Transcript Kindmoetsterkerstaaninscheiding

Trouw
9
DINSDAG 1 APRIL 2014
nederland
Ruziënde ouders
Scheiden, de opties:
• Ouderwets: allebei een advocaat.
Kan zaken escaleren, in nadeel van
de kinderen.
• Mediator: (vaak advocaat) die naar
beide partners luistert en compromis opstelt. Houdt meer rekening
met kinderen, maar kan weinig uitrichten als ouders alsnog door het
lint gaan.
• Ouderschapsonderzoeker: door
rechtbank aangewezen, maakt na
het horen van ouders een opvoedingsplan. Leg dit voor aan rechter.
Dwingender dan een mediator, geschikter als ouders blijven vechten.
• Bijzonder curator: door rechter
aangewezen, behartigt enkel de belangen van de kinderen.
Salomonsoordeel
Het Salomonsoordeel (schilderij:
Louis de Boullogne le jeune, 1710)
verwijst naar de wijze, Bijbelse
koning Salomo. Hij kreeg twee
vrouwen voor zich, net bevallen,
maar een van de baby’s was dood.
Beiden zeiden moeder van het
levende kind te zijn. Salomo beval
dat kind in tweeën te hakken. Aan
de vrouw die zei dat de ander het
mocht hebben, wees hij ‘t kind toe.
Kind moet sterker staan in scheiding
Kabinet: Vaker een bemiddelaar inzetten, hele zaak door één rechter
Nicole Besselink
REDACTIE POLITIEK
Kinderen van ouders die in een
vechtscheiding zijn verwikkeld,
moeten meer ondersteuning krijgen.
Als de ouders het niet eens zijn over
de studiekeuze of omgangsregeling,
moet een kind hierover met iemand
kunnen praten die voor zijn belangen opkomt. Deze bemiddelaars bestaan al, maar zijn niet erg bekend.
Dat moet anders, vinden de staatssecretarissen Teeven (veiligheid en
justitie) en Van Rijn (volksgezondheid). De bemiddelaars moeten vaker
ingezet worden. Ook komt er een
proef waarbij niet advocaten, maar
jeugdprofessionals die rol vervullen.
advertentie
Daarmee volgt het duo aanbevelingen op van de kinderombudsman.
Die concludeerde in 2012 dat rechters niet snel een bemiddelaar toewijzen aan een kind. Rechters, advocaten, kinderen en ouders weten
bovendien vaak niet dat ze om zo’n
tussenpersoon kunnen vragen.
Van Rijn en Teeven kondigden gisteren meer maatregelen aan om
vechtscheidingen eerder te signaleren en escalatie te voorkomen. Aanleiding vormt de dood van de broers
Ruben en Julian uit Zeist. Hun vader
bracht ze vorig jaar om het leven nadat zijn huwelijk in een vechtscheiding was geëindigd.
Hulpverleners van het gezin uit
Zeist wisten niet goed raad met de
situatie, zo concludeerden de Inspec-
ties Jeugdzorg en Gezondheidszorg
nadien. Jeugdzorg stelt daarom een
handboek op voor hulpverleners met
richtsnoeren bij vechtscheidingen.
Verder begint de rechtbank NoordHolland vandaag met een proef
waarbij de hele scheidingsprocedure
door een en dezelfde rechter wordt
behandeld. Die kan zich zo beter verdiepen in de gezinssituatie en bij
(dreigende) escalatie sneller passende maatregelen nemen.
Met deze maatregelen kan de overheid vechtscheidingen niet voorkomen, waarschuwen Teeven en Van
Rijn, want de rol van ouders is cruciaal. “Zij zijn immers de enigen die de
strijd echt kunnen stoppen.” Daarom
“is enige bescheidenheid in ons ambitieniveau gepast”.
‘Vechtscheidingen
zoals bij de dood van
Ruben en Julian
zijn niet altijd te
voorkomen’
advertentie
‘Vechtscheiding komt dicht
bij kindermishandeling’
Edwin Kreulen
REDACTIE GEZONDHEID & ZORG
“Jullie zoon houdt veel van dolfijnen, hij zou zo graag eens naar
het Dolfinarium willen”, zei Danny Pront onlangs tegen twee ouders die elkaar al jarenlang de tent
uitvechten. Die reageerden verbaasd: waarom vraagt die jongen
dat niet aan ons? Pront gaf het
antwoord: “Hij is bang dat hij dan
partij kiest voor een van jullie. En
dat wil hij niet.”
“Toen pas zagen de ouders hoe
klem hun kind zat door alle ruzies”, zegt Pront. Die klem – en de
gevolgen ervan – ziet de psycholoog geregeld. “Kinderen die concluderen ‘als ik er niet geweest
was, hadden ze nooit die ruzie gehad’. Die eenzaam zijn, omdat de
ouders al hun tijd en energie steken in ruzie. Bij mensen die willens en wetens doorgaan met hun
strijd, kun je echt wel spreken van
kindermishandeling. Toch lijkt dat
in de samenleving nog steeds een
taboe.”
Als mediator is het Pronts werk
om toekomstige exen te begeleiden naar goede afspraken. Maar er
zijn ook paren die blijven doorknokken, die je niet tot een vrijwillige overeenkomst kunt brengen.
Daarom werkt de Almeerder
sinds een paar jaar ook als ‘ouderschapsonderzoeker’. Al veertig
keer wees de rechter hem een
hardleers ouderpaar toe. “Het is
veel minder vrijblijvend dan mediation”, zegt Pront.
Weglopen tijdens het overleg
omdat je partner weer zo vervelend is? Kan, maar de rechter
krijgt dat wel te horen. Na tien
keer praten niet eens met de oplossing van Pront? Dat zal hij netjes melden, maar hij vertelt de
rechtbank toch wat hem het beste
lijkt.
Pont hoort ook de kinderen, en
die informatie kan goud waard
zijn, want het enige wat vechtscheiders nog verenigt, is de wens
dat het goed gaat met hun kind.
Niet altijd; voor een ander stel was
de informatie over hun eigen kind
alleen maar reden om de zaak verder te laten escaleren. Dat beschouwde Pront als een dieptepunt.
Maar toch: “Meer dan de helft
van de ouderparen bleek na dit
onderzoek toch nog bereid samen
een overeenkomst te bedenken.
Over wanneer de kinderen bij
welke ouder zijn, over wat er
moet gebeuren als een van de
ouders verhuist. En dan gaat het
om mensen die hier met de rug
naar elkaar toegekeerd binnenkwamen.”
Neem nou bijvoorbeeld de moeder die zei dat ze geslagen was
door haar man in het bijzijn van
de kinderen. De rechtbank gaf
haar de kinderen verreweg het
grootste deel van de tijd. Tot ze er
bij Pront achterkwam dat ze het
daardoor wel pittig zwaar had, ze
haar ex meer tijd met de kinderen
gunde en het hoger beroep van tafel kon. Want als er een overeenkomst is, vervalt ook de vaak slepende rechtsgang.