Transcript wyklad VI

WYMIANA CIEPŁA
Dr inż. Piotr Bzura
Konsultacje: piątek godz. 10-12,
pok. 602 f
TEMAT VI: RUCH CIEPŁA PRZEZ WNIKANIE
(KONWEKTYWNE PRZENOSZENIE CIEPŁA)
1. PRZYPOMNIENIE WYKŁADU
POPRZEDNIEGO
2. PRZEJMOWANIE CIEPŁA PRZY WRZENIU
CIECZY
3. PRZEJMOWANIE CIEPŁA PRZY
SKRAPLANIU CIECZY
4. KONWEKCJA WYMUSZONA
POWTÓRKA
WYMIANA CIEPŁA MIĘDZY CIECZĄ A POWIERZCHNIĄ STYKAJĄCEGO SIĘ
Z NIĄ CIAŁA STAŁEGO POLEGA NA DWÓCH ZJAWISKACH:
•…………………
•…………………..
PIERWSZE ZJAWISKO ZARÓWNO W CIECZACH, JAK I W CIAŁACH
STAŁYCH OKREŚLONE JEST PRZEZ GRADIENT TEMPERATURY i
PRZEWODNOŚĆ CIEPLNĄ
DRUGIE NATOMIAST MA ZUPEŁNIE INNY CHARAKTER. WYMIANA CIEPŁA
JEST TU ŚCIŚLE ZWIĄZANE Z RUCHEM CIECZY. CZYLI ZALEŻY OD
WARUNKÓW POWSTANIA TEGO RUCHU i JEGO RODZAJU, OD RODZAJU
i WŁASNOŚCI FIZYCZNYCH CIECZY, OD KSZTAŁTU i WYMIARÓW
POWIERZCHNI itd.
PRZEJMOWANIE CIEPŁA MA WIĘC PRZEBIEG BARDZO ZŁOŻONY,
UZALEŻNIONY OD WIELU CZYNNIKÓW.
POWTÓRKA
1. WARUNKI POWSTAWANIA RUCHU CIECZY. ROZRÓŻNIAMY DWA
RODZAJE RUCHU W ZALEŻNOŚCI OD PRZYCZYN KTÓRE JE
POWODUJĄ:
• ……………..
• …………….
Pierwszy ruch cieczy powstaje wskutek różnicy gęstości
nagrzanych i zimnych jej cząstek ( - ………..). Powstanie i
intensywność tego ruchu są całkowicie określone przez warunki
cieplne zjawiska i zależą od rodzaju cieczy, różnicy temperatur i
objętości układu. Taki ruch nazywamy unoszeniem lub
konwekcją ……..
Drugi ruch cieczy powstaje przez nadawanie cząstkom cieczy
prędkości w sposób sztuczny Np. …….. Taki ruch zależy od
cieczy, jej własności fizycznych, temperatury, prędkości,
kształtu i wymiarów przewodu.
POWTÓRKA
2. WARUNKI CIECZY. Z HYDROMECHANIKI WIEMY, ŻE ISTNIEJĄ DWA
RODZAJE RUCHU CIECZY:
• ……………..
• ……………
W PIERWSZYM RUCHU CIECZY WSZYSTKIE CZĄSTKI PŁYNĄ W JEDNYM
KIERUNKU RÓWNOLEGLE DO ŚCIANEK KANAŁU. W DRUGIM NATOMIAST
CHAOTYCZNIE. PIERWSZY RUCH PRZECHODZI W DRUGI GDY ŚREDNIA
PRĘDKOŚĆ RUCHU CIECZY STAJE SIĘ RÓWNA LUB WIĘKSZA OD
KRYTYCZNEJ (ODKRYŁ TO ……………… NA PODSTAWIE DOŚWIADCZENIA
POLEGAJĄCEGO NA …………..)
W ZJAWISKACH PRZEJMOWANIA CIEPŁA RODZAJ RUCHU MA DUŻE ZNACZENIE.
PRZY RUCHU PIERWSZEGO RODZAJU WYMIANA CIEPŁA W KIERUNKU
PROSTOPADŁEJ DO ŚCIANKI ODBYWA SIĘ TYLKO NA ZASADZIE
PRZEWODZENIA (DUŻE OPORY CIEPLNE). PRZY DRUGIM RUCHU TAKI
SPOSÓB WYMIANY CIEPŁA ZACHODZI TYLKO W WARSTWIE GRANICZNEJ
PIERWSZEGO RUCHU NATOMIAST WEWNĄTRZ JĄDRA WYMIANA CIEPŁA
ODBYWA SIĘ WSKUTEK INTENSYWNEGO MIESZANIA SIĘ CZĄSTEK CIECZY.
KTÓRY Z TYCH RUCHÓW CIECZY JEST LEPSZY DLA WYMIANY CIEPŁA?
POWTÓRKA
3. WŁASNOŚCI FIZYCZNE CIECZY
• CIEPŁO WŁAŚCIWE – JEST TO ILOŚĆ CIEPŁA POTRZEBNA DO ……..
• GĘSTOŚĆ – MASA JEDNOSTKI OBJĘTOŚCI
• WSPÓŁCZYNNIK
WYRÓWNANIA TEMPERATURY
–
OKREŚLA
PRĘDKOŚĆ
ZMIANY
TEMPERATURY
W
NIEUSTALONYCH
ZJAWISKACH WYMIANY CIEPŁA
• LEPKOŚĆ – WYRAŻA SIŁĘ TARCIA ODNIESIONĄ DO JEDNOSTKI
POWIERZCHNI ZETKNIĘCIA SIĘ DWÓCH WARSTW CIECZY
ŚLIZGAJĄCYCH SIĘ JEDNA PO DRUGIEJ
POWTÓRKA
TEORIA ………. – JEST TO NAUKA O ZJAWISKACH PODOBNYCH
DWA ZJAWISKA SĄ …….. GDY WSZYSTKIE OPISUJĄCE JE POLA
WIELKOŚCI FIZYCZNYCH (TEMPERATURY, PRĘDKOŚCI, CIŚNIENIA)
SĄ PODOBNE, TZN ODPOWIEDNIE WIELKOŚCI FIZYCZNE W
ODPOWIADAJĄCYCH SOBIE PUNKTACH i CHWILACH OBYDWU
UKŁĄDÓW SĄ DO SIEBIE PROPORCJONALNE.
ZASADNICZE TWIERDZENIA TEORII …..MÓWI:
1. JAKI WIELKOŚCI NALEŻY MIERZYĆ
2. O SPOSOBIE OPRACOWANIE WYNIKÓW
3. JAKIE ZJAWISKA SĄ PODOBNE
POWTÓRKA
TEORIA ………. – JEST TO NAUKA O ZJAWISKACH PODOBNYCH
DWA ZJAWISKA SĄ …….. GDY WSZYSTKIE OPISUJĄCE JE POLA
WIELKOŚCI FIZYCZNYCH (TEMPERATURY, PRĘDKOŚCI, CIŚNIENIA)
SĄ PODOBNE, TZN ODPOWIEDNIE WIELKOŚCI FIZYCZNE W
ODPOWIADAJĄCYCH SOBIE PUNKTACH i CHWILACH OBYDWU
UKŁĄDÓW SĄ DO SIEBIE PROPORCJONALNE.
ZASADNICZE TWIERDZENIA TEORII …..MÓWI:
1. JAKI WIELKOŚCI NALEŻY MIERZYĆ
2. O SPOSOBIE OPRACOWANIE WYNIKÓW
3. JAKIE ZJAWISKA SĄ PODOBNE
PYTANIA DO WYKŁADU:
1. JAK WYGLĄDA ROZKŁAD TEMPERATUR PRZY PAROWANIU
KONWEKTYWNYM LUB POWIERZCHNIOWYM ?
2. JAK
WYGLĄDA
ROZKŁAD
TEMPERATUR
PRZY
WRZENIU
PĘCHERZYKOWYM ?
3. DLACZEGO WRZENIE BŁONOWE JEST NIEBEZPIECZNE?
4. JAKA JEST RÓŻNICA POMIĘDZY SKRAPLANIEM KROPELKOWYM A
BŁONOWYM?
5. NA CZYM POLEGA TRANSPORT PĘDU I ENERGII CIEPLNEJ DLA
RUCHU LAMINARNEGO PRZY KONWEKCJI WYMUSZONEJ?
6. NA CZYM POLEGA TRANSPORT PĘDU I ENERGII CIEPLNEJ DLA
RUCHU TURBULENTNEGO PRZY KONWEKCJI WYMUSZONEJ?
PRZEJMOWANIE CIEPŁA PRZY SWOBODNYM RUCHU CIECZY
Konwekcja swobodna w przestrzeni ograniczonej
W tym przypadku strumienie wznoszące wywołane gorącą ścianką nie mogą
się swobodnie rozwijać i kontaktują się bezpośrednio z prądami zstępującymi.
Na rysunkach podano kilka przykładów takich s z c z e l i n .
W nich to, przede wszystkim, ma miejsce konwekcja swobodna w ograniczonej
przestrzeni . Jeżeli pionowa szczelina jest szeroka, to prądy: wstępujący i
zstępujący nie oddziaływają na siebie i na obu ścianach konwekcja jest taka
sama jak w przestrzeni nieograniczonej.
W w ą s k i c h szczelinach wskutek wzajemnego oddziaływania
przeciwbieżnych strumieni tworzą się charakterystyczne komórki, w których
cyrkuluje płyn.
W szczelinach poziomych układ prądów zależy od kierunku przenoszenia
ciepła. Przy przenoszeniu ciepła z góry w dół cieplejsze warstwy układają się
na chłodniejszych (i gęstszych), tak że ruchy konwekcyjne nie powstają. Przy
grzaniu od dołu tworzą się charakterystyczne komórki cyrkulacyjne
intensyfikujące przenoszenie ciepła.
W szczelinach pierścieniowych tworzy się obszar płynu nieruchomego na dole
lub u góry, zależnie od kierunku grzania.
Konwekcja swobodna w przestrzeni ograniczonej
Szeroka
szczelina i
prądy nie
oddziaływują
na siebie
W wąskich
szczelinach
wskutek
wzajemnego
oddziaływania
oby strumieni
tworzą się
komórki, w
których
cyrkuluje płyn
Cieplejsze warstwy układają się na
zimniejszych i ruchów konwekcyjnych
brak
Tworzą się charakterystyczne komórki
cyrkulacyjne
WNIKANIE CIEPŁA W PRZESTRZENI OGRANICZONEJ
Jest skomplikowane ze względu na małe rozmiary rozpatrywanej powierzchni. Nie
można ustalić osobno współczynników α dla ogrzewania i chłodzenia płynu. Natężenie
przepływu ciepła oblicza się z równania na przewodzenie ciepła.
Z

Q
 A  T

Z
0 , 25
 0,18  Gr  Pr 

PRZEJMOWANIE CIEPŁA PRZY WRZENIU CIECZY
W stanie nasycenia temperatury cieczy i pary są jednakowe,
jeżeli obie fazy pozostają w równowadze cieplnej. Proces
wrzenia nie jest jednak procesem równowagowym: do
miejsca zmiany stanu skupienia doprowadzone być musi
ciepło parowania, a to oczywiście wymaga spadku
temperatury.
Tak więc podczas wrzenia temperatura cieczy jest zawsze
wyższa (chociażby o ułamek kelwina) od temperatury
nasycenia.
Za wrzenie właściwe uważa się proces, w którym na
powierzchni grzejnej tworzą się pęcherzyki pary. Wymaga to
odpowiedniej, minimalnej gęstości strumienia cieplnego.
PRZEJMOWANIE CIEPŁA PRZY WRZENIU CIECZY
WARSTWA
PRZYPOWIERZCHNI
OWA – PAROWANIE
GRA TU ROLĘ
UJEMNEGO ŹRÓDŁA
CIEPŁA
WARSTWA
GRANICZNA O
DUŻYM SPADKU
TEMPERATURY
ROZKŁAD TEMPERATUR PRZY PAROWANIU POWIERZCHNIOWYM
WZNOSZĄCE SIĘ W CIECZY PĘCHERZYKI MIESZAJĄ
INTENSYWNIE CIECZ PRZYCZYNIAJĄC SIĘ DO
WYRÓWNANIA TEMPERATURY W NIEJ
DUŻY SPADEK
TEMPERATURY
PRZY ŚCIANCE W
PORÓWNANIU ZE
SPADKIEM PRZY
POWIERZCHNI
CIECZY
JEŻELI CIECZ W
CAŁEJ OBJĘTOŚCI
JEST PRZEGRZANA
TO MOŻLIWE JEST
PAROWANIE DO
WNĘTRZA
PĘCHERZYKÓW CO
ZWIĘKSZA ICH
OBJĘTOŚĆ
ROZKŁĄD TEMPERATUR PRZY WRZENIU PĘCHERZYKOWYM
PRZEJMOWANIE CIEPŁA PRZY WRZENIU CIECZY
DLACZEGO
CIŚNIENIE
WEWNĄTRZ
PĘCHERZYKA
JEST WIĘKSZE
OD CIŚNIENIA
WODY?
DLACZEGO PĘCHERZYKI MOGĄ SIĘ TWORZYĆ TYLKO WTEDY GDY
POJAWIĄ SIĘ MIKROSKOPIJNE NIERÓWNOŚCI A NA POWIERZCHNI
IDEALNIE GŁADKIEJ KONIECZNE BY BYŁO OGROMNE NADCIŚNIENIE ŻEBY
POKONAĆ NAPIĘCIE POWIERZCHNIOWE?
WYKRES ZALEŻNOŚCI STRUMIENIA CIEPLNEGO OD PRZEGRZANIA
q krI
g  '"

  r  "4

2
24
"
KRYTYCZNE
WRZENIE
PĘCHERZYKOW
E – DALSZY
WZROST
TEMPERATURY
GRZANIA
SPOWODUJE
PRZESKOK DO
WRZENIA
BŁONOWEGO
ROZPOCZĘCIE
WRZENIA
PĘCHERZYKOWEGO
NADWYŻKA TEMPERATURU POWIERZCHNI GRZEJNEJ NAD TEMPERATURĄ
NASYCENIA
'"
'
WNIKANIE CIEPŁA (KONWEKCJA) PRZY ZMIANIE
STANU SKUPIENIA
Dla wody współczynnik α oblicza się z następującego wzoru:
 p 
  3,14   5 
 10 
0 ,15
 p 
  45,8   5 
 10 
0, 7

Q
  
A
0,5
 T 2,33
'    wody
PRZEJMOWANIE CIEPŁA PRZY SKRAPLANIU PAR
Gdy para zetknie się ze ścianką o temperaturze wyższej od
temperatury nasycenia dla danego ciśnienia pary, to nie wystąpi
skraplanie, a przejmowanie ciepła jest takie jak w gazach. Jeżeli
jednak temperatura ścianki jest niższa, to nastąpi skraplanie pary
zarówno wtedy, gdy para jest nasycona jak i gdy jest przegrzana
(jednak niezbyt wysoko).
Skraplanie pary może być b ł o n o w e , kiedy skropliny pokrywają
ściankę cienką warstwą spływającą swobodnie w dół lub
„zmiataną" przez strumień pary - albo k r o p l owe , kiedy wskutek
słabej zwilżalności ścianki przez ciecz ta ostatnia ściąga się w
krople, które spływają lub są zmiatane przez przepływającą parę.
PRZEJMOWANIE CIEPŁA PRZY SKRAPLANIU PAR
Skraplanie błonowe jest podstawowym
typem skraplania. Mimo że
współczynnik przejmowania ciepła jest
gorszy od skraplania kroplowego.
Jedynym oporem cieplnym jest błona
skroplin w której zachodzi
przewodzenie ciepła.
W odróżnieniu od prądów
konwekcyjnych w których zachodzi
zbliżanie się do ścianki i po oddaniu
ciepła wracają do rdzenia płynu, tu
mamy ruch pary tylko w jednym
kierunku – do ścianki. Podczas zmiany
fazowej oddaje ono ciepło skraplania,
zmniejsza wielokrotnie swą objętość i
osadza się na błonie cieczowej.
WNIKANIE CIEPŁA PRZY KONDENSACJI PARY. WNIKANIE CIEPŁA OD PARY DO
ŚCIANKI, KTÓREJ TEMPERATURA JEST NIŻSZA OD TEMPERATURY NASYCENIA.