Transcript WYWIADÓWKA PROFILAKTYCZNA WYCHOWYWAĆ RAZEM GDAŃSK 23-24.10.2008 Szkoła dla rodziców jako pomoc w podnoszeniu kompetencji wychowawczych nie tylko u rodziców. Małgorzata Sędziak WYCHOWANIE – to proces wspomagania wychowanka w rozwoju ukierunkowanym na osiągniecie pełnej dojrzałości w czterech podstawowych sferach: psychicznej, fizycznej, społecznej i duchowej. Tak rozumiany kontakt wychowawczy: •Angażuje.

WYWIADÓWKA
PROFILAKTYCZNA
WYCHOWYWAĆ RAZEM
GDAŃSK 23-24.10.2008
Szkoła dla rodziców
jako pomoc w podnoszeniu kompetencji
wychowawczych
nie tylko u rodziców.
Małgorzata Sędziak
WYCHOWANIE
–
to proces wspomagania
wychowanka
w
rozwoju
ukierunkowanym
na
osiągniecie
pełnej
dojrzałości
w
czterech
podstawowych
sferach:
psychicznej,
fizycznej,
społecznej i duchowej.
Tak rozumiany kontakt wychowawczy:
•Angażuje dwie osoby, wychowawcę
nauczyciela, lidera) oraz wychowanka
(rodzica,
•Pozostające w osobowej relacji
•Współdziałające
wychowawczych[1]
w
osiąganiu
[1] Gaś Z. B. Szkolny program profilaktyki, Warszawa 2004
celów
Nadrzędnym prawem dziecka jest
miłość
nie obwarowana żadnymi warunkami.
Dzieci potrzebują, by osoby angażujące się w
wychowanie (wychowawcy):
§
słuchali tego, co dzieci mają do powiedzenia
§
dostrzegali i uznawali ich osiągnięcia i mocne strony
§
szanowali ich odczucia i potrzeby
§
pomagali im przeżyć trudne sytuacje
§
mieli dla nich czas i skupiali na nich uwagę
§
mieli szacunek dla ich ograniczeń i trudności
§
nie mówili im stale, co robią źle
§
nie mówili im stale, co mają robić
§
jasno określali oczekiwania i egzekwowali wymagania
§
pozwalali na ponoszenie konsekwencji własnych działań
§
pokazywali prawa rządzące światem
Szkoła dla rodziców i wychowawców
•Uświadamia rodzicom i wychowawcom, że
skuteczność wychowania w znacznym stopniu
zależy od osoby wychowującej, co w praktyce
oznacza, że aby zmienić dziecko często należy
zacząć od zmiany siebie.
•Ukazuje prawdę, że skuteczne wychowanie nie
może mieć miejsca, jeśli wychowawca nie opiera
go na jasnym, czytelnym systemie wartości (który
sam posiada i realizuje).
•Pozwala na pogłębienie samoświadomości i
refleksji na temat skuteczności określonych metod
wychowawczych,
ułatwia
zakwestionowanie
niektórych funkcjonujących stereotypów i mitów.
Profilaktyka jest chronieniem człowieka przed
zagrożeniami i reagowaniem na nie.
Oddziaływania profilaktyczne mają szczególne
znaczenie w odniesieniu do dzieci w wieku 10-18
lat z uwagi na fakt istotnych rozwojowych
przemian. Jest to czas podatny na zakłócenia i
podejmowanie ryzykownych zachowań.
Zachowania ryzykowne to działania „zwiększające
prawdopodobieństwo
pojawienia
się
niekorzystnych psychologicznych, społecznych i
zdrowotnych konsekwencji”, a więc zaburzające
prawidłowy rozwój
Do najczęściej pojawiających się należą:
§
palenie tytoniu
§
picie alkoholu
§
używanie innych substancji psychoaktywnych
§
wczesna inicjacja seksualna i eksperymentowanie z
seksem
§
zachowania agresywne, autoagresywne
§
przestępcze. (A.K.Kazdin)[1]
[1] Simm.M,Węgrzyn-Jonek E : Budowanie szkolnego programu profilaktyki”
Młody człowiek, który:
§
czuje silną więź emocjonalną z rodzicami
§
ma poczucie własnej wartości i skuteczności
§
wie kim jest
§
posiada kompetencje społeczne
§ potrafi odmówić udziału w zachowaniach,
które mogą mu zagrażać
staje się mniej podatny na ryzykowne zachowania.
Konieczne aspekty pracy wychowawczej:
Wsparcie
I
Wymagania
To nie prawda, że są dzieci, których nie ma
za co chwalić.
W każdym można dostrzec coś dobrego –
trzeba tylko chcieć.
Każdy z nas może nauczyć się dostrzegać
dobro w drugim człowieku.
Skąd się bierze odwaga u dziecka:
• dziecko doświadcza szacunku i zaufania
od dorosłych,
• ma szansę dokonywania wyboru lub/i
samodzielnego rozwiązywania problemu,
• rodzi się w nim zaufanie i szacunek do
siebie, wiara we własne możliwości,
znajomość własnych ograniczeń
• dziecko ma odwagę podejmować coraz
trudniejsze zadania. W dorosłym wzmacnia
się zaufanie i szacunek do dziecka.
NAJISTOTNIEJSZE ZASADY DOBREGO
SPOTKANIA Z RODZICAMI
(J. Sakowska ”Szkoła dla rodziców i
wychowawców”)
ZACZNIJ OD TEGO, CO DOBRE
Zamiast wyliczać przewinienia dziecka/klasy
Zachowuje się arogancko; ma trzy jedynki,
powiedz coś dobrego.
Na ostatniej wycieczce odpowiedzialnie
zachował się w muzeum;
zrobił gazetkę klasową.
OPISZ, CO DZIECKO/klasa POWINNO ROBIĆ
Zamiast wyliczać przewinienia
Nie odrabia pracy domowej; nie przynosi butów
na zmianę,
powiedz:
Zależy mi na tym, aby Jaś pamiętał o
odrobieniu pracy domowej;
ważne jest, by zmieniać obuwie, bo niszczy
się podłoga.
PRZEKAZUJ INFORMACJE MAJĄCE ZWIĄZEK
ZE SPRAWĄ
Zamiast mówić:
Państwo musicie coś zrobić, jak tak dalej pójdzie,
koniec roku będzie żałosny.
Opisz, co dzieje się w szkole i przynosi efekty,
Są kłopoty z j. polskim, n-l martwi się o wyniki
egzaminu. Ważne, aby wszyscy, którzy tego nie
zrobili przeczytali zaległe lektury.
ZAMIAST SPISYWAĆ DZIECKO NA STRATY
No niestety, musi się Pani pożegnać z nadzieją,
że córka zda do VI klasy,
opracuj z rodzicami plan działania.
Największe kłopoty są z matematyką i
geografią. Myślę, że mogę prosić jedną z
uczennic, aby pomogła córce w geografii. A
czy ktoś z rodziny mógłby pomóc w
matematyce?
NIE NARUSZAJ PRYWATNOŚCI
RODZICÓW.
Zamiast mówić:
Wiem, że Pani awansuje i dużo czasu
spędza poza domem, ale córka na tym
cierpi.
Opisz potrzeby dziecka.
Dla Zosi ważna jest rozmowa z Panią.
ZAKOŃCZ SPOTKANIE POZYTYWNYM
STWIERDZENIEM,
które można powtórzyć dziecku,
To wrażliwy chłopiec; to koleżeński uczeń;
to inteligentna klasa.
Dziękuję za uwagę