(fr. Conseil de l'Union européenne; ang. Council of the European Union)

Download Report

Transcript (fr. Conseil de l'Union européenne; ang. Council of the European Union)

(fr. Conseil de l'Union européenne;
ang. Council of the European Union)
Główny organ decyzyjny Unii Europejskiej, posiada
siedzibę w Brukseli, a jedynie w kwietniu, czerwcu
i październiku spotkania mają miejsce
w Luksemburgu. Dawniej była nazywana Radą
Ministrów lub Radą Ministrów Unii Europejskiej.
Rada UE przybrała obecną nazwę na mocy własnej
decyzji w 1993 roku. Jednakże w traktatach
stanowiących podstawę Unii cały czas widnieje
nazwa Rada, gdyż do 30 listopada 2009 roku była
oficjalnie nie organem Unii, ale Wspólnot
Europejskich.
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
W Skład jej wchodzą Ministrowie Państw Członkowskich (po jednym z każdego),
zmieniający się w zależności od przedmiotu obrad. Najważniejsza jest tzw.
Rada do spraw Ogólnych złożona z ministrów spraw zagranicznych. Oprócz niej jest
także Rada Specjalna - tzw. Branżowa
w jej skład wchodzi taka sama liczba
ministrów innego resortu, np.: rolnictwa, przemysłu, spraw wewnętrznych itd.
Razem istnieje dziesięć możliwych konfiguracji Rady:
Rada ds. Ogólnych
Rada ds. Zagranicznych
Rada ds. Gospodarczych i Finansowych (Ecofin)
Rada ds. Wymiaru Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (JHA)
Rada ds. Zatrudnienia, Polityki Społecznej, Zdrowia i Ochrony Konsumentów
Rada ds. Konkurencyjności
Rada ds. Transportu, Telekomunikacji i Energii
Rada ds. Rolnictwa i Rybołówstwa
Rada ds. Środowiska
Rada ds. Edukacji, Młodzieży i Kultury.
Przewodniczącym Rady jest minister z kraju sprawującego aktualnie prezydencję.
Prezydencja Rady przypada co pół roku na kolejne państwo członkowskie.
Prezydencja Rady trwa sześć miesięcy i pełnią ją rotacyjnie poszczególne Państwa Członkowskie.
Rada pełni rolę decyzyjną i koordynacyjną.
• Rada Unii Europejskiej uchwala akty prawne,
na ogół w drodze procedury współdecyzji
z Parlamentem Europejskim.
• Rada UE określa i wdraża wspólną politykę
zagraniczną i bezpieczeństwa Unii na podstawie
ogólnych wytycznych Rady Europejskiej.
• Rada i Parlament Europejski są uprawnione
do uchwalania budżetu Wspólnoty.
• Rada koordynuje działania Państw
Członkowskich i przyjmuje środki w zakresie
współpracy policyjnej i sądowej w sprawach
karnych.
• Rada zawiera w imieniu Wspólnoty i Unii
umowy międzynarodowe pomiędzy
Wspólnotą a innymi krajami lub organizacjami
międzynarodowymi.
• Rada koordynuje ogólną politykę gospodarczą
Państw Członkowskich.
KOMPETENCJE RADY UNII
EUROPEJSKIEJ
Prawodawcze:
- wydawanie aktów prawotwórczych (rozporządzenia,
dyrektywy, decyzje)
- wydawanie aktów nie mających mocy prawnie wiążącej
(zalecenia, opinie, memoranda, stanowiska)
- wzywanie Komisji Europejskiej do określonych działań, w tym
do inicjatywy ustawodawczej
- zmiana traktatów założycielskich
- kompetencje w zakresie zawierania umów
międzynarodowych - negocjuje je Komisja Europejska
- decyzje dotyczące zawierania wzmocnionej współpracy
Kreacyjne:
-zatwierdzanie list członków Komitetu EkonomicznoSpołecznego
-prawo składania wstępnego projektu budżetu
przysługuje Komisji i jest on następnie przedkładany Radzie,
która działając większością kwalifikowaną ustala projekt
budżetu, przesyłając go następnie do Parlamentu, aby ten
wydał opinię. Rada Unii Europejskiej decyduje o kształcie
wydatków obligatoryjnych, Parlament Europejski zaś
o nieobligatoryjnych.
- koordynuje politykę gospodarczą w przypadku braku
kompetencji wyłącznych Wspólnoty
- realizuje politykę w ramach II i III filaru
Kontrolne:
- może kierować skargi do Trybunału Sprawiedliwości Unii
Europejskiej o stwierdzenie nieważności aktów prawa
wspólnotowego, oraz skargi na bezczynność organów
•
•
•
•
•
Obrady mogą być tajne lub jawne; jawne są posiedzenia, podczas których Rada
obraduje i głosuje nad projektem aktu prawodawczego.
Członkowie Rady reprezentują interesy poszczególnych państw.
Przedstawiciele państw muszą uczestniczyć osobiście (wyjątkowo dopuszczalny jest
pełnomocnik).
Posiedzenia Rady są przygotowywane przez Komitet Stałych
Przedstawicieli (COREPER) składający się z ambasadorów państw członkowskich
akredytowanych przy Wspólnotach. Decyzje w mniej kontrowersyjnych sprawach
są podejmowane przez COREPER i tylko formalnie zatwierdzane przez Radę.
W zależności od istotności sprawy Rada podejmuje decyzje w trojaki sposób:
– większością zwykłą – jest to domyślny sposób podejmowania uchwał, jednak
w praktyce stosuje się go tylko do spraw technicznych;
– większością kwalifikowaną – obecnie uchwala się tak większość decyzji
merytorycznych ;
– jednomyślnie – dawniej sposób stosowany najczęściej, po zmianach
wprowadzonych przez jednolity akt europejski, traktat amsterdamski, traktat
nicejski i traktat lizboński (stopniowo ograniczono jego używanie na rzecz
większości kwalifikowanej)
Wstrzymanie się od głosu nie stoi na przeszkodzie do jednomyślnego podjęcia
uchwały.
•
•
•
•
•
http://www.consilium.europa.eu
http://www.wikipedia.org
http://www.europa.eu
http://www.prezydencjaue.gov.pl
http://www.polskawue.gov.pl