Transcript احيائ قلبي ريوي

‫عنوان ‪:‬‬
‫احیای قلبی ریوی‪CPR‬‬
‫بهار ‪89‬‬
‫علل ایست قلبی‬
‫شامل؛ تاکیکاردی و فیبریالسیون بطنی (‪ 80-90‬درصد‬
‫موارد)‪ ،‬آسیستول‪ ،‬می باشند ‪ .‬عواملی که سبب بروز حاالت‬
‫فوق می شوند شامل؛ بیماریهای شریان کرونری (مانند‪،)MI‬‬
‫اختالالتی که سبب کاهش برون ده قلبی می شوند ( از جمله‬
‫نارسایی قلب و شوک کاردیوژنیک)‪ ،‬شوک آنافیالکسی‪،‬‬
‫بیماریهای دریچه ای قلب‪ ،‬عدم تعادل الکترولیتی‪ ،‬اسیدور‪،‬‬
‫هیپوکسمی‪ ،‬مسمومیت با داروها‪ ،‬آمبولی ریه و برق گرفتگی‬
‫می باشد از این بین‪ ،‬بیماریهای شریان کرونری شایع ترین‬
‫علت می باشد‪.‬‬
‫احیای قلبی ریوی‬
‫اقداماتی است که به منظور برقراری گردش خون و تهویه‬
‫ریوی در هنگام ایست قلبی ریوی انجام می شود‪.‬‬
‫ایست قلبی‬
‫متوقف شدن فعالیت قلب و گردش خون موثر را می گویند که‬
‫در این حالت خون و اکسیژن کافی توسط قلب به سلسله‬
‫اعصاب مرکزی و سایر اعضاء مهم و حیاتی بدن نمی رسد‬
‫ایست تنفسی‬
‫قطع ناگهانی فعالیت موثر تنفسی است اگر ادامه یابد در طی ‪1 – 3‬‬
‫دقیقه‪ ،‬ایست قلبی اتفاق می افتد‬
‫علل ایست تنفسی‬
‫شایع ترین علل ایست تنفسی شامل؛ انسداد راههای هوایی و خفگی‪،‬‬
‫‪ MI‬و وقفه قلبی‪ ، CVA ،‬اغماء‪ ،‬تصادفات‪ ،‬مسمومیت با داروها‪ ،‬و‬
‫استنشاق گازهای سمی می باشد‪.‬‬
‫عالیم ایست قلبی ریوی‬
‫•از بین رفتن هوشیاری‪ 6 – 12 :‬ثانیه بعد از ایست قلبی و‬
‫بطور ناگهانی ایجاد می شود‪.‬‬
‫•بی نبضی‪ :‬مهم ترین و قابل اعتمادترین عالمت ایست قلبی‬
‫ریوی در بالغین عدم وجودنبض کاروتید می باشد (شکل ‪- 1‬‬
‫‪ )9‬در اطفال کمتر از یک سال نبض براکیال لمس می شود‪.‬‬
‫•عدم وجود صداهای قلبی‪ :‬در سمع‬
‫• صداهای قلبی شنیده نمی شود‪.‬‬
‫•گشاد شدن مردمک چشم‪ 45 :‬ثانیه بعد از وقفه بعلت‬
‫نرسیدن خون کافی به مغز و تحریک سیستم سمپاتیک‬
‫مردمکها گشاد می شوند‪.‬‬
‫•قطع تنفس‪ 15-30 :‬ثانیه بعد از ایست قلبی اتفاق می افتد‪.‬‬
‫•رنگ پوست‪ :‬معموال رنگ پریده و سیانوتیک است‪.‬‬
‫زمان طالئی احیای قلب ریوی‬
‫فاصله زمانی بیم شروع مرگ بالینی و ایجاد تغییرات غیر‬
‫قابل برگشت در سلولهای مغز را زمان احیای قلبی ریوی می‬
‫گویند این زمان کوتاه و در حدود ‪ 4 – 6‬دقیقه می باشد ‪.‬‬
‫اگر در ثانیه های اول ایست قلبی ریوی ‪ CPR ،‬شروع شود‬
‫شانس موفقیت تا ‪ %90‬هم می رسد با هر دقیقه گذشت‬
‫زمان‪ 7-10 ،‬درصد از شانس بقای مددجو کاهش می یابد‪.‬‬
‫مراحل انجام احیای قلبی ریوی (‪)CPR‬‬
‫الف‪ :‬احیای قلبی ریوی پایه (‪)BCLS‬‬
‫مرحله ‪ BCLS‬در ‪ CPR‬خود شامل سه مرحله ‪،)Airway(A‬‬
‫‪ )Breathing(B‬و ‪)Circulation( C‬می باشد‪.‬‬
‫برای شروع کار ‪ ،CPR‬ابتدا بیمار را روی سطح سفت و‬
‫محکم به پشت می خوابانیم پاها تا حدی باالتر باشد اگر‬
‫مشکوک به صدمه تخاعی هستیم باید در هنگام برگرداندن‬
‫وی گردن مددجو حمایت شود‪.‬‬
‫باز کردن راه هوایی‬
‫• ‪A‬ابتدا راه هوایی و دهان بیمار تمیز می شود در این قسمت‬
‫توجه به نکات زی الزم است‬
‫•اگر شیئی خارجی ‪ ،‬دندان مصنوعی‪ ،‬آدامس‪ ،‬و غیره در‬
‫دهان باشد آن را خارج می کنیم‪.‬‬
‫•اگر ترشحات در دهان زیاد باشد یا فرد استفراغ کرده‪،‬‬
‫پارچه ای به دور انگشت پیچیده و دهان را تمیز می کنیم‬
‫•در صورت امکان از ساکشن استفاده می کنیم‪.‬‬
‫•اگر بیمار استفراغ می کند سر وی را به پهلو می چرخانیم‬
‫برای خارج نمودن اجسام خارجی در اطفال کوچک می‬
‫توانیم با یک دست پاهای او را گرفته و آویزان نموده یا چند‬
‫ضربه مالیم در ناحیه پشت و بین دو کتف وارد نموده تا جسم‬
‫خارج شود‬
‫اشخاص بالغ می توانیم او را بطرف جلو خم نموده‪ ،‬و یا‬
‫روی لبه صندلی یا پای خود قرار داده بطوریکه سر پایین تر‬
‫از بدن قرار گیرد و بعد یکسری ضربه های مالیم بین کتف‬
‫وی وارد می کنیم‪.‬‬
‫مانور هیملیچ‬
‫در این روش فرد کمک کننده باید در پشت فرد مصدوم قرار‬
‫بگیرد و سپس دو دست خود را در هم گره نموده و به زیر‬
‫دیافراگم بیمار فشار آورد تا با ایجاد یک فشار ناگهانی به‬
‫خروج جسم خارجی کمک شود‪.‬‬
‫در افراد چاق و حامله نباید فشار روی شکم وارد شود بلکه‬
‫باید فشار روی قفسه سینه وارد شود‪.‬‬
‫در صورت امکان می توانیم برای باز نگه داشتن راه‬
‫هوایی و بهتر شدن وضعیت تنفس از ‪ Airway‬استفاده کنیم‬
‫تا حداقل تنفس را برقرار نموده و اقدامات بعدی را انجام‬
‫دهیم‪.‬‬
‫جهت لوله گذاری داخل تراشه‪ ،‬حداکثر مدت قطع ‪ cpr‬برای‬
‫این کار از ‪ 20-30‬ثانیه بیشتر نشود حتی االمکان قبل از‬
‫لوله گذاری داخل تراشه‪ ،‬مدت ‪ 2‬دقیقه ‪ o2‬با غلظت ‪100‬‬
‫‪ %‬به بیمار داده شود‪.‬‬
‫‪B‬برقراری تنفس‬
‫باید وضعیت تنفس بیمار را در طی ‪ 3 – 5‬ثانیه بررسی‬
‫نمود‪ .‬برای اینکار سر خود را نزدیک صورت بیمار قرار‬
‫داده و وضعیت تنفس وی را با نگاه کردن به حرکات قفسه‬
‫سینه حس کردن عبور هوا و گوش دادن به حرکت هوا مورد‬
‫بررسی قرار می دهیم‪.‬‬
‫• موثرترین و ساده ترین روش جهت انجام تنفس مصنوعی‪،‬‬
‫روش دهان به دهان است‪.‬‬
‫•برای انجام تنفس دهان به دهان باید با انگشت شست و اشاره‬
‫دستی که روی پیشانی قرار داده ایم بینی مددجو را مسدود‬
‫نموده و با دست دیگر دهانش را باز نگه داریم یک نفس‬
‫عمیق کشیده و سپس بعد از قرار دادن دهان خود روی دهان‬
‫مددجو به وی تنفس دهان به دهان بدهیم‪ .‬در تنفس دهان به به‬
‫بینی باید هنگام دمیدن هوا به بینی مددجو‪ ،‬دهانش را مسدود‬
‫نمائیم مدن دمیدن هوا حدود ‪ 1-5/1‬ثانیه باشد ‪.‬‬
‫• حین تنفس مصنوعی‪ ،‬باال رفتن قفسه سینه مددجو را مورد‬
‫مشاهده قرار داده و قبل از انجام تنفس مصنوعی بعدی اجازه‬
‫داده هوا از داخل ریه های مددجو خارج شده و قفسه سینه‬
‫پایین بیاید بین هر تنفس مصنوعی ‪ 5/1‬ثانیه فاصله می باشد‬
‫•برای شروع کار تنفس مصنوعی‪ ،‬ابتدا دو تنفس به بیمار می‬
‫دهیم سپس نبض کاروتید در طی ‪ 5‬ثانیه لمس می شود‪ ،‬اگر‬
‫بیمار نبض دارد و تنفس وی نیز بازگشته ‪ ،‬نیاز به ادامه ‪cpr‬‬
‫نبوده اگر بیمار نبض دارد ولی تنفس ندارد‪ ،‬در این صورت‬
‫تنفس مصنوعی را ادامه می دهیم اگر بیمار فاقد نبض و‬
‫تنفس باشد‪ ،‬باید عالوه بر تنفس مصنوعی‪ ،‬ماساژ خارجی‬
‫قلب نیز شروع شود ( باید توجه شود که هرگز ماساژ قلبی‬
‫قبل ار تنفس مصنوعی شروع نشود‪).‬‬
‫•حجم هوایی که برای تنفس بداخل ریه ها بیمار دمیده می‬
‫شود کافی باشد‬
‫•اگر مددجو در بیمارستان بستری باشد و لوله تراشه یا‬
‫تراکئوستومی داشته باشد‪ ،‬تنفس مصنوعی به صورت دهان‬
‫به منفذ تنفسی و یا بوسیله آمبونگ انجام می شود‪.‬‬
‫آمبوبگ‬
‫سیستم آمبوب از اجزاء ذیل تشکیل شده که شامل؛ ماسک‪ ،‬دریچه های‬
‫یکطرفه مخصوص‪ ،‬کیسه ای که به طور خودکار از اکسیژن یا هوا‬
‫پر می شود‪ ،‬و اتصاالت لوله اکسیژن به کیسه می باشد‬
‫ماسک طوری ساخته شده که بخوبی با اطراف دهان و بینی مددجو‬
‫تطابق داشته و دریچه ها طوری ساخته شده اند که اجازه ورود هوا را‬
‫از کیسه به دهان بیمار می دهند ولی هوای ریه ها در موقع بازگشت‬
‫قادر به ورد به کیسه نبوده و از دریچه خارج می شود کیسه پس از‬
‫فشار دادن با دست‪ ،‬بسرعت و بطور خودکار مجددا پر می شود‪.‬‬
‫عیب آمبوبگ این است که میزان هوای جاری از تنفس دهان به دهان‬
‫کمتر است در ضمن احتمال ورود هوا به معده و اتساع آن نسبت به‬
‫سایر تنفس مصنوعی بیشتر است‬
‫طرز استفاده از آمبونگ‬
‫موقع استفاده باید سر مددجو کامال به عقب کشیده شده و فک‬
‫بطرف باال آورده شود بعد از اطمینان از تمیز بودن راه‬
‫هوایی‪ ،‬ماسک را محکم روی دهان و بینی بیمار قرار می‬
‫دهیم‪.‬‬
‫ماسک با انگکشت شصت و سبابه یک دست بر روی دهان و‬
‫بینی نگه داشته شود و بقیه انگشتان همان دست چانه بیمار را‬
‫به سمت باال نگه می دارند ‪.‬‬
‫باید دقت شود که هوا از کناره های ماسک و صوذرت خارج‬
‫نشود با دست دیگر که روی کیسه قرار می گیرد کیسه را تا‬
‫آنجا که باال آمدن قفسه سینه مشاهده می شود فشار می دهیم‬
‫سپس فشار روی کیسه را متوقف نموده و اجازه می دهیم تا‬
‫کیسه دوباره بطور خودکار پر شود موقع بازدم‪ ،‬ماسک را از‬
‫روی صورت بر نمی داریم عمل با سرعت ‪ 14-20‬بار در‬
‫دقیقه تکرار می شود‪.‬‬
‫اگر در حین استفاده از آمبوبگ بیمار دچار استفراغ شد‪،‬‬
‫ماسک را از روی صورت بیمار بر می داریم‪ ،‬سر بیمار را‬
‫به یک طرف می چرخانیم و ترشحات را خارج کرده مجددا‬
‫تنفس مصنوعی را با استفاده از آمبوبگ برای بیمار شروع‬
‫می کنیم‬
‫برقراری گردش خون‬
‫‪C‬بعد از انجام دو تنفس مصنوعی ابتدایی‪ ،‬باید نبض کاروتید‬
‫مددجو کنترل شود اگر مددجو نبض نداشته باشد ماساژ‬
‫خارجی قلب داده می شود‪.‬‬
‫ماساژ قلب به دو روش داخلی و خارجی انجام می شود‪.‬‬
‫ماساژ خارجی قلب‪ ،‬با قرار گرفتن دستهای احیاگر بر روی‬
‫استخوان جناغ و فشردن منظم قلب بین این استخوان و ستون‬
‫مهره ها انجام می شود‪.‬‬
‫برای انجام صحیح ماساژ خارجی قلب نکات زیر‬
‫مورد توجه قرار گیرد‪:‬‬
‫•برای انجام ماساژ قلبی‪ ،‬ابتدا باید اطمینان حاصل کرد که‬
‫بیمار روی سطح سفت و محکمی قرار گرفته است‬
‫•برای یافتن محل مناسب جهت وارد کردن فشار (ماساژ) با‬
‫انگشت وسطی دستش زائده گزیفوئید را مشخص می کند‬
‫انگشت نشانه همان دست سپس بر روی جناغ در نزدیکی‬
‫انگشت وسط قرار می گیرد سپس کف دست دیگر را در‬
‫نزدیکی انگشت نشانه همان دست سپس بر روی جناغ‬
‫نزدیکی انگشت وسط قرار می گیرد‬
‫•سپس کف دست دیگر را در نزدیکی انگشت نشانه بر روی‬
‫جناغ قرار می دهیم دست اول از وضعیت خود خارج شده و‬
‫بر روی دست دیگر روی جناغ قرار می گیرد‪ ،‬بصورتی که‬
‫کف هر دو دست موازی هم قرار گرفته و انگشتان بطور‬
‫مستقیم و کشیده قرار می گیرند‪.‬‬
‫•برای وارد کردن فشار مناسب باید آرنج ها را راست نگاه‬
‫داریم و فشار را بطور عمودی وارد کنیم‬
‫•فشار باید بطور ریتمیک‪ ،‬منظم‪ ،‬و بدون توقف وارد شود‬
‫متعاقب هر ماساژ‪ ،‬احیاگر باید فشار را بطور کامل قطع نماید‬
‫تا قلب اجازه پر شدن مجدد را پیدا نماید دست احیاگر نباید در‬
‫این حین از روی سینه جدا شود و یا تغییر موقعیت پیدا کند باید‬
‫زمان وارد کردن فشار و برداشتن فشار با هم مساوی باشد‬
‫•میزان فشار وارده بر روی جنا باید بقدری باشد که باعث‬
‫شود جناغ سینه به میزان ‪ 5/3 -5 CM‬در بالغین و ‪CM‬‬
‫‪ 5/2-5/3‬در کودکان بطرف پایین جابجا شود در صورت‬
‫موثر بودن ماساژ خارجی قلب‪ ،‬نبض شریان کاروتید و‬
‫فمورال احساس می شود‬
‫•ماساژ قلبی به تعداد ‪ 80-90‬بار در دقیقه در بالغین انجام‬
‫می شود‪.‬‬
‫•اگر یک نفر ‪ CPR‬را انجام می دهد‪ ،‬بهتر است در طرف‬
‫راست مددجو قرار گیرد سپس به ازاء هر ‪ 15‬بار ماساژ‬
‫قلبی‪ 2 ،‬بار تنفس مصنوعی انجام دهد اگر دو نفر عهده دار‬
‫انجام ‪ CPR‬باشند باید فرد ماساژ دهنده در طرف راست و‬
‫فرد تنفس دهنده در طرف چپ مددجو قرار گیرند و به ازاء‬
‫هر یک بار تنفس مصنوعی‪ 5 ،‬بار ماساژ قلبی داده شود و‬
‫حدودا بعد از ‪ 1‬دقیقه‪ ،‬مدت ‪ 5‬ثانیه وقت صرف کنترل نبض‬
‫شود‪ .‬باید توجه شود که حین ماساژ قلبی نباید تنفس مصنوعی‬
‫داده شود در ضمن حین ماساژ قلبی‪ ،‬تبض کنترل نمی شود‪.‬‬
‫‪ CPR‬نباید جهت کنترل نبض و تنفس بیش از ‪ 7‬ثانیه قطع‬
‫شود‪.‬‬
‫•در اطفال زیر ‪ 2‬سال باید از دو انگشت برای ماساژ استفاده‬
‫شود و ماساژ قبلی حدود ‪ 100‬بار در دقیقه انجام گیرد در‬
‫اطفال بزرگتر یک کف دست برای ماساژ استفاده شده و فشار‬
‫بر قسمت میانی استخوان جناغ وارد می شود کف دست برای‬
‫ماساژ استفاده شده و فشار بر قسمت میانی استخوان جناغ‬
‫وارد می شود کف دست دیگر در این موارد می تواند بعنوان‬
‫ماساژ عمل نماید‬
‫•در صورت امکان بهتر است اکسیژن ‪ % 90‬بوسیله‬
‫آمبونگ حین ماساژ قلبی به بیمار داده شود‪.‬‬