Slide 1

Wczesne wspomaganie rozwoju
i wczesna interwencja
Katarzyna Kielich

Według pioniera wczesnej interwencji
w Polsce pani Moniki Orkan- Łęckiej wczesna
interwencja (wczesne wspomaganie rozwoju)
jest to zintegrowany system oddziaływań
profilaktycznych, diagnostycznych,
leczniczo- rehabilitacyjnych i terapeutycznoedukacyjnych.
Podmiotem jest małe dziecko o zaburzonym
rozwoju psychoruchowym oraz jego rodzina.

Organizowanie wczesnego wspomagania rozwoju
dzieci określone zostało w Rozporządzeniu Ministra
Edukacji Narodowej z dnia 3 lutego 2009 r.
wydane na podstawie :
art. 71b ust. 7 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r.
o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256,
poz. 2572, z późn. zm.)



Rozporządzenie określa warunki organizowania
wczesnego wspomagania rozwoju dzieci,
w celu pobudzania psychoruchowego
i społecznego rozwoju dziecka od chwili wykrycia
niepełnosprawności do podjęcia nauki w szkole,
prowadzonego bezpośrednio
z dzieckiem i jego rodziną.



Wczesne wspomaganie może być organizowane
w przedszkolu i w szkole podstawowej,
w tym specjalnej, w ośrodkach, o których mowa
w art.2 pkt 5 ustawy z dnia 7 września 1991r.
o systemie oświaty, oraz w publicznej poradni
psychologiczno-pedagogicznej,
w tym poradni specjalistycznej, jeżeli mają one
możliwość realizacji wskazań zawartych w opinii
o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju
dziecka, w szczególności dysponują środkami
dydaktycznymi i sprzętem, niezbędnymi do
prowadzenia zajęć wczesnego wspomagania.



Zespół wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
jest powoływany przez dyrektora odpowiednio
przedszkola, szkoły, ośrodka lub poradni,



W skład zespołu wchodzą osoby posiadające
przygotowanie do pracy z małymi dziećmi
o zaburzonym rozwoju psychoruchowym:
1) pedagog posiadający kwalifikacje odpowiednie
do rodzaju niepełnosprawności dziecka,
w szczególności: oligofrenopedagog,
tyflopedagog lub surdopedagog;
2) psycholog;
3) logopeda;
4) inni specjaliści - w zależności od potrzeb dziecka
i jego rodziny.

Do zadań zespołu należy w szczególności:

1)ustalenie, na podstawie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
kierunków i harmonogramu działań w zakresie
wspomagania dziecka i wsparcia rodziny ,
2) nawiązanie współpracy z zakładem opieki
zdrowotnej lub ośrodkiem pomocy społecznej
w celu zapewnienia dziecku rehabilitacji, terapii
lub innych form pomocy, stosownie do jego potrzeb,

3) opracowanie i realizowanie z dzieckiem
i jego rodziną programu
wczesnego wspomagania, koordynowanie
działań specjalistów prowadzących zajęcia
oraz ocenianie postępów dziecka,
4) analizowanie skuteczności udzielanej pomocy
dziecku i jego rodzinie, wprowadzanie zmian
w indywidualnym programie wczesnego
wspomagania, oraz planowanie dalszych działań
w zakresie wspomagania.

Zakres wczesnego wspomagania rozwoju dotyczy:









rozwoju motorycznego,
stymulacji polisensorycznej,
rozwoju mowy i języka,
orientacji i poruszania się w przestrzeni,
usprawniania wzroku i słuchu,
umiejętność samoobsługi,
funkcjonowania w środowisku.

Podmiotem wczesnego wspomagania rozwoju jest
dziecko od momentu wykrycia nieprawidłowości
rozwojowych do podjęcia nauki szkolnej
oraz jego rodzice.



Oddziaływania wczesnego wspomagania rozwoju
powinny rozpocząć się w najkrótszym czasie od
momentu uzyskania informacji przez rodziców
o nieprawidłowościach rozwoju u ich dziecka.



Jak najszybsze wsparcie dziecka i jego rodziców jest
warunkiem na najbardziej optymalny rozwój.



Wczesna, wielofunkcyjna diagnoza oraz podjęcie
terapii jest niezwykle istotne ze względu na dużą
plastyczność centralnego układu nerwowego
we wczesnym okresie rozwoju dziecka.

Dziecko zagrożone niepełnosprawnościąoznacza dziecko z grupy wysokiego ryzyka
ciążowo-porodowego, u którego lekarz stwierdza
zagrożenie nieprawidłowym rozwojem,
niepełnosprawnością lub upośledzeniem czynności
fizycznych i intelektualnych.
Dziecko niepełnosprawne- oznacza dziecko,
u którego lekarz stwierdził nieprawidłowy rozwój,
wady wrodzone lub inne upośledzenia, posiadające
orzeczenie w rozumieniu przepisów ustawy
o rehabilitacji.

Nieprawidłowy rozwój lub zburzenia
w rozwoju psychoruchowym mogą mieć bardzo
różną etiologię, np.:
 wcześniactwo,
 zaburzenia genetyczne,
 wady wrodzone,
 uszkodzenia narządów zmysłów,
 uszkodzenia lub zaburzenia centralnego układu
nerwowego,
 uszkodzenia lub zaburzenia aparatu ruchowego,
 wielorakie niepełnosprawności z całościowymi
zaburzeniami rozwoju.

 Zajęcia w

ramach wczesnego wspomagania
organizuje się w wymiarze od 4 do 8 godzin
w miesiącu, w zależności od możliwości
psychofizycznych i potrzeb dziecka.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania
są prowadzone indywidualnie z dzieckiem
i jego rodziną. W przypadku dzieci, które ukończyły
3rok życia, zajęcia mogą być prowadzone w grupach
liczących 2 lub 3 dzieci, z udziałem ich rodzin.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania,
z dziećmi, które nie ukończyły 3 roku życia,
mogą być prowadzone także w domu rodzinnym.
 Miejsce prowadzenia zajęć w ramach
wczesnego wspomagania ustala dyrektor.

Dla dziecka:
 Systematyczne dążenie do poprawy jakości życia
dziecka.
 Poprawa ogólnego stanu psychoruchowego.
 Zapobieganie występowaniu lub pogłębianiu
się nieprawidłowości w jego rozwoju
psychoruchowym.

Pomoc dziecku w pełnym wykorzystaniu potencjału
rozwojowego, jakim dysponuje w zakresie funkcji
poznawczych, rozwoju ruchowego, komunikacji
i kontaktów społecznych.
 Pomoc dziecku w budowaniu trwałych więzi
i znaczących relacji z osobami w najbliższym
otoczeniu.
 Wyzwalanie i wzmacnianie spontanicznej aktywności
społecznej, poznawczej i komunikacyjnej
dziecka, przejawianej w różnych formach zabawy.
 Pomoc dziecku w stopniowym osiąganiu coraz
większej autonomii i samodzielności, na miarę
jego możliwości.


Dla rodziców:
 Dostarczanie rodzicom wsparcia

w związku
z kryzysem emocjonalnym, wynikającym z faktu
niepełnosprawności ich dziecka,
 Pomoc rodzicom w akceptacji dziecka, jako osoby
niepełnosprawnej.
 Pomoc rodzicom w zaakceptowaniu siebie w roli
rodzica dziecka niepełnosprawnego.

Pomoc rodzicom w coraz pełniejszym osiąganiu
kompetencji rodzicielskiej, postrzeganiu siebie,
jako „wystarczająco dobrych rodziców”.
 Stopniowe przygotowanie rodziców do roli osób
wspomagających rozwój ich dziecka.
 Dostrzeganie mocnych stron swojego dziecka
i stwarzanie dziecku, jak najlepszych warunków
rozwoju (aranżacja otoczenia, dobór przedmiotów
do zabawy i wspólnych zabaw).


Aby dziecko mogło być objęte zajęciami
wczesnego wspomagania rozwoju, musi posiadać
opinię o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju.
Gdzie można uzyskać taką opinię?
Opinia o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju jest wydawana przez zespoły orzekające
działające w publicznych poradniach
psychologiczno-pedagogicznych,
w tym specjalistycznych poradniach.

zaświadczenie lekarskie na specjalnym druku
(druk w poradni),
 opinia przedszkola, jeśli dziecko uczęszcza
do niego,
 wniosek rodziców o wydanie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju
(odpowiedni druk w poradni).




Wcześniejsze uzyskanie przez dziecko orzeczenia
o potrzebie kształcenia specjalnego
organizowanego w przedszkolu integracyjnym
bądź specjalnym nie wyklucza możliwości
korzystania z zajęć organizowanych w ramach
wczesnego wspomagania rozwoju.



Wczesne wspomaganie obejmuje dzieci od momentu
wykrycia niepełnosprawności do momentu
rozpoczęcia przez nie edukacji szkolnej.

 Stowarzyszenie Rodziców

Dzieci Specjalnej Troski
Koluszki ,ul. Budowlanych 8.
[email protected]

 Specjalny Ośrodek Szkolno

Wychowawczy
Koluszki, ul. Budowlanych 8.
[email protected]


Slide 2

Wczesne wspomaganie rozwoju
i wczesna interwencja
Katarzyna Kielich

Według pioniera wczesnej interwencji
w Polsce pani Moniki Orkan- Łęckiej wczesna
interwencja (wczesne wspomaganie rozwoju)
jest to zintegrowany system oddziaływań
profilaktycznych, diagnostycznych,
leczniczo- rehabilitacyjnych i terapeutycznoedukacyjnych.
Podmiotem jest małe dziecko o zaburzonym
rozwoju psychoruchowym oraz jego rodzina.

Organizowanie wczesnego wspomagania rozwoju
dzieci określone zostało w Rozporządzeniu Ministra
Edukacji Narodowej z dnia 3 lutego 2009 r.
wydane na podstawie :
art. 71b ust. 7 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r.
o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256,
poz. 2572, z późn. zm.)



Rozporządzenie określa warunki organizowania
wczesnego wspomagania rozwoju dzieci,
w celu pobudzania psychoruchowego
i społecznego rozwoju dziecka od chwili wykrycia
niepełnosprawności do podjęcia nauki w szkole,
prowadzonego bezpośrednio
z dzieckiem i jego rodziną.



Wczesne wspomaganie może być organizowane
w przedszkolu i w szkole podstawowej,
w tym specjalnej, w ośrodkach, o których mowa
w art.2 pkt 5 ustawy z dnia 7 września 1991r.
o systemie oświaty, oraz w publicznej poradni
psychologiczno-pedagogicznej,
w tym poradni specjalistycznej, jeżeli mają one
możliwość realizacji wskazań zawartych w opinii
o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju
dziecka, w szczególności dysponują środkami
dydaktycznymi i sprzętem, niezbędnymi do
prowadzenia zajęć wczesnego wspomagania.



Zespół wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
jest powoływany przez dyrektora odpowiednio
przedszkola, szkoły, ośrodka lub poradni,



W skład zespołu wchodzą osoby posiadające
przygotowanie do pracy z małymi dziećmi
o zaburzonym rozwoju psychoruchowym:
1) pedagog posiadający kwalifikacje odpowiednie
do rodzaju niepełnosprawności dziecka,
w szczególności: oligofrenopedagog,
tyflopedagog lub surdopedagog;
2) psycholog;
3) logopeda;
4) inni specjaliści - w zależności od potrzeb dziecka
i jego rodziny.

Do zadań zespołu należy w szczególności:

1)ustalenie, na podstawie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
kierunków i harmonogramu działań w zakresie
wspomagania dziecka i wsparcia rodziny ,
2) nawiązanie współpracy z zakładem opieki
zdrowotnej lub ośrodkiem pomocy społecznej
w celu zapewnienia dziecku rehabilitacji, terapii
lub innych form pomocy, stosownie do jego potrzeb,

3) opracowanie i realizowanie z dzieckiem
i jego rodziną programu
wczesnego wspomagania, koordynowanie
działań specjalistów prowadzących zajęcia
oraz ocenianie postępów dziecka,
4) analizowanie skuteczności udzielanej pomocy
dziecku i jego rodzinie, wprowadzanie zmian
w indywidualnym programie wczesnego
wspomagania, oraz planowanie dalszych działań
w zakresie wspomagania.

Zakres wczesnego wspomagania rozwoju dotyczy:









rozwoju motorycznego,
stymulacji polisensorycznej,
rozwoju mowy i języka,
orientacji i poruszania się w przestrzeni,
usprawniania wzroku i słuchu,
umiejętność samoobsługi,
funkcjonowania w środowisku.

Podmiotem wczesnego wspomagania rozwoju jest
dziecko od momentu wykrycia nieprawidłowości
rozwojowych do podjęcia nauki szkolnej
oraz jego rodzice.



Oddziaływania wczesnego wspomagania rozwoju
powinny rozpocząć się w najkrótszym czasie od
momentu uzyskania informacji przez rodziców
o nieprawidłowościach rozwoju u ich dziecka.



Jak najszybsze wsparcie dziecka i jego rodziców jest
warunkiem na najbardziej optymalny rozwój.



Wczesna, wielofunkcyjna diagnoza oraz podjęcie
terapii jest niezwykle istotne ze względu na dużą
plastyczność centralnego układu nerwowego
we wczesnym okresie rozwoju dziecka.

Dziecko zagrożone niepełnosprawnościąoznacza dziecko z grupy wysokiego ryzyka
ciążowo-porodowego, u którego lekarz stwierdza
zagrożenie nieprawidłowym rozwojem,
niepełnosprawnością lub upośledzeniem czynności
fizycznych i intelektualnych.
Dziecko niepełnosprawne- oznacza dziecko,
u którego lekarz stwierdził nieprawidłowy rozwój,
wady wrodzone lub inne upośledzenia, posiadające
orzeczenie w rozumieniu przepisów ustawy
o rehabilitacji.

Nieprawidłowy rozwój lub zburzenia
w rozwoju psychoruchowym mogą mieć bardzo
różną etiologię, np.:
 wcześniactwo,
 zaburzenia genetyczne,
 wady wrodzone,
 uszkodzenia narządów zmysłów,
 uszkodzenia lub zaburzenia centralnego układu
nerwowego,
 uszkodzenia lub zaburzenia aparatu ruchowego,
 wielorakie niepełnosprawności z całościowymi
zaburzeniami rozwoju.

 Zajęcia w

ramach wczesnego wspomagania
organizuje się w wymiarze od 4 do 8 godzin
w miesiącu, w zależności od możliwości
psychofizycznych i potrzeb dziecka.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania
są prowadzone indywidualnie z dzieckiem
i jego rodziną. W przypadku dzieci, które ukończyły
3rok życia, zajęcia mogą być prowadzone w grupach
liczących 2 lub 3 dzieci, z udziałem ich rodzin.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania,
z dziećmi, które nie ukończyły 3 roku życia,
mogą być prowadzone także w domu rodzinnym.
 Miejsce prowadzenia zajęć w ramach
wczesnego wspomagania ustala dyrektor.

Dla dziecka:
 Systematyczne dążenie do poprawy jakości życia
dziecka.
 Poprawa ogólnego stanu psychoruchowego.
 Zapobieganie występowaniu lub pogłębianiu
się nieprawidłowości w jego rozwoju
psychoruchowym.

Pomoc dziecku w pełnym wykorzystaniu potencjału
rozwojowego, jakim dysponuje w zakresie funkcji
poznawczych, rozwoju ruchowego, komunikacji
i kontaktów społecznych.
 Pomoc dziecku w budowaniu trwałych więzi
i znaczących relacji z osobami w najbliższym
otoczeniu.
 Wyzwalanie i wzmacnianie spontanicznej aktywności
społecznej, poznawczej i komunikacyjnej
dziecka, przejawianej w różnych formach zabawy.
 Pomoc dziecku w stopniowym osiąganiu coraz
większej autonomii i samodzielności, na miarę
jego możliwości.


Dla rodziców:
 Dostarczanie rodzicom wsparcia

w związku
z kryzysem emocjonalnym, wynikającym z faktu
niepełnosprawności ich dziecka,
 Pomoc rodzicom w akceptacji dziecka, jako osoby
niepełnosprawnej.
 Pomoc rodzicom w zaakceptowaniu siebie w roli
rodzica dziecka niepełnosprawnego.

Pomoc rodzicom w coraz pełniejszym osiąganiu
kompetencji rodzicielskiej, postrzeganiu siebie,
jako „wystarczająco dobrych rodziców”.
 Stopniowe przygotowanie rodziców do roli osób
wspomagających rozwój ich dziecka.
 Dostrzeganie mocnych stron swojego dziecka
i stwarzanie dziecku, jak najlepszych warunków
rozwoju (aranżacja otoczenia, dobór przedmiotów
do zabawy i wspólnych zabaw).


Aby dziecko mogło być objęte zajęciami
wczesnego wspomagania rozwoju, musi posiadać
opinię o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju.
Gdzie można uzyskać taką opinię?
Opinia o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju jest wydawana przez zespoły orzekające
działające w publicznych poradniach
psychologiczno-pedagogicznych,
w tym specjalistycznych poradniach.

zaświadczenie lekarskie na specjalnym druku
(druk w poradni),
 opinia przedszkola, jeśli dziecko uczęszcza
do niego,
 wniosek rodziców o wydanie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju
(odpowiedni druk w poradni).




Wcześniejsze uzyskanie przez dziecko orzeczenia
o potrzebie kształcenia specjalnego
organizowanego w przedszkolu integracyjnym
bądź specjalnym nie wyklucza możliwości
korzystania z zajęć organizowanych w ramach
wczesnego wspomagania rozwoju.



Wczesne wspomaganie obejmuje dzieci od momentu
wykrycia niepełnosprawności do momentu
rozpoczęcia przez nie edukacji szkolnej.

 Stowarzyszenie Rodziców

Dzieci Specjalnej Troski
Koluszki ,ul. Budowlanych 8.
[email protected]

 Specjalny Ośrodek Szkolno

Wychowawczy
Koluszki, ul. Budowlanych 8.
[email protected]


Slide 3

Wczesne wspomaganie rozwoju
i wczesna interwencja
Katarzyna Kielich

Według pioniera wczesnej interwencji
w Polsce pani Moniki Orkan- Łęckiej wczesna
interwencja (wczesne wspomaganie rozwoju)
jest to zintegrowany system oddziaływań
profilaktycznych, diagnostycznych,
leczniczo- rehabilitacyjnych i terapeutycznoedukacyjnych.
Podmiotem jest małe dziecko o zaburzonym
rozwoju psychoruchowym oraz jego rodzina.

Organizowanie wczesnego wspomagania rozwoju
dzieci określone zostało w Rozporządzeniu Ministra
Edukacji Narodowej z dnia 3 lutego 2009 r.
wydane na podstawie :
art. 71b ust. 7 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r.
o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256,
poz. 2572, z późn. zm.)



Rozporządzenie określa warunki organizowania
wczesnego wspomagania rozwoju dzieci,
w celu pobudzania psychoruchowego
i społecznego rozwoju dziecka od chwili wykrycia
niepełnosprawności do podjęcia nauki w szkole,
prowadzonego bezpośrednio
z dzieckiem i jego rodziną.



Wczesne wspomaganie może być organizowane
w przedszkolu i w szkole podstawowej,
w tym specjalnej, w ośrodkach, o których mowa
w art.2 pkt 5 ustawy z dnia 7 września 1991r.
o systemie oświaty, oraz w publicznej poradni
psychologiczno-pedagogicznej,
w tym poradni specjalistycznej, jeżeli mają one
możliwość realizacji wskazań zawartych w opinii
o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju
dziecka, w szczególności dysponują środkami
dydaktycznymi i sprzętem, niezbędnymi do
prowadzenia zajęć wczesnego wspomagania.



Zespół wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
jest powoływany przez dyrektora odpowiednio
przedszkola, szkoły, ośrodka lub poradni,



W skład zespołu wchodzą osoby posiadające
przygotowanie do pracy z małymi dziećmi
o zaburzonym rozwoju psychoruchowym:
1) pedagog posiadający kwalifikacje odpowiednie
do rodzaju niepełnosprawności dziecka,
w szczególności: oligofrenopedagog,
tyflopedagog lub surdopedagog;
2) psycholog;
3) logopeda;
4) inni specjaliści - w zależności od potrzeb dziecka
i jego rodziny.

Do zadań zespołu należy w szczególności:

1)ustalenie, na podstawie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
kierunków i harmonogramu działań w zakresie
wspomagania dziecka i wsparcia rodziny ,
2) nawiązanie współpracy z zakładem opieki
zdrowotnej lub ośrodkiem pomocy społecznej
w celu zapewnienia dziecku rehabilitacji, terapii
lub innych form pomocy, stosownie do jego potrzeb,

3) opracowanie i realizowanie z dzieckiem
i jego rodziną programu
wczesnego wspomagania, koordynowanie
działań specjalistów prowadzących zajęcia
oraz ocenianie postępów dziecka,
4) analizowanie skuteczności udzielanej pomocy
dziecku i jego rodzinie, wprowadzanie zmian
w indywidualnym programie wczesnego
wspomagania, oraz planowanie dalszych działań
w zakresie wspomagania.

Zakres wczesnego wspomagania rozwoju dotyczy:









rozwoju motorycznego,
stymulacji polisensorycznej,
rozwoju mowy i języka,
orientacji i poruszania się w przestrzeni,
usprawniania wzroku i słuchu,
umiejętność samoobsługi,
funkcjonowania w środowisku.

Podmiotem wczesnego wspomagania rozwoju jest
dziecko od momentu wykrycia nieprawidłowości
rozwojowych do podjęcia nauki szkolnej
oraz jego rodzice.



Oddziaływania wczesnego wspomagania rozwoju
powinny rozpocząć się w najkrótszym czasie od
momentu uzyskania informacji przez rodziców
o nieprawidłowościach rozwoju u ich dziecka.



Jak najszybsze wsparcie dziecka i jego rodziców jest
warunkiem na najbardziej optymalny rozwój.



Wczesna, wielofunkcyjna diagnoza oraz podjęcie
terapii jest niezwykle istotne ze względu na dużą
plastyczność centralnego układu nerwowego
we wczesnym okresie rozwoju dziecka.

Dziecko zagrożone niepełnosprawnościąoznacza dziecko z grupy wysokiego ryzyka
ciążowo-porodowego, u którego lekarz stwierdza
zagrożenie nieprawidłowym rozwojem,
niepełnosprawnością lub upośledzeniem czynności
fizycznych i intelektualnych.
Dziecko niepełnosprawne- oznacza dziecko,
u którego lekarz stwierdził nieprawidłowy rozwój,
wady wrodzone lub inne upośledzenia, posiadające
orzeczenie w rozumieniu przepisów ustawy
o rehabilitacji.

Nieprawidłowy rozwój lub zburzenia
w rozwoju psychoruchowym mogą mieć bardzo
różną etiologię, np.:
 wcześniactwo,
 zaburzenia genetyczne,
 wady wrodzone,
 uszkodzenia narządów zmysłów,
 uszkodzenia lub zaburzenia centralnego układu
nerwowego,
 uszkodzenia lub zaburzenia aparatu ruchowego,
 wielorakie niepełnosprawności z całościowymi
zaburzeniami rozwoju.

 Zajęcia w

ramach wczesnego wspomagania
organizuje się w wymiarze od 4 do 8 godzin
w miesiącu, w zależności od możliwości
psychofizycznych i potrzeb dziecka.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania
są prowadzone indywidualnie z dzieckiem
i jego rodziną. W przypadku dzieci, które ukończyły
3rok życia, zajęcia mogą być prowadzone w grupach
liczących 2 lub 3 dzieci, z udziałem ich rodzin.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania,
z dziećmi, które nie ukończyły 3 roku życia,
mogą być prowadzone także w domu rodzinnym.
 Miejsce prowadzenia zajęć w ramach
wczesnego wspomagania ustala dyrektor.

Dla dziecka:
 Systematyczne dążenie do poprawy jakości życia
dziecka.
 Poprawa ogólnego stanu psychoruchowego.
 Zapobieganie występowaniu lub pogłębianiu
się nieprawidłowości w jego rozwoju
psychoruchowym.

Pomoc dziecku w pełnym wykorzystaniu potencjału
rozwojowego, jakim dysponuje w zakresie funkcji
poznawczych, rozwoju ruchowego, komunikacji
i kontaktów społecznych.
 Pomoc dziecku w budowaniu trwałych więzi
i znaczących relacji z osobami w najbliższym
otoczeniu.
 Wyzwalanie i wzmacnianie spontanicznej aktywności
społecznej, poznawczej i komunikacyjnej
dziecka, przejawianej w różnych formach zabawy.
 Pomoc dziecku w stopniowym osiąganiu coraz
większej autonomii i samodzielności, na miarę
jego możliwości.


Dla rodziców:
 Dostarczanie rodzicom wsparcia

w związku
z kryzysem emocjonalnym, wynikającym z faktu
niepełnosprawności ich dziecka,
 Pomoc rodzicom w akceptacji dziecka, jako osoby
niepełnosprawnej.
 Pomoc rodzicom w zaakceptowaniu siebie w roli
rodzica dziecka niepełnosprawnego.

Pomoc rodzicom w coraz pełniejszym osiąganiu
kompetencji rodzicielskiej, postrzeganiu siebie,
jako „wystarczająco dobrych rodziców”.
 Stopniowe przygotowanie rodziców do roli osób
wspomagających rozwój ich dziecka.
 Dostrzeganie mocnych stron swojego dziecka
i stwarzanie dziecku, jak najlepszych warunków
rozwoju (aranżacja otoczenia, dobór przedmiotów
do zabawy i wspólnych zabaw).


Aby dziecko mogło być objęte zajęciami
wczesnego wspomagania rozwoju, musi posiadać
opinię o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju.
Gdzie można uzyskać taką opinię?
Opinia o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju jest wydawana przez zespoły orzekające
działające w publicznych poradniach
psychologiczno-pedagogicznych,
w tym specjalistycznych poradniach.

zaświadczenie lekarskie na specjalnym druku
(druk w poradni),
 opinia przedszkola, jeśli dziecko uczęszcza
do niego,
 wniosek rodziców o wydanie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju
(odpowiedni druk w poradni).




Wcześniejsze uzyskanie przez dziecko orzeczenia
o potrzebie kształcenia specjalnego
organizowanego w przedszkolu integracyjnym
bądź specjalnym nie wyklucza możliwości
korzystania z zajęć organizowanych w ramach
wczesnego wspomagania rozwoju.



Wczesne wspomaganie obejmuje dzieci od momentu
wykrycia niepełnosprawności do momentu
rozpoczęcia przez nie edukacji szkolnej.

 Stowarzyszenie Rodziców

Dzieci Specjalnej Troski
Koluszki ,ul. Budowlanych 8.
[email protected]

 Specjalny Ośrodek Szkolno

Wychowawczy
Koluszki, ul. Budowlanych 8.
[email protected]


Slide 4

Wczesne wspomaganie rozwoju
i wczesna interwencja
Katarzyna Kielich

Według pioniera wczesnej interwencji
w Polsce pani Moniki Orkan- Łęckiej wczesna
interwencja (wczesne wspomaganie rozwoju)
jest to zintegrowany system oddziaływań
profilaktycznych, diagnostycznych,
leczniczo- rehabilitacyjnych i terapeutycznoedukacyjnych.
Podmiotem jest małe dziecko o zaburzonym
rozwoju psychoruchowym oraz jego rodzina.

Organizowanie wczesnego wspomagania rozwoju
dzieci określone zostało w Rozporządzeniu Ministra
Edukacji Narodowej z dnia 3 lutego 2009 r.
wydane na podstawie :
art. 71b ust. 7 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r.
o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256,
poz. 2572, z późn. zm.)



Rozporządzenie określa warunki organizowania
wczesnego wspomagania rozwoju dzieci,
w celu pobudzania psychoruchowego
i społecznego rozwoju dziecka od chwili wykrycia
niepełnosprawności do podjęcia nauki w szkole,
prowadzonego bezpośrednio
z dzieckiem i jego rodziną.



Wczesne wspomaganie może być organizowane
w przedszkolu i w szkole podstawowej,
w tym specjalnej, w ośrodkach, o których mowa
w art.2 pkt 5 ustawy z dnia 7 września 1991r.
o systemie oświaty, oraz w publicznej poradni
psychologiczno-pedagogicznej,
w tym poradni specjalistycznej, jeżeli mają one
możliwość realizacji wskazań zawartych w opinii
o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju
dziecka, w szczególności dysponują środkami
dydaktycznymi i sprzętem, niezbędnymi do
prowadzenia zajęć wczesnego wspomagania.



Zespół wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
jest powoływany przez dyrektora odpowiednio
przedszkola, szkoły, ośrodka lub poradni,



W skład zespołu wchodzą osoby posiadające
przygotowanie do pracy z małymi dziećmi
o zaburzonym rozwoju psychoruchowym:
1) pedagog posiadający kwalifikacje odpowiednie
do rodzaju niepełnosprawności dziecka,
w szczególności: oligofrenopedagog,
tyflopedagog lub surdopedagog;
2) psycholog;
3) logopeda;
4) inni specjaliści - w zależności od potrzeb dziecka
i jego rodziny.

Do zadań zespołu należy w szczególności:

1)ustalenie, na podstawie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
kierunków i harmonogramu działań w zakresie
wspomagania dziecka i wsparcia rodziny ,
2) nawiązanie współpracy z zakładem opieki
zdrowotnej lub ośrodkiem pomocy społecznej
w celu zapewnienia dziecku rehabilitacji, terapii
lub innych form pomocy, stosownie do jego potrzeb,

3) opracowanie i realizowanie z dzieckiem
i jego rodziną programu
wczesnego wspomagania, koordynowanie
działań specjalistów prowadzących zajęcia
oraz ocenianie postępów dziecka,
4) analizowanie skuteczności udzielanej pomocy
dziecku i jego rodzinie, wprowadzanie zmian
w indywidualnym programie wczesnego
wspomagania, oraz planowanie dalszych działań
w zakresie wspomagania.

Zakres wczesnego wspomagania rozwoju dotyczy:









rozwoju motorycznego,
stymulacji polisensorycznej,
rozwoju mowy i języka,
orientacji i poruszania się w przestrzeni,
usprawniania wzroku i słuchu,
umiejętność samoobsługi,
funkcjonowania w środowisku.

Podmiotem wczesnego wspomagania rozwoju jest
dziecko od momentu wykrycia nieprawidłowości
rozwojowych do podjęcia nauki szkolnej
oraz jego rodzice.



Oddziaływania wczesnego wspomagania rozwoju
powinny rozpocząć się w najkrótszym czasie od
momentu uzyskania informacji przez rodziców
o nieprawidłowościach rozwoju u ich dziecka.



Jak najszybsze wsparcie dziecka i jego rodziców jest
warunkiem na najbardziej optymalny rozwój.



Wczesna, wielofunkcyjna diagnoza oraz podjęcie
terapii jest niezwykle istotne ze względu na dużą
plastyczność centralnego układu nerwowego
we wczesnym okresie rozwoju dziecka.

Dziecko zagrożone niepełnosprawnościąoznacza dziecko z grupy wysokiego ryzyka
ciążowo-porodowego, u którego lekarz stwierdza
zagrożenie nieprawidłowym rozwojem,
niepełnosprawnością lub upośledzeniem czynności
fizycznych i intelektualnych.
Dziecko niepełnosprawne- oznacza dziecko,
u którego lekarz stwierdził nieprawidłowy rozwój,
wady wrodzone lub inne upośledzenia, posiadające
orzeczenie w rozumieniu przepisów ustawy
o rehabilitacji.

Nieprawidłowy rozwój lub zburzenia
w rozwoju psychoruchowym mogą mieć bardzo
różną etiologię, np.:
 wcześniactwo,
 zaburzenia genetyczne,
 wady wrodzone,
 uszkodzenia narządów zmysłów,
 uszkodzenia lub zaburzenia centralnego układu
nerwowego,
 uszkodzenia lub zaburzenia aparatu ruchowego,
 wielorakie niepełnosprawności z całościowymi
zaburzeniami rozwoju.

 Zajęcia w

ramach wczesnego wspomagania
organizuje się w wymiarze od 4 do 8 godzin
w miesiącu, w zależności od możliwości
psychofizycznych i potrzeb dziecka.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania
są prowadzone indywidualnie z dzieckiem
i jego rodziną. W przypadku dzieci, które ukończyły
3rok życia, zajęcia mogą być prowadzone w grupach
liczących 2 lub 3 dzieci, z udziałem ich rodzin.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania,
z dziećmi, które nie ukończyły 3 roku życia,
mogą być prowadzone także w domu rodzinnym.
 Miejsce prowadzenia zajęć w ramach
wczesnego wspomagania ustala dyrektor.

Dla dziecka:
 Systematyczne dążenie do poprawy jakości życia
dziecka.
 Poprawa ogólnego stanu psychoruchowego.
 Zapobieganie występowaniu lub pogłębianiu
się nieprawidłowości w jego rozwoju
psychoruchowym.

Pomoc dziecku w pełnym wykorzystaniu potencjału
rozwojowego, jakim dysponuje w zakresie funkcji
poznawczych, rozwoju ruchowego, komunikacji
i kontaktów społecznych.
 Pomoc dziecku w budowaniu trwałych więzi
i znaczących relacji z osobami w najbliższym
otoczeniu.
 Wyzwalanie i wzmacnianie spontanicznej aktywności
społecznej, poznawczej i komunikacyjnej
dziecka, przejawianej w różnych formach zabawy.
 Pomoc dziecku w stopniowym osiąganiu coraz
większej autonomii i samodzielności, na miarę
jego możliwości.


Dla rodziców:
 Dostarczanie rodzicom wsparcia

w związku
z kryzysem emocjonalnym, wynikającym z faktu
niepełnosprawności ich dziecka,
 Pomoc rodzicom w akceptacji dziecka, jako osoby
niepełnosprawnej.
 Pomoc rodzicom w zaakceptowaniu siebie w roli
rodzica dziecka niepełnosprawnego.

Pomoc rodzicom w coraz pełniejszym osiąganiu
kompetencji rodzicielskiej, postrzeganiu siebie,
jako „wystarczająco dobrych rodziców”.
 Stopniowe przygotowanie rodziców do roli osób
wspomagających rozwój ich dziecka.
 Dostrzeganie mocnych stron swojego dziecka
i stwarzanie dziecku, jak najlepszych warunków
rozwoju (aranżacja otoczenia, dobór przedmiotów
do zabawy i wspólnych zabaw).


Aby dziecko mogło być objęte zajęciami
wczesnego wspomagania rozwoju, musi posiadać
opinię o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju.
Gdzie można uzyskać taką opinię?
Opinia o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju jest wydawana przez zespoły orzekające
działające w publicznych poradniach
psychologiczno-pedagogicznych,
w tym specjalistycznych poradniach.

zaświadczenie lekarskie na specjalnym druku
(druk w poradni),
 opinia przedszkola, jeśli dziecko uczęszcza
do niego,
 wniosek rodziców o wydanie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju
(odpowiedni druk w poradni).




Wcześniejsze uzyskanie przez dziecko orzeczenia
o potrzebie kształcenia specjalnego
organizowanego w przedszkolu integracyjnym
bądź specjalnym nie wyklucza możliwości
korzystania z zajęć organizowanych w ramach
wczesnego wspomagania rozwoju.



Wczesne wspomaganie obejmuje dzieci od momentu
wykrycia niepełnosprawności do momentu
rozpoczęcia przez nie edukacji szkolnej.

 Stowarzyszenie Rodziców

Dzieci Specjalnej Troski
Koluszki ,ul. Budowlanych 8.
[email protected]

 Specjalny Ośrodek Szkolno

Wychowawczy
Koluszki, ul. Budowlanych 8.
[email protected]


Slide 5

Wczesne wspomaganie rozwoju
i wczesna interwencja
Katarzyna Kielich

Według pioniera wczesnej interwencji
w Polsce pani Moniki Orkan- Łęckiej wczesna
interwencja (wczesne wspomaganie rozwoju)
jest to zintegrowany system oddziaływań
profilaktycznych, diagnostycznych,
leczniczo- rehabilitacyjnych i terapeutycznoedukacyjnych.
Podmiotem jest małe dziecko o zaburzonym
rozwoju psychoruchowym oraz jego rodzina.

Organizowanie wczesnego wspomagania rozwoju
dzieci określone zostało w Rozporządzeniu Ministra
Edukacji Narodowej z dnia 3 lutego 2009 r.
wydane na podstawie :
art. 71b ust. 7 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r.
o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256,
poz. 2572, z późn. zm.)



Rozporządzenie określa warunki organizowania
wczesnego wspomagania rozwoju dzieci,
w celu pobudzania psychoruchowego
i społecznego rozwoju dziecka od chwili wykrycia
niepełnosprawności do podjęcia nauki w szkole,
prowadzonego bezpośrednio
z dzieckiem i jego rodziną.



Wczesne wspomaganie może być organizowane
w przedszkolu i w szkole podstawowej,
w tym specjalnej, w ośrodkach, o których mowa
w art.2 pkt 5 ustawy z dnia 7 września 1991r.
o systemie oświaty, oraz w publicznej poradni
psychologiczno-pedagogicznej,
w tym poradni specjalistycznej, jeżeli mają one
możliwość realizacji wskazań zawartych w opinii
o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju
dziecka, w szczególności dysponują środkami
dydaktycznymi i sprzętem, niezbędnymi do
prowadzenia zajęć wczesnego wspomagania.



Zespół wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
jest powoływany przez dyrektora odpowiednio
przedszkola, szkoły, ośrodka lub poradni,



W skład zespołu wchodzą osoby posiadające
przygotowanie do pracy z małymi dziećmi
o zaburzonym rozwoju psychoruchowym:
1) pedagog posiadający kwalifikacje odpowiednie
do rodzaju niepełnosprawności dziecka,
w szczególności: oligofrenopedagog,
tyflopedagog lub surdopedagog;
2) psycholog;
3) logopeda;
4) inni specjaliści - w zależności od potrzeb dziecka
i jego rodziny.

Do zadań zespołu należy w szczególności:

1)ustalenie, na podstawie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
kierunków i harmonogramu działań w zakresie
wspomagania dziecka i wsparcia rodziny ,
2) nawiązanie współpracy z zakładem opieki
zdrowotnej lub ośrodkiem pomocy społecznej
w celu zapewnienia dziecku rehabilitacji, terapii
lub innych form pomocy, stosownie do jego potrzeb,

3) opracowanie i realizowanie z dzieckiem
i jego rodziną programu
wczesnego wspomagania, koordynowanie
działań specjalistów prowadzących zajęcia
oraz ocenianie postępów dziecka,
4) analizowanie skuteczności udzielanej pomocy
dziecku i jego rodzinie, wprowadzanie zmian
w indywidualnym programie wczesnego
wspomagania, oraz planowanie dalszych działań
w zakresie wspomagania.

Zakres wczesnego wspomagania rozwoju dotyczy:









rozwoju motorycznego,
stymulacji polisensorycznej,
rozwoju mowy i języka,
orientacji i poruszania się w przestrzeni,
usprawniania wzroku i słuchu,
umiejętność samoobsługi,
funkcjonowania w środowisku.

Podmiotem wczesnego wspomagania rozwoju jest
dziecko od momentu wykrycia nieprawidłowości
rozwojowych do podjęcia nauki szkolnej
oraz jego rodzice.



Oddziaływania wczesnego wspomagania rozwoju
powinny rozpocząć się w najkrótszym czasie od
momentu uzyskania informacji przez rodziców
o nieprawidłowościach rozwoju u ich dziecka.



Jak najszybsze wsparcie dziecka i jego rodziców jest
warunkiem na najbardziej optymalny rozwój.



Wczesna, wielofunkcyjna diagnoza oraz podjęcie
terapii jest niezwykle istotne ze względu na dużą
plastyczność centralnego układu nerwowego
we wczesnym okresie rozwoju dziecka.

Dziecko zagrożone niepełnosprawnościąoznacza dziecko z grupy wysokiego ryzyka
ciążowo-porodowego, u którego lekarz stwierdza
zagrożenie nieprawidłowym rozwojem,
niepełnosprawnością lub upośledzeniem czynności
fizycznych i intelektualnych.
Dziecko niepełnosprawne- oznacza dziecko,
u którego lekarz stwierdził nieprawidłowy rozwój,
wady wrodzone lub inne upośledzenia, posiadające
orzeczenie w rozumieniu przepisów ustawy
o rehabilitacji.

Nieprawidłowy rozwój lub zburzenia
w rozwoju psychoruchowym mogą mieć bardzo
różną etiologię, np.:
 wcześniactwo,
 zaburzenia genetyczne,
 wady wrodzone,
 uszkodzenia narządów zmysłów,
 uszkodzenia lub zaburzenia centralnego układu
nerwowego,
 uszkodzenia lub zaburzenia aparatu ruchowego,
 wielorakie niepełnosprawności z całościowymi
zaburzeniami rozwoju.

 Zajęcia w

ramach wczesnego wspomagania
organizuje się w wymiarze od 4 do 8 godzin
w miesiącu, w zależności od możliwości
psychofizycznych i potrzeb dziecka.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania
są prowadzone indywidualnie z dzieckiem
i jego rodziną. W przypadku dzieci, które ukończyły
3rok życia, zajęcia mogą być prowadzone w grupach
liczących 2 lub 3 dzieci, z udziałem ich rodzin.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania,
z dziećmi, które nie ukończyły 3 roku życia,
mogą być prowadzone także w domu rodzinnym.
 Miejsce prowadzenia zajęć w ramach
wczesnego wspomagania ustala dyrektor.

Dla dziecka:
 Systematyczne dążenie do poprawy jakości życia
dziecka.
 Poprawa ogólnego stanu psychoruchowego.
 Zapobieganie występowaniu lub pogłębianiu
się nieprawidłowości w jego rozwoju
psychoruchowym.

Pomoc dziecku w pełnym wykorzystaniu potencjału
rozwojowego, jakim dysponuje w zakresie funkcji
poznawczych, rozwoju ruchowego, komunikacji
i kontaktów społecznych.
 Pomoc dziecku w budowaniu trwałych więzi
i znaczących relacji z osobami w najbliższym
otoczeniu.
 Wyzwalanie i wzmacnianie spontanicznej aktywności
społecznej, poznawczej i komunikacyjnej
dziecka, przejawianej w różnych formach zabawy.
 Pomoc dziecku w stopniowym osiąganiu coraz
większej autonomii i samodzielności, na miarę
jego możliwości.


Dla rodziców:
 Dostarczanie rodzicom wsparcia

w związku
z kryzysem emocjonalnym, wynikającym z faktu
niepełnosprawności ich dziecka,
 Pomoc rodzicom w akceptacji dziecka, jako osoby
niepełnosprawnej.
 Pomoc rodzicom w zaakceptowaniu siebie w roli
rodzica dziecka niepełnosprawnego.

Pomoc rodzicom w coraz pełniejszym osiąganiu
kompetencji rodzicielskiej, postrzeganiu siebie,
jako „wystarczająco dobrych rodziców”.
 Stopniowe przygotowanie rodziców do roli osób
wspomagających rozwój ich dziecka.
 Dostrzeganie mocnych stron swojego dziecka
i stwarzanie dziecku, jak najlepszych warunków
rozwoju (aranżacja otoczenia, dobór przedmiotów
do zabawy i wspólnych zabaw).


Aby dziecko mogło być objęte zajęciami
wczesnego wspomagania rozwoju, musi posiadać
opinię o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju.
Gdzie można uzyskać taką opinię?
Opinia o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju jest wydawana przez zespoły orzekające
działające w publicznych poradniach
psychologiczno-pedagogicznych,
w tym specjalistycznych poradniach.

zaświadczenie lekarskie na specjalnym druku
(druk w poradni),
 opinia przedszkola, jeśli dziecko uczęszcza
do niego,
 wniosek rodziców o wydanie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju
(odpowiedni druk w poradni).




Wcześniejsze uzyskanie przez dziecko orzeczenia
o potrzebie kształcenia specjalnego
organizowanego w przedszkolu integracyjnym
bądź specjalnym nie wyklucza możliwości
korzystania z zajęć organizowanych w ramach
wczesnego wspomagania rozwoju.



Wczesne wspomaganie obejmuje dzieci od momentu
wykrycia niepełnosprawności do momentu
rozpoczęcia przez nie edukacji szkolnej.

 Stowarzyszenie Rodziców

Dzieci Specjalnej Troski
Koluszki ,ul. Budowlanych 8.
[email protected]

 Specjalny Ośrodek Szkolno

Wychowawczy
Koluszki, ul. Budowlanych 8.
[email protected]


Slide 6

Wczesne wspomaganie rozwoju
i wczesna interwencja
Katarzyna Kielich

Według pioniera wczesnej interwencji
w Polsce pani Moniki Orkan- Łęckiej wczesna
interwencja (wczesne wspomaganie rozwoju)
jest to zintegrowany system oddziaływań
profilaktycznych, diagnostycznych,
leczniczo- rehabilitacyjnych i terapeutycznoedukacyjnych.
Podmiotem jest małe dziecko o zaburzonym
rozwoju psychoruchowym oraz jego rodzina.

Organizowanie wczesnego wspomagania rozwoju
dzieci określone zostało w Rozporządzeniu Ministra
Edukacji Narodowej z dnia 3 lutego 2009 r.
wydane na podstawie :
art. 71b ust. 7 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r.
o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256,
poz. 2572, z późn. zm.)



Rozporządzenie określa warunki organizowania
wczesnego wspomagania rozwoju dzieci,
w celu pobudzania psychoruchowego
i społecznego rozwoju dziecka od chwili wykrycia
niepełnosprawności do podjęcia nauki w szkole,
prowadzonego bezpośrednio
z dzieckiem i jego rodziną.



Wczesne wspomaganie może być organizowane
w przedszkolu i w szkole podstawowej,
w tym specjalnej, w ośrodkach, o których mowa
w art.2 pkt 5 ustawy z dnia 7 września 1991r.
o systemie oświaty, oraz w publicznej poradni
psychologiczno-pedagogicznej,
w tym poradni specjalistycznej, jeżeli mają one
możliwość realizacji wskazań zawartych w opinii
o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju
dziecka, w szczególności dysponują środkami
dydaktycznymi i sprzętem, niezbędnymi do
prowadzenia zajęć wczesnego wspomagania.



Zespół wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
jest powoływany przez dyrektora odpowiednio
przedszkola, szkoły, ośrodka lub poradni,



W skład zespołu wchodzą osoby posiadające
przygotowanie do pracy z małymi dziećmi
o zaburzonym rozwoju psychoruchowym:
1) pedagog posiadający kwalifikacje odpowiednie
do rodzaju niepełnosprawności dziecka,
w szczególności: oligofrenopedagog,
tyflopedagog lub surdopedagog;
2) psycholog;
3) logopeda;
4) inni specjaliści - w zależności od potrzeb dziecka
i jego rodziny.

Do zadań zespołu należy w szczególności:

1)ustalenie, na podstawie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
kierunków i harmonogramu działań w zakresie
wspomagania dziecka i wsparcia rodziny ,
2) nawiązanie współpracy z zakładem opieki
zdrowotnej lub ośrodkiem pomocy społecznej
w celu zapewnienia dziecku rehabilitacji, terapii
lub innych form pomocy, stosownie do jego potrzeb,

3) opracowanie i realizowanie z dzieckiem
i jego rodziną programu
wczesnego wspomagania, koordynowanie
działań specjalistów prowadzących zajęcia
oraz ocenianie postępów dziecka,
4) analizowanie skuteczności udzielanej pomocy
dziecku i jego rodzinie, wprowadzanie zmian
w indywidualnym programie wczesnego
wspomagania, oraz planowanie dalszych działań
w zakresie wspomagania.

Zakres wczesnego wspomagania rozwoju dotyczy:









rozwoju motorycznego,
stymulacji polisensorycznej,
rozwoju mowy i języka,
orientacji i poruszania się w przestrzeni,
usprawniania wzroku i słuchu,
umiejętność samoobsługi,
funkcjonowania w środowisku.

Podmiotem wczesnego wspomagania rozwoju jest
dziecko od momentu wykrycia nieprawidłowości
rozwojowych do podjęcia nauki szkolnej
oraz jego rodzice.



Oddziaływania wczesnego wspomagania rozwoju
powinny rozpocząć się w najkrótszym czasie od
momentu uzyskania informacji przez rodziców
o nieprawidłowościach rozwoju u ich dziecka.



Jak najszybsze wsparcie dziecka i jego rodziców jest
warunkiem na najbardziej optymalny rozwój.



Wczesna, wielofunkcyjna diagnoza oraz podjęcie
terapii jest niezwykle istotne ze względu na dużą
plastyczność centralnego układu nerwowego
we wczesnym okresie rozwoju dziecka.

Dziecko zagrożone niepełnosprawnościąoznacza dziecko z grupy wysokiego ryzyka
ciążowo-porodowego, u którego lekarz stwierdza
zagrożenie nieprawidłowym rozwojem,
niepełnosprawnością lub upośledzeniem czynności
fizycznych i intelektualnych.
Dziecko niepełnosprawne- oznacza dziecko,
u którego lekarz stwierdził nieprawidłowy rozwój,
wady wrodzone lub inne upośledzenia, posiadające
orzeczenie w rozumieniu przepisów ustawy
o rehabilitacji.

Nieprawidłowy rozwój lub zburzenia
w rozwoju psychoruchowym mogą mieć bardzo
różną etiologię, np.:
 wcześniactwo,
 zaburzenia genetyczne,
 wady wrodzone,
 uszkodzenia narządów zmysłów,
 uszkodzenia lub zaburzenia centralnego układu
nerwowego,
 uszkodzenia lub zaburzenia aparatu ruchowego,
 wielorakie niepełnosprawności z całościowymi
zaburzeniami rozwoju.

 Zajęcia w

ramach wczesnego wspomagania
organizuje się w wymiarze od 4 do 8 godzin
w miesiącu, w zależności od możliwości
psychofizycznych i potrzeb dziecka.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania
są prowadzone indywidualnie z dzieckiem
i jego rodziną. W przypadku dzieci, które ukończyły
3rok życia, zajęcia mogą być prowadzone w grupach
liczących 2 lub 3 dzieci, z udziałem ich rodzin.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania,
z dziećmi, które nie ukończyły 3 roku życia,
mogą być prowadzone także w domu rodzinnym.
 Miejsce prowadzenia zajęć w ramach
wczesnego wspomagania ustala dyrektor.

Dla dziecka:
 Systematyczne dążenie do poprawy jakości życia
dziecka.
 Poprawa ogólnego stanu psychoruchowego.
 Zapobieganie występowaniu lub pogłębianiu
się nieprawidłowości w jego rozwoju
psychoruchowym.

Pomoc dziecku w pełnym wykorzystaniu potencjału
rozwojowego, jakim dysponuje w zakresie funkcji
poznawczych, rozwoju ruchowego, komunikacji
i kontaktów społecznych.
 Pomoc dziecku w budowaniu trwałych więzi
i znaczących relacji z osobami w najbliższym
otoczeniu.
 Wyzwalanie i wzmacnianie spontanicznej aktywności
społecznej, poznawczej i komunikacyjnej
dziecka, przejawianej w różnych formach zabawy.
 Pomoc dziecku w stopniowym osiąganiu coraz
większej autonomii i samodzielności, na miarę
jego możliwości.


Dla rodziców:
 Dostarczanie rodzicom wsparcia

w związku
z kryzysem emocjonalnym, wynikającym z faktu
niepełnosprawności ich dziecka,
 Pomoc rodzicom w akceptacji dziecka, jako osoby
niepełnosprawnej.
 Pomoc rodzicom w zaakceptowaniu siebie w roli
rodzica dziecka niepełnosprawnego.

Pomoc rodzicom w coraz pełniejszym osiąganiu
kompetencji rodzicielskiej, postrzeganiu siebie,
jako „wystarczająco dobrych rodziców”.
 Stopniowe przygotowanie rodziców do roli osób
wspomagających rozwój ich dziecka.
 Dostrzeganie mocnych stron swojego dziecka
i stwarzanie dziecku, jak najlepszych warunków
rozwoju (aranżacja otoczenia, dobór przedmiotów
do zabawy i wspólnych zabaw).


Aby dziecko mogło być objęte zajęciami
wczesnego wspomagania rozwoju, musi posiadać
opinię o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju.
Gdzie można uzyskać taką opinię?
Opinia o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju jest wydawana przez zespoły orzekające
działające w publicznych poradniach
psychologiczno-pedagogicznych,
w tym specjalistycznych poradniach.

zaświadczenie lekarskie na specjalnym druku
(druk w poradni),
 opinia przedszkola, jeśli dziecko uczęszcza
do niego,
 wniosek rodziców o wydanie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju
(odpowiedni druk w poradni).




Wcześniejsze uzyskanie przez dziecko orzeczenia
o potrzebie kształcenia specjalnego
organizowanego w przedszkolu integracyjnym
bądź specjalnym nie wyklucza możliwości
korzystania z zajęć organizowanych w ramach
wczesnego wspomagania rozwoju.



Wczesne wspomaganie obejmuje dzieci od momentu
wykrycia niepełnosprawności do momentu
rozpoczęcia przez nie edukacji szkolnej.

 Stowarzyszenie Rodziców

Dzieci Specjalnej Troski
Koluszki ,ul. Budowlanych 8.
[email protected]

 Specjalny Ośrodek Szkolno

Wychowawczy
Koluszki, ul. Budowlanych 8.
[email protected]


Slide 7

Wczesne wspomaganie rozwoju
i wczesna interwencja
Katarzyna Kielich

Według pioniera wczesnej interwencji
w Polsce pani Moniki Orkan- Łęckiej wczesna
interwencja (wczesne wspomaganie rozwoju)
jest to zintegrowany system oddziaływań
profilaktycznych, diagnostycznych,
leczniczo- rehabilitacyjnych i terapeutycznoedukacyjnych.
Podmiotem jest małe dziecko o zaburzonym
rozwoju psychoruchowym oraz jego rodzina.

Organizowanie wczesnego wspomagania rozwoju
dzieci określone zostało w Rozporządzeniu Ministra
Edukacji Narodowej z dnia 3 lutego 2009 r.
wydane na podstawie :
art. 71b ust. 7 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r.
o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256,
poz. 2572, z późn. zm.)



Rozporządzenie określa warunki organizowania
wczesnego wspomagania rozwoju dzieci,
w celu pobudzania psychoruchowego
i społecznego rozwoju dziecka od chwili wykrycia
niepełnosprawności do podjęcia nauki w szkole,
prowadzonego bezpośrednio
z dzieckiem i jego rodziną.



Wczesne wspomaganie może być organizowane
w przedszkolu i w szkole podstawowej,
w tym specjalnej, w ośrodkach, o których mowa
w art.2 pkt 5 ustawy z dnia 7 września 1991r.
o systemie oświaty, oraz w publicznej poradni
psychologiczno-pedagogicznej,
w tym poradni specjalistycznej, jeżeli mają one
możliwość realizacji wskazań zawartych w opinii
o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju
dziecka, w szczególności dysponują środkami
dydaktycznymi i sprzętem, niezbędnymi do
prowadzenia zajęć wczesnego wspomagania.



Zespół wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
jest powoływany przez dyrektora odpowiednio
przedszkola, szkoły, ośrodka lub poradni,



W skład zespołu wchodzą osoby posiadające
przygotowanie do pracy z małymi dziećmi
o zaburzonym rozwoju psychoruchowym:
1) pedagog posiadający kwalifikacje odpowiednie
do rodzaju niepełnosprawności dziecka,
w szczególności: oligofrenopedagog,
tyflopedagog lub surdopedagog;
2) psycholog;
3) logopeda;
4) inni specjaliści - w zależności od potrzeb dziecka
i jego rodziny.

Do zadań zespołu należy w szczególności:

1)ustalenie, na podstawie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
kierunków i harmonogramu działań w zakresie
wspomagania dziecka i wsparcia rodziny ,
2) nawiązanie współpracy z zakładem opieki
zdrowotnej lub ośrodkiem pomocy społecznej
w celu zapewnienia dziecku rehabilitacji, terapii
lub innych form pomocy, stosownie do jego potrzeb,

3) opracowanie i realizowanie z dzieckiem
i jego rodziną programu
wczesnego wspomagania, koordynowanie
działań specjalistów prowadzących zajęcia
oraz ocenianie postępów dziecka,
4) analizowanie skuteczności udzielanej pomocy
dziecku i jego rodzinie, wprowadzanie zmian
w indywidualnym programie wczesnego
wspomagania, oraz planowanie dalszych działań
w zakresie wspomagania.

Zakres wczesnego wspomagania rozwoju dotyczy:









rozwoju motorycznego,
stymulacji polisensorycznej,
rozwoju mowy i języka,
orientacji i poruszania się w przestrzeni,
usprawniania wzroku i słuchu,
umiejętność samoobsługi,
funkcjonowania w środowisku.

Podmiotem wczesnego wspomagania rozwoju jest
dziecko od momentu wykrycia nieprawidłowości
rozwojowych do podjęcia nauki szkolnej
oraz jego rodzice.



Oddziaływania wczesnego wspomagania rozwoju
powinny rozpocząć się w najkrótszym czasie od
momentu uzyskania informacji przez rodziców
o nieprawidłowościach rozwoju u ich dziecka.



Jak najszybsze wsparcie dziecka i jego rodziców jest
warunkiem na najbardziej optymalny rozwój.



Wczesna, wielofunkcyjna diagnoza oraz podjęcie
terapii jest niezwykle istotne ze względu na dużą
plastyczność centralnego układu nerwowego
we wczesnym okresie rozwoju dziecka.

Dziecko zagrożone niepełnosprawnościąoznacza dziecko z grupy wysokiego ryzyka
ciążowo-porodowego, u którego lekarz stwierdza
zagrożenie nieprawidłowym rozwojem,
niepełnosprawnością lub upośledzeniem czynności
fizycznych i intelektualnych.
Dziecko niepełnosprawne- oznacza dziecko,
u którego lekarz stwierdził nieprawidłowy rozwój,
wady wrodzone lub inne upośledzenia, posiadające
orzeczenie w rozumieniu przepisów ustawy
o rehabilitacji.

Nieprawidłowy rozwój lub zburzenia
w rozwoju psychoruchowym mogą mieć bardzo
różną etiologię, np.:
 wcześniactwo,
 zaburzenia genetyczne,
 wady wrodzone,
 uszkodzenia narządów zmysłów,
 uszkodzenia lub zaburzenia centralnego układu
nerwowego,
 uszkodzenia lub zaburzenia aparatu ruchowego,
 wielorakie niepełnosprawności z całościowymi
zaburzeniami rozwoju.

 Zajęcia w

ramach wczesnego wspomagania
organizuje się w wymiarze od 4 do 8 godzin
w miesiącu, w zależności od możliwości
psychofizycznych i potrzeb dziecka.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania
są prowadzone indywidualnie z dzieckiem
i jego rodziną. W przypadku dzieci, które ukończyły
3rok życia, zajęcia mogą być prowadzone w grupach
liczących 2 lub 3 dzieci, z udziałem ich rodzin.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania,
z dziećmi, które nie ukończyły 3 roku życia,
mogą być prowadzone także w domu rodzinnym.
 Miejsce prowadzenia zajęć w ramach
wczesnego wspomagania ustala dyrektor.

Dla dziecka:
 Systematyczne dążenie do poprawy jakości życia
dziecka.
 Poprawa ogólnego stanu psychoruchowego.
 Zapobieganie występowaniu lub pogłębianiu
się nieprawidłowości w jego rozwoju
psychoruchowym.

Pomoc dziecku w pełnym wykorzystaniu potencjału
rozwojowego, jakim dysponuje w zakresie funkcji
poznawczych, rozwoju ruchowego, komunikacji
i kontaktów społecznych.
 Pomoc dziecku w budowaniu trwałych więzi
i znaczących relacji z osobami w najbliższym
otoczeniu.
 Wyzwalanie i wzmacnianie spontanicznej aktywności
społecznej, poznawczej i komunikacyjnej
dziecka, przejawianej w różnych formach zabawy.
 Pomoc dziecku w stopniowym osiąganiu coraz
większej autonomii i samodzielności, na miarę
jego możliwości.


Dla rodziców:
 Dostarczanie rodzicom wsparcia

w związku
z kryzysem emocjonalnym, wynikającym z faktu
niepełnosprawności ich dziecka,
 Pomoc rodzicom w akceptacji dziecka, jako osoby
niepełnosprawnej.
 Pomoc rodzicom w zaakceptowaniu siebie w roli
rodzica dziecka niepełnosprawnego.

Pomoc rodzicom w coraz pełniejszym osiąganiu
kompetencji rodzicielskiej, postrzeganiu siebie,
jako „wystarczająco dobrych rodziców”.
 Stopniowe przygotowanie rodziców do roli osób
wspomagających rozwój ich dziecka.
 Dostrzeganie mocnych stron swojego dziecka
i stwarzanie dziecku, jak najlepszych warunków
rozwoju (aranżacja otoczenia, dobór przedmiotów
do zabawy i wspólnych zabaw).


Aby dziecko mogło być objęte zajęciami
wczesnego wspomagania rozwoju, musi posiadać
opinię o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju.
Gdzie można uzyskać taką opinię?
Opinia o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju jest wydawana przez zespoły orzekające
działające w publicznych poradniach
psychologiczno-pedagogicznych,
w tym specjalistycznych poradniach.

zaświadczenie lekarskie na specjalnym druku
(druk w poradni),
 opinia przedszkola, jeśli dziecko uczęszcza
do niego,
 wniosek rodziców o wydanie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju
(odpowiedni druk w poradni).




Wcześniejsze uzyskanie przez dziecko orzeczenia
o potrzebie kształcenia specjalnego
organizowanego w przedszkolu integracyjnym
bądź specjalnym nie wyklucza możliwości
korzystania z zajęć organizowanych w ramach
wczesnego wspomagania rozwoju.



Wczesne wspomaganie obejmuje dzieci od momentu
wykrycia niepełnosprawności do momentu
rozpoczęcia przez nie edukacji szkolnej.

 Stowarzyszenie Rodziców

Dzieci Specjalnej Troski
Koluszki ,ul. Budowlanych 8.
[email protected]

 Specjalny Ośrodek Szkolno

Wychowawczy
Koluszki, ul. Budowlanych 8.
[email protected]


Slide 8

Wczesne wspomaganie rozwoju
i wczesna interwencja
Katarzyna Kielich

Według pioniera wczesnej interwencji
w Polsce pani Moniki Orkan- Łęckiej wczesna
interwencja (wczesne wspomaganie rozwoju)
jest to zintegrowany system oddziaływań
profilaktycznych, diagnostycznych,
leczniczo- rehabilitacyjnych i terapeutycznoedukacyjnych.
Podmiotem jest małe dziecko o zaburzonym
rozwoju psychoruchowym oraz jego rodzina.

Organizowanie wczesnego wspomagania rozwoju
dzieci określone zostało w Rozporządzeniu Ministra
Edukacji Narodowej z dnia 3 lutego 2009 r.
wydane na podstawie :
art. 71b ust. 7 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r.
o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256,
poz. 2572, z późn. zm.)



Rozporządzenie określa warunki organizowania
wczesnego wspomagania rozwoju dzieci,
w celu pobudzania psychoruchowego
i społecznego rozwoju dziecka od chwili wykrycia
niepełnosprawności do podjęcia nauki w szkole,
prowadzonego bezpośrednio
z dzieckiem i jego rodziną.



Wczesne wspomaganie może być organizowane
w przedszkolu i w szkole podstawowej,
w tym specjalnej, w ośrodkach, o których mowa
w art.2 pkt 5 ustawy z dnia 7 września 1991r.
o systemie oświaty, oraz w publicznej poradni
psychologiczno-pedagogicznej,
w tym poradni specjalistycznej, jeżeli mają one
możliwość realizacji wskazań zawartych w opinii
o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju
dziecka, w szczególności dysponują środkami
dydaktycznymi i sprzętem, niezbędnymi do
prowadzenia zajęć wczesnego wspomagania.



Zespół wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
jest powoływany przez dyrektora odpowiednio
przedszkola, szkoły, ośrodka lub poradni,



W skład zespołu wchodzą osoby posiadające
przygotowanie do pracy z małymi dziećmi
o zaburzonym rozwoju psychoruchowym:
1) pedagog posiadający kwalifikacje odpowiednie
do rodzaju niepełnosprawności dziecka,
w szczególności: oligofrenopedagog,
tyflopedagog lub surdopedagog;
2) psycholog;
3) logopeda;
4) inni specjaliści - w zależności od potrzeb dziecka
i jego rodziny.

Do zadań zespołu należy w szczególności:

1)ustalenie, na podstawie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
kierunków i harmonogramu działań w zakresie
wspomagania dziecka i wsparcia rodziny ,
2) nawiązanie współpracy z zakładem opieki
zdrowotnej lub ośrodkiem pomocy społecznej
w celu zapewnienia dziecku rehabilitacji, terapii
lub innych form pomocy, stosownie do jego potrzeb,

3) opracowanie i realizowanie z dzieckiem
i jego rodziną programu
wczesnego wspomagania, koordynowanie
działań specjalistów prowadzących zajęcia
oraz ocenianie postępów dziecka,
4) analizowanie skuteczności udzielanej pomocy
dziecku i jego rodzinie, wprowadzanie zmian
w indywidualnym programie wczesnego
wspomagania, oraz planowanie dalszych działań
w zakresie wspomagania.

Zakres wczesnego wspomagania rozwoju dotyczy:









rozwoju motorycznego,
stymulacji polisensorycznej,
rozwoju mowy i języka,
orientacji i poruszania się w przestrzeni,
usprawniania wzroku i słuchu,
umiejętność samoobsługi,
funkcjonowania w środowisku.

Podmiotem wczesnego wspomagania rozwoju jest
dziecko od momentu wykrycia nieprawidłowości
rozwojowych do podjęcia nauki szkolnej
oraz jego rodzice.



Oddziaływania wczesnego wspomagania rozwoju
powinny rozpocząć się w najkrótszym czasie od
momentu uzyskania informacji przez rodziców
o nieprawidłowościach rozwoju u ich dziecka.



Jak najszybsze wsparcie dziecka i jego rodziców jest
warunkiem na najbardziej optymalny rozwój.



Wczesna, wielofunkcyjna diagnoza oraz podjęcie
terapii jest niezwykle istotne ze względu na dużą
plastyczność centralnego układu nerwowego
we wczesnym okresie rozwoju dziecka.

Dziecko zagrożone niepełnosprawnościąoznacza dziecko z grupy wysokiego ryzyka
ciążowo-porodowego, u którego lekarz stwierdza
zagrożenie nieprawidłowym rozwojem,
niepełnosprawnością lub upośledzeniem czynności
fizycznych i intelektualnych.
Dziecko niepełnosprawne- oznacza dziecko,
u którego lekarz stwierdził nieprawidłowy rozwój,
wady wrodzone lub inne upośledzenia, posiadające
orzeczenie w rozumieniu przepisów ustawy
o rehabilitacji.

Nieprawidłowy rozwój lub zburzenia
w rozwoju psychoruchowym mogą mieć bardzo
różną etiologię, np.:
 wcześniactwo,
 zaburzenia genetyczne,
 wady wrodzone,
 uszkodzenia narządów zmysłów,
 uszkodzenia lub zaburzenia centralnego układu
nerwowego,
 uszkodzenia lub zaburzenia aparatu ruchowego,
 wielorakie niepełnosprawności z całościowymi
zaburzeniami rozwoju.

 Zajęcia w

ramach wczesnego wspomagania
organizuje się w wymiarze od 4 do 8 godzin
w miesiącu, w zależności od możliwości
psychofizycznych i potrzeb dziecka.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania
są prowadzone indywidualnie z dzieckiem
i jego rodziną. W przypadku dzieci, które ukończyły
3rok życia, zajęcia mogą być prowadzone w grupach
liczących 2 lub 3 dzieci, z udziałem ich rodzin.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania,
z dziećmi, które nie ukończyły 3 roku życia,
mogą być prowadzone także w domu rodzinnym.
 Miejsce prowadzenia zajęć w ramach
wczesnego wspomagania ustala dyrektor.

Dla dziecka:
 Systematyczne dążenie do poprawy jakości życia
dziecka.
 Poprawa ogólnego stanu psychoruchowego.
 Zapobieganie występowaniu lub pogłębianiu
się nieprawidłowości w jego rozwoju
psychoruchowym.

Pomoc dziecku w pełnym wykorzystaniu potencjału
rozwojowego, jakim dysponuje w zakresie funkcji
poznawczych, rozwoju ruchowego, komunikacji
i kontaktów społecznych.
 Pomoc dziecku w budowaniu trwałych więzi
i znaczących relacji z osobami w najbliższym
otoczeniu.
 Wyzwalanie i wzmacnianie spontanicznej aktywności
społecznej, poznawczej i komunikacyjnej
dziecka, przejawianej w różnych formach zabawy.
 Pomoc dziecku w stopniowym osiąganiu coraz
większej autonomii i samodzielności, na miarę
jego możliwości.


Dla rodziców:
 Dostarczanie rodzicom wsparcia

w związku
z kryzysem emocjonalnym, wynikającym z faktu
niepełnosprawności ich dziecka,
 Pomoc rodzicom w akceptacji dziecka, jako osoby
niepełnosprawnej.
 Pomoc rodzicom w zaakceptowaniu siebie w roli
rodzica dziecka niepełnosprawnego.

Pomoc rodzicom w coraz pełniejszym osiąganiu
kompetencji rodzicielskiej, postrzeganiu siebie,
jako „wystarczająco dobrych rodziców”.
 Stopniowe przygotowanie rodziców do roli osób
wspomagających rozwój ich dziecka.
 Dostrzeganie mocnych stron swojego dziecka
i stwarzanie dziecku, jak najlepszych warunków
rozwoju (aranżacja otoczenia, dobór przedmiotów
do zabawy i wspólnych zabaw).


Aby dziecko mogło być objęte zajęciami
wczesnego wspomagania rozwoju, musi posiadać
opinię o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju.
Gdzie można uzyskać taką opinię?
Opinia o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju jest wydawana przez zespoły orzekające
działające w publicznych poradniach
psychologiczno-pedagogicznych,
w tym specjalistycznych poradniach.

zaświadczenie lekarskie na specjalnym druku
(druk w poradni),
 opinia przedszkola, jeśli dziecko uczęszcza
do niego,
 wniosek rodziców o wydanie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju
(odpowiedni druk w poradni).




Wcześniejsze uzyskanie przez dziecko orzeczenia
o potrzebie kształcenia specjalnego
organizowanego w przedszkolu integracyjnym
bądź specjalnym nie wyklucza możliwości
korzystania z zajęć organizowanych w ramach
wczesnego wspomagania rozwoju.



Wczesne wspomaganie obejmuje dzieci od momentu
wykrycia niepełnosprawności do momentu
rozpoczęcia przez nie edukacji szkolnej.

 Stowarzyszenie Rodziców

Dzieci Specjalnej Troski
Koluszki ,ul. Budowlanych 8.
[email protected]

 Specjalny Ośrodek Szkolno

Wychowawczy
Koluszki, ul. Budowlanych 8.
[email protected]


Slide 9

Wczesne wspomaganie rozwoju
i wczesna interwencja
Katarzyna Kielich

Według pioniera wczesnej interwencji
w Polsce pani Moniki Orkan- Łęckiej wczesna
interwencja (wczesne wspomaganie rozwoju)
jest to zintegrowany system oddziaływań
profilaktycznych, diagnostycznych,
leczniczo- rehabilitacyjnych i terapeutycznoedukacyjnych.
Podmiotem jest małe dziecko o zaburzonym
rozwoju psychoruchowym oraz jego rodzina.

Organizowanie wczesnego wspomagania rozwoju
dzieci określone zostało w Rozporządzeniu Ministra
Edukacji Narodowej z dnia 3 lutego 2009 r.
wydane na podstawie :
art. 71b ust. 7 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r.
o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256,
poz. 2572, z późn. zm.)



Rozporządzenie określa warunki organizowania
wczesnego wspomagania rozwoju dzieci,
w celu pobudzania psychoruchowego
i społecznego rozwoju dziecka od chwili wykrycia
niepełnosprawności do podjęcia nauki w szkole,
prowadzonego bezpośrednio
z dzieckiem i jego rodziną.



Wczesne wspomaganie może być organizowane
w przedszkolu i w szkole podstawowej,
w tym specjalnej, w ośrodkach, o których mowa
w art.2 pkt 5 ustawy z dnia 7 września 1991r.
o systemie oświaty, oraz w publicznej poradni
psychologiczno-pedagogicznej,
w tym poradni specjalistycznej, jeżeli mają one
możliwość realizacji wskazań zawartych w opinii
o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju
dziecka, w szczególności dysponują środkami
dydaktycznymi i sprzętem, niezbędnymi do
prowadzenia zajęć wczesnego wspomagania.



Zespół wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
jest powoływany przez dyrektora odpowiednio
przedszkola, szkoły, ośrodka lub poradni,



W skład zespołu wchodzą osoby posiadające
przygotowanie do pracy z małymi dziećmi
o zaburzonym rozwoju psychoruchowym:
1) pedagog posiadający kwalifikacje odpowiednie
do rodzaju niepełnosprawności dziecka,
w szczególności: oligofrenopedagog,
tyflopedagog lub surdopedagog;
2) psycholog;
3) logopeda;
4) inni specjaliści - w zależności od potrzeb dziecka
i jego rodziny.

Do zadań zespołu należy w szczególności:

1)ustalenie, na podstawie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
kierunków i harmonogramu działań w zakresie
wspomagania dziecka i wsparcia rodziny ,
2) nawiązanie współpracy z zakładem opieki
zdrowotnej lub ośrodkiem pomocy społecznej
w celu zapewnienia dziecku rehabilitacji, terapii
lub innych form pomocy, stosownie do jego potrzeb,

3) opracowanie i realizowanie z dzieckiem
i jego rodziną programu
wczesnego wspomagania, koordynowanie
działań specjalistów prowadzących zajęcia
oraz ocenianie postępów dziecka,
4) analizowanie skuteczności udzielanej pomocy
dziecku i jego rodzinie, wprowadzanie zmian
w indywidualnym programie wczesnego
wspomagania, oraz planowanie dalszych działań
w zakresie wspomagania.

Zakres wczesnego wspomagania rozwoju dotyczy:









rozwoju motorycznego,
stymulacji polisensorycznej,
rozwoju mowy i języka,
orientacji i poruszania się w przestrzeni,
usprawniania wzroku i słuchu,
umiejętność samoobsługi,
funkcjonowania w środowisku.

Podmiotem wczesnego wspomagania rozwoju jest
dziecko od momentu wykrycia nieprawidłowości
rozwojowych do podjęcia nauki szkolnej
oraz jego rodzice.



Oddziaływania wczesnego wspomagania rozwoju
powinny rozpocząć się w najkrótszym czasie od
momentu uzyskania informacji przez rodziców
o nieprawidłowościach rozwoju u ich dziecka.



Jak najszybsze wsparcie dziecka i jego rodziców jest
warunkiem na najbardziej optymalny rozwój.



Wczesna, wielofunkcyjna diagnoza oraz podjęcie
terapii jest niezwykle istotne ze względu na dużą
plastyczność centralnego układu nerwowego
we wczesnym okresie rozwoju dziecka.

Dziecko zagrożone niepełnosprawnościąoznacza dziecko z grupy wysokiego ryzyka
ciążowo-porodowego, u którego lekarz stwierdza
zagrożenie nieprawidłowym rozwojem,
niepełnosprawnością lub upośledzeniem czynności
fizycznych i intelektualnych.
Dziecko niepełnosprawne- oznacza dziecko,
u którego lekarz stwierdził nieprawidłowy rozwój,
wady wrodzone lub inne upośledzenia, posiadające
orzeczenie w rozumieniu przepisów ustawy
o rehabilitacji.

Nieprawidłowy rozwój lub zburzenia
w rozwoju psychoruchowym mogą mieć bardzo
różną etiologię, np.:
 wcześniactwo,
 zaburzenia genetyczne,
 wady wrodzone,
 uszkodzenia narządów zmysłów,
 uszkodzenia lub zaburzenia centralnego układu
nerwowego,
 uszkodzenia lub zaburzenia aparatu ruchowego,
 wielorakie niepełnosprawności z całościowymi
zaburzeniami rozwoju.

 Zajęcia w

ramach wczesnego wspomagania
organizuje się w wymiarze od 4 do 8 godzin
w miesiącu, w zależności od możliwości
psychofizycznych i potrzeb dziecka.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania
są prowadzone indywidualnie z dzieckiem
i jego rodziną. W przypadku dzieci, które ukończyły
3rok życia, zajęcia mogą być prowadzone w grupach
liczących 2 lub 3 dzieci, z udziałem ich rodzin.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania,
z dziećmi, które nie ukończyły 3 roku życia,
mogą być prowadzone także w domu rodzinnym.
 Miejsce prowadzenia zajęć w ramach
wczesnego wspomagania ustala dyrektor.

Dla dziecka:
 Systematyczne dążenie do poprawy jakości życia
dziecka.
 Poprawa ogólnego stanu psychoruchowego.
 Zapobieganie występowaniu lub pogłębianiu
się nieprawidłowości w jego rozwoju
psychoruchowym.

Pomoc dziecku w pełnym wykorzystaniu potencjału
rozwojowego, jakim dysponuje w zakresie funkcji
poznawczych, rozwoju ruchowego, komunikacji
i kontaktów społecznych.
 Pomoc dziecku w budowaniu trwałych więzi
i znaczących relacji z osobami w najbliższym
otoczeniu.
 Wyzwalanie i wzmacnianie spontanicznej aktywności
społecznej, poznawczej i komunikacyjnej
dziecka, przejawianej w różnych formach zabawy.
 Pomoc dziecku w stopniowym osiąganiu coraz
większej autonomii i samodzielności, na miarę
jego możliwości.


Dla rodziców:
 Dostarczanie rodzicom wsparcia

w związku
z kryzysem emocjonalnym, wynikającym z faktu
niepełnosprawności ich dziecka,
 Pomoc rodzicom w akceptacji dziecka, jako osoby
niepełnosprawnej.
 Pomoc rodzicom w zaakceptowaniu siebie w roli
rodzica dziecka niepełnosprawnego.

Pomoc rodzicom w coraz pełniejszym osiąganiu
kompetencji rodzicielskiej, postrzeganiu siebie,
jako „wystarczająco dobrych rodziców”.
 Stopniowe przygotowanie rodziców do roli osób
wspomagających rozwój ich dziecka.
 Dostrzeganie mocnych stron swojego dziecka
i stwarzanie dziecku, jak najlepszych warunków
rozwoju (aranżacja otoczenia, dobór przedmiotów
do zabawy i wspólnych zabaw).


Aby dziecko mogło być objęte zajęciami
wczesnego wspomagania rozwoju, musi posiadać
opinię o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju.
Gdzie można uzyskać taką opinię?
Opinia o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju jest wydawana przez zespoły orzekające
działające w publicznych poradniach
psychologiczno-pedagogicznych,
w tym specjalistycznych poradniach.

zaświadczenie lekarskie na specjalnym druku
(druk w poradni),
 opinia przedszkola, jeśli dziecko uczęszcza
do niego,
 wniosek rodziców o wydanie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju
(odpowiedni druk w poradni).




Wcześniejsze uzyskanie przez dziecko orzeczenia
o potrzebie kształcenia specjalnego
organizowanego w przedszkolu integracyjnym
bądź specjalnym nie wyklucza możliwości
korzystania z zajęć organizowanych w ramach
wczesnego wspomagania rozwoju.



Wczesne wspomaganie obejmuje dzieci od momentu
wykrycia niepełnosprawności do momentu
rozpoczęcia przez nie edukacji szkolnej.

 Stowarzyszenie Rodziców

Dzieci Specjalnej Troski
Koluszki ,ul. Budowlanych 8.
[email protected]

 Specjalny Ośrodek Szkolno

Wychowawczy
Koluszki, ul. Budowlanych 8.
[email protected]


Slide 10

Wczesne wspomaganie rozwoju
i wczesna interwencja
Katarzyna Kielich

Według pioniera wczesnej interwencji
w Polsce pani Moniki Orkan- Łęckiej wczesna
interwencja (wczesne wspomaganie rozwoju)
jest to zintegrowany system oddziaływań
profilaktycznych, diagnostycznych,
leczniczo- rehabilitacyjnych i terapeutycznoedukacyjnych.
Podmiotem jest małe dziecko o zaburzonym
rozwoju psychoruchowym oraz jego rodzina.

Organizowanie wczesnego wspomagania rozwoju
dzieci określone zostało w Rozporządzeniu Ministra
Edukacji Narodowej z dnia 3 lutego 2009 r.
wydane na podstawie :
art. 71b ust. 7 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r.
o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256,
poz. 2572, z późn. zm.)



Rozporządzenie określa warunki organizowania
wczesnego wspomagania rozwoju dzieci,
w celu pobudzania psychoruchowego
i społecznego rozwoju dziecka od chwili wykrycia
niepełnosprawności do podjęcia nauki w szkole,
prowadzonego bezpośrednio
z dzieckiem i jego rodziną.



Wczesne wspomaganie może być organizowane
w przedszkolu i w szkole podstawowej,
w tym specjalnej, w ośrodkach, o których mowa
w art.2 pkt 5 ustawy z dnia 7 września 1991r.
o systemie oświaty, oraz w publicznej poradni
psychologiczno-pedagogicznej,
w tym poradni specjalistycznej, jeżeli mają one
możliwość realizacji wskazań zawartych w opinii
o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju
dziecka, w szczególności dysponują środkami
dydaktycznymi i sprzętem, niezbędnymi do
prowadzenia zajęć wczesnego wspomagania.



Zespół wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
jest powoływany przez dyrektora odpowiednio
przedszkola, szkoły, ośrodka lub poradni,



W skład zespołu wchodzą osoby posiadające
przygotowanie do pracy z małymi dziećmi
o zaburzonym rozwoju psychoruchowym:
1) pedagog posiadający kwalifikacje odpowiednie
do rodzaju niepełnosprawności dziecka,
w szczególności: oligofrenopedagog,
tyflopedagog lub surdopedagog;
2) psycholog;
3) logopeda;
4) inni specjaliści - w zależności od potrzeb dziecka
i jego rodziny.

Do zadań zespołu należy w szczególności:

1)ustalenie, na podstawie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
kierunków i harmonogramu działań w zakresie
wspomagania dziecka i wsparcia rodziny ,
2) nawiązanie współpracy z zakładem opieki
zdrowotnej lub ośrodkiem pomocy społecznej
w celu zapewnienia dziecku rehabilitacji, terapii
lub innych form pomocy, stosownie do jego potrzeb,

3) opracowanie i realizowanie z dzieckiem
i jego rodziną programu
wczesnego wspomagania, koordynowanie
działań specjalistów prowadzących zajęcia
oraz ocenianie postępów dziecka,
4) analizowanie skuteczności udzielanej pomocy
dziecku i jego rodzinie, wprowadzanie zmian
w indywidualnym programie wczesnego
wspomagania, oraz planowanie dalszych działań
w zakresie wspomagania.

Zakres wczesnego wspomagania rozwoju dotyczy:









rozwoju motorycznego,
stymulacji polisensorycznej,
rozwoju mowy i języka,
orientacji i poruszania się w przestrzeni,
usprawniania wzroku i słuchu,
umiejętność samoobsługi,
funkcjonowania w środowisku.

Podmiotem wczesnego wspomagania rozwoju jest
dziecko od momentu wykrycia nieprawidłowości
rozwojowych do podjęcia nauki szkolnej
oraz jego rodzice.



Oddziaływania wczesnego wspomagania rozwoju
powinny rozpocząć się w najkrótszym czasie od
momentu uzyskania informacji przez rodziców
o nieprawidłowościach rozwoju u ich dziecka.



Jak najszybsze wsparcie dziecka i jego rodziców jest
warunkiem na najbardziej optymalny rozwój.



Wczesna, wielofunkcyjna diagnoza oraz podjęcie
terapii jest niezwykle istotne ze względu na dużą
plastyczność centralnego układu nerwowego
we wczesnym okresie rozwoju dziecka.

Dziecko zagrożone niepełnosprawnościąoznacza dziecko z grupy wysokiego ryzyka
ciążowo-porodowego, u którego lekarz stwierdza
zagrożenie nieprawidłowym rozwojem,
niepełnosprawnością lub upośledzeniem czynności
fizycznych i intelektualnych.
Dziecko niepełnosprawne- oznacza dziecko,
u którego lekarz stwierdził nieprawidłowy rozwój,
wady wrodzone lub inne upośledzenia, posiadające
orzeczenie w rozumieniu przepisów ustawy
o rehabilitacji.

Nieprawidłowy rozwój lub zburzenia
w rozwoju psychoruchowym mogą mieć bardzo
różną etiologię, np.:
 wcześniactwo,
 zaburzenia genetyczne,
 wady wrodzone,
 uszkodzenia narządów zmysłów,
 uszkodzenia lub zaburzenia centralnego układu
nerwowego,
 uszkodzenia lub zaburzenia aparatu ruchowego,
 wielorakie niepełnosprawności z całościowymi
zaburzeniami rozwoju.

 Zajęcia w

ramach wczesnego wspomagania
organizuje się w wymiarze od 4 do 8 godzin
w miesiącu, w zależności od możliwości
psychofizycznych i potrzeb dziecka.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania
są prowadzone indywidualnie z dzieckiem
i jego rodziną. W przypadku dzieci, które ukończyły
3rok życia, zajęcia mogą być prowadzone w grupach
liczących 2 lub 3 dzieci, z udziałem ich rodzin.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania,
z dziećmi, które nie ukończyły 3 roku życia,
mogą być prowadzone także w domu rodzinnym.
 Miejsce prowadzenia zajęć w ramach
wczesnego wspomagania ustala dyrektor.

Dla dziecka:
 Systematyczne dążenie do poprawy jakości życia
dziecka.
 Poprawa ogólnego stanu psychoruchowego.
 Zapobieganie występowaniu lub pogłębianiu
się nieprawidłowości w jego rozwoju
psychoruchowym.

Pomoc dziecku w pełnym wykorzystaniu potencjału
rozwojowego, jakim dysponuje w zakresie funkcji
poznawczych, rozwoju ruchowego, komunikacji
i kontaktów społecznych.
 Pomoc dziecku w budowaniu trwałych więzi
i znaczących relacji z osobami w najbliższym
otoczeniu.
 Wyzwalanie i wzmacnianie spontanicznej aktywności
społecznej, poznawczej i komunikacyjnej
dziecka, przejawianej w różnych formach zabawy.
 Pomoc dziecku w stopniowym osiąganiu coraz
większej autonomii i samodzielności, na miarę
jego możliwości.


Dla rodziców:
 Dostarczanie rodzicom wsparcia

w związku
z kryzysem emocjonalnym, wynikającym z faktu
niepełnosprawności ich dziecka,
 Pomoc rodzicom w akceptacji dziecka, jako osoby
niepełnosprawnej.
 Pomoc rodzicom w zaakceptowaniu siebie w roli
rodzica dziecka niepełnosprawnego.

Pomoc rodzicom w coraz pełniejszym osiąganiu
kompetencji rodzicielskiej, postrzeganiu siebie,
jako „wystarczająco dobrych rodziców”.
 Stopniowe przygotowanie rodziców do roli osób
wspomagających rozwój ich dziecka.
 Dostrzeganie mocnych stron swojego dziecka
i stwarzanie dziecku, jak najlepszych warunków
rozwoju (aranżacja otoczenia, dobór przedmiotów
do zabawy i wspólnych zabaw).


Aby dziecko mogło być objęte zajęciami
wczesnego wspomagania rozwoju, musi posiadać
opinię o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju.
Gdzie można uzyskać taką opinię?
Opinia o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju jest wydawana przez zespoły orzekające
działające w publicznych poradniach
psychologiczno-pedagogicznych,
w tym specjalistycznych poradniach.

zaświadczenie lekarskie na specjalnym druku
(druk w poradni),
 opinia przedszkola, jeśli dziecko uczęszcza
do niego,
 wniosek rodziców o wydanie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju
(odpowiedni druk w poradni).




Wcześniejsze uzyskanie przez dziecko orzeczenia
o potrzebie kształcenia specjalnego
organizowanego w przedszkolu integracyjnym
bądź specjalnym nie wyklucza możliwości
korzystania z zajęć organizowanych w ramach
wczesnego wspomagania rozwoju.



Wczesne wspomaganie obejmuje dzieci od momentu
wykrycia niepełnosprawności do momentu
rozpoczęcia przez nie edukacji szkolnej.

 Stowarzyszenie Rodziców

Dzieci Specjalnej Troski
Koluszki ,ul. Budowlanych 8.
[email protected]

 Specjalny Ośrodek Szkolno

Wychowawczy
Koluszki, ul. Budowlanych 8.
[email protected]


Slide 11

Wczesne wspomaganie rozwoju
i wczesna interwencja
Katarzyna Kielich

Według pioniera wczesnej interwencji
w Polsce pani Moniki Orkan- Łęckiej wczesna
interwencja (wczesne wspomaganie rozwoju)
jest to zintegrowany system oddziaływań
profilaktycznych, diagnostycznych,
leczniczo- rehabilitacyjnych i terapeutycznoedukacyjnych.
Podmiotem jest małe dziecko o zaburzonym
rozwoju psychoruchowym oraz jego rodzina.

Organizowanie wczesnego wspomagania rozwoju
dzieci określone zostało w Rozporządzeniu Ministra
Edukacji Narodowej z dnia 3 lutego 2009 r.
wydane na podstawie :
art. 71b ust. 7 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r.
o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256,
poz. 2572, z późn. zm.)



Rozporządzenie określa warunki organizowania
wczesnego wspomagania rozwoju dzieci,
w celu pobudzania psychoruchowego
i społecznego rozwoju dziecka od chwili wykrycia
niepełnosprawności do podjęcia nauki w szkole,
prowadzonego bezpośrednio
z dzieckiem i jego rodziną.



Wczesne wspomaganie może być organizowane
w przedszkolu i w szkole podstawowej,
w tym specjalnej, w ośrodkach, o których mowa
w art.2 pkt 5 ustawy z dnia 7 września 1991r.
o systemie oświaty, oraz w publicznej poradni
psychologiczno-pedagogicznej,
w tym poradni specjalistycznej, jeżeli mają one
możliwość realizacji wskazań zawartych w opinii
o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju
dziecka, w szczególności dysponują środkami
dydaktycznymi i sprzętem, niezbędnymi do
prowadzenia zajęć wczesnego wspomagania.



Zespół wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
jest powoływany przez dyrektora odpowiednio
przedszkola, szkoły, ośrodka lub poradni,



W skład zespołu wchodzą osoby posiadające
przygotowanie do pracy z małymi dziećmi
o zaburzonym rozwoju psychoruchowym:
1) pedagog posiadający kwalifikacje odpowiednie
do rodzaju niepełnosprawności dziecka,
w szczególności: oligofrenopedagog,
tyflopedagog lub surdopedagog;
2) psycholog;
3) logopeda;
4) inni specjaliści - w zależności od potrzeb dziecka
i jego rodziny.

Do zadań zespołu należy w szczególności:

1)ustalenie, na podstawie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
kierunków i harmonogramu działań w zakresie
wspomagania dziecka i wsparcia rodziny ,
2) nawiązanie współpracy z zakładem opieki
zdrowotnej lub ośrodkiem pomocy społecznej
w celu zapewnienia dziecku rehabilitacji, terapii
lub innych form pomocy, stosownie do jego potrzeb,

3) opracowanie i realizowanie z dzieckiem
i jego rodziną programu
wczesnego wspomagania, koordynowanie
działań specjalistów prowadzących zajęcia
oraz ocenianie postępów dziecka,
4) analizowanie skuteczności udzielanej pomocy
dziecku i jego rodzinie, wprowadzanie zmian
w indywidualnym programie wczesnego
wspomagania, oraz planowanie dalszych działań
w zakresie wspomagania.

Zakres wczesnego wspomagania rozwoju dotyczy:









rozwoju motorycznego,
stymulacji polisensorycznej,
rozwoju mowy i języka,
orientacji i poruszania się w przestrzeni,
usprawniania wzroku i słuchu,
umiejętność samoobsługi,
funkcjonowania w środowisku.

Podmiotem wczesnego wspomagania rozwoju jest
dziecko od momentu wykrycia nieprawidłowości
rozwojowych do podjęcia nauki szkolnej
oraz jego rodzice.



Oddziaływania wczesnego wspomagania rozwoju
powinny rozpocząć się w najkrótszym czasie od
momentu uzyskania informacji przez rodziców
o nieprawidłowościach rozwoju u ich dziecka.



Jak najszybsze wsparcie dziecka i jego rodziców jest
warunkiem na najbardziej optymalny rozwój.



Wczesna, wielofunkcyjna diagnoza oraz podjęcie
terapii jest niezwykle istotne ze względu na dużą
plastyczność centralnego układu nerwowego
we wczesnym okresie rozwoju dziecka.

Dziecko zagrożone niepełnosprawnościąoznacza dziecko z grupy wysokiego ryzyka
ciążowo-porodowego, u którego lekarz stwierdza
zagrożenie nieprawidłowym rozwojem,
niepełnosprawnością lub upośledzeniem czynności
fizycznych i intelektualnych.
Dziecko niepełnosprawne- oznacza dziecko,
u którego lekarz stwierdził nieprawidłowy rozwój,
wady wrodzone lub inne upośledzenia, posiadające
orzeczenie w rozumieniu przepisów ustawy
o rehabilitacji.

Nieprawidłowy rozwój lub zburzenia
w rozwoju psychoruchowym mogą mieć bardzo
różną etiologię, np.:
 wcześniactwo,
 zaburzenia genetyczne,
 wady wrodzone,
 uszkodzenia narządów zmysłów,
 uszkodzenia lub zaburzenia centralnego układu
nerwowego,
 uszkodzenia lub zaburzenia aparatu ruchowego,
 wielorakie niepełnosprawności z całościowymi
zaburzeniami rozwoju.

 Zajęcia w

ramach wczesnego wspomagania
organizuje się w wymiarze od 4 do 8 godzin
w miesiącu, w zależności od możliwości
psychofizycznych i potrzeb dziecka.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania
są prowadzone indywidualnie z dzieckiem
i jego rodziną. W przypadku dzieci, które ukończyły
3rok życia, zajęcia mogą być prowadzone w grupach
liczących 2 lub 3 dzieci, z udziałem ich rodzin.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania,
z dziećmi, które nie ukończyły 3 roku życia,
mogą być prowadzone także w domu rodzinnym.
 Miejsce prowadzenia zajęć w ramach
wczesnego wspomagania ustala dyrektor.

Dla dziecka:
 Systematyczne dążenie do poprawy jakości życia
dziecka.
 Poprawa ogólnego stanu psychoruchowego.
 Zapobieganie występowaniu lub pogłębianiu
się nieprawidłowości w jego rozwoju
psychoruchowym.

Pomoc dziecku w pełnym wykorzystaniu potencjału
rozwojowego, jakim dysponuje w zakresie funkcji
poznawczych, rozwoju ruchowego, komunikacji
i kontaktów społecznych.
 Pomoc dziecku w budowaniu trwałych więzi
i znaczących relacji z osobami w najbliższym
otoczeniu.
 Wyzwalanie i wzmacnianie spontanicznej aktywności
społecznej, poznawczej i komunikacyjnej
dziecka, przejawianej w różnych formach zabawy.
 Pomoc dziecku w stopniowym osiąganiu coraz
większej autonomii i samodzielności, na miarę
jego możliwości.


Dla rodziców:
 Dostarczanie rodzicom wsparcia

w związku
z kryzysem emocjonalnym, wynikającym z faktu
niepełnosprawności ich dziecka,
 Pomoc rodzicom w akceptacji dziecka, jako osoby
niepełnosprawnej.
 Pomoc rodzicom w zaakceptowaniu siebie w roli
rodzica dziecka niepełnosprawnego.

Pomoc rodzicom w coraz pełniejszym osiąganiu
kompetencji rodzicielskiej, postrzeganiu siebie,
jako „wystarczająco dobrych rodziców”.
 Stopniowe przygotowanie rodziców do roli osób
wspomagających rozwój ich dziecka.
 Dostrzeganie mocnych stron swojego dziecka
i stwarzanie dziecku, jak najlepszych warunków
rozwoju (aranżacja otoczenia, dobór przedmiotów
do zabawy i wspólnych zabaw).


Aby dziecko mogło być objęte zajęciami
wczesnego wspomagania rozwoju, musi posiadać
opinię o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju.
Gdzie można uzyskać taką opinię?
Opinia o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju jest wydawana przez zespoły orzekające
działające w publicznych poradniach
psychologiczno-pedagogicznych,
w tym specjalistycznych poradniach.

zaświadczenie lekarskie na specjalnym druku
(druk w poradni),
 opinia przedszkola, jeśli dziecko uczęszcza
do niego,
 wniosek rodziców o wydanie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju
(odpowiedni druk w poradni).




Wcześniejsze uzyskanie przez dziecko orzeczenia
o potrzebie kształcenia specjalnego
organizowanego w przedszkolu integracyjnym
bądź specjalnym nie wyklucza możliwości
korzystania z zajęć organizowanych w ramach
wczesnego wspomagania rozwoju.



Wczesne wspomaganie obejmuje dzieci od momentu
wykrycia niepełnosprawności do momentu
rozpoczęcia przez nie edukacji szkolnej.

 Stowarzyszenie Rodziców

Dzieci Specjalnej Troski
Koluszki ,ul. Budowlanych 8.
[email protected]

 Specjalny Ośrodek Szkolno

Wychowawczy
Koluszki, ul. Budowlanych 8.
[email protected]


Slide 12

Wczesne wspomaganie rozwoju
i wczesna interwencja
Katarzyna Kielich

Według pioniera wczesnej interwencji
w Polsce pani Moniki Orkan- Łęckiej wczesna
interwencja (wczesne wspomaganie rozwoju)
jest to zintegrowany system oddziaływań
profilaktycznych, diagnostycznych,
leczniczo- rehabilitacyjnych i terapeutycznoedukacyjnych.
Podmiotem jest małe dziecko o zaburzonym
rozwoju psychoruchowym oraz jego rodzina.

Organizowanie wczesnego wspomagania rozwoju
dzieci określone zostało w Rozporządzeniu Ministra
Edukacji Narodowej z dnia 3 lutego 2009 r.
wydane na podstawie :
art. 71b ust. 7 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r.
o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256,
poz. 2572, z późn. zm.)



Rozporządzenie określa warunki organizowania
wczesnego wspomagania rozwoju dzieci,
w celu pobudzania psychoruchowego
i społecznego rozwoju dziecka od chwili wykrycia
niepełnosprawności do podjęcia nauki w szkole,
prowadzonego bezpośrednio
z dzieckiem i jego rodziną.



Wczesne wspomaganie może być organizowane
w przedszkolu i w szkole podstawowej,
w tym specjalnej, w ośrodkach, o których mowa
w art.2 pkt 5 ustawy z dnia 7 września 1991r.
o systemie oświaty, oraz w publicznej poradni
psychologiczno-pedagogicznej,
w tym poradni specjalistycznej, jeżeli mają one
możliwość realizacji wskazań zawartych w opinii
o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju
dziecka, w szczególności dysponują środkami
dydaktycznymi i sprzętem, niezbędnymi do
prowadzenia zajęć wczesnego wspomagania.



Zespół wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
jest powoływany przez dyrektora odpowiednio
przedszkola, szkoły, ośrodka lub poradni,



W skład zespołu wchodzą osoby posiadające
przygotowanie do pracy z małymi dziećmi
o zaburzonym rozwoju psychoruchowym:
1) pedagog posiadający kwalifikacje odpowiednie
do rodzaju niepełnosprawności dziecka,
w szczególności: oligofrenopedagog,
tyflopedagog lub surdopedagog;
2) psycholog;
3) logopeda;
4) inni specjaliści - w zależności od potrzeb dziecka
i jego rodziny.

Do zadań zespołu należy w szczególności:

1)ustalenie, na podstawie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
kierunków i harmonogramu działań w zakresie
wspomagania dziecka i wsparcia rodziny ,
2) nawiązanie współpracy z zakładem opieki
zdrowotnej lub ośrodkiem pomocy społecznej
w celu zapewnienia dziecku rehabilitacji, terapii
lub innych form pomocy, stosownie do jego potrzeb,

3) opracowanie i realizowanie z dzieckiem
i jego rodziną programu
wczesnego wspomagania, koordynowanie
działań specjalistów prowadzących zajęcia
oraz ocenianie postępów dziecka,
4) analizowanie skuteczności udzielanej pomocy
dziecku i jego rodzinie, wprowadzanie zmian
w indywidualnym programie wczesnego
wspomagania, oraz planowanie dalszych działań
w zakresie wspomagania.

Zakres wczesnego wspomagania rozwoju dotyczy:









rozwoju motorycznego,
stymulacji polisensorycznej,
rozwoju mowy i języka,
orientacji i poruszania się w przestrzeni,
usprawniania wzroku i słuchu,
umiejętność samoobsługi,
funkcjonowania w środowisku.

Podmiotem wczesnego wspomagania rozwoju jest
dziecko od momentu wykrycia nieprawidłowości
rozwojowych do podjęcia nauki szkolnej
oraz jego rodzice.



Oddziaływania wczesnego wspomagania rozwoju
powinny rozpocząć się w najkrótszym czasie od
momentu uzyskania informacji przez rodziców
o nieprawidłowościach rozwoju u ich dziecka.



Jak najszybsze wsparcie dziecka i jego rodziców jest
warunkiem na najbardziej optymalny rozwój.



Wczesna, wielofunkcyjna diagnoza oraz podjęcie
terapii jest niezwykle istotne ze względu na dużą
plastyczność centralnego układu nerwowego
we wczesnym okresie rozwoju dziecka.

Dziecko zagrożone niepełnosprawnościąoznacza dziecko z grupy wysokiego ryzyka
ciążowo-porodowego, u którego lekarz stwierdza
zagrożenie nieprawidłowym rozwojem,
niepełnosprawnością lub upośledzeniem czynności
fizycznych i intelektualnych.
Dziecko niepełnosprawne- oznacza dziecko,
u którego lekarz stwierdził nieprawidłowy rozwój,
wady wrodzone lub inne upośledzenia, posiadające
orzeczenie w rozumieniu przepisów ustawy
o rehabilitacji.

Nieprawidłowy rozwój lub zburzenia
w rozwoju psychoruchowym mogą mieć bardzo
różną etiologię, np.:
 wcześniactwo,
 zaburzenia genetyczne,
 wady wrodzone,
 uszkodzenia narządów zmysłów,
 uszkodzenia lub zaburzenia centralnego układu
nerwowego,
 uszkodzenia lub zaburzenia aparatu ruchowego,
 wielorakie niepełnosprawności z całościowymi
zaburzeniami rozwoju.

 Zajęcia w

ramach wczesnego wspomagania
organizuje się w wymiarze od 4 do 8 godzin
w miesiącu, w zależności od możliwości
psychofizycznych i potrzeb dziecka.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania
są prowadzone indywidualnie z dzieckiem
i jego rodziną. W przypadku dzieci, które ukończyły
3rok życia, zajęcia mogą być prowadzone w grupach
liczących 2 lub 3 dzieci, z udziałem ich rodzin.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania,
z dziećmi, które nie ukończyły 3 roku życia,
mogą być prowadzone także w domu rodzinnym.
 Miejsce prowadzenia zajęć w ramach
wczesnego wspomagania ustala dyrektor.

Dla dziecka:
 Systematyczne dążenie do poprawy jakości życia
dziecka.
 Poprawa ogólnego stanu psychoruchowego.
 Zapobieganie występowaniu lub pogłębianiu
się nieprawidłowości w jego rozwoju
psychoruchowym.

Pomoc dziecku w pełnym wykorzystaniu potencjału
rozwojowego, jakim dysponuje w zakresie funkcji
poznawczych, rozwoju ruchowego, komunikacji
i kontaktów społecznych.
 Pomoc dziecku w budowaniu trwałych więzi
i znaczących relacji z osobami w najbliższym
otoczeniu.
 Wyzwalanie i wzmacnianie spontanicznej aktywności
społecznej, poznawczej i komunikacyjnej
dziecka, przejawianej w różnych formach zabawy.
 Pomoc dziecku w stopniowym osiąganiu coraz
większej autonomii i samodzielności, na miarę
jego możliwości.


Dla rodziców:
 Dostarczanie rodzicom wsparcia

w związku
z kryzysem emocjonalnym, wynikającym z faktu
niepełnosprawności ich dziecka,
 Pomoc rodzicom w akceptacji dziecka, jako osoby
niepełnosprawnej.
 Pomoc rodzicom w zaakceptowaniu siebie w roli
rodzica dziecka niepełnosprawnego.

Pomoc rodzicom w coraz pełniejszym osiąganiu
kompetencji rodzicielskiej, postrzeganiu siebie,
jako „wystarczająco dobrych rodziców”.
 Stopniowe przygotowanie rodziców do roli osób
wspomagających rozwój ich dziecka.
 Dostrzeganie mocnych stron swojego dziecka
i stwarzanie dziecku, jak najlepszych warunków
rozwoju (aranżacja otoczenia, dobór przedmiotów
do zabawy i wspólnych zabaw).


Aby dziecko mogło być objęte zajęciami
wczesnego wspomagania rozwoju, musi posiadać
opinię o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju.
Gdzie można uzyskać taką opinię?
Opinia o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju jest wydawana przez zespoły orzekające
działające w publicznych poradniach
psychologiczno-pedagogicznych,
w tym specjalistycznych poradniach.

zaświadczenie lekarskie na specjalnym druku
(druk w poradni),
 opinia przedszkola, jeśli dziecko uczęszcza
do niego,
 wniosek rodziców o wydanie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju
(odpowiedni druk w poradni).




Wcześniejsze uzyskanie przez dziecko orzeczenia
o potrzebie kształcenia specjalnego
organizowanego w przedszkolu integracyjnym
bądź specjalnym nie wyklucza możliwości
korzystania z zajęć organizowanych w ramach
wczesnego wspomagania rozwoju.



Wczesne wspomaganie obejmuje dzieci od momentu
wykrycia niepełnosprawności do momentu
rozpoczęcia przez nie edukacji szkolnej.

 Stowarzyszenie Rodziców

Dzieci Specjalnej Troski
Koluszki ,ul. Budowlanych 8.
[email protected]

 Specjalny Ośrodek Szkolno

Wychowawczy
Koluszki, ul. Budowlanych 8.
[email protected]


Slide 13

Wczesne wspomaganie rozwoju
i wczesna interwencja
Katarzyna Kielich

Według pioniera wczesnej interwencji
w Polsce pani Moniki Orkan- Łęckiej wczesna
interwencja (wczesne wspomaganie rozwoju)
jest to zintegrowany system oddziaływań
profilaktycznych, diagnostycznych,
leczniczo- rehabilitacyjnych i terapeutycznoedukacyjnych.
Podmiotem jest małe dziecko o zaburzonym
rozwoju psychoruchowym oraz jego rodzina.

Organizowanie wczesnego wspomagania rozwoju
dzieci określone zostało w Rozporządzeniu Ministra
Edukacji Narodowej z dnia 3 lutego 2009 r.
wydane na podstawie :
art. 71b ust. 7 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r.
o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256,
poz. 2572, z późn. zm.)



Rozporządzenie określa warunki organizowania
wczesnego wspomagania rozwoju dzieci,
w celu pobudzania psychoruchowego
i społecznego rozwoju dziecka od chwili wykrycia
niepełnosprawności do podjęcia nauki w szkole,
prowadzonego bezpośrednio
z dzieckiem i jego rodziną.



Wczesne wspomaganie może być organizowane
w przedszkolu i w szkole podstawowej,
w tym specjalnej, w ośrodkach, o których mowa
w art.2 pkt 5 ustawy z dnia 7 września 1991r.
o systemie oświaty, oraz w publicznej poradni
psychologiczno-pedagogicznej,
w tym poradni specjalistycznej, jeżeli mają one
możliwość realizacji wskazań zawartych w opinii
o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju
dziecka, w szczególności dysponują środkami
dydaktycznymi i sprzętem, niezbędnymi do
prowadzenia zajęć wczesnego wspomagania.



Zespół wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
jest powoływany przez dyrektora odpowiednio
przedszkola, szkoły, ośrodka lub poradni,



W skład zespołu wchodzą osoby posiadające
przygotowanie do pracy z małymi dziećmi
o zaburzonym rozwoju psychoruchowym:
1) pedagog posiadający kwalifikacje odpowiednie
do rodzaju niepełnosprawności dziecka,
w szczególności: oligofrenopedagog,
tyflopedagog lub surdopedagog;
2) psycholog;
3) logopeda;
4) inni specjaliści - w zależności od potrzeb dziecka
i jego rodziny.

Do zadań zespołu należy w szczególności:

1)ustalenie, na podstawie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
kierunków i harmonogramu działań w zakresie
wspomagania dziecka i wsparcia rodziny ,
2) nawiązanie współpracy z zakładem opieki
zdrowotnej lub ośrodkiem pomocy społecznej
w celu zapewnienia dziecku rehabilitacji, terapii
lub innych form pomocy, stosownie do jego potrzeb,

3) opracowanie i realizowanie z dzieckiem
i jego rodziną programu
wczesnego wspomagania, koordynowanie
działań specjalistów prowadzących zajęcia
oraz ocenianie postępów dziecka,
4) analizowanie skuteczności udzielanej pomocy
dziecku i jego rodzinie, wprowadzanie zmian
w indywidualnym programie wczesnego
wspomagania, oraz planowanie dalszych działań
w zakresie wspomagania.

Zakres wczesnego wspomagania rozwoju dotyczy:









rozwoju motorycznego,
stymulacji polisensorycznej,
rozwoju mowy i języka,
orientacji i poruszania się w przestrzeni,
usprawniania wzroku i słuchu,
umiejętność samoobsługi,
funkcjonowania w środowisku.

Podmiotem wczesnego wspomagania rozwoju jest
dziecko od momentu wykrycia nieprawidłowości
rozwojowych do podjęcia nauki szkolnej
oraz jego rodzice.



Oddziaływania wczesnego wspomagania rozwoju
powinny rozpocząć się w najkrótszym czasie od
momentu uzyskania informacji przez rodziców
o nieprawidłowościach rozwoju u ich dziecka.



Jak najszybsze wsparcie dziecka i jego rodziców jest
warunkiem na najbardziej optymalny rozwój.



Wczesna, wielofunkcyjna diagnoza oraz podjęcie
terapii jest niezwykle istotne ze względu na dużą
plastyczność centralnego układu nerwowego
we wczesnym okresie rozwoju dziecka.

Dziecko zagrożone niepełnosprawnościąoznacza dziecko z grupy wysokiego ryzyka
ciążowo-porodowego, u którego lekarz stwierdza
zagrożenie nieprawidłowym rozwojem,
niepełnosprawnością lub upośledzeniem czynności
fizycznych i intelektualnych.
Dziecko niepełnosprawne- oznacza dziecko,
u którego lekarz stwierdził nieprawidłowy rozwój,
wady wrodzone lub inne upośledzenia, posiadające
orzeczenie w rozumieniu przepisów ustawy
o rehabilitacji.

Nieprawidłowy rozwój lub zburzenia
w rozwoju psychoruchowym mogą mieć bardzo
różną etiologię, np.:
 wcześniactwo,
 zaburzenia genetyczne,
 wady wrodzone,
 uszkodzenia narządów zmysłów,
 uszkodzenia lub zaburzenia centralnego układu
nerwowego,
 uszkodzenia lub zaburzenia aparatu ruchowego,
 wielorakie niepełnosprawności z całościowymi
zaburzeniami rozwoju.

 Zajęcia w

ramach wczesnego wspomagania
organizuje się w wymiarze od 4 do 8 godzin
w miesiącu, w zależności od możliwości
psychofizycznych i potrzeb dziecka.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania
są prowadzone indywidualnie z dzieckiem
i jego rodziną. W przypadku dzieci, które ukończyły
3rok życia, zajęcia mogą być prowadzone w grupach
liczących 2 lub 3 dzieci, z udziałem ich rodzin.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania,
z dziećmi, które nie ukończyły 3 roku życia,
mogą być prowadzone także w domu rodzinnym.
 Miejsce prowadzenia zajęć w ramach
wczesnego wspomagania ustala dyrektor.

Dla dziecka:
 Systematyczne dążenie do poprawy jakości życia
dziecka.
 Poprawa ogólnego stanu psychoruchowego.
 Zapobieganie występowaniu lub pogłębianiu
się nieprawidłowości w jego rozwoju
psychoruchowym.

Pomoc dziecku w pełnym wykorzystaniu potencjału
rozwojowego, jakim dysponuje w zakresie funkcji
poznawczych, rozwoju ruchowego, komunikacji
i kontaktów społecznych.
 Pomoc dziecku w budowaniu trwałych więzi
i znaczących relacji z osobami w najbliższym
otoczeniu.
 Wyzwalanie i wzmacnianie spontanicznej aktywności
społecznej, poznawczej i komunikacyjnej
dziecka, przejawianej w różnych formach zabawy.
 Pomoc dziecku w stopniowym osiąganiu coraz
większej autonomii i samodzielności, na miarę
jego możliwości.


Dla rodziców:
 Dostarczanie rodzicom wsparcia

w związku
z kryzysem emocjonalnym, wynikającym z faktu
niepełnosprawności ich dziecka,
 Pomoc rodzicom w akceptacji dziecka, jako osoby
niepełnosprawnej.
 Pomoc rodzicom w zaakceptowaniu siebie w roli
rodzica dziecka niepełnosprawnego.

Pomoc rodzicom w coraz pełniejszym osiąganiu
kompetencji rodzicielskiej, postrzeganiu siebie,
jako „wystarczająco dobrych rodziców”.
 Stopniowe przygotowanie rodziców do roli osób
wspomagających rozwój ich dziecka.
 Dostrzeganie mocnych stron swojego dziecka
i stwarzanie dziecku, jak najlepszych warunków
rozwoju (aranżacja otoczenia, dobór przedmiotów
do zabawy i wspólnych zabaw).


Aby dziecko mogło być objęte zajęciami
wczesnego wspomagania rozwoju, musi posiadać
opinię o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju.
Gdzie można uzyskać taką opinię?
Opinia o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju jest wydawana przez zespoły orzekające
działające w publicznych poradniach
psychologiczno-pedagogicznych,
w tym specjalistycznych poradniach.

zaświadczenie lekarskie na specjalnym druku
(druk w poradni),
 opinia przedszkola, jeśli dziecko uczęszcza
do niego,
 wniosek rodziców o wydanie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju
(odpowiedni druk w poradni).




Wcześniejsze uzyskanie przez dziecko orzeczenia
o potrzebie kształcenia specjalnego
organizowanego w przedszkolu integracyjnym
bądź specjalnym nie wyklucza możliwości
korzystania z zajęć organizowanych w ramach
wczesnego wspomagania rozwoju.



Wczesne wspomaganie obejmuje dzieci od momentu
wykrycia niepełnosprawności do momentu
rozpoczęcia przez nie edukacji szkolnej.

 Stowarzyszenie Rodziców

Dzieci Specjalnej Troski
Koluszki ,ul. Budowlanych 8.
[email protected]

 Specjalny Ośrodek Szkolno

Wychowawczy
Koluszki, ul. Budowlanych 8.
[email protected]


Slide 14

Wczesne wspomaganie rozwoju
i wczesna interwencja
Katarzyna Kielich

Według pioniera wczesnej interwencji
w Polsce pani Moniki Orkan- Łęckiej wczesna
interwencja (wczesne wspomaganie rozwoju)
jest to zintegrowany system oddziaływań
profilaktycznych, diagnostycznych,
leczniczo- rehabilitacyjnych i terapeutycznoedukacyjnych.
Podmiotem jest małe dziecko o zaburzonym
rozwoju psychoruchowym oraz jego rodzina.

Organizowanie wczesnego wspomagania rozwoju
dzieci określone zostało w Rozporządzeniu Ministra
Edukacji Narodowej z dnia 3 lutego 2009 r.
wydane na podstawie :
art. 71b ust. 7 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r.
o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256,
poz. 2572, z późn. zm.)



Rozporządzenie określa warunki organizowania
wczesnego wspomagania rozwoju dzieci,
w celu pobudzania psychoruchowego
i społecznego rozwoju dziecka od chwili wykrycia
niepełnosprawności do podjęcia nauki w szkole,
prowadzonego bezpośrednio
z dzieckiem i jego rodziną.



Wczesne wspomaganie może być organizowane
w przedszkolu i w szkole podstawowej,
w tym specjalnej, w ośrodkach, o których mowa
w art.2 pkt 5 ustawy z dnia 7 września 1991r.
o systemie oświaty, oraz w publicznej poradni
psychologiczno-pedagogicznej,
w tym poradni specjalistycznej, jeżeli mają one
możliwość realizacji wskazań zawartych w opinii
o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju
dziecka, w szczególności dysponują środkami
dydaktycznymi i sprzętem, niezbędnymi do
prowadzenia zajęć wczesnego wspomagania.



Zespół wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
jest powoływany przez dyrektora odpowiednio
przedszkola, szkoły, ośrodka lub poradni,



W skład zespołu wchodzą osoby posiadające
przygotowanie do pracy z małymi dziećmi
o zaburzonym rozwoju psychoruchowym:
1) pedagog posiadający kwalifikacje odpowiednie
do rodzaju niepełnosprawności dziecka,
w szczególności: oligofrenopedagog,
tyflopedagog lub surdopedagog;
2) psycholog;
3) logopeda;
4) inni specjaliści - w zależności od potrzeb dziecka
i jego rodziny.

Do zadań zespołu należy w szczególności:

1)ustalenie, na podstawie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
kierunków i harmonogramu działań w zakresie
wspomagania dziecka i wsparcia rodziny ,
2) nawiązanie współpracy z zakładem opieki
zdrowotnej lub ośrodkiem pomocy społecznej
w celu zapewnienia dziecku rehabilitacji, terapii
lub innych form pomocy, stosownie do jego potrzeb,

3) opracowanie i realizowanie z dzieckiem
i jego rodziną programu
wczesnego wspomagania, koordynowanie
działań specjalistów prowadzących zajęcia
oraz ocenianie postępów dziecka,
4) analizowanie skuteczności udzielanej pomocy
dziecku i jego rodzinie, wprowadzanie zmian
w indywidualnym programie wczesnego
wspomagania, oraz planowanie dalszych działań
w zakresie wspomagania.

Zakres wczesnego wspomagania rozwoju dotyczy:









rozwoju motorycznego,
stymulacji polisensorycznej,
rozwoju mowy i języka,
orientacji i poruszania się w przestrzeni,
usprawniania wzroku i słuchu,
umiejętność samoobsługi,
funkcjonowania w środowisku.

Podmiotem wczesnego wspomagania rozwoju jest
dziecko od momentu wykrycia nieprawidłowości
rozwojowych do podjęcia nauki szkolnej
oraz jego rodzice.



Oddziaływania wczesnego wspomagania rozwoju
powinny rozpocząć się w najkrótszym czasie od
momentu uzyskania informacji przez rodziców
o nieprawidłowościach rozwoju u ich dziecka.



Jak najszybsze wsparcie dziecka i jego rodziców jest
warunkiem na najbardziej optymalny rozwój.



Wczesna, wielofunkcyjna diagnoza oraz podjęcie
terapii jest niezwykle istotne ze względu na dużą
plastyczność centralnego układu nerwowego
we wczesnym okresie rozwoju dziecka.

Dziecko zagrożone niepełnosprawnościąoznacza dziecko z grupy wysokiego ryzyka
ciążowo-porodowego, u którego lekarz stwierdza
zagrożenie nieprawidłowym rozwojem,
niepełnosprawnością lub upośledzeniem czynności
fizycznych i intelektualnych.
Dziecko niepełnosprawne- oznacza dziecko,
u którego lekarz stwierdził nieprawidłowy rozwój,
wady wrodzone lub inne upośledzenia, posiadające
orzeczenie w rozumieniu przepisów ustawy
o rehabilitacji.

Nieprawidłowy rozwój lub zburzenia
w rozwoju psychoruchowym mogą mieć bardzo
różną etiologię, np.:
 wcześniactwo,
 zaburzenia genetyczne,
 wady wrodzone,
 uszkodzenia narządów zmysłów,
 uszkodzenia lub zaburzenia centralnego układu
nerwowego,
 uszkodzenia lub zaburzenia aparatu ruchowego,
 wielorakie niepełnosprawności z całościowymi
zaburzeniami rozwoju.

 Zajęcia w

ramach wczesnego wspomagania
organizuje się w wymiarze od 4 do 8 godzin
w miesiącu, w zależności od możliwości
psychofizycznych i potrzeb dziecka.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania
są prowadzone indywidualnie z dzieckiem
i jego rodziną. W przypadku dzieci, które ukończyły
3rok życia, zajęcia mogą być prowadzone w grupach
liczących 2 lub 3 dzieci, z udziałem ich rodzin.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania,
z dziećmi, które nie ukończyły 3 roku życia,
mogą być prowadzone także w domu rodzinnym.
 Miejsce prowadzenia zajęć w ramach
wczesnego wspomagania ustala dyrektor.

Dla dziecka:
 Systematyczne dążenie do poprawy jakości życia
dziecka.
 Poprawa ogólnego stanu psychoruchowego.
 Zapobieganie występowaniu lub pogłębianiu
się nieprawidłowości w jego rozwoju
psychoruchowym.

Pomoc dziecku w pełnym wykorzystaniu potencjału
rozwojowego, jakim dysponuje w zakresie funkcji
poznawczych, rozwoju ruchowego, komunikacji
i kontaktów społecznych.
 Pomoc dziecku w budowaniu trwałych więzi
i znaczących relacji z osobami w najbliższym
otoczeniu.
 Wyzwalanie i wzmacnianie spontanicznej aktywności
społecznej, poznawczej i komunikacyjnej
dziecka, przejawianej w różnych formach zabawy.
 Pomoc dziecku w stopniowym osiąganiu coraz
większej autonomii i samodzielności, na miarę
jego możliwości.


Dla rodziców:
 Dostarczanie rodzicom wsparcia

w związku
z kryzysem emocjonalnym, wynikającym z faktu
niepełnosprawności ich dziecka,
 Pomoc rodzicom w akceptacji dziecka, jako osoby
niepełnosprawnej.
 Pomoc rodzicom w zaakceptowaniu siebie w roli
rodzica dziecka niepełnosprawnego.

Pomoc rodzicom w coraz pełniejszym osiąganiu
kompetencji rodzicielskiej, postrzeganiu siebie,
jako „wystarczająco dobrych rodziców”.
 Stopniowe przygotowanie rodziców do roli osób
wspomagających rozwój ich dziecka.
 Dostrzeganie mocnych stron swojego dziecka
i stwarzanie dziecku, jak najlepszych warunków
rozwoju (aranżacja otoczenia, dobór przedmiotów
do zabawy i wspólnych zabaw).


Aby dziecko mogło być objęte zajęciami
wczesnego wspomagania rozwoju, musi posiadać
opinię o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju.
Gdzie można uzyskać taką opinię?
Opinia o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju jest wydawana przez zespoły orzekające
działające w publicznych poradniach
psychologiczno-pedagogicznych,
w tym specjalistycznych poradniach.

zaświadczenie lekarskie na specjalnym druku
(druk w poradni),
 opinia przedszkola, jeśli dziecko uczęszcza
do niego,
 wniosek rodziców o wydanie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju
(odpowiedni druk w poradni).




Wcześniejsze uzyskanie przez dziecko orzeczenia
o potrzebie kształcenia specjalnego
organizowanego w przedszkolu integracyjnym
bądź specjalnym nie wyklucza możliwości
korzystania z zajęć organizowanych w ramach
wczesnego wspomagania rozwoju.



Wczesne wspomaganie obejmuje dzieci od momentu
wykrycia niepełnosprawności do momentu
rozpoczęcia przez nie edukacji szkolnej.

 Stowarzyszenie Rodziców

Dzieci Specjalnej Troski
Koluszki ,ul. Budowlanych 8.
[email protected]

 Specjalny Ośrodek Szkolno

Wychowawczy
Koluszki, ul. Budowlanych 8.
[email protected]


Slide 15

Wczesne wspomaganie rozwoju
i wczesna interwencja
Katarzyna Kielich

Według pioniera wczesnej interwencji
w Polsce pani Moniki Orkan- Łęckiej wczesna
interwencja (wczesne wspomaganie rozwoju)
jest to zintegrowany system oddziaływań
profilaktycznych, diagnostycznych,
leczniczo- rehabilitacyjnych i terapeutycznoedukacyjnych.
Podmiotem jest małe dziecko o zaburzonym
rozwoju psychoruchowym oraz jego rodzina.

Organizowanie wczesnego wspomagania rozwoju
dzieci określone zostało w Rozporządzeniu Ministra
Edukacji Narodowej z dnia 3 lutego 2009 r.
wydane na podstawie :
art. 71b ust. 7 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r.
o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256,
poz. 2572, z późn. zm.)



Rozporządzenie określa warunki organizowania
wczesnego wspomagania rozwoju dzieci,
w celu pobudzania psychoruchowego
i społecznego rozwoju dziecka od chwili wykrycia
niepełnosprawności do podjęcia nauki w szkole,
prowadzonego bezpośrednio
z dzieckiem i jego rodziną.



Wczesne wspomaganie może być organizowane
w przedszkolu i w szkole podstawowej,
w tym specjalnej, w ośrodkach, o których mowa
w art.2 pkt 5 ustawy z dnia 7 września 1991r.
o systemie oświaty, oraz w publicznej poradni
psychologiczno-pedagogicznej,
w tym poradni specjalistycznej, jeżeli mają one
możliwość realizacji wskazań zawartych w opinii
o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju
dziecka, w szczególności dysponują środkami
dydaktycznymi i sprzętem, niezbędnymi do
prowadzenia zajęć wczesnego wspomagania.



Zespół wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
jest powoływany przez dyrektora odpowiednio
przedszkola, szkoły, ośrodka lub poradni,



W skład zespołu wchodzą osoby posiadające
przygotowanie do pracy z małymi dziećmi
o zaburzonym rozwoju psychoruchowym:
1) pedagog posiadający kwalifikacje odpowiednie
do rodzaju niepełnosprawności dziecka,
w szczególności: oligofrenopedagog,
tyflopedagog lub surdopedagog;
2) psycholog;
3) logopeda;
4) inni specjaliści - w zależności od potrzeb dziecka
i jego rodziny.

Do zadań zespołu należy w szczególności:

1)ustalenie, na podstawie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
kierunków i harmonogramu działań w zakresie
wspomagania dziecka i wsparcia rodziny ,
2) nawiązanie współpracy z zakładem opieki
zdrowotnej lub ośrodkiem pomocy społecznej
w celu zapewnienia dziecku rehabilitacji, terapii
lub innych form pomocy, stosownie do jego potrzeb,

3) opracowanie i realizowanie z dzieckiem
i jego rodziną programu
wczesnego wspomagania, koordynowanie
działań specjalistów prowadzących zajęcia
oraz ocenianie postępów dziecka,
4) analizowanie skuteczności udzielanej pomocy
dziecku i jego rodzinie, wprowadzanie zmian
w indywidualnym programie wczesnego
wspomagania, oraz planowanie dalszych działań
w zakresie wspomagania.

Zakres wczesnego wspomagania rozwoju dotyczy:









rozwoju motorycznego,
stymulacji polisensorycznej,
rozwoju mowy i języka,
orientacji i poruszania się w przestrzeni,
usprawniania wzroku i słuchu,
umiejętność samoobsługi,
funkcjonowania w środowisku.

Podmiotem wczesnego wspomagania rozwoju jest
dziecko od momentu wykrycia nieprawidłowości
rozwojowych do podjęcia nauki szkolnej
oraz jego rodzice.



Oddziaływania wczesnego wspomagania rozwoju
powinny rozpocząć się w najkrótszym czasie od
momentu uzyskania informacji przez rodziców
o nieprawidłowościach rozwoju u ich dziecka.



Jak najszybsze wsparcie dziecka i jego rodziców jest
warunkiem na najbardziej optymalny rozwój.



Wczesna, wielofunkcyjna diagnoza oraz podjęcie
terapii jest niezwykle istotne ze względu na dużą
plastyczność centralnego układu nerwowego
we wczesnym okresie rozwoju dziecka.

Dziecko zagrożone niepełnosprawnościąoznacza dziecko z grupy wysokiego ryzyka
ciążowo-porodowego, u którego lekarz stwierdza
zagrożenie nieprawidłowym rozwojem,
niepełnosprawnością lub upośledzeniem czynności
fizycznych i intelektualnych.
Dziecko niepełnosprawne- oznacza dziecko,
u którego lekarz stwierdził nieprawidłowy rozwój,
wady wrodzone lub inne upośledzenia, posiadające
orzeczenie w rozumieniu przepisów ustawy
o rehabilitacji.

Nieprawidłowy rozwój lub zburzenia
w rozwoju psychoruchowym mogą mieć bardzo
różną etiologię, np.:
 wcześniactwo,
 zaburzenia genetyczne,
 wady wrodzone,
 uszkodzenia narządów zmysłów,
 uszkodzenia lub zaburzenia centralnego układu
nerwowego,
 uszkodzenia lub zaburzenia aparatu ruchowego,
 wielorakie niepełnosprawności z całościowymi
zaburzeniami rozwoju.

 Zajęcia w

ramach wczesnego wspomagania
organizuje się w wymiarze od 4 do 8 godzin
w miesiącu, w zależności od możliwości
psychofizycznych i potrzeb dziecka.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania
są prowadzone indywidualnie z dzieckiem
i jego rodziną. W przypadku dzieci, które ukończyły
3rok życia, zajęcia mogą być prowadzone w grupach
liczących 2 lub 3 dzieci, z udziałem ich rodzin.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania,
z dziećmi, które nie ukończyły 3 roku życia,
mogą być prowadzone także w domu rodzinnym.
 Miejsce prowadzenia zajęć w ramach
wczesnego wspomagania ustala dyrektor.

Dla dziecka:
 Systematyczne dążenie do poprawy jakości życia
dziecka.
 Poprawa ogólnego stanu psychoruchowego.
 Zapobieganie występowaniu lub pogłębianiu
się nieprawidłowości w jego rozwoju
psychoruchowym.

Pomoc dziecku w pełnym wykorzystaniu potencjału
rozwojowego, jakim dysponuje w zakresie funkcji
poznawczych, rozwoju ruchowego, komunikacji
i kontaktów społecznych.
 Pomoc dziecku w budowaniu trwałych więzi
i znaczących relacji z osobami w najbliższym
otoczeniu.
 Wyzwalanie i wzmacnianie spontanicznej aktywności
społecznej, poznawczej i komunikacyjnej
dziecka, przejawianej w różnych formach zabawy.
 Pomoc dziecku w stopniowym osiąganiu coraz
większej autonomii i samodzielności, na miarę
jego możliwości.


Dla rodziców:
 Dostarczanie rodzicom wsparcia

w związku
z kryzysem emocjonalnym, wynikającym z faktu
niepełnosprawności ich dziecka,
 Pomoc rodzicom w akceptacji dziecka, jako osoby
niepełnosprawnej.
 Pomoc rodzicom w zaakceptowaniu siebie w roli
rodzica dziecka niepełnosprawnego.

Pomoc rodzicom w coraz pełniejszym osiąganiu
kompetencji rodzicielskiej, postrzeganiu siebie,
jako „wystarczająco dobrych rodziców”.
 Stopniowe przygotowanie rodziców do roli osób
wspomagających rozwój ich dziecka.
 Dostrzeganie mocnych stron swojego dziecka
i stwarzanie dziecku, jak najlepszych warunków
rozwoju (aranżacja otoczenia, dobór przedmiotów
do zabawy i wspólnych zabaw).


Aby dziecko mogło być objęte zajęciami
wczesnego wspomagania rozwoju, musi posiadać
opinię o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju.
Gdzie można uzyskać taką opinię?
Opinia o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju jest wydawana przez zespoły orzekające
działające w publicznych poradniach
psychologiczno-pedagogicznych,
w tym specjalistycznych poradniach.

zaświadczenie lekarskie na specjalnym druku
(druk w poradni),
 opinia przedszkola, jeśli dziecko uczęszcza
do niego,
 wniosek rodziców o wydanie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju
(odpowiedni druk w poradni).




Wcześniejsze uzyskanie przez dziecko orzeczenia
o potrzebie kształcenia specjalnego
organizowanego w przedszkolu integracyjnym
bądź specjalnym nie wyklucza możliwości
korzystania z zajęć organizowanych w ramach
wczesnego wspomagania rozwoju.



Wczesne wspomaganie obejmuje dzieci od momentu
wykrycia niepełnosprawności do momentu
rozpoczęcia przez nie edukacji szkolnej.

 Stowarzyszenie Rodziców

Dzieci Specjalnej Troski
Koluszki ,ul. Budowlanych 8.
[email protected]

 Specjalny Ośrodek Szkolno

Wychowawczy
Koluszki, ul. Budowlanych 8.
[email protected]


Slide 16

Wczesne wspomaganie rozwoju
i wczesna interwencja
Katarzyna Kielich

Według pioniera wczesnej interwencji
w Polsce pani Moniki Orkan- Łęckiej wczesna
interwencja (wczesne wspomaganie rozwoju)
jest to zintegrowany system oddziaływań
profilaktycznych, diagnostycznych,
leczniczo- rehabilitacyjnych i terapeutycznoedukacyjnych.
Podmiotem jest małe dziecko o zaburzonym
rozwoju psychoruchowym oraz jego rodzina.

Organizowanie wczesnego wspomagania rozwoju
dzieci określone zostało w Rozporządzeniu Ministra
Edukacji Narodowej z dnia 3 lutego 2009 r.
wydane na podstawie :
art. 71b ust. 7 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r.
o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256,
poz. 2572, z późn. zm.)



Rozporządzenie określa warunki organizowania
wczesnego wspomagania rozwoju dzieci,
w celu pobudzania psychoruchowego
i społecznego rozwoju dziecka od chwili wykrycia
niepełnosprawności do podjęcia nauki w szkole,
prowadzonego bezpośrednio
z dzieckiem i jego rodziną.



Wczesne wspomaganie może być organizowane
w przedszkolu i w szkole podstawowej,
w tym specjalnej, w ośrodkach, o których mowa
w art.2 pkt 5 ustawy z dnia 7 września 1991r.
o systemie oświaty, oraz w publicznej poradni
psychologiczno-pedagogicznej,
w tym poradni specjalistycznej, jeżeli mają one
możliwość realizacji wskazań zawartych w opinii
o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju
dziecka, w szczególności dysponują środkami
dydaktycznymi i sprzętem, niezbędnymi do
prowadzenia zajęć wczesnego wspomagania.



Zespół wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
jest powoływany przez dyrektora odpowiednio
przedszkola, szkoły, ośrodka lub poradni,



W skład zespołu wchodzą osoby posiadające
przygotowanie do pracy z małymi dziećmi
o zaburzonym rozwoju psychoruchowym:
1) pedagog posiadający kwalifikacje odpowiednie
do rodzaju niepełnosprawności dziecka,
w szczególności: oligofrenopedagog,
tyflopedagog lub surdopedagog;
2) psycholog;
3) logopeda;
4) inni specjaliści - w zależności od potrzeb dziecka
i jego rodziny.

Do zadań zespołu należy w szczególności:

1)ustalenie, na podstawie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
kierunków i harmonogramu działań w zakresie
wspomagania dziecka i wsparcia rodziny ,
2) nawiązanie współpracy z zakładem opieki
zdrowotnej lub ośrodkiem pomocy społecznej
w celu zapewnienia dziecku rehabilitacji, terapii
lub innych form pomocy, stosownie do jego potrzeb,

3) opracowanie i realizowanie z dzieckiem
i jego rodziną programu
wczesnego wspomagania, koordynowanie
działań specjalistów prowadzących zajęcia
oraz ocenianie postępów dziecka,
4) analizowanie skuteczności udzielanej pomocy
dziecku i jego rodzinie, wprowadzanie zmian
w indywidualnym programie wczesnego
wspomagania, oraz planowanie dalszych działań
w zakresie wspomagania.

Zakres wczesnego wspomagania rozwoju dotyczy:









rozwoju motorycznego,
stymulacji polisensorycznej,
rozwoju mowy i języka,
orientacji i poruszania się w przestrzeni,
usprawniania wzroku i słuchu,
umiejętność samoobsługi,
funkcjonowania w środowisku.

Podmiotem wczesnego wspomagania rozwoju jest
dziecko od momentu wykrycia nieprawidłowości
rozwojowych do podjęcia nauki szkolnej
oraz jego rodzice.



Oddziaływania wczesnego wspomagania rozwoju
powinny rozpocząć się w najkrótszym czasie od
momentu uzyskania informacji przez rodziców
o nieprawidłowościach rozwoju u ich dziecka.



Jak najszybsze wsparcie dziecka i jego rodziców jest
warunkiem na najbardziej optymalny rozwój.



Wczesna, wielofunkcyjna diagnoza oraz podjęcie
terapii jest niezwykle istotne ze względu na dużą
plastyczność centralnego układu nerwowego
we wczesnym okresie rozwoju dziecka.

Dziecko zagrożone niepełnosprawnościąoznacza dziecko z grupy wysokiego ryzyka
ciążowo-porodowego, u którego lekarz stwierdza
zagrożenie nieprawidłowym rozwojem,
niepełnosprawnością lub upośledzeniem czynności
fizycznych i intelektualnych.
Dziecko niepełnosprawne- oznacza dziecko,
u którego lekarz stwierdził nieprawidłowy rozwój,
wady wrodzone lub inne upośledzenia, posiadające
orzeczenie w rozumieniu przepisów ustawy
o rehabilitacji.

Nieprawidłowy rozwój lub zburzenia
w rozwoju psychoruchowym mogą mieć bardzo
różną etiologię, np.:
 wcześniactwo,
 zaburzenia genetyczne,
 wady wrodzone,
 uszkodzenia narządów zmysłów,
 uszkodzenia lub zaburzenia centralnego układu
nerwowego,
 uszkodzenia lub zaburzenia aparatu ruchowego,
 wielorakie niepełnosprawności z całościowymi
zaburzeniami rozwoju.

 Zajęcia w

ramach wczesnego wspomagania
organizuje się w wymiarze od 4 do 8 godzin
w miesiącu, w zależności od możliwości
psychofizycznych i potrzeb dziecka.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania
są prowadzone indywidualnie z dzieckiem
i jego rodziną. W przypadku dzieci, które ukończyły
3rok życia, zajęcia mogą być prowadzone w grupach
liczących 2 lub 3 dzieci, z udziałem ich rodzin.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania,
z dziećmi, które nie ukończyły 3 roku życia,
mogą być prowadzone także w domu rodzinnym.
 Miejsce prowadzenia zajęć w ramach
wczesnego wspomagania ustala dyrektor.

Dla dziecka:
 Systematyczne dążenie do poprawy jakości życia
dziecka.
 Poprawa ogólnego stanu psychoruchowego.
 Zapobieganie występowaniu lub pogłębianiu
się nieprawidłowości w jego rozwoju
psychoruchowym.

Pomoc dziecku w pełnym wykorzystaniu potencjału
rozwojowego, jakim dysponuje w zakresie funkcji
poznawczych, rozwoju ruchowego, komunikacji
i kontaktów społecznych.
 Pomoc dziecku w budowaniu trwałych więzi
i znaczących relacji z osobami w najbliższym
otoczeniu.
 Wyzwalanie i wzmacnianie spontanicznej aktywności
społecznej, poznawczej i komunikacyjnej
dziecka, przejawianej w różnych formach zabawy.
 Pomoc dziecku w stopniowym osiąganiu coraz
większej autonomii i samodzielności, na miarę
jego możliwości.


Dla rodziców:
 Dostarczanie rodzicom wsparcia

w związku
z kryzysem emocjonalnym, wynikającym z faktu
niepełnosprawności ich dziecka,
 Pomoc rodzicom w akceptacji dziecka, jako osoby
niepełnosprawnej.
 Pomoc rodzicom w zaakceptowaniu siebie w roli
rodzica dziecka niepełnosprawnego.

Pomoc rodzicom w coraz pełniejszym osiąganiu
kompetencji rodzicielskiej, postrzeganiu siebie,
jako „wystarczająco dobrych rodziców”.
 Stopniowe przygotowanie rodziców do roli osób
wspomagających rozwój ich dziecka.
 Dostrzeganie mocnych stron swojego dziecka
i stwarzanie dziecku, jak najlepszych warunków
rozwoju (aranżacja otoczenia, dobór przedmiotów
do zabawy i wspólnych zabaw).


Aby dziecko mogło być objęte zajęciami
wczesnego wspomagania rozwoju, musi posiadać
opinię o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju.
Gdzie można uzyskać taką opinię?
Opinia o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju jest wydawana przez zespoły orzekające
działające w publicznych poradniach
psychologiczno-pedagogicznych,
w tym specjalistycznych poradniach.

zaświadczenie lekarskie na specjalnym druku
(druk w poradni),
 opinia przedszkola, jeśli dziecko uczęszcza
do niego,
 wniosek rodziców o wydanie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju
(odpowiedni druk w poradni).




Wcześniejsze uzyskanie przez dziecko orzeczenia
o potrzebie kształcenia specjalnego
organizowanego w przedszkolu integracyjnym
bądź specjalnym nie wyklucza możliwości
korzystania z zajęć organizowanych w ramach
wczesnego wspomagania rozwoju.



Wczesne wspomaganie obejmuje dzieci od momentu
wykrycia niepełnosprawności do momentu
rozpoczęcia przez nie edukacji szkolnej.

 Stowarzyszenie Rodziców

Dzieci Specjalnej Troski
Koluszki ,ul. Budowlanych 8.
[email protected]

 Specjalny Ośrodek Szkolno

Wychowawczy
Koluszki, ul. Budowlanych 8.
[email protected]


Slide 17

Wczesne wspomaganie rozwoju
i wczesna interwencja
Katarzyna Kielich

Według pioniera wczesnej interwencji
w Polsce pani Moniki Orkan- Łęckiej wczesna
interwencja (wczesne wspomaganie rozwoju)
jest to zintegrowany system oddziaływań
profilaktycznych, diagnostycznych,
leczniczo- rehabilitacyjnych i terapeutycznoedukacyjnych.
Podmiotem jest małe dziecko o zaburzonym
rozwoju psychoruchowym oraz jego rodzina.

Organizowanie wczesnego wspomagania rozwoju
dzieci określone zostało w Rozporządzeniu Ministra
Edukacji Narodowej z dnia 3 lutego 2009 r.
wydane na podstawie :
art. 71b ust. 7 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r.
o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256,
poz. 2572, z późn. zm.)



Rozporządzenie określa warunki organizowania
wczesnego wspomagania rozwoju dzieci,
w celu pobudzania psychoruchowego
i społecznego rozwoju dziecka od chwili wykrycia
niepełnosprawności do podjęcia nauki w szkole,
prowadzonego bezpośrednio
z dzieckiem i jego rodziną.



Wczesne wspomaganie może być organizowane
w przedszkolu i w szkole podstawowej,
w tym specjalnej, w ośrodkach, o których mowa
w art.2 pkt 5 ustawy z dnia 7 września 1991r.
o systemie oświaty, oraz w publicznej poradni
psychologiczno-pedagogicznej,
w tym poradni specjalistycznej, jeżeli mają one
możliwość realizacji wskazań zawartych w opinii
o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju
dziecka, w szczególności dysponują środkami
dydaktycznymi i sprzętem, niezbędnymi do
prowadzenia zajęć wczesnego wspomagania.



Zespół wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
jest powoływany przez dyrektora odpowiednio
przedszkola, szkoły, ośrodka lub poradni,



W skład zespołu wchodzą osoby posiadające
przygotowanie do pracy z małymi dziećmi
o zaburzonym rozwoju psychoruchowym:
1) pedagog posiadający kwalifikacje odpowiednie
do rodzaju niepełnosprawności dziecka,
w szczególności: oligofrenopedagog,
tyflopedagog lub surdopedagog;
2) psycholog;
3) logopeda;
4) inni specjaliści - w zależności od potrzeb dziecka
i jego rodziny.

Do zadań zespołu należy w szczególności:

1)ustalenie, na podstawie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
kierunków i harmonogramu działań w zakresie
wspomagania dziecka i wsparcia rodziny ,
2) nawiązanie współpracy z zakładem opieki
zdrowotnej lub ośrodkiem pomocy społecznej
w celu zapewnienia dziecku rehabilitacji, terapii
lub innych form pomocy, stosownie do jego potrzeb,

3) opracowanie i realizowanie z dzieckiem
i jego rodziną programu
wczesnego wspomagania, koordynowanie
działań specjalistów prowadzących zajęcia
oraz ocenianie postępów dziecka,
4) analizowanie skuteczności udzielanej pomocy
dziecku i jego rodzinie, wprowadzanie zmian
w indywidualnym programie wczesnego
wspomagania, oraz planowanie dalszych działań
w zakresie wspomagania.

Zakres wczesnego wspomagania rozwoju dotyczy:









rozwoju motorycznego,
stymulacji polisensorycznej,
rozwoju mowy i języka,
orientacji i poruszania się w przestrzeni,
usprawniania wzroku i słuchu,
umiejętność samoobsługi,
funkcjonowania w środowisku.

Podmiotem wczesnego wspomagania rozwoju jest
dziecko od momentu wykrycia nieprawidłowości
rozwojowych do podjęcia nauki szkolnej
oraz jego rodzice.



Oddziaływania wczesnego wspomagania rozwoju
powinny rozpocząć się w najkrótszym czasie od
momentu uzyskania informacji przez rodziców
o nieprawidłowościach rozwoju u ich dziecka.



Jak najszybsze wsparcie dziecka i jego rodziców jest
warunkiem na najbardziej optymalny rozwój.



Wczesna, wielofunkcyjna diagnoza oraz podjęcie
terapii jest niezwykle istotne ze względu na dużą
plastyczność centralnego układu nerwowego
we wczesnym okresie rozwoju dziecka.

Dziecko zagrożone niepełnosprawnościąoznacza dziecko z grupy wysokiego ryzyka
ciążowo-porodowego, u którego lekarz stwierdza
zagrożenie nieprawidłowym rozwojem,
niepełnosprawnością lub upośledzeniem czynności
fizycznych i intelektualnych.
Dziecko niepełnosprawne- oznacza dziecko,
u którego lekarz stwierdził nieprawidłowy rozwój,
wady wrodzone lub inne upośledzenia, posiadające
orzeczenie w rozumieniu przepisów ustawy
o rehabilitacji.

Nieprawidłowy rozwój lub zburzenia
w rozwoju psychoruchowym mogą mieć bardzo
różną etiologię, np.:
 wcześniactwo,
 zaburzenia genetyczne,
 wady wrodzone,
 uszkodzenia narządów zmysłów,
 uszkodzenia lub zaburzenia centralnego układu
nerwowego,
 uszkodzenia lub zaburzenia aparatu ruchowego,
 wielorakie niepełnosprawności z całościowymi
zaburzeniami rozwoju.

 Zajęcia w

ramach wczesnego wspomagania
organizuje się w wymiarze od 4 do 8 godzin
w miesiącu, w zależności od możliwości
psychofizycznych i potrzeb dziecka.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania
są prowadzone indywidualnie z dzieckiem
i jego rodziną. W przypadku dzieci, które ukończyły
3rok życia, zajęcia mogą być prowadzone w grupach
liczących 2 lub 3 dzieci, z udziałem ich rodzin.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania,
z dziećmi, które nie ukończyły 3 roku życia,
mogą być prowadzone także w domu rodzinnym.
 Miejsce prowadzenia zajęć w ramach
wczesnego wspomagania ustala dyrektor.

Dla dziecka:
 Systematyczne dążenie do poprawy jakości życia
dziecka.
 Poprawa ogólnego stanu psychoruchowego.
 Zapobieganie występowaniu lub pogłębianiu
się nieprawidłowości w jego rozwoju
psychoruchowym.

Pomoc dziecku w pełnym wykorzystaniu potencjału
rozwojowego, jakim dysponuje w zakresie funkcji
poznawczych, rozwoju ruchowego, komunikacji
i kontaktów społecznych.
 Pomoc dziecku w budowaniu trwałych więzi
i znaczących relacji z osobami w najbliższym
otoczeniu.
 Wyzwalanie i wzmacnianie spontanicznej aktywności
społecznej, poznawczej i komunikacyjnej
dziecka, przejawianej w różnych formach zabawy.
 Pomoc dziecku w stopniowym osiąganiu coraz
większej autonomii i samodzielności, na miarę
jego możliwości.


Dla rodziców:
 Dostarczanie rodzicom wsparcia

w związku
z kryzysem emocjonalnym, wynikającym z faktu
niepełnosprawności ich dziecka,
 Pomoc rodzicom w akceptacji dziecka, jako osoby
niepełnosprawnej.
 Pomoc rodzicom w zaakceptowaniu siebie w roli
rodzica dziecka niepełnosprawnego.

Pomoc rodzicom w coraz pełniejszym osiąganiu
kompetencji rodzicielskiej, postrzeganiu siebie,
jako „wystarczająco dobrych rodziców”.
 Stopniowe przygotowanie rodziców do roli osób
wspomagających rozwój ich dziecka.
 Dostrzeganie mocnych stron swojego dziecka
i stwarzanie dziecku, jak najlepszych warunków
rozwoju (aranżacja otoczenia, dobór przedmiotów
do zabawy i wspólnych zabaw).


Aby dziecko mogło być objęte zajęciami
wczesnego wspomagania rozwoju, musi posiadać
opinię o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju.
Gdzie można uzyskać taką opinię?
Opinia o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju jest wydawana przez zespoły orzekające
działające w publicznych poradniach
psychologiczno-pedagogicznych,
w tym specjalistycznych poradniach.

zaświadczenie lekarskie na specjalnym druku
(druk w poradni),
 opinia przedszkola, jeśli dziecko uczęszcza
do niego,
 wniosek rodziców o wydanie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju
(odpowiedni druk w poradni).




Wcześniejsze uzyskanie przez dziecko orzeczenia
o potrzebie kształcenia specjalnego
organizowanego w przedszkolu integracyjnym
bądź specjalnym nie wyklucza możliwości
korzystania z zajęć organizowanych w ramach
wczesnego wspomagania rozwoju.



Wczesne wspomaganie obejmuje dzieci od momentu
wykrycia niepełnosprawności do momentu
rozpoczęcia przez nie edukacji szkolnej.

 Stowarzyszenie Rodziców

Dzieci Specjalnej Troski
Koluszki ,ul. Budowlanych 8.
[email protected]

 Specjalny Ośrodek Szkolno

Wychowawczy
Koluszki, ul. Budowlanych 8.
[email protected]


Slide 18

Wczesne wspomaganie rozwoju
i wczesna interwencja
Katarzyna Kielich

Według pioniera wczesnej interwencji
w Polsce pani Moniki Orkan- Łęckiej wczesna
interwencja (wczesne wspomaganie rozwoju)
jest to zintegrowany system oddziaływań
profilaktycznych, diagnostycznych,
leczniczo- rehabilitacyjnych i terapeutycznoedukacyjnych.
Podmiotem jest małe dziecko o zaburzonym
rozwoju psychoruchowym oraz jego rodzina.

Organizowanie wczesnego wspomagania rozwoju
dzieci określone zostało w Rozporządzeniu Ministra
Edukacji Narodowej z dnia 3 lutego 2009 r.
wydane na podstawie :
art. 71b ust. 7 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r.
o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256,
poz. 2572, z późn. zm.)



Rozporządzenie określa warunki organizowania
wczesnego wspomagania rozwoju dzieci,
w celu pobudzania psychoruchowego
i społecznego rozwoju dziecka od chwili wykrycia
niepełnosprawności do podjęcia nauki w szkole,
prowadzonego bezpośrednio
z dzieckiem i jego rodziną.



Wczesne wspomaganie może być organizowane
w przedszkolu i w szkole podstawowej,
w tym specjalnej, w ośrodkach, o których mowa
w art.2 pkt 5 ustawy z dnia 7 września 1991r.
o systemie oświaty, oraz w publicznej poradni
psychologiczno-pedagogicznej,
w tym poradni specjalistycznej, jeżeli mają one
możliwość realizacji wskazań zawartych w opinii
o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju
dziecka, w szczególności dysponują środkami
dydaktycznymi i sprzętem, niezbędnymi do
prowadzenia zajęć wczesnego wspomagania.



Zespół wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
jest powoływany przez dyrektora odpowiednio
przedszkola, szkoły, ośrodka lub poradni,



W skład zespołu wchodzą osoby posiadające
przygotowanie do pracy z małymi dziećmi
o zaburzonym rozwoju psychoruchowym:
1) pedagog posiadający kwalifikacje odpowiednie
do rodzaju niepełnosprawności dziecka,
w szczególności: oligofrenopedagog,
tyflopedagog lub surdopedagog;
2) psycholog;
3) logopeda;
4) inni specjaliści - w zależności od potrzeb dziecka
i jego rodziny.

Do zadań zespołu należy w szczególności:

1)ustalenie, na podstawie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
kierunków i harmonogramu działań w zakresie
wspomagania dziecka i wsparcia rodziny ,
2) nawiązanie współpracy z zakładem opieki
zdrowotnej lub ośrodkiem pomocy społecznej
w celu zapewnienia dziecku rehabilitacji, terapii
lub innych form pomocy, stosownie do jego potrzeb,

3) opracowanie i realizowanie z dzieckiem
i jego rodziną programu
wczesnego wspomagania, koordynowanie
działań specjalistów prowadzących zajęcia
oraz ocenianie postępów dziecka,
4) analizowanie skuteczności udzielanej pomocy
dziecku i jego rodzinie, wprowadzanie zmian
w indywidualnym programie wczesnego
wspomagania, oraz planowanie dalszych działań
w zakresie wspomagania.

Zakres wczesnego wspomagania rozwoju dotyczy:









rozwoju motorycznego,
stymulacji polisensorycznej,
rozwoju mowy i języka,
orientacji i poruszania się w przestrzeni,
usprawniania wzroku i słuchu,
umiejętność samoobsługi,
funkcjonowania w środowisku.

Podmiotem wczesnego wspomagania rozwoju jest
dziecko od momentu wykrycia nieprawidłowości
rozwojowych do podjęcia nauki szkolnej
oraz jego rodzice.



Oddziaływania wczesnego wspomagania rozwoju
powinny rozpocząć się w najkrótszym czasie od
momentu uzyskania informacji przez rodziców
o nieprawidłowościach rozwoju u ich dziecka.



Jak najszybsze wsparcie dziecka i jego rodziców jest
warunkiem na najbardziej optymalny rozwój.



Wczesna, wielofunkcyjna diagnoza oraz podjęcie
terapii jest niezwykle istotne ze względu na dużą
plastyczność centralnego układu nerwowego
we wczesnym okresie rozwoju dziecka.

Dziecko zagrożone niepełnosprawnościąoznacza dziecko z grupy wysokiego ryzyka
ciążowo-porodowego, u którego lekarz stwierdza
zagrożenie nieprawidłowym rozwojem,
niepełnosprawnością lub upośledzeniem czynności
fizycznych i intelektualnych.
Dziecko niepełnosprawne- oznacza dziecko,
u którego lekarz stwierdził nieprawidłowy rozwój,
wady wrodzone lub inne upośledzenia, posiadające
orzeczenie w rozumieniu przepisów ustawy
o rehabilitacji.

Nieprawidłowy rozwój lub zburzenia
w rozwoju psychoruchowym mogą mieć bardzo
różną etiologię, np.:
 wcześniactwo,
 zaburzenia genetyczne,
 wady wrodzone,
 uszkodzenia narządów zmysłów,
 uszkodzenia lub zaburzenia centralnego układu
nerwowego,
 uszkodzenia lub zaburzenia aparatu ruchowego,
 wielorakie niepełnosprawności z całościowymi
zaburzeniami rozwoju.

 Zajęcia w

ramach wczesnego wspomagania
organizuje się w wymiarze od 4 do 8 godzin
w miesiącu, w zależności od możliwości
psychofizycznych i potrzeb dziecka.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania
są prowadzone indywidualnie z dzieckiem
i jego rodziną. W przypadku dzieci, które ukończyły
3rok życia, zajęcia mogą być prowadzone w grupach
liczących 2 lub 3 dzieci, z udziałem ich rodzin.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania,
z dziećmi, które nie ukończyły 3 roku życia,
mogą być prowadzone także w domu rodzinnym.
 Miejsce prowadzenia zajęć w ramach
wczesnego wspomagania ustala dyrektor.

Dla dziecka:
 Systematyczne dążenie do poprawy jakości życia
dziecka.
 Poprawa ogólnego stanu psychoruchowego.
 Zapobieganie występowaniu lub pogłębianiu
się nieprawidłowości w jego rozwoju
psychoruchowym.

Pomoc dziecku w pełnym wykorzystaniu potencjału
rozwojowego, jakim dysponuje w zakresie funkcji
poznawczych, rozwoju ruchowego, komunikacji
i kontaktów społecznych.
 Pomoc dziecku w budowaniu trwałych więzi
i znaczących relacji z osobami w najbliższym
otoczeniu.
 Wyzwalanie i wzmacnianie spontanicznej aktywności
społecznej, poznawczej i komunikacyjnej
dziecka, przejawianej w różnych formach zabawy.
 Pomoc dziecku w stopniowym osiąganiu coraz
większej autonomii i samodzielności, na miarę
jego możliwości.


Dla rodziców:
 Dostarczanie rodzicom wsparcia

w związku
z kryzysem emocjonalnym, wynikającym z faktu
niepełnosprawności ich dziecka,
 Pomoc rodzicom w akceptacji dziecka, jako osoby
niepełnosprawnej.
 Pomoc rodzicom w zaakceptowaniu siebie w roli
rodzica dziecka niepełnosprawnego.

Pomoc rodzicom w coraz pełniejszym osiąganiu
kompetencji rodzicielskiej, postrzeganiu siebie,
jako „wystarczająco dobrych rodziców”.
 Stopniowe przygotowanie rodziców do roli osób
wspomagających rozwój ich dziecka.
 Dostrzeganie mocnych stron swojego dziecka
i stwarzanie dziecku, jak najlepszych warunków
rozwoju (aranżacja otoczenia, dobór przedmiotów
do zabawy i wspólnych zabaw).


Aby dziecko mogło być objęte zajęciami
wczesnego wspomagania rozwoju, musi posiadać
opinię o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju.
Gdzie można uzyskać taką opinię?
Opinia o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju jest wydawana przez zespoły orzekające
działające w publicznych poradniach
psychologiczno-pedagogicznych,
w tym specjalistycznych poradniach.

zaświadczenie lekarskie na specjalnym druku
(druk w poradni),
 opinia przedszkola, jeśli dziecko uczęszcza
do niego,
 wniosek rodziców o wydanie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju
(odpowiedni druk w poradni).




Wcześniejsze uzyskanie przez dziecko orzeczenia
o potrzebie kształcenia specjalnego
organizowanego w przedszkolu integracyjnym
bądź specjalnym nie wyklucza możliwości
korzystania z zajęć organizowanych w ramach
wczesnego wspomagania rozwoju.



Wczesne wspomaganie obejmuje dzieci od momentu
wykrycia niepełnosprawności do momentu
rozpoczęcia przez nie edukacji szkolnej.

 Stowarzyszenie Rodziców

Dzieci Specjalnej Troski
Koluszki ,ul. Budowlanych 8.
[email protected]

 Specjalny Ośrodek Szkolno

Wychowawczy
Koluszki, ul. Budowlanych 8.
[email protected]


Slide 19

Wczesne wspomaganie rozwoju
i wczesna interwencja
Katarzyna Kielich

Według pioniera wczesnej interwencji
w Polsce pani Moniki Orkan- Łęckiej wczesna
interwencja (wczesne wspomaganie rozwoju)
jest to zintegrowany system oddziaływań
profilaktycznych, diagnostycznych,
leczniczo- rehabilitacyjnych i terapeutycznoedukacyjnych.
Podmiotem jest małe dziecko o zaburzonym
rozwoju psychoruchowym oraz jego rodzina.

Organizowanie wczesnego wspomagania rozwoju
dzieci określone zostało w Rozporządzeniu Ministra
Edukacji Narodowej z dnia 3 lutego 2009 r.
wydane na podstawie :
art. 71b ust. 7 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r.
o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256,
poz. 2572, z późn. zm.)



Rozporządzenie określa warunki organizowania
wczesnego wspomagania rozwoju dzieci,
w celu pobudzania psychoruchowego
i społecznego rozwoju dziecka od chwili wykrycia
niepełnosprawności do podjęcia nauki w szkole,
prowadzonego bezpośrednio
z dzieckiem i jego rodziną.



Wczesne wspomaganie może być organizowane
w przedszkolu i w szkole podstawowej,
w tym specjalnej, w ośrodkach, o których mowa
w art.2 pkt 5 ustawy z dnia 7 września 1991r.
o systemie oświaty, oraz w publicznej poradni
psychologiczno-pedagogicznej,
w tym poradni specjalistycznej, jeżeli mają one
możliwość realizacji wskazań zawartych w opinii
o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju
dziecka, w szczególności dysponują środkami
dydaktycznymi i sprzętem, niezbędnymi do
prowadzenia zajęć wczesnego wspomagania.



Zespół wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
jest powoływany przez dyrektora odpowiednio
przedszkola, szkoły, ośrodka lub poradni,



W skład zespołu wchodzą osoby posiadające
przygotowanie do pracy z małymi dziećmi
o zaburzonym rozwoju psychoruchowym:
1) pedagog posiadający kwalifikacje odpowiednie
do rodzaju niepełnosprawności dziecka,
w szczególności: oligofrenopedagog,
tyflopedagog lub surdopedagog;
2) psycholog;
3) logopeda;
4) inni specjaliści - w zależności od potrzeb dziecka
i jego rodziny.

Do zadań zespołu należy w szczególności:

1)ustalenie, na podstawie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
kierunków i harmonogramu działań w zakresie
wspomagania dziecka i wsparcia rodziny ,
2) nawiązanie współpracy z zakładem opieki
zdrowotnej lub ośrodkiem pomocy społecznej
w celu zapewnienia dziecku rehabilitacji, terapii
lub innych form pomocy, stosownie do jego potrzeb,

3) opracowanie i realizowanie z dzieckiem
i jego rodziną programu
wczesnego wspomagania, koordynowanie
działań specjalistów prowadzących zajęcia
oraz ocenianie postępów dziecka,
4) analizowanie skuteczności udzielanej pomocy
dziecku i jego rodzinie, wprowadzanie zmian
w indywidualnym programie wczesnego
wspomagania, oraz planowanie dalszych działań
w zakresie wspomagania.

Zakres wczesnego wspomagania rozwoju dotyczy:









rozwoju motorycznego,
stymulacji polisensorycznej,
rozwoju mowy i języka,
orientacji i poruszania się w przestrzeni,
usprawniania wzroku i słuchu,
umiejętność samoobsługi,
funkcjonowania w środowisku.

Podmiotem wczesnego wspomagania rozwoju jest
dziecko od momentu wykrycia nieprawidłowości
rozwojowych do podjęcia nauki szkolnej
oraz jego rodzice.



Oddziaływania wczesnego wspomagania rozwoju
powinny rozpocząć się w najkrótszym czasie od
momentu uzyskania informacji przez rodziców
o nieprawidłowościach rozwoju u ich dziecka.



Jak najszybsze wsparcie dziecka i jego rodziców jest
warunkiem na najbardziej optymalny rozwój.



Wczesna, wielofunkcyjna diagnoza oraz podjęcie
terapii jest niezwykle istotne ze względu na dużą
plastyczność centralnego układu nerwowego
we wczesnym okresie rozwoju dziecka.

Dziecko zagrożone niepełnosprawnościąoznacza dziecko z grupy wysokiego ryzyka
ciążowo-porodowego, u którego lekarz stwierdza
zagrożenie nieprawidłowym rozwojem,
niepełnosprawnością lub upośledzeniem czynności
fizycznych i intelektualnych.
Dziecko niepełnosprawne- oznacza dziecko,
u którego lekarz stwierdził nieprawidłowy rozwój,
wady wrodzone lub inne upośledzenia, posiadające
orzeczenie w rozumieniu przepisów ustawy
o rehabilitacji.

Nieprawidłowy rozwój lub zburzenia
w rozwoju psychoruchowym mogą mieć bardzo
różną etiologię, np.:
 wcześniactwo,
 zaburzenia genetyczne,
 wady wrodzone,
 uszkodzenia narządów zmysłów,
 uszkodzenia lub zaburzenia centralnego układu
nerwowego,
 uszkodzenia lub zaburzenia aparatu ruchowego,
 wielorakie niepełnosprawności z całościowymi
zaburzeniami rozwoju.

 Zajęcia w

ramach wczesnego wspomagania
organizuje się w wymiarze od 4 do 8 godzin
w miesiącu, w zależności od możliwości
psychofizycznych i potrzeb dziecka.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania
są prowadzone indywidualnie z dzieckiem
i jego rodziną. W przypadku dzieci, które ukończyły
3rok życia, zajęcia mogą być prowadzone w grupach
liczących 2 lub 3 dzieci, z udziałem ich rodzin.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania,
z dziećmi, które nie ukończyły 3 roku życia,
mogą być prowadzone także w domu rodzinnym.
 Miejsce prowadzenia zajęć w ramach
wczesnego wspomagania ustala dyrektor.

Dla dziecka:
 Systematyczne dążenie do poprawy jakości życia
dziecka.
 Poprawa ogólnego stanu psychoruchowego.
 Zapobieganie występowaniu lub pogłębianiu
się nieprawidłowości w jego rozwoju
psychoruchowym.

Pomoc dziecku w pełnym wykorzystaniu potencjału
rozwojowego, jakim dysponuje w zakresie funkcji
poznawczych, rozwoju ruchowego, komunikacji
i kontaktów społecznych.
 Pomoc dziecku w budowaniu trwałych więzi
i znaczących relacji z osobami w najbliższym
otoczeniu.
 Wyzwalanie i wzmacnianie spontanicznej aktywności
społecznej, poznawczej i komunikacyjnej
dziecka, przejawianej w różnych formach zabawy.
 Pomoc dziecku w stopniowym osiąganiu coraz
większej autonomii i samodzielności, na miarę
jego możliwości.


Dla rodziców:
 Dostarczanie rodzicom wsparcia

w związku
z kryzysem emocjonalnym, wynikającym z faktu
niepełnosprawności ich dziecka,
 Pomoc rodzicom w akceptacji dziecka, jako osoby
niepełnosprawnej.
 Pomoc rodzicom w zaakceptowaniu siebie w roli
rodzica dziecka niepełnosprawnego.

Pomoc rodzicom w coraz pełniejszym osiąganiu
kompetencji rodzicielskiej, postrzeganiu siebie,
jako „wystarczająco dobrych rodziców”.
 Stopniowe przygotowanie rodziców do roli osób
wspomagających rozwój ich dziecka.
 Dostrzeganie mocnych stron swojego dziecka
i stwarzanie dziecku, jak najlepszych warunków
rozwoju (aranżacja otoczenia, dobór przedmiotów
do zabawy i wspólnych zabaw).


Aby dziecko mogło być objęte zajęciami
wczesnego wspomagania rozwoju, musi posiadać
opinię o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju.
Gdzie można uzyskać taką opinię?
Opinia o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju jest wydawana przez zespoły orzekające
działające w publicznych poradniach
psychologiczno-pedagogicznych,
w tym specjalistycznych poradniach.

zaświadczenie lekarskie na specjalnym druku
(druk w poradni),
 opinia przedszkola, jeśli dziecko uczęszcza
do niego,
 wniosek rodziców o wydanie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju
(odpowiedni druk w poradni).




Wcześniejsze uzyskanie przez dziecko orzeczenia
o potrzebie kształcenia specjalnego
organizowanego w przedszkolu integracyjnym
bądź specjalnym nie wyklucza możliwości
korzystania z zajęć organizowanych w ramach
wczesnego wspomagania rozwoju.



Wczesne wspomaganie obejmuje dzieci od momentu
wykrycia niepełnosprawności do momentu
rozpoczęcia przez nie edukacji szkolnej.

 Stowarzyszenie Rodziców

Dzieci Specjalnej Troski
Koluszki ,ul. Budowlanych 8.
[email protected]

 Specjalny Ośrodek Szkolno

Wychowawczy
Koluszki, ul. Budowlanych 8.
[email protected]


Slide 20

Wczesne wspomaganie rozwoju
i wczesna interwencja
Katarzyna Kielich

Według pioniera wczesnej interwencji
w Polsce pani Moniki Orkan- Łęckiej wczesna
interwencja (wczesne wspomaganie rozwoju)
jest to zintegrowany system oddziaływań
profilaktycznych, diagnostycznych,
leczniczo- rehabilitacyjnych i terapeutycznoedukacyjnych.
Podmiotem jest małe dziecko o zaburzonym
rozwoju psychoruchowym oraz jego rodzina.

Organizowanie wczesnego wspomagania rozwoju
dzieci określone zostało w Rozporządzeniu Ministra
Edukacji Narodowej z dnia 3 lutego 2009 r.
wydane na podstawie :
art. 71b ust. 7 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r.
o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256,
poz. 2572, z późn. zm.)



Rozporządzenie określa warunki organizowania
wczesnego wspomagania rozwoju dzieci,
w celu pobudzania psychoruchowego
i społecznego rozwoju dziecka od chwili wykrycia
niepełnosprawności do podjęcia nauki w szkole,
prowadzonego bezpośrednio
z dzieckiem i jego rodziną.



Wczesne wspomaganie może być organizowane
w przedszkolu i w szkole podstawowej,
w tym specjalnej, w ośrodkach, o których mowa
w art.2 pkt 5 ustawy z dnia 7 września 1991r.
o systemie oświaty, oraz w publicznej poradni
psychologiczno-pedagogicznej,
w tym poradni specjalistycznej, jeżeli mają one
możliwość realizacji wskazań zawartych w opinii
o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju
dziecka, w szczególności dysponują środkami
dydaktycznymi i sprzętem, niezbędnymi do
prowadzenia zajęć wczesnego wspomagania.



Zespół wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
jest powoływany przez dyrektora odpowiednio
przedszkola, szkoły, ośrodka lub poradni,



W skład zespołu wchodzą osoby posiadające
przygotowanie do pracy z małymi dziećmi
o zaburzonym rozwoju psychoruchowym:
1) pedagog posiadający kwalifikacje odpowiednie
do rodzaju niepełnosprawności dziecka,
w szczególności: oligofrenopedagog,
tyflopedagog lub surdopedagog;
2) psycholog;
3) logopeda;
4) inni specjaliści - w zależności od potrzeb dziecka
i jego rodziny.

Do zadań zespołu należy w szczególności:

1)ustalenie, na podstawie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
kierunków i harmonogramu działań w zakresie
wspomagania dziecka i wsparcia rodziny ,
2) nawiązanie współpracy z zakładem opieki
zdrowotnej lub ośrodkiem pomocy społecznej
w celu zapewnienia dziecku rehabilitacji, terapii
lub innych form pomocy, stosownie do jego potrzeb,

3) opracowanie i realizowanie z dzieckiem
i jego rodziną programu
wczesnego wspomagania, koordynowanie
działań specjalistów prowadzących zajęcia
oraz ocenianie postępów dziecka,
4) analizowanie skuteczności udzielanej pomocy
dziecku i jego rodzinie, wprowadzanie zmian
w indywidualnym programie wczesnego
wspomagania, oraz planowanie dalszych działań
w zakresie wspomagania.

Zakres wczesnego wspomagania rozwoju dotyczy:









rozwoju motorycznego,
stymulacji polisensorycznej,
rozwoju mowy i języka,
orientacji i poruszania się w przestrzeni,
usprawniania wzroku i słuchu,
umiejętność samoobsługi,
funkcjonowania w środowisku.

Podmiotem wczesnego wspomagania rozwoju jest
dziecko od momentu wykrycia nieprawidłowości
rozwojowych do podjęcia nauki szkolnej
oraz jego rodzice.



Oddziaływania wczesnego wspomagania rozwoju
powinny rozpocząć się w najkrótszym czasie od
momentu uzyskania informacji przez rodziców
o nieprawidłowościach rozwoju u ich dziecka.



Jak najszybsze wsparcie dziecka i jego rodziców jest
warunkiem na najbardziej optymalny rozwój.



Wczesna, wielofunkcyjna diagnoza oraz podjęcie
terapii jest niezwykle istotne ze względu na dużą
plastyczność centralnego układu nerwowego
we wczesnym okresie rozwoju dziecka.

Dziecko zagrożone niepełnosprawnościąoznacza dziecko z grupy wysokiego ryzyka
ciążowo-porodowego, u którego lekarz stwierdza
zagrożenie nieprawidłowym rozwojem,
niepełnosprawnością lub upośledzeniem czynności
fizycznych i intelektualnych.
Dziecko niepełnosprawne- oznacza dziecko,
u którego lekarz stwierdził nieprawidłowy rozwój,
wady wrodzone lub inne upośledzenia, posiadające
orzeczenie w rozumieniu przepisów ustawy
o rehabilitacji.

Nieprawidłowy rozwój lub zburzenia
w rozwoju psychoruchowym mogą mieć bardzo
różną etiologię, np.:
 wcześniactwo,
 zaburzenia genetyczne,
 wady wrodzone,
 uszkodzenia narządów zmysłów,
 uszkodzenia lub zaburzenia centralnego układu
nerwowego,
 uszkodzenia lub zaburzenia aparatu ruchowego,
 wielorakie niepełnosprawności z całościowymi
zaburzeniami rozwoju.

 Zajęcia w

ramach wczesnego wspomagania
organizuje się w wymiarze od 4 do 8 godzin
w miesiącu, w zależności od możliwości
psychofizycznych i potrzeb dziecka.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania
są prowadzone indywidualnie z dzieckiem
i jego rodziną. W przypadku dzieci, które ukończyły
3rok życia, zajęcia mogą być prowadzone w grupach
liczących 2 lub 3 dzieci, z udziałem ich rodzin.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania,
z dziećmi, które nie ukończyły 3 roku życia,
mogą być prowadzone także w domu rodzinnym.
 Miejsce prowadzenia zajęć w ramach
wczesnego wspomagania ustala dyrektor.

Dla dziecka:
 Systematyczne dążenie do poprawy jakości życia
dziecka.
 Poprawa ogólnego stanu psychoruchowego.
 Zapobieganie występowaniu lub pogłębianiu
się nieprawidłowości w jego rozwoju
psychoruchowym.

Pomoc dziecku w pełnym wykorzystaniu potencjału
rozwojowego, jakim dysponuje w zakresie funkcji
poznawczych, rozwoju ruchowego, komunikacji
i kontaktów społecznych.
 Pomoc dziecku w budowaniu trwałych więzi
i znaczących relacji z osobami w najbliższym
otoczeniu.
 Wyzwalanie i wzmacnianie spontanicznej aktywności
społecznej, poznawczej i komunikacyjnej
dziecka, przejawianej w różnych formach zabawy.
 Pomoc dziecku w stopniowym osiąganiu coraz
większej autonomii i samodzielności, na miarę
jego możliwości.


Dla rodziców:
 Dostarczanie rodzicom wsparcia

w związku
z kryzysem emocjonalnym, wynikającym z faktu
niepełnosprawności ich dziecka,
 Pomoc rodzicom w akceptacji dziecka, jako osoby
niepełnosprawnej.
 Pomoc rodzicom w zaakceptowaniu siebie w roli
rodzica dziecka niepełnosprawnego.

Pomoc rodzicom w coraz pełniejszym osiąganiu
kompetencji rodzicielskiej, postrzeganiu siebie,
jako „wystarczająco dobrych rodziców”.
 Stopniowe przygotowanie rodziców do roli osób
wspomagających rozwój ich dziecka.
 Dostrzeganie mocnych stron swojego dziecka
i stwarzanie dziecku, jak najlepszych warunków
rozwoju (aranżacja otoczenia, dobór przedmiotów
do zabawy i wspólnych zabaw).


Aby dziecko mogło być objęte zajęciami
wczesnego wspomagania rozwoju, musi posiadać
opinię o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju.
Gdzie można uzyskać taką opinię?
Opinia o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju jest wydawana przez zespoły orzekające
działające w publicznych poradniach
psychologiczno-pedagogicznych,
w tym specjalistycznych poradniach.

zaświadczenie lekarskie na specjalnym druku
(druk w poradni),
 opinia przedszkola, jeśli dziecko uczęszcza
do niego,
 wniosek rodziców o wydanie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju
(odpowiedni druk w poradni).




Wcześniejsze uzyskanie przez dziecko orzeczenia
o potrzebie kształcenia specjalnego
organizowanego w przedszkolu integracyjnym
bądź specjalnym nie wyklucza możliwości
korzystania z zajęć organizowanych w ramach
wczesnego wspomagania rozwoju.



Wczesne wspomaganie obejmuje dzieci od momentu
wykrycia niepełnosprawności do momentu
rozpoczęcia przez nie edukacji szkolnej.

 Stowarzyszenie Rodziców

Dzieci Specjalnej Troski
Koluszki ,ul. Budowlanych 8.
[email protected]

 Specjalny Ośrodek Szkolno

Wychowawczy
Koluszki, ul. Budowlanych 8.
[email protected]


Slide 21

Wczesne wspomaganie rozwoju
i wczesna interwencja
Katarzyna Kielich

Według pioniera wczesnej interwencji
w Polsce pani Moniki Orkan- Łęckiej wczesna
interwencja (wczesne wspomaganie rozwoju)
jest to zintegrowany system oddziaływań
profilaktycznych, diagnostycznych,
leczniczo- rehabilitacyjnych i terapeutycznoedukacyjnych.
Podmiotem jest małe dziecko o zaburzonym
rozwoju psychoruchowym oraz jego rodzina.

Organizowanie wczesnego wspomagania rozwoju
dzieci określone zostało w Rozporządzeniu Ministra
Edukacji Narodowej z dnia 3 lutego 2009 r.
wydane na podstawie :
art. 71b ust. 7 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r.
o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256,
poz. 2572, z późn. zm.)



Rozporządzenie określa warunki organizowania
wczesnego wspomagania rozwoju dzieci,
w celu pobudzania psychoruchowego
i społecznego rozwoju dziecka od chwili wykrycia
niepełnosprawności do podjęcia nauki w szkole,
prowadzonego bezpośrednio
z dzieckiem i jego rodziną.



Wczesne wspomaganie może być organizowane
w przedszkolu i w szkole podstawowej,
w tym specjalnej, w ośrodkach, o których mowa
w art.2 pkt 5 ustawy z dnia 7 września 1991r.
o systemie oświaty, oraz w publicznej poradni
psychologiczno-pedagogicznej,
w tym poradni specjalistycznej, jeżeli mają one
możliwość realizacji wskazań zawartych w opinii
o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju
dziecka, w szczególności dysponują środkami
dydaktycznymi i sprzętem, niezbędnymi do
prowadzenia zajęć wczesnego wspomagania.



Zespół wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
jest powoływany przez dyrektora odpowiednio
przedszkola, szkoły, ośrodka lub poradni,



W skład zespołu wchodzą osoby posiadające
przygotowanie do pracy z małymi dziećmi
o zaburzonym rozwoju psychoruchowym:
1) pedagog posiadający kwalifikacje odpowiednie
do rodzaju niepełnosprawności dziecka,
w szczególności: oligofrenopedagog,
tyflopedagog lub surdopedagog;
2) psycholog;
3) logopeda;
4) inni specjaliści - w zależności od potrzeb dziecka
i jego rodziny.

Do zadań zespołu należy w szczególności:

1)ustalenie, na podstawie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
kierunków i harmonogramu działań w zakresie
wspomagania dziecka i wsparcia rodziny ,
2) nawiązanie współpracy z zakładem opieki
zdrowotnej lub ośrodkiem pomocy społecznej
w celu zapewnienia dziecku rehabilitacji, terapii
lub innych form pomocy, stosownie do jego potrzeb,

3) opracowanie i realizowanie z dzieckiem
i jego rodziną programu
wczesnego wspomagania, koordynowanie
działań specjalistów prowadzących zajęcia
oraz ocenianie postępów dziecka,
4) analizowanie skuteczności udzielanej pomocy
dziecku i jego rodzinie, wprowadzanie zmian
w indywidualnym programie wczesnego
wspomagania, oraz planowanie dalszych działań
w zakresie wspomagania.

Zakres wczesnego wspomagania rozwoju dotyczy:









rozwoju motorycznego,
stymulacji polisensorycznej,
rozwoju mowy i języka,
orientacji i poruszania się w przestrzeni,
usprawniania wzroku i słuchu,
umiejętność samoobsługi,
funkcjonowania w środowisku.

Podmiotem wczesnego wspomagania rozwoju jest
dziecko od momentu wykrycia nieprawidłowości
rozwojowych do podjęcia nauki szkolnej
oraz jego rodzice.



Oddziaływania wczesnego wspomagania rozwoju
powinny rozpocząć się w najkrótszym czasie od
momentu uzyskania informacji przez rodziców
o nieprawidłowościach rozwoju u ich dziecka.



Jak najszybsze wsparcie dziecka i jego rodziców jest
warunkiem na najbardziej optymalny rozwój.



Wczesna, wielofunkcyjna diagnoza oraz podjęcie
terapii jest niezwykle istotne ze względu na dużą
plastyczność centralnego układu nerwowego
we wczesnym okresie rozwoju dziecka.

Dziecko zagrożone niepełnosprawnościąoznacza dziecko z grupy wysokiego ryzyka
ciążowo-porodowego, u którego lekarz stwierdza
zagrożenie nieprawidłowym rozwojem,
niepełnosprawnością lub upośledzeniem czynności
fizycznych i intelektualnych.
Dziecko niepełnosprawne- oznacza dziecko,
u którego lekarz stwierdził nieprawidłowy rozwój,
wady wrodzone lub inne upośledzenia, posiadające
orzeczenie w rozumieniu przepisów ustawy
o rehabilitacji.

Nieprawidłowy rozwój lub zburzenia
w rozwoju psychoruchowym mogą mieć bardzo
różną etiologię, np.:
 wcześniactwo,
 zaburzenia genetyczne,
 wady wrodzone,
 uszkodzenia narządów zmysłów,
 uszkodzenia lub zaburzenia centralnego układu
nerwowego,
 uszkodzenia lub zaburzenia aparatu ruchowego,
 wielorakie niepełnosprawności z całościowymi
zaburzeniami rozwoju.

 Zajęcia w

ramach wczesnego wspomagania
organizuje się w wymiarze od 4 do 8 godzin
w miesiącu, w zależności od możliwości
psychofizycznych i potrzeb dziecka.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania
są prowadzone indywidualnie z dzieckiem
i jego rodziną. W przypadku dzieci, które ukończyły
3rok życia, zajęcia mogą być prowadzone w grupach
liczących 2 lub 3 dzieci, z udziałem ich rodzin.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania,
z dziećmi, które nie ukończyły 3 roku życia,
mogą być prowadzone także w domu rodzinnym.
 Miejsce prowadzenia zajęć w ramach
wczesnego wspomagania ustala dyrektor.

Dla dziecka:
 Systematyczne dążenie do poprawy jakości życia
dziecka.
 Poprawa ogólnego stanu psychoruchowego.
 Zapobieganie występowaniu lub pogłębianiu
się nieprawidłowości w jego rozwoju
psychoruchowym.

Pomoc dziecku w pełnym wykorzystaniu potencjału
rozwojowego, jakim dysponuje w zakresie funkcji
poznawczych, rozwoju ruchowego, komunikacji
i kontaktów społecznych.
 Pomoc dziecku w budowaniu trwałych więzi
i znaczących relacji z osobami w najbliższym
otoczeniu.
 Wyzwalanie i wzmacnianie spontanicznej aktywności
społecznej, poznawczej i komunikacyjnej
dziecka, przejawianej w różnych formach zabawy.
 Pomoc dziecku w stopniowym osiąganiu coraz
większej autonomii i samodzielności, na miarę
jego możliwości.


Dla rodziców:
 Dostarczanie rodzicom wsparcia

w związku
z kryzysem emocjonalnym, wynikającym z faktu
niepełnosprawności ich dziecka,
 Pomoc rodzicom w akceptacji dziecka, jako osoby
niepełnosprawnej.
 Pomoc rodzicom w zaakceptowaniu siebie w roli
rodzica dziecka niepełnosprawnego.

Pomoc rodzicom w coraz pełniejszym osiąganiu
kompetencji rodzicielskiej, postrzeganiu siebie,
jako „wystarczająco dobrych rodziców”.
 Stopniowe przygotowanie rodziców do roli osób
wspomagających rozwój ich dziecka.
 Dostrzeganie mocnych stron swojego dziecka
i stwarzanie dziecku, jak najlepszych warunków
rozwoju (aranżacja otoczenia, dobór przedmiotów
do zabawy i wspólnych zabaw).


Aby dziecko mogło być objęte zajęciami
wczesnego wspomagania rozwoju, musi posiadać
opinię o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju.
Gdzie można uzyskać taką opinię?
Opinia o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju jest wydawana przez zespoły orzekające
działające w publicznych poradniach
psychologiczno-pedagogicznych,
w tym specjalistycznych poradniach.

zaświadczenie lekarskie na specjalnym druku
(druk w poradni),
 opinia przedszkola, jeśli dziecko uczęszcza
do niego,
 wniosek rodziców o wydanie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju
(odpowiedni druk w poradni).




Wcześniejsze uzyskanie przez dziecko orzeczenia
o potrzebie kształcenia specjalnego
organizowanego w przedszkolu integracyjnym
bądź specjalnym nie wyklucza możliwości
korzystania z zajęć organizowanych w ramach
wczesnego wspomagania rozwoju.



Wczesne wspomaganie obejmuje dzieci od momentu
wykrycia niepełnosprawności do momentu
rozpoczęcia przez nie edukacji szkolnej.

 Stowarzyszenie Rodziców

Dzieci Specjalnej Troski
Koluszki ,ul. Budowlanych 8.
[email protected]

 Specjalny Ośrodek Szkolno

Wychowawczy
Koluszki, ul. Budowlanych 8.
[email protected]


Slide 22

Wczesne wspomaganie rozwoju
i wczesna interwencja
Katarzyna Kielich

Według pioniera wczesnej interwencji
w Polsce pani Moniki Orkan- Łęckiej wczesna
interwencja (wczesne wspomaganie rozwoju)
jest to zintegrowany system oddziaływań
profilaktycznych, diagnostycznych,
leczniczo- rehabilitacyjnych i terapeutycznoedukacyjnych.
Podmiotem jest małe dziecko o zaburzonym
rozwoju psychoruchowym oraz jego rodzina.

Organizowanie wczesnego wspomagania rozwoju
dzieci określone zostało w Rozporządzeniu Ministra
Edukacji Narodowej z dnia 3 lutego 2009 r.
wydane na podstawie :
art. 71b ust. 7 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r.
o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256,
poz. 2572, z późn. zm.)



Rozporządzenie określa warunki organizowania
wczesnego wspomagania rozwoju dzieci,
w celu pobudzania psychoruchowego
i społecznego rozwoju dziecka od chwili wykrycia
niepełnosprawności do podjęcia nauki w szkole,
prowadzonego bezpośrednio
z dzieckiem i jego rodziną.



Wczesne wspomaganie może być organizowane
w przedszkolu i w szkole podstawowej,
w tym specjalnej, w ośrodkach, o których mowa
w art.2 pkt 5 ustawy z dnia 7 września 1991r.
o systemie oświaty, oraz w publicznej poradni
psychologiczno-pedagogicznej,
w tym poradni specjalistycznej, jeżeli mają one
możliwość realizacji wskazań zawartych w opinii
o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju
dziecka, w szczególności dysponują środkami
dydaktycznymi i sprzętem, niezbędnymi do
prowadzenia zajęć wczesnego wspomagania.



Zespół wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
jest powoływany przez dyrektora odpowiednio
przedszkola, szkoły, ośrodka lub poradni,



W skład zespołu wchodzą osoby posiadające
przygotowanie do pracy z małymi dziećmi
o zaburzonym rozwoju psychoruchowym:
1) pedagog posiadający kwalifikacje odpowiednie
do rodzaju niepełnosprawności dziecka,
w szczególności: oligofrenopedagog,
tyflopedagog lub surdopedagog;
2) psycholog;
3) logopeda;
4) inni specjaliści - w zależności od potrzeb dziecka
i jego rodziny.

Do zadań zespołu należy w szczególności:

1)ustalenie, na podstawie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju dziecka,
kierunków i harmonogramu działań w zakresie
wspomagania dziecka i wsparcia rodziny ,
2) nawiązanie współpracy z zakładem opieki
zdrowotnej lub ośrodkiem pomocy społecznej
w celu zapewnienia dziecku rehabilitacji, terapii
lub innych form pomocy, stosownie do jego potrzeb,

3) opracowanie i realizowanie z dzieckiem
i jego rodziną programu
wczesnego wspomagania, koordynowanie
działań specjalistów prowadzących zajęcia
oraz ocenianie postępów dziecka,
4) analizowanie skuteczności udzielanej pomocy
dziecku i jego rodzinie, wprowadzanie zmian
w indywidualnym programie wczesnego
wspomagania, oraz planowanie dalszych działań
w zakresie wspomagania.

Zakres wczesnego wspomagania rozwoju dotyczy:









rozwoju motorycznego,
stymulacji polisensorycznej,
rozwoju mowy i języka,
orientacji i poruszania się w przestrzeni,
usprawniania wzroku i słuchu,
umiejętność samoobsługi,
funkcjonowania w środowisku.

Podmiotem wczesnego wspomagania rozwoju jest
dziecko od momentu wykrycia nieprawidłowości
rozwojowych do podjęcia nauki szkolnej
oraz jego rodzice.



Oddziaływania wczesnego wspomagania rozwoju
powinny rozpocząć się w najkrótszym czasie od
momentu uzyskania informacji przez rodziców
o nieprawidłowościach rozwoju u ich dziecka.



Jak najszybsze wsparcie dziecka i jego rodziców jest
warunkiem na najbardziej optymalny rozwój.



Wczesna, wielofunkcyjna diagnoza oraz podjęcie
terapii jest niezwykle istotne ze względu na dużą
plastyczność centralnego układu nerwowego
we wczesnym okresie rozwoju dziecka.

Dziecko zagrożone niepełnosprawnościąoznacza dziecko z grupy wysokiego ryzyka
ciążowo-porodowego, u którego lekarz stwierdza
zagrożenie nieprawidłowym rozwojem,
niepełnosprawnością lub upośledzeniem czynności
fizycznych i intelektualnych.
Dziecko niepełnosprawne- oznacza dziecko,
u którego lekarz stwierdził nieprawidłowy rozwój,
wady wrodzone lub inne upośledzenia, posiadające
orzeczenie w rozumieniu przepisów ustawy
o rehabilitacji.

Nieprawidłowy rozwój lub zburzenia
w rozwoju psychoruchowym mogą mieć bardzo
różną etiologię, np.:
 wcześniactwo,
 zaburzenia genetyczne,
 wady wrodzone,
 uszkodzenia narządów zmysłów,
 uszkodzenia lub zaburzenia centralnego układu
nerwowego,
 uszkodzenia lub zaburzenia aparatu ruchowego,
 wielorakie niepełnosprawności z całościowymi
zaburzeniami rozwoju.

 Zajęcia w

ramach wczesnego wspomagania
organizuje się w wymiarze od 4 do 8 godzin
w miesiącu, w zależności od możliwości
psychofizycznych i potrzeb dziecka.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania
są prowadzone indywidualnie z dzieckiem
i jego rodziną. W przypadku dzieci, które ukończyły
3rok życia, zajęcia mogą być prowadzone w grupach
liczących 2 lub 3 dzieci, z udziałem ich rodzin.
 Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania,
z dziećmi, które nie ukończyły 3 roku życia,
mogą być prowadzone także w domu rodzinnym.
 Miejsce prowadzenia zajęć w ramach
wczesnego wspomagania ustala dyrektor.

Dla dziecka:
 Systematyczne dążenie do poprawy jakości życia
dziecka.
 Poprawa ogólnego stanu psychoruchowego.
 Zapobieganie występowaniu lub pogłębianiu
się nieprawidłowości w jego rozwoju
psychoruchowym.

Pomoc dziecku w pełnym wykorzystaniu potencjału
rozwojowego, jakim dysponuje w zakresie funkcji
poznawczych, rozwoju ruchowego, komunikacji
i kontaktów społecznych.
 Pomoc dziecku w budowaniu trwałych więzi
i znaczących relacji z osobami w najbliższym
otoczeniu.
 Wyzwalanie i wzmacnianie spontanicznej aktywności
społecznej, poznawczej i komunikacyjnej
dziecka, przejawianej w różnych formach zabawy.
 Pomoc dziecku w stopniowym osiąganiu coraz
większej autonomii i samodzielności, na miarę
jego możliwości.


Dla rodziców:
 Dostarczanie rodzicom wsparcia

w związku
z kryzysem emocjonalnym, wynikającym z faktu
niepełnosprawności ich dziecka,
 Pomoc rodzicom w akceptacji dziecka, jako osoby
niepełnosprawnej.
 Pomoc rodzicom w zaakceptowaniu siebie w roli
rodzica dziecka niepełnosprawnego.

Pomoc rodzicom w coraz pełniejszym osiąganiu
kompetencji rodzicielskiej, postrzeganiu siebie,
jako „wystarczająco dobrych rodziców”.
 Stopniowe przygotowanie rodziców do roli osób
wspomagających rozwój ich dziecka.
 Dostrzeganie mocnych stron swojego dziecka
i stwarzanie dziecku, jak najlepszych warunków
rozwoju (aranżacja otoczenia, dobór przedmiotów
do zabawy i wspólnych zabaw).


Aby dziecko mogło być objęte zajęciami
wczesnego wspomagania rozwoju, musi posiadać
opinię o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju.
Gdzie można uzyskać taką opinię?
Opinia o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju jest wydawana przez zespoły orzekające
działające w publicznych poradniach
psychologiczno-pedagogicznych,
w tym specjalistycznych poradniach.

zaświadczenie lekarskie na specjalnym druku
(druk w poradni),
 opinia przedszkola, jeśli dziecko uczęszcza
do niego,
 wniosek rodziców o wydanie opinii o potrzebie
wczesnego wspomagania rozwoju
(odpowiedni druk w poradni).




Wcześniejsze uzyskanie przez dziecko orzeczenia
o potrzebie kształcenia specjalnego
organizowanego w przedszkolu integracyjnym
bądź specjalnym nie wyklucza możliwości
korzystania z zajęć organizowanych w ramach
wczesnego wspomagania rozwoju.



Wczesne wspomaganie obejmuje dzieci od momentu
wykrycia niepełnosprawności do momentu
rozpoczęcia przez nie edukacji szkolnej.

 Stowarzyszenie Rodziców

Dzieci Specjalnej Troski
Koluszki ,ul. Budowlanych 8.
[email protected]

 Specjalny Ośrodek Szkolno

Wychowawczy
Koluszki, ul. Budowlanych 8.
[email protected]