دانشگاه شهید بهشتی تهران بنیاد ایرانشناسی درس مسایل عمومی ایرانشناسی ( )1 استاد : دکترناصر فکوهی پژوهشگر : سارا وطن دوست پاییز 1389 [email protected] فهرست مطالب         آغاز روابط بین.

Download Report

Transcript دانشگاه شهید بهشتی تهران بنیاد ایرانشناسی درس مسایل عمومی ایرانشناسی ( )1 استاد : دکترناصر فکوهی پژوهشگر : سارا وطن دوست پاییز 1389 [email protected] فهرست مطالب         آغاز روابط بین.

‫دانشگاه شهید بهشتی تهران‬
‫بنیاد ایرانشناسی‬
‫درس مسایل عمومی ایرانشناسی (‪)1‬‬
‫استاد ‪ :‬دکترناصر فکوهی‬
‫پژوهشگر ‪ :‬سارا وطن دوست‬
‫پاییز ‪1389‬‬
‫‪[email protected]‬‬
‫فهرست مطالب‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫آغاز روابط بین ایران و آلمان‬
‫زمینه های ظهور شرق شناسی‬
‫اولین سیاحان و شرق شناسان آلمانی در ایران‬
‫شرق شناسی جدید‬
‫ آلمان شرقی‬‫ آلمان غربی‬‫دانشگاهها‬
‫دیدگاه مردم ایران و آلمان درباره یکدیگر‬
‫منابع فارسی‬
‫منابع غیر فارسی‬
‫آغاز روابط بین ایران و آلمان‬
‫قدیمی ترین سند روابط ایران و آلمان ‪ ،‬نامه ای است که در شوال سال ‪ 929‬هجری ( ‪ 1519‬م ) از طرف شاه‬
‫اسماعیل صفوی برای کارل پنجم ( شارل کنت ) امپراطور آلمان و اتریش و اسپانیا فرستاده شده است ‪ .‬در این‬
‫نامه پادشاه صفوی ‪ ،‬امپراطور آلمان را خیلی ساده « کارل پسر فیلیپ » خطاب می کند ‪ .‬دو پاسخ کارل پنجم‬
‫به نامه ی شاه اسماعیل در ‪ 11‬ربیع الثانی ‪931‬ه‪ 25 /‬اوت ‪ 1525‬و‪ 10‬ذی الحجه ‪ 935‬ه‪ 15 /‬فوریه ‪ 1529‬م‬
‫در شهر «تولدو » اسپانیا نوشته شده در دست است‪.‬‬
‫‪ 20‬اكتبر ‪.1600‬م ( ‪ 979‬ه‪.‬ش ) تاریخ آغاز روابط سیاسي بین ایران و آلمان است‪ .‬حسینعلي بیك بیات و‬
‫آنتوني شرلي‪ ،‬سفیران شاهعباس اول‪ ،‬در شهر پراك به حضور امپراتور آلمان رسیدند و دعوت پادشاه صفوي‬
‫به ایجاد اتحادي با آلمان بر ضد دولت عثماني را اعالم نمودند‪ .‬در پی این دعوت بود که هر دو بر ضد دشمن‬
‫مشترك‪ ،‬یعني امپراتوري عثماني‪ ،‬عمل ميكردند ‪.‬‬
‫ازین طریق روابط این دو كشور با اعزام هیئتهاي سفارت گسترش پیدا كرد و آلمانيها توانستند با زبان‪،‬‬
‫فرهنگ و تمدن ایران آشنایي پیدا كنند و در حقیقت به ایرانشناسي اقدام نمایند ‪ (.‬باست ‪) 1376 ،‬‬
‫زمینه های ظهور شرق شناسی‬
‫در قرن هفدهم ( عهد لویی چهاردهم ) بود که مکتب خردگرایی فرانسوی به عنوان یک جهان بینی غالب در‬
‫بیشتر کشورهای اروپایی منتشر شد و نهضت « روشنگری » را بوجود آورد ‪ .‬بر مبنای اصل مدارای‬
‫عصر روشنگری بود که اروپایی ها – که حدود ده قرن تصویری مغرضانه از اسالم ارائه داده بودند –‬
‫تالش کردند تا با بررسی بهتر درباره ی اسالم ‪ ،‬با عقاید و باورهای مسلمانان آشنایی پیدا کنند و در این‬
‫باب به مطالعه ی بیشتری بپردازند ‪ ،‬مطالعه ای به دور از پیش داوری و تعصب ‪ .‬بدین ترتیب عصر‬
‫رنسانس توانست زمینه ای خوب برای شرق شناسی و آغاز مسافرت های اروپاییان به دنیای شرق فراهم‬
‫آورد ‪ (.‬شکری ‪) 1389،‬‬
‫البته ناگفته نماند که شرق شناسی در اروپا تا حدودی نیز متاثر از دوره ی رمانتیک تثبیت یافت ‪ ،‬چنان که‬
‫ترجمه های آلمانی اشعار فارسی و عربی در این زمان الهام بخش بسیاری از شاعران آلمانی زبان گردید‬
‫در خلق آثار ادبی ‪ ،‬از جمله « دیوان غربی – شرقی » گوته را می توان نام برد ‪.‬پس از این بود که برای‬
‫اولین بار در افکار عمومی مردمان مغرب زمین این تلقی بوجود آمد که شرق محلی غریب و پر رمز و‬
‫راز است ‪.‬در آغاز امر کرسی های شرق شناسی از سوی اشراف زادگان و درباریان حمایت می شد و‬
‫نتیجه ی این حرکت ‪ ،‬سفرنامه های فراوانی ست که از آن روزگاران برجای مانده است ‪.‬‬
‫اولین سیاحان و شرق شناسان آلمانی در ایران‬
‫یوهانس شیلتبرگر ( ‪783‬ه‪1381/‬م – ‪844‬ه‪1440/‬م‬
‫‪Johann ( Hans) Schiltberger‬‬
‫نخستین آلمانی که به برخی مناطق شمال ایران سفر کرده است یوهانس ( هانس ) شیلتبرگر است ‪ .‬یوهانس‬
‫کرد ‪ ،‬در پس از اینکه بخدمت سیگیسموند – پادشاه مجارستان – درامد و در نبرد نیکوپولیس شرکت‬
‫پایان نبرد زمانی که سلطان بایزید پیروز شد دستور به کشتن بسیاری از اسیران جنگی را داد ‪ ،‬ولی‬
‫سربازان جوانتر را برای بردگی و غالمی نگه داشت ‪ .‬یوهانس نیز جزء آن دسته از سربازانی بود که‬
‫سلطان یلدرم بایزید او را زنده نگه داشت ‪ .‬او پیغام رسان سلطان در بسیاری از نقاط آسیای صغیر و‬
‫مصر بود ‪ .‬پس از شکست سلطان بایزید از تیمور در نبرد انکارا ( ‪ 804‬ه ‪ 1402 /‬م ) ‪ ،‬یوهانس ارباب‬
‫جدیدی یافت و به سمرقند برده شد ‪ .‬در آنجا وی با دنیای وسیعی آشنا شد و انچه را دیده بود در سفرنامه‬
‫اش نگاشت ‪ .‬او همچنین درباره یزد ‪ ،‬شیراز ‪ ،‬اصفهان و خلیج فارس نیز مطالبی نوشته است ‪ .‬نگاشته‬
‫های او درباره اسالم ‪ ،‬مسلمانان و آداب و رسوم مردمان این مناطق با وجود تمامی کمبودها و کاستی ها‬
‫بسیار جالب و دقیق است ‪.‬سالها بعد که وی باالخره توانست فرار کند موفق شد در سال ‪ 830‬ه ‪ 1427 /‬م‬
‫از راه قسطنطنیه به وطن خود باواریا بازگردد ‪ (.‬یزدان پناه ‪) 1387 ،‬‬
‫آدام الئاریوس ( ‪1012‬ه‪1603/‬م – ‪1081‬ه‪1671/‬م )‬
‫‪Adam Oehlschaeger‬‬
‫نام اصلی او آدام اولشلگر بود که آدام الئاریوس شکل التین ان است‬
‫‪.‬الئاریوس ریاضیدان ‪ ،‬جغرافیدان و کتابدار دوک هولشتاین گتتورب‬
‫بود ‪ .‬تا اینکه در سال ‪1043‬ه‪1633/‬م دوک تصمیم می گیرد‬
‫الئاریوس را به عنوان منشی گروه به همراه دو نفر دیگر راهی‬
‫سفری کند که نهایتش سفارت مسکو و ایران است ‪ .‬آنها بایستی تالش‬
‫می کردند تا بتوانند شهر تازه تاسیس فردریش شتات را به مرکز‬
‫تجارت ابریشم وارداتی تبدیل کنند ‪ .‬مقصد ابتدایی انها مسکو بود و‬
‫در انجا آنان موفق به عقد قراردادی سوداور با تزار روسیه شدند و‬
‫پس از آن به هامبورگ بازگشتند ‪ .‬انها بار دیگر در سال ‪1045‬ه ‪/‬‬
‫‪1635‬م از هامبورگ راه افتادند و به سوی مسکو حرکت کردند‪ .‬از‬
‫راه ولگا به دریای خزر رسیدند و از طریق دربند ‪ ،‬اردبیل ‪،‬‬
‫سلطانیه و قزوین به مرکز ایران وارد شدند و در نهایت در‬
‫‪1047‬ه‪1637/‬م وارد اصفهان شدند و شاه انان را پذیرفت اما‬
‫متاسفانه آنها موفق به دستیابی به هدف خود در ایران نشدند ‪.‬‬
‫‪Adam Oehlschaeger‬‬
‫) ‪ 1603-1671‬م)‬
‫الئاریوس بیش از یک سال در دربار صفویان ایران زندگی کرد و در این زمان ‪ ،‬او که فارسی را از طریق‬
‫صحبت با مردم محلی یاد گرفته بود ‪ ،‬توانست شرایط مکانهایی را که از آنها گذر کرده و هم چنین وقایع‬
‫روزانه و ماجراهایی را که مردم محلی برای او تعریف می کردند را به نگارش درآورد در« توصیفات‬
‫سفر به مسکو و پارس » ‪.‬‬
‫درست است که اطالعات علمی الئاریوس گاهی کافی نبود و به اندازه ی کافی به زبانهای روسی و عربی‬
‫مسلط نبود ولی بسیار تالش کرد تا جزئیات را با دقت بسیار ثبت کند و این کار بزرگی ست آنهم در قرن‬
‫هفدهم ‪ .‬به همین دلیل آثار وی در روسیه یکی از اصلی ترین منابع تاریخ آن دوره است ‪ .‬سفرنامه تنها اثر‬
‫ماندگار او نیست ‪ .‬الئاریوس گلستان سعدی را ترجمه کرد و این کتاب در سال ‪1064‬ه‪1654/‬م منتشر شد ‪.‬‬
‫او همچنین داستانهای لقمان را ترجمه و به گلستان ضمیمه نمود‪ .‬کتابهایش به زبانهای متفاوت ترجمه شده‬
‫و تاثیرات فراوانی در اروپای قرون هفده و هجده داشته است ‪ .‬وی در سال ‪1057‬ه‪1647/‬م نخستین چاپ‬
‫سفرنامه خود را منتشر کرد و سپس چاپ دوم ‪ .‬مزیت چاپ دوم ‪ ،‬توضیحات بسیار زیادتر و گسترده تر ان‬
‫بود ‪ .‬این متن به سرعت در اروپا طرفدار پیدا کرد و به زبانهای اروپایی ترجمه شد ‪ .‬بدین ترتیب‬
‫الئاریوس ‪ ،‬آلمان و اروپا را با فرهنگ و ادبیات ایران آشنا کرد ‪ .‬چنانکه مونتسکیو در کتاب هجوآمیز‬
‫خود « نامه های ایرانی » از نوشته های وی برای ایجاد فضای محلی استفاده کرده است ‪ (.‬یزدان پناه ‪،‬‬
‫‪) 1387‬‬
‫یوهان البرشت فون ماندلسلو ( ‪1025‬ه‪1616/‬م‪1054 -‬ه‪1644/‬م )‬
‫‪Johann Albrecht Von Mandelslo‬‬
‫ماندلسلو همان کسی است که در سفر ادام الئاریوس همراه وی بود اما در ایران از الئاریوس جدا شد و به هند‬
‫سفر کرد ‪ .‬هنگامی که در ایران بود مورد توجه شاه صفی قرار گرفت و حتی شاه به او پیشنهاد حقوق‬
‫هنگفتی داد تا وی را در ایران نگاه دارد ولی یوهان خواستار ماندن نبود و به هند سفر کرد ‪ .‬وی در سال‬
‫‪1047‬ه‪1638/‬م در سر راهش به بندر عباس از پاسارگاد که در آن موقع « مشهد مادر سلیمان » و‬
‫پرسپولیس که « چهل منار » خوانده می شدند دیدن کرد ‪ .‬تصاویر عجیبی که در کتاب او دیده می شود ‪،‬‬
‫احتماال زاییده خالقیت ویرایشگر یا گراوورساز و مبتنی بر توضیحات اوست و نقاشی های خود او نیست ‪.‬‬
‫فون ماندلسلو در بندرعباس به مقصد هند سوار کشتی شد و از انجا به هولشتاین بازگشت ‪ .‬وی در سال‬
‫‪1054‬ه ‪1644 /‬م در نبردی کشته شد ‪ ،‬ولی سفرنامه اش به همت الئاریوس منتشر شد و از ان به بعد‬
‫سفرنامه ی او معموال در چاپهای مختلف در کنار سفرنامه ی الئاریوس و در همان مجلد چاپ می شود ‪.‬‬
‫سفرنامه ی او به عنوان « توصیفات سفر یوهان البرشت فون ماندلسلو نجیب زاده به شرق » به سرعت‬
‫به زبانهای متفاوت اروپایی ترجمه و منتشر شد ‪ (.‬یزدان پناه ‪) 1387 ،‬‬
‫انگلبرت فون کمپفر ( ‪1061‬ه‪1651/‬م‪1128 -‬ه‪1716/‬م )‬
‫‪Engelbert Von Kaempfer‬‬
‫شاید بتوان گفت معروفترین کسی که در دوره ی صفویه به ایران سفر کرد ‪ ،‬انگلبرت فون کمپفر ‪ ،‬طبیعی دان‬
‫‪ ،‬سیاح و پزشک المانی بود ‪ .‬او دقیق ترین مشاهدات علمی را در ایران انجام داد ‪ .‬کمپفر پس از تحصیل‬
‫فلسفه ‪ ،‬تاریخ ‪ ،‬زبانهای باستانی و جدید و طب در المان ‪ ،‬به سبب عالقه به سفر شرق ‪ ،‬تصمیم گرفت در‬
‫خدمت هیئت اعزامی کارل یازدهم ( پادشاه سوئد ) به روسیه و ایران درآید ‪.‬هیئت اعزامی پس از عبور از‬
‫خاک روسیه در سال ‪1095‬ه ‪1684 /‬م وارد رشت شدند و از آنجا به قزوین ‪ ،‬قم و کاشان رفتند و در‬
‫نهایت به اصفهان رسیدند ‪ .‬کمپفر در مجموع بیست ماه در اصفهان اقامت کرد و مجموعه مشاهداتش در‬
‫این دوران از مهم ترین اسناد سلسله ی صفوی به شمار می آید ‪ ،‬زیرا با تیزبینی و همچنین آشنایی با زبان‬
‫فارسی و ترکی ‪ ،‬زندگی مردم و وضع حکومت را بررسی کرده است ‪ .‬هنگام بازگشت هیئت اعزامی ‪ ،‬از‬
‫آنان جدا شده و به خدمت ناوگان کمپانی هند شرقی هلند در بندرعباس درآمد ‪.‬در نهایت او در سال‬
‫‪1103‬ه‪1692/‬م به اروپا بازگشت و کتاب‬
‫« ‪» Amoenitatum exoticarum politico-physico-medicarum‬‬
‫را تالیف کرد ‪ .‬او در این کتاب وضعیت سیاسی ‪ ،‬جغرافیایی و گیاهان مناطقی را که مشاهده کرده بود شرح‬
‫داد و به تصویر کشید ‪ .‬به نظر می آید که او نخستین کسی بود که واژه ی « خط میخی » را به کار برد ‪(.‬‬
‫یزدان پناه ‪) 1387 ،‬‬
‫کارستن نیبور ( ‪1145‬ه‪1733/‬م – ‪1230‬ه‪1815/‬م )‬
‫‪Carsten Niebuhr‬‬
‫کارستن نیبور برای مدتی کوتاه در دوره زندیه به ایران آمد ‪ .‬این سفر کوتاه او‬
‫موفقیت بسیاری به همراه داشت‪ .‬نیبور که در گوتینگن ریاضیات ‪ ،‬مساحی و‬
‫مطالعات شرقی خوانده بود در سفر اکتشافی پادشاه دانمارک فریدریک پنجم‬
‫به یمن رفت اما از میان این گروه اعزامی ‪ ،‬نیبور‪ ،‬نقشه کش جوان تنها کسی‬
‫بود که توانست با استفاده از آداب و رسوم محلی ‪ ،‬جان سالم به در برد و به‬
‫ایران برسد ‪ .‬او در مسیر بازگشتش از بوشهر و شیراز گذر کرد و تخت‬
‫جمشید ‪ ،‬پاسارگاد و جزیره خارک را مشاهده نمود ‪ .‬او موفق شد نقشه ها و‬
‫طراحی های کاملی از بناهای قدیمی ترسیم کند ‪ .‬و دیگر اینکه کمپفر به‬
‫درستی جایگاه پاسارگاد را در محلی معروف به مشهد مادر سلیمان ذکر کرد‬
‫در حالی که در ان دوران تصور می شد که شاید فسا محل پاسارگاد باشد ‪.‬او‬
‫در سال ‪1180‬ه‪1767/‬م به اروپا بازگشت و در کپنهاگ ‪ ،‬توصیفات سفرش‬
‫به عربستان را با عنوان « توصیفات عربستان » منتشر کرد ‪ .‬به دنبال ان‬
‫توصیفات سفر به شبه جزیره عربستان و سرزمینهای همسایه اش را با نام «‬
‫توصیفات سفر عربستان و سایر کشورهای همجوار » منتشر کرد ‪ .‬نسخه‬
‫برداری های نیبور از تخت جمشید را می توان گام نخست در رمزگشایی‬
‫خطوط میخی دانست ‪ .‬ولی این رمزگشایی نه به دست خود او بلکه به دست‬
‫گئورگ فریدریش گروتفند در شهر گوتینگن انجام شد ‪ (.‬یزدان پناه ‪) 1387 ،‬‬
‫‪Carsten Niebuhr‬‬
‫)‪1733-1815‬م)‬
‫آغاز مطالعات ایرانشناسی در آلمان‬
‫مطالعات جدید ایرانشناسی در زبان آلمانی از اوایل قرن ‪ 19‬میالدی در‬
‫نتیجه ی تحقیقات « گئورگ فردریک گروتفند » و کشف رمز نوشته‬
‫های خط میخی کتیبه های بیستون آغاز شد ‪.‬گروتفند نخستین کسی‬
‫است که برخی از واژگان به خط میخی را رمزگشایی نمود از‬
‫اینرو میتوان او را نخستین یابنده رمز خواندن خط میخی دانست‪.‬‬
‫او کارش را با بررسی دو نگاره که جهانگرد آلمانی کارستن نیبور‬
‫از روی دو سنگ نبشته کوچک در تخت جمشید به سال‪1179‬ه‪/‬‬
‫‪1765‬م از داریوش بزرگ و پسرش خشایارشا برداشته بود آغاز‬
‫نمود و سرانجام در سال‪1217‬ه‪1802 /‬م توانست برخی از واژگان‬
‫این خط را بخواند‪ .‬گروتفند با این اقدام در واقع شکل جدیدی از‬
‫مطالعات ایرانشناسی را در آلمان و سایر کشورها بنیان نهاد ‪(.‬‬
‫آسموسن ‪) 1389،‬‬
‫‪Georg Friedrich Grotefend‬‬
‫) ‪ 1775-1853‬م (‬
‫شرق شناسی جدید‬
‫مطالعات ایرانشناسی در شکل علمی آن در زبان المانی از اوایل قرن نوزدهم در ادامه ی کار بزرگ گئورگ‬
‫فردریک گروتفند ‪ ،‬معلم ریاضی ساده و بعدها متخصص زبانشناسی زبانهای کهن اغاز شد ‪ .‬حدود ‪25‬‬
‫دانشگاه در آلمان دروس شرق شناسی ارائه می دهند گرچه عمده ی توجهشان به مباحث فقه اللغوی است‪.‬‬
‫زیر شاخه های شرق شناسی جدید ‪:‬‬
‫‪ -1‬اسالم شناسی‬
‫‪ -2‬هند شناسی‬
‫‪ -3‬ایران شناسی‬
‫‪ -4‬عرب شناسی‬
‫‪ -5‬ترک شناسی‬
‫‪ -6‬زبان شناسی تاریخی ( فقه اللغه )‬
‫‪ -7‬سامی شناسی‬
‫آلمان شرقی‬
‫سنت مطالعات ایرانشناسی ( زبان شناسی و فقه اللغه ایرانی ) در المان شرقی با بزرگ علوی و هاینریش‬
‫یونکر پایه گذاری شد و توسط شاگردانشان ادامه پیدا کرد ‪ .‬اهتمام اصلی این محققان ایرانشناس عمدتا به‬
‫مسئله ی فرهنگ نویسی و دستور زبان فارسی معطوف بوده و فرهنگ فارسی – المانی علوی و لورنتس‬
‫و دستور زبان پشتو از نتایج ان شمرده می شود ‪ .‬در المان شرقی به ادبیات فارسی نیز توجه زیادی شده‬
‫است ‪ .‬ترجمه های فراوانی که از آثار فارسی به زبان المانی صورت گرفته ‪ ،‬حاصل این گرایش بوده‬
‫است ‪ .‬یکی از مهمترین این آثار ‪ ،‬کتاب « تاریخ و تطور ادبیات نوین ایران » نوشته بزرگ علوی است‬
‫که حتی بعد از گذشت بیش از دو دهه همچنان جامع ترین و مفصلترین اثر درباره ادبیات جدید ایران است‬
‫‪ .‬زمینه ی دیگر مورد عالقه ایران شناسان جمهوری دموکراتیک آلمان سابق ‪ ،‬تحقیق و مطالعه درباره ی‬
‫زبانهای ایرانی جدید متداول در جمهوری های استقالل یافته شوروی مثل زبان اسی و تاجیکی است ‪(.‬‬
‫شکری ‪) 1389 ،‬‬
‫بزرگ علوی ( ‪1282‬ه‪1375-1904/‬ه‪1997/‬م )‬
‫بزرگ علوی را می توان جزو اولین کسانی دانست که سهم بزرگی در‬
‫پاگیری مطالعات ایرانشناسی در برلین شرقی ایفا کرد ه اند ‪.‬علوی مدتی‬
‫پیش از وقوع کودتای ‪ 28‬مرداد و در نتیجه شکست محمد مصدق ‪،‬‬
‫نخست وزیر ایران‪ 10 ،‬فروردین سال ‪1332‬ه‪1953/‬م از ایران خارج‬
‫شده و تا هنگام وقوع انقالب ‪ 57‬در برلین شرقی سکونت داشت‪ .‬او در‬
‫این زمان در دانشگاه هومبولت به عنوان استادیار اشتغال یافته و‬
‫ماموریت یافت در پایه گذاری رشته ایرانشناسی و زبان فارسی شرکت‬
‫نماید‪ .‬در سال ‪1337‬ه‪1958/‬م کرسی استادی دریافت کرد و تا سال‬
‫‪1347‬ه‪1968/‬م در این دانشگاه به تحقیق و تدریس پرداخت‪ .‬از جمله‬
‫ثمرات این دوران تدوین لغت نام ٔه فارسی – آلمانی با همکاری پروفسور‬
‫یونکر است‪.‬برخی از شاگردان مجرب او مانند پروفسور زوندومن و‬
‫پروفسور لورنس در دانشگاههای برلین و بعضی دیگر در کتابخانههای‬
‫آلمان مشغول فعالیت هستند ‪ .‬او سمت و سوی مطالعات ایرانشناسی در‬
‫برلین شرقی ( دانشگاه هومبولت ) را مطالعه در باب ادبیات فارسی‬
‫نوین قرار داد‪.‬آثار تالیفی علوی در زمینه ایرانشناسی ‪:‬‬
‫ تاریخ و تطور ادبیات نوین ایران ( ‪) 1964‬‬‫‪ -‬فرهنگ فارسی به آلمانی ( فرهنگ علوی و یونکر )‬
‫‪ -‬دستور زبان فارسی برای مدرسین آلمانی‬
‫بزرگ علوی‬
‫(‪1904-1997‬م )‬
‫آلمان غربی‬
‫دومین مرکز مطالعه در فقه اللغه ایرانی در ساحت سنتی « گروه فقه اللغه ایرانی » در آکادمی علوم جمهوری‬
‫دموکراتیک آلمان سابق ( آکادمی علوم براند نبورگ برلین ) بوده که زیر نظر ورنر زوندرمن فعالیت می‬
‫متمرکز کرده‬
‫کرده است ‪ .‬این گروه تحقیقات خود را روی مجموعه ای موسوم به « متون تورفان »‬
‫بود که حاوی اسناد و متون بازیافته دین مانی توسط گروههای کاوشگر آلمانی اعزامی به تورفان در‬
‫آسیای مرکزی در سالهای قبل از جنگ اول جهانی بوده است ‪ .‬بخش اعظم این متون و اسناد در برلین‬
‫شرقی نگاهداری می شده اند ‪ .‬آلمان غربی سابق دارای سه گروه دانشگاه بود که زبانشناسی و فقه اللغه‬
‫ایرانی همچنان در هامبورگ و گوتینگن و برلین غربی تدریس می شد ‪ ،‬در هامبورگ ‪ ،‬رونالد امریک‬
‫درس میداد که متخصص در زبانهای ایرانی میانه ‪ ،‬سکایی ‪ ،‬کردی و پشتو بود ‪ .‬در برلین نیز این رشته‬
‫را گونبر گوبرخت تدریس میکرد که تحقیقاتش را در زبانهای ایرانی کهن ‪ ،‬میانه و جدید بسط داده بود و‬
‫در زبان کردی نیز تحقیق میکرد ‪ ( .‬شکری ‪) 1389 ،‬‬
‫ورنر زوندرمن (‪1960 -.......‬م )‬
‫‪Werner Sunderman‬‬
‫ورنر زوندرمن از جمله ی بهترین شاگردان بزرگ‬
‫علوی است که جدای از استاد ‪ ،‬در برلین غربی‬
‫(دانشگاه آزاد ) کرسی ایران شناسی راه انداخت ‪،‬‬
‫منتها با گرایش به فارسی کهن و تاریخ ایران پیش از‬
‫اسالم ‪.‬‬
‫اولین مرکز مطالعه در فقه اللغه ایرانی در ساحت‬
‫سنتی « گروه فقه اللغه ایرانی » در آکادمی علوم‬
‫جمهوری دموکراتیک آلمان سابق بوده که زیر نظر‬
‫ورنر زوندرمن فعالیت میکرده ‪ .‬این گروه تحقیقات‬
‫خود را بر روی مجموعه ای موسوم به متون تورفان‬
‫( طرفان ) متمرکز کرده بود که حاوی اسناد و متون‬
‫بازیافته دین مانی توسط کاوشگران آلمانی اعزامی به‬
‫تورفان در آسیای مرکزی در سالهای قبل از جنگ‬
‫اول جهانی بوده است‪.‬‬
‫‪Werner Sunderman‬‬
‫)‪ 1960-…….‬م (‬
‫دانشگاهها‬
‫دانشگاه فیلیپ در ماربورگ‬
‫‪http://www.uni‬‬‫‪marburg.de/‬‬
‫با سابقه ی صد ساله ی مطالعات شرقی که دارای‬
‫بخش مطالعات ایرانی نیز می باشد ‪.‬‬
‫توجه به تاریخ و فرهنگ ایران پس از اسالم و‬
‫تاریخ و زبانهای ایرانی پیش از اسالم‬
‫‪Marburg University‬‬
‫دانشگاه هامبورگ‬
‫‪http://www.uni-hamburg.de/‬‬
‫توجه به تاریخ و فرهنگ ایران در دوران پیش از‬
‫اسالم ‪ ،‬پس از اسالم و معاصر و همچنین زبانهای‬
‫ایرانی باستان ‪ ،‬میانه و فارسی امروزی‬
‫‪Hamburg University‬‬
‫دانشگاه اتوفریدریش در بامبرگ‬
‫دانشگاه گئورگ اگوست در گوتینگن‬
‫‪www.uni‬‬‫‪bamberg.de/‬‬
‫‪http://www.uni‬‬‫‪goettingen.de/‬‬
‫دارای بخش مطالعات شرقی با تمرکز بر مطالعات‬
‫ایرانی ‪ ،‬ترکی و عربی‪ .‬بخش ایرانشناسی (‬
‫تاریخ ‪ ،‬زبان و فرهنگ ) تمرکز بر زبانهای‬
‫ایرانی ‪.‬‬
‫با اصالت ترین دانشگاه در سراسر آلمان‬
‫پرداختن به ایران پیش از اسالم و پس از اسالم‬
‫و زبانهای ایرانی از جمله ‪ :‬اوستایی ‪ ،‬فارسی‬
‫باستان ‪ ،‬فارسی میانه ‪ ،‬فارسی مدرن و‬
‫زبانهای شاخه شرقی ( پشتو و ‪)...‬‬
‫‪Barmberg University‬‬
‫‪Goettingen University‬‬
‫دانشگاه آزاد برلین‬
‫‪http://www.fu-berlin.de/en/‬‬
‫‪1949‬م – تاسیس دانشگاه ازاد برلین در بخش غربی و گنجانده شدن رشته مطالعات ایرانی از همان ابتدا‬
‫‪1949-1970‬م‪ -‬مطالعات ایرانی زیرمجموعه مطالعات هند و اروپایی‬
‫‪1963‬م‪ -‬افتتاح بخش فقه اللغه ایرانی و فقه اللغه هندی ( گرایش بیشتر به فقه اللغه ایرانی )‬
‫‪1964‬م‪ -‬تاسیس کرسی زبان فارسی‬
‫‪1978‬م‪ -‬افزوده شدن بخش مطالعات کردی‬
‫‪1980‬م‪ -‬مطالعات ایرانشناسی زیرمجموعه فلسفه و علوم اجتماعی دو‬
‫‪1985‬م‪ -‬ایجاد کرسی تاریخ و فرهنگ ایران‬
‫‪1989‬م‪ -‬فروریختن دیوار برلین و قرار گرفتن منابع تورفانی‬
‫در اختیار محققان بخش غربی آلمان‬
‫‪1992‬م‪ -‬همکاری با آکادمی علوم براندنبورگ‬
‫‪1995‬م‪ -‬تمرکز روی تدریس تاریخ ‪،‬‬
‫‪Free Berlin University‬‬
‫فرهنگ و زبانهای ایرانی پیش و پس از اسالم‬
‫دیدگاه مردم ایران و آلمان درباره ی یکدیگر‬
‫توجه مردم و دولت ایران در ابتدای امر به توازن قدرت در اروپا جلب شد ‪ .‬آلمان به عنوان کشوری قدرتمند‬
‫در پایان قرن ‪ 19‬و ابتدای قرن ‪ 20‬م ‪ .‬دشمن امپراطوری روسیه و امپراطوری بریتانیا به شمار می رفت‬
‫‪ ،‬پس می توانست دوست ایران باشد و این مسئله ‪ ،‬نور امید را برای رهایی از استثمار بریتانیا و روسیه‬
‫در دل ایرانیان روشن نگاه می داشت ‪،‬حتی پس از ان نیز ‪ ،‬بدون توجه به شرایط واقعی سیاسی میان دو‬
‫کشور ‪ ،‬ایرانیان همواره نگاهی مثبت به آلمان داشته ا ند ‪ .‬قطعا نمی توان این محبوبیت را نتیجه ی فعالیت‬
‫های فرهنگی موفق آلمان در چند وقت اخیر دانست ‪ .‬بلکه شاید بتوان این محبوبیت را مجموعه ای پیچیده‬
‫دانست که در آن همکاری های اقتصادی و کیفیت کاالهای المانی نیز بی تاثیر نیستند ‪ ( .‬یزدان پناه ‪،‬‬
‫‪. ) 1387‬‬
‫انچه در این میان برای خود آلمانی ها نیز بسیار جالب به نظر می رسد ‪ ،‬عالقه ای است که بسیاری از‬
‫ایرانیان ( بخصوص جوانان ) به شخصیت هیتلر و دوران ناسیونال سوسیالیستی آلمان دارند و این مسئله‬
‫که ایرانیان نیز بر این باورند که با آلمانی ها هم نژاد هستند و این البته بر میگردد به تالش های گسترده ی‬
‫ناسیونالیست های آلمانی در جهت یافتن مبنای ماقبل تاریخی برای ادعاهایشان ‪ .‬بر این اساس در آلمان‬
‫توجه عمومی به زبانشناسی و فقه اللغه ایرانی ناشی از انگیزه های اقتصادی و میل به سلطه ی مستقیم‬
‫نبود بلکه انگیزه ی سیاسی توجه به موضوعات ایرانی ‪ ،‬مبنایی ذهنی و مرامی داشت ‪.‬‬
‫و المانها که در پی یافتن نژاد مشترک با ایرانیان بودند برای پیشبرد اهدافشان در ایران ‪ ،‬در نهایت این تلقی‬
‫را چه در ایران و چه در آلمان بوجود آوردند که هر دو کشور از یک نژاد مشترک هستند و بهم نزدیک ‪.‬‬
‫و این شایعه هنوز هم در ذهنیت بسیاری از مردمان دو کشور زنده مانده است و برمثبت شدن روابط تاثیر‬
‫گذاشته ‪ .‬با همه ی اینها پس از انقالب اسالمی با توجه به کاهش روابط دیپلماتیک بین دانشگاههای ایران و‬
‫آلمان و همچنین عدم توجه مسئوالن ایرانی به گسترش روابط با آلمان به نظر می رسد مقامات المانی نیز‬
‫دیگر مثل گذشته انگیزه ای برای ارتباط با ایرانی ها بخصوص حمایت از مطالعات ایرانی در دانشگاههای‬
‫کشور خود نداشته باشند ‪ .‬با توجه به مطالعات انجام شده ‪ ،‬چنین به نظر می رسد که همپای بی اعتنایی‬
‫المانها به ایرانیان ‪ ،‬مطالعات ایرانشناسی هم در این کشور در سراشیبی سقوط افتاده باشد ‪ .‬چرا که از‬
‫طرف مسئوالن انقالب اسالمی چونان گذشته ‪ ،‬هیچ تالشی برای حمایت ازین مطالعات صورت نمی گیرد‬
‫که خیلی ها این امر را نتیجه ی عدم تفاهم های سیاسی دانسته اند ‪ .‬اطالعات علمی به ندرت بین‬
‫دانشگاههای دو کشور مبادله شده و امکان سفر استادان و بورس دانشجویان وجود ندارد ‪ .‬لذا در حال‬
‫حاضر در بعضی از دانشگاههای المانی ‪ ،‬وضع به گونه ای وخیم است که گویا مطالعات ایرانشناسی با‬
‫تالش چندین استاد و محقق عالقه مند به این رشته ‪ ،‬انهم در کنار مطالعات عربی ‪ ،‬ترکی و کردی به کار‬
‫خود ادامه می دهد ‪.‬‬
‫‪pdf‬مقاله‪.‬‬
‫‪docx‬مقاله‪.‬‬
‫منابع فارسی‬
‫ شفا ‪ ،‬شجاع الدین ‪ .‬جهان ایرانشناسی ‪ ،‬تهران ‪1324 ،‬‬‫ باست ‪ ،‬الیور (‪ . ) 1376‬آلمانی ها در ایران ‪ ،‬ترجمه حسین بنی احمد (‪ ، )1377‬تهران‪ :‬سپهر نقش‬‫ آسموسن ‪ ،‬یس پیتر ‪ .‬ایرانشناسی در دانمارک ‪ ،‬ترجمه منیژه احدزادگان ‪ ،‬تهران ‪ :‬طهوری ‪1389 ،‬‬‫ ح‪ .‬یزدان پناه ‪ ،‬ایرانشناسی و ایران شناسان آلمانی ‪ ( ،‬کارشناسی ارشد ‪ ،‬بنیاد ایرانشناسی ‪) 1387 ،‬‬‫‪ -‬م‪ .‬شکری فومشی ‪ ،‬مسائل ایرانشناسی ‪ ،‬بنیاد ایرانشناسی ‪1389 ،‬‬
‫‪ -‬راهنمای مدارس عالی آلمان‬
‫منابع غیر فارسی‬
- GERMANY:
IRANIAN STUDIES IN GERMAN , PRE-ISLAMIC AND ISLAMIC PERIOD ,
GERMAN – PERSIAN DIPLOMATIC RELATIONS
IN: IRANICA
-http://www.uni-marburg.de/
-http://www.uni-hamburg.de/
-www.uni-bamberg.de/
-http://www.uni-goettingen.de/
-http://www.fu-berlin.de/en/