Slide 1

JAKIE WYCHOWANIE
DZIŚ?

Mity współczesnego świata
Iluzja indywidualistycznego szczęścia.
2. Absolutyzacja tolerancji: ponad miłością i
prawdą.
3. Relatywizm moralny i nihilizm wartości:
pustka aksjologiczna.
4. Ucieczka od rzeczywistości, od logicznego
myślenia o człowieku.
5. Szukanie szczęścia bez wysiłku, bez
autorytetów, bez dyscypliny.
6. Ukazywanie demokracji jako wartości najważniejszej
1.

Pytania do programu
wychowawczego
1. Jakiego człowieka chcemy wychować?
2. Jak rozumiemy wychowanie?
3. Jakie jest nasz wychowanek, jaki jest jego
świat, jaką ma postawę wobec życia?
4. Z kim chcemy współpracować w wychowaniu?
5. Jakiej metody wychowawczej chcemy używać?
6. Jakie są podstawowe wartości, które
przyjmujemy?

Pytania do programu
wychowawczego
7. Jakie cele sobie stawiamy w wychowaniu?
8. Jakie są podstawowe problemy wychowawcze
uczniów?
9. Czego potrzebuje uczniowie w szkole?
10. Czego potrzebują rodzice oddający nam
swoje dzieci?
11. Czego potrzebujemy my jako wychowawcy?
12. Jak chcemy współpracować z rodzicami
uczniami w tworzeniu programu
wychowawczego?

Dojrzałość wychowanka
a)
b)
c)
d)

zdolność realistycznego myślenia,
dojrzałość woli,
dojrzałość emocjonalna,
zdolność budowania głębokich więzi
międzyosobowych,
e) zdolność odkrycia i respektowania
wartości norm moralnych.

Co wpływa na wychowanie
dojrzałej osoby
a) pozytywna więź z rodzicami,
b) pozytywna więź z Bogiem,
c) charyzmatyczne wzorce ze strony
wychowawców,
d) zdolność wychowanków do przyjęcia
wartości i norm moralnych,
e) trud samowychowania (znajomość
siebie),
f) krytyczna analiza otaczającej
rzeczywistości.

Zagrożenia młodego
człowieka
1. Naiwność ludzka – człowiek bez zasad,
bez używania rozumu, bez kwestionowania
mitów, staje się narzędziem w ręku manipulatorów!
2. Cynizm osób i środowisk – są ludzie, którym
nie zależy, by młodzież żyła w prawdzie i w dojrzałej
miłości. Chcą zarobić na ich niedojrzałości.
3. Oszukiwanie samych siebie - stało się plagą
naszych czasów! Młodzież chętnie usprawiedliwia
swe błędy, złe decyzje.

Podstawy odpowiedzialnego
wychowania
1. Wychowanie to pomaganie wychowankowi,
by coraz lepiej rozumiał siebie i innych ludzi
oraz by coraz dojrzalej kochał siebie i innych.
2. Zadanie wychowawcy:
a) ukazać istotę dojrzałej miłości (decyzja, by
troszczyć się o dobro drugiej osoby),
b) ukazać konieczność poznania drugiej osoby
(by wiedzieć, jak troszczyć się o jej dobro),
c) ukazać konieczność wymagań wobec siebie.

Wartości a wychowanie
1. Człowiek jest istotą, która może szkodzić samemu
sobie i innym ludziom.
2. Każdy potrzebuje żyć wg określonego
systemu norm i zasad moralnych.
3. Trzeba dziś demaskować błędne przekonania
odnośnie wartości, a promować te wartości, które
są potwierdzone przez wiedze empiryczną i
doświadczenie pedagogiczne.

Wartości a wychowanie
4. Tolerancja nie jest wartością nadrzędną: tylko
dobro i miłość. Tolerancja nie może oznaczać zakaz
odróżniania dobra od zła.
5. Dysonans kognitywny: człowiek nie chce
uznać wartości, albo są dla niego zbyt trudne
dlatego wybiera myślenie według swego
postępowania, by uniknąć konfliktu wewnętrznego.
Czyni zło nazywając je dobrym.

Zasady w aksjologii
1. Wychowanek przeżywa nie tylko zewnętrzne
ale i wewnętrzne konflikty dotyczące jego potrzeb
i pragnień.
2. Wychowankowi łatwiej jest czynić zło, którego
nie chce, niż dobro, którego pragnie.
3. Ludzka wolność nie jest zdolnością spontaniczną,
lecz wymaga dojrzałego uformowania i dyscypliny.

Zasady w aksjologii
4. Ludzka wolność nie jest czynieniem czegokolwiek,
ale opowiadaniem się po stronie dobra i prawdy.
5. Nie ma wolności bez duchowości.
6. Wychowanek powinien kierować swoim ciałem a
nie ciało wychowankiem.
7. Ludzka seksualność wymaga procesu
wychowania.

Metody wychowania
1. Ukazać że cały trud wychowania i samowychowania
wynika z miłości.
2. Posługiwać się językiem zrozumiałym dla
wychowanków, jednoznacznym, konkretnym,
egzystencjalnym. Używać języka aspiracji
odwołując się do ideałów, pragnień
młodzieży.
3. Stawiać wymagania: asceza,
samodyscyplina.

Metody wychowania
4. Demaskować zagrożenia: własna naiwność
i słabość ludzkiej natury, negatywne
oddziaływanie dorosłych, negatywna
mentalność kultury bez wartości.
5. Egzekwować konsekwencje
popełnionych błędów. Ważne jest uczenie
się na swoich błędach i wyciąganie
wniosków o zmianie swojego zachowania.
6. Nie chronić przed bólem porażki.

Podstawowe sfery
wychowania
1. Sfera moralna:
a) formowanie wrażliwego sumienia: uznać przed
sobą i Bogiem swój błąd,
b) ukazywać konieczność pracy nad sumieniem.
2. Sfera religijna:
a) oparcie więzi z Bogiem na wierze i zaufaniu,
b) usuwanie fałszywych obrazów Boga,
c) dojrzała religijność: świadomość Bożej miłości,
życie sakramentalne i modlitwa, dojrzała miłość
Boga i ludzi, stale nawracanie się, troska o
pojednanie się z ludźmi.

Podstawowe sfery
wychowania
3. Sfera duchowa:
a) dążenie do zrozumienia siebie, do odkrycia
sensu życia,
b) wolność od dyktatury emocji, pożądań,
od nacisków otoczenia, od przywiązania
do rzeczy,
c) kształtowanie prawdziwej hierarchii
wartości,
d) uczenie odróżniania dobra od zła,
e) demaskowanie wypaczonych wizji
człowieka.

Wzór wychowawcy
1. Mądry wychowawca ma prawdziwe
spojrzenie na człowieka!
2. Mądry wychowawca zna cel
wychowania.
3. Mądry wychowawca stosuje
właściwe metody wychowania
uwzględniające prawdę
o człowieku, całościową prawdę!

Wzór wychowawcy
4. Mądry wychowawca ma mentalność
zwycięzcy. Potrafi zafascynować celem
wychowania, czyni to z radością i nigdy się nie
zniechęca! Wierzy, w siły natury i działanie łaski!
5. Mądry wychowawca broni wychowanka przed
jego własną słabością niedojrzałością.
6. Mądry wychowawca ma zdolność empatii.

Podstawy wychowania
w rodzinie
1. Wzajemna, dojrzała, widoczna miłość rodziców.
2. Przyjęcie właściwych celów wychowania; uczenie
dojrzałego myślenia i odpowiedzialnej miłości.
3. Dobór odpowiednich metod wychowania.

4. Stwarzanie klimatu bezpieczeństwa,
zaufania, radości.

Podstawy wychowania
w rodzinie
5. Demaskowanie zagrożeń dojrzałości i szczęścia
dzieci.
6. Stawianie mądrych wymagań odpowiednich
do wieku.
7. Zachęcanie do wysiłku, pracy,
cierpliwości w osiąganiu celów.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
1. Traktowanie dzieci jako dojrzałych osób –
partnerstwo zamiast rodzicielstwo.
2. Propagowanie mentalności:
„róbta, co chceta”.
3. Przeakcentowanie dóbr
materialnych w domu.

4. Mit wychowania bezstresowego.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
5. Lekceważenie negatywnego wpływu: otoczenia,
mediów, internetu, czasopism.
6. Tolerowanie lenistwa, wygodnictwa, egoizmu,
kłamstwa.

7. Błędna hierarchia wartości w domu.
8. Pozwalanie dziczom na natychmiastowe
zaspokajanie doraźnych przyjemności.

Zadania szkoły
a) ukazywać naturę człowieka,
b) wskazywać optymalną drogę życia i rozwoju
samego siebie,
c) ukazywać wartości i normy moralne,
d) uczyć budowania głębokich więzi z sobą,
ludźmi i Bogiem,
e) promować krytyczne myślenie o otaczającej
rzeczywistości,
f) chronić przed szkodliwymi presjami, mitami,
ideologiami.

Wychowanie w szkole
1. Zadanie szkoły to uczenie uczniów mądrości
i dyscypliny, sprzyjanie procesom dydaktycznym
i promowanie dojrzałości.
2. Potrzebny jest spójny kontekst wychowaniu
ku wartościom.
3. Potrzebne są działania profilaktyczne,
by zapobiegać trudnościom wychowawczym
i zachowaniom nagannym.

Wychowanie w szkole
4. Potrzebne jest opracowanie czytelnego regulaminu
szkoły i programu wychowawczego.
5. Potrzebne jest dbanie o porządek oraz
egzekwowanie konsekwencji naruszania
regulaminu.
6. Przestrzeganie zasady „zero tolerancji” dla
wszelkich zachowań, które są naruszeniem
regulaminu szkoły.
7. Udzielanie pomocy uczniom, którzy sprawiają
trudności wychowawcze.

DZIĘKUJĘ
ZA
UWAGĘ
Opracował: ks. Marcin Kozyra SDB
Grafika: Agnieszka Jaz


Slide 2

JAKIE WYCHOWANIE
DZIŚ?

Mity współczesnego świata
Iluzja indywidualistycznego szczęścia.
2. Absolutyzacja tolerancji: ponad miłością i
prawdą.
3. Relatywizm moralny i nihilizm wartości:
pustka aksjologiczna.
4. Ucieczka od rzeczywistości, od logicznego
myślenia o człowieku.
5. Szukanie szczęścia bez wysiłku, bez
autorytetów, bez dyscypliny.
6. Ukazywanie demokracji jako wartości najważniejszej
1.

Pytania do programu
wychowawczego
1. Jakiego człowieka chcemy wychować?
2. Jak rozumiemy wychowanie?
3. Jakie jest nasz wychowanek, jaki jest jego
świat, jaką ma postawę wobec życia?
4. Z kim chcemy współpracować w wychowaniu?
5. Jakiej metody wychowawczej chcemy używać?
6. Jakie są podstawowe wartości, które
przyjmujemy?

Pytania do programu
wychowawczego
7. Jakie cele sobie stawiamy w wychowaniu?
8. Jakie są podstawowe problemy wychowawcze
uczniów?
9. Czego potrzebuje uczniowie w szkole?
10. Czego potrzebują rodzice oddający nam
swoje dzieci?
11. Czego potrzebujemy my jako wychowawcy?
12. Jak chcemy współpracować z rodzicami
uczniami w tworzeniu programu
wychowawczego?

Dojrzałość wychowanka
a)
b)
c)
d)

zdolność realistycznego myślenia,
dojrzałość woli,
dojrzałość emocjonalna,
zdolność budowania głębokich więzi
międzyosobowych,
e) zdolność odkrycia i respektowania
wartości norm moralnych.

Co wpływa na wychowanie
dojrzałej osoby
a) pozytywna więź z rodzicami,
b) pozytywna więź z Bogiem,
c) charyzmatyczne wzorce ze strony
wychowawców,
d) zdolność wychowanków do przyjęcia
wartości i norm moralnych,
e) trud samowychowania (znajomość
siebie),
f) krytyczna analiza otaczającej
rzeczywistości.

Zagrożenia młodego
człowieka
1. Naiwność ludzka – człowiek bez zasad,
bez używania rozumu, bez kwestionowania
mitów, staje się narzędziem w ręku manipulatorów!
2. Cynizm osób i środowisk – są ludzie, którym
nie zależy, by młodzież żyła w prawdzie i w dojrzałej
miłości. Chcą zarobić na ich niedojrzałości.
3. Oszukiwanie samych siebie - stało się plagą
naszych czasów! Młodzież chętnie usprawiedliwia
swe błędy, złe decyzje.

Podstawy odpowiedzialnego
wychowania
1. Wychowanie to pomaganie wychowankowi,
by coraz lepiej rozumiał siebie i innych ludzi
oraz by coraz dojrzalej kochał siebie i innych.
2. Zadanie wychowawcy:
a) ukazać istotę dojrzałej miłości (decyzja, by
troszczyć się o dobro drugiej osoby),
b) ukazać konieczność poznania drugiej osoby
(by wiedzieć, jak troszczyć się o jej dobro),
c) ukazać konieczność wymagań wobec siebie.

Wartości a wychowanie
1. Człowiek jest istotą, która może szkodzić samemu
sobie i innym ludziom.
2. Każdy potrzebuje żyć wg określonego
systemu norm i zasad moralnych.
3. Trzeba dziś demaskować błędne przekonania
odnośnie wartości, a promować te wartości, które
są potwierdzone przez wiedze empiryczną i
doświadczenie pedagogiczne.

Wartości a wychowanie
4. Tolerancja nie jest wartością nadrzędną: tylko
dobro i miłość. Tolerancja nie może oznaczać zakaz
odróżniania dobra od zła.
5. Dysonans kognitywny: człowiek nie chce
uznać wartości, albo są dla niego zbyt trudne
dlatego wybiera myślenie według swego
postępowania, by uniknąć konfliktu wewnętrznego.
Czyni zło nazywając je dobrym.

Zasady w aksjologii
1. Wychowanek przeżywa nie tylko zewnętrzne
ale i wewnętrzne konflikty dotyczące jego potrzeb
i pragnień.
2. Wychowankowi łatwiej jest czynić zło, którego
nie chce, niż dobro, którego pragnie.
3. Ludzka wolność nie jest zdolnością spontaniczną,
lecz wymaga dojrzałego uformowania i dyscypliny.

Zasady w aksjologii
4. Ludzka wolność nie jest czynieniem czegokolwiek,
ale opowiadaniem się po stronie dobra i prawdy.
5. Nie ma wolności bez duchowości.
6. Wychowanek powinien kierować swoim ciałem a
nie ciało wychowankiem.
7. Ludzka seksualność wymaga procesu
wychowania.

Metody wychowania
1. Ukazać że cały trud wychowania i samowychowania
wynika z miłości.
2. Posługiwać się językiem zrozumiałym dla
wychowanków, jednoznacznym, konkretnym,
egzystencjalnym. Używać języka aspiracji
odwołując się do ideałów, pragnień
młodzieży.
3. Stawiać wymagania: asceza,
samodyscyplina.

Metody wychowania
4. Demaskować zagrożenia: własna naiwność
i słabość ludzkiej natury, negatywne
oddziaływanie dorosłych, negatywna
mentalność kultury bez wartości.
5. Egzekwować konsekwencje
popełnionych błędów. Ważne jest uczenie
się na swoich błędach i wyciąganie
wniosków o zmianie swojego zachowania.
6. Nie chronić przed bólem porażki.

Podstawowe sfery
wychowania
1. Sfera moralna:
a) formowanie wrażliwego sumienia: uznać przed
sobą i Bogiem swój błąd,
b) ukazywać konieczność pracy nad sumieniem.
2. Sfera religijna:
a) oparcie więzi z Bogiem na wierze i zaufaniu,
b) usuwanie fałszywych obrazów Boga,
c) dojrzała religijność: świadomość Bożej miłości,
życie sakramentalne i modlitwa, dojrzała miłość
Boga i ludzi, stale nawracanie się, troska o
pojednanie się z ludźmi.

Podstawowe sfery
wychowania
3. Sfera duchowa:
a) dążenie do zrozumienia siebie, do odkrycia
sensu życia,
b) wolność od dyktatury emocji, pożądań,
od nacisków otoczenia, od przywiązania
do rzeczy,
c) kształtowanie prawdziwej hierarchii
wartości,
d) uczenie odróżniania dobra od zła,
e) demaskowanie wypaczonych wizji
człowieka.

Wzór wychowawcy
1. Mądry wychowawca ma prawdziwe
spojrzenie na człowieka!
2. Mądry wychowawca zna cel
wychowania.
3. Mądry wychowawca stosuje
właściwe metody wychowania
uwzględniające prawdę
o człowieku, całościową prawdę!

Wzór wychowawcy
4. Mądry wychowawca ma mentalność
zwycięzcy. Potrafi zafascynować celem
wychowania, czyni to z radością i nigdy się nie
zniechęca! Wierzy, w siły natury i działanie łaski!
5. Mądry wychowawca broni wychowanka przed
jego własną słabością niedojrzałością.
6. Mądry wychowawca ma zdolność empatii.

Podstawy wychowania
w rodzinie
1. Wzajemna, dojrzała, widoczna miłość rodziców.
2. Przyjęcie właściwych celów wychowania; uczenie
dojrzałego myślenia i odpowiedzialnej miłości.
3. Dobór odpowiednich metod wychowania.

4. Stwarzanie klimatu bezpieczeństwa,
zaufania, radości.

Podstawy wychowania
w rodzinie
5. Demaskowanie zagrożeń dojrzałości i szczęścia
dzieci.
6. Stawianie mądrych wymagań odpowiednich
do wieku.
7. Zachęcanie do wysiłku, pracy,
cierpliwości w osiąganiu celów.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
1. Traktowanie dzieci jako dojrzałych osób –
partnerstwo zamiast rodzicielstwo.
2. Propagowanie mentalności:
„róbta, co chceta”.
3. Przeakcentowanie dóbr
materialnych w domu.

4. Mit wychowania bezstresowego.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
5. Lekceważenie negatywnego wpływu: otoczenia,
mediów, internetu, czasopism.
6. Tolerowanie lenistwa, wygodnictwa, egoizmu,
kłamstwa.

7. Błędna hierarchia wartości w domu.
8. Pozwalanie dziczom na natychmiastowe
zaspokajanie doraźnych przyjemności.

Zadania szkoły
a) ukazywać naturę człowieka,
b) wskazywać optymalną drogę życia i rozwoju
samego siebie,
c) ukazywać wartości i normy moralne,
d) uczyć budowania głębokich więzi z sobą,
ludźmi i Bogiem,
e) promować krytyczne myślenie o otaczającej
rzeczywistości,
f) chronić przed szkodliwymi presjami, mitami,
ideologiami.

Wychowanie w szkole
1. Zadanie szkoły to uczenie uczniów mądrości
i dyscypliny, sprzyjanie procesom dydaktycznym
i promowanie dojrzałości.
2. Potrzebny jest spójny kontekst wychowaniu
ku wartościom.
3. Potrzebne są działania profilaktyczne,
by zapobiegać trudnościom wychowawczym
i zachowaniom nagannym.

Wychowanie w szkole
4. Potrzebne jest opracowanie czytelnego regulaminu
szkoły i programu wychowawczego.
5. Potrzebne jest dbanie o porządek oraz
egzekwowanie konsekwencji naruszania
regulaminu.
6. Przestrzeganie zasady „zero tolerancji” dla
wszelkich zachowań, które są naruszeniem
regulaminu szkoły.
7. Udzielanie pomocy uczniom, którzy sprawiają
trudności wychowawcze.

DZIĘKUJĘ
ZA
UWAGĘ
Opracował: ks. Marcin Kozyra SDB
Grafika: Agnieszka Jaz


Slide 3

JAKIE WYCHOWANIE
DZIŚ?

Mity współczesnego świata
Iluzja indywidualistycznego szczęścia.
2. Absolutyzacja tolerancji: ponad miłością i
prawdą.
3. Relatywizm moralny i nihilizm wartości:
pustka aksjologiczna.
4. Ucieczka od rzeczywistości, od logicznego
myślenia o człowieku.
5. Szukanie szczęścia bez wysiłku, bez
autorytetów, bez dyscypliny.
6. Ukazywanie demokracji jako wartości najważniejszej
1.

Pytania do programu
wychowawczego
1. Jakiego człowieka chcemy wychować?
2. Jak rozumiemy wychowanie?
3. Jakie jest nasz wychowanek, jaki jest jego
świat, jaką ma postawę wobec życia?
4. Z kim chcemy współpracować w wychowaniu?
5. Jakiej metody wychowawczej chcemy używać?
6. Jakie są podstawowe wartości, które
przyjmujemy?

Pytania do programu
wychowawczego
7. Jakie cele sobie stawiamy w wychowaniu?
8. Jakie są podstawowe problemy wychowawcze
uczniów?
9. Czego potrzebuje uczniowie w szkole?
10. Czego potrzebują rodzice oddający nam
swoje dzieci?
11. Czego potrzebujemy my jako wychowawcy?
12. Jak chcemy współpracować z rodzicami
uczniami w tworzeniu programu
wychowawczego?

Dojrzałość wychowanka
a)
b)
c)
d)

zdolność realistycznego myślenia,
dojrzałość woli,
dojrzałość emocjonalna,
zdolność budowania głębokich więzi
międzyosobowych,
e) zdolność odkrycia i respektowania
wartości norm moralnych.

Co wpływa na wychowanie
dojrzałej osoby
a) pozytywna więź z rodzicami,
b) pozytywna więź z Bogiem,
c) charyzmatyczne wzorce ze strony
wychowawców,
d) zdolność wychowanków do przyjęcia
wartości i norm moralnych,
e) trud samowychowania (znajomość
siebie),
f) krytyczna analiza otaczającej
rzeczywistości.

Zagrożenia młodego
człowieka
1. Naiwność ludzka – człowiek bez zasad,
bez używania rozumu, bez kwestionowania
mitów, staje się narzędziem w ręku manipulatorów!
2. Cynizm osób i środowisk – są ludzie, którym
nie zależy, by młodzież żyła w prawdzie i w dojrzałej
miłości. Chcą zarobić na ich niedojrzałości.
3. Oszukiwanie samych siebie - stało się plagą
naszych czasów! Młodzież chętnie usprawiedliwia
swe błędy, złe decyzje.

Podstawy odpowiedzialnego
wychowania
1. Wychowanie to pomaganie wychowankowi,
by coraz lepiej rozumiał siebie i innych ludzi
oraz by coraz dojrzalej kochał siebie i innych.
2. Zadanie wychowawcy:
a) ukazać istotę dojrzałej miłości (decyzja, by
troszczyć się o dobro drugiej osoby),
b) ukazać konieczność poznania drugiej osoby
(by wiedzieć, jak troszczyć się o jej dobro),
c) ukazać konieczność wymagań wobec siebie.

Wartości a wychowanie
1. Człowiek jest istotą, która może szkodzić samemu
sobie i innym ludziom.
2. Każdy potrzebuje żyć wg określonego
systemu norm i zasad moralnych.
3. Trzeba dziś demaskować błędne przekonania
odnośnie wartości, a promować te wartości, które
są potwierdzone przez wiedze empiryczną i
doświadczenie pedagogiczne.

Wartości a wychowanie
4. Tolerancja nie jest wartością nadrzędną: tylko
dobro i miłość. Tolerancja nie może oznaczać zakaz
odróżniania dobra od zła.
5. Dysonans kognitywny: człowiek nie chce
uznać wartości, albo są dla niego zbyt trudne
dlatego wybiera myślenie według swego
postępowania, by uniknąć konfliktu wewnętrznego.
Czyni zło nazywając je dobrym.

Zasady w aksjologii
1. Wychowanek przeżywa nie tylko zewnętrzne
ale i wewnętrzne konflikty dotyczące jego potrzeb
i pragnień.
2. Wychowankowi łatwiej jest czynić zło, którego
nie chce, niż dobro, którego pragnie.
3. Ludzka wolność nie jest zdolnością spontaniczną,
lecz wymaga dojrzałego uformowania i dyscypliny.

Zasady w aksjologii
4. Ludzka wolność nie jest czynieniem czegokolwiek,
ale opowiadaniem się po stronie dobra i prawdy.
5. Nie ma wolności bez duchowości.
6. Wychowanek powinien kierować swoim ciałem a
nie ciało wychowankiem.
7. Ludzka seksualność wymaga procesu
wychowania.

Metody wychowania
1. Ukazać że cały trud wychowania i samowychowania
wynika z miłości.
2. Posługiwać się językiem zrozumiałym dla
wychowanków, jednoznacznym, konkretnym,
egzystencjalnym. Używać języka aspiracji
odwołując się do ideałów, pragnień
młodzieży.
3. Stawiać wymagania: asceza,
samodyscyplina.

Metody wychowania
4. Demaskować zagrożenia: własna naiwność
i słabość ludzkiej natury, negatywne
oddziaływanie dorosłych, negatywna
mentalność kultury bez wartości.
5. Egzekwować konsekwencje
popełnionych błędów. Ważne jest uczenie
się na swoich błędach i wyciąganie
wniosków o zmianie swojego zachowania.
6. Nie chronić przed bólem porażki.

Podstawowe sfery
wychowania
1. Sfera moralna:
a) formowanie wrażliwego sumienia: uznać przed
sobą i Bogiem swój błąd,
b) ukazywać konieczność pracy nad sumieniem.
2. Sfera religijna:
a) oparcie więzi z Bogiem na wierze i zaufaniu,
b) usuwanie fałszywych obrazów Boga,
c) dojrzała religijność: świadomość Bożej miłości,
życie sakramentalne i modlitwa, dojrzała miłość
Boga i ludzi, stale nawracanie się, troska o
pojednanie się z ludźmi.

Podstawowe sfery
wychowania
3. Sfera duchowa:
a) dążenie do zrozumienia siebie, do odkrycia
sensu życia,
b) wolność od dyktatury emocji, pożądań,
od nacisków otoczenia, od przywiązania
do rzeczy,
c) kształtowanie prawdziwej hierarchii
wartości,
d) uczenie odróżniania dobra od zła,
e) demaskowanie wypaczonych wizji
człowieka.

Wzór wychowawcy
1. Mądry wychowawca ma prawdziwe
spojrzenie na człowieka!
2. Mądry wychowawca zna cel
wychowania.
3. Mądry wychowawca stosuje
właściwe metody wychowania
uwzględniające prawdę
o człowieku, całościową prawdę!

Wzór wychowawcy
4. Mądry wychowawca ma mentalność
zwycięzcy. Potrafi zafascynować celem
wychowania, czyni to z radością i nigdy się nie
zniechęca! Wierzy, w siły natury i działanie łaski!
5. Mądry wychowawca broni wychowanka przed
jego własną słabością niedojrzałością.
6. Mądry wychowawca ma zdolność empatii.

Podstawy wychowania
w rodzinie
1. Wzajemna, dojrzała, widoczna miłość rodziców.
2. Przyjęcie właściwych celów wychowania; uczenie
dojrzałego myślenia i odpowiedzialnej miłości.
3. Dobór odpowiednich metod wychowania.

4. Stwarzanie klimatu bezpieczeństwa,
zaufania, radości.

Podstawy wychowania
w rodzinie
5. Demaskowanie zagrożeń dojrzałości i szczęścia
dzieci.
6. Stawianie mądrych wymagań odpowiednich
do wieku.
7. Zachęcanie do wysiłku, pracy,
cierpliwości w osiąganiu celów.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
1. Traktowanie dzieci jako dojrzałych osób –
partnerstwo zamiast rodzicielstwo.
2. Propagowanie mentalności:
„róbta, co chceta”.
3. Przeakcentowanie dóbr
materialnych w domu.

4. Mit wychowania bezstresowego.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
5. Lekceważenie negatywnego wpływu: otoczenia,
mediów, internetu, czasopism.
6. Tolerowanie lenistwa, wygodnictwa, egoizmu,
kłamstwa.

7. Błędna hierarchia wartości w domu.
8. Pozwalanie dziczom na natychmiastowe
zaspokajanie doraźnych przyjemności.

Zadania szkoły
a) ukazywać naturę człowieka,
b) wskazywać optymalną drogę życia i rozwoju
samego siebie,
c) ukazywać wartości i normy moralne,
d) uczyć budowania głębokich więzi z sobą,
ludźmi i Bogiem,
e) promować krytyczne myślenie o otaczającej
rzeczywistości,
f) chronić przed szkodliwymi presjami, mitami,
ideologiami.

Wychowanie w szkole
1. Zadanie szkoły to uczenie uczniów mądrości
i dyscypliny, sprzyjanie procesom dydaktycznym
i promowanie dojrzałości.
2. Potrzebny jest spójny kontekst wychowaniu
ku wartościom.
3. Potrzebne są działania profilaktyczne,
by zapobiegać trudnościom wychowawczym
i zachowaniom nagannym.

Wychowanie w szkole
4. Potrzebne jest opracowanie czytelnego regulaminu
szkoły i programu wychowawczego.
5. Potrzebne jest dbanie o porządek oraz
egzekwowanie konsekwencji naruszania
regulaminu.
6. Przestrzeganie zasady „zero tolerancji” dla
wszelkich zachowań, które są naruszeniem
regulaminu szkoły.
7. Udzielanie pomocy uczniom, którzy sprawiają
trudności wychowawcze.

DZIĘKUJĘ
ZA
UWAGĘ
Opracował: ks. Marcin Kozyra SDB
Grafika: Agnieszka Jaz


Slide 4

JAKIE WYCHOWANIE
DZIŚ?

Mity współczesnego świata
Iluzja indywidualistycznego szczęścia.
2. Absolutyzacja tolerancji: ponad miłością i
prawdą.
3. Relatywizm moralny i nihilizm wartości:
pustka aksjologiczna.
4. Ucieczka od rzeczywistości, od logicznego
myślenia o człowieku.
5. Szukanie szczęścia bez wysiłku, bez
autorytetów, bez dyscypliny.
6. Ukazywanie demokracji jako wartości najważniejszej
1.

Pytania do programu
wychowawczego
1. Jakiego człowieka chcemy wychować?
2. Jak rozumiemy wychowanie?
3. Jakie jest nasz wychowanek, jaki jest jego
świat, jaką ma postawę wobec życia?
4. Z kim chcemy współpracować w wychowaniu?
5. Jakiej metody wychowawczej chcemy używać?
6. Jakie są podstawowe wartości, które
przyjmujemy?

Pytania do programu
wychowawczego
7. Jakie cele sobie stawiamy w wychowaniu?
8. Jakie są podstawowe problemy wychowawcze
uczniów?
9. Czego potrzebuje uczniowie w szkole?
10. Czego potrzebują rodzice oddający nam
swoje dzieci?
11. Czego potrzebujemy my jako wychowawcy?
12. Jak chcemy współpracować z rodzicami
uczniami w tworzeniu programu
wychowawczego?

Dojrzałość wychowanka
a)
b)
c)
d)

zdolność realistycznego myślenia,
dojrzałość woli,
dojrzałość emocjonalna,
zdolność budowania głębokich więzi
międzyosobowych,
e) zdolność odkrycia i respektowania
wartości norm moralnych.

Co wpływa na wychowanie
dojrzałej osoby
a) pozytywna więź z rodzicami,
b) pozytywna więź z Bogiem,
c) charyzmatyczne wzorce ze strony
wychowawców,
d) zdolność wychowanków do przyjęcia
wartości i norm moralnych,
e) trud samowychowania (znajomość
siebie),
f) krytyczna analiza otaczającej
rzeczywistości.

Zagrożenia młodego
człowieka
1. Naiwność ludzka – człowiek bez zasad,
bez używania rozumu, bez kwestionowania
mitów, staje się narzędziem w ręku manipulatorów!
2. Cynizm osób i środowisk – są ludzie, którym
nie zależy, by młodzież żyła w prawdzie i w dojrzałej
miłości. Chcą zarobić na ich niedojrzałości.
3. Oszukiwanie samych siebie - stało się plagą
naszych czasów! Młodzież chętnie usprawiedliwia
swe błędy, złe decyzje.

Podstawy odpowiedzialnego
wychowania
1. Wychowanie to pomaganie wychowankowi,
by coraz lepiej rozumiał siebie i innych ludzi
oraz by coraz dojrzalej kochał siebie i innych.
2. Zadanie wychowawcy:
a) ukazać istotę dojrzałej miłości (decyzja, by
troszczyć się o dobro drugiej osoby),
b) ukazać konieczność poznania drugiej osoby
(by wiedzieć, jak troszczyć się o jej dobro),
c) ukazać konieczność wymagań wobec siebie.

Wartości a wychowanie
1. Człowiek jest istotą, która może szkodzić samemu
sobie i innym ludziom.
2. Każdy potrzebuje żyć wg określonego
systemu norm i zasad moralnych.
3. Trzeba dziś demaskować błędne przekonania
odnośnie wartości, a promować te wartości, które
są potwierdzone przez wiedze empiryczną i
doświadczenie pedagogiczne.

Wartości a wychowanie
4. Tolerancja nie jest wartością nadrzędną: tylko
dobro i miłość. Tolerancja nie może oznaczać zakaz
odróżniania dobra od zła.
5. Dysonans kognitywny: człowiek nie chce
uznać wartości, albo są dla niego zbyt trudne
dlatego wybiera myślenie według swego
postępowania, by uniknąć konfliktu wewnętrznego.
Czyni zło nazywając je dobrym.

Zasady w aksjologii
1. Wychowanek przeżywa nie tylko zewnętrzne
ale i wewnętrzne konflikty dotyczące jego potrzeb
i pragnień.
2. Wychowankowi łatwiej jest czynić zło, którego
nie chce, niż dobro, którego pragnie.
3. Ludzka wolność nie jest zdolnością spontaniczną,
lecz wymaga dojrzałego uformowania i dyscypliny.

Zasady w aksjologii
4. Ludzka wolność nie jest czynieniem czegokolwiek,
ale opowiadaniem się po stronie dobra i prawdy.
5. Nie ma wolności bez duchowości.
6. Wychowanek powinien kierować swoim ciałem a
nie ciało wychowankiem.
7. Ludzka seksualność wymaga procesu
wychowania.

Metody wychowania
1. Ukazać że cały trud wychowania i samowychowania
wynika z miłości.
2. Posługiwać się językiem zrozumiałym dla
wychowanków, jednoznacznym, konkretnym,
egzystencjalnym. Używać języka aspiracji
odwołując się do ideałów, pragnień
młodzieży.
3. Stawiać wymagania: asceza,
samodyscyplina.

Metody wychowania
4. Demaskować zagrożenia: własna naiwność
i słabość ludzkiej natury, negatywne
oddziaływanie dorosłych, negatywna
mentalność kultury bez wartości.
5. Egzekwować konsekwencje
popełnionych błędów. Ważne jest uczenie
się na swoich błędach i wyciąganie
wniosków o zmianie swojego zachowania.
6. Nie chronić przed bólem porażki.

Podstawowe sfery
wychowania
1. Sfera moralna:
a) formowanie wrażliwego sumienia: uznać przed
sobą i Bogiem swój błąd,
b) ukazywać konieczność pracy nad sumieniem.
2. Sfera religijna:
a) oparcie więzi z Bogiem na wierze i zaufaniu,
b) usuwanie fałszywych obrazów Boga,
c) dojrzała religijność: świadomość Bożej miłości,
życie sakramentalne i modlitwa, dojrzała miłość
Boga i ludzi, stale nawracanie się, troska o
pojednanie się z ludźmi.

Podstawowe sfery
wychowania
3. Sfera duchowa:
a) dążenie do zrozumienia siebie, do odkrycia
sensu życia,
b) wolność od dyktatury emocji, pożądań,
od nacisków otoczenia, od przywiązania
do rzeczy,
c) kształtowanie prawdziwej hierarchii
wartości,
d) uczenie odróżniania dobra od zła,
e) demaskowanie wypaczonych wizji
człowieka.

Wzór wychowawcy
1. Mądry wychowawca ma prawdziwe
spojrzenie na człowieka!
2. Mądry wychowawca zna cel
wychowania.
3. Mądry wychowawca stosuje
właściwe metody wychowania
uwzględniające prawdę
o człowieku, całościową prawdę!

Wzór wychowawcy
4. Mądry wychowawca ma mentalność
zwycięzcy. Potrafi zafascynować celem
wychowania, czyni to z radością i nigdy się nie
zniechęca! Wierzy, w siły natury i działanie łaski!
5. Mądry wychowawca broni wychowanka przed
jego własną słabością niedojrzałością.
6. Mądry wychowawca ma zdolność empatii.

Podstawy wychowania
w rodzinie
1. Wzajemna, dojrzała, widoczna miłość rodziców.
2. Przyjęcie właściwych celów wychowania; uczenie
dojrzałego myślenia i odpowiedzialnej miłości.
3. Dobór odpowiednich metod wychowania.

4. Stwarzanie klimatu bezpieczeństwa,
zaufania, radości.

Podstawy wychowania
w rodzinie
5. Demaskowanie zagrożeń dojrzałości i szczęścia
dzieci.
6. Stawianie mądrych wymagań odpowiednich
do wieku.
7. Zachęcanie do wysiłku, pracy,
cierpliwości w osiąganiu celów.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
1. Traktowanie dzieci jako dojrzałych osób –
partnerstwo zamiast rodzicielstwo.
2. Propagowanie mentalności:
„róbta, co chceta”.
3. Przeakcentowanie dóbr
materialnych w domu.

4. Mit wychowania bezstresowego.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
5. Lekceważenie negatywnego wpływu: otoczenia,
mediów, internetu, czasopism.
6. Tolerowanie lenistwa, wygodnictwa, egoizmu,
kłamstwa.

7. Błędna hierarchia wartości w domu.
8. Pozwalanie dziczom na natychmiastowe
zaspokajanie doraźnych przyjemności.

Zadania szkoły
a) ukazywać naturę człowieka,
b) wskazywać optymalną drogę życia i rozwoju
samego siebie,
c) ukazywać wartości i normy moralne,
d) uczyć budowania głębokich więzi z sobą,
ludźmi i Bogiem,
e) promować krytyczne myślenie o otaczającej
rzeczywistości,
f) chronić przed szkodliwymi presjami, mitami,
ideologiami.

Wychowanie w szkole
1. Zadanie szkoły to uczenie uczniów mądrości
i dyscypliny, sprzyjanie procesom dydaktycznym
i promowanie dojrzałości.
2. Potrzebny jest spójny kontekst wychowaniu
ku wartościom.
3. Potrzebne są działania profilaktyczne,
by zapobiegać trudnościom wychowawczym
i zachowaniom nagannym.

Wychowanie w szkole
4. Potrzebne jest opracowanie czytelnego regulaminu
szkoły i programu wychowawczego.
5. Potrzebne jest dbanie o porządek oraz
egzekwowanie konsekwencji naruszania
regulaminu.
6. Przestrzeganie zasady „zero tolerancji” dla
wszelkich zachowań, które są naruszeniem
regulaminu szkoły.
7. Udzielanie pomocy uczniom, którzy sprawiają
trudności wychowawcze.

DZIĘKUJĘ
ZA
UWAGĘ
Opracował: ks. Marcin Kozyra SDB
Grafika: Agnieszka Jaz


Slide 5

JAKIE WYCHOWANIE
DZIŚ?

Mity współczesnego świata
Iluzja indywidualistycznego szczęścia.
2. Absolutyzacja tolerancji: ponad miłością i
prawdą.
3. Relatywizm moralny i nihilizm wartości:
pustka aksjologiczna.
4. Ucieczka od rzeczywistości, od logicznego
myślenia o człowieku.
5. Szukanie szczęścia bez wysiłku, bez
autorytetów, bez dyscypliny.
6. Ukazywanie demokracji jako wartości najważniejszej
1.

Pytania do programu
wychowawczego
1. Jakiego człowieka chcemy wychować?
2. Jak rozumiemy wychowanie?
3. Jakie jest nasz wychowanek, jaki jest jego
świat, jaką ma postawę wobec życia?
4. Z kim chcemy współpracować w wychowaniu?
5. Jakiej metody wychowawczej chcemy używać?
6. Jakie są podstawowe wartości, które
przyjmujemy?

Pytania do programu
wychowawczego
7. Jakie cele sobie stawiamy w wychowaniu?
8. Jakie są podstawowe problemy wychowawcze
uczniów?
9. Czego potrzebuje uczniowie w szkole?
10. Czego potrzebują rodzice oddający nam
swoje dzieci?
11. Czego potrzebujemy my jako wychowawcy?
12. Jak chcemy współpracować z rodzicami
uczniami w tworzeniu programu
wychowawczego?

Dojrzałość wychowanka
a)
b)
c)
d)

zdolność realistycznego myślenia,
dojrzałość woli,
dojrzałość emocjonalna,
zdolność budowania głębokich więzi
międzyosobowych,
e) zdolność odkrycia i respektowania
wartości norm moralnych.

Co wpływa na wychowanie
dojrzałej osoby
a) pozytywna więź z rodzicami,
b) pozytywna więź z Bogiem,
c) charyzmatyczne wzorce ze strony
wychowawców,
d) zdolność wychowanków do przyjęcia
wartości i norm moralnych,
e) trud samowychowania (znajomość
siebie),
f) krytyczna analiza otaczającej
rzeczywistości.

Zagrożenia młodego
człowieka
1. Naiwność ludzka – człowiek bez zasad,
bez używania rozumu, bez kwestionowania
mitów, staje się narzędziem w ręku manipulatorów!
2. Cynizm osób i środowisk – są ludzie, którym
nie zależy, by młodzież żyła w prawdzie i w dojrzałej
miłości. Chcą zarobić na ich niedojrzałości.
3. Oszukiwanie samych siebie - stało się plagą
naszych czasów! Młodzież chętnie usprawiedliwia
swe błędy, złe decyzje.

Podstawy odpowiedzialnego
wychowania
1. Wychowanie to pomaganie wychowankowi,
by coraz lepiej rozumiał siebie i innych ludzi
oraz by coraz dojrzalej kochał siebie i innych.
2. Zadanie wychowawcy:
a) ukazać istotę dojrzałej miłości (decyzja, by
troszczyć się o dobro drugiej osoby),
b) ukazać konieczność poznania drugiej osoby
(by wiedzieć, jak troszczyć się o jej dobro),
c) ukazać konieczność wymagań wobec siebie.

Wartości a wychowanie
1. Człowiek jest istotą, która może szkodzić samemu
sobie i innym ludziom.
2. Każdy potrzebuje żyć wg określonego
systemu norm i zasad moralnych.
3. Trzeba dziś demaskować błędne przekonania
odnośnie wartości, a promować te wartości, które
są potwierdzone przez wiedze empiryczną i
doświadczenie pedagogiczne.

Wartości a wychowanie
4. Tolerancja nie jest wartością nadrzędną: tylko
dobro i miłość. Tolerancja nie może oznaczać zakaz
odróżniania dobra od zła.
5. Dysonans kognitywny: człowiek nie chce
uznać wartości, albo są dla niego zbyt trudne
dlatego wybiera myślenie według swego
postępowania, by uniknąć konfliktu wewnętrznego.
Czyni zło nazywając je dobrym.

Zasady w aksjologii
1. Wychowanek przeżywa nie tylko zewnętrzne
ale i wewnętrzne konflikty dotyczące jego potrzeb
i pragnień.
2. Wychowankowi łatwiej jest czynić zło, którego
nie chce, niż dobro, którego pragnie.
3. Ludzka wolność nie jest zdolnością spontaniczną,
lecz wymaga dojrzałego uformowania i dyscypliny.

Zasady w aksjologii
4. Ludzka wolność nie jest czynieniem czegokolwiek,
ale opowiadaniem się po stronie dobra i prawdy.
5. Nie ma wolności bez duchowości.
6. Wychowanek powinien kierować swoim ciałem a
nie ciało wychowankiem.
7. Ludzka seksualność wymaga procesu
wychowania.

Metody wychowania
1. Ukazać że cały trud wychowania i samowychowania
wynika z miłości.
2. Posługiwać się językiem zrozumiałym dla
wychowanków, jednoznacznym, konkretnym,
egzystencjalnym. Używać języka aspiracji
odwołując się do ideałów, pragnień
młodzieży.
3. Stawiać wymagania: asceza,
samodyscyplina.

Metody wychowania
4. Demaskować zagrożenia: własna naiwność
i słabość ludzkiej natury, negatywne
oddziaływanie dorosłych, negatywna
mentalność kultury bez wartości.
5. Egzekwować konsekwencje
popełnionych błędów. Ważne jest uczenie
się na swoich błędach i wyciąganie
wniosków o zmianie swojego zachowania.
6. Nie chronić przed bólem porażki.

Podstawowe sfery
wychowania
1. Sfera moralna:
a) formowanie wrażliwego sumienia: uznać przed
sobą i Bogiem swój błąd,
b) ukazywać konieczność pracy nad sumieniem.
2. Sfera religijna:
a) oparcie więzi z Bogiem na wierze i zaufaniu,
b) usuwanie fałszywych obrazów Boga,
c) dojrzała religijność: świadomość Bożej miłości,
życie sakramentalne i modlitwa, dojrzała miłość
Boga i ludzi, stale nawracanie się, troska o
pojednanie się z ludźmi.

Podstawowe sfery
wychowania
3. Sfera duchowa:
a) dążenie do zrozumienia siebie, do odkrycia
sensu życia,
b) wolność od dyktatury emocji, pożądań,
od nacisków otoczenia, od przywiązania
do rzeczy,
c) kształtowanie prawdziwej hierarchii
wartości,
d) uczenie odróżniania dobra od zła,
e) demaskowanie wypaczonych wizji
człowieka.

Wzór wychowawcy
1. Mądry wychowawca ma prawdziwe
spojrzenie na człowieka!
2. Mądry wychowawca zna cel
wychowania.
3. Mądry wychowawca stosuje
właściwe metody wychowania
uwzględniające prawdę
o człowieku, całościową prawdę!

Wzór wychowawcy
4. Mądry wychowawca ma mentalność
zwycięzcy. Potrafi zafascynować celem
wychowania, czyni to z radością i nigdy się nie
zniechęca! Wierzy, w siły natury i działanie łaski!
5. Mądry wychowawca broni wychowanka przed
jego własną słabością niedojrzałością.
6. Mądry wychowawca ma zdolność empatii.

Podstawy wychowania
w rodzinie
1. Wzajemna, dojrzała, widoczna miłość rodziców.
2. Przyjęcie właściwych celów wychowania; uczenie
dojrzałego myślenia i odpowiedzialnej miłości.
3. Dobór odpowiednich metod wychowania.

4. Stwarzanie klimatu bezpieczeństwa,
zaufania, radości.

Podstawy wychowania
w rodzinie
5. Demaskowanie zagrożeń dojrzałości i szczęścia
dzieci.
6. Stawianie mądrych wymagań odpowiednich
do wieku.
7. Zachęcanie do wysiłku, pracy,
cierpliwości w osiąganiu celów.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
1. Traktowanie dzieci jako dojrzałych osób –
partnerstwo zamiast rodzicielstwo.
2. Propagowanie mentalności:
„róbta, co chceta”.
3. Przeakcentowanie dóbr
materialnych w domu.

4. Mit wychowania bezstresowego.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
5. Lekceważenie negatywnego wpływu: otoczenia,
mediów, internetu, czasopism.
6. Tolerowanie lenistwa, wygodnictwa, egoizmu,
kłamstwa.

7. Błędna hierarchia wartości w domu.
8. Pozwalanie dziczom na natychmiastowe
zaspokajanie doraźnych przyjemności.

Zadania szkoły
a) ukazywać naturę człowieka,
b) wskazywać optymalną drogę życia i rozwoju
samego siebie,
c) ukazywać wartości i normy moralne,
d) uczyć budowania głębokich więzi z sobą,
ludźmi i Bogiem,
e) promować krytyczne myślenie o otaczającej
rzeczywistości,
f) chronić przed szkodliwymi presjami, mitami,
ideologiami.

Wychowanie w szkole
1. Zadanie szkoły to uczenie uczniów mądrości
i dyscypliny, sprzyjanie procesom dydaktycznym
i promowanie dojrzałości.
2. Potrzebny jest spójny kontekst wychowaniu
ku wartościom.
3. Potrzebne są działania profilaktyczne,
by zapobiegać trudnościom wychowawczym
i zachowaniom nagannym.

Wychowanie w szkole
4. Potrzebne jest opracowanie czytelnego regulaminu
szkoły i programu wychowawczego.
5. Potrzebne jest dbanie o porządek oraz
egzekwowanie konsekwencji naruszania
regulaminu.
6. Przestrzeganie zasady „zero tolerancji” dla
wszelkich zachowań, które są naruszeniem
regulaminu szkoły.
7. Udzielanie pomocy uczniom, którzy sprawiają
trudności wychowawcze.

DZIĘKUJĘ
ZA
UWAGĘ
Opracował: ks. Marcin Kozyra SDB
Grafika: Agnieszka Jaz


Slide 6

JAKIE WYCHOWANIE
DZIŚ?

Mity współczesnego świata
Iluzja indywidualistycznego szczęścia.
2. Absolutyzacja tolerancji: ponad miłością i
prawdą.
3. Relatywizm moralny i nihilizm wartości:
pustka aksjologiczna.
4. Ucieczka od rzeczywistości, od logicznego
myślenia o człowieku.
5. Szukanie szczęścia bez wysiłku, bez
autorytetów, bez dyscypliny.
6. Ukazywanie demokracji jako wartości najważniejszej
1.

Pytania do programu
wychowawczego
1. Jakiego człowieka chcemy wychować?
2. Jak rozumiemy wychowanie?
3. Jakie jest nasz wychowanek, jaki jest jego
świat, jaką ma postawę wobec życia?
4. Z kim chcemy współpracować w wychowaniu?
5. Jakiej metody wychowawczej chcemy używać?
6. Jakie są podstawowe wartości, które
przyjmujemy?

Pytania do programu
wychowawczego
7. Jakie cele sobie stawiamy w wychowaniu?
8. Jakie są podstawowe problemy wychowawcze
uczniów?
9. Czego potrzebuje uczniowie w szkole?
10. Czego potrzebują rodzice oddający nam
swoje dzieci?
11. Czego potrzebujemy my jako wychowawcy?
12. Jak chcemy współpracować z rodzicami
uczniami w tworzeniu programu
wychowawczego?

Dojrzałość wychowanka
a)
b)
c)
d)

zdolność realistycznego myślenia,
dojrzałość woli,
dojrzałość emocjonalna,
zdolność budowania głębokich więzi
międzyosobowych,
e) zdolność odkrycia i respektowania
wartości norm moralnych.

Co wpływa na wychowanie
dojrzałej osoby
a) pozytywna więź z rodzicami,
b) pozytywna więź z Bogiem,
c) charyzmatyczne wzorce ze strony
wychowawców,
d) zdolność wychowanków do przyjęcia
wartości i norm moralnych,
e) trud samowychowania (znajomość
siebie),
f) krytyczna analiza otaczającej
rzeczywistości.

Zagrożenia młodego
człowieka
1. Naiwność ludzka – człowiek bez zasad,
bez używania rozumu, bez kwestionowania
mitów, staje się narzędziem w ręku manipulatorów!
2. Cynizm osób i środowisk – są ludzie, którym
nie zależy, by młodzież żyła w prawdzie i w dojrzałej
miłości. Chcą zarobić na ich niedojrzałości.
3. Oszukiwanie samych siebie - stało się plagą
naszych czasów! Młodzież chętnie usprawiedliwia
swe błędy, złe decyzje.

Podstawy odpowiedzialnego
wychowania
1. Wychowanie to pomaganie wychowankowi,
by coraz lepiej rozumiał siebie i innych ludzi
oraz by coraz dojrzalej kochał siebie i innych.
2. Zadanie wychowawcy:
a) ukazać istotę dojrzałej miłości (decyzja, by
troszczyć się o dobro drugiej osoby),
b) ukazać konieczność poznania drugiej osoby
(by wiedzieć, jak troszczyć się o jej dobro),
c) ukazać konieczność wymagań wobec siebie.

Wartości a wychowanie
1. Człowiek jest istotą, która może szkodzić samemu
sobie i innym ludziom.
2. Każdy potrzebuje żyć wg określonego
systemu norm i zasad moralnych.
3. Trzeba dziś demaskować błędne przekonania
odnośnie wartości, a promować te wartości, które
są potwierdzone przez wiedze empiryczną i
doświadczenie pedagogiczne.

Wartości a wychowanie
4. Tolerancja nie jest wartością nadrzędną: tylko
dobro i miłość. Tolerancja nie może oznaczać zakaz
odróżniania dobra od zła.
5. Dysonans kognitywny: człowiek nie chce
uznać wartości, albo są dla niego zbyt trudne
dlatego wybiera myślenie według swego
postępowania, by uniknąć konfliktu wewnętrznego.
Czyni zło nazywając je dobrym.

Zasady w aksjologii
1. Wychowanek przeżywa nie tylko zewnętrzne
ale i wewnętrzne konflikty dotyczące jego potrzeb
i pragnień.
2. Wychowankowi łatwiej jest czynić zło, którego
nie chce, niż dobro, którego pragnie.
3. Ludzka wolność nie jest zdolnością spontaniczną,
lecz wymaga dojrzałego uformowania i dyscypliny.

Zasady w aksjologii
4. Ludzka wolność nie jest czynieniem czegokolwiek,
ale opowiadaniem się po stronie dobra i prawdy.
5. Nie ma wolności bez duchowości.
6. Wychowanek powinien kierować swoim ciałem a
nie ciało wychowankiem.
7. Ludzka seksualność wymaga procesu
wychowania.

Metody wychowania
1. Ukazać że cały trud wychowania i samowychowania
wynika z miłości.
2. Posługiwać się językiem zrozumiałym dla
wychowanków, jednoznacznym, konkretnym,
egzystencjalnym. Używać języka aspiracji
odwołując się do ideałów, pragnień
młodzieży.
3. Stawiać wymagania: asceza,
samodyscyplina.

Metody wychowania
4. Demaskować zagrożenia: własna naiwność
i słabość ludzkiej natury, negatywne
oddziaływanie dorosłych, negatywna
mentalność kultury bez wartości.
5. Egzekwować konsekwencje
popełnionych błędów. Ważne jest uczenie
się na swoich błędach i wyciąganie
wniosków o zmianie swojego zachowania.
6. Nie chronić przed bólem porażki.

Podstawowe sfery
wychowania
1. Sfera moralna:
a) formowanie wrażliwego sumienia: uznać przed
sobą i Bogiem swój błąd,
b) ukazywać konieczność pracy nad sumieniem.
2. Sfera religijna:
a) oparcie więzi z Bogiem na wierze i zaufaniu,
b) usuwanie fałszywych obrazów Boga,
c) dojrzała religijność: świadomość Bożej miłości,
życie sakramentalne i modlitwa, dojrzała miłość
Boga i ludzi, stale nawracanie się, troska o
pojednanie się z ludźmi.

Podstawowe sfery
wychowania
3. Sfera duchowa:
a) dążenie do zrozumienia siebie, do odkrycia
sensu życia,
b) wolność od dyktatury emocji, pożądań,
od nacisków otoczenia, od przywiązania
do rzeczy,
c) kształtowanie prawdziwej hierarchii
wartości,
d) uczenie odróżniania dobra od zła,
e) demaskowanie wypaczonych wizji
człowieka.

Wzór wychowawcy
1. Mądry wychowawca ma prawdziwe
spojrzenie na człowieka!
2. Mądry wychowawca zna cel
wychowania.
3. Mądry wychowawca stosuje
właściwe metody wychowania
uwzględniające prawdę
o człowieku, całościową prawdę!

Wzór wychowawcy
4. Mądry wychowawca ma mentalność
zwycięzcy. Potrafi zafascynować celem
wychowania, czyni to z radością i nigdy się nie
zniechęca! Wierzy, w siły natury i działanie łaski!
5. Mądry wychowawca broni wychowanka przed
jego własną słabością niedojrzałością.
6. Mądry wychowawca ma zdolność empatii.

Podstawy wychowania
w rodzinie
1. Wzajemna, dojrzała, widoczna miłość rodziców.
2. Przyjęcie właściwych celów wychowania; uczenie
dojrzałego myślenia i odpowiedzialnej miłości.
3. Dobór odpowiednich metod wychowania.

4. Stwarzanie klimatu bezpieczeństwa,
zaufania, radości.

Podstawy wychowania
w rodzinie
5. Demaskowanie zagrożeń dojrzałości i szczęścia
dzieci.
6. Stawianie mądrych wymagań odpowiednich
do wieku.
7. Zachęcanie do wysiłku, pracy,
cierpliwości w osiąganiu celów.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
1. Traktowanie dzieci jako dojrzałych osób –
partnerstwo zamiast rodzicielstwo.
2. Propagowanie mentalności:
„róbta, co chceta”.
3. Przeakcentowanie dóbr
materialnych w domu.

4. Mit wychowania bezstresowego.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
5. Lekceważenie negatywnego wpływu: otoczenia,
mediów, internetu, czasopism.
6. Tolerowanie lenistwa, wygodnictwa, egoizmu,
kłamstwa.

7. Błędna hierarchia wartości w domu.
8. Pozwalanie dziczom na natychmiastowe
zaspokajanie doraźnych przyjemności.

Zadania szkoły
a) ukazywać naturę człowieka,
b) wskazywać optymalną drogę życia i rozwoju
samego siebie,
c) ukazywać wartości i normy moralne,
d) uczyć budowania głębokich więzi z sobą,
ludźmi i Bogiem,
e) promować krytyczne myślenie o otaczającej
rzeczywistości,
f) chronić przed szkodliwymi presjami, mitami,
ideologiami.

Wychowanie w szkole
1. Zadanie szkoły to uczenie uczniów mądrości
i dyscypliny, sprzyjanie procesom dydaktycznym
i promowanie dojrzałości.
2. Potrzebny jest spójny kontekst wychowaniu
ku wartościom.
3. Potrzebne są działania profilaktyczne,
by zapobiegać trudnościom wychowawczym
i zachowaniom nagannym.

Wychowanie w szkole
4. Potrzebne jest opracowanie czytelnego regulaminu
szkoły i programu wychowawczego.
5. Potrzebne jest dbanie o porządek oraz
egzekwowanie konsekwencji naruszania
regulaminu.
6. Przestrzeganie zasady „zero tolerancji” dla
wszelkich zachowań, które są naruszeniem
regulaminu szkoły.
7. Udzielanie pomocy uczniom, którzy sprawiają
trudności wychowawcze.

DZIĘKUJĘ
ZA
UWAGĘ
Opracował: ks. Marcin Kozyra SDB
Grafika: Agnieszka Jaz


Slide 7

JAKIE WYCHOWANIE
DZIŚ?

Mity współczesnego świata
Iluzja indywidualistycznego szczęścia.
2. Absolutyzacja tolerancji: ponad miłością i
prawdą.
3. Relatywizm moralny i nihilizm wartości:
pustka aksjologiczna.
4. Ucieczka od rzeczywistości, od logicznego
myślenia o człowieku.
5. Szukanie szczęścia bez wysiłku, bez
autorytetów, bez dyscypliny.
6. Ukazywanie demokracji jako wartości najważniejszej
1.

Pytania do programu
wychowawczego
1. Jakiego człowieka chcemy wychować?
2. Jak rozumiemy wychowanie?
3. Jakie jest nasz wychowanek, jaki jest jego
świat, jaką ma postawę wobec życia?
4. Z kim chcemy współpracować w wychowaniu?
5. Jakiej metody wychowawczej chcemy używać?
6. Jakie są podstawowe wartości, które
przyjmujemy?

Pytania do programu
wychowawczego
7. Jakie cele sobie stawiamy w wychowaniu?
8. Jakie są podstawowe problemy wychowawcze
uczniów?
9. Czego potrzebuje uczniowie w szkole?
10. Czego potrzebują rodzice oddający nam
swoje dzieci?
11. Czego potrzebujemy my jako wychowawcy?
12. Jak chcemy współpracować z rodzicami
uczniami w tworzeniu programu
wychowawczego?

Dojrzałość wychowanka
a)
b)
c)
d)

zdolność realistycznego myślenia,
dojrzałość woli,
dojrzałość emocjonalna,
zdolność budowania głębokich więzi
międzyosobowych,
e) zdolność odkrycia i respektowania
wartości norm moralnych.

Co wpływa na wychowanie
dojrzałej osoby
a) pozytywna więź z rodzicami,
b) pozytywna więź z Bogiem,
c) charyzmatyczne wzorce ze strony
wychowawców,
d) zdolność wychowanków do przyjęcia
wartości i norm moralnych,
e) trud samowychowania (znajomość
siebie),
f) krytyczna analiza otaczającej
rzeczywistości.

Zagrożenia młodego
człowieka
1. Naiwność ludzka – człowiek bez zasad,
bez używania rozumu, bez kwestionowania
mitów, staje się narzędziem w ręku manipulatorów!
2. Cynizm osób i środowisk – są ludzie, którym
nie zależy, by młodzież żyła w prawdzie i w dojrzałej
miłości. Chcą zarobić na ich niedojrzałości.
3. Oszukiwanie samych siebie - stało się plagą
naszych czasów! Młodzież chętnie usprawiedliwia
swe błędy, złe decyzje.

Podstawy odpowiedzialnego
wychowania
1. Wychowanie to pomaganie wychowankowi,
by coraz lepiej rozumiał siebie i innych ludzi
oraz by coraz dojrzalej kochał siebie i innych.
2. Zadanie wychowawcy:
a) ukazać istotę dojrzałej miłości (decyzja, by
troszczyć się o dobro drugiej osoby),
b) ukazać konieczność poznania drugiej osoby
(by wiedzieć, jak troszczyć się o jej dobro),
c) ukazać konieczność wymagań wobec siebie.

Wartości a wychowanie
1. Człowiek jest istotą, która może szkodzić samemu
sobie i innym ludziom.
2. Każdy potrzebuje żyć wg określonego
systemu norm i zasad moralnych.
3. Trzeba dziś demaskować błędne przekonania
odnośnie wartości, a promować te wartości, które
są potwierdzone przez wiedze empiryczną i
doświadczenie pedagogiczne.

Wartości a wychowanie
4. Tolerancja nie jest wartością nadrzędną: tylko
dobro i miłość. Tolerancja nie może oznaczać zakaz
odróżniania dobra od zła.
5. Dysonans kognitywny: człowiek nie chce
uznać wartości, albo są dla niego zbyt trudne
dlatego wybiera myślenie według swego
postępowania, by uniknąć konfliktu wewnętrznego.
Czyni zło nazywając je dobrym.

Zasady w aksjologii
1. Wychowanek przeżywa nie tylko zewnętrzne
ale i wewnętrzne konflikty dotyczące jego potrzeb
i pragnień.
2. Wychowankowi łatwiej jest czynić zło, którego
nie chce, niż dobro, którego pragnie.
3. Ludzka wolność nie jest zdolnością spontaniczną,
lecz wymaga dojrzałego uformowania i dyscypliny.

Zasady w aksjologii
4. Ludzka wolność nie jest czynieniem czegokolwiek,
ale opowiadaniem się po stronie dobra i prawdy.
5. Nie ma wolności bez duchowości.
6. Wychowanek powinien kierować swoim ciałem a
nie ciało wychowankiem.
7. Ludzka seksualność wymaga procesu
wychowania.

Metody wychowania
1. Ukazać że cały trud wychowania i samowychowania
wynika z miłości.
2. Posługiwać się językiem zrozumiałym dla
wychowanków, jednoznacznym, konkretnym,
egzystencjalnym. Używać języka aspiracji
odwołując się do ideałów, pragnień
młodzieży.
3. Stawiać wymagania: asceza,
samodyscyplina.

Metody wychowania
4. Demaskować zagrożenia: własna naiwność
i słabość ludzkiej natury, negatywne
oddziaływanie dorosłych, negatywna
mentalność kultury bez wartości.
5. Egzekwować konsekwencje
popełnionych błędów. Ważne jest uczenie
się na swoich błędach i wyciąganie
wniosków o zmianie swojego zachowania.
6. Nie chronić przed bólem porażki.

Podstawowe sfery
wychowania
1. Sfera moralna:
a) formowanie wrażliwego sumienia: uznać przed
sobą i Bogiem swój błąd,
b) ukazywać konieczność pracy nad sumieniem.
2. Sfera religijna:
a) oparcie więzi z Bogiem na wierze i zaufaniu,
b) usuwanie fałszywych obrazów Boga,
c) dojrzała religijność: świadomość Bożej miłości,
życie sakramentalne i modlitwa, dojrzała miłość
Boga i ludzi, stale nawracanie się, troska o
pojednanie się z ludźmi.

Podstawowe sfery
wychowania
3. Sfera duchowa:
a) dążenie do zrozumienia siebie, do odkrycia
sensu życia,
b) wolność od dyktatury emocji, pożądań,
od nacisków otoczenia, od przywiązania
do rzeczy,
c) kształtowanie prawdziwej hierarchii
wartości,
d) uczenie odróżniania dobra od zła,
e) demaskowanie wypaczonych wizji
człowieka.

Wzór wychowawcy
1. Mądry wychowawca ma prawdziwe
spojrzenie na człowieka!
2. Mądry wychowawca zna cel
wychowania.
3. Mądry wychowawca stosuje
właściwe metody wychowania
uwzględniające prawdę
o człowieku, całościową prawdę!

Wzór wychowawcy
4. Mądry wychowawca ma mentalność
zwycięzcy. Potrafi zafascynować celem
wychowania, czyni to z radością i nigdy się nie
zniechęca! Wierzy, w siły natury i działanie łaski!
5. Mądry wychowawca broni wychowanka przed
jego własną słabością niedojrzałością.
6. Mądry wychowawca ma zdolność empatii.

Podstawy wychowania
w rodzinie
1. Wzajemna, dojrzała, widoczna miłość rodziców.
2. Przyjęcie właściwych celów wychowania; uczenie
dojrzałego myślenia i odpowiedzialnej miłości.
3. Dobór odpowiednich metod wychowania.

4. Stwarzanie klimatu bezpieczeństwa,
zaufania, radości.

Podstawy wychowania
w rodzinie
5. Demaskowanie zagrożeń dojrzałości i szczęścia
dzieci.
6. Stawianie mądrych wymagań odpowiednich
do wieku.
7. Zachęcanie do wysiłku, pracy,
cierpliwości w osiąganiu celów.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
1. Traktowanie dzieci jako dojrzałych osób –
partnerstwo zamiast rodzicielstwo.
2. Propagowanie mentalności:
„róbta, co chceta”.
3. Przeakcentowanie dóbr
materialnych w domu.

4. Mit wychowania bezstresowego.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
5. Lekceważenie negatywnego wpływu: otoczenia,
mediów, internetu, czasopism.
6. Tolerowanie lenistwa, wygodnictwa, egoizmu,
kłamstwa.

7. Błędna hierarchia wartości w domu.
8. Pozwalanie dziczom na natychmiastowe
zaspokajanie doraźnych przyjemności.

Zadania szkoły
a) ukazywać naturę człowieka,
b) wskazywać optymalną drogę życia i rozwoju
samego siebie,
c) ukazywać wartości i normy moralne,
d) uczyć budowania głębokich więzi z sobą,
ludźmi i Bogiem,
e) promować krytyczne myślenie o otaczającej
rzeczywistości,
f) chronić przed szkodliwymi presjami, mitami,
ideologiami.

Wychowanie w szkole
1. Zadanie szkoły to uczenie uczniów mądrości
i dyscypliny, sprzyjanie procesom dydaktycznym
i promowanie dojrzałości.
2. Potrzebny jest spójny kontekst wychowaniu
ku wartościom.
3. Potrzebne są działania profilaktyczne,
by zapobiegać trudnościom wychowawczym
i zachowaniom nagannym.

Wychowanie w szkole
4. Potrzebne jest opracowanie czytelnego regulaminu
szkoły i programu wychowawczego.
5. Potrzebne jest dbanie o porządek oraz
egzekwowanie konsekwencji naruszania
regulaminu.
6. Przestrzeganie zasady „zero tolerancji” dla
wszelkich zachowań, które są naruszeniem
regulaminu szkoły.
7. Udzielanie pomocy uczniom, którzy sprawiają
trudności wychowawcze.

DZIĘKUJĘ
ZA
UWAGĘ
Opracował: ks. Marcin Kozyra SDB
Grafika: Agnieszka Jaz


Slide 8

JAKIE WYCHOWANIE
DZIŚ?

Mity współczesnego świata
Iluzja indywidualistycznego szczęścia.
2. Absolutyzacja tolerancji: ponad miłością i
prawdą.
3. Relatywizm moralny i nihilizm wartości:
pustka aksjologiczna.
4. Ucieczka od rzeczywistości, od logicznego
myślenia o człowieku.
5. Szukanie szczęścia bez wysiłku, bez
autorytetów, bez dyscypliny.
6. Ukazywanie demokracji jako wartości najważniejszej
1.

Pytania do programu
wychowawczego
1. Jakiego człowieka chcemy wychować?
2. Jak rozumiemy wychowanie?
3. Jakie jest nasz wychowanek, jaki jest jego
świat, jaką ma postawę wobec życia?
4. Z kim chcemy współpracować w wychowaniu?
5. Jakiej metody wychowawczej chcemy używać?
6. Jakie są podstawowe wartości, które
przyjmujemy?

Pytania do programu
wychowawczego
7. Jakie cele sobie stawiamy w wychowaniu?
8. Jakie są podstawowe problemy wychowawcze
uczniów?
9. Czego potrzebuje uczniowie w szkole?
10. Czego potrzebują rodzice oddający nam
swoje dzieci?
11. Czego potrzebujemy my jako wychowawcy?
12. Jak chcemy współpracować z rodzicami
uczniami w tworzeniu programu
wychowawczego?

Dojrzałość wychowanka
a)
b)
c)
d)

zdolność realistycznego myślenia,
dojrzałość woli,
dojrzałość emocjonalna,
zdolność budowania głębokich więzi
międzyosobowych,
e) zdolność odkrycia i respektowania
wartości norm moralnych.

Co wpływa na wychowanie
dojrzałej osoby
a) pozytywna więź z rodzicami,
b) pozytywna więź z Bogiem,
c) charyzmatyczne wzorce ze strony
wychowawców,
d) zdolność wychowanków do przyjęcia
wartości i norm moralnych,
e) trud samowychowania (znajomość
siebie),
f) krytyczna analiza otaczającej
rzeczywistości.

Zagrożenia młodego
człowieka
1. Naiwność ludzka – człowiek bez zasad,
bez używania rozumu, bez kwestionowania
mitów, staje się narzędziem w ręku manipulatorów!
2. Cynizm osób i środowisk – są ludzie, którym
nie zależy, by młodzież żyła w prawdzie i w dojrzałej
miłości. Chcą zarobić na ich niedojrzałości.
3. Oszukiwanie samych siebie - stało się plagą
naszych czasów! Młodzież chętnie usprawiedliwia
swe błędy, złe decyzje.

Podstawy odpowiedzialnego
wychowania
1. Wychowanie to pomaganie wychowankowi,
by coraz lepiej rozumiał siebie i innych ludzi
oraz by coraz dojrzalej kochał siebie i innych.
2. Zadanie wychowawcy:
a) ukazać istotę dojrzałej miłości (decyzja, by
troszczyć się o dobro drugiej osoby),
b) ukazać konieczność poznania drugiej osoby
(by wiedzieć, jak troszczyć się o jej dobro),
c) ukazać konieczność wymagań wobec siebie.

Wartości a wychowanie
1. Człowiek jest istotą, która może szkodzić samemu
sobie i innym ludziom.
2. Każdy potrzebuje żyć wg określonego
systemu norm i zasad moralnych.
3. Trzeba dziś demaskować błędne przekonania
odnośnie wartości, a promować te wartości, które
są potwierdzone przez wiedze empiryczną i
doświadczenie pedagogiczne.

Wartości a wychowanie
4. Tolerancja nie jest wartością nadrzędną: tylko
dobro i miłość. Tolerancja nie może oznaczać zakaz
odróżniania dobra od zła.
5. Dysonans kognitywny: człowiek nie chce
uznać wartości, albo są dla niego zbyt trudne
dlatego wybiera myślenie według swego
postępowania, by uniknąć konfliktu wewnętrznego.
Czyni zło nazywając je dobrym.

Zasady w aksjologii
1. Wychowanek przeżywa nie tylko zewnętrzne
ale i wewnętrzne konflikty dotyczące jego potrzeb
i pragnień.
2. Wychowankowi łatwiej jest czynić zło, którego
nie chce, niż dobro, którego pragnie.
3. Ludzka wolność nie jest zdolnością spontaniczną,
lecz wymaga dojrzałego uformowania i dyscypliny.

Zasady w aksjologii
4. Ludzka wolność nie jest czynieniem czegokolwiek,
ale opowiadaniem się po stronie dobra i prawdy.
5. Nie ma wolności bez duchowości.
6. Wychowanek powinien kierować swoim ciałem a
nie ciało wychowankiem.
7. Ludzka seksualność wymaga procesu
wychowania.

Metody wychowania
1. Ukazać że cały trud wychowania i samowychowania
wynika z miłości.
2. Posługiwać się językiem zrozumiałym dla
wychowanków, jednoznacznym, konkretnym,
egzystencjalnym. Używać języka aspiracji
odwołując się do ideałów, pragnień
młodzieży.
3. Stawiać wymagania: asceza,
samodyscyplina.

Metody wychowania
4. Demaskować zagrożenia: własna naiwność
i słabość ludzkiej natury, negatywne
oddziaływanie dorosłych, negatywna
mentalność kultury bez wartości.
5. Egzekwować konsekwencje
popełnionych błędów. Ważne jest uczenie
się na swoich błędach i wyciąganie
wniosków o zmianie swojego zachowania.
6. Nie chronić przed bólem porażki.

Podstawowe sfery
wychowania
1. Sfera moralna:
a) formowanie wrażliwego sumienia: uznać przed
sobą i Bogiem swój błąd,
b) ukazywać konieczność pracy nad sumieniem.
2. Sfera religijna:
a) oparcie więzi z Bogiem na wierze i zaufaniu,
b) usuwanie fałszywych obrazów Boga,
c) dojrzała religijność: świadomość Bożej miłości,
życie sakramentalne i modlitwa, dojrzała miłość
Boga i ludzi, stale nawracanie się, troska o
pojednanie się z ludźmi.

Podstawowe sfery
wychowania
3. Sfera duchowa:
a) dążenie do zrozumienia siebie, do odkrycia
sensu życia,
b) wolność od dyktatury emocji, pożądań,
od nacisków otoczenia, od przywiązania
do rzeczy,
c) kształtowanie prawdziwej hierarchii
wartości,
d) uczenie odróżniania dobra od zła,
e) demaskowanie wypaczonych wizji
człowieka.

Wzór wychowawcy
1. Mądry wychowawca ma prawdziwe
spojrzenie na człowieka!
2. Mądry wychowawca zna cel
wychowania.
3. Mądry wychowawca stosuje
właściwe metody wychowania
uwzględniające prawdę
o człowieku, całościową prawdę!

Wzór wychowawcy
4. Mądry wychowawca ma mentalność
zwycięzcy. Potrafi zafascynować celem
wychowania, czyni to z radością i nigdy się nie
zniechęca! Wierzy, w siły natury i działanie łaski!
5. Mądry wychowawca broni wychowanka przed
jego własną słabością niedojrzałością.
6. Mądry wychowawca ma zdolność empatii.

Podstawy wychowania
w rodzinie
1. Wzajemna, dojrzała, widoczna miłość rodziców.
2. Przyjęcie właściwych celów wychowania; uczenie
dojrzałego myślenia i odpowiedzialnej miłości.
3. Dobór odpowiednich metod wychowania.

4. Stwarzanie klimatu bezpieczeństwa,
zaufania, radości.

Podstawy wychowania
w rodzinie
5. Demaskowanie zagrożeń dojrzałości i szczęścia
dzieci.
6. Stawianie mądrych wymagań odpowiednich
do wieku.
7. Zachęcanie do wysiłku, pracy,
cierpliwości w osiąganiu celów.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
1. Traktowanie dzieci jako dojrzałych osób –
partnerstwo zamiast rodzicielstwo.
2. Propagowanie mentalności:
„róbta, co chceta”.
3. Przeakcentowanie dóbr
materialnych w domu.

4. Mit wychowania bezstresowego.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
5. Lekceważenie negatywnego wpływu: otoczenia,
mediów, internetu, czasopism.
6. Tolerowanie lenistwa, wygodnictwa, egoizmu,
kłamstwa.

7. Błędna hierarchia wartości w domu.
8. Pozwalanie dziczom na natychmiastowe
zaspokajanie doraźnych przyjemności.

Zadania szkoły
a) ukazywać naturę człowieka,
b) wskazywać optymalną drogę życia i rozwoju
samego siebie,
c) ukazywać wartości i normy moralne,
d) uczyć budowania głębokich więzi z sobą,
ludźmi i Bogiem,
e) promować krytyczne myślenie o otaczającej
rzeczywistości,
f) chronić przed szkodliwymi presjami, mitami,
ideologiami.

Wychowanie w szkole
1. Zadanie szkoły to uczenie uczniów mądrości
i dyscypliny, sprzyjanie procesom dydaktycznym
i promowanie dojrzałości.
2. Potrzebny jest spójny kontekst wychowaniu
ku wartościom.
3. Potrzebne są działania profilaktyczne,
by zapobiegać trudnościom wychowawczym
i zachowaniom nagannym.

Wychowanie w szkole
4. Potrzebne jest opracowanie czytelnego regulaminu
szkoły i programu wychowawczego.
5. Potrzebne jest dbanie o porządek oraz
egzekwowanie konsekwencji naruszania
regulaminu.
6. Przestrzeganie zasady „zero tolerancji” dla
wszelkich zachowań, które są naruszeniem
regulaminu szkoły.
7. Udzielanie pomocy uczniom, którzy sprawiają
trudności wychowawcze.

DZIĘKUJĘ
ZA
UWAGĘ
Opracował: ks. Marcin Kozyra SDB
Grafika: Agnieszka Jaz


Slide 9

JAKIE WYCHOWANIE
DZIŚ?

Mity współczesnego świata
Iluzja indywidualistycznego szczęścia.
2. Absolutyzacja tolerancji: ponad miłością i
prawdą.
3. Relatywizm moralny i nihilizm wartości:
pustka aksjologiczna.
4. Ucieczka od rzeczywistości, od logicznego
myślenia o człowieku.
5. Szukanie szczęścia bez wysiłku, bez
autorytetów, bez dyscypliny.
6. Ukazywanie demokracji jako wartości najważniejszej
1.

Pytania do programu
wychowawczego
1. Jakiego człowieka chcemy wychować?
2. Jak rozumiemy wychowanie?
3. Jakie jest nasz wychowanek, jaki jest jego
świat, jaką ma postawę wobec życia?
4. Z kim chcemy współpracować w wychowaniu?
5. Jakiej metody wychowawczej chcemy używać?
6. Jakie są podstawowe wartości, które
przyjmujemy?

Pytania do programu
wychowawczego
7. Jakie cele sobie stawiamy w wychowaniu?
8. Jakie są podstawowe problemy wychowawcze
uczniów?
9. Czego potrzebuje uczniowie w szkole?
10. Czego potrzebują rodzice oddający nam
swoje dzieci?
11. Czego potrzebujemy my jako wychowawcy?
12. Jak chcemy współpracować z rodzicami
uczniami w tworzeniu programu
wychowawczego?

Dojrzałość wychowanka
a)
b)
c)
d)

zdolność realistycznego myślenia,
dojrzałość woli,
dojrzałość emocjonalna,
zdolność budowania głębokich więzi
międzyosobowych,
e) zdolność odkrycia i respektowania
wartości norm moralnych.

Co wpływa na wychowanie
dojrzałej osoby
a) pozytywna więź z rodzicami,
b) pozytywna więź z Bogiem,
c) charyzmatyczne wzorce ze strony
wychowawców,
d) zdolność wychowanków do przyjęcia
wartości i norm moralnych,
e) trud samowychowania (znajomość
siebie),
f) krytyczna analiza otaczającej
rzeczywistości.

Zagrożenia młodego
człowieka
1. Naiwność ludzka – człowiek bez zasad,
bez używania rozumu, bez kwestionowania
mitów, staje się narzędziem w ręku manipulatorów!
2. Cynizm osób i środowisk – są ludzie, którym
nie zależy, by młodzież żyła w prawdzie i w dojrzałej
miłości. Chcą zarobić na ich niedojrzałości.
3. Oszukiwanie samych siebie - stało się plagą
naszych czasów! Młodzież chętnie usprawiedliwia
swe błędy, złe decyzje.

Podstawy odpowiedzialnego
wychowania
1. Wychowanie to pomaganie wychowankowi,
by coraz lepiej rozumiał siebie i innych ludzi
oraz by coraz dojrzalej kochał siebie i innych.
2. Zadanie wychowawcy:
a) ukazać istotę dojrzałej miłości (decyzja, by
troszczyć się o dobro drugiej osoby),
b) ukazać konieczność poznania drugiej osoby
(by wiedzieć, jak troszczyć się o jej dobro),
c) ukazać konieczność wymagań wobec siebie.

Wartości a wychowanie
1. Człowiek jest istotą, która może szkodzić samemu
sobie i innym ludziom.
2. Każdy potrzebuje żyć wg określonego
systemu norm i zasad moralnych.
3. Trzeba dziś demaskować błędne przekonania
odnośnie wartości, a promować te wartości, które
są potwierdzone przez wiedze empiryczną i
doświadczenie pedagogiczne.

Wartości a wychowanie
4. Tolerancja nie jest wartością nadrzędną: tylko
dobro i miłość. Tolerancja nie może oznaczać zakaz
odróżniania dobra od zła.
5. Dysonans kognitywny: człowiek nie chce
uznać wartości, albo są dla niego zbyt trudne
dlatego wybiera myślenie według swego
postępowania, by uniknąć konfliktu wewnętrznego.
Czyni zło nazywając je dobrym.

Zasady w aksjologii
1. Wychowanek przeżywa nie tylko zewnętrzne
ale i wewnętrzne konflikty dotyczące jego potrzeb
i pragnień.
2. Wychowankowi łatwiej jest czynić zło, którego
nie chce, niż dobro, którego pragnie.
3. Ludzka wolność nie jest zdolnością spontaniczną,
lecz wymaga dojrzałego uformowania i dyscypliny.

Zasady w aksjologii
4. Ludzka wolność nie jest czynieniem czegokolwiek,
ale opowiadaniem się po stronie dobra i prawdy.
5. Nie ma wolności bez duchowości.
6. Wychowanek powinien kierować swoim ciałem a
nie ciało wychowankiem.
7. Ludzka seksualność wymaga procesu
wychowania.

Metody wychowania
1. Ukazać że cały trud wychowania i samowychowania
wynika z miłości.
2. Posługiwać się językiem zrozumiałym dla
wychowanków, jednoznacznym, konkretnym,
egzystencjalnym. Używać języka aspiracji
odwołując się do ideałów, pragnień
młodzieży.
3. Stawiać wymagania: asceza,
samodyscyplina.

Metody wychowania
4. Demaskować zagrożenia: własna naiwność
i słabość ludzkiej natury, negatywne
oddziaływanie dorosłych, negatywna
mentalność kultury bez wartości.
5. Egzekwować konsekwencje
popełnionych błędów. Ważne jest uczenie
się na swoich błędach i wyciąganie
wniosków o zmianie swojego zachowania.
6. Nie chronić przed bólem porażki.

Podstawowe sfery
wychowania
1. Sfera moralna:
a) formowanie wrażliwego sumienia: uznać przed
sobą i Bogiem swój błąd,
b) ukazywać konieczność pracy nad sumieniem.
2. Sfera religijna:
a) oparcie więzi z Bogiem na wierze i zaufaniu,
b) usuwanie fałszywych obrazów Boga,
c) dojrzała religijność: świadomość Bożej miłości,
życie sakramentalne i modlitwa, dojrzała miłość
Boga i ludzi, stale nawracanie się, troska o
pojednanie się z ludźmi.

Podstawowe sfery
wychowania
3. Sfera duchowa:
a) dążenie do zrozumienia siebie, do odkrycia
sensu życia,
b) wolność od dyktatury emocji, pożądań,
od nacisków otoczenia, od przywiązania
do rzeczy,
c) kształtowanie prawdziwej hierarchii
wartości,
d) uczenie odróżniania dobra od zła,
e) demaskowanie wypaczonych wizji
człowieka.

Wzór wychowawcy
1. Mądry wychowawca ma prawdziwe
spojrzenie na człowieka!
2. Mądry wychowawca zna cel
wychowania.
3. Mądry wychowawca stosuje
właściwe metody wychowania
uwzględniające prawdę
o człowieku, całościową prawdę!

Wzór wychowawcy
4. Mądry wychowawca ma mentalność
zwycięzcy. Potrafi zafascynować celem
wychowania, czyni to z radością i nigdy się nie
zniechęca! Wierzy, w siły natury i działanie łaski!
5. Mądry wychowawca broni wychowanka przed
jego własną słabością niedojrzałością.
6. Mądry wychowawca ma zdolność empatii.

Podstawy wychowania
w rodzinie
1. Wzajemna, dojrzała, widoczna miłość rodziców.
2. Przyjęcie właściwych celów wychowania; uczenie
dojrzałego myślenia i odpowiedzialnej miłości.
3. Dobór odpowiednich metod wychowania.

4. Stwarzanie klimatu bezpieczeństwa,
zaufania, radości.

Podstawy wychowania
w rodzinie
5. Demaskowanie zagrożeń dojrzałości i szczęścia
dzieci.
6. Stawianie mądrych wymagań odpowiednich
do wieku.
7. Zachęcanie do wysiłku, pracy,
cierpliwości w osiąganiu celów.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
1. Traktowanie dzieci jako dojrzałych osób –
partnerstwo zamiast rodzicielstwo.
2. Propagowanie mentalności:
„róbta, co chceta”.
3. Przeakcentowanie dóbr
materialnych w domu.

4. Mit wychowania bezstresowego.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
5. Lekceważenie negatywnego wpływu: otoczenia,
mediów, internetu, czasopism.
6. Tolerowanie lenistwa, wygodnictwa, egoizmu,
kłamstwa.

7. Błędna hierarchia wartości w domu.
8. Pozwalanie dziczom na natychmiastowe
zaspokajanie doraźnych przyjemności.

Zadania szkoły
a) ukazywać naturę człowieka,
b) wskazywać optymalną drogę życia i rozwoju
samego siebie,
c) ukazywać wartości i normy moralne,
d) uczyć budowania głębokich więzi z sobą,
ludźmi i Bogiem,
e) promować krytyczne myślenie o otaczającej
rzeczywistości,
f) chronić przed szkodliwymi presjami, mitami,
ideologiami.

Wychowanie w szkole
1. Zadanie szkoły to uczenie uczniów mądrości
i dyscypliny, sprzyjanie procesom dydaktycznym
i promowanie dojrzałości.
2. Potrzebny jest spójny kontekst wychowaniu
ku wartościom.
3. Potrzebne są działania profilaktyczne,
by zapobiegać trudnościom wychowawczym
i zachowaniom nagannym.

Wychowanie w szkole
4. Potrzebne jest opracowanie czytelnego regulaminu
szkoły i programu wychowawczego.
5. Potrzebne jest dbanie o porządek oraz
egzekwowanie konsekwencji naruszania
regulaminu.
6. Przestrzeganie zasady „zero tolerancji” dla
wszelkich zachowań, które są naruszeniem
regulaminu szkoły.
7. Udzielanie pomocy uczniom, którzy sprawiają
trudności wychowawcze.

DZIĘKUJĘ
ZA
UWAGĘ
Opracował: ks. Marcin Kozyra SDB
Grafika: Agnieszka Jaz


Slide 10

JAKIE WYCHOWANIE
DZIŚ?

Mity współczesnego świata
Iluzja indywidualistycznego szczęścia.
2. Absolutyzacja tolerancji: ponad miłością i
prawdą.
3. Relatywizm moralny i nihilizm wartości:
pustka aksjologiczna.
4. Ucieczka od rzeczywistości, od logicznego
myślenia o człowieku.
5. Szukanie szczęścia bez wysiłku, bez
autorytetów, bez dyscypliny.
6. Ukazywanie demokracji jako wartości najważniejszej
1.

Pytania do programu
wychowawczego
1. Jakiego człowieka chcemy wychować?
2. Jak rozumiemy wychowanie?
3. Jakie jest nasz wychowanek, jaki jest jego
świat, jaką ma postawę wobec życia?
4. Z kim chcemy współpracować w wychowaniu?
5. Jakiej metody wychowawczej chcemy używać?
6. Jakie są podstawowe wartości, które
przyjmujemy?

Pytania do programu
wychowawczego
7. Jakie cele sobie stawiamy w wychowaniu?
8. Jakie są podstawowe problemy wychowawcze
uczniów?
9. Czego potrzebuje uczniowie w szkole?
10. Czego potrzebują rodzice oddający nam
swoje dzieci?
11. Czego potrzebujemy my jako wychowawcy?
12. Jak chcemy współpracować z rodzicami
uczniami w tworzeniu programu
wychowawczego?

Dojrzałość wychowanka
a)
b)
c)
d)

zdolność realistycznego myślenia,
dojrzałość woli,
dojrzałość emocjonalna,
zdolność budowania głębokich więzi
międzyosobowych,
e) zdolność odkrycia i respektowania
wartości norm moralnych.

Co wpływa na wychowanie
dojrzałej osoby
a) pozytywna więź z rodzicami,
b) pozytywna więź z Bogiem,
c) charyzmatyczne wzorce ze strony
wychowawców,
d) zdolność wychowanków do przyjęcia
wartości i norm moralnych,
e) trud samowychowania (znajomość
siebie),
f) krytyczna analiza otaczającej
rzeczywistości.

Zagrożenia młodego
człowieka
1. Naiwność ludzka – człowiek bez zasad,
bez używania rozumu, bez kwestionowania
mitów, staje się narzędziem w ręku manipulatorów!
2. Cynizm osób i środowisk – są ludzie, którym
nie zależy, by młodzież żyła w prawdzie i w dojrzałej
miłości. Chcą zarobić na ich niedojrzałości.
3. Oszukiwanie samych siebie - stało się plagą
naszych czasów! Młodzież chętnie usprawiedliwia
swe błędy, złe decyzje.

Podstawy odpowiedzialnego
wychowania
1. Wychowanie to pomaganie wychowankowi,
by coraz lepiej rozumiał siebie i innych ludzi
oraz by coraz dojrzalej kochał siebie i innych.
2. Zadanie wychowawcy:
a) ukazać istotę dojrzałej miłości (decyzja, by
troszczyć się o dobro drugiej osoby),
b) ukazać konieczność poznania drugiej osoby
(by wiedzieć, jak troszczyć się o jej dobro),
c) ukazać konieczność wymagań wobec siebie.

Wartości a wychowanie
1. Człowiek jest istotą, która może szkodzić samemu
sobie i innym ludziom.
2. Każdy potrzebuje żyć wg określonego
systemu norm i zasad moralnych.
3. Trzeba dziś demaskować błędne przekonania
odnośnie wartości, a promować te wartości, które
są potwierdzone przez wiedze empiryczną i
doświadczenie pedagogiczne.

Wartości a wychowanie
4. Tolerancja nie jest wartością nadrzędną: tylko
dobro i miłość. Tolerancja nie może oznaczać zakaz
odróżniania dobra od zła.
5. Dysonans kognitywny: człowiek nie chce
uznać wartości, albo są dla niego zbyt trudne
dlatego wybiera myślenie według swego
postępowania, by uniknąć konfliktu wewnętrznego.
Czyni zło nazywając je dobrym.

Zasady w aksjologii
1. Wychowanek przeżywa nie tylko zewnętrzne
ale i wewnętrzne konflikty dotyczące jego potrzeb
i pragnień.
2. Wychowankowi łatwiej jest czynić zło, którego
nie chce, niż dobro, którego pragnie.
3. Ludzka wolność nie jest zdolnością spontaniczną,
lecz wymaga dojrzałego uformowania i dyscypliny.

Zasady w aksjologii
4. Ludzka wolność nie jest czynieniem czegokolwiek,
ale opowiadaniem się po stronie dobra i prawdy.
5. Nie ma wolności bez duchowości.
6. Wychowanek powinien kierować swoim ciałem a
nie ciało wychowankiem.
7. Ludzka seksualność wymaga procesu
wychowania.

Metody wychowania
1. Ukazać że cały trud wychowania i samowychowania
wynika z miłości.
2. Posługiwać się językiem zrozumiałym dla
wychowanków, jednoznacznym, konkretnym,
egzystencjalnym. Używać języka aspiracji
odwołując się do ideałów, pragnień
młodzieży.
3. Stawiać wymagania: asceza,
samodyscyplina.

Metody wychowania
4. Demaskować zagrożenia: własna naiwność
i słabość ludzkiej natury, negatywne
oddziaływanie dorosłych, negatywna
mentalność kultury bez wartości.
5. Egzekwować konsekwencje
popełnionych błędów. Ważne jest uczenie
się na swoich błędach i wyciąganie
wniosków o zmianie swojego zachowania.
6. Nie chronić przed bólem porażki.

Podstawowe sfery
wychowania
1. Sfera moralna:
a) formowanie wrażliwego sumienia: uznać przed
sobą i Bogiem swój błąd,
b) ukazywać konieczność pracy nad sumieniem.
2. Sfera religijna:
a) oparcie więzi z Bogiem na wierze i zaufaniu,
b) usuwanie fałszywych obrazów Boga,
c) dojrzała religijność: świadomość Bożej miłości,
życie sakramentalne i modlitwa, dojrzała miłość
Boga i ludzi, stale nawracanie się, troska o
pojednanie się z ludźmi.

Podstawowe sfery
wychowania
3. Sfera duchowa:
a) dążenie do zrozumienia siebie, do odkrycia
sensu życia,
b) wolność od dyktatury emocji, pożądań,
od nacisków otoczenia, od przywiązania
do rzeczy,
c) kształtowanie prawdziwej hierarchii
wartości,
d) uczenie odróżniania dobra od zła,
e) demaskowanie wypaczonych wizji
człowieka.

Wzór wychowawcy
1. Mądry wychowawca ma prawdziwe
spojrzenie na człowieka!
2. Mądry wychowawca zna cel
wychowania.
3. Mądry wychowawca stosuje
właściwe metody wychowania
uwzględniające prawdę
o człowieku, całościową prawdę!

Wzór wychowawcy
4. Mądry wychowawca ma mentalność
zwycięzcy. Potrafi zafascynować celem
wychowania, czyni to z radością i nigdy się nie
zniechęca! Wierzy, w siły natury i działanie łaski!
5. Mądry wychowawca broni wychowanka przed
jego własną słabością niedojrzałością.
6. Mądry wychowawca ma zdolność empatii.

Podstawy wychowania
w rodzinie
1. Wzajemna, dojrzała, widoczna miłość rodziców.
2. Przyjęcie właściwych celów wychowania; uczenie
dojrzałego myślenia i odpowiedzialnej miłości.
3. Dobór odpowiednich metod wychowania.

4. Stwarzanie klimatu bezpieczeństwa,
zaufania, radości.

Podstawy wychowania
w rodzinie
5. Demaskowanie zagrożeń dojrzałości i szczęścia
dzieci.
6. Stawianie mądrych wymagań odpowiednich
do wieku.
7. Zachęcanie do wysiłku, pracy,
cierpliwości w osiąganiu celów.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
1. Traktowanie dzieci jako dojrzałych osób –
partnerstwo zamiast rodzicielstwo.
2. Propagowanie mentalności:
„róbta, co chceta”.
3. Przeakcentowanie dóbr
materialnych w domu.

4. Mit wychowania bezstresowego.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
5. Lekceważenie negatywnego wpływu: otoczenia,
mediów, internetu, czasopism.
6. Tolerowanie lenistwa, wygodnictwa, egoizmu,
kłamstwa.

7. Błędna hierarchia wartości w domu.
8. Pozwalanie dziczom na natychmiastowe
zaspokajanie doraźnych przyjemności.

Zadania szkoły
a) ukazywać naturę człowieka,
b) wskazywać optymalną drogę życia i rozwoju
samego siebie,
c) ukazywać wartości i normy moralne,
d) uczyć budowania głębokich więzi z sobą,
ludźmi i Bogiem,
e) promować krytyczne myślenie o otaczającej
rzeczywistości,
f) chronić przed szkodliwymi presjami, mitami,
ideologiami.

Wychowanie w szkole
1. Zadanie szkoły to uczenie uczniów mądrości
i dyscypliny, sprzyjanie procesom dydaktycznym
i promowanie dojrzałości.
2. Potrzebny jest spójny kontekst wychowaniu
ku wartościom.
3. Potrzebne są działania profilaktyczne,
by zapobiegać trudnościom wychowawczym
i zachowaniom nagannym.

Wychowanie w szkole
4. Potrzebne jest opracowanie czytelnego regulaminu
szkoły i programu wychowawczego.
5. Potrzebne jest dbanie o porządek oraz
egzekwowanie konsekwencji naruszania
regulaminu.
6. Przestrzeganie zasady „zero tolerancji” dla
wszelkich zachowań, które są naruszeniem
regulaminu szkoły.
7. Udzielanie pomocy uczniom, którzy sprawiają
trudności wychowawcze.

DZIĘKUJĘ
ZA
UWAGĘ
Opracował: ks. Marcin Kozyra SDB
Grafika: Agnieszka Jaz


Slide 11

JAKIE WYCHOWANIE
DZIŚ?

Mity współczesnego świata
Iluzja indywidualistycznego szczęścia.
2. Absolutyzacja tolerancji: ponad miłością i
prawdą.
3. Relatywizm moralny i nihilizm wartości:
pustka aksjologiczna.
4. Ucieczka od rzeczywistości, od logicznego
myślenia o człowieku.
5. Szukanie szczęścia bez wysiłku, bez
autorytetów, bez dyscypliny.
6. Ukazywanie demokracji jako wartości najważniejszej
1.

Pytania do programu
wychowawczego
1. Jakiego człowieka chcemy wychować?
2. Jak rozumiemy wychowanie?
3. Jakie jest nasz wychowanek, jaki jest jego
świat, jaką ma postawę wobec życia?
4. Z kim chcemy współpracować w wychowaniu?
5. Jakiej metody wychowawczej chcemy używać?
6. Jakie są podstawowe wartości, które
przyjmujemy?

Pytania do programu
wychowawczego
7. Jakie cele sobie stawiamy w wychowaniu?
8. Jakie są podstawowe problemy wychowawcze
uczniów?
9. Czego potrzebuje uczniowie w szkole?
10. Czego potrzebują rodzice oddający nam
swoje dzieci?
11. Czego potrzebujemy my jako wychowawcy?
12. Jak chcemy współpracować z rodzicami
uczniami w tworzeniu programu
wychowawczego?

Dojrzałość wychowanka
a)
b)
c)
d)

zdolność realistycznego myślenia,
dojrzałość woli,
dojrzałość emocjonalna,
zdolność budowania głębokich więzi
międzyosobowych,
e) zdolność odkrycia i respektowania
wartości norm moralnych.

Co wpływa na wychowanie
dojrzałej osoby
a) pozytywna więź z rodzicami,
b) pozytywna więź z Bogiem,
c) charyzmatyczne wzorce ze strony
wychowawców,
d) zdolność wychowanków do przyjęcia
wartości i norm moralnych,
e) trud samowychowania (znajomość
siebie),
f) krytyczna analiza otaczającej
rzeczywistości.

Zagrożenia młodego
człowieka
1. Naiwność ludzka – człowiek bez zasad,
bez używania rozumu, bez kwestionowania
mitów, staje się narzędziem w ręku manipulatorów!
2. Cynizm osób i środowisk – są ludzie, którym
nie zależy, by młodzież żyła w prawdzie i w dojrzałej
miłości. Chcą zarobić na ich niedojrzałości.
3. Oszukiwanie samych siebie - stało się plagą
naszych czasów! Młodzież chętnie usprawiedliwia
swe błędy, złe decyzje.

Podstawy odpowiedzialnego
wychowania
1. Wychowanie to pomaganie wychowankowi,
by coraz lepiej rozumiał siebie i innych ludzi
oraz by coraz dojrzalej kochał siebie i innych.
2. Zadanie wychowawcy:
a) ukazać istotę dojrzałej miłości (decyzja, by
troszczyć się o dobro drugiej osoby),
b) ukazać konieczność poznania drugiej osoby
(by wiedzieć, jak troszczyć się o jej dobro),
c) ukazać konieczność wymagań wobec siebie.

Wartości a wychowanie
1. Człowiek jest istotą, która może szkodzić samemu
sobie i innym ludziom.
2. Każdy potrzebuje żyć wg określonego
systemu norm i zasad moralnych.
3. Trzeba dziś demaskować błędne przekonania
odnośnie wartości, a promować te wartości, które
są potwierdzone przez wiedze empiryczną i
doświadczenie pedagogiczne.

Wartości a wychowanie
4. Tolerancja nie jest wartością nadrzędną: tylko
dobro i miłość. Tolerancja nie może oznaczać zakaz
odróżniania dobra od zła.
5. Dysonans kognitywny: człowiek nie chce
uznać wartości, albo są dla niego zbyt trudne
dlatego wybiera myślenie według swego
postępowania, by uniknąć konfliktu wewnętrznego.
Czyni zło nazywając je dobrym.

Zasady w aksjologii
1. Wychowanek przeżywa nie tylko zewnętrzne
ale i wewnętrzne konflikty dotyczące jego potrzeb
i pragnień.
2. Wychowankowi łatwiej jest czynić zło, którego
nie chce, niż dobro, którego pragnie.
3. Ludzka wolność nie jest zdolnością spontaniczną,
lecz wymaga dojrzałego uformowania i dyscypliny.

Zasady w aksjologii
4. Ludzka wolność nie jest czynieniem czegokolwiek,
ale opowiadaniem się po stronie dobra i prawdy.
5. Nie ma wolności bez duchowości.
6. Wychowanek powinien kierować swoim ciałem a
nie ciało wychowankiem.
7. Ludzka seksualność wymaga procesu
wychowania.

Metody wychowania
1. Ukazać że cały trud wychowania i samowychowania
wynika z miłości.
2. Posługiwać się językiem zrozumiałym dla
wychowanków, jednoznacznym, konkretnym,
egzystencjalnym. Używać języka aspiracji
odwołując się do ideałów, pragnień
młodzieży.
3. Stawiać wymagania: asceza,
samodyscyplina.

Metody wychowania
4. Demaskować zagrożenia: własna naiwność
i słabość ludzkiej natury, negatywne
oddziaływanie dorosłych, negatywna
mentalność kultury bez wartości.
5. Egzekwować konsekwencje
popełnionych błędów. Ważne jest uczenie
się na swoich błędach i wyciąganie
wniosków o zmianie swojego zachowania.
6. Nie chronić przed bólem porażki.

Podstawowe sfery
wychowania
1. Sfera moralna:
a) formowanie wrażliwego sumienia: uznać przed
sobą i Bogiem swój błąd,
b) ukazywać konieczność pracy nad sumieniem.
2. Sfera religijna:
a) oparcie więzi z Bogiem na wierze i zaufaniu,
b) usuwanie fałszywych obrazów Boga,
c) dojrzała religijność: świadomość Bożej miłości,
życie sakramentalne i modlitwa, dojrzała miłość
Boga i ludzi, stale nawracanie się, troska o
pojednanie się z ludźmi.

Podstawowe sfery
wychowania
3. Sfera duchowa:
a) dążenie do zrozumienia siebie, do odkrycia
sensu życia,
b) wolność od dyktatury emocji, pożądań,
od nacisków otoczenia, od przywiązania
do rzeczy,
c) kształtowanie prawdziwej hierarchii
wartości,
d) uczenie odróżniania dobra od zła,
e) demaskowanie wypaczonych wizji
człowieka.

Wzór wychowawcy
1. Mądry wychowawca ma prawdziwe
spojrzenie na człowieka!
2. Mądry wychowawca zna cel
wychowania.
3. Mądry wychowawca stosuje
właściwe metody wychowania
uwzględniające prawdę
o człowieku, całościową prawdę!

Wzór wychowawcy
4. Mądry wychowawca ma mentalność
zwycięzcy. Potrafi zafascynować celem
wychowania, czyni to z radością i nigdy się nie
zniechęca! Wierzy, w siły natury i działanie łaski!
5. Mądry wychowawca broni wychowanka przed
jego własną słabością niedojrzałością.
6. Mądry wychowawca ma zdolność empatii.

Podstawy wychowania
w rodzinie
1. Wzajemna, dojrzała, widoczna miłość rodziców.
2. Przyjęcie właściwych celów wychowania; uczenie
dojrzałego myślenia i odpowiedzialnej miłości.
3. Dobór odpowiednich metod wychowania.

4. Stwarzanie klimatu bezpieczeństwa,
zaufania, radości.

Podstawy wychowania
w rodzinie
5. Demaskowanie zagrożeń dojrzałości i szczęścia
dzieci.
6. Stawianie mądrych wymagań odpowiednich
do wieku.
7. Zachęcanie do wysiłku, pracy,
cierpliwości w osiąganiu celów.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
1. Traktowanie dzieci jako dojrzałych osób –
partnerstwo zamiast rodzicielstwo.
2. Propagowanie mentalności:
„róbta, co chceta”.
3. Przeakcentowanie dóbr
materialnych w domu.

4. Mit wychowania bezstresowego.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
5. Lekceważenie negatywnego wpływu: otoczenia,
mediów, internetu, czasopism.
6. Tolerowanie lenistwa, wygodnictwa, egoizmu,
kłamstwa.

7. Błędna hierarchia wartości w domu.
8. Pozwalanie dziczom na natychmiastowe
zaspokajanie doraźnych przyjemności.

Zadania szkoły
a) ukazywać naturę człowieka,
b) wskazywać optymalną drogę życia i rozwoju
samego siebie,
c) ukazywać wartości i normy moralne,
d) uczyć budowania głębokich więzi z sobą,
ludźmi i Bogiem,
e) promować krytyczne myślenie o otaczającej
rzeczywistości,
f) chronić przed szkodliwymi presjami, mitami,
ideologiami.

Wychowanie w szkole
1. Zadanie szkoły to uczenie uczniów mądrości
i dyscypliny, sprzyjanie procesom dydaktycznym
i promowanie dojrzałości.
2. Potrzebny jest spójny kontekst wychowaniu
ku wartościom.
3. Potrzebne są działania profilaktyczne,
by zapobiegać trudnościom wychowawczym
i zachowaniom nagannym.

Wychowanie w szkole
4. Potrzebne jest opracowanie czytelnego regulaminu
szkoły i programu wychowawczego.
5. Potrzebne jest dbanie o porządek oraz
egzekwowanie konsekwencji naruszania
regulaminu.
6. Przestrzeganie zasady „zero tolerancji” dla
wszelkich zachowań, które są naruszeniem
regulaminu szkoły.
7. Udzielanie pomocy uczniom, którzy sprawiają
trudności wychowawcze.

DZIĘKUJĘ
ZA
UWAGĘ
Opracował: ks. Marcin Kozyra SDB
Grafika: Agnieszka Jaz


Slide 12

JAKIE WYCHOWANIE
DZIŚ?

Mity współczesnego świata
Iluzja indywidualistycznego szczęścia.
2. Absolutyzacja tolerancji: ponad miłością i
prawdą.
3. Relatywizm moralny i nihilizm wartości:
pustka aksjologiczna.
4. Ucieczka od rzeczywistości, od logicznego
myślenia o człowieku.
5. Szukanie szczęścia bez wysiłku, bez
autorytetów, bez dyscypliny.
6. Ukazywanie demokracji jako wartości najważniejszej
1.

Pytania do programu
wychowawczego
1. Jakiego człowieka chcemy wychować?
2. Jak rozumiemy wychowanie?
3. Jakie jest nasz wychowanek, jaki jest jego
świat, jaką ma postawę wobec życia?
4. Z kim chcemy współpracować w wychowaniu?
5. Jakiej metody wychowawczej chcemy używać?
6. Jakie są podstawowe wartości, które
przyjmujemy?

Pytania do programu
wychowawczego
7. Jakie cele sobie stawiamy w wychowaniu?
8. Jakie są podstawowe problemy wychowawcze
uczniów?
9. Czego potrzebuje uczniowie w szkole?
10. Czego potrzebują rodzice oddający nam
swoje dzieci?
11. Czego potrzebujemy my jako wychowawcy?
12. Jak chcemy współpracować z rodzicami
uczniami w tworzeniu programu
wychowawczego?

Dojrzałość wychowanka
a)
b)
c)
d)

zdolność realistycznego myślenia,
dojrzałość woli,
dojrzałość emocjonalna,
zdolność budowania głębokich więzi
międzyosobowych,
e) zdolność odkrycia i respektowania
wartości norm moralnych.

Co wpływa na wychowanie
dojrzałej osoby
a) pozytywna więź z rodzicami,
b) pozytywna więź z Bogiem,
c) charyzmatyczne wzorce ze strony
wychowawców,
d) zdolność wychowanków do przyjęcia
wartości i norm moralnych,
e) trud samowychowania (znajomość
siebie),
f) krytyczna analiza otaczającej
rzeczywistości.

Zagrożenia młodego
człowieka
1. Naiwność ludzka – człowiek bez zasad,
bez używania rozumu, bez kwestionowania
mitów, staje się narzędziem w ręku manipulatorów!
2. Cynizm osób i środowisk – są ludzie, którym
nie zależy, by młodzież żyła w prawdzie i w dojrzałej
miłości. Chcą zarobić na ich niedojrzałości.
3. Oszukiwanie samych siebie - stało się plagą
naszych czasów! Młodzież chętnie usprawiedliwia
swe błędy, złe decyzje.

Podstawy odpowiedzialnego
wychowania
1. Wychowanie to pomaganie wychowankowi,
by coraz lepiej rozumiał siebie i innych ludzi
oraz by coraz dojrzalej kochał siebie i innych.
2. Zadanie wychowawcy:
a) ukazać istotę dojrzałej miłości (decyzja, by
troszczyć się o dobro drugiej osoby),
b) ukazać konieczność poznania drugiej osoby
(by wiedzieć, jak troszczyć się o jej dobro),
c) ukazać konieczność wymagań wobec siebie.

Wartości a wychowanie
1. Człowiek jest istotą, która może szkodzić samemu
sobie i innym ludziom.
2. Każdy potrzebuje żyć wg określonego
systemu norm i zasad moralnych.
3. Trzeba dziś demaskować błędne przekonania
odnośnie wartości, a promować te wartości, które
są potwierdzone przez wiedze empiryczną i
doświadczenie pedagogiczne.

Wartości a wychowanie
4. Tolerancja nie jest wartością nadrzędną: tylko
dobro i miłość. Tolerancja nie może oznaczać zakaz
odróżniania dobra od zła.
5. Dysonans kognitywny: człowiek nie chce
uznać wartości, albo są dla niego zbyt trudne
dlatego wybiera myślenie według swego
postępowania, by uniknąć konfliktu wewnętrznego.
Czyni zło nazywając je dobrym.

Zasady w aksjologii
1. Wychowanek przeżywa nie tylko zewnętrzne
ale i wewnętrzne konflikty dotyczące jego potrzeb
i pragnień.
2. Wychowankowi łatwiej jest czynić zło, którego
nie chce, niż dobro, którego pragnie.
3. Ludzka wolność nie jest zdolnością spontaniczną,
lecz wymaga dojrzałego uformowania i dyscypliny.

Zasady w aksjologii
4. Ludzka wolność nie jest czynieniem czegokolwiek,
ale opowiadaniem się po stronie dobra i prawdy.
5. Nie ma wolności bez duchowości.
6. Wychowanek powinien kierować swoim ciałem a
nie ciało wychowankiem.
7. Ludzka seksualność wymaga procesu
wychowania.

Metody wychowania
1. Ukazać że cały trud wychowania i samowychowania
wynika z miłości.
2. Posługiwać się językiem zrozumiałym dla
wychowanków, jednoznacznym, konkretnym,
egzystencjalnym. Używać języka aspiracji
odwołując się do ideałów, pragnień
młodzieży.
3. Stawiać wymagania: asceza,
samodyscyplina.

Metody wychowania
4. Demaskować zagrożenia: własna naiwność
i słabość ludzkiej natury, negatywne
oddziaływanie dorosłych, negatywna
mentalność kultury bez wartości.
5. Egzekwować konsekwencje
popełnionych błędów. Ważne jest uczenie
się na swoich błędach i wyciąganie
wniosków o zmianie swojego zachowania.
6. Nie chronić przed bólem porażki.

Podstawowe sfery
wychowania
1. Sfera moralna:
a) formowanie wrażliwego sumienia: uznać przed
sobą i Bogiem swój błąd,
b) ukazywać konieczność pracy nad sumieniem.
2. Sfera religijna:
a) oparcie więzi z Bogiem na wierze i zaufaniu,
b) usuwanie fałszywych obrazów Boga,
c) dojrzała religijność: świadomość Bożej miłości,
życie sakramentalne i modlitwa, dojrzała miłość
Boga i ludzi, stale nawracanie się, troska o
pojednanie się z ludźmi.

Podstawowe sfery
wychowania
3. Sfera duchowa:
a) dążenie do zrozumienia siebie, do odkrycia
sensu życia,
b) wolność od dyktatury emocji, pożądań,
od nacisków otoczenia, od przywiązania
do rzeczy,
c) kształtowanie prawdziwej hierarchii
wartości,
d) uczenie odróżniania dobra od zła,
e) demaskowanie wypaczonych wizji
człowieka.

Wzór wychowawcy
1. Mądry wychowawca ma prawdziwe
spojrzenie na człowieka!
2. Mądry wychowawca zna cel
wychowania.
3. Mądry wychowawca stosuje
właściwe metody wychowania
uwzględniające prawdę
o człowieku, całościową prawdę!

Wzór wychowawcy
4. Mądry wychowawca ma mentalność
zwycięzcy. Potrafi zafascynować celem
wychowania, czyni to z radością i nigdy się nie
zniechęca! Wierzy, w siły natury i działanie łaski!
5. Mądry wychowawca broni wychowanka przed
jego własną słabością niedojrzałością.
6. Mądry wychowawca ma zdolność empatii.

Podstawy wychowania
w rodzinie
1. Wzajemna, dojrzała, widoczna miłość rodziców.
2. Przyjęcie właściwych celów wychowania; uczenie
dojrzałego myślenia i odpowiedzialnej miłości.
3. Dobór odpowiednich metod wychowania.

4. Stwarzanie klimatu bezpieczeństwa,
zaufania, radości.

Podstawy wychowania
w rodzinie
5. Demaskowanie zagrożeń dojrzałości i szczęścia
dzieci.
6. Stawianie mądrych wymagań odpowiednich
do wieku.
7. Zachęcanie do wysiłku, pracy,
cierpliwości w osiąganiu celów.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
1. Traktowanie dzieci jako dojrzałych osób –
partnerstwo zamiast rodzicielstwo.
2. Propagowanie mentalności:
„róbta, co chceta”.
3. Przeakcentowanie dóbr
materialnych w domu.

4. Mit wychowania bezstresowego.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
5. Lekceważenie negatywnego wpływu: otoczenia,
mediów, internetu, czasopism.
6. Tolerowanie lenistwa, wygodnictwa, egoizmu,
kłamstwa.

7. Błędna hierarchia wartości w domu.
8. Pozwalanie dziczom na natychmiastowe
zaspokajanie doraźnych przyjemności.

Zadania szkoły
a) ukazywać naturę człowieka,
b) wskazywać optymalną drogę życia i rozwoju
samego siebie,
c) ukazywać wartości i normy moralne,
d) uczyć budowania głębokich więzi z sobą,
ludźmi i Bogiem,
e) promować krytyczne myślenie o otaczającej
rzeczywistości,
f) chronić przed szkodliwymi presjami, mitami,
ideologiami.

Wychowanie w szkole
1. Zadanie szkoły to uczenie uczniów mądrości
i dyscypliny, sprzyjanie procesom dydaktycznym
i promowanie dojrzałości.
2. Potrzebny jest spójny kontekst wychowaniu
ku wartościom.
3. Potrzebne są działania profilaktyczne,
by zapobiegać trudnościom wychowawczym
i zachowaniom nagannym.

Wychowanie w szkole
4. Potrzebne jest opracowanie czytelnego regulaminu
szkoły i programu wychowawczego.
5. Potrzebne jest dbanie o porządek oraz
egzekwowanie konsekwencji naruszania
regulaminu.
6. Przestrzeganie zasady „zero tolerancji” dla
wszelkich zachowań, które są naruszeniem
regulaminu szkoły.
7. Udzielanie pomocy uczniom, którzy sprawiają
trudności wychowawcze.

DZIĘKUJĘ
ZA
UWAGĘ
Opracował: ks. Marcin Kozyra SDB
Grafika: Agnieszka Jaz


Slide 13

JAKIE WYCHOWANIE
DZIŚ?

Mity współczesnego świata
Iluzja indywidualistycznego szczęścia.
2. Absolutyzacja tolerancji: ponad miłością i
prawdą.
3. Relatywizm moralny i nihilizm wartości:
pustka aksjologiczna.
4. Ucieczka od rzeczywistości, od logicznego
myślenia o człowieku.
5. Szukanie szczęścia bez wysiłku, bez
autorytetów, bez dyscypliny.
6. Ukazywanie demokracji jako wartości najważniejszej
1.

Pytania do programu
wychowawczego
1. Jakiego człowieka chcemy wychować?
2. Jak rozumiemy wychowanie?
3. Jakie jest nasz wychowanek, jaki jest jego
świat, jaką ma postawę wobec życia?
4. Z kim chcemy współpracować w wychowaniu?
5. Jakiej metody wychowawczej chcemy używać?
6. Jakie są podstawowe wartości, które
przyjmujemy?

Pytania do programu
wychowawczego
7. Jakie cele sobie stawiamy w wychowaniu?
8. Jakie są podstawowe problemy wychowawcze
uczniów?
9. Czego potrzebuje uczniowie w szkole?
10. Czego potrzebują rodzice oddający nam
swoje dzieci?
11. Czego potrzebujemy my jako wychowawcy?
12. Jak chcemy współpracować z rodzicami
uczniami w tworzeniu programu
wychowawczego?

Dojrzałość wychowanka
a)
b)
c)
d)

zdolność realistycznego myślenia,
dojrzałość woli,
dojrzałość emocjonalna,
zdolność budowania głębokich więzi
międzyosobowych,
e) zdolność odkrycia i respektowania
wartości norm moralnych.

Co wpływa na wychowanie
dojrzałej osoby
a) pozytywna więź z rodzicami,
b) pozytywna więź z Bogiem,
c) charyzmatyczne wzorce ze strony
wychowawców,
d) zdolność wychowanków do przyjęcia
wartości i norm moralnych,
e) trud samowychowania (znajomość
siebie),
f) krytyczna analiza otaczającej
rzeczywistości.

Zagrożenia młodego
człowieka
1. Naiwność ludzka – człowiek bez zasad,
bez używania rozumu, bez kwestionowania
mitów, staje się narzędziem w ręku manipulatorów!
2. Cynizm osób i środowisk – są ludzie, którym
nie zależy, by młodzież żyła w prawdzie i w dojrzałej
miłości. Chcą zarobić na ich niedojrzałości.
3. Oszukiwanie samych siebie - stało się plagą
naszych czasów! Młodzież chętnie usprawiedliwia
swe błędy, złe decyzje.

Podstawy odpowiedzialnego
wychowania
1. Wychowanie to pomaganie wychowankowi,
by coraz lepiej rozumiał siebie i innych ludzi
oraz by coraz dojrzalej kochał siebie i innych.
2. Zadanie wychowawcy:
a) ukazać istotę dojrzałej miłości (decyzja, by
troszczyć się o dobro drugiej osoby),
b) ukazać konieczność poznania drugiej osoby
(by wiedzieć, jak troszczyć się o jej dobro),
c) ukazać konieczność wymagań wobec siebie.

Wartości a wychowanie
1. Człowiek jest istotą, która może szkodzić samemu
sobie i innym ludziom.
2. Każdy potrzebuje żyć wg określonego
systemu norm i zasad moralnych.
3. Trzeba dziś demaskować błędne przekonania
odnośnie wartości, a promować te wartości, które
są potwierdzone przez wiedze empiryczną i
doświadczenie pedagogiczne.

Wartości a wychowanie
4. Tolerancja nie jest wartością nadrzędną: tylko
dobro i miłość. Tolerancja nie może oznaczać zakaz
odróżniania dobra od zła.
5. Dysonans kognitywny: człowiek nie chce
uznać wartości, albo są dla niego zbyt trudne
dlatego wybiera myślenie według swego
postępowania, by uniknąć konfliktu wewnętrznego.
Czyni zło nazywając je dobrym.

Zasady w aksjologii
1. Wychowanek przeżywa nie tylko zewnętrzne
ale i wewnętrzne konflikty dotyczące jego potrzeb
i pragnień.
2. Wychowankowi łatwiej jest czynić zło, którego
nie chce, niż dobro, którego pragnie.
3. Ludzka wolność nie jest zdolnością spontaniczną,
lecz wymaga dojrzałego uformowania i dyscypliny.

Zasady w aksjologii
4. Ludzka wolność nie jest czynieniem czegokolwiek,
ale opowiadaniem się po stronie dobra i prawdy.
5. Nie ma wolności bez duchowości.
6. Wychowanek powinien kierować swoim ciałem a
nie ciało wychowankiem.
7. Ludzka seksualność wymaga procesu
wychowania.

Metody wychowania
1. Ukazać że cały trud wychowania i samowychowania
wynika z miłości.
2. Posługiwać się językiem zrozumiałym dla
wychowanków, jednoznacznym, konkretnym,
egzystencjalnym. Używać języka aspiracji
odwołując się do ideałów, pragnień
młodzieży.
3. Stawiać wymagania: asceza,
samodyscyplina.

Metody wychowania
4. Demaskować zagrożenia: własna naiwność
i słabość ludzkiej natury, negatywne
oddziaływanie dorosłych, negatywna
mentalność kultury bez wartości.
5. Egzekwować konsekwencje
popełnionych błędów. Ważne jest uczenie
się na swoich błędach i wyciąganie
wniosków o zmianie swojego zachowania.
6. Nie chronić przed bólem porażki.

Podstawowe sfery
wychowania
1. Sfera moralna:
a) formowanie wrażliwego sumienia: uznać przed
sobą i Bogiem swój błąd,
b) ukazywać konieczność pracy nad sumieniem.
2. Sfera religijna:
a) oparcie więzi z Bogiem na wierze i zaufaniu,
b) usuwanie fałszywych obrazów Boga,
c) dojrzała religijność: świadomość Bożej miłości,
życie sakramentalne i modlitwa, dojrzała miłość
Boga i ludzi, stale nawracanie się, troska o
pojednanie się z ludźmi.

Podstawowe sfery
wychowania
3. Sfera duchowa:
a) dążenie do zrozumienia siebie, do odkrycia
sensu życia,
b) wolność od dyktatury emocji, pożądań,
od nacisków otoczenia, od przywiązania
do rzeczy,
c) kształtowanie prawdziwej hierarchii
wartości,
d) uczenie odróżniania dobra od zła,
e) demaskowanie wypaczonych wizji
człowieka.

Wzór wychowawcy
1. Mądry wychowawca ma prawdziwe
spojrzenie na człowieka!
2. Mądry wychowawca zna cel
wychowania.
3. Mądry wychowawca stosuje
właściwe metody wychowania
uwzględniające prawdę
o człowieku, całościową prawdę!

Wzór wychowawcy
4. Mądry wychowawca ma mentalność
zwycięzcy. Potrafi zafascynować celem
wychowania, czyni to z radością i nigdy się nie
zniechęca! Wierzy, w siły natury i działanie łaski!
5. Mądry wychowawca broni wychowanka przed
jego własną słabością niedojrzałością.
6. Mądry wychowawca ma zdolność empatii.

Podstawy wychowania
w rodzinie
1. Wzajemna, dojrzała, widoczna miłość rodziców.
2. Przyjęcie właściwych celów wychowania; uczenie
dojrzałego myślenia i odpowiedzialnej miłości.
3. Dobór odpowiednich metod wychowania.

4. Stwarzanie klimatu bezpieczeństwa,
zaufania, radości.

Podstawy wychowania
w rodzinie
5. Demaskowanie zagrożeń dojrzałości i szczęścia
dzieci.
6. Stawianie mądrych wymagań odpowiednich
do wieku.
7. Zachęcanie do wysiłku, pracy,
cierpliwości w osiąganiu celów.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
1. Traktowanie dzieci jako dojrzałych osób –
partnerstwo zamiast rodzicielstwo.
2. Propagowanie mentalności:
„róbta, co chceta”.
3. Przeakcentowanie dóbr
materialnych w domu.

4. Mit wychowania bezstresowego.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
5. Lekceważenie negatywnego wpływu: otoczenia,
mediów, internetu, czasopism.
6. Tolerowanie lenistwa, wygodnictwa, egoizmu,
kłamstwa.

7. Błędna hierarchia wartości w domu.
8. Pozwalanie dziczom na natychmiastowe
zaspokajanie doraźnych przyjemności.

Zadania szkoły
a) ukazywać naturę człowieka,
b) wskazywać optymalną drogę życia i rozwoju
samego siebie,
c) ukazywać wartości i normy moralne,
d) uczyć budowania głębokich więzi z sobą,
ludźmi i Bogiem,
e) promować krytyczne myślenie o otaczającej
rzeczywistości,
f) chronić przed szkodliwymi presjami, mitami,
ideologiami.

Wychowanie w szkole
1. Zadanie szkoły to uczenie uczniów mądrości
i dyscypliny, sprzyjanie procesom dydaktycznym
i promowanie dojrzałości.
2. Potrzebny jest spójny kontekst wychowaniu
ku wartościom.
3. Potrzebne są działania profilaktyczne,
by zapobiegać trudnościom wychowawczym
i zachowaniom nagannym.

Wychowanie w szkole
4. Potrzebne jest opracowanie czytelnego regulaminu
szkoły i programu wychowawczego.
5. Potrzebne jest dbanie o porządek oraz
egzekwowanie konsekwencji naruszania
regulaminu.
6. Przestrzeganie zasady „zero tolerancji” dla
wszelkich zachowań, które są naruszeniem
regulaminu szkoły.
7. Udzielanie pomocy uczniom, którzy sprawiają
trudności wychowawcze.

DZIĘKUJĘ
ZA
UWAGĘ
Opracował: ks. Marcin Kozyra SDB
Grafika: Agnieszka Jaz


Slide 14

JAKIE WYCHOWANIE
DZIŚ?

Mity współczesnego świata
Iluzja indywidualistycznego szczęścia.
2. Absolutyzacja tolerancji: ponad miłością i
prawdą.
3. Relatywizm moralny i nihilizm wartości:
pustka aksjologiczna.
4. Ucieczka od rzeczywistości, od logicznego
myślenia o człowieku.
5. Szukanie szczęścia bez wysiłku, bez
autorytetów, bez dyscypliny.
6. Ukazywanie demokracji jako wartości najważniejszej
1.

Pytania do programu
wychowawczego
1. Jakiego człowieka chcemy wychować?
2. Jak rozumiemy wychowanie?
3. Jakie jest nasz wychowanek, jaki jest jego
świat, jaką ma postawę wobec życia?
4. Z kim chcemy współpracować w wychowaniu?
5. Jakiej metody wychowawczej chcemy używać?
6. Jakie są podstawowe wartości, które
przyjmujemy?

Pytania do programu
wychowawczego
7. Jakie cele sobie stawiamy w wychowaniu?
8. Jakie są podstawowe problemy wychowawcze
uczniów?
9. Czego potrzebuje uczniowie w szkole?
10. Czego potrzebują rodzice oddający nam
swoje dzieci?
11. Czego potrzebujemy my jako wychowawcy?
12. Jak chcemy współpracować z rodzicami
uczniami w tworzeniu programu
wychowawczego?

Dojrzałość wychowanka
a)
b)
c)
d)

zdolność realistycznego myślenia,
dojrzałość woli,
dojrzałość emocjonalna,
zdolność budowania głębokich więzi
międzyosobowych,
e) zdolność odkrycia i respektowania
wartości norm moralnych.

Co wpływa na wychowanie
dojrzałej osoby
a) pozytywna więź z rodzicami,
b) pozytywna więź z Bogiem,
c) charyzmatyczne wzorce ze strony
wychowawców,
d) zdolność wychowanków do przyjęcia
wartości i norm moralnych,
e) trud samowychowania (znajomość
siebie),
f) krytyczna analiza otaczającej
rzeczywistości.

Zagrożenia młodego
człowieka
1. Naiwność ludzka – człowiek bez zasad,
bez używania rozumu, bez kwestionowania
mitów, staje się narzędziem w ręku manipulatorów!
2. Cynizm osób i środowisk – są ludzie, którym
nie zależy, by młodzież żyła w prawdzie i w dojrzałej
miłości. Chcą zarobić na ich niedojrzałości.
3. Oszukiwanie samych siebie - stało się plagą
naszych czasów! Młodzież chętnie usprawiedliwia
swe błędy, złe decyzje.

Podstawy odpowiedzialnego
wychowania
1. Wychowanie to pomaganie wychowankowi,
by coraz lepiej rozumiał siebie i innych ludzi
oraz by coraz dojrzalej kochał siebie i innych.
2. Zadanie wychowawcy:
a) ukazać istotę dojrzałej miłości (decyzja, by
troszczyć się o dobro drugiej osoby),
b) ukazać konieczność poznania drugiej osoby
(by wiedzieć, jak troszczyć się o jej dobro),
c) ukazać konieczność wymagań wobec siebie.

Wartości a wychowanie
1. Człowiek jest istotą, która może szkodzić samemu
sobie i innym ludziom.
2. Każdy potrzebuje żyć wg określonego
systemu norm i zasad moralnych.
3. Trzeba dziś demaskować błędne przekonania
odnośnie wartości, a promować te wartości, które
są potwierdzone przez wiedze empiryczną i
doświadczenie pedagogiczne.

Wartości a wychowanie
4. Tolerancja nie jest wartością nadrzędną: tylko
dobro i miłość. Tolerancja nie może oznaczać zakaz
odróżniania dobra od zła.
5. Dysonans kognitywny: człowiek nie chce
uznać wartości, albo są dla niego zbyt trudne
dlatego wybiera myślenie według swego
postępowania, by uniknąć konfliktu wewnętrznego.
Czyni zło nazywając je dobrym.

Zasady w aksjologii
1. Wychowanek przeżywa nie tylko zewnętrzne
ale i wewnętrzne konflikty dotyczące jego potrzeb
i pragnień.
2. Wychowankowi łatwiej jest czynić zło, którego
nie chce, niż dobro, którego pragnie.
3. Ludzka wolność nie jest zdolnością spontaniczną,
lecz wymaga dojrzałego uformowania i dyscypliny.

Zasady w aksjologii
4. Ludzka wolność nie jest czynieniem czegokolwiek,
ale opowiadaniem się po stronie dobra i prawdy.
5. Nie ma wolności bez duchowości.
6. Wychowanek powinien kierować swoim ciałem a
nie ciało wychowankiem.
7. Ludzka seksualność wymaga procesu
wychowania.

Metody wychowania
1. Ukazać że cały trud wychowania i samowychowania
wynika z miłości.
2. Posługiwać się językiem zrozumiałym dla
wychowanków, jednoznacznym, konkretnym,
egzystencjalnym. Używać języka aspiracji
odwołując się do ideałów, pragnień
młodzieży.
3. Stawiać wymagania: asceza,
samodyscyplina.

Metody wychowania
4. Demaskować zagrożenia: własna naiwność
i słabość ludzkiej natury, negatywne
oddziaływanie dorosłych, negatywna
mentalność kultury bez wartości.
5. Egzekwować konsekwencje
popełnionych błędów. Ważne jest uczenie
się na swoich błędach i wyciąganie
wniosków o zmianie swojego zachowania.
6. Nie chronić przed bólem porażki.

Podstawowe sfery
wychowania
1. Sfera moralna:
a) formowanie wrażliwego sumienia: uznać przed
sobą i Bogiem swój błąd,
b) ukazywać konieczność pracy nad sumieniem.
2. Sfera religijna:
a) oparcie więzi z Bogiem na wierze i zaufaniu,
b) usuwanie fałszywych obrazów Boga,
c) dojrzała religijność: świadomość Bożej miłości,
życie sakramentalne i modlitwa, dojrzała miłość
Boga i ludzi, stale nawracanie się, troska o
pojednanie się z ludźmi.

Podstawowe sfery
wychowania
3. Sfera duchowa:
a) dążenie do zrozumienia siebie, do odkrycia
sensu życia,
b) wolność od dyktatury emocji, pożądań,
od nacisków otoczenia, od przywiązania
do rzeczy,
c) kształtowanie prawdziwej hierarchii
wartości,
d) uczenie odróżniania dobra od zła,
e) demaskowanie wypaczonych wizji
człowieka.

Wzór wychowawcy
1. Mądry wychowawca ma prawdziwe
spojrzenie na człowieka!
2. Mądry wychowawca zna cel
wychowania.
3. Mądry wychowawca stosuje
właściwe metody wychowania
uwzględniające prawdę
o człowieku, całościową prawdę!

Wzór wychowawcy
4. Mądry wychowawca ma mentalność
zwycięzcy. Potrafi zafascynować celem
wychowania, czyni to z radością i nigdy się nie
zniechęca! Wierzy, w siły natury i działanie łaski!
5. Mądry wychowawca broni wychowanka przed
jego własną słabością niedojrzałością.
6. Mądry wychowawca ma zdolność empatii.

Podstawy wychowania
w rodzinie
1. Wzajemna, dojrzała, widoczna miłość rodziców.
2. Przyjęcie właściwych celów wychowania; uczenie
dojrzałego myślenia i odpowiedzialnej miłości.
3. Dobór odpowiednich metod wychowania.

4. Stwarzanie klimatu bezpieczeństwa,
zaufania, radości.

Podstawy wychowania
w rodzinie
5. Demaskowanie zagrożeń dojrzałości i szczęścia
dzieci.
6. Stawianie mądrych wymagań odpowiednich
do wieku.
7. Zachęcanie do wysiłku, pracy,
cierpliwości w osiąganiu celów.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
1. Traktowanie dzieci jako dojrzałych osób –
partnerstwo zamiast rodzicielstwo.
2. Propagowanie mentalności:
„róbta, co chceta”.
3. Przeakcentowanie dóbr
materialnych w domu.

4. Mit wychowania bezstresowego.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
5. Lekceważenie negatywnego wpływu: otoczenia,
mediów, internetu, czasopism.
6. Tolerowanie lenistwa, wygodnictwa, egoizmu,
kłamstwa.

7. Błędna hierarchia wartości w domu.
8. Pozwalanie dziczom na natychmiastowe
zaspokajanie doraźnych przyjemności.

Zadania szkoły
a) ukazywać naturę człowieka,
b) wskazywać optymalną drogę życia i rozwoju
samego siebie,
c) ukazywać wartości i normy moralne,
d) uczyć budowania głębokich więzi z sobą,
ludźmi i Bogiem,
e) promować krytyczne myślenie o otaczającej
rzeczywistości,
f) chronić przed szkodliwymi presjami, mitami,
ideologiami.

Wychowanie w szkole
1. Zadanie szkoły to uczenie uczniów mądrości
i dyscypliny, sprzyjanie procesom dydaktycznym
i promowanie dojrzałości.
2. Potrzebny jest spójny kontekst wychowaniu
ku wartościom.
3. Potrzebne są działania profilaktyczne,
by zapobiegać trudnościom wychowawczym
i zachowaniom nagannym.

Wychowanie w szkole
4. Potrzebne jest opracowanie czytelnego regulaminu
szkoły i programu wychowawczego.
5. Potrzebne jest dbanie o porządek oraz
egzekwowanie konsekwencji naruszania
regulaminu.
6. Przestrzeganie zasady „zero tolerancji” dla
wszelkich zachowań, które są naruszeniem
regulaminu szkoły.
7. Udzielanie pomocy uczniom, którzy sprawiają
trudności wychowawcze.

DZIĘKUJĘ
ZA
UWAGĘ
Opracował: ks. Marcin Kozyra SDB
Grafika: Agnieszka Jaz


Slide 15

JAKIE WYCHOWANIE
DZIŚ?

Mity współczesnego świata
Iluzja indywidualistycznego szczęścia.
2. Absolutyzacja tolerancji: ponad miłością i
prawdą.
3. Relatywizm moralny i nihilizm wartości:
pustka aksjologiczna.
4. Ucieczka od rzeczywistości, od logicznego
myślenia o człowieku.
5. Szukanie szczęścia bez wysiłku, bez
autorytetów, bez dyscypliny.
6. Ukazywanie demokracji jako wartości najważniejszej
1.

Pytania do programu
wychowawczego
1. Jakiego człowieka chcemy wychować?
2. Jak rozumiemy wychowanie?
3. Jakie jest nasz wychowanek, jaki jest jego
świat, jaką ma postawę wobec życia?
4. Z kim chcemy współpracować w wychowaniu?
5. Jakiej metody wychowawczej chcemy używać?
6. Jakie są podstawowe wartości, które
przyjmujemy?

Pytania do programu
wychowawczego
7. Jakie cele sobie stawiamy w wychowaniu?
8. Jakie są podstawowe problemy wychowawcze
uczniów?
9. Czego potrzebuje uczniowie w szkole?
10. Czego potrzebują rodzice oddający nam
swoje dzieci?
11. Czego potrzebujemy my jako wychowawcy?
12. Jak chcemy współpracować z rodzicami
uczniami w tworzeniu programu
wychowawczego?

Dojrzałość wychowanka
a)
b)
c)
d)

zdolność realistycznego myślenia,
dojrzałość woli,
dojrzałość emocjonalna,
zdolność budowania głębokich więzi
międzyosobowych,
e) zdolność odkrycia i respektowania
wartości norm moralnych.

Co wpływa na wychowanie
dojrzałej osoby
a) pozytywna więź z rodzicami,
b) pozytywna więź z Bogiem,
c) charyzmatyczne wzorce ze strony
wychowawców,
d) zdolność wychowanków do przyjęcia
wartości i norm moralnych,
e) trud samowychowania (znajomość
siebie),
f) krytyczna analiza otaczającej
rzeczywistości.

Zagrożenia młodego
człowieka
1. Naiwność ludzka – człowiek bez zasad,
bez używania rozumu, bez kwestionowania
mitów, staje się narzędziem w ręku manipulatorów!
2. Cynizm osób i środowisk – są ludzie, którym
nie zależy, by młodzież żyła w prawdzie i w dojrzałej
miłości. Chcą zarobić na ich niedojrzałości.
3. Oszukiwanie samych siebie - stało się plagą
naszych czasów! Młodzież chętnie usprawiedliwia
swe błędy, złe decyzje.

Podstawy odpowiedzialnego
wychowania
1. Wychowanie to pomaganie wychowankowi,
by coraz lepiej rozumiał siebie i innych ludzi
oraz by coraz dojrzalej kochał siebie i innych.
2. Zadanie wychowawcy:
a) ukazać istotę dojrzałej miłości (decyzja, by
troszczyć się o dobro drugiej osoby),
b) ukazać konieczność poznania drugiej osoby
(by wiedzieć, jak troszczyć się o jej dobro),
c) ukazać konieczność wymagań wobec siebie.

Wartości a wychowanie
1. Człowiek jest istotą, która może szkodzić samemu
sobie i innym ludziom.
2. Każdy potrzebuje żyć wg określonego
systemu norm i zasad moralnych.
3. Trzeba dziś demaskować błędne przekonania
odnośnie wartości, a promować te wartości, które
są potwierdzone przez wiedze empiryczną i
doświadczenie pedagogiczne.

Wartości a wychowanie
4. Tolerancja nie jest wartością nadrzędną: tylko
dobro i miłość. Tolerancja nie może oznaczać zakaz
odróżniania dobra od zła.
5. Dysonans kognitywny: człowiek nie chce
uznać wartości, albo są dla niego zbyt trudne
dlatego wybiera myślenie według swego
postępowania, by uniknąć konfliktu wewnętrznego.
Czyni zło nazywając je dobrym.

Zasady w aksjologii
1. Wychowanek przeżywa nie tylko zewnętrzne
ale i wewnętrzne konflikty dotyczące jego potrzeb
i pragnień.
2. Wychowankowi łatwiej jest czynić zło, którego
nie chce, niż dobro, którego pragnie.
3. Ludzka wolność nie jest zdolnością spontaniczną,
lecz wymaga dojrzałego uformowania i dyscypliny.

Zasady w aksjologii
4. Ludzka wolność nie jest czynieniem czegokolwiek,
ale opowiadaniem się po stronie dobra i prawdy.
5. Nie ma wolności bez duchowości.
6. Wychowanek powinien kierować swoim ciałem a
nie ciało wychowankiem.
7. Ludzka seksualność wymaga procesu
wychowania.

Metody wychowania
1. Ukazać że cały trud wychowania i samowychowania
wynika z miłości.
2. Posługiwać się językiem zrozumiałym dla
wychowanków, jednoznacznym, konkretnym,
egzystencjalnym. Używać języka aspiracji
odwołując się do ideałów, pragnień
młodzieży.
3. Stawiać wymagania: asceza,
samodyscyplina.

Metody wychowania
4. Demaskować zagrożenia: własna naiwność
i słabość ludzkiej natury, negatywne
oddziaływanie dorosłych, negatywna
mentalność kultury bez wartości.
5. Egzekwować konsekwencje
popełnionych błędów. Ważne jest uczenie
się na swoich błędach i wyciąganie
wniosków o zmianie swojego zachowania.
6. Nie chronić przed bólem porażki.

Podstawowe sfery
wychowania
1. Sfera moralna:
a) formowanie wrażliwego sumienia: uznać przed
sobą i Bogiem swój błąd,
b) ukazywać konieczność pracy nad sumieniem.
2. Sfera religijna:
a) oparcie więzi z Bogiem na wierze i zaufaniu,
b) usuwanie fałszywych obrazów Boga,
c) dojrzała religijność: świadomość Bożej miłości,
życie sakramentalne i modlitwa, dojrzała miłość
Boga i ludzi, stale nawracanie się, troska o
pojednanie się z ludźmi.

Podstawowe sfery
wychowania
3. Sfera duchowa:
a) dążenie do zrozumienia siebie, do odkrycia
sensu życia,
b) wolność od dyktatury emocji, pożądań,
od nacisków otoczenia, od przywiązania
do rzeczy,
c) kształtowanie prawdziwej hierarchii
wartości,
d) uczenie odróżniania dobra od zła,
e) demaskowanie wypaczonych wizji
człowieka.

Wzór wychowawcy
1. Mądry wychowawca ma prawdziwe
spojrzenie na człowieka!
2. Mądry wychowawca zna cel
wychowania.
3. Mądry wychowawca stosuje
właściwe metody wychowania
uwzględniające prawdę
o człowieku, całościową prawdę!

Wzór wychowawcy
4. Mądry wychowawca ma mentalność
zwycięzcy. Potrafi zafascynować celem
wychowania, czyni to z radością i nigdy się nie
zniechęca! Wierzy, w siły natury i działanie łaski!
5. Mądry wychowawca broni wychowanka przed
jego własną słabością niedojrzałością.
6. Mądry wychowawca ma zdolność empatii.

Podstawy wychowania
w rodzinie
1. Wzajemna, dojrzała, widoczna miłość rodziców.
2. Przyjęcie właściwych celów wychowania; uczenie
dojrzałego myślenia i odpowiedzialnej miłości.
3. Dobór odpowiednich metod wychowania.

4. Stwarzanie klimatu bezpieczeństwa,
zaufania, radości.

Podstawy wychowania
w rodzinie
5. Demaskowanie zagrożeń dojrzałości i szczęścia
dzieci.
6. Stawianie mądrych wymagań odpowiednich
do wieku.
7. Zachęcanie do wysiłku, pracy,
cierpliwości w osiąganiu celów.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
1. Traktowanie dzieci jako dojrzałych osób –
partnerstwo zamiast rodzicielstwo.
2. Propagowanie mentalności:
„róbta, co chceta”.
3. Przeakcentowanie dóbr
materialnych w domu.

4. Mit wychowania bezstresowego.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
5. Lekceważenie negatywnego wpływu: otoczenia,
mediów, internetu, czasopism.
6. Tolerowanie lenistwa, wygodnictwa, egoizmu,
kłamstwa.

7. Błędna hierarchia wartości w domu.
8. Pozwalanie dziczom na natychmiastowe
zaspokajanie doraźnych przyjemności.

Zadania szkoły
a) ukazywać naturę człowieka,
b) wskazywać optymalną drogę życia i rozwoju
samego siebie,
c) ukazywać wartości i normy moralne,
d) uczyć budowania głębokich więzi z sobą,
ludźmi i Bogiem,
e) promować krytyczne myślenie o otaczającej
rzeczywistości,
f) chronić przed szkodliwymi presjami, mitami,
ideologiami.

Wychowanie w szkole
1. Zadanie szkoły to uczenie uczniów mądrości
i dyscypliny, sprzyjanie procesom dydaktycznym
i promowanie dojrzałości.
2. Potrzebny jest spójny kontekst wychowaniu
ku wartościom.
3. Potrzebne są działania profilaktyczne,
by zapobiegać trudnościom wychowawczym
i zachowaniom nagannym.

Wychowanie w szkole
4. Potrzebne jest opracowanie czytelnego regulaminu
szkoły i programu wychowawczego.
5. Potrzebne jest dbanie o porządek oraz
egzekwowanie konsekwencji naruszania
regulaminu.
6. Przestrzeganie zasady „zero tolerancji” dla
wszelkich zachowań, które są naruszeniem
regulaminu szkoły.
7. Udzielanie pomocy uczniom, którzy sprawiają
trudności wychowawcze.

DZIĘKUJĘ
ZA
UWAGĘ
Opracował: ks. Marcin Kozyra SDB
Grafika: Agnieszka Jaz


Slide 16

JAKIE WYCHOWANIE
DZIŚ?

Mity współczesnego świata
Iluzja indywidualistycznego szczęścia.
2. Absolutyzacja tolerancji: ponad miłością i
prawdą.
3. Relatywizm moralny i nihilizm wartości:
pustka aksjologiczna.
4. Ucieczka od rzeczywistości, od logicznego
myślenia o człowieku.
5. Szukanie szczęścia bez wysiłku, bez
autorytetów, bez dyscypliny.
6. Ukazywanie demokracji jako wartości najważniejszej
1.

Pytania do programu
wychowawczego
1. Jakiego człowieka chcemy wychować?
2. Jak rozumiemy wychowanie?
3. Jakie jest nasz wychowanek, jaki jest jego
świat, jaką ma postawę wobec życia?
4. Z kim chcemy współpracować w wychowaniu?
5. Jakiej metody wychowawczej chcemy używać?
6. Jakie są podstawowe wartości, które
przyjmujemy?

Pytania do programu
wychowawczego
7. Jakie cele sobie stawiamy w wychowaniu?
8. Jakie są podstawowe problemy wychowawcze
uczniów?
9. Czego potrzebuje uczniowie w szkole?
10. Czego potrzebują rodzice oddający nam
swoje dzieci?
11. Czego potrzebujemy my jako wychowawcy?
12. Jak chcemy współpracować z rodzicami
uczniami w tworzeniu programu
wychowawczego?

Dojrzałość wychowanka
a)
b)
c)
d)

zdolność realistycznego myślenia,
dojrzałość woli,
dojrzałość emocjonalna,
zdolność budowania głębokich więzi
międzyosobowych,
e) zdolność odkrycia i respektowania
wartości norm moralnych.

Co wpływa na wychowanie
dojrzałej osoby
a) pozytywna więź z rodzicami,
b) pozytywna więź z Bogiem,
c) charyzmatyczne wzorce ze strony
wychowawców,
d) zdolność wychowanków do przyjęcia
wartości i norm moralnych,
e) trud samowychowania (znajomość
siebie),
f) krytyczna analiza otaczającej
rzeczywistości.

Zagrożenia młodego
człowieka
1. Naiwność ludzka – człowiek bez zasad,
bez używania rozumu, bez kwestionowania
mitów, staje się narzędziem w ręku manipulatorów!
2. Cynizm osób i środowisk – są ludzie, którym
nie zależy, by młodzież żyła w prawdzie i w dojrzałej
miłości. Chcą zarobić na ich niedojrzałości.
3. Oszukiwanie samych siebie - stało się plagą
naszych czasów! Młodzież chętnie usprawiedliwia
swe błędy, złe decyzje.

Podstawy odpowiedzialnego
wychowania
1. Wychowanie to pomaganie wychowankowi,
by coraz lepiej rozumiał siebie i innych ludzi
oraz by coraz dojrzalej kochał siebie i innych.
2. Zadanie wychowawcy:
a) ukazać istotę dojrzałej miłości (decyzja, by
troszczyć się o dobro drugiej osoby),
b) ukazać konieczność poznania drugiej osoby
(by wiedzieć, jak troszczyć się o jej dobro),
c) ukazać konieczność wymagań wobec siebie.

Wartości a wychowanie
1. Człowiek jest istotą, która może szkodzić samemu
sobie i innym ludziom.
2. Każdy potrzebuje żyć wg określonego
systemu norm i zasad moralnych.
3. Trzeba dziś demaskować błędne przekonania
odnośnie wartości, a promować te wartości, które
są potwierdzone przez wiedze empiryczną i
doświadczenie pedagogiczne.

Wartości a wychowanie
4. Tolerancja nie jest wartością nadrzędną: tylko
dobro i miłość. Tolerancja nie może oznaczać zakaz
odróżniania dobra od zła.
5. Dysonans kognitywny: człowiek nie chce
uznać wartości, albo są dla niego zbyt trudne
dlatego wybiera myślenie według swego
postępowania, by uniknąć konfliktu wewnętrznego.
Czyni zło nazywając je dobrym.

Zasady w aksjologii
1. Wychowanek przeżywa nie tylko zewnętrzne
ale i wewnętrzne konflikty dotyczące jego potrzeb
i pragnień.
2. Wychowankowi łatwiej jest czynić zło, którego
nie chce, niż dobro, którego pragnie.
3. Ludzka wolność nie jest zdolnością spontaniczną,
lecz wymaga dojrzałego uformowania i dyscypliny.

Zasady w aksjologii
4. Ludzka wolność nie jest czynieniem czegokolwiek,
ale opowiadaniem się po stronie dobra i prawdy.
5. Nie ma wolności bez duchowości.
6. Wychowanek powinien kierować swoim ciałem a
nie ciało wychowankiem.
7. Ludzka seksualność wymaga procesu
wychowania.

Metody wychowania
1. Ukazać że cały trud wychowania i samowychowania
wynika z miłości.
2. Posługiwać się językiem zrozumiałym dla
wychowanków, jednoznacznym, konkretnym,
egzystencjalnym. Używać języka aspiracji
odwołując się do ideałów, pragnień
młodzieży.
3. Stawiać wymagania: asceza,
samodyscyplina.

Metody wychowania
4. Demaskować zagrożenia: własna naiwność
i słabość ludzkiej natury, negatywne
oddziaływanie dorosłych, negatywna
mentalność kultury bez wartości.
5. Egzekwować konsekwencje
popełnionych błędów. Ważne jest uczenie
się na swoich błędach i wyciąganie
wniosków o zmianie swojego zachowania.
6. Nie chronić przed bólem porażki.

Podstawowe sfery
wychowania
1. Sfera moralna:
a) formowanie wrażliwego sumienia: uznać przed
sobą i Bogiem swój błąd,
b) ukazywać konieczność pracy nad sumieniem.
2. Sfera religijna:
a) oparcie więzi z Bogiem na wierze i zaufaniu,
b) usuwanie fałszywych obrazów Boga,
c) dojrzała religijność: świadomość Bożej miłości,
życie sakramentalne i modlitwa, dojrzała miłość
Boga i ludzi, stale nawracanie się, troska o
pojednanie się z ludźmi.

Podstawowe sfery
wychowania
3. Sfera duchowa:
a) dążenie do zrozumienia siebie, do odkrycia
sensu życia,
b) wolność od dyktatury emocji, pożądań,
od nacisków otoczenia, od przywiązania
do rzeczy,
c) kształtowanie prawdziwej hierarchii
wartości,
d) uczenie odróżniania dobra od zła,
e) demaskowanie wypaczonych wizji
człowieka.

Wzór wychowawcy
1. Mądry wychowawca ma prawdziwe
spojrzenie na człowieka!
2. Mądry wychowawca zna cel
wychowania.
3. Mądry wychowawca stosuje
właściwe metody wychowania
uwzględniające prawdę
o człowieku, całościową prawdę!

Wzór wychowawcy
4. Mądry wychowawca ma mentalność
zwycięzcy. Potrafi zafascynować celem
wychowania, czyni to z radością i nigdy się nie
zniechęca! Wierzy, w siły natury i działanie łaski!
5. Mądry wychowawca broni wychowanka przed
jego własną słabością niedojrzałością.
6. Mądry wychowawca ma zdolność empatii.

Podstawy wychowania
w rodzinie
1. Wzajemna, dojrzała, widoczna miłość rodziców.
2. Przyjęcie właściwych celów wychowania; uczenie
dojrzałego myślenia i odpowiedzialnej miłości.
3. Dobór odpowiednich metod wychowania.

4. Stwarzanie klimatu bezpieczeństwa,
zaufania, radości.

Podstawy wychowania
w rodzinie
5. Demaskowanie zagrożeń dojrzałości i szczęścia
dzieci.
6. Stawianie mądrych wymagań odpowiednich
do wieku.
7. Zachęcanie do wysiłku, pracy,
cierpliwości w osiąganiu celów.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
1. Traktowanie dzieci jako dojrzałych osób –
partnerstwo zamiast rodzicielstwo.
2. Propagowanie mentalności:
„róbta, co chceta”.
3. Przeakcentowanie dóbr
materialnych w domu.

4. Mit wychowania bezstresowego.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
5. Lekceważenie negatywnego wpływu: otoczenia,
mediów, internetu, czasopism.
6. Tolerowanie lenistwa, wygodnictwa, egoizmu,
kłamstwa.

7. Błędna hierarchia wartości w domu.
8. Pozwalanie dziczom na natychmiastowe
zaspokajanie doraźnych przyjemności.

Zadania szkoły
a) ukazywać naturę człowieka,
b) wskazywać optymalną drogę życia i rozwoju
samego siebie,
c) ukazywać wartości i normy moralne,
d) uczyć budowania głębokich więzi z sobą,
ludźmi i Bogiem,
e) promować krytyczne myślenie o otaczającej
rzeczywistości,
f) chronić przed szkodliwymi presjami, mitami,
ideologiami.

Wychowanie w szkole
1. Zadanie szkoły to uczenie uczniów mądrości
i dyscypliny, sprzyjanie procesom dydaktycznym
i promowanie dojrzałości.
2. Potrzebny jest spójny kontekst wychowaniu
ku wartościom.
3. Potrzebne są działania profilaktyczne,
by zapobiegać trudnościom wychowawczym
i zachowaniom nagannym.

Wychowanie w szkole
4. Potrzebne jest opracowanie czytelnego regulaminu
szkoły i programu wychowawczego.
5. Potrzebne jest dbanie o porządek oraz
egzekwowanie konsekwencji naruszania
regulaminu.
6. Przestrzeganie zasady „zero tolerancji” dla
wszelkich zachowań, które są naruszeniem
regulaminu szkoły.
7. Udzielanie pomocy uczniom, którzy sprawiają
trudności wychowawcze.

DZIĘKUJĘ
ZA
UWAGĘ
Opracował: ks. Marcin Kozyra SDB
Grafika: Agnieszka Jaz


Slide 17

JAKIE WYCHOWANIE
DZIŚ?

Mity współczesnego świata
Iluzja indywidualistycznego szczęścia.
2. Absolutyzacja tolerancji: ponad miłością i
prawdą.
3. Relatywizm moralny i nihilizm wartości:
pustka aksjologiczna.
4. Ucieczka od rzeczywistości, od logicznego
myślenia o człowieku.
5. Szukanie szczęścia bez wysiłku, bez
autorytetów, bez dyscypliny.
6. Ukazywanie demokracji jako wartości najważniejszej
1.

Pytania do programu
wychowawczego
1. Jakiego człowieka chcemy wychować?
2. Jak rozumiemy wychowanie?
3. Jakie jest nasz wychowanek, jaki jest jego
świat, jaką ma postawę wobec życia?
4. Z kim chcemy współpracować w wychowaniu?
5. Jakiej metody wychowawczej chcemy używać?
6. Jakie są podstawowe wartości, które
przyjmujemy?

Pytania do programu
wychowawczego
7. Jakie cele sobie stawiamy w wychowaniu?
8. Jakie są podstawowe problemy wychowawcze
uczniów?
9. Czego potrzebuje uczniowie w szkole?
10. Czego potrzebują rodzice oddający nam
swoje dzieci?
11. Czego potrzebujemy my jako wychowawcy?
12. Jak chcemy współpracować z rodzicami
uczniami w tworzeniu programu
wychowawczego?

Dojrzałość wychowanka
a)
b)
c)
d)

zdolność realistycznego myślenia,
dojrzałość woli,
dojrzałość emocjonalna,
zdolność budowania głębokich więzi
międzyosobowych,
e) zdolność odkrycia i respektowania
wartości norm moralnych.

Co wpływa na wychowanie
dojrzałej osoby
a) pozytywna więź z rodzicami,
b) pozytywna więź z Bogiem,
c) charyzmatyczne wzorce ze strony
wychowawców,
d) zdolność wychowanków do przyjęcia
wartości i norm moralnych,
e) trud samowychowania (znajomość
siebie),
f) krytyczna analiza otaczającej
rzeczywistości.

Zagrożenia młodego
człowieka
1. Naiwność ludzka – człowiek bez zasad,
bez używania rozumu, bez kwestionowania
mitów, staje się narzędziem w ręku manipulatorów!
2. Cynizm osób i środowisk – są ludzie, którym
nie zależy, by młodzież żyła w prawdzie i w dojrzałej
miłości. Chcą zarobić na ich niedojrzałości.
3. Oszukiwanie samych siebie - stało się plagą
naszych czasów! Młodzież chętnie usprawiedliwia
swe błędy, złe decyzje.

Podstawy odpowiedzialnego
wychowania
1. Wychowanie to pomaganie wychowankowi,
by coraz lepiej rozumiał siebie i innych ludzi
oraz by coraz dojrzalej kochał siebie i innych.
2. Zadanie wychowawcy:
a) ukazać istotę dojrzałej miłości (decyzja, by
troszczyć się o dobro drugiej osoby),
b) ukazać konieczność poznania drugiej osoby
(by wiedzieć, jak troszczyć się o jej dobro),
c) ukazać konieczność wymagań wobec siebie.

Wartości a wychowanie
1. Człowiek jest istotą, która może szkodzić samemu
sobie i innym ludziom.
2. Każdy potrzebuje żyć wg określonego
systemu norm i zasad moralnych.
3. Trzeba dziś demaskować błędne przekonania
odnośnie wartości, a promować te wartości, które
są potwierdzone przez wiedze empiryczną i
doświadczenie pedagogiczne.

Wartości a wychowanie
4. Tolerancja nie jest wartością nadrzędną: tylko
dobro i miłość. Tolerancja nie może oznaczać zakaz
odróżniania dobra od zła.
5. Dysonans kognitywny: człowiek nie chce
uznać wartości, albo są dla niego zbyt trudne
dlatego wybiera myślenie według swego
postępowania, by uniknąć konfliktu wewnętrznego.
Czyni zło nazywając je dobrym.

Zasady w aksjologii
1. Wychowanek przeżywa nie tylko zewnętrzne
ale i wewnętrzne konflikty dotyczące jego potrzeb
i pragnień.
2. Wychowankowi łatwiej jest czynić zło, którego
nie chce, niż dobro, którego pragnie.
3. Ludzka wolność nie jest zdolnością spontaniczną,
lecz wymaga dojrzałego uformowania i dyscypliny.

Zasady w aksjologii
4. Ludzka wolność nie jest czynieniem czegokolwiek,
ale opowiadaniem się po stronie dobra i prawdy.
5. Nie ma wolności bez duchowości.
6. Wychowanek powinien kierować swoim ciałem a
nie ciało wychowankiem.
7. Ludzka seksualność wymaga procesu
wychowania.

Metody wychowania
1. Ukazać że cały trud wychowania i samowychowania
wynika z miłości.
2. Posługiwać się językiem zrozumiałym dla
wychowanków, jednoznacznym, konkretnym,
egzystencjalnym. Używać języka aspiracji
odwołując się do ideałów, pragnień
młodzieży.
3. Stawiać wymagania: asceza,
samodyscyplina.

Metody wychowania
4. Demaskować zagrożenia: własna naiwność
i słabość ludzkiej natury, negatywne
oddziaływanie dorosłych, negatywna
mentalność kultury bez wartości.
5. Egzekwować konsekwencje
popełnionych błędów. Ważne jest uczenie
się na swoich błędach i wyciąganie
wniosków o zmianie swojego zachowania.
6. Nie chronić przed bólem porażki.

Podstawowe sfery
wychowania
1. Sfera moralna:
a) formowanie wrażliwego sumienia: uznać przed
sobą i Bogiem swój błąd,
b) ukazywać konieczność pracy nad sumieniem.
2. Sfera religijna:
a) oparcie więzi z Bogiem na wierze i zaufaniu,
b) usuwanie fałszywych obrazów Boga,
c) dojrzała religijność: świadomość Bożej miłości,
życie sakramentalne i modlitwa, dojrzała miłość
Boga i ludzi, stale nawracanie się, troska o
pojednanie się z ludźmi.

Podstawowe sfery
wychowania
3. Sfera duchowa:
a) dążenie do zrozumienia siebie, do odkrycia
sensu życia,
b) wolność od dyktatury emocji, pożądań,
od nacisków otoczenia, od przywiązania
do rzeczy,
c) kształtowanie prawdziwej hierarchii
wartości,
d) uczenie odróżniania dobra od zła,
e) demaskowanie wypaczonych wizji
człowieka.

Wzór wychowawcy
1. Mądry wychowawca ma prawdziwe
spojrzenie na człowieka!
2. Mądry wychowawca zna cel
wychowania.
3. Mądry wychowawca stosuje
właściwe metody wychowania
uwzględniające prawdę
o człowieku, całościową prawdę!

Wzór wychowawcy
4. Mądry wychowawca ma mentalność
zwycięzcy. Potrafi zafascynować celem
wychowania, czyni to z radością i nigdy się nie
zniechęca! Wierzy, w siły natury i działanie łaski!
5. Mądry wychowawca broni wychowanka przed
jego własną słabością niedojrzałością.
6. Mądry wychowawca ma zdolność empatii.

Podstawy wychowania
w rodzinie
1. Wzajemna, dojrzała, widoczna miłość rodziców.
2. Przyjęcie właściwych celów wychowania; uczenie
dojrzałego myślenia i odpowiedzialnej miłości.
3. Dobór odpowiednich metod wychowania.

4. Stwarzanie klimatu bezpieczeństwa,
zaufania, radości.

Podstawy wychowania
w rodzinie
5. Demaskowanie zagrożeń dojrzałości i szczęścia
dzieci.
6. Stawianie mądrych wymagań odpowiednich
do wieku.
7. Zachęcanie do wysiłku, pracy,
cierpliwości w osiąganiu celów.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
1. Traktowanie dzieci jako dojrzałych osób –
partnerstwo zamiast rodzicielstwo.
2. Propagowanie mentalności:
„róbta, co chceta”.
3. Przeakcentowanie dóbr
materialnych w domu.

4. Mit wychowania bezstresowego.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
5. Lekceważenie negatywnego wpływu: otoczenia,
mediów, internetu, czasopism.
6. Tolerowanie lenistwa, wygodnictwa, egoizmu,
kłamstwa.

7. Błędna hierarchia wartości w domu.
8. Pozwalanie dziczom na natychmiastowe
zaspokajanie doraźnych przyjemności.

Zadania szkoły
a) ukazywać naturę człowieka,
b) wskazywać optymalną drogę życia i rozwoju
samego siebie,
c) ukazywać wartości i normy moralne,
d) uczyć budowania głębokich więzi z sobą,
ludźmi i Bogiem,
e) promować krytyczne myślenie o otaczającej
rzeczywistości,
f) chronić przed szkodliwymi presjami, mitami,
ideologiami.

Wychowanie w szkole
1. Zadanie szkoły to uczenie uczniów mądrości
i dyscypliny, sprzyjanie procesom dydaktycznym
i promowanie dojrzałości.
2. Potrzebny jest spójny kontekst wychowaniu
ku wartościom.
3. Potrzebne są działania profilaktyczne,
by zapobiegać trudnościom wychowawczym
i zachowaniom nagannym.

Wychowanie w szkole
4. Potrzebne jest opracowanie czytelnego regulaminu
szkoły i programu wychowawczego.
5. Potrzebne jest dbanie o porządek oraz
egzekwowanie konsekwencji naruszania
regulaminu.
6. Przestrzeganie zasady „zero tolerancji” dla
wszelkich zachowań, które są naruszeniem
regulaminu szkoły.
7. Udzielanie pomocy uczniom, którzy sprawiają
trudności wychowawcze.

DZIĘKUJĘ
ZA
UWAGĘ
Opracował: ks. Marcin Kozyra SDB
Grafika: Agnieszka Jaz


Slide 18

JAKIE WYCHOWANIE
DZIŚ?

Mity współczesnego świata
Iluzja indywidualistycznego szczęścia.
2. Absolutyzacja tolerancji: ponad miłością i
prawdą.
3. Relatywizm moralny i nihilizm wartości:
pustka aksjologiczna.
4. Ucieczka od rzeczywistości, od logicznego
myślenia o człowieku.
5. Szukanie szczęścia bez wysiłku, bez
autorytetów, bez dyscypliny.
6. Ukazywanie demokracji jako wartości najważniejszej
1.

Pytania do programu
wychowawczego
1. Jakiego człowieka chcemy wychować?
2. Jak rozumiemy wychowanie?
3. Jakie jest nasz wychowanek, jaki jest jego
świat, jaką ma postawę wobec życia?
4. Z kim chcemy współpracować w wychowaniu?
5. Jakiej metody wychowawczej chcemy używać?
6. Jakie są podstawowe wartości, które
przyjmujemy?

Pytania do programu
wychowawczego
7. Jakie cele sobie stawiamy w wychowaniu?
8. Jakie są podstawowe problemy wychowawcze
uczniów?
9. Czego potrzebuje uczniowie w szkole?
10. Czego potrzebują rodzice oddający nam
swoje dzieci?
11. Czego potrzebujemy my jako wychowawcy?
12. Jak chcemy współpracować z rodzicami
uczniami w tworzeniu programu
wychowawczego?

Dojrzałość wychowanka
a)
b)
c)
d)

zdolność realistycznego myślenia,
dojrzałość woli,
dojrzałość emocjonalna,
zdolność budowania głębokich więzi
międzyosobowych,
e) zdolność odkrycia i respektowania
wartości norm moralnych.

Co wpływa na wychowanie
dojrzałej osoby
a) pozytywna więź z rodzicami,
b) pozytywna więź z Bogiem,
c) charyzmatyczne wzorce ze strony
wychowawców,
d) zdolność wychowanków do przyjęcia
wartości i norm moralnych,
e) trud samowychowania (znajomość
siebie),
f) krytyczna analiza otaczającej
rzeczywistości.

Zagrożenia młodego
człowieka
1. Naiwność ludzka – człowiek bez zasad,
bez używania rozumu, bez kwestionowania
mitów, staje się narzędziem w ręku manipulatorów!
2. Cynizm osób i środowisk – są ludzie, którym
nie zależy, by młodzież żyła w prawdzie i w dojrzałej
miłości. Chcą zarobić na ich niedojrzałości.
3. Oszukiwanie samych siebie - stało się plagą
naszych czasów! Młodzież chętnie usprawiedliwia
swe błędy, złe decyzje.

Podstawy odpowiedzialnego
wychowania
1. Wychowanie to pomaganie wychowankowi,
by coraz lepiej rozumiał siebie i innych ludzi
oraz by coraz dojrzalej kochał siebie i innych.
2. Zadanie wychowawcy:
a) ukazać istotę dojrzałej miłości (decyzja, by
troszczyć się o dobro drugiej osoby),
b) ukazać konieczność poznania drugiej osoby
(by wiedzieć, jak troszczyć się o jej dobro),
c) ukazać konieczność wymagań wobec siebie.

Wartości a wychowanie
1. Człowiek jest istotą, która może szkodzić samemu
sobie i innym ludziom.
2. Każdy potrzebuje żyć wg określonego
systemu norm i zasad moralnych.
3. Trzeba dziś demaskować błędne przekonania
odnośnie wartości, a promować te wartości, które
są potwierdzone przez wiedze empiryczną i
doświadczenie pedagogiczne.

Wartości a wychowanie
4. Tolerancja nie jest wartością nadrzędną: tylko
dobro i miłość. Tolerancja nie może oznaczać zakaz
odróżniania dobra od zła.
5. Dysonans kognitywny: człowiek nie chce
uznać wartości, albo są dla niego zbyt trudne
dlatego wybiera myślenie według swego
postępowania, by uniknąć konfliktu wewnętrznego.
Czyni zło nazywając je dobrym.

Zasady w aksjologii
1. Wychowanek przeżywa nie tylko zewnętrzne
ale i wewnętrzne konflikty dotyczące jego potrzeb
i pragnień.
2. Wychowankowi łatwiej jest czynić zło, którego
nie chce, niż dobro, którego pragnie.
3. Ludzka wolność nie jest zdolnością spontaniczną,
lecz wymaga dojrzałego uformowania i dyscypliny.

Zasady w aksjologii
4. Ludzka wolność nie jest czynieniem czegokolwiek,
ale opowiadaniem się po stronie dobra i prawdy.
5. Nie ma wolności bez duchowości.
6. Wychowanek powinien kierować swoim ciałem a
nie ciało wychowankiem.
7. Ludzka seksualność wymaga procesu
wychowania.

Metody wychowania
1. Ukazać że cały trud wychowania i samowychowania
wynika z miłości.
2. Posługiwać się językiem zrozumiałym dla
wychowanków, jednoznacznym, konkretnym,
egzystencjalnym. Używać języka aspiracji
odwołując się do ideałów, pragnień
młodzieży.
3. Stawiać wymagania: asceza,
samodyscyplina.

Metody wychowania
4. Demaskować zagrożenia: własna naiwność
i słabość ludzkiej natury, negatywne
oddziaływanie dorosłych, negatywna
mentalność kultury bez wartości.
5. Egzekwować konsekwencje
popełnionych błędów. Ważne jest uczenie
się na swoich błędach i wyciąganie
wniosków o zmianie swojego zachowania.
6. Nie chronić przed bólem porażki.

Podstawowe sfery
wychowania
1. Sfera moralna:
a) formowanie wrażliwego sumienia: uznać przed
sobą i Bogiem swój błąd,
b) ukazywać konieczność pracy nad sumieniem.
2. Sfera religijna:
a) oparcie więzi z Bogiem na wierze i zaufaniu,
b) usuwanie fałszywych obrazów Boga,
c) dojrzała religijność: świadomość Bożej miłości,
życie sakramentalne i modlitwa, dojrzała miłość
Boga i ludzi, stale nawracanie się, troska o
pojednanie się z ludźmi.

Podstawowe sfery
wychowania
3. Sfera duchowa:
a) dążenie do zrozumienia siebie, do odkrycia
sensu życia,
b) wolność od dyktatury emocji, pożądań,
od nacisków otoczenia, od przywiązania
do rzeczy,
c) kształtowanie prawdziwej hierarchii
wartości,
d) uczenie odróżniania dobra od zła,
e) demaskowanie wypaczonych wizji
człowieka.

Wzór wychowawcy
1. Mądry wychowawca ma prawdziwe
spojrzenie na człowieka!
2. Mądry wychowawca zna cel
wychowania.
3. Mądry wychowawca stosuje
właściwe metody wychowania
uwzględniające prawdę
o człowieku, całościową prawdę!

Wzór wychowawcy
4. Mądry wychowawca ma mentalność
zwycięzcy. Potrafi zafascynować celem
wychowania, czyni to z radością i nigdy się nie
zniechęca! Wierzy, w siły natury i działanie łaski!
5. Mądry wychowawca broni wychowanka przed
jego własną słabością niedojrzałością.
6. Mądry wychowawca ma zdolność empatii.

Podstawy wychowania
w rodzinie
1. Wzajemna, dojrzała, widoczna miłość rodziców.
2. Przyjęcie właściwych celów wychowania; uczenie
dojrzałego myślenia i odpowiedzialnej miłości.
3. Dobór odpowiednich metod wychowania.

4. Stwarzanie klimatu bezpieczeństwa,
zaufania, radości.

Podstawy wychowania
w rodzinie
5. Demaskowanie zagrożeń dojrzałości i szczęścia
dzieci.
6. Stawianie mądrych wymagań odpowiednich
do wieku.
7. Zachęcanie do wysiłku, pracy,
cierpliwości w osiąganiu celów.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
1. Traktowanie dzieci jako dojrzałych osób –
partnerstwo zamiast rodzicielstwo.
2. Propagowanie mentalności:
„róbta, co chceta”.
3. Przeakcentowanie dóbr
materialnych w domu.

4. Mit wychowania bezstresowego.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
5. Lekceważenie negatywnego wpływu: otoczenia,
mediów, internetu, czasopism.
6. Tolerowanie lenistwa, wygodnictwa, egoizmu,
kłamstwa.

7. Błędna hierarchia wartości w domu.
8. Pozwalanie dziczom na natychmiastowe
zaspokajanie doraźnych przyjemności.

Zadania szkoły
a) ukazywać naturę człowieka,
b) wskazywać optymalną drogę życia i rozwoju
samego siebie,
c) ukazywać wartości i normy moralne,
d) uczyć budowania głębokich więzi z sobą,
ludźmi i Bogiem,
e) promować krytyczne myślenie o otaczającej
rzeczywistości,
f) chronić przed szkodliwymi presjami, mitami,
ideologiami.

Wychowanie w szkole
1. Zadanie szkoły to uczenie uczniów mądrości
i dyscypliny, sprzyjanie procesom dydaktycznym
i promowanie dojrzałości.
2. Potrzebny jest spójny kontekst wychowaniu
ku wartościom.
3. Potrzebne są działania profilaktyczne,
by zapobiegać trudnościom wychowawczym
i zachowaniom nagannym.

Wychowanie w szkole
4. Potrzebne jest opracowanie czytelnego regulaminu
szkoły i programu wychowawczego.
5. Potrzebne jest dbanie o porządek oraz
egzekwowanie konsekwencji naruszania
regulaminu.
6. Przestrzeganie zasady „zero tolerancji” dla
wszelkich zachowań, które są naruszeniem
regulaminu szkoły.
7. Udzielanie pomocy uczniom, którzy sprawiają
trudności wychowawcze.

DZIĘKUJĘ
ZA
UWAGĘ
Opracował: ks. Marcin Kozyra SDB
Grafika: Agnieszka Jaz


Slide 19

JAKIE WYCHOWANIE
DZIŚ?

Mity współczesnego świata
Iluzja indywidualistycznego szczęścia.
2. Absolutyzacja tolerancji: ponad miłością i
prawdą.
3. Relatywizm moralny i nihilizm wartości:
pustka aksjologiczna.
4. Ucieczka od rzeczywistości, od logicznego
myślenia o człowieku.
5. Szukanie szczęścia bez wysiłku, bez
autorytetów, bez dyscypliny.
6. Ukazywanie demokracji jako wartości najważniejszej
1.

Pytania do programu
wychowawczego
1. Jakiego człowieka chcemy wychować?
2. Jak rozumiemy wychowanie?
3. Jakie jest nasz wychowanek, jaki jest jego
świat, jaką ma postawę wobec życia?
4. Z kim chcemy współpracować w wychowaniu?
5. Jakiej metody wychowawczej chcemy używać?
6. Jakie są podstawowe wartości, które
przyjmujemy?

Pytania do programu
wychowawczego
7. Jakie cele sobie stawiamy w wychowaniu?
8. Jakie są podstawowe problemy wychowawcze
uczniów?
9. Czego potrzebuje uczniowie w szkole?
10. Czego potrzebują rodzice oddający nam
swoje dzieci?
11. Czego potrzebujemy my jako wychowawcy?
12. Jak chcemy współpracować z rodzicami
uczniami w tworzeniu programu
wychowawczego?

Dojrzałość wychowanka
a)
b)
c)
d)

zdolność realistycznego myślenia,
dojrzałość woli,
dojrzałość emocjonalna,
zdolność budowania głębokich więzi
międzyosobowych,
e) zdolność odkrycia i respektowania
wartości norm moralnych.

Co wpływa na wychowanie
dojrzałej osoby
a) pozytywna więź z rodzicami,
b) pozytywna więź z Bogiem,
c) charyzmatyczne wzorce ze strony
wychowawców,
d) zdolność wychowanków do przyjęcia
wartości i norm moralnych,
e) trud samowychowania (znajomość
siebie),
f) krytyczna analiza otaczającej
rzeczywistości.

Zagrożenia młodego
człowieka
1. Naiwność ludzka – człowiek bez zasad,
bez używania rozumu, bez kwestionowania
mitów, staje się narzędziem w ręku manipulatorów!
2. Cynizm osób i środowisk – są ludzie, którym
nie zależy, by młodzież żyła w prawdzie i w dojrzałej
miłości. Chcą zarobić na ich niedojrzałości.
3. Oszukiwanie samych siebie - stało się plagą
naszych czasów! Młodzież chętnie usprawiedliwia
swe błędy, złe decyzje.

Podstawy odpowiedzialnego
wychowania
1. Wychowanie to pomaganie wychowankowi,
by coraz lepiej rozumiał siebie i innych ludzi
oraz by coraz dojrzalej kochał siebie i innych.
2. Zadanie wychowawcy:
a) ukazać istotę dojrzałej miłości (decyzja, by
troszczyć się o dobro drugiej osoby),
b) ukazać konieczność poznania drugiej osoby
(by wiedzieć, jak troszczyć się o jej dobro),
c) ukazać konieczność wymagań wobec siebie.

Wartości a wychowanie
1. Człowiek jest istotą, która może szkodzić samemu
sobie i innym ludziom.
2. Każdy potrzebuje żyć wg określonego
systemu norm i zasad moralnych.
3. Trzeba dziś demaskować błędne przekonania
odnośnie wartości, a promować te wartości, które
są potwierdzone przez wiedze empiryczną i
doświadczenie pedagogiczne.

Wartości a wychowanie
4. Tolerancja nie jest wartością nadrzędną: tylko
dobro i miłość. Tolerancja nie może oznaczać zakaz
odróżniania dobra od zła.
5. Dysonans kognitywny: człowiek nie chce
uznać wartości, albo są dla niego zbyt trudne
dlatego wybiera myślenie według swego
postępowania, by uniknąć konfliktu wewnętrznego.
Czyni zło nazywając je dobrym.

Zasady w aksjologii
1. Wychowanek przeżywa nie tylko zewnętrzne
ale i wewnętrzne konflikty dotyczące jego potrzeb
i pragnień.
2. Wychowankowi łatwiej jest czynić zło, którego
nie chce, niż dobro, którego pragnie.
3. Ludzka wolność nie jest zdolnością spontaniczną,
lecz wymaga dojrzałego uformowania i dyscypliny.

Zasady w aksjologii
4. Ludzka wolność nie jest czynieniem czegokolwiek,
ale opowiadaniem się po stronie dobra i prawdy.
5. Nie ma wolności bez duchowości.
6. Wychowanek powinien kierować swoim ciałem a
nie ciało wychowankiem.
7. Ludzka seksualność wymaga procesu
wychowania.

Metody wychowania
1. Ukazać że cały trud wychowania i samowychowania
wynika z miłości.
2. Posługiwać się językiem zrozumiałym dla
wychowanków, jednoznacznym, konkretnym,
egzystencjalnym. Używać języka aspiracji
odwołując się do ideałów, pragnień
młodzieży.
3. Stawiać wymagania: asceza,
samodyscyplina.

Metody wychowania
4. Demaskować zagrożenia: własna naiwność
i słabość ludzkiej natury, negatywne
oddziaływanie dorosłych, negatywna
mentalność kultury bez wartości.
5. Egzekwować konsekwencje
popełnionych błędów. Ważne jest uczenie
się na swoich błędach i wyciąganie
wniosków o zmianie swojego zachowania.
6. Nie chronić przed bólem porażki.

Podstawowe sfery
wychowania
1. Sfera moralna:
a) formowanie wrażliwego sumienia: uznać przed
sobą i Bogiem swój błąd,
b) ukazywać konieczność pracy nad sumieniem.
2. Sfera religijna:
a) oparcie więzi z Bogiem na wierze i zaufaniu,
b) usuwanie fałszywych obrazów Boga,
c) dojrzała religijność: świadomość Bożej miłości,
życie sakramentalne i modlitwa, dojrzała miłość
Boga i ludzi, stale nawracanie się, troska o
pojednanie się z ludźmi.

Podstawowe sfery
wychowania
3. Sfera duchowa:
a) dążenie do zrozumienia siebie, do odkrycia
sensu życia,
b) wolność od dyktatury emocji, pożądań,
od nacisków otoczenia, od przywiązania
do rzeczy,
c) kształtowanie prawdziwej hierarchii
wartości,
d) uczenie odróżniania dobra od zła,
e) demaskowanie wypaczonych wizji
człowieka.

Wzór wychowawcy
1. Mądry wychowawca ma prawdziwe
spojrzenie na człowieka!
2. Mądry wychowawca zna cel
wychowania.
3. Mądry wychowawca stosuje
właściwe metody wychowania
uwzględniające prawdę
o człowieku, całościową prawdę!

Wzór wychowawcy
4. Mądry wychowawca ma mentalność
zwycięzcy. Potrafi zafascynować celem
wychowania, czyni to z radością i nigdy się nie
zniechęca! Wierzy, w siły natury i działanie łaski!
5. Mądry wychowawca broni wychowanka przed
jego własną słabością niedojrzałością.
6. Mądry wychowawca ma zdolność empatii.

Podstawy wychowania
w rodzinie
1. Wzajemna, dojrzała, widoczna miłość rodziców.
2. Przyjęcie właściwych celów wychowania; uczenie
dojrzałego myślenia i odpowiedzialnej miłości.
3. Dobór odpowiednich metod wychowania.

4. Stwarzanie klimatu bezpieczeństwa,
zaufania, radości.

Podstawy wychowania
w rodzinie
5. Demaskowanie zagrożeń dojrzałości i szczęścia
dzieci.
6. Stawianie mądrych wymagań odpowiednich
do wieku.
7. Zachęcanie do wysiłku, pracy,
cierpliwości w osiąganiu celów.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
1. Traktowanie dzieci jako dojrzałych osób –
partnerstwo zamiast rodzicielstwo.
2. Propagowanie mentalności:
„róbta, co chceta”.
3. Przeakcentowanie dóbr
materialnych w domu.

4. Mit wychowania bezstresowego.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
5. Lekceważenie negatywnego wpływu: otoczenia,
mediów, internetu, czasopism.
6. Tolerowanie lenistwa, wygodnictwa, egoizmu,
kłamstwa.

7. Błędna hierarchia wartości w domu.
8. Pozwalanie dziczom na natychmiastowe
zaspokajanie doraźnych przyjemności.

Zadania szkoły
a) ukazywać naturę człowieka,
b) wskazywać optymalną drogę życia i rozwoju
samego siebie,
c) ukazywać wartości i normy moralne,
d) uczyć budowania głębokich więzi z sobą,
ludźmi i Bogiem,
e) promować krytyczne myślenie o otaczającej
rzeczywistości,
f) chronić przed szkodliwymi presjami, mitami,
ideologiami.

Wychowanie w szkole
1. Zadanie szkoły to uczenie uczniów mądrości
i dyscypliny, sprzyjanie procesom dydaktycznym
i promowanie dojrzałości.
2. Potrzebny jest spójny kontekst wychowaniu
ku wartościom.
3. Potrzebne są działania profilaktyczne,
by zapobiegać trudnościom wychowawczym
i zachowaniom nagannym.

Wychowanie w szkole
4. Potrzebne jest opracowanie czytelnego regulaminu
szkoły i programu wychowawczego.
5. Potrzebne jest dbanie o porządek oraz
egzekwowanie konsekwencji naruszania
regulaminu.
6. Przestrzeganie zasady „zero tolerancji” dla
wszelkich zachowań, które są naruszeniem
regulaminu szkoły.
7. Udzielanie pomocy uczniom, którzy sprawiają
trudności wychowawcze.

DZIĘKUJĘ
ZA
UWAGĘ
Opracował: ks. Marcin Kozyra SDB
Grafika: Agnieszka Jaz


Slide 20

JAKIE WYCHOWANIE
DZIŚ?

Mity współczesnego świata
Iluzja indywidualistycznego szczęścia.
2. Absolutyzacja tolerancji: ponad miłością i
prawdą.
3. Relatywizm moralny i nihilizm wartości:
pustka aksjologiczna.
4. Ucieczka od rzeczywistości, od logicznego
myślenia o człowieku.
5. Szukanie szczęścia bez wysiłku, bez
autorytetów, bez dyscypliny.
6. Ukazywanie demokracji jako wartości najważniejszej
1.

Pytania do programu
wychowawczego
1. Jakiego człowieka chcemy wychować?
2. Jak rozumiemy wychowanie?
3. Jakie jest nasz wychowanek, jaki jest jego
świat, jaką ma postawę wobec życia?
4. Z kim chcemy współpracować w wychowaniu?
5. Jakiej metody wychowawczej chcemy używać?
6. Jakie są podstawowe wartości, które
przyjmujemy?

Pytania do programu
wychowawczego
7. Jakie cele sobie stawiamy w wychowaniu?
8. Jakie są podstawowe problemy wychowawcze
uczniów?
9. Czego potrzebuje uczniowie w szkole?
10. Czego potrzebują rodzice oddający nam
swoje dzieci?
11. Czego potrzebujemy my jako wychowawcy?
12. Jak chcemy współpracować z rodzicami
uczniami w tworzeniu programu
wychowawczego?

Dojrzałość wychowanka
a)
b)
c)
d)

zdolność realistycznego myślenia,
dojrzałość woli,
dojrzałość emocjonalna,
zdolność budowania głębokich więzi
międzyosobowych,
e) zdolność odkrycia i respektowania
wartości norm moralnych.

Co wpływa na wychowanie
dojrzałej osoby
a) pozytywna więź z rodzicami,
b) pozytywna więź z Bogiem,
c) charyzmatyczne wzorce ze strony
wychowawców,
d) zdolność wychowanków do przyjęcia
wartości i norm moralnych,
e) trud samowychowania (znajomość
siebie),
f) krytyczna analiza otaczającej
rzeczywistości.

Zagrożenia młodego
człowieka
1. Naiwność ludzka – człowiek bez zasad,
bez używania rozumu, bez kwestionowania
mitów, staje się narzędziem w ręku manipulatorów!
2. Cynizm osób i środowisk – są ludzie, którym
nie zależy, by młodzież żyła w prawdzie i w dojrzałej
miłości. Chcą zarobić na ich niedojrzałości.
3. Oszukiwanie samych siebie - stało się plagą
naszych czasów! Młodzież chętnie usprawiedliwia
swe błędy, złe decyzje.

Podstawy odpowiedzialnego
wychowania
1. Wychowanie to pomaganie wychowankowi,
by coraz lepiej rozumiał siebie i innych ludzi
oraz by coraz dojrzalej kochał siebie i innych.
2. Zadanie wychowawcy:
a) ukazać istotę dojrzałej miłości (decyzja, by
troszczyć się o dobro drugiej osoby),
b) ukazać konieczność poznania drugiej osoby
(by wiedzieć, jak troszczyć się o jej dobro),
c) ukazać konieczność wymagań wobec siebie.

Wartości a wychowanie
1. Człowiek jest istotą, która może szkodzić samemu
sobie i innym ludziom.
2. Każdy potrzebuje żyć wg określonego
systemu norm i zasad moralnych.
3. Trzeba dziś demaskować błędne przekonania
odnośnie wartości, a promować te wartości, które
są potwierdzone przez wiedze empiryczną i
doświadczenie pedagogiczne.

Wartości a wychowanie
4. Tolerancja nie jest wartością nadrzędną: tylko
dobro i miłość. Tolerancja nie może oznaczać zakaz
odróżniania dobra od zła.
5. Dysonans kognitywny: człowiek nie chce
uznać wartości, albo są dla niego zbyt trudne
dlatego wybiera myślenie według swego
postępowania, by uniknąć konfliktu wewnętrznego.
Czyni zło nazywając je dobrym.

Zasady w aksjologii
1. Wychowanek przeżywa nie tylko zewnętrzne
ale i wewnętrzne konflikty dotyczące jego potrzeb
i pragnień.
2. Wychowankowi łatwiej jest czynić zło, którego
nie chce, niż dobro, którego pragnie.
3. Ludzka wolność nie jest zdolnością spontaniczną,
lecz wymaga dojrzałego uformowania i dyscypliny.

Zasady w aksjologii
4. Ludzka wolność nie jest czynieniem czegokolwiek,
ale opowiadaniem się po stronie dobra i prawdy.
5. Nie ma wolności bez duchowości.
6. Wychowanek powinien kierować swoim ciałem a
nie ciało wychowankiem.
7. Ludzka seksualność wymaga procesu
wychowania.

Metody wychowania
1. Ukazać że cały trud wychowania i samowychowania
wynika z miłości.
2. Posługiwać się językiem zrozumiałym dla
wychowanków, jednoznacznym, konkretnym,
egzystencjalnym. Używać języka aspiracji
odwołując się do ideałów, pragnień
młodzieży.
3. Stawiać wymagania: asceza,
samodyscyplina.

Metody wychowania
4. Demaskować zagrożenia: własna naiwność
i słabość ludzkiej natury, negatywne
oddziaływanie dorosłych, negatywna
mentalność kultury bez wartości.
5. Egzekwować konsekwencje
popełnionych błędów. Ważne jest uczenie
się na swoich błędach i wyciąganie
wniosków o zmianie swojego zachowania.
6. Nie chronić przed bólem porażki.

Podstawowe sfery
wychowania
1. Sfera moralna:
a) formowanie wrażliwego sumienia: uznać przed
sobą i Bogiem swój błąd,
b) ukazywać konieczność pracy nad sumieniem.
2. Sfera religijna:
a) oparcie więzi z Bogiem na wierze i zaufaniu,
b) usuwanie fałszywych obrazów Boga,
c) dojrzała religijność: świadomość Bożej miłości,
życie sakramentalne i modlitwa, dojrzała miłość
Boga i ludzi, stale nawracanie się, troska o
pojednanie się z ludźmi.

Podstawowe sfery
wychowania
3. Sfera duchowa:
a) dążenie do zrozumienia siebie, do odkrycia
sensu życia,
b) wolność od dyktatury emocji, pożądań,
od nacisków otoczenia, od przywiązania
do rzeczy,
c) kształtowanie prawdziwej hierarchii
wartości,
d) uczenie odróżniania dobra od zła,
e) demaskowanie wypaczonych wizji
człowieka.

Wzór wychowawcy
1. Mądry wychowawca ma prawdziwe
spojrzenie na człowieka!
2. Mądry wychowawca zna cel
wychowania.
3. Mądry wychowawca stosuje
właściwe metody wychowania
uwzględniające prawdę
o człowieku, całościową prawdę!

Wzór wychowawcy
4. Mądry wychowawca ma mentalność
zwycięzcy. Potrafi zafascynować celem
wychowania, czyni to z radością i nigdy się nie
zniechęca! Wierzy, w siły natury i działanie łaski!
5. Mądry wychowawca broni wychowanka przed
jego własną słabością niedojrzałością.
6. Mądry wychowawca ma zdolność empatii.

Podstawy wychowania
w rodzinie
1. Wzajemna, dojrzała, widoczna miłość rodziców.
2. Przyjęcie właściwych celów wychowania; uczenie
dojrzałego myślenia i odpowiedzialnej miłości.
3. Dobór odpowiednich metod wychowania.

4. Stwarzanie klimatu bezpieczeństwa,
zaufania, radości.

Podstawy wychowania
w rodzinie
5. Demaskowanie zagrożeń dojrzałości i szczęścia
dzieci.
6. Stawianie mądrych wymagań odpowiednich
do wieku.
7. Zachęcanie do wysiłku, pracy,
cierpliwości w osiąganiu celów.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
1. Traktowanie dzieci jako dojrzałych osób –
partnerstwo zamiast rodzicielstwo.
2. Propagowanie mentalności:
„róbta, co chceta”.
3. Przeakcentowanie dóbr
materialnych w domu.

4. Mit wychowania bezstresowego.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
5. Lekceważenie negatywnego wpływu: otoczenia,
mediów, internetu, czasopism.
6. Tolerowanie lenistwa, wygodnictwa, egoizmu,
kłamstwa.

7. Błędna hierarchia wartości w domu.
8. Pozwalanie dziczom na natychmiastowe
zaspokajanie doraźnych przyjemności.

Zadania szkoły
a) ukazywać naturę człowieka,
b) wskazywać optymalną drogę życia i rozwoju
samego siebie,
c) ukazywać wartości i normy moralne,
d) uczyć budowania głębokich więzi z sobą,
ludźmi i Bogiem,
e) promować krytyczne myślenie o otaczającej
rzeczywistości,
f) chronić przed szkodliwymi presjami, mitami,
ideologiami.

Wychowanie w szkole
1. Zadanie szkoły to uczenie uczniów mądrości
i dyscypliny, sprzyjanie procesom dydaktycznym
i promowanie dojrzałości.
2. Potrzebny jest spójny kontekst wychowaniu
ku wartościom.
3. Potrzebne są działania profilaktyczne,
by zapobiegać trudnościom wychowawczym
i zachowaniom nagannym.

Wychowanie w szkole
4. Potrzebne jest opracowanie czytelnego regulaminu
szkoły i programu wychowawczego.
5. Potrzebne jest dbanie o porządek oraz
egzekwowanie konsekwencji naruszania
regulaminu.
6. Przestrzeganie zasady „zero tolerancji” dla
wszelkich zachowań, które są naruszeniem
regulaminu szkoły.
7. Udzielanie pomocy uczniom, którzy sprawiają
trudności wychowawcze.

DZIĘKUJĘ
ZA
UWAGĘ
Opracował: ks. Marcin Kozyra SDB
Grafika: Agnieszka Jaz


Slide 21

JAKIE WYCHOWANIE
DZIŚ?

Mity współczesnego świata
Iluzja indywidualistycznego szczęścia.
2. Absolutyzacja tolerancji: ponad miłością i
prawdą.
3. Relatywizm moralny i nihilizm wartości:
pustka aksjologiczna.
4. Ucieczka od rzeczywistości, od logicznego
myślenia o człowieku.
5. Szukanie szczęścia bez wysiłku, bez
autorytetów, bez dyscypliny.
6. Ukazywanie demokracji jako wartości najważniejszej
1.

Pytania do programu
wychowawczego
1. Jakiego człowieka chcemy wychować?
2. Jak rozumiemy wychowanie?
3. Jakie jest nasz wychowanek, jaki jest jego
świat, jaką ma postawę wobec życia?
4. Z kim chcemy współpracować w wychowaniu?
5. Jakiej metody wychowawczej chcemy używać?
6. Jakie są podstawowe wartości, które
przyjmujemy?

Pytania do programu
wychowawczego
7. Jakie cele sobie stawiamy w wychowaniu?
8. Jakie są podstawowe problemy wychowawcze
uczniów?
9. Czego potrzebuje uczniowie w szkole?
10. Czego potrzebują rodzice oddający nam
swoje dzieci?
11. Czego potrzebujemy my jako wychowawcy?
12. Jak chcemy współpracować z rodzicami
uczniami w tworzeniu programu
wychowawczego?

Dojrzałość wychowanka
a)
b)
c)
d)

zdolność realistycznego myślenia,
dojrzałość woli,
dojrzałość emocjonalna,
zdolność budowania głębokich więzi
międzyosobowych,
e) zdolność odkrycia i respektowania
wartości norm moralnych.

Co wpływa na wychowanie
dojrzałej osoby
a) pozytywna więź z rodzicami,
b) pozytywna więź z Bogiem,
c) charyzmatyczne wzorce ze strony
wychowawców,
d) zdolność wychowanków do przyjęcia
wartości i norm moralnych,
e) trud samowychowania (znajomość
siebie),
f) krytyczna analiza otaczającej
rzeczywistości.

Zagrożenia młodego
człowieka
1. Naiwność ludzka – człowiek bez zasad,
bez używania rozumu, bez kwestionowania
mitów, staje się narzędziem w ręku manipulatorów!
2. Cynizm osób i środowisk – są ludzie, którym
nie zależy, by młodzież żyła w prawdzie i w dojrzałej
miłości. Chcą zarobić na ich niedojrzałości.
3. Oszukiwanie samych siebie - stało się plagą
naszych czasów! Młodzież chętnie usprawiedliwia
swe błędy, złe decyzje.

Podstawy odpowiedzialnego
wychowania
1. Wychowanie to pomaganie wychowankowi,
by coraz lepiej rozumiał siebie i innych ludzi
oraz by coraz dojrzalej kochał siebie i innych.
2. Zadanie wychowawcy:
a) ukazać istotę dojrzałej miłości (decyzja, by
troszczyć się o dobro drugiej osoby),
b) ukazać konieczność poznania drugiej osoby
(by wiedzieć, jak troszczyć się o jej dobro),
c) ukazać konieczność wymagań wobec siebie.

Wartości a wychowanie
1. Człowiek jest istotą, która może szkodzić samemu
sobie i innym ludziom.
2. Każdy potrzebuje żyć wg określonego
systemu norm i zasad moralnych.
3. Trzeba dziś demaskować błędne przekonania
odnośnie wartości, a promować te wartości, które
są potwierdzone przez wiedze empiryczną i
doświadczenie pedagogiczne.

Wartości a wychowanie
4. Tolerancja nie jest wartością nadrzędną: tylko
dobro i miłość. Tolerancja nie może oznaczać zakaz
odróżniania dobra od zła.
5. Dysonans kognitywny: człowiek nie chce
uznać wartości, albo są dla niego zbyt trudne
dlatego wybiera myślenie według swego
postępowania, by uniknąć konfliktu wewnętrznego.
Czyni zło nazywając je dobrym.

Zasady w aksjologii
1. Wychowanek przeżywa nie tylko zewnętrzne
ale i wewnętrzne konflikty dotyczące jego potrzeb
i pragnień.
2. Wychowankowi łatwiej jest czynić zło, którego
nie chce, niż dobro, którego pragnie.
3. Ludzka wolność nie jest zdolnością spontaniczną,
lecz wymaga dojrzałego uformowania i dyscypliny.

Zasady w aksjologii
4. Ludzka wolność nie jest czynieniem czegokolwiek,
ale opowiadaniem się po stronie dobra i prawdy.
5. Nie ma wolności bez duchowości.
6. Wychowanek powinien kierować swoim ciałem a
nie ciało wychowankiem.
7. Ludzka seksualność wymaga procesu
wychowania.

Metody wychowania
1. Ukazać że cały trud wychowania i samowychowania
wynika z miłości.
2. Posługiwać się językiem zrozumiałym dla
wychowanków, jednoznacznym, konkretnym,
egzystencjalnym. Używać języka aspiracji
odwołując się do ideałów, pragnień
młodzieży.
3. Stawiać wymagania: asceza,
samodyscyplina.

Metody wychowania
4. Demaskować zagrożenia: własna naiwność
i słabość ludzkiej natury, negatywne
oddziaływanie dorosłych, negatywna
mentalność kultury bez wartości.
5. Egzekwować konsekwencje
popełnionych błędów. Ważne jest uczenie
się na swoich błędach i wyciąganie
wniosków o zmianie swojego zachowania.
6. Nie chronić przed bólem porażki.

Podstawowe sfery
wychowania
1. Sfera moralna:
a) formowanie wrażliwego sumienia: uznać przed
sobą i Bogiem swój błąd,
b) ukazywać konieczność pracy nad sumieniem.
2. Sfera religijna:
a) oparcie więzi z Bogiem na wierze i zaufaniu,
b) usuwanie fałszywych obrazów Boga,
c) dojrzała religijność: świadomość Bożej miłości,
życie sakramentalne i modlitwa, dojrzała miłość
Boga i ludzi, stale nawracanie się, troska o
pojednanie się z ludźmi.

Podstawowe sfery
wychowania
3. Sfera duchowa:
a) dążenie do zrozumienia siebie, do odkrycia
sensu życia,
b) wolność od dyktatury emocji, pożądań,
od nacisków otoczenia, od przywiązania
do rzeczy,
c) kształtowanie prawdziwej hierarchii
wartości,
d) uczenie odróżniania dobra od zła,
e) demaskowanie wypaczonych wizji
człowieka.

Wzór wychowawcy
1. Mądry wychowawca ma prawdziwe
spojrzenie na człowieka!
2. Mądry wychowawca zna cel
wychowania.
3. Mądry wychowawca stosuje
właściwe metody wychowania
uwzględniające prawdę
o człowieku, całościową prawdę!

Wzór wychowawcy
4. Mądry wychowawca ma mentalność
zwycięzcy. Potrafi zafascynować celem
wychowania, czyni to z radością i nigdy się nie
zniechęca! Wierzy, w siły natury i działanie łaski!
5. Mądry wychowawca broni wychowanka przed
jego własną słabością niedojrzałością.
6. Mądry wychowawca ma zdolność empatii.

Podstawy wychowania
w rodzinie
1. Wzajemna, dojrzała, widoczna miłość rodziców.
2. Przyjęcie właściwych celów wychowania; uczenie
dojrzałego myślenia i odpowiedzialnej miłości.
3. Dobór odpowiednich metod wychowania.

4. Stwarzanie klimatu bezpieczeństwa,
zaufania, radości.

Podstawy wychowania
w rodzinie
5. Demaskowanie zagrożeń dojrzałości i szczęścia
dzieci.
6. Stawianie mądrych wymagań odpowiednich
do wieku.
7. Zachęcanie do wysiłku, pracy,
cierpliwości w osiąganiu celów.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
1. Traktowanie dzieci jako dojrzałych osób –
partnerstwo zamiast rodzicielstwo.
2. Propagowanie mentalności:
„róbta, co chceta”.
3. Przeakcentowanie dóbr
materialnych w domu.

4. Mit wychowania bezstresowego.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
5. Lekceważenie negatywnego wpływu: otoczenia,
mediów, internetu, czasopism.
6. Tolerowanie lenistwa, wygodnictwa, egoizmu,
kłamstwa.

7. Błędna hierarchia wartości w domu.
8. Pozwalanie dziczom na natychmiastowe
zaspokajanie doraźnych przyjemności.

Zadania szkoły
a) ukazywać naturę człowieka,
b) wskazywać optymalną drogę życia i rozwoju
samego siebie,
c) ukazywać wartości i normy moralne,
d) uczyć budowania głębokich więzi z sobą,
ludźmi i Bogiem,
e) promować krytyczne myślenie o otaczającej
rzeczywistości,
f) chronić przed szkodliwymi presjami, mitami,
ideologiami.

Wychowanie w szkole
1. Zadanie szkoły to uczenie uczniów mądrości
i dyscypliny, sprzyjanie procesom dydaktycznym
i promowanie dojrzałości.
2. Potrzebny jest spójny kontekst wychowaniu
ku wartościom.
3. Potrzebne są działania profilaktyczne,
by zapobiegać trudnościom wychowawczym
i zachowaniom nagannym.

Wychowanie w szkole
4. Potrzebne jest opracowanie czytelnego regulaminu
szkoły i programu wychowawczego.
5. Potrzebne jest dbanie o porządek oraz
egzekwowanie konsekwencji naruszania
regulaminu.
6. Przestrzeganie zasady „zero tolerancji” dla
wszelkich zachowań, które są naruszeniem
regulaminu szkoły.
7. Udzielanie pomocy uczniom, którzy sprawiają
trudności wychowawcze.

DZIĘKUJĘ
ZA
UWAGĘ
Opracował: ks. Marcin Kozyra SDB
Grafika: Agnieszka Jaz


Slide 22

JAKIE WYCHOWANIE
DZIŚ?

Mity współczesnego świata
Iluzja indywidualistycznego szczęścia.
2. Absolutyzacja tolerancji: ponad miłością i
prawdą.
3. Relatywizm moralny i nihilizm wartości:
pustka aksjologiczna.
4. Ucieczka od rzeczywistości, od logicznego
myślenia o człowieku.
5. Szukanie szczęścia bez wysiłku, bez
autorytetów, bez dyscypliny.
6. Ukazywanie demokracji jako wartości najważniejszej
1.

Pytania do programu
wychowawczego
1. Jakiego człowieka chcemy wychować?
2. Jak rozumiemy wychowanie?
3. Jakie jest nasz wychowanek, jaki jest jego
świat, jaką ma postawę wobec życia?
4. Z kim chcemy współpracować w wychowaniu?
5. Jakiej metody wychowawczej chcemy używać?
6. Jakie są podstawowe wartości, które
przyjmujemy?

Pytania do programu
wychowawczego
7. Jakie cele sobie stawiamy w wychowaniu?
8. Jakie są podstawowe problemy wychowawcze
uczniów?
9. Czego potrzebuje uczniowie w szkole?
10. Czego potrzebują rodzice oddający nam
swoje dzieci?
11. Czego potrzebujemy my jako wychowawcy?
12. Jak chcemy współpracować z rodzicami
uczniami w tworzeniu programu
wychowawczego?

Dojrzałość wychowanka
a)
b)
c)
d)

zdolność realistycznego myślenia,
dojrzałość woli,
dojrzałość emocjonalna,
zdolność budowania głębokich więzi
międzyosobowych,
e) zdolność odkrycia i respektowania
wartości norm moralnych.

Co wpływa na wychowanie
dojrzałej osoby
a) pozytywna więź z rodzicami,
b) pozytywna więź z Bogiem,
c) charyzmatyczne wzorce ze strony
wychowawców,
d) zdolność wychowanków do przyjęcia
wartości i norm moralnych,
e) trud samowychowania (znajomość
siebie),
f) krytyczna analiza otaczającej
rzeczywistości.

Zagrożenia młodego
człowieka
1. Naiwność ludzka – człowiek bez zasad,
bez używania rozumu, bez kwestionowania
mitów, staje się narzędziem w ręku manipulatorów!
2. Cynizm osób i środowisk – są ludzie, którym
nie zależy, by młodzież żyła w prawdzie i w dojrzałej
miłości. Chcą zarobić na ich niedojrzałości.
3. Oszukiwanie samych siebie - stało się plagą
naszych czasów! Młodzież chętnie usprawiedliwia
swe błędy, złe decyzje.

Podstawy odpowiedzialnego
wychowania
1. Wychowanie to pomaganie wychowankowi,
by coraz lepiej rozumiał siebie i innych ludzi
oraz by coraz dojrzalej kochał siebie i innych.
2. Zadanie wychowawcy:
a) ukazać istotę dojrzałej miłości (decyzja, by
troszczyć się o dobro drugiej osoby),
b) ukazać konieczność poznania drugiej osoby
(by wiedzieć, jak troszczyć się o jej dobro),
c) ukazać konieczność wymagań wobec siebie.

Wartości a wychowanie
1. Człowiek jest istotą, która może szkodzić samemu
sobie i innym ludziom.
2. Każdy potrzebuje żyć wg określonego
systemu norm i zasad moralnych.
3. Trzeba dziś demaskować błędne przekonania
odnośnie wartości, a promować te wartości, które
są potwierdzone przez wiedze empiryczną i
doświadczenie pedagogiczne.

Wartości a wychowanie
4. Tolerancja nie jest wartością nadrzędną: tylko
dobro i miłość. Tolerancja nie może oznaczać zakaz
odróżniania dobra od zła.
5. Dysonans kognitywny: człowiek nie chce
uznać wartości, albo są dla niego zbyt trudne
dlatego wybiera myślenie według swego
postępowania, by uniknąć konfliktu wewnętrznego.
Czyni zło nazywając je dobrym.

Zasady w aksjologii
1. Wychowanek przeżywa nie tylko zewnętrzne
ale i wewnętrzne konflikty dotyczące jego potrzeb
i pragnień.
2. Wychowankowi łatwiej jest czynić zło, którego
nie chce, niż dobro, którego pragnie.
3. Ludzka wolność nie jest zdolnością spontaniczną,
lecz wymaga dojrzałego uformowania i dyscypliny.

Zasady w aksjologii
4. Ludzka wolność nie jest czynieniem czegokolwiek,
ale opowiadaniem się po stronie dobra i prawdy.
5. Nie ma wolności bez duchowości.
6. Wychowanek powinien kierować swoim ciałem a
nie ciało wychowankiem.
7. Ludzka seksualność wymaga procesu
wychowania.

Metody wychowania
1. Ukazać że cały trud wychowania i samowychowania
wynika z miłości.
2. Posługiwać się językiem zrozumiałym dla
wychowanków, jednoznacznym, konkretnym,
egzystencjalnym. Używać języka aspiracji
odwołując się do ideałów, pragnień
młodzieży.
3. Stawiać wymagania: asceza,
samodyscyplina.

Metody wychowania
4. Demaskować zagrożenia: własna naiwność
i słabość ludzkiej natury, negatywne
oddziaływanie dorosłych, negatywna
mentalność kultury bez wartości.
5. Egzekwować konsekwencje
popełnionych błędów. Ważne jest uczenie
się na swoich błędach i wyciąganie
wniosków o zmianie swojego zachowania.
6. Nie chronić przed bólem porażki.

Podstawowe sfery
wychowania
1. Sfera moralna:
a) formowanie wrażliwego sumienia: uznać przed
sobą i Bogiem swój błąd,
b) ukazywać konieczność pracy nad sumieniem.
2. Sfera religijna:
a) oparcie więzi z Bogiem na wierze i zaufaniu,
b) usuwanie fałszywych obrazów Boga,
c) dojrzała religijność: świadomość Bożej miłości,
życie sakramentalne i modlitwa, dojrzała miłość
Boga i ludzi, stale nawracanie się, troska o
pojednanie się z ludźmi.

Podstawowe sfery
wychowania
3. Sfera duchowa:
a) dążenie do zrozumienia siebie, do odkrycia
sensu życia,
b) wolność od dyktatury emocji, pożądań,
od nacisków otoczenia, od przywiązania
do rzeczy,
c) kształtowanie prawdziwej hierarchii
wartości,
d) uczenie odróżniania dobra od zła,
e) demaskowanie wypaczonych wizji
człowieka.

Wzór wychowawcy
1. Mądry wychowawca ma prawdziwe
spojrzenie na człowieka!
2. Mądry wychowawca zna cel
wychowania.
3. Mądry wychowawca stosuje
właściwe metody wychowania
uwzględniające prawdę
o człowieku, całościową prawdę!

Wzór wychowawcy
4. Mądry wychowawca ma mentalność
zwycięzcy. Potrafi zafascynować celem
wychowania, czyni to z radością i nigdy się nie
zniechęca! Wierzy, w siły natury i działanie łaski!
5. Mądry wychowawca broni wychowanka przed
jego własną słabością niedojrzałością.
6. Mądry wychowawca ma zdolność empatii.

Podstawy wychowania
w rodzinie
1. Wzajemna, dojrzała, widoczna miłość rodziców.
2. Przyjęcie właściwych celów wychowania; uczenie
dojrzałego myślenia i odpowiedzialnej miłości.
3. Dobór odpowiednich metod wychowania.

4. Stwarzanie klimatu bezpieczeństwa,
zaufania, radości.

Podstawy wychowania
w rodzinie
5. Demaskowanie zagrożeń dojrzałości i szczęścia
dzieci.
6. Stawianie mądrych wymagań odpowiednich
do wieku.
7. Zachęcanie do wysiłku, pracy,
cierpliwości w osiąganiu celów.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
1. Traktowanie dzieci jako dojrzałych osób –
partnerstwo zamiast rodzicielstwo.
2. Propagowanie mentalności:
„róbta, co chceta”.
3. Przeakcentowanie dóbr
materialnych w domu.

4. Mit wychowania bezstresowego.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
5. Lekceważenie negatywnego wpływu: otoczenia,
mediów, internetu, czasopism.
6. Tolerowanie lenistwa, wygodnictwa, egoizmu,
kłamstwa.

7. Błędna hierarchia wartości w domu.
8. Pozwalanie dziczom na natychmiastowe
zaspokajanie doraźnych przyjemności.

Zadania szkoły
a) ukazywać naturę człowieka,
b) wskazywać optymalną drogę życia i rozwoju
samego siebie,
c) ukazywać wartości i normy moralne,
d) uczyć budowania głębokich więzi z sobą,
ludźmi i Bogiem,
e) promować krytyczne myślenie o otaczającej
rzeczywistości,
f) chronić przed szkodliwymi presjami, mitami,
ideologiami.

Wychowanie w szkole
1. Zadanie szkoły to uczenie uczniów mądrości
i dyscypliny, sprzyjanie procesom dydaktycznym
i promowanie dojrzałości.
2. Potrzebny jest spójny kontekst wychowaniu
ku wartościom.
3. Potrzebne są działania profilaktyczne,
by zapobiegać trudnościom wychowawczym
i zachowaniom nagannym.

Wychowanie w szkole
4. Potrzebne jest opracowanie czytelnego regulaminu
szkoły i programu wychowawczego.
5. Potrzebne jest dbanie o porządek oraz
egzekwowanie konsekwencji naruszania
regulaminu.
6. Przestrzeganie zasady „zero tolerancji” dla
wszelkich zachowań, które są naruszeniem
regulaminu szkoły.
7. Udzielanie pomocy uczniom, którzy sprawiają
trudności wychowawcze.

DZIĘKUJĘ
ZA
UWAGĘ
Opracował: ks. Marcin Kozyra SDB
Grafika: Agnieszka Jaz


Slide 23

JAKIE WYCHOWANIE
DZIŚ?

Mity współczesnego świata
Iluzja indywidualistycznego szczęścia.
2. Absolutyzacja tolerancji: ponad miłością i
prawdą.
3. Relatywizm moralny i nihilizm wartości:
pustka aksjologiczna.
4. Ucieczka od rzeczywistości, od logicznego
myślenia o człowieku.
5. Szukanie szczęścia bez wysiłku, bez
autorytetów, bez dyscypliny.
6. Ukazywanie demokracji jako wartości najważniejszej
1.

Pytania do programu
wychowawczego
1. Jakiego człowieka chcemy wychować?
2. Jak rozumiemy wychowanie?
3. Jakie jest nasz wychowanek, jaki jest jego
świat, jaką ma postawę wobec życia?
4. Z kim chcemy współpracować w wychowaniu?
5. Jakiej metody wychowawczej chcemy używać?
6. Jakie są podstawowe wartości, które
przyjmujemy?

Pytania do programu
wychowawczego
7. Jakie cele sobie stawiamy w wychowaniu?
8. Jakie są podstawowe problemy wychowawcze
uczniów?
9. Czego potrzebuje uczniowie w szkole?
10. Czego potrzebują rodzice oddający nam
swoje dzieci?
11. Czego potrzebujemy my jako wychowawcy?
12. Jak chcemy współpracować z rodzicami
uczniami w tworzeniu programu
wychowawczego?

Dojrzałość wychowanka
a)
b)
c)
d)

zdolność realistycznego myślenia,
dojrzałość woli,
dojrzałość emocjonalna,
zdolność budowania głębokich więzi
międzyosobowych,
e) zdolność odkrycia i respektowania
wartości norm moralnych.

Co wpływa na wychowanie
dojrzałej osoby
a) pozytywna więź z rodzicami,
b) pozytywna więź z Bogiem,
c) charyzmatyczne wzorce ze strony
wychowawców,
d) zdolność wychowanków do przyjęcia
wartości i norm moralnych,
e) trud samowychowania (znajomość
siebie),
f) krytyczna analiza otaczającej
rzeczywistości.

Zagrożenia młodego
człowieka
1. Naiwność ludzka – człowiek bez zasad,
bez używania rozumu, bez kwestionowania
mitów, staje się narzędziem w ręku manipulatorów!
2. Cynizm osób i środowisk – są ludzie, którym
nie zależy, by młodzież żyła w prawdzie i w dojrzałej
miłości. Chcą zarobić na ich niedojrzałości.
3. Oszukiwanie samych siebie - stało się plagą
naszych czasów! Młodzież chętnie usprawiedliwia
swe błędy, złe decyzje.

Podstawy odpowiedzialnego
wychowania
1. Wychowanie to pomaganie wychowankowi,
by coraz lepiej rozumiał siebie i innych ludzi
oraz by coraz dojrzalej kochał siebie i innych.
2. Zadanie wychowawcy:
a) ukazać istotę dojrzałej miłości (decyzja, by
troszczyć się o dobro drugiej osoby),
b) ukazać konieczność poznania drugiej osoby
(by wiedzieć, jak troszczyć się o jej dobro),
c) ukazać konieczność wymagań wobec siebie.

Wartości a wychowanie
1. Człowiek jest istotą, która może szkodzić samemu
sobie i innym ludziom.
2. Każdy potrzebuje żyć wg określonego
systemu norm i zasad moralnych.
3. Trzeba dziś demaskować błędne przekonania
odnośnie wartości, a promować te wartości, które
są potwierdzone przez wiedze empiryczną i
doświadczenie pedagogiczne.

Wartości a wychowanie
4. Tolerancja nie jest wartością nadrzędną: tylko
dobro i miłość. Tolerancja nie może oznaczać zakaz
odróżniania dobra od zła.
5. Dysonans kognitywny: człowiek nie chce
uznać wartości, albo są dla niego zbyt trudne
dlatego wybiera myślenie według swego
postępowania, by uniknąć konfliktu wewnętrznego.
Czyni zło nazywając je dobrym.

Zasady w aksjologii
1. Wychowanek przeżywa nie tylko zewnętrzne
ale i wewnętrzne konflikty dotyczące jego potrzeb
i pragnień.
2. Wychowankowi łatwiej jest czynić zło, którego
nie chce, niż dobro, którego pragnie.
3. Ludzka wolność nie jest zdolnością spontaniczną,
lecz wymaga dojrzałego uformowania i dyscypliny.

Zasady w aksjologii
4. Ludzka wolność nie jest czynieniem czegokolwiek,
ale opowiadaniem się po stronie dobra i prawdy.
5. Nie ma wolności bez duchowości.
6. Wychowanek powinien kierować swoim ciałem a
nie ciało wychowankiem.
7. Ludzka seksualność wymaga procesu
wychowania.

Metody wychowania
1. Ukazać że cały trud wychowania i samowychowania
wynika z miłości.
2. Posługiwać się językiem zrozumiałym dla
wychowanków, jednoznacznym, konkretnym,
egzystencjalnym. Używać języka aspiracji
odwołując się do ideałów, pragnień
młodzieży.
3. Stawiać wymagania: asceza,
samodyscyplina.

Metody wychowania
4. Demaskować zagrożenia: własna naiwność
i słabość ludzkiej natury, negatywne
oddziaływanie dorosłych, negatywna
mentalność kultury bez wartości.
5. Egzekwować konsekwencje
popełnionych błędów. Ważne jest uczenie
się na swoich błędach i wyciąganie
wniosków o zmianie swojego zachowania.
6. Nie chronić przed bólem porażki.

Podstawowe sfery
wychowania
1. Sfera moralna:
a) formowanie wrażliwego sumienia: uznać przed
sobą i Bogiem swój błąd,
b) ukazywać konieczność pracy nad sumieniem.
2. Sfera religijna:
a) oparcie więzi z Bogiem na wierze i zaufaniu,
b) usuwanie fałszywych obrazów Boga,
c) dojrzała religijność: świadomość Bożej miłości,
życie sakramentalne i modlitwa, dojrzała miłość
Boga i ludzi, stale nawracanie się, troska o
pojednanie się z ludźmi.

Podstawowe sfery
wychowania
3. Sfera duchowa:
a) dążenie do zrozumienia siebie, do odkrycia
sensu życia,
b) wolność od dyktatury emocji, pożądań,
od nacisków otoczenia, od przywiązania
do rzeczy,
c) kształtowanie prawdziwej hierarchii
wartości,
d) uczenie odróżniania dobra od zła,
e) demaskowanie wypaczonych wizji
człowieka.

Wzór wychowawcy
1. Mądry wychowawca ma prawdziwe
spojrzenie na człowieka!
2. Mądry wychowawca zna cel
wychowania.
3. Mądry wychowawca stosuje
właściwe metody wychowania
uwzględniające prawdę
o człowieku, całościową prawdę!

Wzór wychowawcy
4. Mądry wychowawca ma mentalność
zwycięzcy. Potrafi zafascynować celem
wychowania, czyni to z radością i nigdy się nie
zniechęca! Wierzy, w siły natury i działanie łaski!
5. Mądry wychowawca broni wychowanka przed
jego własną słabością niedojrzałością.
6. Mądry wychowawca ma zdolność empatii.

Podstawy wychowania
w rodzinie
1. Wzajemna, dojrzała, widoczna miłość rodziców.
2. Przyjęcie właściwych celów wychowania; uczenie
dojrzałego myślenia i odpowiedzialnej miłości.
3. Dobór odpowiednich metod wychowania.

4. Stwarzanie klimatu bezpieczeństwa,
zaufania, radości.

Podstawy wychowania
w rodzinie
5. Demaskowanie zagrożeń dojrzałości i szczęścia
dzieci.
6. Stawianie mądrych wymagań odpowiednich
do wieku.
7. Zachęcanie do wysiłku, pracy,
cierpliwości w osiąganiu celów.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
1. Traktowanie dzieci jako dojrzałych osób –
partnerstwo zamiast rodzicielstwo.
2. Propagowanie mentalności:
„róbta, co chceta”.
3. Przeakcentowanie dóbr
materialnych w domu.

4. Mit wychowania bezstresowego.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
5. Lekceważenie negatywnego wpływu: otoczenia,
mediów, internetu, czasopism.
6. Tolerowanie lenistwa, wygodnictwa, egoizmu,
kłamstwa.

7. Błędna hierarchia wartości w domu.
8. Pozwalanie dziczom na natychmiastowe
zaspokajanie doraźnych przyjemności.

Zadania szkoły
a) ukazywać naturę człowieka,
b) wskazywać optymalną drogę życia i rozwoju
samego siebie,
c) ukazywać wartości i normy moralne,
d) uczyć budowania głębokich więzi z sobą,
ludźmi i Bogiem,
e) promować krytyczne myślenie o otaczającej
rzeczywistości,
f) chronić przed szkodliwymi presjami, mitami,
ideologiami.

Wychowanie w szkole
1. Zadanie szkoły to uczenie uczniów mądrości
i dyscypliny, sprzyjanie procesom dydaktycznym
i promowanie dojrzałości.
2. Potrzebny jest spójny kontekst wychowaniu
ku wartościom.
3. Potrzebne są działania profilaktyczne,
by zapobiegać trudnościom wychowawczym
i zachowaniom nagannym.

Wychowanie w szkole
4. Potrzebne jest opracowanie czytelnego regulaminu
szkoły i programu wychowawczego.
5. Potrzebne jest dbanie o porządek oraz
egzekwowanie konsekwencji naruszania
regulaminu.
6. Przestrzeganie zasady „zero tolerancji” dla
wszelkich zachowań, które są naruszeniem
regulaminu szkoły.
7. Udzielanie pomocy uczniom, którzy sprawiają
trudności wychowawcze.

DZIĘKUJĘ
ZA
UWAGĘ
Opracował: ks. Marcin Kozyra SDB
Grafika: Agnieszka Jaz


Slide 24

JAKIE WYCHOWANIE
DZIŚ?

Mity współczesnego świata
Iluzja indywidualistycznego szczęścia.
2. Absolutyzacja tolerancji: ponad miłością i
prawdą.
3. Relatywizm moralny i nihilizm wartości:
pustka aksjologiczna.
4. Ucieczka od rzeczywistości, od logicznego
myślenia o człowieku.
5. Szukanie szczęścia bez wysiłku, bez
autorytetów, bez dyscypliny.
6. Ukazywanie demokracji jako wartości najważniejszej
1.

Pytania do programu
wychowawczego
1. Jakiego człowieka chcemy wychować?
2. Jak rozumiemy wychowanie?
3. Jakie jest nasz wychowanek, jaki jest jego
świat, jaką ma postawę wobec życia?
4. Z kim chcemy współpracować w wychowaniu?
5. Jakiej metody wychowawczej chcemy używać?
6. Jakie są podstawowe wartości, które
przyjmujemy?

Pytania do programu
wychowawczego
7. Jakie cele sobie stawiamy w wychowaniu?
8. Jakie są podstawowe problemy wychowawcze
uczniów?
9. Czego potrzebuje uczniowie w szkole?
10. Czego potrzebują rodzice oddający nam
swoje dzieci?
11. Czego potrzebujemy my jako wychowawcy?
12. Jak chcemy współpracować z rodzicami
uczniami w tworzeniu programu
wychowawczego?

Dojrzałość wychowanka
a)
b)
c)
d)

zdolność realistycznego myślenia,
dojrzałość woli,
dojrzałość emocjonalna,
zdolność budowania głębokich więzi
międzyosobowych,
e) zdolność odkrycia i respektowania
wartości norm moralnych.

Co wpływa na wychowanie
dojrzałej osoby
a) pozytywna więź z rodzicami,
b) pozytywna więź z Bogiem,
c) charyzmatyczne wzorce ze strony
wychowawców,
d) zdolność wychowanków do przyjęcia
wartości i norm moralnych,
e) trud samowychowania (znajomość
siebie),
f) krytyczna analiza otaczającej
rzeczywistości.

Zagrożenia młodego
człowieka
1. Naiwność ludzka – człowiek bez zasad,
bez używania rozumu, bez kwestionowania
mitów, staje się narzędziem w ręku manipulatorów!
2. Cynizm osób i środowisk – są ludzie, którym
nie zależy, by młodzież żyła w prawdzie i w dojrzałej
miłości. Chcą zarobić na ich niedojrzałości.
3. Oszukiwanie samych siebie - stało się plagą
naszych czasów! Młodzież chętnie usprawiedliwia
swe błędy, złe decyzje.

Podstawy odpowiedzialnego
wychowania
1. Wychowanie to pomaganie wychowankowi,
by coraz lepiej rozumiał siebie i innych ludzi
oraz by coraz dojrzalej kochał siebie i innych.
2. Zadanie wychowawcy:
a) ukazać istotę dojrzałej miłości (decyzja, by
troszczyć się o dobro drugiej osoby),
b) ukazać konieczność poznania drugiej osoby
(by wiedzieć, jak troszczyć się o jej dobro),
c) ukazać konieczność wymagań wobec siebie.

Wartości a wychowanie
1. Człowiek jest istotą, która może szkodzić samemu
sobie i innym ludziom.
2. Każdy potrzebuje żyć wg określonego
systemu norm i zasad moralnych.
3. Trzeba dziś demaskować błędne przekonania
odnośnie wartości, a promować te wartości, które
są potwierdzone przez wiedze empiryczną i
doświadczenie pedagogiczne.

Wartości a wychowanie
4. Tolerancja nie jest wartością nadrzędną: tylko
dobro i miłość. Tolerancja nie może oznaczać zakaz
odróżniania dobra od zła.
5. Dysonans kognitywny: człowiek nie chce
uznać wartości, albo są dla niego zbyt trudne
dlatego wybiera myślenie według swego
postępowania, by uniknąć konfliktu wewnętrznego.
Czyni zło nazywając je dobrym.

Zasady w aksjologii
1. Wychowanek przeżywa nie tylko zewnętrzne
ale i wewnętrzne konflikty dotyczące jego potrzeb
i pragnień.
2. Wychowankowi łatwiej jest czynić zło, którego
nie chce, niż dobro, którego pragnie.
3. Ludzka wolność nie jest zdolnością spontaniczną,
lecz wymaga dojrzałego uformowania i dyscypliny.

Zasady w aksjologii
4. Ludzka wolność nie jest czynieniem czegokolwiek,
ale opowiadaniem się po stronie dobra i prawdy.
5. Nie ma wolności bez duchowości.
6. Wychowanek powinien kierować swoim ciałem a
nie ciało wychowankiem.
7. Ludzka seksualność wymaga procesu
wychowania.

Metody wychowania
1. Ukazać że cały trud wychowania i samowychowania
wynika z miłości.
2. Posługiwać się językiem zrozumiałym dla
wychowanków, jednoznacznym, konkretnym,
egzystencjalnym. Używać języka aspiracji
odwołując się do ideałów, pragnień
młodzieży.
3. Stawiać wymagania: asceza,
samodyscyplina.

Metody wychowania
4. Demaskować zagrożenia: własna naiwność
i słabość ludzkiej natury, negatywne
oddziaływanie dorosłych, negatywna
mentalność kultury bez wartości.
5. Egzekwować konsekwencje
popełnionych błędów. Ważne jest uczenie
się na swoich błędach i wyciąganie
wniosków o zmianie swojego zachowania.
6. Nie chronić przed bólem porażki.

Podstawowe sfery
wychowania
1. Sfera moralna:
a) formowanie wrażliwego sumienia: uznać przed
sobą i Bogiem swój błąd,
b) ukazywać konieczność pracy nad sumieniem.
2. Sfera religijna:
a) oparcie więzi z Bogiem na wierze i zaufaniu,
b) usuwanie fałszywych obrazów Boga,
c) dojrzała religijność: świadomość Bożej miłości,
życie sakramentalne i modlitwa, dojrzała miłość
Boga i ludzi, stale nawracanie się, troska o
pojednanie się z ludźmi.

Podstawowe sfery
wychowania
3. Sfera duchowa:
a) dążenie do zrozumienia siebie, do odkrycia
sensu życia,
b) wolność od dyktatury emocji, pożądań,
od nacisków otoczenia, od przywiązania
do rzeczy,
c) kształtowanie prawdziwej hierarchii
wartości,
d) uczenie odróżniania dobra od zła,
e) demaskowanie wypaczonych wizji
człowieka.

Wzór wychowawcy
1. Mądry wychowawca ma prawdziwe
spojrzenie na człowieka!
2. Mądry wychowawca zna cel
wychowania.
3. Mądry wychowawca stosuje
właściwe metody wychowania
uwzględniające prawdę
o człowieku, całościową prawdę!

Wzór wychowawcy
4. Mądry wychowawca ma mentalność
zwycięzcy. Potrafi zafascynować celem
wychowania, czyni to z radością i nigdy się nie
zniechęca! Wierzy, w siły natury i działanie łaski!
5. Mądry wychowawca broni wychowanka przed
jego własną słabością niedojrzałością.
6. Mądry wychowawca ma zdolność empatii.

Podstawy wychowania
w rodzinie
1. Wzajemna, dojrzała, widoczna miłość rodziców.
2. Przyjęcie właściwych celów wychowania; uczenie
dojrzałego myślenia i odpowiedzialnej miłości.
3. Dobór odpowiednich metod wychowania.

4. Stwarzanie klimatu bezpieczeństwa,
zaufania, radości.

Podstawy wychowania
w rodzinie
5. Demaskowanie zagrożeń dojrzałości i szczęścia
dzieci.
6. Stawianie mądrych wymagań odpowiednich
do wieku.
7. Zachęcanie do wysiłku, pracy,
cierpliwości w osiąganiu celów.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
1. Traktowanie dzieci jako dojrzałych osób –
partnerstwo zamiast rodzicielstwo.
2. Propagowanie mentalności:
„róbta, co chceta”.
3. Przeakcentowanie dóbr
materialnych w domu.

4. Mit wychowania bezstresowego.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
5. Lekceważenie negatywnego wpływu: otoczenia,
mediów, internetu, czasopism.
6. Tolerowanie lenistwa, wygodnictwa, egoizmu,
kłamstwa.

7. Błędna hierarchia wartości w domu.
8. Pozwalanie dziczom na natychmiastowe
zaspokajanie doraźnych przyjemności.

Zadania szkoły
a) ukazywać naturę człowieka,
b) wskazywać optymalną drogę życia i rozwoju
samego siebie,
c) ukazywać wartości i normy moralne,
d) uczyć budowania głębokich więzi z sobą,
ludźmi i Bogiem,
e) promować krytyczne myślenie o otaczającej
rzeczywistości,
f) chronić przed szkodliwymi presjami, mitami,
ideologiami.

Wychowanie w szkole
1. Zadanie szkoły to uczenie uczniów mądrości
i dyscypliny, sprzyjanie procesom dydaktycznym
i promowanie dojrzałości.
2. Potrzebny jest spójny kontekst wychowaniu
ku wartościom.
3. Potrzebne są działania profilaktyczne,
by zapobiegać trudnościom wychowawczym
i zachowaniom nagannym.

Wychowanie w szkole
4. Potrzebne jest opracowanie czytelnego regulaminu
szkoły i programu wychowawczego.
5. Potrzebne jest dbanie o porządek oraz
egzekwowanie konsekwencji naruszania
regulaminu.
6. Przestrzeganie zasady „zero tolerancji” dla
wszelkich zachowań, które są naruszeniem
regulaminu szkoły.
7. Udzielanie pomocy uczniom, którzy sprawiają
trudności wychowawcze.

DZIĘKUJĘ
ZA
UWAGĘ
Opracował: ks. Marcin Kozyra SDB
Grafika: Agnieszka Jaz


Slide 25

JAKIE WYCHOWANIE
DZIŚ?

Mity współczesnego świata
Iluzja indywidualistycznego szczęścia.
2. Absolutyzacja tolerancji: ponad miłością i
prawdą.
3. Relatywizm moralny i nihilizm wartości:
pustka aksjologiczna.
4. Ucieczka od rzeczywistości, od logicznego
myślenia o człowieku.
5. Szukanie szczęścia bez wysiłku, bez
autorytetów, bez dyscypliny.
6. Ukazywanie demokracji jako wartości najważniejszej
1.

Pytania do programu
wychowawczego
1. Jakiego człowieka chcemy wychować?
2. Jak rozumiemy wychowanie?
3. Jakie jest nasz wychowanek, jaki jest jego
świat, jaką ma postawę wobec życia?
4. Z kim chcemy współpracować w wychowaniu?
5. Jakiej metody wychowawczej chcemy używać?
6. Jakie są podstawowe wartości, które
przyjmujemy?

Pytania do programu
wychowawczego
7. Jakie cele sobie stawiamy w wychowaniu?
8. Jakie są podstawowe problemy wychowawcze
uczniów?
9. Czego potrzebuje uczniowie w szkole?
10. Czego potrzebują rodzice oddający nam
swoje dzieci?
11. Czego potrzebujemy my jako wychowawcy?
12. Jak chcemy współpracować z rodzicami
uczniami w tworzeniu programu
wychowawczego?

Dojrzałość wychowanka
a)
b)
c)
d)

zdolność realistycznego myślenia,
dojrzałość woli,
dojrzałość emocjonalna,
zdolność budowania głębokich więzi
międzyosobowych,
e) zdolność odkrycia i respektowania
wartości norm moralnych.

Co wpływa na wychowanie
dojrzałej osoby
a) pozytywna więź z rodzicami,
b) pozytywna więź z Bogiem,
c) charyzmatyczne wzorce ze strony
wychowawców,
d) zdolność wychowanków do przyjęcia
wartości i norm moralnych,
e) trud samowychowania (znajomość
siebie),
f) krytyczna analiza otaczającej
rzeczywistości.

Zagrożenia młodego
człowieka
1. Naiwność ludzka – człowiek bez zasad,
bez używania rozumu, bez kwestionowania
mitów, staje się narzędziem w ręku manipulatorów!
2. Cynizm osób i środowisk – są ludzie, którym
nie zależy, by młodzież żyła w prawdzie i w dojrzałej
miłości. Chcą zarobić na ich niedojrzałości.
3. Oszukiwanie samych siebie - stało się plagą
naszych czasów! Młodzież chętnie usprawiedliwia
swe błędy, złe decyzje.

Podstawy odpowiedzialnego
wychowania
1. Wychowanie to pomaganie wychowankowi,
by coraz lepiej rozumiał siebie i innych ludzi
oraz by coraz dojrzalej kochał siebie i innych.
2. Zadanie wychowawcy:
a) ukazać istotę dojrzałej miłości (decyzja, by
troszczyć się o dobro drugiej osoby),
b) ukazać konieczność poznania drugiej osoby
(by wiedzieć, jak troszczyć się o jej dobro),
c) ukazać konieczność wymagań wobec siebie.

Wartości a wychowanie
1. Człowiek jest istotą, która może szkodzić samemu
sobie i innym ludziom.
2. Każdy potrzebuje żyć wg określonego
systemu norm i zasad moralnych.
3. Trzeba dziś demaskować błędne przekonania
odnośnie wartości, a promować te wartości, które
są potwierdzone przez wiedze empiryczną i
doświadczenie pedagogiczne.

Wartości a wychowanie
4. Tolerancja nie jest wartością nadrzędną: tylko
dobro i miłość. Tolerancja nie może oznaczać zakaz
odróżniania dobra od zła.
5. Dysonans kognitywny: człowiek nie chce
uznać wartości, albo są dla niego zbyt trudne
dlatego wybiera myślenie według swego
postępowania, by uniknąć konfliktu wewnętrznego.
Czyni zło nazywając je dobrym.

Zasady w aksjologii
1. Wychowanek przeżywa nie tylko zewnętrzne
ale i wewnętrzne konflikty dotyczące jego potrzeb
i pragnień.
2. Wychowankowi łatwiej jest czynić zło, którego
nie chce, niż dobro, którego pragnie.
3. Ludzka wolność nie jest zdolnością spontaniczną,
lecz wymaga dojrzałego uformowania i dyscypliny.

Zasady w aksjologii
4. Ludzka wolność nie jest czynieniem czegokolwiek,
ale opowiadaniem się po stronie dobra i prawdy.
5. Nie ma wolności bez duchowości.
6. Wychowanek powinien kierować swoim ciałem a
nie ciało wychowankiem.
7. Ludzka seksualność wymaga procesu
wychowania.

Metody wychowania
1. Ukazać że cały trud wychowania i samowychowania
wynika z miłości.
2. Posługiwać się językiem zrozumiałym dla
wychowanków, jednoznacznym, konkretnym,
egzystencjalnym. Używać języka aspiracji
odwołując się do ideałów, pragnień
młodzieży.
3. Stawiać wymagania: asceza,
samodyscyplina.

Metody wychowania
4. Demaskować zagrożenia: własna naiwność
i słabość ludzkiej natury, negatywne
oddziaływanie dorosłych, negatywna
mentalność kultury bez wartości.
5. Egzekwować konsekwencje
popełnionych błędów. Ważne jest uczenie
się na swoich błędach i wyciąganie
wniosków o zmianie swojego zachowania.
6. Nie chronić przed bólem porażki.

Podstawowe sfery
wychowania
1. Sfera moralna:
a) formowanie wrażliwego sumienia: uznać przed
sobą i Bogiem swój błąd,
b) ukazywać konieczność pracy nad sumieniem.
2. Sfera religijna:
a) oparcie więzi z Bogiem na wierze i zaufaniu,
b) usuwanie fałszywych obrazów Boga,
c) dojrzała religijność: świadomość Bożej miłości,
życie sakramentalne i modlitwa, dojrzała miłość
Boga i ludzi, stale nawracanie się, troska o
pojednanie się z ludźmi.

Podstawowe sfery
wychowania
3. Sfera duchowa:
a) dążenie do zrozumienia siebie, do odkrycia
sensu życia,
b) wolność od dyktatury emocji, pożądań,
od nacisków otoczenia, od przywiązania
do rzeczy,
c) kształtowanie prawdziwej hierarchii
wartości,
d) uczenie odróżniania dobra od zła,
e) demaskowanie wypaczonych wizji
człowieka.

Wzór wychowawcy
1. Mądry wychowawca ma prawdziwe
spojrzenie na człowieka!
2. Mądry wychowawca zna cel
wychowania.
3. Mądry wychowawca stosuje
właściwe metody wychowania
uwzględniające prawdę
o człowieku, całościową prawdę!

Wzór wychowawcy
4. Mądry wychowawca ma mentalność
zwycięzcy. Potrafi zafascynować celem
wychowania, czyni to z radością i nigdy się nie
zniechęca! Wierzy, w siły natury i działanie łaski!
5. Mądry wychowawca broni wychowanka przed
jego własną słabością niedojrzałością.
6. Mądry wychowawca ma zdolność empatii.

Podstawy wychowania
w rodzinie
1. Wzajemna, dojrzała, widoczna miłość rodziców.
2. Przyjęcie właściwych celów wychowania; uczenie
dojrzałego myślenia i odpowiedzialnej miłości.
3. Dobór odpowiednich metod wychowania.

4. Stwarzanie klimatu bezpieczeństwa,
zaufania, radości.

Podstawy wychowania
w rodzinie
5. Demaskowanie zagrożeń dojrzałości i szczęścia
dzieci.
6. Stawianie mądrych wymagań odpowiednich
do wieku.
7. Zachęcanie do wysiłku, pracy,
cierpliwości w osiąganiu celów.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
1. Traktowanie dzieci jako dojrzałych osób –
partnerstwo zamiast rodzicielstwo.
2. Propagowanie mentalności:
„róbta, co chceta”.
3. Przeakcentowanie dóbr
materialnych w domu.

4. Mit wychowania bezstresowego.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
5. Lekceważenie negatywnego wpływu: otoczenia,
mediów, internetu, czasopism.
6. Tolerowanie lenistwa, wygodnictwa, egoizmu,
kłamstwa.

7. Błędna hierarchia wartości w domu.
8. Pozwalanie dziczom na natychmiastowe
zaspokajanie doraźnych przyjemności.

Zadania szkoły
a) ukazywać naturę człowieka,
b) wskazywać optymalną drogę życia i rozwoju
samego siebie,
c) ukazywać wartości i normy moralne,
d) uczyć budowania głębokich więzi z sobą,
ludźmi i Bogiem,
e) promować krytyczne myślenie o otaczającej
rzeczywistości,
f) chronić przed szkodliwymi presjami, mitami,
ideologiami.

Wychowanie w szkole
1. Zadanie szkoły to uczenie uczniów mądrości
i dyscypliny, sprzyjanie procesom dydaktycznym
i promowanie dojrzałości.
2. Potrzebny jest spójny kontekst wychowaniu
ku wartościom.
3. Potrzebne są działania profilaktyczne,
by zapobiegać trudnościom wychowawczym
i zachowaniom nagannym.

Wychowanie w szkole
4. Potrzebne jest opracowanie czytelnego regulaminu
szkoły i programu wychowawczego.
5. Potrzebne jest dbanie o porządek oraz
egzekwowanie konsekwencji naruszania
regulaminu.
6. Przestrzeganie zasady „zero tolerancji” dla
wszelkich zachowań, które są naruszeniem
regulaminu szkoły.
7. Udzielanie pomocy uczniom, którzy sprawiają
trudności wychowawcze.

DZIĘKUJĘ
ZA
UWAGĘ
Opracował: ks. Marcin Kozyra SDB
Grafika: Agnieszka Jaz


Slide 26

JAKIE WYCHOWANIE
DZIŚ?

Mity współczesnego świata
Iluzja indywidualistycznego szczęścia.
2. Absolutyzacja tolerancji: ponad miłością i
prawdą.
3. Relatywizm moralny i nihilizm wartości:
pustka aksjologiczna.
4. Ucieczka od rzeczywistości, od logicznego
myślenia o człowieku.
5. Szukanie szczęścia bez wysiłku, bez
autorytetów, bez dyscypliny.
6. Ukazywanie demokracji jako wartości najważniejszej
1.

Pytania do programu
wychowawczego
1. Jakiego człowieka chcemy wychować?
2. Jak rozumiemy wychowanie?
3. Jakie jest nasz wychowanek, jaki jest jego
świat, jaką ma postawę wobec życia?
4. Z kim chcemy współpracować w wychowaniu?
5. Jakiej metody wychowawczej chcemy używać?
6. Jakie są podstawowe wartości, które
przyjmujemy?

Pytania do programu
wychowawczego
7. Jakie cele sobie stawiamy w wychowaniu?
8. Jakie są podstawowe problemy wychowawcze
uczniów?
9. Czego potrzebuje uczniowie w szkole?
10. Czego potrzebują rodzice oddający nam
swoje dzieci?
11. Czego potrzebujemy my jako wychowawcy?
12. Jak chcemy współpracować z rodzicami
uczniami w tworzeniu programu
wychowawczego?

Dojrzałość wychowanka
a)
b)
c)
d)

zdolność realistycznego myślenia,
dojrzałość woli,
dojrzałość emocjonalna,
zdolność budowania głębokich więzi
międzyosobowych,
e) zdolność odkrycia i respektowania
wartości norm moralnych.

Co wpływa na wychowanie
dojrzałej osoby
a) pozytywna więź z rodzicami,
b) pozytywna więź z Bogiem,
c) charyzmatyczne wzorce ze strony
wychowawców,
d) zdolność wychowanków do przyjęcia
wartości i norm moralnych,
e) trud samowychowania (znajomość
siebie),
f) krytyczna analiza otaczającej
rzeczywistości.

Zagrożenia młodego
człowieka
1. Naiwność ludzka – człowiek bez zasad,
bez używania rozumu, bez kwestionowania
mitów, staje się narzędziem w ręku manipulatorów!
2. Cynizm osób i środowisk – są ludzie, którym
nie zależy, by młodzież żyła w prawdzie i w dojrzałej
miłości. Chcą zarobić na ich niedojrzałości.
3. Oszukiwanie samych siebie - stało się plagą
naszych czasów! Młodzież chętnie usprawiedliwia
swe błędy, złe decyzje.

Podstawy odpowiedzialnego
wychowania
1. Wychowanie to pomaganie wychowankowi,
by coraz lepiej rozumiał siebie i innych ludzi
oraz by coraz dojrzalej kochał siebie i innych.
2. Zadanie wychowawcy:
a) ukazać istotę dojrzałej miłości (decyzja, by
troszczyć się o dobro drugiej osoby),
b) ukazać konieczność poznania drugiej osoby
(by wiedzieć, jak troszczyć się o jej dobro),
c) ukazać konieczność wymagań wobec siebie.

Wartości a wychowanie
1. Człowiek jest istotą, która może szkodzić samemu
sobie i innym ludziom.
2. Każdy potrzebuje żyć wg określonego
systemu norm i zasad moralnych.
3. Trzeba dziś demaskować błędne przekonania
odnośnie wartości, a promować te wartości, które
są potwierdzone przez wiedze empiryczną i
doświadczenie pedagogiczne.

Wartości a wychowanie
4. Tolerancja nie jest wartością nadrzędną: tylko
dobro i miłość. Tolerancja nie może oznaczać zakaz
odróżniania dobra od zła.
5. Dysonans kognitywny: człowiek nie chce
uznać wartości, albo są dla niego zbyt trudne
dlatego wybiera myślenie według swego
postępowania, by uniknąć konfliktu wewnętrznego.
Czyni zło nazywając je dobrym.

Zasady w aksjologii
1. Wychowanek przeżywa nie tylko zewnętrzne
ale i wewnętrzne konflikty dotyczące jego potrzeb
i pragnień.
2. Wychowankowi łatwiej jest czynić zło, którego
nie chce, niż dobro, którego pragnie.
3. Ludzka wolność nie jest zdolnością spontaniczną,
lecz wymaga dojrzałego uformowania i dyscypliny.

Zasady w aksjologii
4. Ludzka wolność nie jest czynieniem czegokolwiek,
ale opowiadaniem się po stronie dobra i prawdy.
5. Nie ma wolności bez duchowości.
6. Wychowanek powinien kierować swoim ciałem a
nie ciało wychowankiem.
7. Ludzka seksualność wymaga procesu
wychowania.

Metody wychowania
1. Ukazać że cały trud wychowania i samowychowania
wynika z miłości.
2. Posługiwać się językiem zrozumiałym dla
wychowanków, jednoznacznym, konkretnym,
egzystencjalnym. Używać języka aspiracji
odwołując się do ideałów, pragnień
młodzieży.
3. Stawiać wymagania: asceza,
samodyscyplina.

Metody wychowania
4. Demaskować zagrożenia: własna naiwność
i słabość ludzkiej natury, negatywne
oddziaływanie dorosłych, negatywna
mentalność kultury bez wartości.
5. Egzekwować konsekwencje
popełnionych błędów. Ważne jest uczenie
się na swoich błędach i wyciąganie
wniosków o zmianie swojego zachowania.
6. Nie chronić przed bólem porażki.

Podstawowe sfery
wychowania
1. Sfera moralna:
a) formowanie wrażliwego sumienia: uznać przed
sobą i Bogiem swój błąd,
b) ukazywać konieczność pracy nad sumieniem.
2. Sfera religijna:
a) oparcie więzi z Bogiem na wierze i zaufaniu,
b) usuwanie fałszywych obrazów Boga,
c) dojrzała religijność: świadomość Bożej miłości,
życie sakramentalne i modlitwa, dojrzała miłość
Boga i ludzi, stale nawracanie się, troska o
pojednanie się z ludźmi.

Podstawowe sfery
wychowania
3. Sfera duchowa:
a) dążenie do zrozumienia siebie, do odkrycia
sensu życia,
b) wolność od dyktatury emocji, pożądań,
od nacisków otoczenia, od przywiązania
do rzeczy,
c) kształtowanie prawdziwej hierarchii
wartości,
d) uczenie odróżniania dobra od zła,
e) demaskowanie wypaczonych wizji
człowieka.

Wzór wychowawcy
1. Mądry wychowawca ma prawdziwe
spojrzenie na człowieka!
2. Mądry wychowawca zna cel
wychowania.
3. Mądry wychowawca stosuje
właściwe metody wychowania
uwzględniające prawdę
o człowieku, całościową prawdę!

Wzór wychowawcy
4. Mądry wychowawca ma mentalność
zwycięzcy. Potrafi zafascynować celem
wychowania, czyni to z radością i nigdy się nie
zniechęca! Wierzy, w siły natury i działanie łaski!
5. Mądry wychowawca broni wychowanka przed
jego własną słabością niedojrzałością.
6. Mądry wychowawca ma zdolność empatii.

Podstawy wychowania
w rodzinie
1. Wzajemna, dojrzała, widoczna miłość rodziców.
2. Przyjęcie właściwych celów wychowania; uczenie
dojrzałego myślenia i odpowiedzialnej miłości.
3. Dobór odpowiednich metod wychowania.

4. Stwarzanie klimatu bezpieczeństwa,
zaufania, radości.

Podstawy wychowania
w rodzinie
5. Demaskowanie zagrożeń dojrzałości i szczęścia
dzieci.
6. Stawianie mądrych wymagań odpowiednich
do wieku.
7. Zachęcanie do wysiłku, pracy,
cierpliwości w osiąganiu celów.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
1. Traktowanie dzieci jako dojrzałych osób –
partnerstwo zamiast rodzicielstwo.
2. Propagowanie mentalności:
„róbta, co chceta”.
3. Przeakcentowanie dóbr
materialnych w domu.

4. Mit wychowania bezstresowego.

Niebezpieczeństwa
wychowania w rodzinie
5. Lekceważenie negatywnego wpływu: otoczenia,
mediów, internetu, czasopism.
6. Tolerowanie lenistwa, wygodnictwa, egoizmu,
kłamstwa.

7. Błędna hierarchia wartości w domu.
8. Pozwalanie dziczom na natychmiastowe
zaspokajanie doraźnych przyjemności.

Zadania szkoły
a) ukazywać naturę człowieka,
b) wskazywać optymalną drogę życia i rozwoju
samego siebie,
c) ukazywać wartości i normy moralne,
d) uczyć budowania głębokich więzi z sobą,
ludźmi i Bogiem,
e) promować krytyczne myślenie o otaczającej
rzeczywistości,
f) chronić przed szkodliwymi presjami, mitami,
ideologiami.

Wychowanie w szkole
1. Zadanie szkoły to uczenie uczniów mądrości
i dyscypliny, sprzyjanie procesom dydaktycznym
i promowanie dojrzałości.
2. Potrzebny jest spójny kontekst wychowaniu
ku wartościom.
3. Potrzebne są działania profilaktyczne,
by zapobiegać trudnościom wychowawczym
i zachowaniom nagannym.

Wychowanie w szkole
4. Potrzebne jest opracowanie czytelnego regulaminu
szkoły i programu wychowawczego.
5. Potrzebne jest dbanie o porządek oraz
egzekwowanie konsekwencji naruszania
regulaminu.
6. Przestrzeganie zasady „zero tolerancji” dla
wszelkich zachowań, które są naruszeniem
regulaminu szkoły.
7. Udzielanie pomocy uczniom, którzy sprawiają
trudności wychowawcze.

DZIĘKUJĘ
ZA
UWAGĘ
Opracował: ks. Marcin Kozyra SDB
Grafika: Agnieszka Jaz