Transcript genitoüriner sistem enfeksiyonları

GENİTOÜRİNER SİSTEM
ENFEKSİYONLARI
SEMPTOMLAR VE TANI
YÖNTEMLERİ
ULUDAĞ ÜNİVERSİTESİ, TIP
FAKÜLTESİ, ÜROLOJİ AB
ÜRİNER SİSTEM İNFEKSİYONLARI
 ÜS infeksiyonu,daha çok bakterilerle
oluşan,üriner sistemin üretra ağzından renal
kortekse kadar herhangi bir dokusundaki
infeksiyonudur.
 Normalde steril olması beklenen idrarda
infeksiyon veya kontaminasyon sonucu
bakteri olması bakteriüri’yi tanımlar.
 ÜSİ bakteriüriye neden olur.
Terminoloji
 Piyüri: E’de orta idrarda, K’da kateterle veya
suprapubik aspirasyonla alınan idrarda 5-8 lökosit.
 Anlamlı bakteriüri: 10 bin(CFU/ml) üzerinde
koloni,(suprapubik alınan idrar 100 bakteri)
 Asemptomatik bakteriüri: Semptom(-) 100 bin
üzerindeki bakteriüri. Çocuk, gebe, yaşlı !
 Reenfeksiyon:İlk enfeksiyonun eradikasyonundan
farklı bir ajanla enf.
 Relaps:İki hafta içinde aynı etkenle enf.
GENİTOÜRİNER SİSTEM
ENFEKSİYONLARI
 Geleneksel olarak idrarın mililitresinde 105
koloni oluşturan ünite (cfu/ml) saptanması üriner
enfeksiyon olarak değerlendirilir.
 Sık işeme ve sıvı alımına bağlı olarak hastanın
hidrasyon durumu hastaların % 30’unda bakteri
sayısını 100 000 koloninin altına indirecektir.
 BU NEDENLE semptomatik olgularda idrar
kültüründe 10000 cfu ya da daha fazla sayıda
üreme olması anlamlıdır.
İdrardaki Koruyucu Etkenler





 Üre konsantrasyonu
 Asit içeriği
 Osmolalite
Üromukoidler (Tomm Horsfall proteini)
İdrar Ig A ve G varlığı
RİSK Faktörleri-1
1) Konak ile ilgili faktörler:
ÜS anatomik bütünlüğü
Normal işeme fonksiyonları
Normal perianal flora
İmmün sistem (gebelik, DM,KRY, Tx,
steroid kullanımı......)
2) Cinsiyet ( PAF,BPH...)
RİSK Faktörleri-2
3) Yaş
4) Obstrüksiyon
5) Reflü
6) Kateterizasyon
7) Taş: (Üreaz(+) Struvit)
8)Mikroorganizma virülans faktörleri
(K antijeni, hemolizin, Adherens fak..)
ÜRİNER SİSTEM
ENFEKSİYONLARININ
SINIFLAMASI
ÜSİ’nin sınıflandırılmasında çeşitli
tanımlamalar kullanılmaktadır:
1. Semptomatik ve asemptomatik
2. Komplike ve komplike olmayan
3. Üst üriner ve alt üriner sistem
infeksiyonları gibi.

ÜSE Sınıflandırılması
 Tüm ÜSE’ler bu sınıflandırmanın içinde
yeralır.
A. İlk Enfeksiyon : Belgelenmiş ilk ÜSE’dur.
Genç bayanlarda ilk enfeksiyon komplike olma
eğiliminde değildir.
B. Düzelmeyen Bakteriüri : ÜS’in tedavi
sırasında sterilize olamadığı enfeksiyonlardır.
Tedavi sırasında veya hemen sonrasında alınan
kültürlerde bakteri sayısı azalmış bile olsa tespit
edilir.
ÜSE Sınıflandırılması
Düzelmeyen Bakteriüri Nedenleri
- Yanlış antibiyotik seçilmesi
veya ilaca karşı direnç
varlığı
- Hastanın uyumsuzluğu
- Başlangıçta duyarlı olan
mo’nun daha sonra dirençli
hale geçmesi
-Farklı duyarlılıkları olan mo suşları
ile enfeksiyon
- Tedavinin başlangıç aşamasında
yeni, dirençli bir bakteri türü ile
enfeksiyon
- Böbrek yetmezliği
- Enfekte koraliform taş
ÜSE Sınıflandırılması
C. İnatçı Bakteriyel Enfeksiyon : Tedavi sırasında idrar kültürlerinin
steril olmasına karşın inatçı bir enfeksiyon odağının ortadan
kaldırılamadığı ve sonuçta aynı mo ‘lar ile oluşan reenfeksiyonu
ifade eder. Altı ay içerisinde >3 ÜS infeksiyonu gelişmesine rekürren
ÜS infeksiyonu (relaps) denir.
Nedenleri
Enfekte Üriner Sistem taşları
 Kronik bakteriyel prostatit
 Tek taraflı enfekte atrofik böbrek
Vezikovajinal veya vezikointestinal
fistüller
Obstrüktif Üropati
Üretra divetikülü
Yabancı cisimler
Enfekte piyelokalisiyel
divertiküller
Piyelonefrit/piyonefroz nedeniyle
yapılan nefroktomi sonrası kalan
üreter güdüğü
Papilla nekrozunun enfekte
papillaları
Enfekte urakal kist
Enfekte medüller sünger böbrek
ÜSE Sınıflandırılması
D. Reenfeksiyonlar : İlk enfeksiyon yok
edildikten sonra yeni patojenlerle
enfeksiyon oluşmasıdır. Tekrarlayan
ÜSE’lerin %80’ini oluşturur. Konakçı
savunması ile ilgilidir.
ÜSE Patogenezi
ÜS’e bakterilerin girişi başlıca 4 yola
olmaktadır.
1. Asendan
2. Hematojen
3. Lenfojen
4. Komşuluk yolu ile doğrudan
Asendan Yol
 Üretradan kaynaklanan asendan
enfeksiyon erkeklerde ürogenital,
kadınlarda üriner sistem enfeksiyonun
en sık görülen nedenidir.
 Kısa kadın üretrası
 Rektal bakterilerin perine ve vajen
vestibulumunda kolonize olma eğilimleri
 Cinsel ilişki varlığı
 Doğum yapma gibi nedenlerle kadınlar
ÜSE’na daha kolay yakalanırlar.
Hematojen Yol




Bu yolla yayılım nadirdir.
Tüberküloz
Böbrek ve perinefritik apseler
Ayrıca akut prostat ve böbrek
enfeksiyonları sırasında da bakteriler
kana karışabilirler.
 Fonksiyonel ve yapısal anormalliklerin
olduğu hastalarda bakteriyemilerin ÜSE’i
komplike hale getirme olasılığı yüksektir.
Lenfojen Yol
 Lenfatikler yoluyla ÜSE olası fakat
nadir görülen bir durumdur.
Lenfojen Yol
 Bakteriyel patojenlerin
 Rektal ve kolonik lenfatiklerden
prostat ve mesaneye
 Uterus ve çevresi lenfatiklerle kadın
ürogenital sistemine gittiğine ait delil
çok az olmakla beraber ciddi
spekülasyonlar vardır.
Komşuluk Yolu İle
Doğrudan
 Enflamatuar barsak hastalıkları
 Kadınlardaki pelvik inflamatuar
hastalık
 Paravezikal apseler
 Üriner yolla ilişkili fistüller
 Periton içi apseler doğrudan üriner
sistemi enfekte edebilirler.
PATOGENEZ
 ÜSE’den sorumlu mo’ların temelde fekal floraya
dahil olduğu bilinmekte fakat bu mo’ların üriner
sistemde nasıl çoğaldığı ve nasıl enfeksiyöz
tablo oluşturduğu çok açık değildir.
 Kadınlarda başlangıçta rektumdan gelen
patojenik bakterilerin vajinal mukozada kolonize
olduğu ve üretra yolu ile mesaneye girdiğini
düşündürtmektedir.
ÜROPATOJENLER
 ÜSİ’larının %85’ten fazlasından tek bir
bakteri sorumludur.Ancak nazokomiyal
infeksiyonlarda birden fazla mikroorganizma
etken olabilmektedir.
 USE en sık etken patojen E. Coli 
nazokomiyal enf. da da en sık
 Diabetiklerde  B grubu Streptokoklar
 Kateterli
Staf. Aureus
Bakteriyel Virülans Faktörleri
 150’den fazla E. Coli suşu bilinmesine karşın
bu enfeksiyonların çoğu O1, O2, O4, O6, O18,
O75 serotipleri ile oluşmaktadır.
 Akut Piyelonefritli çocuklardan izole edilen E.
coli suşlarının vajinal ve üroepitelyal hücre
yüzeylerine yüksek derecede yapışma özelliği
bilinmektedir. Buna karşın feçesteki ve
asemptomatik bakteriürili hastalardaki suşların
düşük bir yapışma özelliği vardır.
Bakteriyel Virülans Faktörleri
 Bu yapışma bakteriyel fimbria veya pili
aracılığı ile olmaktadır.
 Bu yapılar flagella yapısında olmayan, ince
protein çıkıntılardır.
 Bu pililer farklı hayvan eritrositlerini aglütine
etmesi ve farklı şekerlere göre
aglütinasyonun bloklanması durumuna göre
sınıflandırılırlar.
Bakteriyel Virülans Faktörleri
 Tip 1 pililer, Tip 2
pililer, p pili
 Böbrekte özellikle
tübüler
hücrelerinde ve
üroepitelyal hücre
yüzeylerinde p pili
reseptörleri vardır.
ÜRİNER SİSTEMİN SPESİFİK
ENFEKSİYONLARI







Tüberküloz
Gonore
Aktinomikozis
Kandidiazis
Şistozomiazis
Filariazis
Ekinokokkozis
 Seksüel yolla geçen
hastalıklar
*Gonokoksik üretrit
*Syfiliz
*Nongonokoksik üretrit
*Herpes
*L.venerum
*Şankroid
*Kondilloma akuminata
ÜRİNER SİSTEMİN NONSPESİFİK
ENFEKSİYONLARI
Gram (-) koklar









E. Coli
Klebsiella sp
Proteus mirabilis
Pseudomonas aer
Serratia sp
Citrobakter
Enterobakter sp
Gardnerella vag
Neiss. Gonorrhoeae
Gram (+) koklar





Staf. Aureus
Staf. Epidermidis
Staf. Saprophyticus
Strep. Faecalis
Strep. Bovis
Diğer patojenler






Chlamydiae (trachomatis)
Mycoplasmas (U. Urealyt.)
Fungi (candida sp)
Trichomonas vaginalis
Virusler
Zorunlu anaerob bakteriler
Üriner Sistem İnfeksiyonlarında Yaş Gruplarına Göre Epidemiyoloji
Yaş
Kadın
Prevalans
Risk faktörü
(%)
Erkek
Prevalans
(%)
Risk faktörü
<1
1
Anatomik veya fonksiyonel
ürolojik anomaliler
1
Anatomik veya fonksiyonel
ürolojik anomaliler
1-5
4-5
Konjenital anomaliler,
Vezikoüreteral reflü
0,5
Konjenital anomaliler,
Sünnetsizlik
6-15
4-5
Vezikoüreteral reflü
0,5
-
16-35
20
Cinsel temas, spermisid ve
Diyafram kullanımı
0,5
Homoseksüalite
Sünnetsizlik, HIV
İnfeksiyonu
36-65
35
Jinekolojik ameliyatlar,
Mesane prolapsusu,
Postmenopozal östrojen
eksikliği
20
Prostat hipertrofisi,
Obstrüksiyon, sonda
Kullanımı, cerrahi girişim
>65
40
36-65 yaş faktörlerine ek
Olarak inkontinans,
Kronik sonda kullanımı
35
36-65 yaş faktörlerine ek
Olarak inkontinans uzun
süreli sonda kullanımı
ÜSE TANISI
ÜSİ’nun kesin tanısı idrar kültürü ile
konur.
 İdrarın uygun şartlarda ve uygun şekilde
alınması önemlidir.
 Numune idrar örnekleri 2 saat içinde
bekletilmeden kültüre ekilmeli yada
buzdolabında veya uygun kimyasal katkı ile
saklanmalıdır.
İdrar kültürünün kabul edilebilir
alınma yöntemleri şöyledir:
 Dış genital organların dikkatle
yıkanmasından sonra orta akım
idrarının steril bir kaba alınması,
 Mesaneden suprapubik iğne
aspirasyonu veya tek sonda ile idrar
elde edilmesi,
 Kapalı kateter direnaj sistemindeki
tüpten idrarın steril tüpe aspirasyon ile
alınması şeklindedir.
GENİTOÜRİNER SİSTEM
ENFEKSİYONLARINDA SEMPTOMLAR










İrritatif veya Obstrüktif işeme semptomları
Suprapubik ağrı
Terleme-Titreme
Bulantı-Kusma
Yan ve/veya abdominal ağrı
> 38.5 0C Ateş
Rektal veya Perineal ağrı
Testislerde ağrı,kızarıklık ve ödem
Halsizlik,iştahsızlık
Bilinç bulanıklığı,konfüzyon-------- koma
Depolama (irritatif) İşeme (obstrüktif)
Pollaküri (Günlük
işeme sıklığı )
 Noktüri (Gece
işeme sıklığı)
Urgency/Urge
inkontinans
 Suprapubik ağrı
Dizüri (İşeme
esnasında üretral
ağrı)
Hesitancy (işemeye
başlarken bekleme)
 Azalmış akım
Projeksiyonda azalma
 Terminal dribbling
(İşeme sonrası
damlama)
İntermitancy (kesikli
işeme)
Rezidü hissi (Tam
boşalmama hissi)
Strongüri işeme
sonunda üretral ağrı
Hematüri
Ağrısız
Ağrılı
Total (işeme
boyunca)
İnisiyal (sadece
işeme
başlangıcında
Terminal (sadece
işeme sonunda
Ürolojide Ateş
Kadınlarda ateşe neden olan Erkeklerde ateşe neden olan
ürogenital enfeksiyonlar
ürogenital enfeksiyonlar
1.
2.
3.
4.
5.
Akut Piyelonefrit
Ksantogranülomatöz PN
Amfizematöz PN
Perirenal/Renal abse
Pyonefroz
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Akut Piyelonefrit
Ksantogranülomatöz PN
Amfizematöz PN
Perirenal/Renal abse
Pyonefroz
Akut Prostatit
Akut Epididimorşit
AKUT Piyelonefrit
 Böbrek parankim ve pelvis enfek.
 Tedavi edilmez ise skar ve fonks. kaybı 
KRY
 ETYOLOJİ:*E.Coli (%80)
*Proteus,Kleb,Pseud, Enterobakter, Staf.
diğer patojenler
*Asendan enf.
AKUT Piyelonefrit
 Klinik Bulgular:
* Ateş
*Yan ağrısı (KVAH)
*Sistitizm bulguları
*Taşikardi
*Abdominal distansiyon
*Terleme-Titreme
*Bulantı-kusma
Laboratuvar






Lökositoz
Sedimantasyon 
CRP 
PY’da sola kayma
TİT (Piyüri,bakteriüri,hematüri,silendir)
İdrar kültürü (+)
Radyoloji
 İVP
**Fonksiyonel gecikme
*Obstrüksiyon bulguları
 Abdominal US
 CT :72 satte ateş düşmez ise
 Ga-67 Radyonüklid İnceleme
Ayırıcı Tanı







Akut Sistit
A.Pankreatit
A.Kolesistit
A.Apendisit
Divertikülit
Bazal pnömoni
Zona zoster
Komplikasyonlar




Skarlaşma
Böbrek absesi
Sepsis ve septik şok
Amfizamatöz piyelonefrit
Hospitalizasyon Endikasyonları





Gebelik
Ürosepsis
65 yaş 
Düşkün, oral antibiyotik alamayan hastalar
Tedaviye yanıt alınamayan hastalar
TEDAVİ




Yatak istirihati
Hidrasyon
Analjezik,antipiretik,antiemetik
Antibiyotik: Komplike olgularda 3 hafta
,nonkomplike olgularda 2 hafta
Renal ABSE
 Böbrek parankiminde pürülan madde
birikimi
 Etken Gr(-) enterokoklar, stafilokoklar
 En önemli tanı aracı CT
 Tedavi : Drenaj + antibiyotik
Perinefrik ABSE
 Gerota fasyasını aşmayan parankim
dışındaki dokularda pürülan madde birikimi
 Diyabet ve taş öyküsü sık
 Renal abse ve travmalar sonrası hematom
veya ürinomun enfekte olması sonrası
gelişebilir
Amfizematöz PİYELONEFRİT
 Diyabet, obstüksiyon, taş, papiller nekrozda
sık
 Mortalite %45
 En sık etken E.Coli
 CT’ de böbrek lok.da gaz (+)
Kronik PİYELONEFRİT
 İnterstisiyel nefrit, reflü nefropatisi, kronik
atrofik piyelonefriti içerir
 Küçük skarlı atrofik böbrek
 Semptom ve FM bulguları hafif
 Bakteriyemi,HT,enfeksiyon taşı gibi
komplikasyonlar
Ksantogranülomatöz
PİYELONEFRİT
Tüm böbrek enf.’larının %1’i
%70 taş, %15 DM var
En sık etken proteus ve E.Coli
Mikroskopik incelemede lipit yüklü
makrofajlardan oluşan ksantom h.leri (+)
 Ateş (2/3),ağrı,kilo kayıbı,taş öyküsü ve
HT(%20),anemi,lökositoz, renal kitle




Ksantogranülomatöz
PİYELONEFRİT
 En önemli Tetkik yöntemi CT
 Ayırıcı tanı; RCC,Tbc,Piyonefroz
 Tedavi: NEFREKTOMİ
AKUT Bakteriyel Sistit
 En sık etken üropatojenler;
E.Coli,proteus,klebs, staf
 Vaginal akıntı ve Sistosel kolaylaştırıcı
faktörler
 Komplikasyonlar
* Üst üriner sisteme asendan yayılım
*Prostatit, epididimit
Semptomlar






Pollakiüri
* Noktüri
Dizüri
*Urgency
Hematüri
Çocuklarda E. Nokturna
Suprapubik ağrı
ATEŞ genellikle yok!
AKUT Bakteriyel Sistit
 Tedavi: antibiyoterapi ve semptomatik tedavi
KRONİK Bakteriyel Sistitler
*Devamlılık gösteren yada yılda 3 veya daha
fazla tekrarlayan arada asemptomatik
bakteriüri devreleri gösteren mesane
enfeksiyonu
Mesane ödemli, eritemli yer yer ülsere. İleri
evrede detrüsör etkilenirse kontrakte
MESANE
KRONİK Bakteriyel Sistitler
 Etyoloji ve semptomlar akut sistitle aynı
 Komplikasyonlar;
*Taş
*Prostatit
*Epididimit *VUR
*Kontrakte mesane
*Mallakoplaki Skuamöz hücreli ca
AYIRICI Tanı







Tbc Sistiti
Radyasyon Sistiti
İnterstistel Sistit
STERİL PYÜRİ
Eosinofilik Sistit
Kimyasal sisitit
Prostatit, üretrovajinit
Psikosomatik sendromlar
ÜRETRAL Sendrom
 Genellikle cinsel yönden aktif kadınlarda
görülen üropatoloji saptanmayan uzun süreli
inatçı suprapubik ağrı, sırt ağrısı,dizüri,
urgency,urge inkontinans yakınmaları ile
seyreden sendrom
 Teşhis Ürolojik+Jinekolojik+Nörolojik
ÜRETRAL Sendrom
 TEDAVİ:*Üretral dilatasyon
*Gümüş Nitratla Mesane instilasyonu
*Mesane eğitimi
*Psikoterapi
*Ürodinamik bozukluklarda antikolinerjik, 
bloker,miyorölaksan
PROSTATİTLER
 Ürogenital yakınmaların %25’i
 Erkelerin %50’i bir dönemde prostatit
geçirmekte
 Prostatitler
*Akut bakteriyel prostatit
*Prostat absesi
*Kronik bakteriyel prostatit
*Abakteriyel prostatitler
Akut Bakteriyel Prostatitler
 En sık etken
E.Coli,pseudomonas,strep.faecalis
 Ateş,titreme,bel/perineal ağrı,
pollakiüri,urgency,dizüri,halsizlik,
artralji,miyalji,infravezikal obs. bulguları
mevcut
 Lökositoz,piyüri.bakteriüri,hematüri
 Stamey Meares testi
Komplikasyonlar






Retansiyon
Abse
Sistit
Piyelonefrit
Epididimit
Sepsis
TEDAVİ
 Kinolonlar,TMP-SMX,Aminoglikozit,
Ampisilin
 İnfravezikal obs.   bloker
 Semptomatik tedavi-diyet
 Tedavi en az 30 gün
Kronik Bakteriyel Prostatitler
 Etken genelde birden çok. E.Coli
(%80),staf,strep,difteroid,strep.faecalis
 Klinik bulgular a.prostatitle aynı
 DRE’de prostat normal ya da düzensiz
 Ayırıcı tanı;üretrit,sistit,anal fissür,hemoroid ile
yapılmalı
 Stamey Meares testi
Kronik Bakteriyel Prostatitler
 TEDAVİ:*TMP-SMX ile 3-6 ay
*Kinolonlar 4-6 hafta
*prostatta taş veya pseud. Varsa 100mg
nitrofurantoin ile uzun süreli tedavi
*Semptomatik  bloker
*Cerrahi tedavi
AKUT Epididimoorşit
 Etyoloji:*Kabakulak (parotitden 3-4 gün sonra ),
*Piyojenik enf.’lar :E.Coli,Kleb, Pseud, Staf,
Strep
*Granulomatöz orşit
*Travmatik orşit
*Sistemik enf.’lar:Tbc,brucella, influenza,
lepra,tifo,fungus ,difteri, rubella,sifiliz, amibiazis
 KLİNİK Bulgular:Testiste ağrı ve şişlik,
*Ateş, bulantı, kusma
*Şiş ödemli ve hiperemik skrotum
*Testis palpasyonda büyük, sert ve ağrılı
*Üriner semptom eşlik edebilir.
Ayırıcı Tanı





A. Epididimit
Spermatik kord torsiyonu
Testis tm.
Travma
Bruselloz
Komplikasyonlar
 Atrofi: %30 spermatogenez bozukluğu
 Bilateral patolojilerde kalıcı sterilite
 Androjenik aktivite normal
TEDAVİ
 Piyojenik orşitlerde; antibiotik
 Granülomatöz orşitlerde; prednizolon 1-1.5mg/kg
 Kabakulak orşitlerinde;*Korda lidokain enj
*İnterferon 2a ve 2b
*GnRH analoğu
Analjezik,anipiretik,skrotal elevasyon,yatak istirihati
GONOKOKSİK ÜRETRİT
Gonore; seksüel geçişli bir mikroorganizma olan Neisseria
Gonorrhea ’nın müköz membran yüzeylerindeki pürülan
inflamasyonudur.
tutulabilir
Tüm
müköz
membranlar
Enfeksiyon etkeni bakteri ;
gonokok
(Neisseria gonorrhoeae)
hareketsiz,
kahve çekirdeği şeklinde
ikiz diplokok
Gram negatif
İnkübasyon dönemi genelde 3-10 gün arasında değişir.
Başlangıçta nötrofillerin içinde bulunmasına karşın,
kronikleştikçe ekstrasellüler olur.
Perinatal geçiş
Genitoüriner mukozaya
maruz kalma sonucu
oluşan neonatal göz
enfeksiyonlarının
profilaksisi standarttır.
Patofizyoloji:
•Neisseria gonorrhoeae, hemen her zaman cinsel ilişki ile bulaşır.
Gonokokların meatus mukozasına tutunması ile enfeksiyon başlar.
İltihab
yayılarak
ön
uretra
mukozasında
ilerler.
Hücre içi bakteriler, daha sonra iyi kanlanan subepitelyal dokuya geçer.
•Primer olarak erkeklerde üretrit ve kadınlarda endoservisit
şeklindedir.
Periuretral enfiltrasyon, sklerozis ile sonlanırsa uzun
seneler sonra ortaya çıkan sekonder darlıklar oluşur.
Eksternal sfinkter, ön uretradaki
iltihabın arka uretraya geçmesine
kolay kolay izin vermez.
Böylece gonore, ön uretraya
sınırlı bir enfeksiyon olarak kalır.
Genital enfeksiyonları takiben yaklaşık %1 oranında dissemine
gonokokkal enfeksiyon (DGİ) görülür.
Semptomlar;
rash,
ateş,
artralji,
migratuvar poliartrit,
septik artrit,
endokardit veya
menenjittir.
Gonorenin ana belirtisi pürülan, kirli koyu yeşil, sarı
renkli uretral akıntıdır.
Başlangıçta
uretrada yanma
eksternal meatusta kızarıklık
müko-pürülan bir akıntı
İki üç gün sonra
işerken yanma hissi
ağrılı ereksiyon
Eksternal meatustan gelen
pürülan uretral akıntı
İç çamaşırlarda bıraktığı tipik
lekeler
Tanı
Uretral akıntı, öncelikle boyasız ve serum fizyolojik ile
sulandırılarak trikomonas yönünden incelenmeli, daha
sonra bakteriyolojik yönden gram ve metilen mavisi ile
boyanarak incelemeye alınmalıdır.
Tipik intrasellüler diplokokların görülmesi durumunda,
kültür yapmaya bile gerek kalmaz.
Kültür özellikle farengial ve rektal hastalığı olanlarda
gereklidir.
Kuru ortamda gonokoklar hızla öldüğünden örnek, %10'luk
CO2‘li ortamda ekilmelidir (sulandırılmış çukulata agar)
Kültür belirli durumlarda kullanılır.
Klinik tanı açık değilse
Tedaviye rağmen sonuç elde edilemiyorsa
NONGONOKOKSİK
ÜRETRİTLER
Neisserie gonorrhoeae dışındaki etkenlerle olan basit
uretra enfeksiyonudur.
Uretrit olgularının yaklaşık %50'den çoğunu oluşturur.
Sosyo-ekonomik düzeyi iyi olan erkekler arasında sıkça
rastlanır.
Chlamydia trachomatis
Ureplasma urealyticum
Mycoplasma Hominis
Hem klamidya enfeksiyonu hem de gonorenin birlikte
olduğu uretrit olgusunda, N. gonorrehoeae'nın
inkübasyon dönemi kısa olduğu için, önce gonoreye
özgü akıntıya uygulanan tedaviden sonra, gonokoksik
olmayan uretrit tablosu ortaya çıkabilir.
Gonoreli olguların yaklaşık %15-35'inde nongonokoksik
uretritin de birlikte olduğu bir gerçektir
Diğer yandan akut uretritli erkeklerin %20-30'unda
uretral akıntı kültüründe N.gonorehoeae, C.trachomatis
veya U.urealyticum üretilememektediri
•Saydam, beyazımsı uretral akıntı başlıca
yakınma nedenidir.
Genellikle uretral akıntı azdır
Meatal kabuklanma veya iç çamaşırda iz
bırakan akıntı, sabah ilk idrardan
önceye sınırlı kalır
Bazan akıntı olmaksızın yalnız uretral
kaşıntıdan ve dizüriden yakınmalar vardır
Özenle sorulduğunda hastaların çoğunun
öncesinde 7-21 gün arasında geçen süreçte,
kuşkulu bir cinsel ilişki öyküsü öğrenilir.
Servikal klamidya enfeksiyonu bulunan kadınla
ilişkide bulunanlarda asemptomatik enfeksiyon
olasılığı yüksektir
Tedavi edilmese bile yakınmalar, hastaların
yaklaşık yarısında 1-3 ay içinde geriler ve kaybolur.
Bu yüzden asemptomatik hastaların kaçta kaçının
enfeksiyon etkenini taşıdığı ve potansiyel
enfeksiyon kaynağı olduğu tartışma konusudur.
Kuşkulu durumda sabah idrarının ilk bölümünün
mikroskopik incelenmesinde uretrite uyan bulgular
saptanır.
Gram boyası ile boyanan uretral sürüntünün,
immersiyon mikroskobuyla incelenmesinde, her görme
alanından 4'ten çok polimorf nüveli lökosit varlığı
uretrit için kanıt sayılır.
Aynı şekilde asemptomatik klamidya uretritinde gram
boyalı sürüntünün incelenmesinde de lökositler
görülür.
C. trachomatis için en iyi kültür örneği, 2-3 cm. uretra
içi sürüntüden elde edilir.
Bu amaç için kalsiyum alginatlı veya pamuk uçlu
eküvyon yerine dakron uçlu olanı kullanılır.
Hücre
dışı
klamidya
cisimciklerinin
tanımlanmasına dayanan floresan konjuge
monoklonal
antikor
kullanımıyla
C.
trachomatis uretrit tanısı yarım saatta
alınmaktadır.