυναμώνουν την αντίσταση μας κατά του
στρες και έχουν πάντοτε κάποιο κόστος. Αυτό το κόστος μπορεί να
είναι διάφορες δυσπροσαρμοστικές συμπεριφορές (αλκοολισμός,
επιθετικότητα ή παλινοδρόμηση), αποφευκτική συμπεριφορά
(απόσυρση, απάθεια) ή ακόμα και εξαπάτηση του ίδιου μας του εαυτού
(όπως στους μηχανισμούς άμυνας, της εκλογίκευσης. Η εκλογίκευση,
σύμφωνα με την ψυχαναλυτική θεωρία, είναι ένας μηχανισμός άμυνας
με τον οποίο δίνουμε μια πιο λογική ερμηνεία και δικαιολογία για τη
συμπεριφορά μας για να νιώσουμε καλύτερα. Έτσι πείθουμε τον εαυτό
μας ότι η συμπεριφορά μας δεν είναι καθόλου παράξενη ή παράλογη.
• Τρόποι αντιμετώπισης του άγχους όπως το ποτό,
η απόσυρση, κλπ, μπορούν να μειώσουν το
άγχος σε κάποιο βαθμό αλλά πάντα με κάποιο
κόστος. Το κόστος αυτό μπορεί να είναι κοινωνικά
απρεπή συμπεριφορά (υπερβολική χρήση
αλκοόλ), αποφυγή των προβλημάτων (όπως στην
απόσυρση ή απομάκρυνση), ή και ακόμα η ίδια η
αυτοεξαπάτηση ( με τη χρήση κάποιου
μηχανισμού άμυνας). Αυτοί οι τρόποι χειρισμού
του άγχους έχουν μπεί στην κατηγορία της
Αμυντικής Διαχείρισης του Άγχους .Υπάρχουν
όμως και πολύ πιο καλύτεροι τρόποι χειρισμού
του άγχους και θα τους βάλουμε στην Ενεργή
Διαχείριση του Άγχους.
10.Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΤΑ
ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΦΉΒΩΝ
• Σήμερα οι έφηβοι παρουσιάζουν στη συναισθηματική περιοχή
μια αστάθεια. Θίγονται εύκολα, ακόμα και με την παραμικρή
παρατήρηση.Αναφαίνονται τα συναισθήματα ανωτερότητας ή
κατωτερότητας και οι συναισθηματικές τους εκδηλώσεις
χαρακτηρίζονται από υπερβολές και αντιθέσεις (θρασύτητα με
δειλία ,υπερθυμία με δυσθυμία, κοινωνικότητα με τάση για
μόνωση, κλπ.)
• Ο εκπαιδευτικός λοιπόν οφείλει
να φροντίσει ώστε να
διατηρηθεί η συναισθηματική ισορροπία των εφήβων μαθητών
του και να δημιουργηθεί η κατάλληλη ατμόσφαιρα μέσα στη
τάξη με αναγνώριση της προσπάθειας τους , κατανόηση και
συνεργατική διαδικασία. Ευτυχώς οι εκπαιδευτικοί σήμερα δεν
είναι κατά κανόνα οι αυστηροί και απλησίαστοι εκπαιδευτικοί
του παρελθόντος. Πλησιάζουν το μαθητή , ενδιαφέρονται για
τις ανάγκες και τα προβλήματα του και φροντίζουν να υπάρχει
στη τάξη η κατάλληλη συναισθηματική ατμόσφαιρα. Με αγωγή
αυτού του είδους τα συναισθήματα αβεβαιότητας, ανασφάλειας
και άγχους της εφηβικής ηλικίας ξεπερνιούνται άνετα και φτάνει
ο χρόνος κατά τον οποίο με την παρέμβαση της νόησης η
συναισθηματική πλευρά κατευθύνεται με σταθερότητα, πράγμα
που σημαίνει ωρίμανση συνολική του εφήβου.
11.ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗΣ /
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
απειθαρχία
εκρήξεις οργής
επιδίωξη της προσοχής των άλλων
διαταραχές ύπνου, τη νυχτερινή ενούρηση
δειλία
τις φοβίες
συναισθήματα κατωτερότητας
άρνηση του παιδιού να πάει στο σχολείο
Λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη:
τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του παιδιού,
τις ιδιαίτερες συνθήκες κάτω από τις οποίες ζει,
όλες τις ευκαιρίες, τις απογοητεύσεις και αγχογόνες
καταστάσεις που συνυπάρχουν με τις συνθήκες αυτές
•
Διαταρακτική συμπεριφορά στο σχολείο
• Η διαταρακτική συμπεριφορά είναι ένα άλλο είδος
προβληματικής συμπεριφοράς. περιλαμβάνει μία δέσμη
συμπεριφορών, όπως είναι οι ακόλουθες:
1. Η διατάραξη του μαθήματος με αστεία, με διακοπές του
καθηγητή όταν μιλάει, με ανάρμοστη γλώσσα κτλ. Εδώ ανήκει
και η "ανυπακοή", που εκδηλώνεται ως άρνηση του μαθητή να
εκτελέσει οδηγίες, να συμμετάσχει σε εξετάσεις και να κάνει
προγραμματισμένες εργασίες.
2. Η επιθετική συμπεριφορά προς τον εκπαιδευτικό ή/και προς
τους μαθητές, με απειλές και εκφοβισμούς, με διαπληκτισμούς,
εκβιασμούς, βιαιότητες κτλ. Εδώ ανήκει και η έλλειψη
φροντίδας για τα βιβλία, το "γράψιμο" στους τοίχους, η
καταστροφή αντικειμένων και οι βανδαλισμοί εντός και εκτός
σχολείου.
• ερώτηση: ποιοι πιστεύετε πως πρέπει να είναι οι τρόποι
βοήθειας των απροσάρμοστων εφήβων; ο ρόλος του σχολείου
(καθηγητές, γονείς, συμμαθητές )
• Tα ακόλουθα μπορούν να είναι σημάδια
προειδοποίησης ότι υπάρχει προβληματική
συμπεριφορά
•
•
•
•
•
•
•
•
* Ταραγμένη ή ανήσυχη συμπεριφορά
* Απώλεια ή αύξηση βάρους
* Σημαντική πτώση των βαθμών
* Δυσκολία στη συγκέντρωση
* Συναισθήματα θλίψης κι απαισιοδοξίας με διάρκεια
* Aδιαφορία για τους ανθρώπους και τα πράγματα
* Έλλειψη κινήτρου
* Κούραση, απώλεια ενέργειας και έλλειψη
ενδιαφέροντος για τις δραστηριότητές του
• * Χαμηλός αυτοσεβασμός
• * Αϋπνία
• * Εμπλοκή με τον νόμο
• σημάδια προειδοποίησης:
• ο έφηβός σας μπορεί να πειραματιστεί με αξίες,
ιδέες, κουρέματα και ρούχα στην αναζήτηση και
τον καθορισμό της ταυτότητάς του/της.
• Έφηβοι, ειδικά εκείνοι με χαμηλό αυτοσεβασμό
ή με οικογενειακά προβλήματα, διατρέχουν τον
κίνδυνο για διάφορες αυτοκαταστροφικές
συμπεριφορές, όπως είναι η χρήση
ναρκωτικών ή οινοπνεύματος, ή η σεξουαλική
επαφή χωρίς προστασία. Η κατάθλιψη και οι
διατροφικές διαταραχές είναι κοινά προβλήματα
των νέων – ειδικά των κοριτσιών.
Κριτήρια επιλογής επαγγέλματος
• Το επάγγελμα πρέπει να:
• 1. ανταποκρίνεται στις κλίσεις, τα ενδιαφέροντα
και την ψυχοσύνθεση του ατόμου και το
περιεχόμενο που δίνει στη ζωή του.
• 2. έχει προοπτική
• 3. ικανοποιεί τη δημιουργική έφεση
• 4. διασφαλίζει την ψυχική ισορροπία
• 5. κοινωνικοποιεί
12.Παράγοντες που επηρεάζουν την
εκλογή του επαγγέλματος
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Προσωπικοί:
1. Τα σωματικά προσόντα, η υγεία και η αρτιμέλεια
2. Η σχολική επίδοση, οι κλίσεις και οι διανοητικές ικανότητες
3. Η προσωπικότητα του νέου
4. Αξίες και ανάγκες στις οποίες δίνει προτεραιότητα
Κοινωνικοί
1. Η οικογένεια
2. Το σχολείο, η εκπαίδευση
3. Το κοινωνικό περιβάλλον
4. Το φυσικό περιβάλλον
5. Ομάδες πιέσεων
6. Η επαγγελματική διακίνηση
• 13. Σημασία της ορθής επιλογής επαγγέλματος
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
1. εξασφαλίζονται τα απαραίτητα για μια αξιοπρεπή ζωή
2. ανεξαρτητοποιείται οικονομικά ο άνθρωπος
3. οργανώνεται και καλλιεργείται πνευματικά ο άνθρωπος
4. αποκτώνται καινούργιες εμπειρίες στη συνεργασία με άλλους ανθρώπους
5. βελτιώνεται ηθικά το άτομο
6. γεννώνται η αισιοδοξία και η αυτοπεποίθηση
7. κοινωνικοποιείται ο άνθρωπος
8. καταπολεμάται η πλήξη και η ανία
<< Αποτελέσματα της λαθεμένης επιλογής επαγγέλματος >>
1. Μειωμένη απόδοση
2. Τα άτομα γίνονται αντικοινωνικά
3. Πρόκληση ψυχολογικών προβλημάτων
4. Στέρηση της χαράς της δημιουργίας
5. Έλλειψη εκτίμησης
6. Η συνεχής αποτυχία θεωρείται ως αδικία και παραγκωνισμός
ερώτηση: πιστεύετε πως είναι αναγκαίος ο επαγγελματικός
προσανατολισμός στο σχολείο, και γιατί;
Αποτελέσματα της λαθεμένης
επιλογής επαγγέλματος
•
•
•
•
•
•
1. Μειωμένη απόδοση
2. Τα άτομα γίνονται αντικοινωνικά
3. Πρόκληση ψυχολογικών προβλημάτων
4. Στέρηση της χαράς της δημιουργίας
5. Έλλειψη εκτίμησης
6. Η συνεχής αποτυχία θεωρείται ως αδικία και
παραγκωνισμός
• ερώτηση: πιστεύετε πως είναι αναγκαίος ο
επαγγελματικός προσανατολισμός στο σχολείο,
και γιατί;