wprowadzenie do filozofii edukacji
Download
Report
Transcript wprowadzenie do filozofii edukacji
[email protected]
PODSTAWY FILOZOFII
Co to jest filozofia i dlaczego mamy się jej
uczyć?
Co ma filozofia wspólnego z pedagogiką.
Filozofia edukacji – filozofia pedagogiki.
Proponowana tematyka zajęć.
Co należy zrobić, aby przejść kurs?
UPRZEDZENIE DO FILOZOFII
„Wiem, że jesteście uprzedzeni do tego przedmiotu: jest
bezużyteczny, tego, o czym mówi prowadzący, nie da się
się zrozumieć, jest mnóstwo pytań, na które nie ma
odpowiedzi, a wszystko sprowadza się nierzadko do
zapisywania wykładu pod dyktando, czemu towarzyszy
drętwienie nadgarstków, i tak dalej”.
M. Onfray, Antypodręcznik Filozofii
Michel Onfray radzi kiedy spalić nauczyciela filozofii:
1) kiedy lubuje się w trudnym języku (żargon
naukowy)
2) kiedy pasjonują go „dziwne” pytania
3) kiedy stawia jedynie pytania bez próby odpowiedzi
Każdy z typów, czy też typy mieszane – na stos!
NORMALNI LUDZIE NIE STUDIUJĄ FILOZOFII
Z DRUGIEJ STRONY W BIULETYNIE REKLAMOWYM
WSAP W BIAŁYMSTOKU:
„TO FILOZOF WYBIERA SOBIE PRACĘ, A NIE PRACA
FILOZOFA”
DALEJ W KWESTII „KWALIFIKACJI ABSOLWENTÓW”:
„(...) JEŚLI CHCESZ ROZWINĄĆ W SOBIE ZDOLNOŚĆ
PERFEKCYJNEGO
ROZUMOWANIA,
ANALIZOWANIA,
DIAGNOZOWANIA
PROBLEMÓW
I
ZNAJDOWANIA
WŁAŚCIWYCH ROZWIĄZAŃ, WYBIERZ FILOZOFIĘ. POZNASZ
CENNĄ
WIEDZĘ
I
PRAKTYCZNE
UMIEJĘTNOŚCI,
POZWALAJĄCE NA ODNAJDYWANIE SIĘ W CORAZ TO
NOWYCH WARUNKACH”
KARIERA W BANKOWOŚCI, PUBLIC RELATION,
MARKETINGU, REKLAMIE STOI OTWOREM!!
„Filozofia jako zawód, filozofia istniejąca w określonych
strukturach, przykra często praca poddana zewnętrznej
kontroli rynku i administracji, w znacznym stopni nadaje
charakter dziedzinie. Istotniejsze stają się przepisy BHP, niż
odwaga rozumienia. Dotrwanie do emerytury, konserwacja
status quo i jego obrona za przetrwanie i nie znów taki ciężki
chleb, a i kawior i wino do tego. Skorumpowana myśl, myśl
rozbrojona przez etat, który, przywołam ponownie mojego
przyjaciela, staje się Bogiem. To on określa co warto mówić, o
czym warto pisać, czym warto i jak się zajmować – tym, co
najmniej istotne, tym, co nie posiada pazurów i zębów. Mało
tego, wyrywanie zębów, przycinanie pazurów, rozbrajanie
myśli wywrotowej jest głównym zajęciem zawodowych
filozofów – zawodowych kontrrewolucjonistów”.
NAUCZYCIEL FILOZOFII NIE JEST FILOZOFEM
ETAT I INSTYTUCJONALIZACJA FILOZOFII
JAKO DYSCYPLINY DZIAŁA DESTRUKCYJNIE
NA FILOZOFIE
„Zawodowi filozofowie nie są specjalistami od
problemów, ale od myślicieli, od koncepcji pewnych
filozofów. Produkuje się kolejne komentarze: prace
doktorskie, prace habilitacyjne, czy nawet późniejsze
książki akademickie, niby wolne i swobodne,
powielają jedynie to co powiedziane.”
TYPOWY
FILOZOFII”
NIEMNIEJ
SPOSÓB
PROWADZENIE
„WSTĘPU
DO
HISTORIA FILOZOFII NIE JEST FILOZOFIĄ I
MOŻE BYĆ NAUKĄ POMOCNĄ A NIE „JEDYNĄ”
„DEBILIZACJA”
JEST
CZĘSTYM
ZJAWISKIEM – W PEWNYM SENSIE
KONIECZNYM – TAK JAK CZASAMI
TRZEBA ZRESETOWAĆ SYSTEM.
POZA TYM, ALKOHOL ZAWSZE POMAGAŁ
FILOZOFOM W ZMAGANIACH Z „NATURĄ
RZECZY”
SOKRATES SŁYNĄŁ m.in. Z TEGO, ŻE
MIAŁ „MOCNY ŁEB”
FILOZOFIA JAKO „UMIŁOWANIE
MĄDROŚCI”, JEJ POSZUKIWANIE.
FILOZOF MIŁOŚNIK MĄDROŚCI. OD
ETYMOLOGII SŁOWA FILOZOFIA – FILO
(MIŁOWAĆ) ZOFIA (MĄDROŚĆ)
WIELOZNACZNOŚĆ „MĄDROŚCI”
„NURT NAUKOWY”
„NURT EGZYSTENCJALNY”
METAFIZYKA (ONTOLOGIA) – NAUKA O BYCIE
EPISTEMOLOGIA – NAUKA O POZNANIU
ETYKA
ESTETYKA
LOGIKA
MOŻE TEŻ ISTNIEĆ FILOZOFIA CZEGOŚ: POLITYKI, BIZNESU,
NAUKI, itd..
„Rzec by się chciało wręcz, że
dopiero pedagodzy potrafią
nadać filozoficznym pomysłom
autentyczne życie, oblec je w
ciało,
pokazać,
że
są
potrzebne i użyteczne”
(J. Mizińska, Od Redakcji, [w:] Colloquia Communia, nr 2, 2003, s. 8)
Pierwszym jest stymulacja myślenia o “genezie i źródłach wiedzy”, które
występują jawnie lub są ukryte, a które wpływają na praktykę. Taka
refleksja ma chronić przed dogmatyzmem, stawiać pytanie o
prawomocność podstawowych założeń.
Pożytek drugi, to rozwój świadomości krytycznej, poprzez poznanie
genezy dyscypliny (pedagogika wywodzi się z filozofii).
Trzecim jest wpływ filozofii na umiejętność kształtowania racjonalnego
myślenia o wychowaniu, w którym chodzi przede wszystkim o
rozumienie wiedzy, nie jej akumulację.
Czwarty - jest przewodniczką w świat ponowoczesny oraz gwarantem
odpowiedniego dystansu. Ochroną przed schematami medialnymi i
rynkowymi.
Piąty pożytek, to pożytek kompetencyjny.
„Filozofia może wyposażyć pedagogów w kompetencję językową i
znajomość kodów (stereotypów) kulturowych, umożliwiających
dekodowanie (rozumienie i interpretację) oraz tworzenie tekstów w
ramach kultury (kultur) i humanistyki.
Szóstym - inspiracja do namysłu etycznego.”
Siódmy - funkcja terapeutyczna.
M. Kardaczyńska, O pożytkach jakie pedagog z filozofii mieć może, [w:] Colloquia
Communia, nr 2, 2003, s. 123.
„Dla mnie ważniejsza jest filozoficzność
wpisana w postawę, której wartość
rozstrzyga się nie w polu tekstów i treści z
góry kwalifikowanych jako filozofia, ale
w obszarze szczególnego wysiłku
obcowania z tekstami kultury także poza
akademicką humanistyką”.
L. Witkowski, “Filozoficzność” w kształceniu pedagogów jako otwieranie
(się) na humanistykę, [w:] Colloquia Communia, nr 2, 2003, s. 103.
CELE/NORMY/WARTOŚCI
PODMIOT/CZŁOWIEK/MONSTRUM
RACJONALNOŚĆ/ROZUM/CIAŁO
ROZKŁAD JAZDY
„Filozoficzne pytania pojawiają się wszędzie
tam,
gdzie
żyją
ludzie.
Studenci
odkrywają,
że
filozofia
nie
jest
abstrakcyjną, odległą dyscypliną, lecz
tak samo jak myślenie sokratejskie wnika
w przestrzeń ludzkiej codzienności – w
rozważania na temat życia i śmierci,
aborcji i zemsty, instytucjonalnego
wymiaru sprawiedliwości i religii. Filozofia
pojawia się zawsze, gdy ludzie znajdują
odwagę samodzielnego myślenia i
wątpienia na sposób sokratejski”.
M. C. Nussbaum, W trosce o człowieczeństwo, s. 27-28.
Głównym celem zajęć jest przybliżenie studentom i
studentkom zagadnień związanych z uprawianiem
filozofii, obecności tejże w pedagogice, jak również
filozoficznemu podejściu do edukacji. Przekraczając
granice “akademii” i jej gustu odnajdują filozoficzne
motywy w szeroko rozumianej codzienności, tropią
powiązania pedagogiki i filozofii. Zdobywają nie
konkretną wiedzę, ale raczej rozwijają umiejętność
“filozoficznego podejścia”, problematyzacji i analizy. W
efekcie
powinni
podnieść
swoją
umiejętność
autorefleksji, jak i rozwinąć świadomość teoretyczną. Nic
już nie będzie takie samo.
Paradygmaty, kolektywy myślowe,
Nowoczesność i
filozofia i pedagog wygnany,
ponowoczesność
granica, nomadyzm i maszyny
edukacyjne
dydaktyczne
To, co pedagogiczne, to co
Czytanie i kultura masowa /lalki
filozoficzne i to co polityczne
Rousseau, kobiety i monstrum
My, kajdaniarze osobliwi – Mit
Humanizm i antyhumanizm –
Stirner i problem „ja”
Jaskini
Reprodukcja i opór, fabryki
Filozof jako miłośnik – Uczta –
Eros i pedagogika
Sokrates jako nauczyciel
Wyzwanie oświecenia – Kant,
Foucault, Szkoła Frankfurcka
Skok i destrukcja /Fight Club
Działanie językowe i masowe
tortury w klasie szkolnej
Nauczyciel jako suweren
Infrapolityka i infrapedagogika
PRZYŚWIECAĆ NAM BĘDZIE HASŁO
OŚWIECENIA:
MNIEJ ODWAGĘ UŻYWAĆ SWOJEGO
ROZUMU
BĘDZIEMY ZADAWAĆ PYTANIA Z SENSEM
BĘDZIEMY UŻYWAĆ TERMINÓW, ALE STARAĆ SIĘ JE
PRZEKŁADAĆ NA MOWĘ POTOCZNĄ
BĘDZIEMY POSZUKIWAĆ ODPOWIEDZI, CO NIE ZNACZY, ŻE
SIĘ NAM UDA
ZASADY ZALICZENIA KURSU
„KAŻDEGO DNIA, CZY TEGO CHCE CZY
NIE, UCZEŃ WCHODZI NA SALĘ
SĄDOWĄ, GDZIE STAJE PRZED
SĘDZIAMI, OSKARŻONY O
DOMNIEMANĄ IGNORANCJĘ. DO NIEGO
NALEŻY UDOWODNIENIE SWOJEJ
NIEWINNOŚCI. MUSI ZWRÓCIĆ NA
ŻĄDANIE, JAK POKARM, TWIERDZENIA,
REGUŁY, DATY, DEFINICJE, KTÓRE
ZAPEWNIAJĄ MU NA KONIEC ROKU
WYZWOLENIE”
RAOUL VANEIGEM