Transcript O AGRESJI I PRZEMOCY SŁÓW KILKA PRZEMOC W TWOIM OTOCZENIU Przemoc stała się w ostatnim czasie bardzo powszechnym zjawiskiem. Możemy ją zaobserwować w.

O AGRESJI I PRZEMOCY SŁÓW KILKA
PRZEMOC W TWOIM OTOCZENIU
Przemoc stała się w ostatnim czasie bardzo powszechnym zjawiskiem.
Możemy ją zaobserwować w różnych miejscach i środowiskach: w
rodzinach, na podwórkach, na ulicy, w szkole, w centrum handlowym…
Telewizja, radio, gazety, Internet zapełniają się obrazami i opisami
okrucieństwa i agresji.
Przemocą przesiąknięty jest świat gier konsolowych i komputerowych.
Dzieci i młodzież mogą być ofiarami jak i sprawcami przemocy. Mogą one
doświadczać przemocy ze strony rodziców, opiekunów, rówieśników,
krewnych, nauczycieli. Mogą również być sprawcami przemocy wobec
wyżej wymienionych osób.
DEFINICJE AGRESJI I PRZEMOCY
Agresja (łac. aggresio – napaść) – w psychologii
określenie zachowania ukierunkowanego i
intencjonalnego na zewnątrz lub do wewnątrz,
mającego na celu spowodowanie szkody fizycznej
lub psychicznej.
Przemoc według WHO: "Celowe użycie siły fizycznej lub
władzy, sformułowane jako groźba lub rzeczywiście
użyte, skierowane przeciwko samemu sobie, innej
osobie, grupie lub społeczności, które albo prowadzi
do albo z którym wiąże się wysokie
prawdopodobieństwo spowodowania obrażeń
cielesnych, śmierci, szkód psychologicznych, wad
rozwoju lub braku elementów niezbędnych do
normalnego życia i zdrowia ".
RODZAJE PRZEMOCY
Przemoc słowna:
- przezywanie,
- wyśmiewanie,
- grożenie,
- obgadywanie,
- poniżanie,
- szantażowanie,
Przemoc fizyczna:
- bicie,
- kopanie,
- opluwanie,
- szarpanie,
- niszczenie cudzej własności,
- zamykanie w pomieszczeniu,
- wyłudzanie pieniędzy, kradzież,
Przemoc bez słów i kontaktu fizycznego:
- miny,
- wrogie gesty,
- izolowanie,
- manipulowanie związkami.
Cyberprzemoc:
- zamieszczanie w sieci negatywnych komentarzy np. na
portalach społecznościowych
- publikowanie filmów, zdjęć, nagrań dźwiękowych z udziałem
danej osoby bez jej zgody lub wiedzy
- podszywanie się pod inne osoby – wysyłanie wiadomości w ich
imieniu
JAK CZUJE SIĘ KTOŚ KTO DOŚWIADCZA
PRZEMOCY?
Osoby doświadczające przemocy bardzo rzadko mówią innym o swoich problemach.
Szczególnie dzieci i młodzież często mają doświadczenia bagatelizowania ich kłopotów
przez dorosłych. Dodatkowo też boją się nasilenia przemocy lub zemsty ze strony
prześladowców. W zgłaszaniu doświadczanych problemów przeszkadza im wstyd i
poczucie winy –wynikający z przeświadczenia, że zasłużyłem/ zasłużyłam na takie
traktowanie.
W przebiegu procesu przemocy zarówno zachowania, jak i samopoczucie ofiary mogą
ulegać zmianom. Początkowo dziecko najczęściej próbuje się na różne sposoby bronić
np. ulega żądaniom sprawców, wykonuje ich polecenia, odrabia im zadnia, przynosi dla
nich żądane przedmioty – słodycze, napoje, pieniądze. Czasem dziecko próbuje
zaprzyjaźnić się ze sprawcami, bagatelizuje to, co je spotyka. Czasami „zakłada maskę”
sprawiającą wrażenie, że wszystko jest w porządku a wyśmiewanie i przezwiska są formą
wspólnej zabawy. W efekcie problem jest maskowany i trudny do zauważenia przez
osoby stojące z boku.
Jeśli uległość nie pomaga, ofiara zaczyna stopniowo unikać trudnych dla siebie sytuacji.
Izoluje się, może wagarować lub symuluje chorobę. Zdarza się, że dziecko będące w
takiej sytuacji odmawia wychodzenia z domu lub chce zmiany szkoły. W sytuacjach
ekstremalnych ofiary przemocy uciekają z domu lub podejmują próby samobójcze.
CECHY CHARAKTERYSTYCZNE ZACHOWANIA OFIARY
PRZEMOCY
Dzieci będące ofiarami zwykle (zatem, o czym warto pamiętać,
nie zawsze):
- mają sińce, otarcia i inne obrażenia
- zniszczone lub brudne ubranie, zniszczone przybory szkolne,
- wyglądają na nieszczęśliwe, gorzej śpią,
- pogarszają się w nauce,
- wycofują się z kontaktów z innymi,
- maja zmienne nastroje - stają się apatyczne lub agresywne,
- unikają szkoły,
- wracają ze szkoły powoli, często dłuższą drogą
- kradną z domu pieniądze lub cenne przedmioty.
DZIECKO BĘDĄCE SPRAWCĄ PRZEMOCY
Człowiek najlepiej uczy się przez doświadczanie i modelowanie
zachowań. Modelowanie to nic więcej jak obserwowanie przykładów
zachowania osób, które są dla nas ważne jak rodzice, autorytety,
starsze rodzeństwo, koledzy, idole itp.
Sprawcą przemocy może być osoba , która wyniosła z domu
doświadczenie przemocy. W efekcie nauczyło ja to, ze przemoc jest
formą akceptowanego rozwiązywania napotykanych trudności oraz
realizowania własnych celów kosztem innych ludzi.
Agresorem może być dziecko, które nie radzi sobie ze swoimi emocjami,
nie umie panować nad negatywnymi emocjami np. złością
Przemoc może być także skutkiem demoralizacji dziecka. Przynależność
do gangów osiedlowych, gdzie agresja stanowi o popularności i daje
nagrody w postaci uznania oraz wysokiego miejsca w hierarchii danej
grupy.
JAK SKUTECZNIE ZAPOBIEGAĆ PRZEMOCY?
Aby skutecznie zapobiegać i przeciwdziałać agresji i przemocy
należy dokonać trafnej diagnozy ich przyczyny.
Ogólnie można te przyczyny sformułować jako: stale rosnącą dezintegrację
społeczną, rosnącą powszechnie aprobatę dla zachowań agresywnych,
anonimowość relacji interpersonalnych oraz kryzys autorytetów i
wartości.
Bardzo istotne są takie czynniki jak negatywny wpływ środowiska
rodzinnego – brak lub zbyt słabe więzi rodzinne, brak ciepła i bliskości,
stosowanie kar cielesnych, przyzwolenie na agresję, niespełniona
potrzeba poczucia bezpieczeństwa oraz aprobaty. Od rodziców
niewydolnych wychowawczo, dzieci uczą się, że agresja i przemoc są
sposobami służącymi realizacji własnych celów i potrzeb. Często szkolny
agresor stosujący przemoc wobec rówieśników, pierwotnie doświadczył
jej w domu.
Zdarza się, że stosowanie przemocy jest wynikiem demoralizacji. Młody
człowiek, chcąc zaspokoić potrzebę akceptacji, uznania poszukuje jej za
wszelka cenę, nie znajdując jej w szkole czy rodzinie, szuka w innych
miejscach. Z pozoru wydaje się, że w grupie rówieśniczej otrzymuje tę
aprobatę bez ponoszenia żadnych kosztów… nic bardziej mylnego. W
grupach takich jak gangi osiedlowe, przemoc staje się stylem życia,
jednocześnie przemoc stanowi cenę za uznanie i pozycję w grupie.
PODSUMOWANIE
Podsumowując rozważania o zapobieganiu przemocy, koniecznych
działaniach profilaktycznych i prewencyjnych należy przede wszystkim wziąć
pod uwagę czynniki wymienione w poprzednim slajdzie. Konieczna jest
współpraca między rodzicami a szkołą oraz innymi lokalnymi instytucjami.
Kluczowe jest jedno, spójne stanowisko i wspólny sprzeciw wobec agresji i
przemocy.
Należy:
-edukować
-wychowywać
-kontrolować
-resocjalizować.
Pomocne są wszelkie dążenia do zorganizowania zajęć dla młodych ludzi, udział w
kołach zainteresowań moderowanych przez odpowiedzialną osobę, zajęcia
dodatkowe, wolontariat, obowiązki domowe, hobby, uprawianie sportu etc. Są one
formami sprzyjającymi obniżaniu zjawiska agresji i przemocy.
Dodatkowo bardzo ważna jest integracja środowiska lokalnego.
Kolejną kluczową kwestią jest stosowanie prze z nas dorosłych, rodziców,
wychowawców „drobnych” aktów przemocy w procesie wychowania. Warto się ich
wystrzegać i zamiast dotkliwych kar, które ranią i uczą ranić stosować naturalne
konsekwencje zachowań dzieci, jako formę uczenia dzieci zachowań adekwatnych.
Warto wskazywać dzieciom ni tylko błędy, ale też inne sposoby rozwiązania danej
sytuacji.
GDZIE SZUKAĆ POMOCY
-w rodzinie
-nauczyciel, wychowawca, dyrektor, pedagog, psycholog szkolny
-posterunek policji
-Parafia – ksiądz, siostra zakonna
- GOPS,
-poradnia psychologiczno-pedagogiczna
-Niebieska linia - www.niebieskalinia.pl
SERDECZNIE DZIĘKUJEMY ZA UWAGĘ
Psycholog szkolny mgr Ewa Partykowska
Pedagog szkolny mgr Małgorzata Samson