Transcript Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka

Wczesne wspomaganie
rozwoju dziecka
Poradnia Psychologiczno –Pedagogiczna w Środzie Wlkp.
Wczesne wspomaganie rozwoju
dziecka


Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka rozumiane
jest jako wczesne oddziaływanie rewalidacyjno –
wychowawcze stymulujące rozwój, obejmujące
potrzeby wychowawcze dziecka z uwzględnieniem
potrzeb rodziny.
Obok działań medycznych stanowi element wczesnej,
wielospecjalistycznej, kompleksowej i
skoordynowanej pomocy dziecku zagrożonemu
niepełnosprawnością lub niepełnosprawnemu (od
chwili wykrycia tej niepełnoprawności aż do momentu
rozpoczęcia nauki w szkole).
Wczesne wspomaganie rozwoju
dziecka

Celem zintegrowanych działań terapeutyczno
– rehabilitacyjno – edukacyjnych w stosunku
do dziecka od 0 do ukończenia 7 roku życia
jest zminimalizowanie trudności rozwojowych
tak, aby uzyskało potencjalnie możliwy dla
niego rozwój ruchowy, intelektualny,
społeczny i emocjonalny, a także poprawa
kondycji psychicznej rodziny i kompetentne
wypełnienie przez nią funkcji wychowawczo –
opiekuńczych.
*wspomagania rozwoju małego dziecka nie należy utożsamiać z
wczesną edukacją specjalną
Idea wczesnego wspomagania
rozwoju dziecka


Postęp w badaniach nad możliwościami
mózgu człowieka dostarcza wielu
argumentów świadczących o konieczności jak
najwcześniejszego stymulowania rozwoju.
Każde dziecko posiada pewien potencjał
rozwojowy – tzn. zawsze istnieje możliwość
wspomagania rozwoju dziecka; różne mogą
być cele i efekty podejmowanych działań oraz
czas potrzebny na uzyskanie określonego
rezultatu i jego stabilność.
*O zależności między stymulującym środowiskiem a rozwojem
mózgu przekonują m.in. badania Glenna Domana
Wczesnym wspomaganiem powinny być objęte
ze wszystkimi problemami rozwojowymi, a w
szczególności dzieci z:







uszkodzonym wzrokiem
uszkodzonym słuchem
niepełnosprawnością ruchową
niepełnosprawnością umysłową
autyzmem
zaburzeniami zachowania
wolniejszym i nieharmonijnym rozwojem.
Argumenty przemawiające za
wczesną stymulacją rozwoju:



wyjątkowo duża plastyczność CUN we
wczesnym okresie rozwoju oraz związana z
tym możliwość korekcji zaburzonych funkcji i
kompensacji deficytów;
możliwość zahamowania rozwoju wielu
zaburzeń o postępującym przebiegu, a
czasem nawet całkowitego zatrzymania
dalszych niekorzystnych zmian;
małe dzieci są bardziej podatne na stosowane
wobec nich programy usprawniania i czynią
szybsze postępy;
Argumenty przemawiające za
wczesna stymulacją rozwoju:




uczenie małych dzieci jest łatwiejsze, gdyż wiele
zaburzeń narasta z wiekiem co utrudnia terapię i
edukację dzieci starszych;
wczesne wspomaganie jest szansą na osiągnięcie
takich umiejętności, których dziecko nie osiągnęło by
bez pomocy;
zgodnie z prawem pierwszeństwa dotyczącym
uczenia się , pierwsze umiejętności utrwalają się
najsilniej i najtrudniej ulegają zmianie;
rodzice małych dzieci mają więcej nadziei, sił, zapału
i wiary, dlatego są bardziej zaangażowani we
współpracę ze specjalistami i we własny udział w
terapii dziecka.
Podstawowe cele wczesnego
wspomagania rozwoju:






wsparcie psychologiczno-pedagogiczne
przekazywanie informacji o stanie rozwoju dziecka,
umocnienie rodziców w ich kompetencjach
rodzicielskich,
wskazanie na sfery rozwoju, które rokują pozytywnie,
włączenie rodziców do procesu pomocy dziecku,
instruktaż dla rodziców celem kontynuacji zalecanych
form pomocy w domu.
Podsumowanie

Im wcześniej postawi się diagnozę, im
wcześniej podejmie działania
stymulujące rozwój dziecka, tym
rokowana są lepsze. Czekanie na
interwencję psychologa lub pedagoga
aż do wieku szkolnego kosztuje za
dużo: utrwala niewłaściwe zachowania
dziecka i nasila niekorzystne postawy
rodziców.
DZIĘKUJĘMY ZA UWAGĘ