Transcript Ψυχικές διαταραχές
ΚΑΤΑΘΛIΨΗ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ
Επιμέλεια Παρουσίασης: Σ έ ργη Β.,Γεωργαν ά Ρ.,Οικονομ έ α Ι.
Η λέξη κατάθλιψη είναι συνδεδεμένη με την διάθεση .Γενικά , περιγράφει συνήθως μια προσωρινά πεσμένη διάθεση που μπορεί να οφείλεται σε μία κακή μέρα ή ένα κακό συναίσθημα .Στην ιατρική όμως η κατάθλιψη είναι μια πολύ σοβαρή ασθένεια που προκαλεί μεταβολές στην μνήμη και τη σκέψη, τη διάθεση , στο σώμα και στη συμπεριφορά. Επηρεάζει τα συναισθήματα , τον τρόπο σκέψης , τη διατροφή ,τον ύπνο και τις πράξεις .
Η κατάθλιψη μπορεί να επηρεάσει οποιονδήποτε , ανεξάρτητα από την ηλικία , την φυλή , την εθνικότητα , το επάγγελμα , το εισόδημα ή το φύλο.
Οι γυναίκες έχουν πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες να πάθουν κατάθλιψη από ότι οι άντρες και αυτό μπορεί να οφείλεται σε βιολογικά αίτια . Η πρώτη εμπειρία κατάθλιψης συμβαίνει συνήθως στις ηλικίες 25-44 ετών.
Η ασθένεια επηρεάζει και τα παιδιά , τους εφήβους και τους ηλικιωμένους.
Σε παγκόσμια βάση είναι η τέταρτη αιτία ανικανότητας και πρόωρου θανάτου σύμφωνα με το Παγκόσμιο Ίδρυμα Μελέτης Ασθενειών που διεξάγεται από το Τμήμα Δημόσιας Υγείας του Χάρβαρντ, τον Οργανισμό Παγκόσμιας Υγείας και την Παγκόσμια Τράπεζα.
Επίμονη μελαγχολία Ευερεθιστότητα Άγχος Απώλεια ενδιαφέροντος ή ευχαρίστησης στη ζωή Αμέλεια προσωπικών ευθυνών και προσωπικής φροντίδας Αλλαγές στον τρόπο διατροφής Αλλαγές στον ύπνο Κόπωση και απώλεια ενεργητικότητας Συναισθήματα απελπισίας
Σκέψεις θανάτου ή αυτοκτονίας Συνεχείς αρνητικές σκέψεις Σωματικά συμπτώματα που δεν ανταποκρίνονται σε θεραπεία Συναισθήματα αδυναμίας
Κληρονομικότητα αυξημένου κινδύνου Από τους γονείς.
Μειωμένα επίπεδα νευροδιαβιβαστών στον εγκέφαλο σας
Ορμονικές αλλαγές .
Για να καθορίσουμε την καταλληλότερη θεραπεία για τα συμπτώματα και τις περιστάσεις ταξινομούμε τις διάφορες μορφές κατάθλιψης.
Μείζων κατάθλιψη Δυσθυμία Διαταραχές προσαρμοστικότητας Διπολικές διαταραχές Και η κάθε κατηγορία περιλαμβάνει υποκατηγορίες.
• Υπάρχουν ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται ιδιαίτερα με τα συναισθήματα , τη συμπεριφορά και την προσωπικότητα σας.
• Η αμυγδαλή • Ο ιππόκαμπος • κογχομετωπιαίος φλοιός • Προμετωπιαίος φλοιός
Δεν είναι μόνο τα χημικά του εγκέφαλου που επηρεάζουν τη διάθεση και την συμπεριφορά άγχος
.
μ
ας.
Είναι πιθανόν στην ανάπτυξη της κατάθλιψης να παίζουν ρόλο και οι ορμόνες και αυτό ίσως εξηγεί γιατί η κατάθλιψη σχετίζεται τόσο με το
Ένα μέρος του εγκεφάλου μ ας ο ιπποθάλαμος απελευθερώνει την ορμόνη που ονομάζεται παράγοντας έκλυσης κορτικοτροπίνης (CRF).
Ο CRF ταξιδεύει σε μια δεύτερη περιοχή του εγκεφάλου την υπόφυση, και την κάνει να απελευθερώσει μια άλλη ορμόνη την αδρενοκορτικοτροπική (ACTH) Η ACTH ταξιδεύει μέσω του αίματος προς δύο μικρούς αδένες που βρίσκονται πάνω από τα νεφρά τα επινεφρίδια και τα πυροδοτεί να ελευθερώσουν μια τρίτη ορμόνη την κορτιζόλη .
Οι τρείς ορμόνες μαζί δρουν προετοιμάζοντας το σώμα να αντιμετωπίσει την πηγή του άγχους . Προκαλούν εγρήγορση αυξάνουν τους παλμούς της καρδιάς και την πίεση. Ετοιμάζουν τους μυς για δράση και μπορούν να προκαλέσουν συναισθήματα φόβου και άγχους .Η ίδια ορμονική ανταπόκριση δημιουργείται όταν το άγχος που βιώνεται είναι συναισθηματικό.
Σε ένα υγιές άτομο, τα επίπεδα αυτών των ορμονών επιστρέφουν στο φυσιολογικό μόλις περάσει η αγχωτική κατάσταση. Σε αυτούς που υποφέρουν από κατάθλιψη όμως, το ορμονικό σύστημα του άγχους είναι υπερδραστήριο. Και έτσι πυροδοτείται η κατάθλιψη.
Α. Δεσμίδες κυττάρων που περιέχουν χημικούς αγγελιοφόρους νευροδιαβιβαστές απελευθερώνονται σε ένα κενό την σύναψη ανάμεσα σε δύο κύτταρα .
Β. Στη σύναψη ένας νευροδιαβιβαστής έλκεται και ενώνεται με έναν υποδοχέα του νευρώνα δέκτη. Έτσι τίθεται σε λειτουργία η δραστηριότητα του νευρώνα δέκτη.
Γ. Όταν ολοκληρωθεί η επικοινωνία ο νευροδιαβιβαστής απελευθερώνεται ξανά στην σύναψη.
Δ. Ό νευροδιαβιβαστής παραμένει εκεί μέχρι να μεταφερθεί πίσω στον νευρώνα αποστολέα μια διαδικασία που ονομάζεται επαναπρόσληψη ( reuptake).
Ε. Μέσα στο κύτταρο ο νευροδιαβιβαστής φυλάσσεται ξανά για μελλοντική χρήση ή για να διασπαστεί από ένζυμα μονοαμινοοξειδάσης .
Τα καταθλιπτικά άτομα έχουν μικρότερη ποσότητα νευροδιαβιβαστών στο κενό ανάμεσα στα εγκεφαλικά κύτταρα (σύναψη) από ότι τα φυσιολογικά άτομα.
Τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα δρουν με διαφορετικούς τρόπους . Ένα κοινό αποτέλεσμα όλων είναι η αύξηση του επιπέδου ή της δραστηριότητας ορισμένων νευροδιαβιβαστών στη σύναψη. Αυτό κάνει τους νευρώνες – δέκτες να παίρνουν περισσότερα μηνύματα από ότι οι νευρώνες δέκτες των ατόμων που δεν έχουν κατάθλιψη .
Αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης Αναστολείς επαναπρόσληψης διάφορων νευροδιαβιβαστών Αναστολείς υποδοχέα Αναστολείς επαναπρόσληψης και αναστολείς υποδοχέα Αναστολείς ενζύμων
Ορισμένα αντικαταθλιπτικά λειτουργούν ως αναστολείς υποδοχέα . Ένας από τους πολλούς τρόπους με τους οποίους λειτουργούν είναι το να παρεμβαίνον στο βήμα Β. και να εμποδίζουν τους νευροδιαβιβαστές να ενωθούν με ορισμένους υποδοχείς . Ο νευρώνας δέκτης λαμβάνει λιγότερα μηνύματα από τους φραγμένους υποδοχείς με αποτέλεσμα την αλλαγή στην ισορροπία των μηνυμάτων που μεταδίδονται από άλλους μη φραγμένους υποδοχείς .
Ορισμένα αντικαταθλιπτικά λειτουργούν ως αναστολείς ενζύμων και παρεμβαίνουν στο βήμα Ε. Επειδή δεν μπορούν να διασπαστούν από τα ένζυμα μονοαμινοοξειδάσης , οι νευροδιαβιβαστές συσσωρεύονται μέσα στο κύτταρο. Ωστόσο κύτταρο δεν μπορεί να χωρέσει τόσους νευροδιαβιβαστές . Αυτό έχει ως αποτέλεσμα περισσότεροι νευροδιαβιβαστές να παρουσιάζονται στην σύναψη, όπου και είναι ελεύθεροι να συνεχίσουν να συνδέονται με τους υποδοχείς των νευρώνων δεκτών.
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ
Ηλεκτροσπασμοθεραπε ί α Θεραπε ί α με χρ ή ση φωτ ό ς
Οι ασθενείς τίθονται υπό ολική αναισθησία και στη συνέχεια, τους χορηγείται μια μυοχαλαρωτική ένεση. Έπειτα, προκαλούνται σπασμοί με διοχέτευση ασθενούς ηλεκτρικού ρεύματος και στις δύο κροταφικές περιοχές ή στη δεξιά κροταφική περιοχή και την κορυφή του κεφαλιού.
Ένα πολύ μικρό μέρος του ρεύματος από την ηλεκτροσπασμοθεραπεία φθάνει στον εγκέφαλο. Το ρεύμα ενεργοποιεί τα νευρικά κύτταρα και εάν ενεργοποιηθούν επαρκώς, προκαλείται επιληπτική κρίση. Η επιληπτική κρίση είναι μια ρυθμική, ηλεκτρική δραστηριότητα στα νευρικά κύτταρα που διαρκεί από 25 έως 60 δευτερόλεπτα. Καθώς βρίσκεστε υπό αναισθησία και είστε πλήρως χαλαρωμένος, παρατηρούνται μόνο μικρές συσπάσεις στους μυς.
Τα φαινόμενα που σχετίζονται με την επιληπτική κρίση είναι αυτά που έχουν την αντικαταθλιπτική επίδραση. Δεν έχει βρεθεί ακόμα συλλογική εξήγηση στο πως λειτουργεί η ΗΣΘ αλλά υπάρχουν πολλές υποθέσεις και πολλά ερευνητικά αποτελέσματα, τα οποία προσπαθούν να εξηγήσουν το μηχανισμό δράσης.
Η φωτοθεραπεία απαιτεί την έκθεση του ασθενούς σε έντονο φως υπό συγκεκριμένες συνθήκες. Η συσκευή του φωτός που συνήθως χρησιμοποιείται στη φωτοθεραπεία είναι ένα κουτί που τοποθετείται πάνω σε ένα τραπέζι. Το κουτί περιέχει δύο λάμπες φθορίου και ένα κάλυμμα που διαχέει το φως. Το κάλυμμα εμποδίζει τις υπεριώδεις ακτίνες που προκαλούν καταρράκτη και δερματικά προβλήματα. Κατά την θεραπεία ο ασθενής πρέπει να κάθεται κοντά στις αναμμένες λάμπες με τα μάτια ανοιχτά .Δεν πρέπει να κοιτάζει απευθείας το φως αλλά να έχει με τέτοιο τρόπο στραμμένο το κεφάλι και το σώμα ώστε το φώς να μπαίνει στα μάτια. Ο ασθενής κάθεται δίπλα στις λάμπες από 15 λεπτά μέχρι 2 ώρες μία φορά την μέρα συνήθως το πρωί. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι όταν το έντονο φως μπαίνει στα μάτια, δεν διεγείρει μόνο την περιοχή του εγκεφάλου που ρυθμίζει το βιολογικό ρολόι αλλά επιφέρει και άλλα θετικά ψυχολογικά αποτελέσματα.
ΟΡΙΣΜΟΣ
Πρόκειται για μια ψυχική διαταραχή του εγκεφάλου που επηρεάζει τον τρόπο που ένα πρόσωπο ενεργεί και σκέφτεται. Χαρακτηρίζεται από την αδυναμία να διαχωρίσει την πραγματικότητα από την μη πραγματικότητα.
Συνήθως τα άτομα με σχιζοφρένεια έχουν ακουστικές και οπτικές παραισθήσεις, παρανοϊκές ψευδαισθήσεις και αποδιοργανωμένη ομιλία και σκέψη ("φυγή ιδεών"), γεγονός που τους δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην κοινωνική τους αλληλεπίδραση. Τα αίτια της σχιζοφρένειας δεν έχουν εντοπιστεί πλήρως, αλλά είναι κυρίως βιολογικής, ψυχολογικής και κοινωνικής φύσεως.
Γνωστή στην αρχαι ό τητα από τους Έλληνες γιατρούς του 2ου αιώνα (μ.Χ.) (από τον Αρετα ί ο τον Καππαδ ό κη και τον
Σ ώ ρανο τον Εφ έ σιο
).
Τους νεότερους χρόνους έφερε το όνομα "πρωτόγονος άνοια" που της δόθηκε από τον Γάλλο Ωγκυστέν Μορέλ και τον Γερμανό Έμιλ Κραίπελιν,παρότι δεν πρόκειται για άνοια, αφού η πρωταρχική διαταραχή της δεν επιφέρει προοδευτική εξασθένηση της νοημοσύνης. Η λεπτομερής παρουσίαση μιας περίπτωσης το 1797 σχετικά με τον James Tilly Matthews, θεωρούνται κυρίως ως οι πρώτες αναφορές της ασθένειας στην ιστορία της ιατρικής και ψυχιατρικής βιβλιογραφίας. Η λέξη σχιζοφρένεια ετυμολογικά σημαίνει «σχίσιμο του μυαλού» και προέρχεται από δύο λέξεις με ελληνική ρίζα: η πρώτη είναι η λέξη "σχίζειν"(σκίζω) και η δεύτερη είναι η λέξη "φρένα"(μυαλό). Η λέξη επινοήθηκε από τον Eugen Bleuler το 1908 για να περιγράψει το πώς βασικές νοητικές λειτουργίας όπως η προσωπικότητα , η σκέψη, η μνήμη και η αντίληψη χάνουν την μεταξύ τους επικοινωνία. Ο Bleuler περιέγραψε τα 4 κύρια συμπτώματα: διαταραχές ισορροπίας, αυτισμός, διαταραγμένη σκέψη και κυκλοθυμία.
Διάλυση της προσωπικότητας που περιλαμβάνει: 1 .
Συμπτώματα πρώτης τάξης α. Ηχηρή σκέψη β. Φωνές που συζητούν ή διαφωνούν ή και τα δύο γ. Φωνές σχολιασμού δ. Εμπειρ ί ες κ ά ποιας παθητικ ή ς σωματικ ή ς φθορ ά ς ε. Απόσυρση της σκέψης και άλλες εμπειρίες επηρεασμού της σκέψης ζ. Παραληρητική αντίληψη 2. Συμπτώματα δεύτερης τάξης α. Άλλες διαταραχές της αντίληψης β. Αιφνίδιες παραληρητικές ιδέες γ. Αμηχανία δ. Εναλλαγές της διάθεσης καταθλιπτικού και ευφορικού τύπου ε. Αισθήματα συναισθηματικής φτώχιας στ. Παραληρηματικές εκδηλώσεις συνοδευόμενες με ψευδαισθήσεις, παραισθ ή σεις
Τα θετικά συμπτώματα είναι αυτά που τα περισσότερα φυσιολογικά ά παραισθήσεις.
τομα δεν αντιμετωπίζουν, αλλά υπάρχουν σε ανθρώπους με σχιζοφρένεια και περιλαμβάνουν αυταπάτες, αποδιοργανωμένη σκέψη και ομιλία, και απτικές, ακουστικές, οπτικές, οσφρητικές και γευστικές Τα αρνητικά συμπτώματα είναι ελλείμματα συναισθηματικών αντιδράσεων ή άλλων διαδικασιών σκέψης και περιλαμβάνουν επίπεδο ή αμβλύ συναίσθημα και συγκίνηση, αλογία, ανηδονία, ακοινωνία και έλλειψη κινήτρων. Η έρευνα δείχνει ότι τα αρνητικά συμπτώματα συμβάλλουν περισσότερο στην κακή ποιότητα ζωής, την λειτουργική ανικανότητα, και το βάρος στους άλλους από ότι τα θετικά συμπτώματα.
Τουλάχιστον 2 από τα παρακάτω:
το καθένα από τα οποία είναι παρόν για σημαντικό χρονικ ό δι ά στημα διάρκειας μιας περιόδου ενός μηνός (ή λιγότερο αν αντιμετωπιστεί επιτυχώς): 1.παραληρητικές ιδέες, 2. ψευδαισθήσεις, 3. αποδιοργανωμένος λόγος (π.χ. συχνός εκτροχιασμός ή ασυναρτησία), 4. έντονα αποδιοργανωμένη ή κατατονική συμπεριφορά, 5. αρνητικά συμπτώματα, π.χ. συναισθηματική επιπέδωση, αλογία ή αβουλησία Σημείωση: Απαιτείται μόνον ένα σύμπτωμα του κριτηρίου αν οι παραληρητικές ιδέες είναι αλλόκοτες ή οι ψευδαισθήσεις αποτελούνται από μία φωνή που σχολιάζει αδιάκοπα τη συμπεριφορά ή τις σκέψεις του ατόμου, ή από δύο ή περισσότερες φωνές που συνδιαλέγονται μεταξύ τους.
Τ Τ ύ ποι σχιζοφρένειας: 1.Παρανοϊκός τύπος 2.Αποδιοργανωμένος τύπος 3.Κατατονικός τύπος 4.Αδιαφοροπο ί ητος τύπος 5.Υπολειμματικ ό ς τ ύ πος
Γενετική • Συγγένεια 1 ου βαθμού με άτομο που νοσεί Περιβάλλον • Περιβάλλον διαβίωσης • Όχι η ανατροφή Κατάχρηση ουσιών • Κάνναβη • Κοκαΐνη • Αμφεταμίνες Προγεννητικά • Υποξία • Μόλυνση • Κακή διατροφή της μητέρας
Γενετικά
Συγγένεια 1 ου βαθμού με άτομο που νοσεί ( κίνδυνος 6,5 % ) 40% μονοζυγωτικών διδύμων ατόμων που νοσούν Εμπλοκή πολλών γονιδίων, καθένα με μικρή δράση, η οποία ακόμα δεν είναι πλήρως διευκρινισμένη
Περιβαλλοντικά
Περιβάλλον διαβίωσης παιδικές εμπειρίες κακοποίησης ή τραύματα
Προγεννητικοί παράγοντες (υποξία, μόλυνση, άγχος, κακή διατροφή της μητέρας)
Κοινωνική απομόνωση και μετανάστευση Κατάχρηση Ουσιών
Χρήση ναρκωτικών (κάνναβη, κοκαΐνη, αμφεταμίνες
)
ΜΕΛΕΤΕΣ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΕΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ…
Προγεννητικά αιτια
Η υποξία, η μόλυνση, το άγχος και η κακή διατροφή της μητέρας κατά τη διάρκεια ανάπτυξης του εμβρύου αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης σχιζοφρένειας (Τμήματα του εγκεφάλου του εμβρυου δεν αναπτυχθηκαν κανονικα).
Ιογενείς λοιμώξεις που εξασθενούν τη νευρική ανάπτυξη κατά το δεύτερο και τρίτο μήνα μετά τη γέννηση.
Προβλήματα κατά τη γέννηση, που επηρεάζουν την παροχή οξυγόνου στον εγκέφαλο του μωρού (συγγενές τραύμα).
Κληρονομικότητα
ο τρόπος κληρονομικής μεταβίβασης της σχιζοφρένειας είναι αρκετά περίπλοκος
η μεταβίβαση δεν είναι αποτέλεσμα της επίδρασης ενός μεμονωμένου γονιδίου
ο συνδυασμός και η αλληλοεπίδραση πολλών γονιδίων και περιβαλλοντικών
συνθηκών είναι πλέον αποδεκτή θεώρηση.
Οι γενετικοί παράγοντες μπορεί να ερευνηθούν με μελέτες σε διδύμους: Τα μονοζυγωτικά δίδυμα έχουν 50% κίνδυνο εμφάνισης της νόσου, τα διζυγωτικά δίδυμα έχουν το 15%, τα παιδιά με έναν γονέα με σχιζοφρένεια έχουν το 15% του κινδύνου, και 35% εάν και οι δύο γονείς είναι σχιζοφρενικοί.
Οι άνθρωποι που έχουν κάποιο στενό συγγενή με σχιζοφρένεια είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν την διαταραχή από ότι οι άνθρωποι που δεν έχουν συγγενείς με τη νόσο.
Ο κίνδυνος της σχιζοφρένειας είναι αυξημένος στους βιολογικούς συγγενείς των ασθενών, και όχι σε υιοθετημένους.
1 στους 10 ανθρώπους με σχιζοφρένεια έχει γονέα με την ασθένεια.
ΜΕΛΕΤΕΣ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΕΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ…
Όσοι έχουν διαγνωστεί με σχιζοφρένεια παρουσιάζουν αλλαγές τόσο στη δομή του εγκεφάλου όσο και στη χημεία. Μελέτες που χρησιμοποιούν νευροψυχολογικές δοκιμασίες και τεχνικές απεικόνισης του εγκεφάλου όπως fMRI και PET έδειξαν ότι εμφανίζονται διαφορές κυρίως στομετωπιαίο λοβό, τον ιππόκαμπο και τον κροταφικό λοβό. Αυτές οι διαφορές συνδέονται με τις ψυχομετρικές ελλείψεις που σχετίζονται με τη σχιζοφρένεια. ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΚΑ ΑΙΤΙΑ
Διαφορές στο μετωπιαίο, κροταφικό λοβό και τον ιππόκαμπο Υπόθεση ντοπαμίνης: υπερβολική λειτουργία των D2 υποδοχέων
Παρατηρειτε αυξημένη παραγωγή ντοπαμίνης
αυξημένη ευαισθησία στην ντοπαμίνη των σχετικών υποδοχέων
αύξηση αυτών των υποδοχέων ΔΟΜΙΚΕΣ ΒΛΑΒΕΣ >Μείωση της ροής του αίματος προς τα αριστερά ωχρά σφαιρίδια >Μειωμένη συμμετρία σε διάφορες περιοχές του εγκεφάλου, συμπεριλαμβανομένων κροταφικό μετωπιαίο και ινιακό λοβό.
>Πλευρική και τρίτη κοιλία επεκτείνονται. Οι πάσχοντες από σχιζοφρένεια έχουν κοιλίες κατά μέσο όρο 15% μεγαλύτερες, σε σύγκριση με αυτές ενός μη πάσχοντα > Ο έσω κροταφικός λοβός είναι λεπτότερος, έχει αναφερθεί ότι περιέχει μειωμένο αριθμό νευρώνων
Ψυχολογικα αιτια
Το περιεχόμενο των παραισθήσεων αντανακλά τα συναισθηματικά αίτια της διαταραχής .
Πολλοί ψυχολογικοί μηχανισμοί εμπλέκονται στην ανάπτυξη και τη συντήρηση της σχιζοφρένειας. Οι γνωστικές προκαταλήψεις προσδιορίστηκαν σε εκείνους που έχουν διαγνωστεί και σε εκείνους που είναι σε κίνδυνο, ειδικότερα όταν βρίσκονται υπό πίεση ή σε καταστάσεις σύγχυσης.
Συναισθηματική ανταπόκριση ειδικά σε αρνητικά ερεθίσματα τους καθιστά ευάλωτους στη διαταραχη.
Όσοι έχουν διαγνωστεί με σχιζοφρένεια ανταποκρίνονται συναισθηματικά, ειδικότερα σε αγχώδη ή αρνητικά ερεθίσματα ,δημιουργουν φανταστικες απειλες και αυτή η ευαισθησία τους κάνει ευάλωτους στη διαταραχή.
Αυ τή η «ψυχοαναλυτικ ή » προσ έ γγιση εξηγε ίται μ έ σ ω διαταραγμένης ενδοοικογενειακής επικοινωνίας. της θεωρ ί ας της Η θεωρία περί οικογενειακών σχέσεων δείχνει ότι τα παιδιά τα οποία δέχονται συχνά αντιφατικά μηνύματα από τους γονείς τους είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν σχιζοφρένεια. Προτείνει, επίσης, ότι οι αρνητικές συναισθηματικές καταστάσεις, η κριτική, η εχθρική διάθεση, ή η έντονη έκφραση συναισθημάτων μπορεί να οδηγήσει σε σχιζοφρένεια.
Η ψυχική ασθένεια μέσα στην οικογένεια είναι ίσως η αιτία των εξουθενωτικών κοινωνικών παραγόντων που συμβάλλουν στη σχιζοφρένεια.
Ένας γονέας με σχιζοφρένεια δεν μπορεί να αναπτύξει ασφαλείς σχέσεις με το παιδί του, ή ένας γονέας με διπολική διαταραχή, κατάθλιψη, ή άγχος μπορεί να μην είναι σε θέση να παρέχει στο παιδί ένα υγιές και σταθερό περιβάλλον να μεγαλώσει Οι πρώτες εμπειρίες της στέρησης και της κακοποίησης στην παιδική ηλικία κάνουν πιο πιθανή την ανάπτυξη της ασθένειας Συχν έ ς ε ντάσεις μέσα στην οικογένεια. Παραδε ίγ ματα σε Μονογονεϊκ έ ς οικογ έ νειες, στις οπο ί ες λαμβ ά νουν χ ώ ρα μεγάλες περίοδοι διαχωρισμού από τους δύο γονείς. Καθ ώ ς και περιπτ ώ σεις, απώλειας γονέα, επιδεινώνουν τη σχιζοφρένεια αφο ύ έ ντονα αρνητικ ά συναισθ ή ματα και αυξημ έ να επ ί πεδα δημιουργο άγχ χους. ύ ν
Το κοινωνικό στίγμα θεωρείται το μεγαλύτερο εμπόδιο στην ανάρρωση των ασθενών με σχιζοφρένεια. Σε ένα μεγάλο και αντιπροσωπευτικό δείγμα σε μία μελέτη του 1991, το 12,8% των Αμερικανών πίστευαν πως οι σχιζοφρενείς ήταν «πολύ πιθανό» να κάνουν κάτι βίαιο σε άλλους και το 48,1% ότι ήταν «κάπως πιθανό». Πάνω από το 74% θεωρούσε ότι οι άνθρωποι που πάσχουν από σχιζοφρένεια δεν είναι ικανοί να λάβουν αποφάσεις που αφορούν τη θεραπεία τους και το 70,2% τους θεωρούσε ανίκανους και να διαχειριστούν τα οικονομικά τους. Η άποψη ότι τα άτομα με ψύχωση είναι βίαια έχει διπλασιαστεί από το 1950 σύμφωνα με μία μεταανάλυση.
Κοινωνικός διαχωρισμός Scheff (1966) Τα παιδιά που για οποιονδήποτε λόγο αποσύρονται σε έναν «εσωτερικό κόσμο» στιγματίζονται, λόγω της παράξενης συμπεριφοράς τους. Αυτό οδηγεί στην υπερβολική φροντίδα τους, συνήθως από οίκτο, η οποία ενισχύει τη συγκεκριμένη συμπεριφορά και το άτομο αναζητώντας περαιτέρω προσοχή συμπεριφέρεται ακόμη πιο παράξενα.
Τα ναρκωτικά δεν προκαλούν άμεσα τη σχιζοφρένεια αλλά μελέτες έχουν δείξει ότι η κατάχρηση ναρκωτικών αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης σχιζοφρένεια ή μιας παρόμοιας ασθένειας.
Η σχιζοφρένεια έχει μεγάλες επιπτώσεις τόσο στον άνθρωπο όσο και στην οικονομία. Οδηγεί σε μείωση του χρόνου ζωής του ανθρώπου κατά 12-15 χρόνια, κυρίως λόγω της συσχέτισης της ασθένειας με την παχυσαρκία, τον στατικό τρόπο ζωής, το κάπνισμα και σε μικρότερο βαθμό, το αυξανόμενο ποσοστό αυτοκτονίας. Περίπου τα τρία τέταρτα των ανθρώπων με σχιζοφρένεια έχουν ήδη αναπηρία που υποτροπιάζει. Μερικοί απ’ αυτούς αναρρώνουν εντελώς και άλλοι καταφέρνουν να γίνουν ενεργά μέλη στην κοινωνία. Οι περισσότεροι άνθρωποι με σχιζοφρένεια ζουν ανεξάρτητα, με μια μικρή βοήθεια από τους κοντινούς τους ανθρώπους. Επικρατεί ένα υψηλότερο ποσοστό αυτοκτονίας σε όσους πάσχουν από σχιζοφρένεια συγκριτικά με τον μέσο όρο. Ποικίλοι παράγοντες που ενισχύουν τον κίνδυνο αυτό, όπως η κατάθλιψη, το συχνά υψηλό επίπεδο νοημοσύνης, το φύλο.
Η παρανοϊκή σχιζοφρένεια μπορεί να έχει καλύτερη προοπτική από άλλους τύπους σχιζοφρενειών επειδή χαρακτηρίζεται από την ανεξάρτητη διαβίωση του πάσχοντος και την ασχολία του με κάποιο επάγγελμα.
Η σχιζοφρένεια επηρεάζει τις ζωές περίπου του 0.3-0.7% των ανθρώπων, δηλαδή περίπου 24 εκατομμυρίων ανθρώπων παγκοσμίως, στο έτος 2011. Εμφανίζεται κατά 1.4 φορές περισσότερο στους άντρες απ’ ότι τις γυναίκες και συνήθως εμφανίζεται νωρίτερα στους πρώτους. Οι ηλικίες στις οποίες κατά μέσο όρο αρχίζει η ασθένεια είναι 20-28 χρονών για τους άντρες και 26-32 χρονών για τις γυναίκες. Η εμφάνιση της ασθένειας στην παιδική ηλικία είναι πολύ σπανιότερη, απ' ότι είναι στους μεσήλικες και στους ηλικιωμένους.
Η αρχική θεραπεία της σχιζοφρένιας είναι τα αντιψυχωτικά φάρμακα, συχνά σε συνδιασμό με ψυχολογική και κοινωνική υποστήριξη. τα αντιψυχωτικά φάρμακα, μπορούν να μειώσουν τα θετικά συμπτώματα της ψύχωσης σε περίπου 7-14 ημέρες. Τα αντιψυχωτικά φάρμακα, εντούτοις, αποτυγχάνουν να βελτιώσουν σημαντικά τα αρνητικά συμπτώματα και τη γνωστική δυσλειτουργία. Εισαγωγή σε νοσοκομείο μπορεί να πραγματοποιηθεί σε σοβαρά επεισόδια είτε εθελοντικά είτε (εάν η νομοθεσία πνευματικής υγείας το επιτρέπει) ακούσια Η ηλεκτροσπασμοθεραπεία (ECT) μπορεί να είναι αποτελεσματική στην οξεία ψύχωση και την κατατονική μορφή.
Ψυχοκοινωνική Διαχείρηση
Ένας αριθμός ψυχοκοινωνικών παρεμβάσεων μπορεί να είναι χρήσιμος στη θεραπεία της σχιζοφρένειας και συμπεριλαμβάνει: οικογενειακή θεραπεία, θεραπεία που βασίζεται στην κοινωτική υποστήριξη, υποστηριζόμενη απασχόληση, γνωστική αποκατάσταση.