Transcript การบริหารเวลา

ทุกคนลุกขึ้นยืน
Everyone stand up
นั่งลงได้ ถ้า....คุณเคยเป็ นเช่ นนี้ (1)
• นำรำยงำนกลับไปทำที่บำ้ น แต่ไม่ได้ทำอะไร ต้อง
หอบกลับมำทำที่คณะ ตอนเช้ำ
• ตั้งใจจะตื่นไปเรี ยนให้ทนั สำยทุกทีเลยเอ้ำ
• ตั้งใจจะอ่ำนหนังสื อสอบให้จบเนิ่นๆ แต่ก็
ไม่สำเร็ จซักที
• ได้คะแนนในกำรเรี ยนไม่ค่อยดี
• ในแต่ละวันชีวติ เหมือนจรวดไร้วถิ ี
นั่งลงได้ ถ้า....คุณเคยเป็ นเช่ นนี้ (2)
• อำจำรย์สงั่ งำนจำนวนมำก นิสิตเกิดภำวะเครี ยด
• นิสิตทำกิจกรรมมำก แล้วกำรเรี ยนเสี ยหำย
• นัดกับเพื่อนหรื อแฟนเอำไว้ ตั้งใจจะไปให้ตรงเวลำ
แต่ไปสำยทุกที
• ตั้งใจจะไปซื้อของที่หำ้ ง พอไปถึงมัวแต่ดขู องอย่ำง
อื่น จนลืมซื้อของที่อยำกจะซื้อ
นั่งลงได้ ถ้า....คุณเคยเป็ นเช่ นนี้ (3)
• ซื้อหนังสื อที่สนใจ แต่จนป่ ำนนี้ยงั ไม่ได้อ่ำน
• อยำกออกกำลังกำยอย่ำงสม่ำเสมอ จนป่ ำนนี้ยงั ทำไม่ได้
• คิดอยำกจะทำอะไรตั้งหลำยอย่ำง แต่ทำไม่เสร็ จสักที
• ทำงำนไม่เคยลุล่วงตำมเวลำ ไม่มีเวลำว่ำงที่จะทำอย่ำงอื่น
• ไม่มีควำมสุ ขจริ งๆ สักที ไม่สำมำรถรับมือยำมวิกฤตหรื อ
สิ่ งที่ไม่คำดคิด ไม่สำมำรถควบคุมเวลำได้สกั ที
คนที่ยงั ยืนอยูไ่ ด้.... น่ำจะมีอะไรพิเศษ!
คิดว่ำน่ำจะเป็ นอะไร?
ฝาแฝด
แบบประเมินตนเองเกีย่ วกับการใช้ เวลา
1. ฉันมักจะทำอะไรเร่ งรี บอยูเ่ สมอ ๆ
2. ฉันมักจะไปสำยเกินเวลำที่นดั หมำยไว้
3. ฉันต้องสะสำงเรื่ องที่ยงุ่ ยำกตลอดเวลำ ทำให้ฉนั ไม่เคยมีเวลำที่
จะทำงำนอย่ำงอื่นได้เลย
4. ทุกครั้งที่ฉนั ทำงำน ฉันมักจะทำงำนใกล้กำหนดdeadlineเสมอ
5. ฉันมักจะเลือกทำงำนที่ง่ำยๆ ก่อนงำนอื่น
แบบประเมินตนเองเกีย่ วกับการใช้ เวลา
6.โดยปกติแล้ว ฉันมักจะตอบตกลงเมื่อเพื่อนชวนฉันไปเที่ยว
7.ถ้ำฉันไม่มีงำนยุง่ อยูต่ ลอดเวลำ ฉันจะรู้สึกไม่สบำยใจ
8.นำน ๆ ครั้ง ฉันจึงจะจัดลำดับกิจกรรมต่ำง ๆ ที่จะต้องทำ
9.ฉันคิดว่ำกำรบริ หำรจัดกำรเวลำเป็ นเรื่ องเสี ยเวลำ
10.ฉันคิดว่ำชีวติ เป็ นเรื่ องสบำยๆ ไม่มีอะไรต้องรี บร้อน
วันมำฆบูชำเป็ นวันที่พระสงฆ์มำประชุมกัน 1250
รู ป แต่ควำมเป็ นจริ งแล้วมำประชุมกัน 1249 รู ป
ขำดไป 1 รู ป คือใคร???
เฉลย
ขำดพระสงฆ์ที่ชื่อ หมำย
เพรำะ พระสงฆ์มำประชุมกันโดยมิได้นดั หมำย
เวลำ คืออะไร?
เวลำคือ สิ่ งจำกัด ที่ทำให้รู้วำ่ ต้องทำงำนให้เสร็ จเมื่อไร
เวลำคือ ทรัพยำกรธรรมชำติที่ผำ่ นไป หมุนไป ตลอดเวลำ
เวลำคือ กำรเปลี่ยนแปลง
เวลำคือ ควำมคุม้ ค่ำ แต่จะมีค่ำหรื อไม่มีค่ำ มำกน้อยแค่ไหน ขึ้นอยู่
ว่ำจะใช้อย่ำงไร
เวลำ ไม่รอคอยใคร
เวลำ คืออะไร?
เวลำ เป็ นสิ่ งที่ทุกคนมีเท่ำกัน เป็ นสิ่ งเดียวที่เท่ำเทียมกันในโลก
เวลำ...ของชีวติ จะหมดเมื่อไรไม่มีใครรู ้
เวลำ เป็ นเครื่ องพิสูจน์ เป็ นเรื่ องตัดสิ นใจอะไรบำงอย่ำง
เวลำ ทำให้เกิดควำมหวัง
เวลำ รักษำอะไรหลำยๆ อย่ำงได้ (คล้ำย เวลำรักษำแผลใจ)
เวลำ คือ กำรเรี ยนรู ้ กำรเติบโต
เวลำ คือ “ชีวิต”
คุณสมบัตขิ อง “เวลา”
สิ่ งมีค่า ซื้อหาไม่ ได้
ขายไม่ ได้ หยิบยืมไม่ ได้
สะสมไม่ ได้ แบ่ งปันไม่ ได้
ไม่ มีใครเป็ นเจ้ าของเวลาที่แท้ จริง
คุณสมบัตขิ อง “เวลา”
เวลาเป็ นทรัพยากรทีจ่ ากัด ใช้ แล้ วหมดไป
เวลาไม่ สามารถซื้อเพิม่ ได้ ไม่ ว่ารวยหรือจน
เวลาไม่ สามารถเก็บเอาไว้ ใช้ ได้
เวลาไม่ ย้อนหวนกลับมาอีก
• เวลำ คือสิ่ งเดียวที่ทุกคนเสมอภำคและมีเท่ำกัน
เรำซื้ อเวลำไม่ได้ ขำยเวลำไม่ได้ ลดให้ชำ้ ลงไม่ได้ ผ่ำนแล้วผ่ำน
เลย หมดแล้วหมดเลย ทดแทนไม่ได้ คุมไว้ไม่ได้ และที่สำคัญ
บริ หำรไม่ได้
• ดังนั้น “กำรบริ หำรเวลำ” ไม่ได้บริ หำรที่ตวั เวลำ
• “กำรบริ หำรเวลำ” เป็ นกำรบริ หำรเหตุกำรณ์ และสถำนกำรณ์
ต่ำงๆ ที่เข้ำมำให้ชีวติ ของเรำในห้วงเวลำนั้นๆ
• “กำรบริ หำรเวลำ” คือ “กำรบริ หำรชีวติ ”
ความเท่ าเทียมกันของทุกคน
มีเวลา 24 ชั่วโมง 1,400 นาทีเท่ ากัน
ไม่ มีใครสามารถเปลีย่ นแปลงธรรมชาติ
ของเวลา
จำกงำนวิจยั พบว่ำ
กำรวำงแผนเพียงวันละ 8 นำที ทำให้เรำสำมำรถ
ประหยัดเวลำในกำรทำงำนได้ถึงวันละ 1 ชัว่ โมง
ไม่วำงแผน
ทำงำน 8 ชัว่ โมง
วางแผน
8 นาที
วำงแผนเพียง 8 นำทีต่อวัน
ทำงำน 7 ชัว่ โมง
ประหยัด
1 ชั่วโมง
• ทุกคนมีเวลาเท่ ากัน คือ 24 ชั่วโมง
• ชาวนาคนหนึ่งตื่นขึน้ แต่ เช้ าตรู่เพือ่ ออกไปไถนา ตั้งใจว่ าวันนีจ้ ะไถแปลงข้ าวที่
เหลืออยู่ให้ หมดภายในวันเดียว เมื่อเริ่มต้ นตรวจดูกพ็ บว่ านา้ มันรถแทรกเตอร์ หมด
จึงต้ องเดินไปซื้อนา้ มัน ระหว่ างทีเ่ ดินผ่ านเล้าหมูกค็ ดิ ขึน้ ได้ ว่าไหนๆ ก็เกินผ่ านมา
ทางนีแ้ ล้ว แวะให้ อาหารหมูหน่ อยคงไม่ เป็ นไร จะได้ ช่วยผ่ อนภาระให้ ภรรยาได้
บ้ าง เขาจึงเดินเลีย้ วเข้ าไปในโกดังเก็บอาหารหมู ครั้นเมื่อเห็นกระสอบใส่ อาหาร
หมูกเ็ ตือนให้ นึกถึงลูกนุ่นทีพ่ ร้ อมจะเก็บได้ จึงคว้ าการสอบเปล่ าใบหนึ่งเพือ่ ไปเก็บ
นุ่น ขณะทีเ่ ดินผ่ านกองไม้ กน็ ึกขึน้ ได้ วาภรรยาสั่ งให้ เผาไม้ เพือ่ ทาถ่ านเพราะถ่ าน
กาลังจะหมด จึงวางกระสอบลงแล้วขนไม้ มาเพือ่ เตรียมจะเผา บังเอิญไก่ ที่เลีย้ งไว้
เดินหาอาหารผ่ านมา เขาจาได้ ว่าช่ วงทีผ่ ่ านมาไก่ตายไปหลายตัวเพราะโรคระบาด
จึงตั้งใจจะแยกไก่ที่เป็ นโรคออกจากไก่ที่ไม่ เป็ นโรค จึงเริ่มต้ นจับไก่ จับได้ เพียง
ไม่ กตี่ ัว ดวงอาทิตย์ กต็ กดิน จึงเริ่มต้ นเดินกลับบ้ าน นาที่ต้ังใจจะไถก็ยงั คงอยู่ใน
สภาพเดิม ยังคงรอคอยการคราดไถจากรถแทรกเตอร์ ต่อไป งานปลีกย่ อยที่แวะ
เวียนไปทาระหว่ างทางก็ไม่ สาเร็จเป็ นชิ้นเป็ นอันเลยสั กชิ้นเดียว
• คุณคิดว่ำจะทำรำยงำนชิ้นใหญ่ให้เสร็ จ เมื่อเริ่ มต้นตรวจดูกพ็ บว่ำไม่มีอุปกรณ์
เครื่ องเขียนบำงอย่ำง เช่น กระดำษเขียนรำยงำน จึงตัดสิ นใจออกไปซื้อของที่ปำก
ซอย ระหว่ำงที่เดินผ่ำนร้ำนยำ ก็คิดขึ้นได้วำ่ ไหนๆ ก็เกินผ่ำนมำทำงนี้แล้ว แวะ
เลือกซื้อยำให้นอ้ งหน่อยคงไม่เป็ นไร น้องจะได้ไม่ตอ้ งเดินออกมำ เขำจึงเดินเลี้ยว
เข้ำไปในร้ำนขำยยำ ครั้นเมื่อเห็นป้ ำยลดรำคำสิ นค้ำว่ำลดกระหน่ำและจะหมด
กำหนดวันลดรำคำวันนี้ ก็เตือนให้นึกถึงว่ำของใช้ที่บำ้ นหลำยอย่ำงกำลังจะหมด
จึงคิดถึงรำยกำรสิ นค้ำต่ำงๆ ที่ตอ้ งใช้ ขณะที่คิดอยูเ่ ผอิญเจอเพื่อนนิสิตที่ไม่ได้
เจอมำนำนเดินเข้ำมำซื้อสิ นค้ำเหมือนกัน จึงเดินเข้ำไปคุย คุยแล้วทำให้นึกขึ้นได้
ว่ำอำจำรย์อีกวิชำสัง่ ให้ส่งงำนด้วยเหมือนกันวันจันทร์ และคุณก็ไม่มีเอกสำรที่
จะใช้คน้ อ้ำงอิง คุณจำได้วำ่ อำจำรย์ดุมำกและอำจำรย์กเ็ คยเตือนหลำยครั้งแล้ว
คุณจึงตัดสิ นใจว่ำจะไปห้องสมุดเพื่อทำรำยงำนชิ้นนี้ก่อน แต่เมื่อมำถึงห้องสมุด
ห้องสมุดปิ ดเพรำะเกินเวลำ 16.30 น. คุณรู ้สึกเซ็งมำก จึงเดินไปหำอะไรกินแก้
เซ็ง และแล้วเพื่อนก็โทรศัพท์มำหำ เพื่อนบ่นเรื่ องแฟนและมำขอคำปรึ กษำจำก
คุณ คุณคุยไปนำนและคิดว่ำเดินดูของแก้เซ็งอีกนิดหน่อยคงไม่เป็ นไร ฝนตกมำ
หนักมำกทำให้รถติด ดวงอำทิตย์กต็ กดิน จึงเริ่ มต้นเดินกลับบ้ำน รำยงำนที่ต้ งั ใจ
จะทำก็ยงั คงอยูใ่ นสภำพเดิม ยังคงรอคอยคุณมำทำงำนต่อไป งำนปลีกย่อยที่แวะ
เวียนไปทำระหว่ำงทำงก็ไม่สำเร็ จเป็ นชิ้นเป็ นอันเลยสักชิ้นเดียว
ควำมสำเร็ จมำจำกกำรบริ หำรเวลำ
แรงกดดัน
•คลิป เวลาทางานอย่ าเครียดให้ มากนัก
• http://play.kapook.com/vdo/show-192
•นิสิตต้องกำรกำรบริ หำรเวลำที่ดี
• “เวลำ” เป็ นสิ่ งประหลำดล้ ำลึก
• มันเป็ นผูน้ ำพำผูค้ นไปพบได้ท้ งั
• “ควำมสำเร็ จ” หรื อ “ควำมล้มเหลว”
• “รอยยิม้ ” หรื อ “น้ ำตำ”
“ควำมรุ่ งเรื อง” หรื อ”ควำมถดถอย”
และทั้งหมดย่อมขึ้นอยูก่ บั “ผูใ้ ช้เวลำ”ว่ำ
เขำหว่ำนกำรใช้เวลำอย่ำงไรในชีวติ เพรำะสิ่ งที่เขำหว่ำนและ
สิ่ งที่เขำเก็บเกี่ยว ย่อมเป็ นสิ่ งเดียวกันเสมอ
“บริ หำรเวลำ” ให้ดี แล้วจะได้เก็บเกี่ยวแต่สิ่งดีๆ ในชีวติ
เป้ ำหมำยที่ปรำรถนำ1
บริ หำรเวลำอย่ำงไร
สำหรับชีวติ ใหม่ใน มก.
ื มา
เราเรียนหนังสอ
16 ปี
เพือ
่ อะไร ?
เป้าหมายการเรียนของนิสิตนักศึกษา
เป้าหมายนิสิต
•ปริญญา
จะได้ มา
•โอกาส
ถ้ าชีวติ ไม่ เสี ยศูนย์
ถ้ าชีวติ ไม่ เสี ยสมดุล
•อาชีพที่ดี
•ความก้ าวหน้ า
เป้ ำหมำยกำรเรี ยนของนิสิตนักศึกษำ
เป้ ำหมำยกำรเรี ยน 16 ปี
1. เรี ยนเพื่อจบ
-ได้ปริ ญญำ
-เกรดไม่สำคัญ
(2.00-2.50)
-ไม่ค่อยเรี ยน ไม่สนใจ
ทำกิจกรรมส่ วนรวม
2. เรี ยนเพื่อให้ได้งำนทำ
-ได้ปริ ญญำ
-เกรดปำนกลำง
(2.5-3.00)
-พยำยำมประคองตัวเอง
เรื่ องเรี ยน ทำกิจกรรมบ้ำง
3. เรี ยนเพื่อให้ได้งำนทำ(ที่ดี)
-ได้ปริ ญญำ
-เกรดเป็ นสิ่ งสำคัญ
(2.75-4.00)
-ตั้งใจเรี ยนมำกและ/หรื อ
ชอบทำกิจกรรมส่ วนรวม
องค์ ประกอบความเป็ นบัณฑิต
ความรู้ ทางวิชาการ
นิสัย
ทักษะ / ความสามารถ
บุคลิกภาพ
จริยธรรม
รากฐานปัญหานิสิต
• มุมมองเชิงอนำคต (ขำดกำรตระหนักถึงสถำนกำรณ์ที่
ไม่แน่นอน)
• ทักษะกำรเรี ยนรู้ กำรคิด ไม่เพียงพอ
• แรงจูงใจด้ำนกำรเรี ยนรู้และพัฒนำตนเองไม่เพียงพอ
• วินยั ในตนเองไม่มำกพอ
• กำรใช้เวลำให้เกิดประโยชน์ต่อกำรเรี ยนรู้
• ภูมิคุม้ กันชีวติ ไม่เพียงพอต่อกำรรับมือสถำนกำรณ์อนำคต
• จิตสำนึกสำธำรณะลดลง
สิ่ งทีต่ ้ องทาในมหาวิทยาลัย
• สิ่ งที่จะเรี ยนก็มีมำกมำย:
• 1. เนื้อหำวิชำที่จะนำไปประกอบวิชำชีพ
• 2. กิจกรรมทำร่ วมกับเพื่อน
• 3. กำรค้นหำควำมถนัดและควำมสนใจของ
ตนเอง ทั้งด้ำนกำรศึกษำและอำชีพ
• 4. กำรติดต่อและเรี ยนรู ้จกั กับเพื่อนเพศตรงข้ำม
โจทย์ คาถามการบริหารชีวติ การเรียนรู้
ทาอย่ างไรเก็บเกีย่ วประสบการณ์ ในสถาบันให้ ได้
มากทีส่ ุ ด
ทาอย่ างไรจะสาเร็จการศึกษาได้ ตามเวลาที่กาหนด
ทาอย่ างไรในแต่ ละภาคการศึกษาจะได้ รับคะแนน
เฉลีย่ เป็ นทีน่ ่ าพอใจ
รถไฟในญี่ปุ่น
http://www.manytv.com/videos/5466Play_Video.php
รถไฟในปากีสถาน
แรงกดดันต่ อสถาบันอุดมศึกษา
ความรู้ เปลีย่ นแปลงเร็วมาก
เกิดแหล่ งเรียนรู้ ทหี่ ลากหลาย
เกิดการแข่ งขันสู ง
เกิดความคาดหวังและการเรียกร้ องคุณภาพ
บัณฑิต มก. ปี 2555
• คู่แข่ งมากมายจากหลายสถาบัน
(คุณภาพเท่ านั้น คือ ความอยู่รอด)
• ตลาดแรงงานที่ไม่ แน่ นอน ไม่ อาจ
คาดการณ์ ได้
บัณฑิต มก. ปี 2555
• เทคโนโลยีมีบทบาทในการดาเนินชีวติ
และการทางานมากขึน้
• คนทีท่ างานโดยใช้ ความร้ ู เป็ นฐาน
• คนที่มีทักษะการทางานที่หลากหลาย
• พนักงานใหม่
• บริ ษทั แห่งหนึ่งกำลังต้องกำรพนักงำนใหม่จึงติดป้ ำยไว้ที่กระจกหน้ำร้ำนว่ำ
“ต้องกำรพนักงำนด่วน คุณสมบัติ ต้องสำมำรถพิมพ์ดีด ใช้คอมพิวเตอร์ และสำมำรถพูดได้
หลำยภำษำ”
สักครู่ มีสุนขั ตัวหนึ่งเดินผ่ำนมำ หยุดอยูท่ ี่ป้ำยสักครู่ จึงมำยืนเห่ ำอยูห่ น้ำประตูสำนักงำน เมื่อ
เลขำเปิ ดประตู เจ้ำสุ นขั รี บกระโจนเข้ำไปในสำนักงำนพลำงเห่ ำไปที่ป้ำยนั้น ผูจ้ ดั กำรฝ่ ำย
บุคคลออกมำพอดี เจ้ำสุ นขั เห็นจึงรี บกระโดดขึ้นบนเก้ำอี้
• ผูจ้ ดั กำรเห็นจึงพูดอย่ำงติดตลกว่ำ“เจ้ำจะมำสมัครงำนเหรอ ฮ่ำๆๆ พิมพ์ดีดได้ไหมล่ะ”
• สุ นขั ได้ยนิ ดังนั้นก็กระโดดไปที่เก้ำอี้หน้ำเครื่ องพิมพ์ดีด แล้วลงมือพิมพ์ จนเสร็ จจึงคำบไป
ให้ผจู ้ ดั กำร ฝ่ ำยผูจ้ ดั กำรตะลึงกับควำมสำมำรถของมัน แต่กย็ งั ปฏิเสธ
• “เจ้ำพิมพ์ได้ถกู ต้องตำมแบบฟอร์ มเลยนะ ดีมำก แต่วำ่ เรำต้องกำรคนที่ใช้คอมพิวเตอร์เป็ น
ด้วยนะ”
• สุ นขั รี บกระโดดไปนัง่ หน้ำคอมพิวเตอร์ เริ่ มบูตเครื่ องและเปิ ดโปรแกรมใช้งำนให้ผจู้ ดั กำรดู
อย่ำงคล่องแคล่ว
• ถึงตอนนี้ผจู ้ ดั กำรก็ยงั ไม่ค่อยอยำกรับ..จึงพูดกับสุ นขั ว่ำ “เออ แกเป็ นหมำที่เก่งมำก แต่ที่เรำ
ต้องกำรจริ งๆ คือคนที่พดู ได้หลำยๆ ภำษำต่ำงหำก”
• สุ นขั มองหน้ำผูจ้ ดั กำรสักครู่ ..แล้วร้อง”เหมียว”
ชีวติ เสี ยศูนย์
• ออกกลางคัน
• ได้ คะแนนตกลงไปกว่ าเดิม
• เรียนตามไม่ ทัน
• มีปัญหาคุณภาพชีวติ
• ขาดการติดต่ อครอบครัว
• เสี ยเพือ่ น
Rethinking the future
* อนาคตไม่ ใช่ ความต่ อเนื่องจากอดีต
* เลิกยึดมั่นวิธีการทีเ่ ราจัดการในอดีต เพือ่ จัดการกับอนาคต
* ความสาเร็จในอดีต มิได้ บ่งถึงความสาเร็จในอนาคต
* อนาคตต้ องเผชิญความเสี่ ยงมาก จึงต้ องมองระยะยาวมากขึน้
* เราต้ องมีมุมมองทีช่ ัดเจนว่ าจะไปทางไหน เราต้ องการจะ
เป็ นอะไรในวันพรุ่งนี้ และทิศทางใดทีจ่ ะต้ องก้ าวไปในวันนี้
เพือ่ สู่ เป้าหมายแห่ งความสาเร็จ มากกว่ า ทีจ่ ะไร้ จุดหมาย
พลาดโอกาส และลืน่ ไถลสู่ วกิ ฤต
When you change your think
You will change your mind
When you change your mind
You will change your behavior
When you change your behavior
You will change your life
Your family, Your company, Your country
การคิดพัฒนาตนเอง คือ ก้ าวแรกสู่ ความสาเร็จ
การลงมือกระทาตามสิ่ งทีค่ ดิ คือ ก้ าวย่ างสู่ ความสาเร็จ
การพัฒนาตนเองอยู่เสมอคือ ก้ าวทีม่ ั่นคงสู่ ความสาเร็จ
คนประสบความสาเร็จ
• บริหารเวลาเก่ ง
• เรียนรู้ ตลอดเวลา
• มุ่งมัน่ พากเพียร พยายาม
คาถาม
•ทาไมบางคนให้ ความสาคัญกับเวลา
•ทาไมบางคนไม่ ให้ ความสาคัญกับเวลา
นิค วูจิซิค
ตัวอย่ำงบุคคลสูช้ ีวิตที่
ไม่ได้ปล่อยเวลำให้ผำ่ น
ไปโดยเปล่ำประโยชน์
นิค วูจิซิค" (Nick Vujicic) หนุ่ม
ออสเตรเลีย วัย 26 ปี เกิดมำเมื่อวันที่ 4
ธันวำคม พ.ศ.2525 . . . "นิค" เกิดมำไม่ได้
สมประกอบเหมือนคนอื่น เขำไม่มีแขนทั้ง
สองข้ำง มีแต่ขำสั้นๆ ข้ำงเดียวที่มีนิ้วโป้ ง
โผล่ออกมำสองนิ้วเท่ำนั้น แต่เขำก็ไม่ได้
ปล่อยให้ชีวิตเดินไปตำมโชคชะตำ และไม่
พร่ ำบ่นถึงควำมไม่ยตุ ิธรรมที่เกิดขึ้นกับ
ชีวิตของเขำ
• เขาสาเร็จการศึกษา คว้ าปริญญาตรี
ด้ านการค้ า เอกการวางแผนด้ าน
การเงินและบัญชี มาได้ สาเร็จ และ
เป็ นกำรลบคำสบประมำทของใคร
หลำยๆ คน ที่มองว่ำ "นิค" ไม่
น่ำจะทำได้ "นิค" รู ้ดีวำ่
ควำมสำเร็ จของเขำเกิดขึ้นได้
เพรำะมีกำลังใจที่ดี และไม่ทอ้ แท้
นัน่ ทำให้ "นิค" มีควำมปรำรถนำที่
จะแบ่งปันและส่ งต่อกำลังใจ
เหล่ำนั้น ให้กบั เพื่อนมนุษย์ที่กำลัง
ท้อแท้ สิ้ นหวัง อย่ำงที่เขำเคย
ประสบมำก่อน
คนมีเป้าหมายชัดเจน
จะให้ ความสาคัญกับ “เวลา”
ท่ านมีเป้าหมายชีวติ
เป้าหมายการเรียน
แล้ วหรือยัง
คาฮิตติดปากของคน “ผิดหวัง”
“เสี ยดายเวลา”
ควบคุมเวลา ดีกว่ า ให้ เวลาควบคุม
ความแตกต่ างของมนุษย์
การสร้ างมูลค่ าเพิม่ ให้ กบั เวลาในชีวติ ของแต่
ละคนแตกต่ างกัน
ใช้ เวลาได้ อย่ างมีประสิ ทธิภาพแตกต่ างกัน
ทุกคนมีเวลาเท่ ากัน
แต่ คนตื่นเช้ ากว่ า
ย่ อมมีเวลามากกว่ า
การบริหารเวลา = การบริหารชีวติ
การบริหารชีวติ การเรียนรู้
ในสถาบันอุดมศึกษา
แท้ จริง คือ
การบริหารเวลา
การบริหารเวลา
•ความสามารถในการจัดสรรเวลา
•ให้ เกิดประโยชน์ สูงสุด
•สามารถบรรลุเป้าหมายทีม่ ่ ุงหวัง
เทคนิคการบริหารเวลา
ฝึ กพัฒนาวินัยในตนเอง(คิดแล้ วทา)
(ทาในสิ่ งทีต่ นกาหนด)
(ทาอย่ างต่ อเนื่อง ฝึ กควบคุมตนเอง)
(ฝึ กการตัดสิ นใจ / ตัดใจ)
ความสาเร็จ
ทัศนคติ x ความสามารถ
x ความพยายาม
บริ
ห
ารเวลา
• ยากสาหรับผู้ไม่ คุ้นเคย
(พัฒนานิสัยฝื นธรรมชาติ)
• ต้ องใช้ ความตั้งใจจริง
• ต้ องพัฒนาความรับผิดชอบให้ ตนเอง
เพิม่ มากขึน้
ข้ อคิด
การคลาดสายตาจากเป้ าหมาย เราจะใช้
เวลาเพิม่ ขึน้ เป็ นสองเท่ าในการค้ นหา
ธรรมชำติของช่วงเวลำในวันหนึ่งๆ
• เวลำแต่ละช่วงในกำรทำงำนวันหนึ่งๆ ส่ งผลต่อ
สมรรถนะร่ ำงกำยและแนวทำงในกำรทำงำนของเรำ
ต่ำงกัน
• คุณรู้หรื อไม่วำ่ ....
• เวลำทำงำนช่วงไหน ที่ทำให้ทำงำนได้ดีทสี่ ุ ด
• สมำธิในกำรทำงำนของคุณมีมำกน้อยแค่ไหน
สมรรถนะของสมองในกำรทำงำน และ
ประสิ ทธิภำพในกำรทำงำน
ประสิ ทธิภาพ
6 8 10 12 14 16 18 20 22 24 2 4 6
Source: REFA Work Study Association
เวลำ
สมำธิในกำรทำงำนใน 1 ชัว่ โมง
สมำธิ100%
80%
60%
40%
20%
0
0 5 10 15 20 25 30 35 40 45 50 55 60
Source: บริ หำรเวลำอย่ำงเต็มคุณค่ำ (Managing Your Time),
Lothar J.Seiwert, p.49
นาที
หน้ำร้อนอ่ำนหนังสื อได้ หน้ำฝนอ่ำนหนังสื อได้
หน้ำหนำวอ่ำนหนังสื อได้
หน้ำอะไรอ่ำนหนังสื อไม่ได้??
เฉลย
หน้ำมืด
จะแบ่ งเวลา 24 ชั่วโมงอย่ างไร
เทคนิคกำรบริ หำรเวลำของขงเบ้ง
เมือ่ ขงเบ้ งสอนเล่าปี่ เกีย่ วกับเทคนิคการบริหารเวลา
ทุกวันทุกคนบนโลกใบนี้มีเวลำเท่ำเทียมกันคือ 24 ชม.
อย่ำงไรก็ดี มองจำกแง่มุมของเศรษฐศำสตร์ เวลำของทุกคนมีคุณค่ำไม่เท่ำกัน
กำรบริ หำรเวลำของแต่ละคนจึงหมำยถึงควำมแตกต่ำงระหว่ำงควำมสำเร็ จกับควำมพ่ำยแพ้
ค่ำของเวลำเกี่ยวข้องกับสมรรถภำพ ซึ่ งในแง่ธุรกิจคือต้นทุน
ฉะนั้นสถำนศึกษำทุกแห่งจึงมีหลักสู ตรหรื อกำรอบรมเกี่ยวกับกำรบริ หำรเวลำ
ครั้งหนึ่ง เล่ำปี่ ขอขงเบ้งให้แนะนำวิธีสร้ำงตนเป็ นอภิมหำเศรษฐีแห่งดินแดน
ขงเบ้งว่ำงำนใหญ่เช่นนี้ตอ้ งวำงแผนและรู ้จกั บริ หำรเวลำอย่ำงมีประสิ ทธิภำพ
เล่ำปี่ กล่ำวว่ำ ‘ข้ำเห็นด้วยในหลักกำร แต่ทว่ำข้ำมีงำนมำกมำยที่ตอ้ งทำทุกวัน
จนเวียนเกล้ำเวียนศีรษะไม่เคยมีเวลำพอที่จะจัดกำรกับทุกสิ่ งทุกอย่ำงได้เลย’
ขงเบ้ง บอกให้ลูกน้องไปเตรี ยมก้อนหิ น ก้อนกรวด ก้อนทรำย
และน้ ำจำนวนหนึ่ง พร้อมด้วยถังเหล็กใบใหญ่หนึ่งใบ
เล่ำปี่ ถำมด้วยควำมแปลกใจ ‘ท่ำนเตรี ยมสิ่ งเหล่ำนี้ไว้เพื่ออะไร?’
ขงเบ้งยิม้ อย่ำงมีเลศนัย พร้อมกับตอบด้วยคำถำมว่ำ
‘ท่ำนบริ หำรเวลำด้วยวิธีใด?’
เล่ำปี่ ตอบว่ำ ‘ข้ำฯ เคยคิดว่ำ ข้ำฯ มีเทคนิคที่ดีอยูแ่ ล้ว คือใช้วิธีมอบหมำย ข้ำฯ มี
ผูช้ ่วยอยูร่ อบด้ำนตั้งแต่กวนอู เตียวหุย เจ้ำหยุน ฯลฯ ซึ่งช่วยแบ่งเบำภำระหน้ำที่
ด้ำนต่ำงๆ แต่งำนทั้งหลำยก็ยงั พันกันอีรุงตุงนัง ไม่สำมำรถปรับให้มี
ประสิ ทธิภำพและประสิ ทธิผลดีข้ ึนได้’
ขงเบ้งฟังแล้วจึงเริ่ มอธิ บำยว่ำ
‘เทคนิคกำรบริ หำรเวลำสำมำรถแบ่งเป็ น 3 ขั้น สู ง กลำง และต่ำ
ขั้นต่า เน้นกำรใช้เศษกระดำษบันทึก
ขั้นกลาง ใช้ตำรำงและโปรแกรมประจำวันซึ่งสะท้อนควำมสำคัญ
ของกำรวำงแผน
ส่ วนขั้นสู ง เน้นกำรจัดกำรโดยแบ่งแยกประเภทของหน้ำที่กำรงำน
ตำมดีกรี ควรเน้นกำรใช้แผนดำเนินงำน ตำมสำคัญของงำนเพื่อ
พิจำรณำลำดับควำมเร่ งด่วนในกำรจัดกำรงำนดังกล่ำว
ทั้ง 3 ขั้นอันดับ ต่ำงมีเรื่ องกำรมอบหมำยงำนเกี่ยวข้องอยูด่ ว้ ยตำม
ควำมต้องกำรของปริ มำณและลักษณะเฉพำะของงำนแต่ละชิ้น’
เล่ำปี่ สำรภำพว่ำ ‘หำกพิจำรณำตำมกำรแบ่งขั้นของเทคนิคกำรบริ หำรเวลำ
แล้ว ข้ำฯยอมรับว่ำวิธีของข้ำฯ อยูท่ ี่ข้นั ต่ำ เพรำะใช้แค่กำรส่ งใบ slip
บันทึก’
ขงเบ้งชี้ไปที่ถงั เหล็กกับกองวัสดุที่ผชู้ ่วยได้เตรี ยมเสร็ จไว้ที่มุมห้อง
พร้อมกล่ำวว่ำ
‘คำตอบของกำรบริ หำรขั้นสูงอยูใ่ นถังเหล็กใบใหญ่น้ ีแหละ!
ควำมจุของถังนี้เปรี ยบเสมือนขีดควำมสำมำรถของคนๆ หนึ่งในช่วงเวลำ
หนึ่ง ก้ อนกรวด เปรี ยบได้กบั งำนที่สำคัญและเร่ งด่วน ก้ อนหิน คือ
ภำระที่สำคัญแต่ไม่เร่ งด่วน เม็ดทรายเปรี ยบได้กบั ภำระที่เร่ งด่วนแต่
ไม่สำคัญ และ นา้ คือหน้ำที่ที่ไม่สำคัญและไม่เร่ งด่วน’
ขงเบ้งอธิบำยพลำงวำดผังประกอบคำอธิบำย ดังในตำรำงประกอบ
มิติของลำดับงำน
• ควรแบ่งงำนเป็ น 4 ส่ วน ตำมตำรำงเมทริ กซ์ ดังนี้
เร่ งด่ วน
สาคัญ
ต้องทำเดี๋ยวนี้
วันสุ ดท้ำยแล้ว
ถ้ำไม่ทำจะมีปัญหำ
ประชุมด่วน
เรื่ องที่ขดั จังหวะ
ไม่มีผลกับเรำ
ต้องตอบหรื อทำเดี๋ยวนี้
ไม่ทำก็ไม่กระทบมำก
1
3
ไม่ สาคัญ
ไม่ เร่ งด่ วน
กำรวำงแผน
กำรเตรี ยมตัว
กำรพัฒนำตนเอง
กำรดูแลสุ ขภำพ
หยุมหยิม
ไม่เกี่ยวกับงำน ไม่จำเป็ น
ทำแล้วไม่เกิดผลอะไร
เสี ยเวลำ ไม่สำคัญ
2
4
‘ ปกติท่ำนเน้นงำนประเภทใด? ‘ ขงเบ้งถำม ก็ตอ้ งเป็ นประเภท ‘ ก.‘ เล่ำปี่ ตอบ
อย่ำงไม่ลงั เล
‘ แล้วงำนประเภท ข. ล่ะ? ‘ ขงเบ้งถำมต่อไป เล่ำปี่ ตอบว่ำ ‘ข้ำฯตระหนักถึง
ควำมสำคัญของงำนประเภท ข. แต่กไ็ ม่มีเวลำพอที่สนใจมัน ‘
เป็ นอย่ำงนี้ใช่ไหม ‘ ขงเบ้งถำม พรำงใส่ กรวดลงไปในถังเหล็กจนเต็ม
แล้วพยำยำมใส่ กอ้ นหิ นเข้ำไปซึ่งใส่ ไม่ได้ เล่ำปี่ ตอบว่ำ ‘ ใช่ !‘
‘ และหำกเปลี่ยนวิธีบรรจุใหม่ล่ะ? ‘ ขงเบ้งถำมต่อ พลำงใส่ กอ้ นหิ นทีละก้อนเข้ำ
ไปในถังก่อนจนใส่ ไม่ได้แล้ว จึงถำมเล่ำปี่ อีกว่ำ ‘ ตอนนี้ถงั เหล็กเต็มแล้วจะใส่ อะไร
ลงไปอีกไม่ได้ใช่ไหม? ‘ ซึ่งเล่ำปี่ ตอบว่ำ ‘ ใช่ ‘
‘ จริ งหรื อ? ‘ ขงเบ้งถำมแล้วหยิบก้อนกรวดใส่ เข้ำไปข้ำงบนถังแล้วเขย่ำให้กอ้ น
กรวดตกลงไปในถังจนหมด ‘ บัดนี้ถงั เหล็กใบนี้ใส่ อะไรลงไปอีกได้หรื อไม่? ‘
ขงเบ้งพูดพรำงเทเม็ดทรำยลงไปอีกจนหมด ‘ แล้วทีน้ ีละ? ใส่ อะไรลงไปอีกได้
ไหม? ‘ ขงเบ้งถำมต่อไป
แต่ก่อนที่เล่ำปี่ มีโอกำสตอบ ขงเบ้งก็ตกั น้ ำที่เตรี ยมไว้ใส่ ลงไปในถังเหล็กอีกจนหมด
‘ ตอนนี้ท่ำนเข้ำใจควำมหมำยของกำรทดลองนี้แล้วหรื อยัง?‘
เล่ำปี่ ตอบว่ำ ‘เข้ำใจแล้ว‘ พร้อมกับถำมต่อว่ำ ‘นี่คือสิ่ งที่ท่ำนกล่ำวถึงเมื่อสักครู่
เกี่ยวกับกำรจัดกำรแบบแยกประเภท และเลือกกำรจัดกำรก่อนหลังใช่ไหม?‘
ขงเบ้งตอบว่ำ ‘ใช่แล้ว กำรทดลองชี้ให้เห็นว่ำหำกถังเหล็กตั้งแต่แรกก็เติมเต็มไปด้วย
ก้อนกรวด ทรำยและน้ ำ ก็คงไม่มีโอกำสใส่ กอ้ นหิ นลงไปได้ แต่ถำ้ ใส่ กอ้ นหิ นลงไป
ก่อนในถังยังมีเนื้อที่ที่จะใส่ สิ่งอื่นๆ เข้ำไปได้อีก ดังนั้น กำรบริ หำรเวลำที่ได้ผลต้อง
ดูวำ่ อะไรคือก้อนหิ น อะไรคือก้อนกรวด เม็ดทรำย และน้ ำฯลฯ และไม่วำ่ จะเป็ น
ประกำรใดก็ตอ้ งใส่ กอ้ นหิ นลงไปในถังเป็ นอันดับแรก‘
เล่ำปี่ ยังถำมว่ำ ‘แล้วกำรวิเครำะห์แยกแยะเรื่ องต่ำงๆ ออกเป็ นสี่ หมวดนี้มีผลอย่ำงไร
ล่ะ?‘
ขงเบ้งตอบว่ำ ‘บุคคลจำพวกที่วำ้ วุน่ อยูก่ บั เรื่ องรำวประเภทก้อนกรวด ย่อมมี
ควำมรู ้สึกถูกเวลำกดดันและวนเวียนอยูใ่ นแดนวิกฤตจนอ่อนล้ำ พวกที่เน้นเรื่ อง
ประเภทเม็ดทรำยจะขำดพลังสร้ำงสรรค์ ชอบฟังคำพูดเพรำะหู คบคนแบบผิวเผิน
พวกที่นิยมเรื่ องรำวประเภทน้ ำ มักบกพร่ องเรื่ องสำนึกรับผิดชอบ แม้กระทัง่ เรื่ อง
สำรทุกข์สุกดิบของตนเอง ‘
เล่ำปี่ ถำมว่ำ ‘ เป็ นไปได้ไหมที่วำ่ ถ้ำเน้นก้อนหิ นมำกเกินไปจะมองข้ำมก้อนกรวด
เพรำะก้อนกรวดมำกับควำมเร่ งด่วน? ‘
ขงเบ้งตอบ ‘ท่ำนทรำบไหมว่ำก้อนกรวดมำจำกไหน? ก็มำจำกก้อนหิ นที่แตกสลำย
ไง!‘ และเสริ มว่ำ ‘คนที่ให้ควำมสำคัญกับเรื่ องประเภทก้อนหิ นจะมีกอ้ นกรวดน้อย
คนที่เน้นก้อนกรวดก็จะมีกอ้ นกรวดเยอะตลอด‘
ขงเบ้งสอนต่อไปว่ำ ‘คนที่อิงเรื่ องประเภทก้อนหิ นเป็ นคนมีประสิ ทธิภำพเพรำะเขำ
จะเก่งในกำรวิเครำะห์สถำนกำรณ์ เวลำ และสิ่ งแวดล้อม สำมำรถจับประเด็นหลัก
ของปัญหำ สำมำรถจัดกำรกับเรื่ องเร่ งด่วน และควบคุมสถำนกำรณ์ไม่ให้เกินกว่ำ
เหตุ กล้ำฟันธงและใช้มำตรกำรป้ องปรำม บุคคลจำพวกนี้จะมีวิสยั ทัศน์ มีอุดมกำรณ์
เคำรพระเบียบ สำมำรถควบคุมตัวเอง ดำเนินชีวิตอย่ำงมีวินยั และสำมำรถทำงำนชิ้น
ใหญ่ได้ ‘
เล่ำปี่ ชื่นชอบทฤษฎี ‘วัตถุในถัง‘ ของขงเบ้งเป็ นอย่ำงมำก พร้อมกับสำรภำพว่ำ
‘ มำวันนี้ขำ้ ฯถึงเข้ำใจอย่ำงถ่องแท้แล้วว่ำ กำรต่อสู ้ของข้ำฯทำไมจึงยังลุ่มๆ ดอนๆ
เพรำะแม้วำ่ ข้ำฯมีขนุ พลเก่งๆ เช่น กวนอูและเตียวหุย แต่พวกเขำจะก้ำวหน้ำได้
อย่ำงไรตรำบใดที่คนที่มีประสิ ทธิภำพสู งอย่ำงพวกเขำจมปลักอยูก่ บั เรื่ องจิ๊บจ๊อย กับ
ทำงำนลักษณะ ‘ เก็บเม็ดงำแต่ทิ้งแตงโม ‘ขืนดำเนินตำมวิธีน้ ีต่อไป ควำมพยำยำม
ของข้ำฯที่จะเป็ นอภิมหำเศรษฐีนมั เบอร์วนั ในแผ่นดินก็คงเป็ นได้แค่ ควำมฝัน !‘
เติมก้อนหินลงในตู้ปลาเปล่า
มีนา้ อย่ ู 10 แก้ ว ทุกแก้ วมีนา้ เต็มหมด
ถามว่ า แก้ วไหนที่ไม่ เต็ม??
แก้วที่หก
มิติของลำดับงำน
ควรแบ่งงำนเป็ น 4 ส่ วน ตำมตำรำงเมทริ กซ์ ดังนี้
เร่ งด่ วน
สาคัญ
ต้องทำเดี๋ยวนี้
วันสุ ดท้ำยแล้ว
ถ้ำไม่ทำจะมีปัญหำ
ประชุมด่วน
เรื่ องที่ขดั จังหวะ
ไม่มีผลกับเรำ
ต้องตอบหรื อทำเดี๋ยวนี้
ไม่ทำก็ไม่กระทบมำก
1
3
ไม่ สาคัญ
ไม่ เร่ งด่ วน
กำรวำงแผน
กำรเตรี ยมตัว
กำรพัฒนำตนเอง
กำรดูแลสุ ขภำพ
หยุมหยิม
ไม่เกี่ยวกับงำน ไม่จำเป็ น
ทำแล้วไม่เกิดผลอะไร
เสี ยเวลำ ไม่สำคัญ
2
4
กำรบริ หำรเวลำอย่ำงมีประสิ ทธิ ผล
เทคนิคการลาดับความสาคัญ
สาคัญ
ไม่ สาคัญ
เร่ งด่ วน
ไม่ เร่ งด่ วน
งานประเภทที่ 1
งานประเภทที่ 2
เครียด
หมดสภาพ
ยุ่งแต่ กบั เรื่องเฉพาะหน้ า
ลุกลีล้ ุกลน
ป้ องกันปัญหาได้
มีวสิ ั ยทัศน์ มองการณ์ ไกล
มีความสมดุลในชีวติ
เป็ นคนมีระเบียบ
ควบคุมสถานการณ์ ได้ ดี
งานประเภทที่ 3
งานประเภทที่ 4
มองเห็นแต่ เรื่องเฉพาะหน้ า
ไม่ เห็นความสาคัญของแผน
เป้ าหมาย รู้ สึกว่ าถูกคุกคาม
เบื่อ เซ็ง เกิดปัญหาอืน่ ๆ
ควบคุมสถานการณ์ ไม่ ได้
ไม่ เป็ นชิ้นเป็ นอัน
พึง่ พาตัวเองไม่ ได้
ต้ องอาศัยผู้อนื่ ช่ วยเสมอ
งานหลักๆ ทาไม่ ทัน
หาข้ อแก้ ตัวบ่ อยๆ
ไม่ ให้ ความสาคัญกับเวลา
เหตุกำรณ์ต่อไปนี้อยูใ่ นงำนประเภทใด
•
•
•
•
•
ปวดฟันมำก ต้องไปหำหมอ
อยำกเรี ยนภำษำและเรี ยนให้สูงขึ้น
พนักงำนขำยสถำนที่พกั ผ่อนมำขอนำเสนอตอนนี้
โทรศัพท์ไปเม้ำท์กบั เพื่อน
แฟนโทรมำบอกว่ำรอที่ บำร์ใหม่กว่ำ แล้วให้มำเดี๋ยวนี้
ทัว่ ไป
แล้ วควรมีงานประเภทไหน
มากน้ อยแค่ ไหน
1
สาคัญ
3
ไม่ สาคัญ
เร่ งด่ วน
25–30%
50-60%
2
ไม่ เร่ งด่ วน
15%
2-3%
4
แล้วควรมีงำนประเภทไหน มำกน้อยแค่ไหน
ที่ประสบผลสำเร็ จ
1
สาคัญ
3
ไม่ สาคัญ
เร่ งด่ วน
25–30%
15%
2
ไม่ เร่ งด่ วน
50-60%
< 1%
4
คนกับกำรวำงแผนงำน
ลักษณะของคน
Work hard
but not smart
สาคัญ
เร่ งด่ วน
เครี ยด
หมดสภำพ
ยุง่ แต่กบั เรื่ องเฉพำะหน้ำ
ลุกลี้ลุกลน
มองเห็นแต่เรื่ องเฉพำะหน้ำ
ไม่เห็นควำมสำคัญของแผน
เป้ ำหมำย รู้สึกว่ำถูกควบคุม
เบื่อ เซ็ง เกิดปัญหำอื่นๆ
1
3
ไม่ สาคัญ
ไม่ เร่ งด่ วน
ป้ องกันปัญหำได้
มีวสิ ยั ทัศน์ มองกำรณ์ไกล
มีควำมสมดุลของชีวติ
เป็ นคนมีระเบียบ
ไม่เป็ นชิ้นเป็ นอัน
พึ่งพำตัวเองไม่ได้
ต้องอำศัยผูอ้ ื่นช่วยเสมอ
หำข้อแก้ตวั บ่อยๆ
2
4
เครื่ องมือที่จะช่วยบริ หำรเวลำ
• ไดอำรี่ เหมำะกับ
คนทำงำนที่มีปริ มำณปกติ
ไม่มำกนัก
• Planner and
Organizer เหมำะ
กับคนทำงำนที่มีปริ มำณ
มำก และมีรำยละเอียดใน
ชีวติ ค่อนข้ำงมำก
กำรใช้ไดอำรี่ ประกอบด้วย 3 ส่ วนสำคัญคือ
• Year Plan ภำพรวมของแผนงำนประจำปี เป้ ำหมำย
ส่ วนตัวและเป้ ำหมำยในงำน และกำหนดระยะเวลำว่ำจะทำ
โครงกำรนี้ เมื่อไร
• Monthly Plan แผนงำนในแต่ละเดือน ใช้กำหนด
งำนให้เจำะจง
• Weakly Act และ Daily Act แผนงำน
ประจำสัปดำห์ และแผนงำนประจำวันนี้ ระบุเป็ นเวลำ
Weekly Plan
Today Plan
(ฝึ กจัดสรรเวลาในแต่ ละวัน)
(ฝึ กลาดับความสาคัญของกิจกรรมในแต่ ละวัน)
Today Plan
กิจกรรม
กาหนดแล้ วเสร็จ การดาเนินการ
การบริหารเวลา : จุดมุ่งหมายในชีวติ
การบริหารเวลา : เป้าหมายในชีวติ
ลองถามตัวเองดูว่า
ท่ านตั้งเป้าหมายในชีวติ หรือยัง ................................
ท่ านได้ ดาเนินการเพือ่ ไปสู่ เป้าหมายแล้ วหรือยัง หากยังเป็ นเพราะ
อะไร และท่ านจะมีวธิ ีแก้ ไขอย่ างไร จงให้ เหตุผล
……………………………………………
……………………………………………
………………......................................
เป้ ำหมำยในชีวิตของฉัน 8
ขั้นที่ 1.1 กำรวำงแผน ขอให้นิสิตเขียนว่ำนิสิต
วำงเป้ ำหมำยในชีวติ อย่ำงไร นิสิตต้องกำรอะไรใน
ชีวิต นิสิตเขียนแยกเป็ นข้อๆ ตำมอิสระ เขียนแยก
เป็ นข้อๆ
1.2 อะไรทีส่ าคัญต่ อชีวติ ของคุณ
กล่ อง 3, กล่ อง 2, และกล่ อง 1 มีความหมายดังนี:้
3 = ความสาคัญสู งสุ ด กลุ่มนี้เป็ นคุณค่ำที่มี
ควำมสำคัญและจำเป็ นมำกที่สุด ถ้ำคุณขำดคุณค่ำใน
กลุ่ม 3 จะทำให้คุณรู้สึกว่ำชีวติ ของคุณไม่ประสบ
ควำมสำเร็ จ ซึ่งตอนนี้คุณอำจกำลังมุ่งมัน่ ทำคุณค่ำนี้อยู่
ก็ได้
เป้ ำหมำยในชีวิตของฉัน 9
2 = ความสาคัญปานกลาง กลุ่มนี้เป็ นคุณค่ำที่
มีควำมสำคัญต่อคุณ แต่ยงั น้อยกว่ำคุณค่ำ
ในกลุ่ม 3 ถ้ำคุณต้องเลิกมุ่งมัน่ ที่จะทำสิ่ ง
ต่ำง ๆ เพื่อให้ได้รับคุณค่ำบำงตัวในกลุ่มนี้
คุณก็จะมีควำมอึดอัดใจน้อยกว่ำทีจ่ ะต้อง
เลิกมุ่งมัน่ ทำสิ่ งต่ำง ๆ เพื่อให้ได้รับคุณค่ำ
ในกลุ่ม 3
เป้ าหมายในชีวติ ของฉัน 10
1 =ความสาคัญน้ อยทีส่ ุ ด กลุ่มนี้เป็ นกลุ่ม
ของคุณค่ำที่คุณให้ควำมสำคัญน้อยที่สุด
คุณอำจต้องกำรที่จะได้สิ่งนี้ในชีวติ แต่ก็
เต็มใจสละคุณค่ำนี้ทิ้งไป หรื อชะลอ
เอำไว้ก่อนหำกยังไม่พร้อม เพื่อจะได้
ทุ่มเทกำลังควำมสำมำรถให้ได้คุณค่ำใน
กลุ่ม 3 และ 2 ก่อนตำมลำดับ
เป้ าหมายในชีวติ ของฉัน 12
สิ่ งที่คุณให้ควำมสำคัญสูงสุ ด ได้แก่
(กล่อง 3)
เป้ าหมายในชีวติ ของฉัน 13
•สิ่ งที่คุณให้ควำมสำคัญ
ปำนกลำง ได้แก่ (กล่อง 2)
เป้ าหมายในชีวติ ของฉัน 14
สิ่ งที่คุณให้ควำมสำคัญ
น้อยที่สุด ได้แก่ (กล่อง 1)
เป้ าหมายในชีวติ ของฉัน
“ด้ านการศึกษา”
• 1) สิ่ งทีค่ ุณให้ ความสาคัญ
.................................................................................
• เป้ ำหมำย ฉันจะ......................................................
• ................................................
• เกณฑ์ของควำมสำเร็ จ
.................................................................................
• กำหนดเวลำ.............................................................
เป้ าหมายในชีวติ ของฉัน
• เป้าหมายด้ านการศึกษา (Education Goals)
• ได้เกรดเฉลี่ยสะสมไม่ต่ำกว่ำ 3.00
• เข้ำชั้นเรี ยนตรงต่อเวลำและต้องเข้ำชั้นเรี ยนในแต่ละวิชำ
ไม่ต่ำกว่ำร้อยละ 80
• ทำรำยงำนอย่ำงมีคุณภำพและส่ งงำนที่ได้รับมอบหมำยได้
ทันกำหนดเวลำ
• ได้ทุนกำรศึกษำจำกกำรผลกำรเรี ยนไม่ต่ำกว่ำ 3.00 และ
ไม่เคยได้เกรดต่ำกว่ำ เกรด C
เป้ าหมายในชีวติ ของฉัน
“ด้ านการงานและอาชีพ”
• 1) สิ่ งทีค่ ุณให้ ความสาคัญ
.................................................................................
• เป้ ำหมำย ฉันจะ......................................................
• ................................................
• เกณฑ์ของควำมสำเร็ จ
.................................................................................
• กำหนดเวลำ.............................................................
เป้ ำหมำยในชีวิตของฉัน
• เป้าหมายด้ านการงานและอาชีพ (Careers Goals)
• เป็ นสมำชิกชมรมกำรจัดกำรธุรกิจและสโมสรนักศึกษำ และเข้ำ
ร่ วมกิจกรรมไม่เกินสัปดำห์ละ 2 ชัว่ โมง
• สมัครสมำชิกวำรสำรข่ำวและอำชีพของมหำวิทยำลัย และคอย
ติดตำมแนวโน้มกำรรับสมัครงำนของบริ ษทั และองค์กรต่ำง ๆ
• เป็ นผูช้ ่วยของอำจำรย์ที่ปรึ กษำในกำรจัดกำรเรี ยนกำรสอน
ไม่เกินสัปดำห์ละ 2 ชัว่ โมง
• หำงำน Part-time ตำมเว็ปไซด์และประกำศโฆษณำ
แผ่นพับ เพื่อทำในช่วงปิ ดภำคเรี ยน
เป้ าหมายในชีวติ ของฉัน
“ด้ านสั มพันธภาพ”
1) สิ่ งทีค่ ุณให้ ความสาคัญ
.................................................................................
• เป้ ำหมำย ฉันจะ......................................................
• ................................................
• เกณฑ์ของควำมสำเร็ จ
.................................................................................
• กำหนดเวลำ.............................................................
เป้ าหมายในชีวติ ของฉัน
• เป้าหมายด้ านสั มพันธภาพ (Relationship
Goals)
• ให้เวลำดูแลกำรทำควำมสะอำดภำยในบ้ำน โดยแบ่งควำม
รับผิดชอบให้ชดั เจนกับพี่นอ้ ง
• ใช้เวลำทำกิจกรรมกับพ่อแม่และบุคคลในครอบครัวอย่ำงน้อย
สัปดำห์ละ 3 ชัว่ โมง
• พูดคุย ดูหนัง ร้องคำรำโอเกะ หรื อทำนข้ำวกับเพื่อน ๆ
• นัดพบสังสรรค์กบั เพื่อนเก่ำและรุ่ นน้องของคณะ
• เข้ำร่ วมกิจกรรมกับชมรมและสโมสรนักศึกษำ
เป้ าหมายในชีวติ ของฉัน
“ด้ านการใช้ ชีวติ ”
• 1) สิ่ งทีค่ ุณให้ ความสาคัญ
.................................................................................
• เป้ ำหมำย ฉันจะ......................................................
• ................................................
• เกณฑ์ของควำมสำเร็ จ
.................................................................................
• กำหนดเวลำ.............................................................
เป้ าหมายในชีวติ ของฉัน
“ด้ านจิตใจ”
1) สิ่ งทีค่ ุณให้ ความสาคัญ
.................................................................................
• เป้ ำหมำย ฉันจะ......................................................
• ................................................
• เกณฑ์ของควำมสำเร็ จ
.................................................................................
• กำหนดเวลำ.............................................................
เป้ าหมายในชีวติ ของฉัน
• เป้ าหมายด้ านจิตใจ (Mental Goals)
• รู ้จกั อดทนอดกลั้น คุมอำรมณ์มำกขึ้น
• หยุดเอำแต่ใจ
• เลิกผลัดวันประกันพรุ่ ง
• ยอมรับฟังควำมคิดเห็นผูอ้ ื่นมำกขึ้น
• มองโลกในแง่บวก
เป้ าหมายในชีวติ ของฉัน
•
•
•
•
•
•
เป้าหมายด้ านการเงิน (Financial Goals)
เปลี่ยนโปรโมชัน่ โทรศัพท์มือถือให้เหมำะสมกับกำรใช้งำน
ศึกษำรำยรับ-รำยจ่ำยที่ผำ่ นมำ
เก็บเงินเดือนละ 500 บำท
ไปงำนเลี้ยงสังสรรค์ไม่เกินสัปดำห์ละ 1 ครั้ง
ลดกำรใช้จ่ำยเครื่ องใช้ส่วนตัวที่ไม่จำเป็ น เช่น เสื้ อผ้ำ กระเป๋ ำ
รองเท้ำ
เป้ าหมายในชีวติ ของฉัน
• เป้ าหมายด้ านสุ ขภาพ (Physical Goals)
• กินอำหำรเจในช่วงเทศกำล
• ควบคุมอำหำร ทำนเฉพำะที่จำเป็ น
• เล่นแบดมินตันหรื อว่ำยน้ ำที่สำนักกีฬำสลับกัน อย่ำง
น้อย 3 วัน/สัปดำห์
• ไม่อ่ำนหนังสื อในที่แสงสว่ำงไม่พอ
• เปลี่ยนกำรทำนกำแฟมำเป็ นโอวัลตินหรื อโกโก้
• ขั้นที่ 2 เขียนรำยกำรสิ่ งที่ตอ้ งทำ (to-do list)
• กำรวำงแผนงำนประจำวัน
เขียนสิ่ งที่ตอ้ งทำทั้งหมด เพื่อควำมชัดเจนโดยครอบคลุม
กิจกรรมในทุกด้ำนของชีวติ ทั้งด้ำนชีวติ ส่ วนตัว
ครอบครัว กำรเรี ยน กำรทำงำน ควำมรัก กิจกรรมเพื่อ
สังคม เป็ นต้น
• กำรแบ่งแยกรำยกำรร่ ำงๆ ออกเป็ นงำนแบบเร่ งด่วน กับ
งำนธรรมดำที่ไม่ด่วนมำก ให้วำงแผนทำงำนที่ตอ้ งใช้
สมองและควำมคิดไว้ในช่วงเวลำที่สมองของนิสิตยัง
สดชื่นและยังไม่อ่อนเพลีย
หลักสาคัญในการวางแผนการใช้ เวลา1
กำรตั้งเป้ ำหมำยให้ชดั เจนทั้งระยะสั้นและระยะยำว คือ
กำรที่บุคคลตั้งเป้ ำหมำยของชีวติ เป็ นเป้ ำหมำยหลัก
เพื่อให้เกิดควำมมุ่งมัน่ ที่จะฟันฝ่ ำอุปสรรคและก้ำว
ไปให้ถึงจุดหมำยนั้นได้ แต่ในระหว่ำงที่จะไปถึง
เป้ ำหมำยหลักจะต้องกำหนดเป้ ำหมำยย่อย ๆ ให้เกิด
แรงจูงใจต่อเติมให้ไปถึงเป้ ำหมำยหลักให้ได้
2.1 การบริหารเวลา : เป้ าหมายในชีวติ
1. จุดมุ่งหมายระยะสั้ น (1 วัน - 2 สั ปดาห์ )
2. จุดมุ่งหมายระยะกลาง (3 - 6 เดือน)
3. จุดมุ่งหมายระยะไกล (1 - 2 ปี )
2.2 นิสิตจัดลำดับควำมสำคัญของจุดมุ่งหมำยในแต่
ละช่วงโดยให้คะแนนตั้งแต่ 1-10
ขั้นที่ 3 กำรจัดสรรเวลำให้เหมำะสม
โดยคิดว่ำงำนที่ทำทั้งหมดจะเฉลี่ย
อย่ำงไรให้ทวั่ ถึงทั้งงำนประจำวัน งำน
มอบหมำยพิเศษ งำนวำงแผนและคิด
สร้ำงสรรค์
•เขียนตำรำงเวลำ กำหนดเวลำทำงำน
กำหนดขีดเส้นตำยให้กบั เป้ ำหมำยของ
นิสิต
•กำรกำหนดเส้นตำยให้แก่งำนแต่ละชิ้น
ที่ทำ จะช่วยควบคุมให้ทำงำนโดยมุ่ง
ไปที่งำนและพยำยำมทำงำนให้เสร็ จ
ตำมกำหนด
3.1 การจัดตารางการทางานในวันต่ อไป
เวลา
กิจกรรม
• 08.00-08.30 ....................
• 08.30-09.00
....................
• 09.00-09.30
....................
• ……………
• ……………
• …………..
• 16.30-17.00
หมายเหตุ
.......................
.......................
.......................
3.2 สั ดส่ วนการใช้ เวลาประจาวัน
กำรใช้เวลำประจำวันของแต่ละบุคคลมีสัดส่ วนแตกต่ำงกัน ลองจัดสัดส่ วนกำรใช้เวลำ
ของท่ำนตรงตำรำงดังต่อไปนี้ ซึ่ งจะช่วยเป็ นกรอบกว้ำงๆในกำรใช้เวลำตลอดจนเป็ น
ประโยชน์ต่อกำรควบคุม และกำรประเมินผลกำรใช้เวลำของตัวท่ำนเอง
กิจกรรม
เวลา/ชม.
1.เรี ยน
……..
2.นอน
……..
3.ดื่มกิน
……..
4.เพื่อนและครอบครัว
…..….
5.เดินทำง
…….
กิจกรรม
เวลา/ชม.
6.ออกกำลังกำย
...............................
7.อ่ำนหนังสื อ
...............................
8.ข่ำวสำรบันเทิง
...............................
9. อื่นๆ
...............................
รวม
...............................
หลักสำคัญในกำรวำงแผนกำรใช้เวลำ6
ขั้นที่ 4 ประเมินการปฏิบัติงาน
เพื่อปรับพัฒนำตนเองในเรื่ องกำร
ทำงำนให้ตรงตำมเป้ ำหมำยและ
แผนงำนที่วำงไว้
เวลา 1
กรมพระยำวชิรญำณวโรรส
ทรัพย์เสี ยไปแล้ว อำจหำได้ใหม่ดว้ ยควำมเพียร
ควำมรู ้ที่เสื่ อมไปแล้ว อำจบำรุ งได้อีกด้วยกำรเล่ำเรี ยน
ควำมสำรำญอันตรธำนไปแล้ว อำจทำให้เกิดได้อีกด้วย
รู ้ประมำณ
เวลา 2
ส่ วนเวลำที่เสี ยไปแล้ว ล่วงไปแล้ว เรี ยกเอำคืนไม่ได้
คนผูไ้ ม่นำพำกิจธุระมักพอใจพูดแก้ตวั ว่ำไม่มีเวลำจะทำ
อันที่จริ งเขำอยำกจะอยูเ่ ปล่ำเท่ำนั้น
คนผูป้ ระพฤติเพื่อประโยชน์ตนแลประโยชน์ท่ำน
ย่อมเป็ นคนขยันไม่หยุดหย่อนตลอดปี
เวลา 3
คนเช่นนี้ถึงมีภำรธุระ ก็ยงั สำมำรถจะหำ
ช่องทำงทำได้อีก
คนผูท้ ำมำก ยังสำมำรถจะทำได้มำกขึ้นไป
อีก แลจะทำได้ดีที่สุด
เพรำะเหตุ กำรทำย่อมเจริ ญควำมสำมำรถจะ
ทำให้มำกขึ้น
ข้ อคิด
ตำรำงเวลำและกำรบริ หำรเวลำ มิได้เป็ น
“นำยเรำ”
เรำต่ำงหำกที่เป็ นนำยของกำร
“เลือกทำ” หรื อ “เลือกไม่ทำ”
สรุป
เวลำเป็ นทรัพยำกรที่ใช้หมดเปลืองไปแล้ว
เรี ยกกลับคืนมำไม่ได้ฉะนั้นกำรใช้เวลำของ
แต่ละบุคคลในแต่ละวันแต่ละชัว่ โมง แต่ละ
นำที จึงมีควำมหมำยอย่ำงยิง่ ที่จะชี้ถึง
ประสิ ทธิภำพกำรทำงำนในปัจจุบนั
ยิง่ กว่ำนั้นยังจะเป็ นตัวชี้ที่สำคัญสำหรับกำร
พยำกรณ์อนำคตของบุคคลนั้นด้วย
ถึงเวลำหรื อยังที่ตอ้ งบริ หำรเวลำ
อย่ำงมีประสิ ทธิภำพ
สรุป
ให้เวลำกับกำรเรี ยน
ให้เวลำกับควำมคิด
ให้เวลำกับกำรเล่น
ให้เวลำกับกำรอ่ำน
ให้เวลำกับควำมเป็ นมิตร
ให้เวลำกับควำมรัก
ให้เวลำกับกำรหัวเรำะ
เพื่อควำมสำเร็ จในภำยหน้ำ
เพื่อเป็ นคลังแห่งพลังในกำรทำงำน
เพื่อควำมสดชื่นอย่ำงหนุ่มสำว
เพื่อเป็ นน้ ำพุแห่งปั ญญำ
เพื่อเป็ นถนนแห่งควำมสุ ข
เพื่อควำมชื่นบำนแห่งชีวติ
เพื่อเป็ นดนตรี แห่งควำมเบิกบำน
การฟังการบรรายายจะไม่ เกิดประโยชน์ อะไรเลย ถ้ าฟังจบแล้วไม่ นาเอาไปใช้
การบริหารเวลา
สวัสดีค่ะ