Przemoc w szkole
Download
Report
Transcript Przemoc w szkole
PRZEMOC W SZKOLE
Nie tylko siniaki
Według danych Stowarzyszenia
Bliżej Dziecka 3% dzieci w polskich
podstawówkach doświadcza
przemocy ze strony rówieśników
bardzo często, a 9% często.
Jaka to przemoc?
Wielu dorosłym się wydaje, że skoro
dziecko nie ma podbitego oka czy
rozbitej głowy, to co to za
przemoc?Jednak najbardziej
dotkliwym i wyniszczającym
rodzajem przemocy ze strony
rówieśnika jest przemoc psychiczna.
Jaką formę przybiera
przemoc psychiczna?
• Wyśmiewanie, obrażanie, izolowanie,
plotkowanie, intrygowanie.
• Przemoc ma zwykle charakter
grupowy. Sprawca (lider) narzuca
swoje pomysły podporządkowanym
dzieciom, np. że od tej chwili do Ani
nikt się nie odzywa, nikt nie siada z
nią w ławce, nie staje w parze.
Co jeszcze?
• Kiedy Ania odpowiada przy tablicy, dzieci
wybuchają śmiechem lub pokazują
obraźliwe gesty.
• Jeśli Ania nie dosłyszy, co pani dyktuje i
chce zapytać kolegów- wszyscy odwracają
się od niej.
• W czasie lekcji krążą na jej temat
prześmiewcze teksty lub rysunki.
• Rzuca się w nią papierowymi kulkami lub
resztką śniadania.
• Nikt nie chce z nią ćwiczyć, nikt nie
podaje jej piłki.
Lekcje są łatwiejsze do
zniesienia...
Najgorsze są przerwy oraz
moment wejścia do szkoły lub
wyjścia z niej i powrót do domu.
Inwencja dzieci, które zmawiają
się przeciwko
koledze/koleżance jest
nieograniczona
Najczęściej klasa milcząco przyzwala
na agresję. Rzadko które dziecko
jest na tyle silne, by, nawet jeśli nie
ma ochoty uczestniczyć w zmowie
klasowej, odważyło się głośno
zaprotestować.
A na przerwie...
• Uczniowie podchodzą do Ani i
zatykają nos, sugerując, że
śmierdzi.
• Rzucają jej plecakiem jak piłką.
• Obrzydzają jej jedzenie w stołówce.
• W szatni przewieszają jej rzeczy
daleko od reszty.
A w gimnazjum...
• W gimnazjum do takich zachowań
dochodzi jeszcze przemoc dotycząca
sfery seksualnej oraz w coraz
większym natężeniu cyberprzemoc.
• Powszechne są wyzwiska, wulgarne
komentowanie dojrzewającego ciała
chłopca czy dziewczyny.
Dziecko doświadczające
przemocy to nie „ofiara”
Są oczywiście cechy, które powodują, że
dziecko łatwo staje się obiektem agresjito zazwyczaj dzieci wrażliwe, lękowe,
nieśmiałe, z niedużym poczuciem własnej
wartości, wycofane, mające pewne
trudności w budowaniu relacji z
rówieśnikami. Takie, które nie potrafią
wypalić koledze ekspresowej riposty na
idiotyczną zaczepkę.
Czego możemy nauczyć
dzieci w domu
• Ważna jest postawa ciała, sposób w jaki
wchodzi do szkoły- by miało proste plecy,
pewnie stało na nogach, mówiło pewnym
głosem, patrząc ludziom w oczy.
• Uczymy asertywnych sposobów
reagowania na agresję, wymyślamy własne
twórcze metody obrony („nie mów tak do
mnie”).
• Jeśli doświadczą agresji, przemocy, niech
nie boją się prosić o pomoc, to nie jest
„donoszenie”, ani wstyd.
Ważne jest wsparcie
Bardzo ważna jest postawa bliskich
dziecku osób- rodziców, starszego
rodzeństwa, wychowawcy- jeśli
czuje, że ktoś wierzy w jego urok,
dowcip, urodę, inteligencję, jest mu
przetrwać ten trudny czas znacznie
łatwiej.
Przemoc jest wszędzie
Dzieci doświadczają przemocy w
szkołach prywatnych, społecznych,
publicznych, sportowych,
muzycznych, katolickich- bez
wyjątku.
Nie jest istotne, ile jest dzieci w
klasie-10 czy 30 osób. Ważny jest
zespół klasowy, zespół nauczycieli,
współpraca rodziców ze szkołą.
Szkoła im bardziej
demokratyczna, tym
bezpieczniejsza
To nie znaczy, że nauczyciel nie ma
mieć autorytetu- ma mieć. Chodzi o
to, by dzieci z nauczycielami
dyskutowały, by miały możliwość
wypowiadania swoich uczuć i myśli.
By czuły, że szkoła należy do nich a
one do niej.
Po czym poznać, że nasze dziecko
może być ofiarą rówieśniczej
przemocy?
• nie chce jechać na klasową wycieczkę ani
na żadne spotkanie pozaszkolne
• nikt do niego nie dzwoni
• nie ma od kogo odpisać lekcji po chorobie
• coraz więcej czasu spędza przed
komputerem
• nie lubi chodzić do szkoły
• czasami choruje fizycznie i jak najbardziej
prawdziwie- wymiotuje, ma gorączkę, bóle
brzucha
O czym musimy pamiętać
• dzieci przygotowują się do świata, jaki
one same stworzą w przyszłości
• określamy reguły i stawiamy granice
• uznajemy podstawowe prawo każdej
osoby do szacunku, nawet tych osób,
których nie lubimy
• osoba z pozoru zamknięta, wycofana,
może okazać się wspaniałym przyjacielem
i ciekawym człowiekiem, jeśli tylko
okażemy jej zainteresowanie
„Już dziś bądź taki, jakim chcesz
być w przyszłości”
Korzystałam z wywiadu „Wysokich obcasów” z psychologiem
dziecięcym Joanną Węgrzynowską.
IWONA GIERNATOWSKA