Slide 1

เทคนิคการบริ หารเวลาของขงเบ้ง

เกี่ยวกับผูเ้ ขียน :เป็ นดอกเตอร์ทางด้านประวัติศาสตร์และภาษาเอเชียตะวันออกจากมหาวิทยาลัยฮาร์ วาร์ด
และเคยรับราชการที่กระทรวงการต่างประเทศ ตาแหน่งสุ ดท้ายคือรองปลัดกระทรวง
ปัจจุบนั ดารงตาแหน่งรองกรรมการผูจ้ ดั การใหญ่บริ หาร เครื อเจริ ญโภค


Slide 2

เมือ่ ขงเบ้ งสอนเล่าปี่ เกีย่ วกับเทคนิคการบริหารเวลา
ทุกวันทุกคนบนโลกใบนี้มีเวลาเท่าเทียมกันคือ 24 ชม.
อย่างไรก็ดี มองจากแง่มุมของเศรษฐศาสตร์เวลาของทุกคนมีคุณค่าไม่เท่ากัน
การบริ หารเวลาของแต่ละคนจึงหมายถึงความแตกต่างระหว่างความสาเร็ จกับความพ่ายแพ้
ค่าของเวลาเกี่ยวข้องกับสมรรถภาพ ซึ่งในแง่ธุรกิจคือต้นทุน
ฉะนั้นสถาบันศึกษาทุกแห่งที่สอนวิชาการบริ หารธุรกิจจึงมีหลักสู ตรเกี่ยวกับการบริ หารเวลา


Slide 3

ครั้งหนึ่ง เล่าปี่ ขอขงเบ้งให้แนะนาวิธีสร้างตนเป็ นอภิมหาเศรษฐีแห่งดินแดน
ขงเบ้ง ว่างานใหญ่เช่นนี้ตอ้ งวางแผนและรู ้จกั บริ หารเวลาอย่างมีประสิ ทธิภาพ

เล่าปี่ กล่าวว่า ‘ ข้าฯเห็นด้วยในหลักการแต่ทว่าข้าฯมีงานมากมายที่ตอ้ งทาทุกวัน
จนเวียนเกล้าเวียนศีรษะไม่เคยมีเวลาพอที่จะจัดการกับทุกสิ่ งทุกอย่างได้เลย ‘


Slide 4

ขงเบ้ง บอกให้ลูกน้องไปเตรี ยมก้อนหิน ก้อนกรวด ก้อนทราย และน้ าจานวนหนึ่ง
พร้อมถังเหล็กใหญ่หนึ่งใบ
เล่าปี่ ถามด้วยความแปลกใจ ‘ ท่านเตรี ยมสิ่ งเหล่านี้ไว้เพื่ออะไร? ‘
ขงเบ้งยิม้ อย่างมีเลศนัย พร้อมกับตอบด้วยคาถามว่า
‘ ท่านบริ หารเวลาด้วยวิธีใด? ‘
เล่าปี่ ตอบว่า
‘ ข้าฯเคยคิดว่า ข้าฯมีเทคนิคที่ดีอยูแ่ ล้ว คือใช้วธิ ีมอบหมาย ข้าฯมีผชู ้ ่วยอยูร่ อบด้าน
ตั้งแต่กวนอู เตียวหุย เจ้าหยุน ฯลฯ ซึ่งช่วยแบ่งเบาภาระหน้าที่ดา้ นต่างๆ แต่งาน
ทั้งหลายก็ยงั พันกันอีรุงตุงนัง ไม่สามารถปรับให้ประสิ ทธิภาพและประสิ ทธิผลดีข้ ึนได้
เดิมข้าฯคิดว่าคือแมลงวันไม่มีหวั อยูต่ วั เดียว แต่หลังการใช้ระบบมอบหมายงาน กลับ
กลายเป็ นว่าปั จจุบนั บริ ษทั มีแมลงวันหัวขาดเป็ นฝูง!! ’


Slide 5

ขงเบ้งฟังแล้วจึงเริ่ มอธิ บายว่า
‘ เทคนิคการบริ หารเวลาสามารถแบ่งเป็ นสามขั้น สู ง กลาง และต่า
ขั้นต่า เน้นการใช้เศษกระดาษบันทึก
ขั้นกลาง ใช้ตารางและโปรแกรมประจาวันซึ่ งสะท้อนความสาคัญของ
การวางแผน
ส่ วนขั้นสู ง เน้นการจัดการโดยแบ่งแยกประเภทของหน้าที่การงาน
ตามดีกรี ควรเน้นการใช้แผนดาเนินงาน ตามสาคัญของงานเพื่อ
พิจารณาลาดับความเร่ งด่วนในการจัดการงานดังกล่าว
ทั้งสามขั้นอันดับ ต่างมีเรื่ องการมอบหมายงานเกี่ยวข้องอยูด่ ว้ ยตาม
ความต้องการของปริ มาณและลักษณะเฉพาะของงานแต่ละชิ้น ’


Slide 6

เล่าปี่ สารภาพว่า
‘ หากพิจารณาตามการแบ่งขั้นของเทคนิคการบริ หารเวลาแล้ว ข้าฯ
ยอมรับว่าวิธีของข้าฯอยูท่ ี่ข้ นั ต่า เพราะใช้แค่การส่ งใบ slip บันทึก ‘
ขงเบ้งชี้ไปที่ถงั เหล็กกับกองวัสดุที่ผชู ้ ่วยได้เตรี ยมเสร็ จ
ไว้มุมห้องพร้อมกล่าวว่า
‘ คาตอบของการบริ หารขั้นสู งอยูใ่ นถังเหล็กใบใหญ่น้ ีแหละ!
ความจุของถังนี้เปรี ยบเสมือนขีดความสามารถของคนๆ หนึ่งในช่วงเวลา
หนึ่ง ก้อนกรวด เปรี ยบได้กบั งานที่สาคัญและเร่ งด่วน ก้อนหิ น คือ
ภาระที่สาคัญแต่ไม่เร่ งด่วน เม็ดทรายเปรี ยบได้กบั ภาระที่เร่ งด่วนแต่ไม่
สาคัญ และน้ า คือหน้าที่ที่ไม่สาคัญและไม่เร่ งด่วน ‘


Slide 7

ขงเบ้งอธิบายพรางวาดผังประกอบคาอธิบาย ดังในตารางประกอบ


Slide 8


Slide 9

‘ ปกติท่านเน้นงานประเภทใด? ‘ ขงเบ้งถาม
‘ ก็ตอ้ งเป็ นประเภท ‘ ก.‘ เล่าปี่ ตอบอย่างไม่ลงั เล
‘ แล้วงานประเภท ข. ล่ะ? ‘ ขงเบ้งถามต่อไป
เล่าปี่ ตอบว่า
‘ ข้าฯตระหนักถึงความสาคัญของงานประเภท ข. แต่กไ็ ม่มีเวลาพอที่สนใจมัน ‘
‘ เป็ นอย่างนี้ใช่ไหม ‘ ขงเบ้งถาม พรางใส่ กรวดลงไปในถังเหล็กจนเต็ม
แล้วพยายามใส่ กอ้ นหิ นเข้าไปซึ่งใส่ ไม่ได้ เล่าปี่ ตอบว่า ‘ ใช่ ! ‘
‘ และหากเปลี่ยนวิธีบรรจุใหม่ล่ะ? ‘ ขงเบ้งถามต่อ
พลางใส่ กอ้ นหินทีละก้อนเข้าไปในถังก่อนจนใส่ ไม่ได้แล้ว
จึงถามเล่าปี่ อีกว่า ‘ ตอนนี้ถงั เหล็กเต็มแล้วจะใส่ อะไรลงไปอีกไม่ได้ใช่ไหม? ‘
ซึ่งเล่าปี่ ตอบว่า ‘ ใช่ ‘
‘ จริ งหรื อ? ‘ ขงเบ้งถามแล้วหยิบก้อนกรวดใส่ เข้าไปข้างบนถังแล้วเขย่า
ให้กอ้ นกรวดตกลงไปในถังจนหมด
‘ บัดนี้ถงั เหล็กใบนี้ใส่ อะไรลงไปอีกได้หรื อไม่? ‘ ขงเบ้งพูดพรางเทเม็ดทรายลงไปอีก
จนหมด ‘ แล้วทีน้ ีละ? ใส่ อะไรลงไปอีกได้ไหม? ‘ ขงเบ้งถามต่อไป


Slide 10

แต่ก่อนที่เล่าปี่ มีโอกาสตอบ ขงเบ้งก็ตกั น้ าที่เตรี ยมไว้ใส่ ลงไปในถังเหล็กอีกจนหมด
‘ ตอนนี้ท่านเข้าใจความหมายของการทดลองนี้แล้วหรื อยัง? ‘
เล่าปี่ ตอบว่า ‘ เข้าใจแล้ว ‘
พร้อมกับถามต่อว่า ‘ นี่คือสิ่ งที่ท่านกล่าวถึงเมื่อสักครู่ เกี่ยวกับการจัดการแบบแยก
ประเภท และเลือกการจัดการก่อนหลังใช่ไหม? ‘

ขงเบ้งตอบว่า
‘ ใช่แล้ว การทดลองชี้ให้เห็นว่าหากถังเหล็กตั้งแต่แรกก็เติมเต็มไปด้วยก้อนกรวด ทราย
และน้ า ก็คงไม่มีโอกาสใส่ กอ้ นหินลงไปได้ แต่ถา้ ใส่ กอ้ นหิ นลงไปก่อนในถังยังมีเนื้อที่ที่
จะใส่ สิ่งอื่นๆ เข้าไปได้อีก ดังนั้น การบริ หารเวลาที่ได้ผลต้องดูวา่ อะไรคือก้อนหิน
อะไรคือก้อนกรวด เม็ดทราย และน้ าฯลฯ และไม่วา่ จะเป็ นประการใดก็ตอ้ งใส่ กอ้ นหิน
ลงไปในถังเป็ นอันดับแรก ‘


Slide 11

เล่าปี่ ยังถามว่า ‘ แล้วการวิเคราะห์แยกแยะเรื่ องต่างๆ ออกเป็ นสี่ หมวดนี้มีผลอย่างไรล่ะ? ‘
ขงเบ้งตอบว่า
‘ บุคคลจาพวกที่วา้ วุน่ อยูก่ บั เรื่ องราวประเภทก้อนกรวด ย่อมมีความรู ้สึกถูกเวลากดดันและ
วนเวียนอยูใ่ นแดนวิกฤตจนอ่อนล้า พวกที่เน้นเรื่ องประเภทเม็ดทรายจะขาดพลังสร้างสรรค์
ชอบฟั งคาพูดเพราะหู คบคนแบบผิวเผิน พวกที่นิยมเรื่ องราวประเภทน้ ามักบกพร่ องเรื่ อง
สานึกรับผิดชอบ แม้กระทัง่ เรื่ องสารทุกข์สุกดิบของตนเอง ‘
เล่าปี่ ถามว่า ‘ เป็ นไปได้ไหมที่วา่ ถ้าเน้นก้อนหินมากเกินไปจะมองข้ามก้อนกรวด เพราะก้อน
กรวดมากับความเร่ งด่วน? ‘

ขงเบ้งตอบ
‘ ท่านทราบไหมว่าก้อนกรวดมาจากไหน? ก็มาจากก้อนหิ นที่แตกสลายไง! ‘ และเสริ มว่า
‘ คนที่ให้ความสาคัญกับเรื่ องประเภทก้อนหิ นจะมีกอ้ นกรวดน้อย คนที่เน้นก้อนกรวดก็จะมี
ก้อนกรวดเยอะตลอด ‘


Slide 12

ขงเบ้งสอนต่อไปว่า
‘ คนที่อิงเรื่ องประเภทก้อนหินเป็ นคนมีประสิ ทธิภาพเพราะเขาจะเก่งในการวิเคราะห์
สถานการณ์ เวลา และสิ่ งแวดล้อม สามารถจับประเด็นหลักของปัญหา สามารถจัดการกับ
เรื่ องเร่ งด่วน และควบคุมสถานการณ์ไม่ให้เกินกว่าเหตุ กล้าฟั นธงและใช้มาตรการป้ อง
ปราม บุคคลจาพวกนี้จะมีวสิ ยั ทัศน์ มีอุดมการณ์ เคารพระเบียบ สามารถควบคุมตัวเอง
ดาเนินชีวติ อย่างมีวนิ ยั และสามารถทางานชิ้นใหญ่ได้ ‘
เล่าปี่ ชื่นชอบทฤษฎี ‘ วัตถุในถัง ‘ ของขงเบ้งเป็ นอย่างมาก พร้อมกับสารภาพว่า
‘ มาวันนี้ขา้ ฯถึงเข้าใจอย่างถ่องแท้แล้วว่า การต่อสู ้ของข้าฯทาไมจึงยังลุ่มๆ ดอนๆ เพราะ
แม้วา่ ข้าฯมีขนุ พลเก่งๆ เช่น กวนอูและเตียวหุย แต่พวกเขาจะก้าวหน้าได้อย่างไรตราบใดที่
คนที่มีประสิ ทธิภาพสู งอย่างพวกเขาจมปลักอยูก่ บั เรื่ องจิ๊บจ๊อย กับทางานลักษณะ ‘ เก็บเม็ด
งาแต่ทิ้งแตงโม ‘ (เจี่ยนเลอจือหมาติวเลอซีกวา) ขืนดาเนินตามวิธีน้ ีต่อไป ความพยายาม
ของข้าฯที่จะเป็ นอภิมหาเศรษฐีนมั เบอร์วนั ในแผ่นดินก็คงเป็ นได้แค่ ความฝัน ! ‘


Slide 13

แล้วคุณละ..จัดการกับตัวเองและงานที่ทาแบบไหน?
ลองนาบทเรี ยนเทคนิคการบริ หารเวลาของขงเบ้ง ไปใช้ดูสิค่ะ
ฉันเชื่อว่าจะสามารถช่วยให้เวลาของคุณมีคุณค่ามากกว่าวิธีเดิมๆเยอะเลย
แล้วก็จะได้ประสบความสาเร็ จเป็ นอภิมหาเศรษฐีในเร็ ววัน
มันจะไม่ใช่แค่ฝันอีกต่อไป แต่มนั คือความจริ ง จริ งๆนะค่ะ
...อิอิ..!!!!