Transcript power point.ระบบท้องถิ่นเกาหลีใต้(อ.ชำนาญ)

การปกครองท้ องถิน่ ประเทศเกาหลีใต้
(สาธารณรัฐเกาหลี)
แม้ ว่าประเทศเกาหลีใต้ เป็ นรัฐเดีย่ ว มีการแบ่ งการบริหารราชการ
แ ผ่ น ดิ น อ อ ก เ ป็ น ๒ ร ะ ดั บ คื อ รั ฐ บ า ล ก ล า ง
ในระดับชาติ และระดับท้ องถิ่น แต่ ประเทศเกาหลีได้ กลับทาให้
องค์ กรปกครองส่ วนท้ องถิ่นมี ความเข้ ม แข็งเพื่อเป็ นรากฐาน
ในการพัฒนาประเทศ
ประเทศเกาหลีใต้ มี ดินแดนเล็กกว่ าประเทศไทย โดยมี เนื้ อที่
เพียง ๒๒๒,๐๐๐ ตารางกิโลเมตร และมีประชากรกว่ า ๗๑ ล้ านคน
ด้ วยประชากรและดินแดนที่มากมายเช่ นนี้ การดูแลและจัดบริ การ
สาธารณะให้ เพียงพอแก่ ความต้ องการของประชาชนในประเทศ จึง
เป็ นภารกิจที่ท้าทายความสามารถในการบริ หารจัดการของรั ฐบาล
เป็ นอย่ างมาก
การท าให้ องค์ กรปกครองส่ วนท้ องถิ่ น มี ค วามเข้ มแข็ ง
จึ ง กลายเป็ นทางเลือ กหนึ่ ง ที่ รั ฐ บาลเกาหลีใ ต้ ใ นยุ ค ปั จ จุบั น ก าลัง
พยายามทาให้ เกิดขึ้น ดังจะเห็นได้ จากความพยายามในการแก้ ไข
กฎหมายว่ า ด้ ว ยการปกครองท้ อ งถิ่ น หลายต่ อ หลายครั้ ง เพื่อ ให้
องค์ กรปกครองส่ วนท้ องถิ่นของเกาหลีใต้ มีสมรรถนะในการบริ หาร
จั ด การมากขึ้น ในขณะเดี ย วกัน ก็พ ยายามจะท าให้ เกิดความเป็ น
ประชาธิปไตยไปพร้ อม ๆ กัน ด้ วย
ทั้งที่อาจกล่ าวได้ ว่า การปกครองท้ องถิ่นในเกาหลีใต้ เพิ่งจะมี
การปฏิรูปกันอย่ างจริ งจังเมื่อไม่ กี่ปีที่ผ่านมานีเ้ อง โดยรั ฐธรรมนู ญ
ของเกาหลีใต้ มีบทบัญญัติรองรั บองค์ กรปกครองส่ วนท้ องถิ่ นของ
เกาหลีใต้ แปรเปลีย่ นตามสถานการณ์ ทางการเมืองในระดับชาติ ไม่ ว่า
จะเป็ นช่ วงสงครามเกาหลีทีทาให้ การปกครองท้ องถิ่นของเกาหลีใต้
ต้ องหยุดชะงักลง หรื อจะเป็ นการเข้ าสู่ อานาจของรั ฐบาลเผด็จการ
ของปัก จูง ฮี ก็ตาม
แต่ อ ย่ า งไรก็ ต าม เกาหลีใ ต้ ก็มี ก ฎหมายว่ า ด้ ว ยการปกครอง
ท้ องถิ่น ฉบับแรกตั้งแต่ ปี ค.ศ. ๑๙๔๙ (Local Autonomy Act
in ๑๙๔๙) และได้ มีการแก้ ไขกฎหมายฉบับนี้หลาต่ อหลายครั้ ง
เพื่อให้ การปกครองท้ องถิ่นมีความเข้ มแข็งและกฎหมายที่ บังคับใช้
อยู่ ใ นปั จ จุ บั นมีการแก้ ไขปรั บปรุ ง เมื่อปี ค.ศ. ๑๙๙๕ ซึ่ งมีเนื้อหา
สาระที่เป็ นประชาธิปไตยมากที่สุด นับตั้งแต่ ปี ค.ศ. ๑๙๔๙ เป็ นต้ น
มา ซึ่ ง ถื อ ว่ า มี ก ารกระจายอ านาจสู่ ท้ องถิ่ น มากขึ้ น กล่ า วคื อ
เปิ ดโอกาสให้ ท้ั ง ฝ่ ายบริ ห ารและฝ่ ายนิ ติ บั ญ ญั ติ อ งค์ ก รปกครอง
ส่ วนท้ องถิ่นทุกระดับมาจากการเลือกตั้งของประชาชนโดยตรง
รู ปแบบการปกครองส่ วนท้ องถิ่น (Local Government)
ส าหรั บ รู ป แบบของการปกครองท้ อ งถิ่ น นั้ น มี ๒
รู ปแบบได้ แก่ รู ปแบบทั่วไป (General Form) และรู ปแบบ
พิเศษ (Special Form)
๑. รูปแบบทัว่ ไป (General Form)
เป็ นรู ปแบบการปกครองท้ องถิ่นที่มีกระจายอยู่ทั่วเกาหลีใต้
ภายในการปกครองท้ อ งถิ่ น รู ป แบบทั่ว ไปเอง ก็ส ามารถแบ่ ง
ระดับชั้นออกเป็ น ๒ ระดับ ได้ แก่ ระดับบน (Upper Tier) และ
ระดับล่ าง (Lower Tier)
ระดับบน Upper Tier
ระดับบนได้แก่ จังหวัด (Province) หรื อ Do และ มหานคร
(Metropolitan)
ปั จจุบันเกาหลีใต้ มีท้ังหมด ๙ จังหวัด ได้ แก่ จังหวั ด Kyonggi,
จังหวัด Kangwon, จังหวัด Chungchogbuk, จังหวัด Chollabuk,
จั ง หวั ด Chollanam,
จั ง หวั ด Kyongsangkuk,
จั ง หวั ด
Kyonsangnam และจังหวัด Cheju และ ๖ มหานคร ได้ แก่ เมือง
Pusan, เมือง Taegu, เมือง Inchon, เมือง Kwangju, เมือง Taejon,
และเมือง Ulsan นอกจากนีก้ รุ งโซล (Sewoul Special Metropolitan)
ซึ่ งเป็ นเมืองหลวง เหตุที่กรุ งโซลถู กจัดให้ เป็ นการปกครองท้ องถิ่น
เขตพิเศษ เพราะเป็ นเมืองขนาดใหญ่ เป็ นอันดับ ๑ ของเกาหลี เป็ น
ศู นย์ รวมทางการค้ าและธุ รกิจ นอกจากนี้ยังเป็ นเมืองที่มีประชากร
อาศัยอยู่มากเป็ นลาดับต้ น ๆ ของโลกด้ วย
ระดับล่ าง (Lower Tier)
สาหรับองค์กรปกครองส่ วนท้องถิ่นระดับล่าง (Lower – Level)
ได้แก่ เมือง (City) และ Kun (County) ในปั จจุบนั จังหวัดทั้ง ๙
ของเกาหลีใต้ มีเมือง (City) และ Kun รวมกันทั้งสิ้ น ๑๕๘ แห่ง
นอกจากนี้ ทั้งเมือง (City) และ Kun (Country) ยังมี
หน่ ว ยงานสาขาที่ ช่ วยแบ่ ง เบาภาระของทั้ ง สององค์ ก รอี ก
นั่น ก็คือ Dong
(หมู่ บ้ า นของเขตเมื อ ง) และ Eup/Myon
(หมู่บ้านในเขตชนบท) โดยสถานะของทั้ง Dong/Eup/Myon
เป็ นเพีย งสาขาหรื อเครื่ องมื อ หนึ่งเท่ านั้ นที่ช่ว ยแบ่ งเบาภาระ
ให้ แก่ องค์ กรปกครองส่ วนท้ องถิ่นในระดับล่ าง
แผนภาพแสดงลาดับขั้นและโครงสร้างของการปกครอง
ส่ วนท้องถิ่นสาธารณรัฐเกาหลี
รัฐบาลกลาง
กรุงโซล
ส่ วนกลาง
มหานคร
ส่ วนท้องถิ่น
ระดับบน
จังหวัด
เขตปกครอง
(Ku 25)
เขตปกครอง
(๔๔)
Kun
86
City (72)
Kun
(86)
Dong
(530)
Dong
(745)
Eup/Myon
(8/38)
เขต
(Ku -21)
Eup/myon
(187/1, 192
Dong
(1,018)
ส่ วนท้องถิ่น
ระดับล่าง
หน่ วยงาน
สาขาท้ องถิ่น
ระดับล่ าง
๒. รูปแบบพิเศษ (Special Form)
นอกจากปกครองท้ องถิ่นในรู ปแบบทั่วไป ตามที่ได้ อธิบายไป
แล้ วนั้น เกาหลีใต้ ยังมีการจัดการปกครองท้ องถิ่นรู ปแบบพิเศษอีก
ซึ่ งสามารถแบ่ งออกได้ เป็ น ๒ ประเภท ได้ แก่ Local Association
และ Local Public Enterprise Associtation
๑) Local
Association หรื อ นิติบุคคลที่เกิดขึน้ เพื่อความ
ร่ วมมือกันระหว่ างองค์ กรปกครองส่ วนท้ องถิ่น เป็ นองค์ กรปกครอง
ส่ วนท้ อ งถิ่ น ชนิ ด หนึ่ ง ที่ ไ ด้ รั บ การรั บ รองโดยกฎหมาย Local
Autonomy Act แก้ ไขเพิม่ เติม ค.ศ. ๑๙๙๕ มีลกั ษณะเป็ นนิติบุคคล
ที่เกิดขึน้ จากความร่ วมมือขององค์ กรปกครองส่ วนท้ องถิ่ น ๒ แห่ ง
ขึ้นไป มีวัตถุ ป ระสงค์ และมีหน้ าที่ในการบริ หารงานอย่ างชั ดเจน
เช่ น มีหน้ าที่ด้านการศึกษา หรือ โรงเรียน เป็ นการเฉพาะในเขตของ
๒ องค์ กรปกครองส่ วนท้ องถิ่นที่เข้ ามาร่ วมมือกัน เป็ นต้ น
๒) Local Public Enterprise Asociation หรือ วิสาหกิจ
ที่เกิดจากความร่ วมมือกันขององค์ กรปกครองส่ วนท้ องถิ่น วิสาหกิจ
นี้ ถือเป็ นรู ปแบบของการปกครองส่ วนท้ องถิ่นประเภทหนึง่ ได้ รับ
การรับรองโดยกฎหมาย Local Public Enterprise Association Act
มีลกั ษณะเป็ นนิติบุคคล อยู่ภายใต้ การกากับดูแลขององค์ กรปกครอง
ส่ วนท้ องถิ่นที่ร่วมมือกันจัดตั้งขึน้ และบริหารงานโดยประธานหรือ
ผู้อานวยการวิสาหกิจท้ องถิ่น
Local Public Enterprise Association จะมีวัตถุประสงค์ ใน
การจั ด ตั้ ง อย่ า งชั ด เจนเป็ นการเฉพาะมี ลั ก ษณะคล้ า ยกั บ Local
Association แต่ การบริหารงานจะอยู่ภายใต้ ผู้บริหารที่มีความเป็ น
มืออาชีพมากกว่ า และต้ องอาศัยเทคนิคในการบริหารเป็ นการเฉพาะ
ส่ วนใหญ่ มักจะจัดตั้งขึน้ เพื่อรองรั บการบริ การสาธารณะพิเศษบาง
ประการที่ อ งค์ ก รปกครองส่ วนท้ อ งถิ่ น ไม่ มี ค วามรู้ เฉพาะด้ า น
อย่ างเพียงพอ
ในกรุงโซล มีองค์ กรปกครองส่ วนท้ องถิน่ ๒ ระดับ ได้ แก่
ระดับบน (Upper Tier) คือ กรุ งโซล ระดับล่ าง (Lower Tier)
ได้ แก่ เขตปกครอง และเขตปกครองมี Dong เป็ นสาขาทีช่ ่ วยใน
การบริหารงาน
ในมหานครทั้ง ๖ มีองค์ กรปกครองส่ วนท้ องถิ่น ๒ ระดับ ได้ แก่
ระดับบน (Upper Tier) คือ มหานครทั้ง ๖ ระดับล่ าง (Lower Tier)
ได้ แก่ เขตปกครอง หรื อ Kun (Country) แล้ วแต่ กรณี โดยในเขต
ปกครองจะมี Dong เป็ นสาขา ในขณะที่ Kun จะมี Euo หรือ Myon
เป็ นสาขาที่ช่วยในการบริหารงาน
ในจังหวัดทั้ง ๙ มีองค์ กรปกครองส่ วนท้ องถิ่น ๒ ระดับ ได้ แก่
ระดับบน (Upper Tier) คือตัวจังหวัดเอง ระดับล่ าง (Lower Tier)
คือ เมือง (City) หรือ Kun (Country) แล้ วแต่ กรณี โดยเขตเมือง จะ
มี Dong เป็ นสาขาที่ช่วยในการบริหารงาน ยกเว้ นแต่ ว่าถ้ าเมืองใดมี
ประชากรเกิน ๕๐๐,๐๐๐ คน จะมีเขต (Ku) ขึน้ มาอีกทาหน้ าที่เป็ น
องค์ กรระหว่ างกลางอีกชั้นหนึ่ง
โครงสร้ างภายในขององค์ กรปกครองส่ วนท้ องถิ่น
องค์ กรปกครองส่ วนท้ องถิ่นในเกาหลีใต้ มีโครงสร้ า งเพียง
รู ปแบบเดียวคือ รู ปแบบที่แยกฝ่ ายบริ หารและฝ่ ายนิติบัญญัติ
ออกจากกัน โดยทั้ง ๒ ส่ วนต่ างมาจากการเลือกตั้งโดยตรงของ
ประชาชนด้ ว ยกัน ทั้ ง คู่ หรื อ ที่ เ รามั ก เรี ย กกั น ว่ า รู ป แบบฝ่ าย
บริหารทีเ่ ข้ มแข็ง (Strong Executive)
โดยหัวหน้ าฝ่ ายบริหาร (The Chief Executive) มีชื่อเรี ยก
ที่แตกต่ างกันออกไปตามแต่ ประเภทขององค์ กรปกครองส่ วน
ท้ อ งถิ่ น เช่ น ถ้ า เป็ นจั ง หวั ด หั ว หน้ า ฝ่ ายบริ ห ารจะเรี ย กว่ า
ผู้ว่าราชการจังหวัด (Governor) หรื อถ้ าเป็ นในระดับเมื อง
จะเรียกว่ านายกเทศมนตรี (Mayor) เป็ นต้ น
อย่ า งไรก็ ต าม ก่ อ นที่ เ กาหลี ใ ต้ จ ะใช้ รู ป แบบขององค์ ก ร
ปกครองส่ วนท้ องถิ่นที่ผ้ ูริห ารมาจากการเลือกตั้งโดยตรงนั้ น
เกาหลีใต้ เคยในระบบการแต่ งตั้งหัวหน้ าฝ่ ายบริ หารจากรั ฐบาล
กลางโดยผ่ านกระทาวงบริ หารกิจการของรั ฐและกิจการภายใน
มาก่ อน ดังนั้น อาจกล่ าวได้ ว่าการปกครองท้ องถิ่นในเกาหลีใต้
เพิ่งจะเป็ นการปกครองท้ องถิ่นที่แท้ จริ งตามหลักทฤษฎีว่าด้ วย
การกระจายอานาจ เมื่อ ๑๕ ปี ที่ผ่านมานีเ้ อง
สภาขององค์ กรปกครองส่ วนท้ องถิ่นในเกาหลีใต้ มาจาก
การเลือกตั้งโดยตรงของประชาชนในพืน้ ที่ มีวาระคราวละ ๔ ปี
ภารกิจและอานาจหน้ าที่
การแบ่ งภารกิจและอานาจหน้ าที่ ว่ างานหรื อหน้ าที่ ใดเป็ น
ของรัฐบาลกลาง เป็ นขององค์ กรปกครองส่ วนท้ องถิ่นระดับบน
หรือระดับล่ างนั้น มีการระบุของเขตกว้ าง ๆ ไว้ ดังนี้
ตารางแสดงขอบเขตภารกิจและอานาจหน้ าที่
รัฐบาลกลาง
การดารงอยูแ่ ละรักษาไว้ซ่ ึงความมัน่ คงของรัฐ
 การวางแผน, การกาหนดนโยบาย, การควบคุม
นโยบายในระดับชาติ

องค์ กรปกครองส่ วนท้ องถิ่น


การรักษาไว้ซ่ ึงองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
การพัฒนาและปรับปรุ งบริ การสาธารณะให้แก่ประชาชนในพื้นที่
องค์กรปกครองส่ วนท้ องถิน่
ระดับบน
องค์กรปกครองส่ วนท้ องถิ่น
ระดับล่าง
กิจการนภาพกว้างของพื้นที่
 ให้บริ การสาธารณะแก่
ประชาชนในพื้นที่อย่าง
 กิ จการที่สร้างความเป็ นเอกภาพใน
ใกล้ชิด
พื้นที่
 หน้าที่ประสานงานและการตัดสิ นชี้
ขาดระหว่างองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
ภายในพื้นที่
 หน้าที่อื่นตามที่รัฐบาลกลาง
มอบหมาย

ความสั มพันธ์ ระหว่ างราชการส่ วนกลางและส่ วนท้ องถิ่น
เนื่องจากประเทศเกาหลี เป็ นประเทศที่ไม่ มีการปกครอง
ส่ วนภู มิ ภ าค ดัง นั้ น ความสั ม พัน ธ์ จึ ง เป็ นความสั ม พัน ธ์ จ าก
รั ฐบาลกลางไปสู่ องค์ กรปกครองส่ วนท้ องถิ่นเลย โดยสามารถ
แบ่ งความสั มพันธ์ ได้ ๒ ประเภท ดังนี้
๑. ความสั มพันธ์ ในแง่ การเสริมสร้ างและสนับสนุน
สมรรถนะให้ แก่ องค์ กรปกครองส่ วนท้ องถิ่น
สามารถแบ่ งออกได้ เป็ น ๓ ประเภท ดังนี้
(๑) การให้ คาแนะนาและคาปรึกษา
รั ฐมนตรี ว่าการกระทรวงบริ หารกิจการของรั ฐและกิจการภายใน
สามารถให้ คาแนะนาให้ คาปรึ กษาแก่ องค์ กรปกครองส่ วนท้ องถิ่ นได้
ในเรื่องใด ๆ ที่เกี่ยวกับการบริหารกิจการในท้ องถิ่น และในขณะเดียวกัน
รั ฐบาลก็สมารถขอข้ อมูลใด ๆ ที่เกี่ยวกับการบริ หารกิจการขององค์ กร
ปกครองส่ วนท้ องถิ่ น นั้ น ๆ ได้ เพื่ อ ให้ ค าปรึ ก ษาของรั ฐ บาลที่ มี
ประสิ ทธิภาพมากขึน้
(๒) การให้ เงินสนับสนุน
รั ฐ บาลกลางสามารรถให้ เ งิน สนั บ สนุ น แก่ องค์ กรปกครองส่ วน
ท้ องถิ่นใด ๆ ได้ หากองค์ กรปกครองส่ วนท้ องถิ่นนั้น ๆ สามารถพิสูจน์ ถึง
ความจาเป็ นในการขอเงินช่ วยเหลือนั้น ๆ ได้
ในเรื่ องนโยบายการให้ เงินสนับสนุนนี้ ปัจจุบันรั ฐบาลเกาหลีได้ ให้
ความส าคัญ เป็ นอย่ า งมาก เพราะรั ฐบาลเกาหลีไ ด้ ต ระหนั ก ดี ว่ า การ
กระจายอานาจทางการเงิน เป็ นสิ่ งที่จาเป็ นระดับต้ น ๆ ในการพั ฒนา
องค์ กรปกครองส่ วนท้ องถิ่น เพราะการปกครองท้ องถิ่นของเกาหลี ได้
นับว่ ามีความอ่อนแอค่ อนข้ างมากเมื่อเปรียบเทียบกับประเทศพัฒนาแล้ ว
ต่ าง ๆ เช่ น ญีป่ ุ่ น สหรัฐอเมริกา หรือฝรั่งเศส เป็ นต้ น
(๓) การสนับสนุนทางเทคนิค
การสนับสนุนทางด้ านนี้คือ การให้ การสนับสนุนด้ านการวิจัย
และพั ฒ นา ความรู้ ต่ า ง ๆ ที่ มี ลั ก ษณะเฉพาะค่ อ นข้ า งมาก เช่ น
การให้ ความรู้ ในเรื่องเทคนิคการกาจัดขยะโดยไม่ ก่อให้ เกิดมลพิษแก่
สิ่ งแวดล้ อมขององค์ กรปกครองส่ วนท้ องถิ่น ทั้งนี้ ท้ องถิ่นสามารถ
ขอความรู้ จากรั ฐบาลกลางได้ โดยตรงเลย ไม่ จ าเป็ นต้ อง
เสี ยงบประมาณมาเพือ่ การวิจัยและพัฒนาหาเทคนิคเหล่ านีอ้ กี
๒. ความสั มพันธ์ ในแง่ การตรวจสอบการทางานขององค์ กร
ปกครองส่ วนท้ องถิ่น
การตรวจสอบการทางานขององค์ กรปกครองส่ วนท้ องถิ่นของ
เกาหลีใต้ แบ่ งการตรวจสอบได้ ออกเป็ น ๓ ส่ วน คือ
(๑) การตรวจสอบจากรัฐสภาแห่ งชาติ (ฝ่ ายนิติบัญญัติ)
ตามมาตรา ๑๑๗ (๒) และมาตรา ๑๘ (๒) แห่ งรัฐธรรมนูญเปิ ด
โอกาสให้ รัฐสภาแห่ งชาติสามารถเข้ าไปตรวจสอบการทางานของ
องค์ กรปกครองท้ องถิ่นต่ าง ๆที่มีอยู่ทั่วประเทศได้ โดยเฉพาะการ
สื บสวนและสอบสวนถึงกรณีที่เป็ นข้ อสงสั ยว่ าอาจจะเกิดการทุจริ ต
ในการบริหารองค์ กรปกครองส่ วนท้ องถิ่นได้
โดยเฉพาะกฎหมายว่ าด้ วยการสื บสวนและสอบสวนการบริหาร
กิจการของรัฐ ได้ ให้ อานาจแก่ สภาในการเข้ าไปตรวจสอบการทางาน
ของรั ฐบาลรวมถึงองค์ กรปกครองส่ วนท้ องถิ่นอย่ างละเอียด โดยใช้
เครื่องมือต่ าง ๆ ที่รัฐสภาแห่ งชาติมอี ยู่ในการเข้ าไปตรวจสอบ
เช่ น การตั้ ง กระทู้ ถ ามประธานาธิ บ ดี นายกรั ฐ มนตรี และ
รั ฐมนตรี ว่าการกระทรวงบริ หารกิจการของรั ฐและกิจการภายใน
การสื บสวนข้ อเท็จจริ งต่ าง ๆ ในชั้ นกรรมาธิการ การเรี ยกหรื อเชิ ญ
ผู้ แ ทนขององค์ ก รปกครองส่ วนท้ องถิ่ น โดยการไม่ ผ่ า นร่ าง
พระราชบัญญัตงิ บประมาณประจาปี ต่ าง ๆ เหล่ านี้ เป็ นต้ น
(๒) การตรวจสอบจากรัฐบาลกลาง (ฝ่ ายบริหาร)
สามารถแบ่ งได้ เป็ น ๔ ประเภท ดังนี้
- การตรวจสอบและควบคุมโดยตรงจากรัฐบาลกลาง
- การแห้ ไขและยกเลิกสิ่ งที่เป็ นการกระทาที่ผดิ กฎหมายของ
องค์ กรปกครองส่ วนท้ องถิ่น
- การสื บสวนและสอบสวนองค์ กรปกครองส่ วนท้ องถิ่น
- การสั่ งให้ มกี ารทบทวนการพิจารณาต่ อการตัดสิ นใจของสภา
ขององค์ กรปกครองส่ วนท้ องถิ่น
(๓) การตรวจสอบโดยกระบวนการยุตธิ รรม (ฝ่ ายตุลาการ)
การตรวจสอบโดยวิธี นี้เป็ นการตรวจสอบโดยกระบวนการ
ทางการศาล โดยหากองค์ กรปกครองส่ วนท้ องถิ่ นกระท าการผิด
กฎหมายอย่ า งชั ด เจน ศาลยุ ติ ธ รรมสามารถเข้ า ไปด าเนิ น การ
พิจารณาคดีให้ ตามที่มผี ู้ฟ้องร้ อง
แนวโน้ มการพัฒนาองค์ กรปกครองส่ วนท้ องถิ่นในอนาคต
การปกครองส่ วนท้ องถิ่นในเกาหลีใต้ เพิ่งจะมีการปฏิรู ปกัน
อย่ า งจริ ง จั ง เมื่ อ ไม่ น านมานี้ (คล้ า ยกั บ ประเทศไทยภายหลั ง
ประกาศใช้ รัฐธรรมนูญฉบับปัจจุบัน) ดังนั้น การปกครองท้ องถิ่นใน
เกาหลีใต้ ยังต้ องอาศัยระยะเวลาในการพัฒนาอีกพอสมควร ประเด็น
การเสริมสร้ างสมรรถนะให้ แก่ องค์ กรปกครองส่ วนท้ องถิ่น และการ
กระจายอานาจหน้ าที่จากรัฐบาลกลางไปยังรัฐบาลท้ องถิ่นกาลังเป็ น
ที่สนใจในปัจจุบัน