Transcript File - Austevoll Sokn

Andakt
AUSTEVOLL KYRKJEBLAD
AUSTEVOLL
AUSTEVOLL
KYRKJEBLAD
KYRKJEBLAD
1/2014
| 1
Informasjon
Nr 1 – 2014 – Årgang 18
1
Nr
Anne-Marie Sandve
Anne-Marie
Sandve
Ny
Nysokneprest
soknepresti Austevoll
i Austevoll
Når eg nå skriv dette, har eg vore prest i
Det var litt om meg og familien.
Austevoll i 2 veker. Eg har hatt 2 gudstenester,
Nå ser eg fram til å vera prest på Austevoll.
5 gravferder og ein konfirmanttime. Mange
Eg vonar eg skal få møta menneske og vera
spør kva som er mitt førsteinntrykk. Det er
med å dela sorg og glede. Og så ser eg
ikkje bare eitt men mange.
fram til å få forkynna evangeliet, den glade
Først og fremst at eg er blitt tatt vel imot. Mange
bodskapen om Jesus. Han som vil at alle
har ynskt meg velkomen. Eg har eit inntrykk
menneske skal bli frelst og læra sanninga å
av mange opne og inkluderande menneske
kjenna.
både i staben og blant folk i kyrkjelyden. Mitt
førsteinntrykk er også av ein flott natur med
Anne-Marie Sandve
havet, øyar, viker og vågar. Eg har også fått
gjera teneste i nesten alle kyrkjene. Fine
kyrkjer med kvart sitt særpreg.
Frå prestebustaden vår i Os, nærare bestemt
på Nore Neset, har vi hatt utsikt til Austevoll
og sett på lysa der. Nå gler vi oss til å flytta
inn i prestebustaden på Storebø i midten
av februar. Vi er to vaksne som skal bu der.
Mannen min skal fortsetja å pendla til arbeidet
sitt i Stavanger slik han har gjort dei 8 åra eg
har vore prest i Os. Vi er glade for å kunna
helsing
Halvard
Ordføraren
flyttaSoknepresten
inn i eit hussimed
mange rom så
vi kanBertin Birkeland
SIDE 3dei tre barna våre, svigerbarn
SIDE 12
SIDE 15
ta imot
og
barnebarn på besøk.
Innsett
19. januar2014
2014
InnsettiiAustevoll
Austevoll kyrkje
kyrkje 19.januar
Side 3
Side 12
Side 15
2014
Årgang 18
2 |
AUSTEVOLL KYRKJEBLAD
1/2014
Andakt
Presten sin penn
AUSTEVOLL KYRKJEBLAD
1/2014 |
Les og høyr Guds ord!
I Apostelgjerningane kap 27 les me om eit forlis
der alle vart berga. Kan denne hendinga vera til
lærdom for livsferda vår? Ja, eg trur det.
Me høyrer om Paulus som er på veg til Roma
om bord i ei seglskute, eit lasteskip. Dei hadde
mykje last og det var 276 personar om bord. Dei
hadde bra store båtar på den tida også.
Paulus
hadde
åtvara mot å fara
vidare på havet.
Men kapteinen og
offiseren ville det
annleis. Det begynte
godt, men dei miste
kontrollen og kom i
drift. Ver ved godt
mot, sa Paulus.
Det gjekk likevel
14 dagar før dei
fekk landkjenning.
Trygve Eiken
Paulus gav reisefølgjet sitt dette
rådet; Skipet kjem til å verta til vrak, men alle
om bord skal verta berga, dersom de tek føde til
dykk. Apg 27:34 Difor bed eg dykk om å ta mat til
dykk, for det høyrer med om de skal verta berga.
Du og eg er også ute på ei reise - ei livsreise
- som startar i smult farvatn ut frå heimen hjå
mor og far. Me veit lite om denne ferda før me
dreg, kan hende vert den kort, men heldigvis
blir det ofte mange år. Det er ikkje sikkert me
kjem velberga i land. Ein kan lett bli tatt av dei
frådande bølgjene.
Me skal veta at dersom frelsa var avhengig av
oss og våre eigne krefter, så klarte me aldri å bli
frelst, straumen og dragsuget ville tatt oss. Men
eg veit om ein livbøye - ein redningsaksjon for
deg og meg, satt i verk av Jesus.
La du merke til kva Paulus sa? Me må ta næring
til oss. Sjela vår treng og føde, åndeleg kosthald,
me må lesa og høyra Guds ord. Mange er døde
av underernæring - ja, spisevegring. Det skjedde
så umerkeleg, at korkje ein sjølv eller andre la
merke til det. Det einaste var kanskje at ein
sjeldan var å sjå der føda er å få.
Tenk om Den heilage ande kunne brenna det
inn i hjarto våre, at me
må ta til oss føde for det
høyrer med til frelsa.
Eg vil vera der Jesus
er i Ordet i Bibelen.
Den gamle natur strid
sjølvsagt imot, for den
synest alt anna er mykje
meir spennande og
interessant.
Eit friskt menneske set
seg til bords med glede.
På same måten gled vårt
(foto: T. Hovland)
åndelege
menneske
seg kvar gong det får ta
imot livets ord om Jesus og kva han har gjort for
å berga oss.
Guds ord er vårt daglege brød. Ein dør dersom
ein ikkje får det.
Var det ikkje det foreldra og besteforeldra tenkte
på når dei unge skulle reisa heimanfra?
Tenk på diktet om vesle Daniel av Jakob Sande:
Då Daniel drog, med St. Salvador av Haugesund.
På kne ved leddiken ligg mor hans og legg plagg
for plagg i kista ned,…. og på heidersplassen
øvst i kista lyser salmebok og testament.
Paulus og dei om bord i seglskuta var i nød, og
eg er sikker på at Jesus høyrde nødropa deira.
For han seier; For så elska Gud verda at han gav
Son sin, den einborne, så kvar den som trur på
han, ikkje skal gå fortapt, men ha evig liv.
HELSING
TIL AUSTEVOLL
Når eg nå skriv dette, har eg vore prest i
Austevoll i 2 veker. Eg har hatt 2 gudstenester,
5 gravferder og ein konfirmanttime. Mange
spør kva som er mitt førsteinntrykk. Det er
ikkje bare eitt men mange.
Først og fremst at eg er blitt tatt vel imot. Mange
har ynskt meg velkomen. Eg har eit inntrykk
av mange opne og inkluderande menneske
både i staben og blant folk i kyrkjelyden. Mitt
førsteinntrykk er også av ein flott natur med
havet, øyar, viker og vågar. Eg har også fått
gjera teneste i nesten alle kyrkjene. Fine
kyrkjer med kvart sitt særpreg.
Frå prestebustaden vår i Os, nærare bestemt
på Nore Neset, har vi hatt utsikt til Austevoll
og sett på lysa der. Nå gler vi oss til å flytta
inn i prestebustaden på Storebø i midten
av februar. Vi er to vaksne som skal bu der.
Mannen min skal fortsetja å pendla til arbeidet
sitt i Stavanger slik han har gjort dei 8 åra eg
har vore prest i Os. Vi er glade for å kunna
flytta inn i eit hus med mange rom så vi kan
ta imot dei tre barna våre, svigerbarn og
barnebarn på besøk.
Det var litt om meg og familien.
Nå ser eg fram til å vera prest på Austevoll.
Eg vonar eg skal få møta menneske og vera
med å dela sorg og glede. Og så ser eg
fram til å få forkynna evangeliet, den glade
bodskapen om Jesus. Han som vil at alle
menneske skal bli frelst og læra sanninga å
kjenna.
Anne-Marie Sandve
3
4 |
AUSTEVOLL KYRKJEBLAD
1/2014
Dåpsbarna
Dåpsbarna
Milde Jesu dine hender.
Milde Jesus dine hender
la du kjærleg på dei små
og du sa til dine vener
at til deg skal borna gå.
Sjølv du vart til Herrens tempel
ein gong boren av di mor.
Lat oss minnast ditt erksempel
når eg høyrer dine ord.
Du til dåpen let meg kalla
då eg var ein liten knopp.
Emilia Søreide Solbakken, døypt 15.12.2013 i Austevoll kyrkje
Skal eg visna, skal eg falla?
Hjelp meg du å veksa opp!
Hjelp meg tidleg rett å læra
og å elska dine ord,
så blant dine eg kan vera
når dei samlast ved ditt bord.
Når eg så skal ut i verda,
aldri eg åleine er.
Møter freistingar på ferda,
følgjer du meg kvar eg fer.
Trykt skal dine hender bera
meg å sysken, far og mor.
Lat oss evig saman vera,
Olai Rong Iden,
døypt 15.12.2013 i Austevoll kyrkje
Jakob Klepsvik Skår,
døypt 01.01.2014 i Austevoll kyrkje
vi som var det her på jord!
Morgonbøn
No eg vakna så glad igjen,
og natta svant stille og roleg hen.
Du himmelske Far, eg takkar deg
for kjærleg i natt du var hjå meg.
Å, følg meg i dag kvar helst eg går,
så veit eg at inkje vondt meg når.
Ingeborg Anna Kalvenes,
døypt 08.12.2013 i Pionerkirken
Har du eit barnebarn eller eit oldebarn som ikkje bur i Austevoll? Send dåpsbilde til oss!
Salmebloggen
AUSTEVOLL KYRKJEBLAD
1/2014 |
Det er vel med min sjel
It is well with my soul
Om hjertet er fylt av den salige ro,
Om sorg eller nød blir min del.
I alt hva som skjer, har du lært meg å tro,
Det er vel, det er vel med min sjel.
Kor: Det er vel med min sjel,
Det er vel, det er vel med min sjel.
Om satan enn raser, er prøvelsen meg svær,
i Kristus jeg finner min ro.
På korset han seiret mot ondskapens hær
og har frikjøpt min sjel med sitt blod.
Horatio G. Spafford (1873)
Å, Herre, vi venter du komme skal igjen,
i himmlen vi samles hos deg.
Med englenes jubel, min Frelser og venn!
Takk for håpet som fyller min sjel.
Og snart kommer dagen, da tro til syn blir vendt
Vår frelser i skyen vi ser.
Basunen skal lyde, vår strid nå er endt
Det for evig er vel med min sjel.
Ei salme som kanskje er ukjent
for mange, men blir sunge over
heile verda og har vore til stor
velsigning og hjelp for mange,
også underteikna. Ei mektig
salme, fødd ut av ein ufatteleg
tragedie.
Horatio G. Spafford vart fødd
20. oktober 1828 i New York
og var gifte med Anna, som
opphaveleg kom frå Rogaland.
Dei levde eit veletablert liv i
Chicago i USA, der han hadde
suksess som advokat. Livet
var sutelaust og fredfullt fram
til 1870, då dei mista sin 4 år
gamle son, som døyde av
Horatio G.Spafford, heimen deira I Chicago og nokre av borna
skarlagenfeber.
Horatio var ein velståande
mann og investerte mykje av midlane sine i faste
eigedomar langs elva Michigan. Då Chicago brann i
1870 mista han det meste av formuen sin, men berga
heimen sin og alle i familien overlevde. Det han
hadde igjen av resursar brukte han til å hjelpa nokre
av dei som hadde mista alt. Rundt 90.000 menneske
vart heimlause i brannen.
I 1973 byrja Anna si helse å svikta og dei planla ein
tur til Europa, saman med sine 4 døtre, for å freista
Anna
koma vidare i livet og leggja bak seg tragedien med
Spafford
brannen og sonen dei hadde mist.
Planen var å reisa frå USA i november. Men dagen
dei skulle reisa, måtte Horatio uventa ta seg av nokre
forretningar. For ikkje å skuffa kona og døtrene, lot
han dei reisa i førevegen og sjølv skulle han ta ein
døtrene som gjekk om bord i dampbåten «Ville du
båt seinare. Han tok farvel med kona og dei fire
Havre» med kurs for Europa.
5
6 |
AUSTEVOLL KYRKJEBLAD
1/2014
Salmebloggen
22. november 1873 kolliderte «Ville du Havre» med
eit engelsk seilskip og sank i løpet av 2 timar. Av 307
passasjerar vart berre 81 berga. Mellom dei var Anna,
men alle dei 4 døtrene drukna. Anna og dei andre
overlevande vart frakta til Cardiff i Wales. Herifrå
sende ho eit telgram til mannen sin, eit telegram frå
ei sønderknust kone og mor. «Saved alone. What
shall I do?»
Så snart Horatio mottok telegrammet, reiste han
omgåande frå Chicago for å henta kona si heim.
Då dei var komen ut på Atlanderhavet kalla kapteinen
han ein dag opp på brua. Kapteinen orienterte Horatio
om at dei hadde gjort ei utrekning og kome til at dei
no kryssa staden der tragedien skjedde og at ein
eller anna stad ned i djupet under dei låg det forliste
skipet og mange av dei omkomne. Denne natta, midt
opp i fortvilinga og den uendelege sorga, tek Horatio
G. Spafford fram pennen sin og skriv den vidgjetne
og mektige salma, «It is well with my soul.»
Midt oppe i denne ufatteleg tragedien og den
svartaste natta var Gud hans einaste styrke og lys,
hans håp og trøyst, og Gud svikta ikkje. I eit brev han
seinare skreiv til Anna si halvsyster fortel han:
Sist torsdag, ute på Atlanterhavet, då me sigla over
staden der «Ville du Havre» forliste, og der havet er
så uendeleg djupt, tenkte eg ikkje på mine kjære der
nede i djupet. Nei, dei er trygge, som lam i Guds
famn!
Det høyrer med til historia at Anna
og Horatio fekk tre born til, men
endå ein gong skulle tragedien
råma dei då dei mista sin andre
son, Horatio jr., som også døyde
av skalagenfeber, 4 år gamal,
sameleis som broren.
I 1876 komponerte Philip P. Bliss
melodi til salma, og den vart
fyrste gong framført offentleg av
Bliss sjølv, 24.nov 1876 i Chicago
Farwell Hall.
I 1881 valde familien Spafford å
emigrera til Israel og busette seg
i Jerusalem. Her døyde Horatio
16. oktober 1888, 60 år gamal.
Anna heldt fram med arbeidet
Engelsk seilskip koliderer med dåmbåten «Vill du Havre» i Atlanderhavet.
sitt i området rundt Jerusalem og
226 personar omkjem, deriblant Anna og Horatio’s fire døtre.
døyde i 1923. Begge er gravlagt i
Jerusalem.
Ei skjeldan fin framføring av salma
kan du høyra om du går på nettet
og søkjer på:
«Gaither - It is well with my soul Wintley Phipps».
Glimt fra kyrkjelyden
AUSTEVOLL KYRKJEBLAD
Juleavslutning
for barnehagane
I mange, mange år har det vært som tradisjon å invitere barnehagane til julegudsteneste rundt
omkring i kyrkjene våre. Dette er det Terje Dale som har hatt ansvar for. Kva skulle vi nå gjøre
da han slutta? «Ikkje nokke problem,» sa Terje. «Dokkar får det eg har laget, så tar eg en
gudsteneste og så tar dokkar de andre,» sa han vidare til to nybegynnarar på kontoret. Og for dei
to så finnes det ikkje problem, det finnes bare utfordringar. Så vi hev oss i det.
Vi begynte i Bekkjarvik kyrkje. Terje fortalte
juleevangeliet og fikk barna med seg. Vi nybegynnarar
følgde godt med, for snart var det vår tur. Dagen etter
var det til Hundvåkøy før vi avslutta dag tre i Austevoll
kyrkje. I alle tre kyrkjene var det forventningsfulle
barn. Kvar av barnehagane hadde fått utdelt roller,
sånn som dei pleier. Og hovedrolleinnehavarane
gjorde ein strålande jobb og alle bidrog med å synge
julesongane. Et fantastisk engasjement blant små
og store. Det var så kjekt at så mange foreldre og
besteforeldre var med.
Etterpå hadde vi «kyrkjekaffi» med mandarinar og
pepperkakar, og det så ut til å smaka godt. Dei to
nybegynnarane gleder seg allereie til neste jul!
Janette og Karen 
Frå Bekkjarvik kyrkje
Jan-Tørres
Telegrammet Anna sende etter forliset “Saved alone. What shall I do?”
1/2014 |
Staben måtte inn som statistar. Cecilie er
sjefstjerne i Austevoll kyrkje
Rolleinnehavarane i Austevoll kyrkje
7
8 |
AUSTEVOLL KYRKJEBLAD
1/2014
Glimt fra kyrkjelyden
Anne-Marie Sandve
Ny sokneprest i Austevoll
Søndag 19. januar vart Anne-Marie
Sandve innsett som ny sokneprest i
Austevoll av prosten i Midthordland
Margrethe H.Askeland.
Etter gudstenesta var det kyrkjekaffi
og mange nytta høve til å helsa på
den nye soknepresten vår.
Mellom dei som ynskte den nye sokne
presten velkomen til Austevoll var
den nye ordføraren vår, Renate M.
Klepsvik.
Anne-Marie Sandve kjem opphaveleg
frå Klepp i Rogaland. Dei siste 8 åra
har ho vore tilsett som prest i Os og i
periodar vore fungerande prost. Heilt
ukjent er ho difor ikkje i Austevoll, for Anne-Marie har
ved nokre høve vikariert for tidlegare sokneprest,
Kjell Asle Børnes,og hatt både gudstenete og gravferd her ute.
Eit historiske bilete av den fyrste kvinnelege soknepresten i
Austevoll, saman med den fyrst kvinnelege ordføraren.
Sigurdur Torsteinsson -prest i ei krigstid
AUSTEVOLL KYRKJEBLAD
1/2014 |
Sigurdur Torsteinsson prest i ei krigstid
«… og for oss andre som var i en svært vanskelig
stilling, lå presten og ba hele natten»
Frank Mohn.
Ein sein septemberkveld i 1941 kjem det ein mann
gåande med tunge steg oppover askeallén som
fører til prestegarden på Storebø. Saman med
nær 30 andre var han på veg til Shetland då dei
måtte snu pga. uver. På ryggen ber han ein død
mann, ein 17-åring som omkom i uveret. No er
han og dei andre ikkje berre i havsnaud. Dersom
dette vert kjent kan det få alvorlege konsekvensar.
Neste stopp er hos presten i bygda – Sigurdur
Torsteinsson.
Ei fin innsetjingsgudsteneste fekk me ha saman i
Austevoll kyrkje, og kjekt å sjå at det møtte folk frå
alle krinsane i Austevoll. Prost Margrethe H.Askeland
stod for den høgtidelege innsetjinga. Ho uttykte stor
glede over å kunna innsetja Anne-Marie som ny
sokneprest i Austevoll, samstundes som ho måtte
erkjenna at dei no hadde mista ein trufast og kjær
medarbeidar i Os kyrkjelyd.
Leiaren i Austevoll sokneråd, Per Nordstrand, leste
tilsetjingsbrevet frå biskopen og ynskte samstundes
Anne-Marie velkomen som den nye sokepresten vår.
I den fyrste preika si som sokneprest i Austevoll
minna ho oss om at Gud skapte mennesket i sitt
bilete og gledde seg over det han hadde skapt og
han har dei beste ynskjer for oss. Men menneske
braut med Guds vilje og det vart eit skilje mellom
Gud og oss. Han sende Jesus som opna vegen til
himmelen. Dette er vårt håp, vårt paradis, det beste
av det beste.
Focus Quartet deltok med song både i gudstenesta
og på kyrkjekaffien. Takk til alle som deltok, som baka
kaker, som var med å ordna til og til kantor Steinar
Christensen for frisk og flott musikk.
Så vil me igjen ynskja Anne-Marie velkomen til
Austevoll kyrkjelyd, ynskja henne lukke til, og
oppmoda kyrkjelyden om å ta godt imot henne og
bæra henne fram i våre bøner
På ulikt vis kom denne Herrens trugne tenar til å bli
sentral ved 3 ulike hendingar her i Austevoll i desse
krigsåra.
«Sjølyst»sitt havari
Frank Mohn – den gong 25 år, var ein pådrivar for å
fara til England. Han var eigar av den 55 fot lange
kuttaren og frakteskøyta «Sjølyst». Saman med 26
menn og 2 kvinner la han ut frå Austevoll ein dag i
byrjinga av september 1941.
Allereie i Skoltafjorden møtte dei nordvestkulingen
som raskt auka til full storm. Dei fekk motorvansker
og båten tok inn vatn. Midt i uveret omkom ein17
år gamal gut – Henrik Karlsen frå Fitjar, den gong
dreng på Møgster. Han vart slått med full kraft mot
styrehusdøra av ein brottsjø og fekk ein så alvorleg
hodeskade at han døydde av denne.
Dei var no i alvorlege vanskar. Ikkje nok med at dei
dreiv for ver og vind innover mot land att, men dei
hadde fått ein død mann om bord. Ole Friele Backer
frå Bergen som sjøl var med fortel: «Det ble holdt nytt
skipsråd. Det mest fornuftige ville være å senke liket i
sjøen, men det var det ingen som ville.‘Nei’ sa Anton.
‘det vil vi alltid komme til å angre på siden. Plasket
vil bli sittende i ørene på oss og plage oss resten
av livet’. Skipperen (Knut Heimark) tok da på seg å
bringe den døde vennen vår til presten».
Då dei nærma seg land spakna vinden noko og dei
fekk motoren i gong att. Og dei nådde mirakuløst nok
land, fekk båten trygt fortøyd ved kaien på Storebø
og rømlingane spreidde seg i distriktet.
Deretter tok Frank Mohn fatt på den tunge vegen
opp til prestegarden.
Frank Mohn – som eigar av båten og initiativtakar
til turen, fortel i eit intervju som underteikna hadde
med han i 1978 at presten straks forstod alvoret og
den vanskelege stoda dei var kommen i. Han synte
sitt aller beste hjartelag. F.M.kunne ikkje nok få rost
denne kyrkja sin tenar som ovafor stefar til den døde
guten – lensmann Jeremiassen på Fitjar – fekk til ei
dekkhistorie om at det var hendt ei ulukke på fiske.
Og – la Frank Mohn til: «…og for oss andre som var
i ein svært vanskelig situasjon, lå presten og ba hele
natten».
Det gjekk bra. Tyskarane fekk ikkje tak i kva som
hadde hendt. Og dei fleste av rømlingane kom seg
vidare til England ved seinare høve same hausten.
6 brudevigslar på ein onsdag
«Dersom de ikke vil elske oss skal de iallfall lære
å frykte oss». Sitatet er frå Terboven – øvste leiar
for nazistane i Norge under krigen. Og frykt skapte
dei nok med avrettingar, deportasjonar, Gestapo,
Tælavåg og andre illgjerningar. Men dei vart aldri
elska…
Eldre lesarar hugser gjerne bildet frå ei kyrkje på
Sunnmøre der nazipresten står og preiker for ein
einaste tilhøyrar. Frå Austevoll har me eit anna bilete
(takka være Rikard Storebø!) som seier det same
om enn på ein noko annan måte: nemleg den sivile
motstanden mot okkupantane:
Våren 1942 gjekk det rykter om at presten i bygda –
Sigurdur Torsteinsson – skulle avsettast og erstattast
av ein naziprest. Det vart for mykje for øyfolket og
den 15.april det året vart det på ein og same dag
vigd 6 brudepar i Storebø-kyrkja. Noko som ikkje har
hendt korkje før eller sidan.
9
10 |
AUSTEVOLL KYRKJEBLAD
1/2014
Sigurdur Torsteinsson -prest i ei krigstid
Frå venstre:
Oskar Gjertsen og Klara f.Rognø
– Andreas Njåstad og Laila
f.Drønen – Bjarne J. Sandtorv
og Herborg f.Sandtorv – Endre
Drønen og Ragnhild f.Hausberg
– Hjalmar Sandtorv og Agnes
f.Årethun – Tomas Berge og
Margit f.Ystebø var ikkje med på
bildet.
Gravferda på Storebø
Eit anna døme på sivil motstand viser gravferda på
Storebø 21.april 1941. 6 dagar før vart eit britisk fly
skote ned i luftkamp med tyske fly og styrta på Drøna
og alle dei tre flygarane omkom. Dei vart fulgt til
grava av ei menneskemengd som ikkje har vore sett
maken til av folk i bygda i manns minne. Gravferda
var ein mektig og verdig demonstrasjon som aldri lot
etter seg nokon tvil om kvar sympatien låg.
Sigurdur Torsteinsson -prest i ei krigstid
Vi står her forsakte ved båren –
er vitne til alt dette tunge –
En kontrast til den gryende våren
er døden som møter de unge.
Uanede mengder av krefter –
hvorav disse var også en del,
Var før, og blir også heretter
historiens milepel.
Vi vet ikke hvorfra de kommer
og hvor deres vugge har stått –
Men vi vet at det fins ingen sommer
som demper en moders gråt.
Gud – hjelp du hver mor og hver søster
som savner sin sønn eller bror.
Og vær deres store trøster
i fremmede land hvor de bor.
Nils H. Heimark skriv i høve gravferda eit vakkert og
gripande dikt som i sitt innhald er tidlaust. Det kunne
like gjerne vore skreve og lest i andre land og under
andre himmelstrok, som det gjorde her på Storebø
denne gryande vårdagen for over 72 år sidan.
Fredrik Elholm las diktet ved grava:
Å – måtte så verden bli bedre
og opp fra slik uforstand heves.
Det er slik vi de falne skal hedre –
da er de ei døde forgjeves.
Og la oss ta med oss i minnet
et stykke av kirkegårshaven.
Hver tåre som flyter på kinnet
er roser som vokser på graven.
Prest i ei krigstid
Islendingen Sigurdur Torsteinsson vart fødd i 1907
og kom som prest til Austevoll i 1936. Han vart tidlig
enkemann. Sat att med ein liten gut – Gunnar. Gifte
seg oppatt med Laura Eikeset frå Bremanger og fekk
7 barn med henne, først ein gut – Hjalmar (f.1931).
Deretter fulgte heile 6 jenter i åra fram til 1947, Anna
Maria, Ingebjørg, Ragnhild, Bergljot, Astrid og Kristin,
dei 4 yngste kom til verda her i Austevoll. Hjalmar
fortel at han budde 10 år av sitt liv i Austevoll – frå
han var 5 til 15 år, og hugser godt den dramatiske
hendinga i 1941. Og at kista med den døde guten
vart sett i bestestova heime i prestegarden og
seinare ført vidare til Fitjar. Han var og augevitne til
nedskytinga av det engelske flyet i 1941.
På veg til gravplassen. Fremst går Rasmus Storebø (Rasmus med Leet) med den første kista. Etter den andre
kista følger presten(synleg med den kvite kragen), den tyske troppen og ei folkemengd på 1000 menneske.
Som eit lite kuriosum: fremst i følget ser me to små gutar og gode kameratar som begge lever den dag i dag.
8-åringen Magne Drønen og den 2 år eldre son til presten – Hjalmar. Begge hugser godt denne spesielle dagen.
Krigstida vart ei vanskeleg tid. Torsteinsson fekk rett
nok halde fram som prest, men miste løna då han ikkje
ville rette seg etter Quisling-myndighetene. Han heldt
fram med sine daglege plikter som prest samstundes
som dei skulle prøve å leve av gardsdrifta. Dei hadde
AUSTEVOLL KYRKJEBLAD
1/2014 |
tre kyr, sauer og i en periode heldt dei gris. Utan
hjelp av korkje forpaktar eller dreng. Borna fekk difor
lære å arbeide ganske tidlig. Gutane på vedhogst i
skogen og småfiske på vågen til matauk. Dei yngre
jentene hjalp mora i heimen. Men om myndighetene
slo handa av Torsteinsson slo den jamne austevolling
ring om presten og huslyden hans.
Sonen Hjalmar, dag 82 år, vil for all del få fram at dersom
ikkje bygdefolket hadde vist så stor medkjensle og
offervilje ovafor familien i prestegarden, ville dei aldri
ha kunna klart seg gjennom dei siste 3 krigsåra. Han
hugsar hjelpa frå sambygdingane sine den gong med
stor takksemd.
Hjalmar Torsteinsson har busett seg i Trondheim,
utdanna seg til skipsingeniør. Han var m.a.
prosjektansvarleg for bygginga av DOF-båten
«Skandi Hav». Kontakten med Austevoll har vore god
gjennom åra heilt opp til den seinare tid. På «Skandi
Hav» sin jomfrutur frå Trondheim til Austevoll i mars
1983 stakk dei innom Måløy for å ære gamlepresten.
Den då 86 år gamle Sigurdur Torsteinsson kom om
bord og som takk heldt han ei lita preike og kom med
helsingar til sine gamle venner i Austevoll.
Alle dei 6 søstrene hans lever og dei er alle busett
på Austlandet. Den eldste – halvbroren Gunnar – er
død.
Sigurdur Torsteinsson drog frå Austevoll til Måløy i
1953. Han døydde i 1990 – 93 år gammel.
F.Dy
Sigurdur Torsteinsson. Prest i Austevoll 1936-1953.
11
12 |
AUSTEVOLL KYRKJEBLAD
1/2014
Hallvard Bertin Birkeland
Hallvard Bertin Birkeland
Ein blomeknoll
Ned i jorda mørk og gold
Legg eg full av liv ein knoll.
Venter på at vårsol varme
Vekkja skal meg kalde arme.
Isen smelter snøen fer
Svart molda skiner ber
Ned i myrkre sola giver
Varme til dei nye spirer.
Hallvard Bertin Birkeland (1926-2004) vaks
opp på Birkelandshaugen saman med foreldre
og 6 sysken. Dei dreiv Brødrene Birkeland
Fiskebåtrederi i mange år. Det var stort at
gutar frå små kår kunne skapa ei levedyktig
verksemnd gjennom nøysemnd og hardt
arbeid. (Dei som vil vita meir om fiskebåtrederiet kan lesa boka som kom ut i 2008 «hal ‘an kara».
Hallvard Bertin var den 5. i syskenflokken og
i tilleg å vera ein dyktig arbeidsmann, var
han ein mangfoldig kar som blant anna likte
å skriva dikt og prologer som han framførte til
glede for dei som høyrde på.
Saman med kona, Synneva var han aktiv med
i kyrkja sitt arbeid og skreiv prolog til Kyrkja
sitt 1000 års jubileum.
Me vil dette året ha eit dikt av Hallvard Bertin i
kvart kyrkjeblad.
Sakte ut av knollens kjerne
Bryter fram eit skudd ei stjerne
Leiter seg blant mold o steine
Opp mot sol og dag åleine.
Stikker so ein vakker dag
Gjennem jordens øvre lag
Opp sin første spede spire
Enn ein gang så sigrar livet.
Full av livsmot eg meg bolder
Medan blad ut seg folder.
Og Guds skapermakt og vilje
Laget har av knoll en lilje.
Glimt fra kyrkjelyden
AUSTEVOLL KYRKJEBLAD
1/2014 |
KONFIRMANTLEIR
PÅ HELGATUN 18 OG 19 JANUAR 2014.
Dagen lysna då
me kom til Voss,
og været såg
lovandes ut.
Frå vind og mørke
på Hufthammar
begynne vi no
å kvikna til, før
vi
skal sette
utfor bakkane i
Myrkdalen.
Det blåser friskt i fjella rundt Helgatun,
men etter litt samarbeid får ein på seg skia
og konfirmantane slepes til topps med friskt
mot!
Musikk og song ved dei herlege ungdommane
frå Framnes var ei oppleving, piano trommer
gitar og lovsong, kan det bli betre? « Revelation
song» og «How great is our God» var berre to
av alle songane dei hadde til oss.
Så var det
pause frem mot
kveldssamling
rundt bålpanna,
det
var
no
veldig koselig
det då!
Timane går fort år det er kjekt, endelig nærma
det seg middagstid og alle kjem seg vel inn frå
trekka.
«Ungdommelig
mat i kveld»
seier
Solveig
på
Helgatun,
«hamburger og
pommes frites er
vel sånn så de
unge liker!» Is til
dessert.
Etter middag hadde vi undervisning og
sang, helgas tema er nåde og bønn. Me var
så heldige å få Arne Parèli og seks flotte
ungdommer frå Framnes med på laget.
Arnes oppfordring til konfirmantane våre
denne helga var å ta imot Jesus.
«Jesus har noko å sei til deg, eg bryr meg om
deg» Dette kan bli helga som endrar livet ditt!
Han visar ein musikkvideo frå filmen “ The
passion of the Christ” ei sterk oppleving som
viser Jesu liding for våre syndar.
Samstundes som
heile gjengen var
ute , stelte Karia til
bønnevandring.
Bønnevandring er
eit uttrykk for at
du vil takka Gud
for noko, skrive ei
bønn til Gud eller
tenne eit lys til
minne om Jesus og dine kjære.
Så gjekk vi til ro. Det var tidleg opp neste
morgon, frukost, undervisning og pakking
unnagjort til kl.10.
Så var det ut i bakkane før vi tok bussen heim
att .
Helsing frå leiarane, Hilde Elisabeth,
Gunn Marit og Janette.
Karia og Daniel med familie.
13
14 |
AUSTEVOLL KYRKJEBLAD
1/2014
Tekstmeditasjon
LASARUS SITT
UNYTTA MANUSKRIPT
Tekstmeditasjon av prost Geir Sørebø
Evangeliet etter Lukas 16, 19-31
Den rike mannen og Lasarus
Det var ein rik mann som kledde seg i purpur og fint lin og
levde i fest og gaman dag etter dag. Men ein fattig mann
som heitte Lasarus, låg utmed porten hans, full av verkjesår.
Han ynskte berre å få metta seg med det som fall frå bordet
åt rikingen. Og hundane kom og sleikte såra hans.
Så hende det at den fattige døydde, og englane bar han
til Abrahams fang. Den rike døydde òg, og vart gravlagd.
Som han slo opp augo i dødsriket der han var i pine, såg
han Abraham langt borte og Lasarus innmed barmen hans.
Då ropa han: «Far Abraham, miskunna deg over meg!
Send Lasarus hit så han kan duppa fingertuppen i vatn og
svala tunga mi. For eg lid fælt i denne logen.» Abraham
svara: «Kom i hug, barnet mitt, at du fekk det gode du ville
ha medan du levde, og Lasarus like eins det som vondt var.
No vert han trøysta her, medan du lid vondt. Og dessutan er
det ein avgrunn mellom oss og dykk; ingen kan koma herifrå
og over til dykk, om dei så ville, og ingen kan koma frå dykk
og over til oss.» Då sa den rike: «Så bed eg deg, far, at
du sender han til heimen min. Eg har fem brør. Lat han
åtvara dei, så ikkje dei òg skal koma til denne pinestaden.»
Men Abraham sa: «Dei har Moses og profetane; dei kan
høyra på dei.» «Nei, far Abraham,» svara han, «men kjem
det nokon til dei frå dei døde, då vender dei om.» Då sa
Abraham: «Høyrer dei ikkje på Moses og profetane, så trur
dei heller ikkje om nokon står opp frå dei døde.»
For nokre år sidan hadde eg laga eit gjennomarbeidd
føredrag til eit arrangement som skulle haldast i friluft. På
kort varsel var stemnet avlyst pga dårleg ver. Manuskriptet
var lagt i ei skuff og har aldri vorte nytta. Det var eit ønskje
om at Lasarus skulle ha reist attende til livet for å tale til
den rike mannen sine brør. Han fekk ikkje tale for dei. Men
kva stod i manuskriptet hans som han aldri fekk høve til å
framføre. Eg trur manuskriptet hans hadde tre punkt:
1. Frå fattigdom til rikdom
For mange år sidan las eg ei lita novellistisk forteljing av
Asbjørn Aavik som heiter: “Deilig er jorden”. Han fortel om ei
gudsteneste han hadde ein gong i ein stor spedalskekoloni
på Taiwan. Ein underleg kyrkjelyd fylte kyrkja. Alle var skada
av sjukdommen. Utan fingrar. Utan nase og øyre. Nokre
kom krypande inn i kyrkja. Nokre kom dei berande med.
Preiketeksten var henta frå 1. Kor: “Det vert sått i vanære,
det står opp i herlegdom. Det vert sått i vanmakt, det står
opp i kraft”. Han fortel om guten ved orgelet som løftar sine
forkrøpla hender, ser på dei og får høyre: Ein dag skal du
stå opp og ikkje mangle ein finger. Ikkje ei nagl ... “stå opp i
herlegdom”. Frå fattigdom til rikdom. Det var dette Lasarus
ville kunne fortald om. Om verkjesåra som var borte. Om
lekamen som var ny. Om fattigdommen som vart til rikdom
hos Gud. Han ville kunne fortald slik at millionar fattige,
sjuke, mismodige ville ha retta ryggen og fått håp i blikket.
Eg trur dette ville vore første tema i Lasarus sin tale. Fordi
det var dette han sjølv hadde opplevd. Fordi det var dette
han kunne tale om med begeistring og glede.
2. Frå rikdom til fattigdom
Det var ein mann med alminneleg lønsinntekt som i 1980åra tok til å kjøpe og selje aksjar. Det gjekk svært bra, og
det som tok til i det små, voks og voks. Etter kvart gjaldt
handelen millionar. Mannen vart rik. Han tok opp store lån
for å få enno meir å investere med. Så kom børskrakket
brått og uventa i 1987. Alt rasa saman for mannen, og han
sat snart att med ei stor gjeld. På nokre dagar hadde han
gått frå rikdom til fattigdom.
Med stort alvor ville Lasarus kunna tala om dette. Han ville
kunna sagt til alle dei 5 brørne som i dag lever i alle dei
5 verdsdelane: “Din rikdom er ein lånt rikdom. Ein rikdom
som høyrer Gud til. Ein rikdom som høyrer fellesskapet til.
Ser du ikkje den sjuke og fattige utafor di dør. Ser du ikkje
flyktningane som står kilometerlange køar ved grensa med
all sin medbrakte eigedom i ei trillebår”. Lasarus ville hatt
masse materiale å ause av frå livet i dag og frå Bibelen,
og han ville med stort alvor tala om kor lite den kortvarige
rikdomen er verd dersom han berre vert nytta til eigen
nyting. Han ville vist korleis denne rikdomen brått og uventa
kan verte erstatta av ei evig gjeld som ikkje noko menneske
kan betale attende. Eg trur dette ville vore det andre tema i
Lasarus sin tale. Fordi han hadde sjølv sett tragedien med
eigne auge.
3. Guds miskunn mot fattige og rike
Ein som kom attende og hadde smaka litt av den himmelske
rikdom, ville ikkje berre ha snakka om seg sjølv. Og om
fattige og rike menneske. Han ville ikkje minst tala om det
største. Om Gud. Om Guds ufattelege godleik. Om hans
miskunn mot fattige og rike. Lasarus ville lagt ut om korleis
han fekk det evige liv. Ikkje fordi han var fattig, men fordi
hans rop til Gud hadde vorte høyrd. Men så ville Lasarus
fortalt om sitt møte med Abraham. Den rike Abraham
hadde følgd Guds kall, som hadde brent bruene, brote med
tradisjonane, forlete farshuset, korleis han hadde stola på
Guds lovnader og trudd hans ord, og til sist funne ein enno
større rikdom.
Lasarus ville kunne ha snakka lenge om dette: Guds
miskunn mot fattige og rike. Han ville kunna vist korleis
heile Bibelen fylt med dette frå byrjing til slutt. Han ville
kunne fortalt om korleis han bak døden hadde fått sjå det
ufattelege at Guds nåde gjennom Jesus er stor nok for alle.
For alle som hadde vilja ta imot han.
Du verda for ein tale Lasarus kunne ha halde. Ville ikkje
denne talen forandra verda? Talen vart aldri halden.
Manuskriptet ligg enno i ei himmelsk skuff. Tydelegvis fordi
Abraham meinte at det ikkje var bryet verd å framføre det.
Det er nok av forkynnarar i verda frå før. Dei står på Moses
og profetane sin grunn. Tek vi dei på alvor når dei talar om
fattigdomen som vert til rikdom, om rikdomen som vert til
fattigdom og om Guds miskunn mot både rike og fattige?
ALPHA-festen 2014
AUSTEVOLL KYRKJEBLAD
1/2014 |
ALPHA-festen 2014
Atter ein gong inviterte Austevoll sokneråd,
saman med bedehusa, til Alpha fest onsdag
29. jan. Festen vart arrangert på Alfa-bygget
og nær 100 frammøtte fekk eit variert program
med tema for dagen: Er kristendommen
kjedelig, usann og irrelevant. Talar var prest
og lærar på Framnes Kristne Vidaregåande
Skule, Arne Opsal Engen. Eit engasjert og
personleg innlegg der han på ein ærleg og
truverdig måte delte eigne erfaringar frå
periodar med sjukdom og uvisse. Gjennom alt
var den kristne trua og håpet den bærande
krafta.
Usann
og
utgått på dato? Nei,
aktuell og sannferdig!
Vidare var det som
alltid, god servering og
gode songkrefter med
Sigve og Astrid Ana
og foCus Qrt. Festen
vart trygt og ledig leia
av Ingebrigt Austevoll
som m.a. hadde ein
samtale med ein av
deltakarane frå sist
Alphakurs, Roy Cato
Hammervold. Ein god
historie, eller to, høyrer også med, og som
så ofte, vår kjære kantor, Steinar, tak seg av
tonefølgje til allsongen.
Slik det ser ut, vil det verta arrangert Aplakurs
også komande haust. I tilfelle er dette kurs nr
10 eller 11, og frammøte har vore mellom 40
og 60 personar. Denne gongen ynskjer me
å leggja kurset til Selbjørn skule. Repr. frå
komiteen har vore på synfaring og her skulle
alt liggja til rette for nok ein spanande ALPHAhaust.
15
16 |
Navnet Jesus blekner aldri
AUSTEVOLL KYRKJEBLAD
1/2014
Navnet Jesus blekner aldri,
tæres ei av tidens tann.
Navnet Jesus, det er evig,
ingen det utslette kan.
Det har bud til unge, gamle,
skyter stadig friske skudd.
Det har evnen til å samle
alle sjeler inn til Gud.
Navnet Jesus må jeg elske,
det har satt min sjel i brann.
Ved det navnet fant jeg freslse,
intet annet frelse kan.
Jesu navn! Hvor skjønt det klinger,
la det runge over jord!
Intet annet verden bringer
håp og trøst som dette ord.
For det navn må hatet vike,
for det navn må ondskap fly.
Ved det navn skal rettferds rike
skyte friske skudd på ny.
Navnet Jesus må jeg elske,
det har satt min sjel i brann.
Ved det navnet fant jeg frelse,
intet annet frelse kan.
Midt i nattens mørke blinker
som et fyrlys Jesu navn,
og hver hjelpløs seiler vinker
inn i frelsens trygge havn.
Og når solen mer ei skinner,
Jesu navn, det lyser enn.
Da den frelste skare synger
høyt dets pris i himmelen!
Navnet Jesus må jeg elske,
det har satt min sjel i brann.
Ved det navnet fant jeg frelse,
intet annet frelse kan.
David Welander, 1923
Salme
Ordføraren
AUSTEVOLL KYRKJEBLAD
1/2014 |
Nyårshelsing
Kjære austevollingar. Eg vil på denne måten
ynskja kvar og ein av dykk eit godt nytt år. No
er nok jula ute av dei fleste heimar, og me er
godt i gang med eit nytt år.
I Austevoll starta året med innsetjing av ny
sokneprest. Eg hadde gleda av å ta del i
innsetjingsgudstenesta for sokneprest AnneMarie Sandve i Austevoll kyrkje 19. januar. Det
var ei fin og høgtideleg stund i kyrkja, der prost
Margrethe beskreiv soknepresten som trygg,
stillferdig og inkluderande. Eg er takksam for
at eg fekk ta del i det, og vil nytta høvet til å òg
her i bladet ynskja Anne- Marie velkommen til
Austevoll. Eg kjenner meg trygg på at ho vert
godt teken imot av austevollingane.
Austevoll er stadig ein vekstkommune, og
folketalet har no bikka 4900. Kommunen veks
på dei fleste område, og me kan no gle oss
over at kommuneøkonomien har betra seg.
Endeleg står investeringar innafor skule,
oppvekst og helse for tur. I budsjett for 20142015 vart det sett av pengar til både opprusting
av fire barneskular, ny brannstasjon, symjehall
med 25m basseng og lokalmedisinsk senter.
Anbodsopning for skulane er allereie i februar,
og då vil ein kunna sjå rammene for resten av
investeringane.
Den kristne kulturarva står høgt hos meg,
og eg vil nytta høvet til å takka kyrkja for
det arbeidet som vert gjort ovanfor born
og unge si trusopplæring. Kristendommen
har dei seinare åra har fått mindre plass i
skulen, og då er det godt at kyrkja tek over.
Eg meinar framleis at den kristne kulturarva
skal stå sterkt i samfunnslivet, og vil difor
rosa kyrkja for måten ho vender seg til barn
og unge. Både sundagskule og babysong
har fått ein kjær plass i austevollingane
sitt hjarte. Det same gjeld kyrkjeboka som
fireåringane får, og femteklassingane er så
heldige at dei får nye testamentet. I år har eg
ein fjerdeklassing, ein sjetteklassing og ein
konfirmant i heimen, som har teke del i noko
av dette arbeidet. Fjerdeklassingen gler seg til
å få bibel neste år. Sjetteklassingen hadde ei
oppleving for livet då ho deltok på ”lys vakjen”
med overnatting i Hundvåkøy kyrkje i haust,
og konfirmanten fylgjer ei ny og modernisert
konfirmantundervisning dette året. Eg syns
det er flott at kyrkja på denne måten møter
barn og unge på deira premisser. Godt jobba!
Austevollingane er kjent for å ha gode, rause
og nestkjære verdiar, som for mange har
grobotn i den kristne kulturarva. Verdiane gjev
oss evna til å vera tolerante, inkluderande og
fornyande, samtidig som me tek vare på dei
kristne verdiane.
Med dei orda vil eg ynskja alle eit godt 2014.
Med helsing
Renate Møgster Klepsvik
ordførar
17
18 |
AUSTEVOLL KYRKJEBLAD
1/2014
Glimt fra kyrkjelyden
Glimt fra kyrkjelyden
AUSTEVOLL KYRKJEBLAD
LYS VAKEN
På laurdag møtte 31 spente 11-åringar og nokre litt
eldre opp i Hundvåkøy kyrkje. Dei skulle på LYS
VAKEN - arrangementet og dei skulle overnatte i
kyrkja. Dette er eit nasjonalt arrangement som var
rundt i mange kyrkjer i helga. Nokre trudde nok
dei skulle være lys vaken heile natta, men det var
ikkje det som var heilt meininga. Dei skulle være
lys vaken for kvarandre, for seg sjølve, for verda og
for Gud. Vei, nokre var vaken heile natta, så eg vil
tru dei var så mykje lys vaken da dei kom heim på
sundag.
For vi hadde eit tettpakka program. Vi begynte
med ein presentasjonsrunde før vi måtte ha litt mat
i magen. Vi veit jo at «utan mat og drikke, dugar
helten ikkje». Grillpølsene smakte heilt fantastisk!
Så begynte alvoret. Vi skulle lære to songar den eine med dans, og me skulle leggja opp til
gudstenesta dagen etter. Dagens tekst skulle
dramatiserast, og dette var det ein gruppe som tok
seg av. Ei anna gruppe skulle være forsongarar.
Dei måtte læra seg fleire salmar, som dei faktisk
ikkje hadde høyrt så mange gongar før. Hmmm. Vi
var spente på korleis dette ville gå.
Tid til leik og moro vart det også. I tillegg måtte
vi også dekke bord, nokre måtte pynte kyrkja og
andre måtte faktisk ut for å lage ein kross som skulle
bruke på gudstenesta. Alle var i sving. Så blei det
tid for festmiddag, taco, før vi hadde lys-tog utanfor
kyrkja. Det var ikkje så lett å få fyr i lysa. Men
denne smarte gjengen hadde lommelyktar med
seg, så da blei eit lykt-tog ute i regnet og vinden.
Etterpå hadde me skattejakt og jammen så fant dei
seg kvar sin godtepose.
Vel inne igjen fann dei fram madrassar og soveposar
som dei kraup oppi og så var det tid for kino,
«Kamilla og tyven». Før underteikna gjekk heim,
måtte me syngja og be aftanbøna, for no var det
natt.. Og det blei det jo nesten. Kun litt kviskring i
nokre krokar. Dei fleste sov nok litt.
Sundag morgon ble dei vekka av musikk, og ikkje
alle så like vaken ut. Men dei var effektive! På
null komma null nix hadde dei rydda golvet i kyrkja
og det var tid for frukost før vi måtte øve vidare til
gudstenesta.
Og dei var så flinke!!! Det var nok mange stolte
foreldre, besteforeldre og andre i benkane. Eg var
i hvertfall kjempestolt! Dei alle saman var så flinke.
Utrolig kva dei har klart å læra seg bare på nokre
timar til saman.
Men dette hadde vi ikkje klart å få i stand utan all den
hjelpa vi hadde. Eg må få takke Elisabeth og Åsmund
Kalvenes og deira vesle Magnus, Astrid Ana Vatle,
Olav Bjarne Instefjord, Roy Kato Hammervold,
Janette Kjellevold og konfirmantane Geir Arne
Vassnes, Maria Sørvik og Andrea H Rabben. Må
også takke alle foreldra, soknerådsmedlem og
andre frivillige som var med og hjalp til på mange
områder. Stor takk også til presten Trygve, kantor
Steinar og kyrkjetenar Marie Liv som var med å
lage til ein så fine gudsteneste.
Og til slutt: TUSEN TAKK TIL ALLE DEI SKJØNNE
11-ÅRINGANE SOM VAR MED!! Utan dere hadde
det ikkje blitt eit så flott arrangement. Eg gleder
meg allereie til neste år!!
Utan mat og drikke, duger helten ikkje
Utan mat og drikke, duger helten ikkje
Etter eit par gongar gjennom songane og dansen,
så kunne gjengen det!!
Himmel på jord
Roy Kato og Geir Arne kunne brukast til så mykje,
også som klatrestativ
Tid til leik og moro vart det også
Karen Kvinge
Djup konsentrasjon
Lys vaken, lys, lys
vaken…… Vi øve og øve,
synge og dansa
1/2014 |
19
20 |
AUSTEVOLL KYRKJEBLAD
1/2014
Diakoni
DIAKONI – det teologiske
grunnlaget
”Diakoni er kyrkja si omsorgsteneste.
Den er evangeliet i handling og blir uttrykt gjennom nestekjærleik, inkluderande fellesskap,
vern om skaparverket og kampen for rettferd.”
Den norske kyrkja forstår seg sjølv som ei tenande kyrkje.
Diakonien er eit kjenneteikn ved heile det oppdraget kyrkja
har. Han pregar fellesskapet og livet til den einskilde.
Det teologiske utgangspunktet for diakonien finn vi i det
oppdraget som Gud har gitt kyrkja, og som kjem til uttrykk i
vår samla kristne tru.
Det er ei sentral side av det kristne menneskesynet at vi er
skapte i Guds bilete til å vere medmenneske. Vi er utleverte
til kvarandre, og vi er avhengige av kvarandre og alt anna
som lever. Ingen kan heilt og fullt leve av seg sjølv eller for
seg sjølv. Vi er skapte til å tene kvarandre, til å ha omsorg
for kvarandre. Samtidig er heile skaparverket avhengig
av at menneska tek forvaltaransvaret sitt på alvor. Med
utgangspunkt i trua på Gud har vi ansvar for verda.
Evna til å gjere det gode er lagd ned i alle menneske (Rom
2,14). Hos den som trur på Kristus, er trua verksam i kjærleik
(Gal 5,6). I dåpen får vi del i Kristus og blir ein del av den
verdsvide kyrkja. Alle døypte er kalla til å syne omsorg for
medmenneska sine – å vere eit ”våpen for det som er rett”
(Rom 6,13). Som Kristus elskar oss, skal vi elske kvarandre
og syne omsorg for kvarandre som medmenneske.
Den Heilage Ande gir tru og rettleiing til eit liv i fellesskap
og teneste. Anden gir styrke i motgang, uthald i tenesta og
håp for morgondagen.
Diakoni er både å vere og å gjere. Diakoni er ein del av det
å vere eit truande menneske. Slik Kristus gav seg sjølv for
oss, skal vi gi livet vårt til andre (1. Joh 3,16). Det er å vere
prega av miskunn (Luk 6,36). Diakonien er forankra i og
sameina med Guds forsoningsverk i Kristus. ”For i han ville
Gud la heile sin fylde bu, og ved han ville Gud forsona alt
med seg, det som er i himmelen, og det som er på jorda, då
han skapte fred ved hans blod på krossen” (Kol 1,19–20).
Å gjere trua verksam i handling, inneber å spørje om att og
om att: ”Kven er nesten min?” (Luk 10,29–37, forteljinga
om den miskunnsame samaritanen). Det er òg å stille seg
til disposisjon både som fellesskap og enkeltperson, og
spørje: ”Kva vil du eg skal gjere for deg?” (Luk 18,41) og
å oppsøkje marginaliserte, sjuke, svoltne, tørste og isolerte
(Matt 25,35 ff).
Ut frå dette grunnlaget kan ein seie det slik:
Nestekjærleik omfattar alle sider ved mennesket. Det
er periodar i livet der ein har evne og høve til å gi, andre
gonger treng ein å få. Gjensidig teneste og hjelp er
nøkkelord. Livsvilkåra er ulike, nokre har det vanskelegare
enn andre. Grunnlaget for endring er forskjellig. Omsorg og
nestekjærleik byggjer på gjensidig teneste og hjelp, likeverd
og respekt for integriteten til den andre.
Inkluderande fellesskap er eit viktig uttrykk for
medmenneskelege omsorg i kyrkja. Bibelen omtaler dette
fellesskapet som ein kropp med mange ulike lemmer
og funksjonar (1. Kor 12). I dette fellesskapet møtest
menneske av begge kjønn med ulike funksjonsevner, ulik
kultur og etnisk bakgrunn. I eit inkluderande fellesskap skal
den enkelte både sjå og bli sett. Der blir det gitt gjensidig
trøyst og hjelp, der blir det frigjort nye krefter og nytt håp.
Vern om skaparverket er ein del av Guds forvaltaroppdrag
og inneber eit ansvar for å ta vare på heile integriteten i
skaparverket. I dag er det synleg at skaparverket – mange
dyre- og planteartar og heile økosystem – er trua på ulike
måtar gjennom menneskeleg aktivitet og grådig ressursbruk.
Oppfatninga av mennesket som herre og herskar over
naturen må korrigerast. Kyrkja treng å styrkje forståinga av
at mennesket er avhengig av alle sine relasjonar – til Gud,
til medmennesket, til seg sjølv og til resten av skaparverket.
Her kan vi hente inspirasjon mellom anna frå den samiske
og keltiske tradisjonen. Målet er glede og takksemd over å
vere ein del av det økologiske fellesskapet i skaparverket.
Dette fører til tydeleg tale i samfunnet og til konkret handling
i eige liv.
Kampen for rettferd inneber å stille seg ved sida av
medmennesket, ikkje som passiv tilskodar, men i aktivt
engasjement. Mennesket lever i og er avhengig av
strukturane i samfunnet. Verdsfemnande system er med og
styrer livet vårt. Derfor er det nødvendig å klargjere årsakene
til menneskeleg naud og liding, arbeide for å endre det
som gjer at ein ikkje får slutt på naudsituasjonen, og skape
nytt livsgrunnlag. Å vise solidaritet er å ta opp kampen og
arbeide for rettferd og fred.
www.kirken.no
Glimt fra kyrkjelyden
AUSTEVOLL KYRKJEBLAD
1/2014 |
Juleavslutning med julegrøt
Også babysang hadde juleavslutning
med grøt før jul.
Både i Bekkjarvik og to dager til
endes i Hundvåkøy kyrkje luktet det
nissegrøt og mandariner.
Det var dekket koselige bord, noen
av barna kom med nisselue og det
var en koselig stemning over hele
linjen før vi ønsket hverandre god jul
21
22 |
AUSTEVOLL KYRKJEBLAD
1/2014
Tor Dag Kjosavik
De ti bud og Norges lover.
DEL I
Tekst: Tor Dag Kjosavik
Det er grunnlovsjubileum i år. Det er 200 år siden
eidsvollsmennene kom sammen og forfattet den første
grunnloven som bestod av 110 paragrafer. Siden er
Grunnloven blitt justert mange ganger. Paragrafer er
forandret eller tatt ut, men hovedinnholdet er beholdt.
Grunnloven har også preget mange andre av Norges
lover, f. eks. straffeloven. En annen lovsamling er
mye eldre, Moseloven, og deler av den er nok 3300
år gammel. I Moseloven står de ti bud i en særstilling.
Mens Moselovens bestemmelser om seremonier,
kosthold og straffeutmåling aldri har vært en del av de
kristne kirkenes lover og regler, kan vi si at De ti bud
har vært viktige for kristen etikk. Den kristne kirke har
ikke bare overtatt de opprinnelig ti bud fra jødedommen,
men nytolket dem bl. a. fra Jesu ord og praksis. Det
grunnleggende for kristen opplæring (katekesen) har
vært det doble kjærlighetsbudet som Jesus skisserer i
Luk 10,27. Vi kan si at De ti bud fungerer som eksempler
på hva kjærlighet til Gud og nesten innebærer i det
praktiske liv. Vi ser også at Paulus ikke har alle ti bud
for øye når han i sine formaninger i brevet til romerne
(13,8-10) bare nevner noen av budene, men legger til at
alle kan samles i kjærlighetsbudet. I løpet av 2014 vil vi i
kyrkjeblad ta for oss de enkelte bud og se dem i lys både
av Norges lover og Luthers lille katekisme.
Det første budet:
Du skal ikke ha andre guder enn meg.
Luther utlegger budet slik: “Vi skal frykte og elske Gud
over alle ting og lite fullt og fast på ham.” Det står ikke
noe om dette i grunnloven, men det er tydelig at troen
på den ene Gud forutsettes. Både i §§ 3 og 81 som
handler om kongen og hans makt nevnes det at NN er
konge av Guds nåde. Dette uttrykket er fjernet fra den
nå gjeldende grunnlov.
Da
eidsvollsmennene
kom
sammen,
hadde Luthers lille katekisme preget konfirmasjons/
undervisningen i Norge siden 1736. Det er den viktigste
grunnen til at den evangelisk-lutherske tro står så
sentralt i Grunnloven. I den opprinnelige form i den
mye diskuterte § 2 heter det: “Den evangelisk-lutterske
Religion forbliver Statens offentlige Religion. De
Indvaanere, der bekjende sig til den, ere forpligtede til at
opdrage sine Børn i samme. Jesuitter og Munkeordener
maae ikke taales. Jøder ere fremdeles udelukkede fra
Adgang til Riget.” I §§ 15 og 16 slås det fast at kongen
skal bekjenne seg til den evangelisk-lutherske religion
og at han også anordner all offentlig gudstjeneste,
møter og forsamlinger. § 15 har en helt annen ordlyd,
men kongens bekjennelsesplikt er en del av § 4. § 16 lyder
nå: “Alle Indvaanere af Riget have fri Religionsøvelse.
Den norske Kirke, en evangelisk-luthersk Kirke, forbliver
Norges Folkekirke og understøttes som saadan af
Staten. Nærmere Bestemmelser om dens Ordning
fastsættes ved Lov. Alle Tros- og Livssynssamfund skulle
understøttes paa lige Linje.” § 2 har nå følgende ordlyd:
“Værdigrundlaget forbliver vor kristne og humanistiske
Arv. Denne Grundlov skal sikre Demokratiet, Retsstaten
og Menneskerettighederne.”
Hva er det andre budet?
I 2 Mosebok virker det som det andre budet er et forbud
mot bilder, og at det vi kaller niende og ti budet egentlig
er ett bud mot misunnelse og begjær. Til det er å si at
helt fra oldkirkens dager er dette budet sett på som en
forlengelse av det første budet. Det var heller ikke noe
absolutt forbud i jødedommen mot bilder som utsmykket
tabernakel og tempel. Poenget er at disse ikke skal
tilbes som avguder, jvnf. fortellingen om gullkalven
i Sinai-ørkenen (2 Mos 32). Det har nok også hatt
en viss betydning at Jesus som stod fram i kjøtt og
blod kalles Guds bilde (2 Kr 4,4 og Kol 1,15). Luther
nevner ikke billedforbudet i det hele tatt i sin forklaring,
men det finnes en del nyere små kirkesamfunn
som regner billedforbudet som det andre budet. Fra
reformasjonstiden er særlig Andreas Karlstadt kjent.
Han brøt med Luther fordi han mente at han ikke gikk
langt nok i sitt reformasjonsarbeid. I 1522 førte dette
til en billedstorm der helgenbilder og bibelske bilder
som pedagogiske virkemidler ble ødelagt eller fjernet
fra mange kirker. Billedstormere eller ikonoklaster er
særlig kjent fra Det bysantiske riket. I perioden 726-843
ble mange helgenbilder ødelagt av frykt av misbruk av
bildene til avgudsdyrkelse. I Norge synes ikke religiøse
bilder i kirker å ha utgjort noe problem. I kirkene finner vi
bibelske motiver på altertavler og i bedehusene malerier
som skal minne oss om Guds hellighet og handlinger til
menneskers frelse.
Glimt fra kyrkjelyden
AUSTEVOLL KYRKJEBLAD
1/2014 |
Kyrkjelyden sin julefest
Også denne jula skipa soknerådet til julefest i Storekalsøy
kyrkje. Festen er for heile kyrkjelyden og Storekalsøy
kyrkje er ei framifrå kyrkje å arrangera ein slik fest i.
Sjølv om ikkje alle krinsane var like godt representert,
vart det godt frammøte både av vaksne og born.
Julefesten er etter kvart blitt ein tradisjon. Ein tradisjon
soknerådet synest det er viktig å ta vare på, sidan denne
festen er det einaste som
er att i Austevoll av dei
god gamle julefestane. Me
voner difor at endå fleire vil
setja pris på dette tiltaket
og prioritera kyrkjelyden
sin julefest også i åra som
kjem. Programmet er lagt
opp som ein familiefest
med andakt, leikar for
borna, song og musikk,
servering og juletregong.
Takk til alle som deltok og
alle som var med stelte
til. Andakten var ved
seniorprest Per Fimreite,
som vart takka av Per
Nordstrand. Ikkje berre
for festen men og for
vikartenesta som han gjennom mange år har hatt i
Austevoll. Me er mange som er glad i «Fimmien» og
som er takksame for tenesta han har utført mellom oss.
Og ikkje minst takk til Kristine Fagebakke, som på nokre
timars varsel stilte opp med nydeleg song og Steinar
for musikken. Takk også til søndagsskuleborna for friskt
songinnslag.
23
24 |
AUSTEVOLL KYRKJEBLAD
1/2014
Gunnar Elstad
Misjonsoppdraget.
Av Gunnar Elstad
Sommeren 1974 var flere tusen misjonsledere fra hele
150 land samlet i Lausanne til tidenes største misjonskonferanse.
Sammen underskrev de det vi i dag kaller ”Lausannepakten”. I paktens punkt 14, kan vi lese: ”Den Hellige Ånd
er en misjonerende Ånd. Derfor skulle evangelisering
springe spontant ut fra en åndsfylt kirke. En kirke som
ikke er en misjonerende kirke, motsier seg selv og
slukker ut Ånden”.
Kan vi virkelig si det så sterkt!?
Disiplene hadde i alle fall ikke vært sammen med Jesus
mange månedene før han sendte dem ut to og to. De
var langt fra utlært, og det var mye de ennå ikke forsto
av Jesu ord og virke.Likevel, de ble sendt ut.
Etter at Jesus var stått opp fra de døde, var det nettopp
misjonsoppdraget som var det viktigste temaet når han
samtalte med disiplene. “Fred være med dere. Likesom
Faderen har sendt meg, sender jeg dere”, sa han til
usikre og redde disipler
(Joh 20,21).
Det er litt av en sammenligning: Slik Faderen sendte
sin fullkomne Sønn, sender Sønnen ut sine ufullkomne
disipler!
La oss gjøre et lite forsøk på å utlegge disse ordene:
For det første: Jesus måtte forlate sin himmelske
herlighet for å dele kår med mennesker som ikke
engang brydde seg noe særlig om å ta imot ham. For å
si det med et par julesanger: “Han kom fra himlens høye
slott, ned til vår arme jord”. “Hvor vi ham intet annet bød,
enn stall og krybbe, kors og død”. Jesus kaller altså sine
disipler til ikke bare å tenke på seg selv og sine egne
behov, men være villig til å forlate det trygge og gode og
begi seg ut i noe som kan koste noe.
For det andre må en disippel regne med lidelse og
motgang. “En tjener er ikke større enn sin herre. Har
de forfulgt meg, vil de også forfølge dere” (Joh 15,20),
fikk disiplene høre. Og som sin Herre ble de fleste av
dem villige til å ofre sitt liv for evangeliet.
For det tredje, og dette er langt mer positivt, vil en disippel
også merke at Jesus taler igjennom ham. Leser vi litt
videre i Joh 15,20, ser vi at Jesus gav disiplene dette
løftet: “Har de holdt fast på mitt ord, vil de også holde
fast på deres”. På samme måte som Gud talte gjennom
Jesus, vil Jesus altså tale gjennom sine disipler.
Det siste Jesus gjorde før han for opp til himmelen,
var å gi disiplene sine misjonsbefalingen.
Det første som skjedde etter at disiplene fikk Den
Hellige Ånd på pinsedag, var evangelisering og
misjon. De begynte å forkynne evangeliet på hele
tolv språk samtidig. Jøder fra alle deler av Romerriket
hadde kommet til Jerusalem for å feire en av de store
høytidene. (På denne tiden bodde ca 2/3 av jødene
langt utenfor Jerusalem og Juda.) Nå fikk de, til sin store
overraskelse, høre evangeliet forkynt på sitt eget språk.
Den Hellige Ånd er sannelig en misjonerende Ånd!
Evangeliet gikk videre. Etter et par hundre år hadde det
utbredt seg i hele det romerske riket.
Det spesielle var at det ikke først og fremst var
profesjonelle forkynnere og misjonærer som brakte
evangeliet ut. Det var helt alminnelige kristne.
Handelsfolk og sjøfolk reiste mye, og de vitnet om sin tro
både for sine reisefeller og sine kontakter. Slavene ble
stadig solgt til nye husstander, og det finnes morsomme
vitnesbyrd om at fornemme hedninger undret seg over at
slavene som sto så lavt i rang, dristet seg til å snakke om
religion. Soldater var også viktige vitner, og de ble stadig
forflyttet til de grenseområdene som keiseren anså som
truede. Sist, men ikke minst, må vi nevne kvinnene som
vitnet om sin tro når de møtte andre ved vannpostene.
Folk så også at de kristne levde annerledes. Etter hvert
så de også at kristne var villige til å lide for sin tro, og det
var mer enn mange filosofer var.
Da Paulus skrev til tessalonikerne første gangen, var
menigheten neppe mer enn ca 9 måneder gammel.
Det var altså helt ferske kristne han skrev til. Likevel
ser det ut som om de har delt sin nye tro med sine
medmennesker både fjernt og nært.
Paulus sier i alle fall til dem: ”For fra dere har Herrens
ord fått lyde ut. Ikke bare i Makedonia og Akaia, men alle
steder er deres tro på Gud blitt kjent” (1 Tess 1,8).
Gunnar Elstad
Når Paulus skriver til menigheten i Filippi sier han: ”Helt
fra første dag har dere hatt samfunn med meg i arbeidet
for evangeliet” (Fil 1,5).
AUSTEVOLL KYRKJEBLAD
1/2014 |
Det er ikke bare snakk om å lære bort en teori. Disiplene
skulle lære nye disipler å holde alt det Jesus hadde
befalt. Kristendom er ikke en teori som skal tilegnes,
men et liv som skal leves.
Vi ser det fremdeles.
Helt nye kristne vitner for sine ikke-kristne venner. Det
sies faktisk at det er de som vinner flest, er de som bare
har vært kristne i under to år.
De skulle altså gå ut og gjøre flere disipler. De skulle
ikke ut og vinne sympatisører, møtegjengere eller flere
ansatte, men disipler - som følger Jesus og gjør enda
flere til disipler.
Nye kirker begynner å sende misjonærer til andre land
lenge før det har blitt menigheter alle steder i deres eget
land.
Oppdraget er svimlende: Alle folkeslag! Jesu disipler
startet der de var, i Jerusalem. Så utvidet feltet seg etter
hvert.
Gjør disipler!
Den mest kjente misjonsbefalingen i lyder slik: “Men de
elleve disiplene drog til det fjellet i Galilea hvor Jesus
hadde satt dem stevne. Og da de fikk se ham, falt de
ned og tilba ham; men noen tvilte. Da trådte Jesus fram
og talte til dem: ‘Meg er gitt all makt i himmel og på jord.
Gå derfor ut og gjør alle folkeslag til disipler, idet dere
døper dem til Faderens og Sønnens og Den Hellige
Ånds navn og lærer dem og holde alt det jeg har befalt
dere. Og se jeg er med dere alle dager inntil verdens
ende’” (Matt 28.18-20).
”Men noen tvilte”. Disiplene var altså vanlige mennesker
med menneskelige og åndelige svakheter. Gud har det
med å utruste og bruke vanlige mennesker - forbløffende
vanlige.
Ordene “Meg er gitt all makt i himmel og på jord” og “Se,
jeg er med dere alle dager inntil verdens ende” rammer
inn selve befalingen. Det er altså derfor vi skal gå ut og
gjøre disipler. Jesus har ikke all makt på den måten at vi
ikke skal gjøre noe.
Vi skal gjøre noe nettopp fordi han har all makt og vil
gå sammen med oss. Ordet “derfor” er et viktig ord i
sammenhengen.
Hovedoppdraget er “Gjør disipler”. Skulle vi oversette
nøyaktig måtte det bli: “Gjør disipler i det dere går ut,
døper og lærer”. Det er noe vi har misforstått dersom
vi nøyer oss med å gå ut, døpe og lære uten at det blir
disipler av det.
En disippel er, som tidligere sagt, en lærling. Det typiske
for disipler er: de får ikke flere års teoretisk utdannelse
før de begynner å jobbe. De begynner å jobbe med en
gang. Det er jobben som er utdannelsen. Slik var det
i de gamle håndverkerlaugene også. Du ble skomaker
ved å begynne å jobbe hos en skomaker.
Det er et disippelliv du og jeg er kalt til. Det typiske for
disipler er at de gjør disipler.
Forsoningens tjeneste
“Men alt er av Gud, han som ved Kristus forsonte oss
med seg selv og gav oss forsoningens tjeneste. Det
var Gud som i Kristus forsonte verden med seg selv,
slik at han ikke tilregner dem deres misgjerninger, og
han overgav ordet om forsoningen til oss. Så er vi da
utsendinger for Kristus, og det er som om Gud selv
formante gjennom oss: Vi ber dere på Kristi vegne, la
dere forsone med Gud. Han som ikke visste av synd for
oss, har han gjort til synd, for at vi i ham skulle få Guds
rettferdighet” (2 Kor 5,18-21).
Når Paulus skal begrunne sitt evangeliserings- og
misjonsoppdrag, sier han: “Fordi vi kjenner frykten for
Herren” (v 11), og “For Kristi kjærlighet tvinger oss”
(v 14). Både frykt og kjærlighet er altså motiverende
faktorer, og ikke motsetninger, slik vi har så lett for å
tro i dag.
Så fortsetter Paulus: “Og han (Jesus) døde for alle, for
at de som lever ikke lenger skal leve for seg selv, men
for ham som døde og sto opp for dem” (v 15). Vi er altså
frelst for å tjene. Vi kan ikke velge om vi vil være tjenere
eller ikke. Vi kan bare velge om vi vil være lydige eller
ulydige tjenere.
Vi har fått “forsoningens tjeneste”. På samme måte som
Jesus kom til verden for at mennesker skulle bli frelst og
forsonet med Gud, sender han oss for at vi skal ha den
samme oppgaven.
Og Den Treenige Gud vil virke igjennom oss. “Det er
som om Gud selv formaner gjennom oss” (v 20). “Vi
er utsendinger for Kristus” (Egentlig står det: Vi er
utsendinger i Kristi sted, altså vi går i stedet for Jesus).
25
26 |
AUSTEVOLL KYRKJEBLAD
1/2014
Gunnar Elstad
Gunnar Elstad
AUSTEVOLL KYRKJEBLAD
1/2014 |
BIBELEN….. om å vera redd
Indre og ytre misjon
“Hvorfor skal vi egentlig engasjere oss
i misjon?” sier enkelte.
“Er det ikke like viktig at vi evangeliserer
her hjemme?”
I vårt land har de som vil høre evangeliet i alle fall en
mulighet til å komme i kontakt med kristen forkynnelse.
Men i store deler av verden finnes det nesten ikke
kristne, langt mindre forkynnere. Hovedandelen av
verdens ikke-kristne har ingen mulighet til å høre
evangeliet dersom ikke kristne er villige til å forlate sine
hjemland og krysse grenser!
Nye kirker begynner å tenke misjon lenge før deres
eget land er gjennomevangelisert. Kirkene i Afrika og
Asia sender i dag ut misjonærer. De sender faktisk
misjonærer til Europa. Det landet som i dag sender flest
misjonærer ut til andre kulturer, er faktisk India.
Nødhjelp eller misjon
Nøden er stor rundt om i verden - både helsemessig,
økonomisk, materielt og sosialt. Vi er kalt til å lindre nød.
Selv om verden en gang skal gå under, skal vi så lenge
den står lindre nød og hjelpe alle mennesker til et så
meningsfylt liv som mulig. Vi kan ikke skape et paradis
på jorden, men vi kan sørge for at vi ikke får det verre
enn nødvendig. Det er som på et sykehus. Der overlater
en ikke mennesker som skal dø til seg selv. En prøver
så godt en kan og lindre smerte og lege sykdom.
Men det å lindre fysisk, sosial og materiell nød er noe
alle mennesker kan være med på. Som kristne må vi
bare fryde oss over det arbeidet Røde Kors, Amesty
International og andre organisasjoner gjør. De som
driver slikt arbeid, gjør noe som behager Gud. Derfor
bør vi oppmuntre dem og takke Gud for dem.
Men det er bare vi kristne som kan drive misjon! Det er
grunnen til at vi må prioritere dette arbeidet. Og for å
si noe det er forholdsvis upopulært å si: Ut fra Bibelen
er det mye viktigere at mennesker blir frelst enn at de
får det materielt og følelsesmessig godt. Frelse er alltid
viktigere enn helse.
Vi er i gang – eller DE er i gang
På verdensbasis regner vi med at det hver dag blir 70
000 nye kristne. Den dårlige nyheten må være at det i
den vestlige verden blir færre og færre kristne. Men i
Afrika, Asia og Sør-Amerika blir det altså stadig flere.
I Afrika og Asia er antallet tredoblet på 30 år, i LatinAmerika er det bare doblet.
De nye kirkene har lært det vi også kunne en gang – at
det viktigste ikke er å ha det godt selv, men at flere blir
berget før verden går til grunne. Det er ikke lenger vi
i den vestlige verden som sender ut flest misjonærer.
Kirken i India sender ut 44000 misjonærer som først
og fremst henvender seg til unådde grupper innen
for Indias grenser. Allerede for flere år siden sendte
Korea ut 10 000 misjonærer til ulike land rundt om i
verden. For tiden planlegger de å stille med 1 million (!)
teltmakermisjonærer i overskuelig framtid.
Oss turister imellom
Det er ikke så rent få som
har sammenlignet kloden
vår med skipet Titanic som
hadde alt passasjerene, i
alle fall de rike passasjerene,
kunne ønske seg.
Forskjellen på oss og dem som var på det opprinnelige
skipet, er at de overhodet ikke regnet med muligheten
for at skipet kunne synke. Vi vet, både ut fra Bibelen og
det vitenskapen sier oss, at skipet allerede har fått en
merkbar slagside.
Vi liker ikke å tenke på det, det er ikke populært å snakke
om det, men vi vet det. For første gang i verdenshistorien
tror vi ikke lenger at alt vil bli bedre, men vi vet at alt vil
bli verre. For å roe oss ned, bestiller vi en enda større og
enda mer luksuriøs lugar på et bedre dekk.
1500 mennesker gikk til bunns da Titanic forliste. På
tross av at det var livbåtplass til 1200, var det bare 700
som ble reddet, dels fordi mannskapet ikke helt visste
hvordan en skulle sette livbåtene på vannet, dels fordi
de som allerede hadde fått plass, ikke våget ta opp flere
overlevende!
Spørsmålet er hva du og jeg vil gjøre, nå mens skipet
ennå ikke har gått ned. Vil vi prøve å skaffe oss en bedre
lugar til så lenge? Eller vil vi forberede oss på å redde
flest mulig?
Enda viktigere: Hva tror vi Gud vil bruke deg og meg til
så lenge seilasen varer?
Bibelen sier det ganske dramatisk. Den sier at det bare
er én grunn til at verden fortsatt står: Gud ønsker at flere
skal komme til tro og bli frelst.
2 Pet 3,9: ”Det er ikke slik at Herren er sen med å
oppfylle sitt løfte, som noen mener. Nei, han er tålmodig
med dere, for han vil ikke at noen skal gå fortapt, men at
alle skal nå fram til omvendelse”
De venter
I den lille boken “De venter” har Asbjørn Aavik formidlet
et sterkt kall til oss. I bokens første kapittel stopper han
opp ved ordet “misjonsinteresse” og synes at dette er
et heller svakt ord.
La oss sitere:
“’Kristi kjærlighet tvinger’, sa Paulus. Det er mer enn
å være interessert. Da er det blitt til en jagende makt
i ens sinn.
Har du noen gang sett en mor lete etter det lille
barnet som er kommet bort fra henne, da forstår du
litt av dette. Hennes beste venner slutter å lete. Det er
håpløst. Men mor går - går sine føtter til blods. Roper
barnets navn, til hun ikke eier mål. Går til hun stuper.
Hva er det? Det er kjærligheten.
Da vil vi ikke tale om misjonsinteresse. Men vi vil tale litt
med hverandre om misjonssinnet - eller misjonsånd”.
Lat ikkje hjartet dykkar uroast!
Tru på Gud og tru på meg!
Fred etterlèt eg dykk, min fred gjev eg dykk.
Eg gjev dykk ikkje fred på same måten som verda gjer
det. Lat ikkje hjartet dykkar uroast,
og ver ikkje motlause!
Evangeliet etter Johannes 14, 1.27
Når eg er redd, stolar eg på deg.
Eg stolar på Gud, eg prisar hans ord.
Eg stolar på Gud, eg er ikkje redd.
Kva kan vel menneske gjera meg?
Salmane 56, 4f
Eg var i trengsle og ropa til Herren,
han svara og førte meg ut i ope land.
Herren er med meg, eg er ikkje redd.
Kva kan menneske gjera meg?
Herren er med meg, han hjelper meg,
eg kan sjå på dei som hatar meg.
Det er betre å søkja tilflukt hos Herren
enn å stola på menneske.
Det er betre å søkja tilflukt hos Herren
enn å stola på fyrstar.
Salmane 118,5-9
Frykt ikkje, for eg er med deg,
ver ikkje redd, for eg er din Gud!
Eg gjer deg sterk og hjelper deg
og held deg oppe med mi rettferds høgre hand.
For eg er Herren din Gud som har gripe di høgre hand og
seier til deg: «Ver ikkje redd!
Eg hjelper deg.»
Jesaja 41,10.13
Takk for minnegåve
Takk for minnegåve
Takk for minnegåve
Takk for minnegåve
I samb. med Svanhild Marie Kalve sin bortgong vart det gjeve
ei minnegåve til Storekalsøy kyrkje.
Kr. 7.700,- er registrert på konto tilhøyrande Storekalsøy kyrkje.
Soknerådet vil retta ei hjarteleg takk til familien for gåva og
samstundes ynskja Guds signing over Svanhild Marie Kalve
sitt kjære minne.
Helsing Austevoll sokneråd
I samb. med Knut Magne Klepsvik sin bortgong vart det gjeve
ei minnegåve til Storekalsøy kyrkje.
Kr. 4.290,- er registrert på konto tilhøyrande Storekalsøy kyrkje.
Soknerådet vil retta ei hjarteleg takk til familien for gåva og
samstundes ynskja Guds signing over Knut Magne Klepsvik
sitt kjære minne.
Helsing Austevoll sokneråd
I samb. med Lilly Solveig Kalvenes sin bortgong vart det gjeve
ei minnegåve til Storekalsøy kyrkje.
Kr. 9.336,- er registrert på konto tilhøyrande Storekalsøy kyrkje.
Soknerådet vil retta ei hjarteleg takk til familien for gåva og
samstundes ynskja Guds signing over Lilly Solveig Kalvenes
sitt kjære minne.
Helsing Austevoll sokneråd
I samb. med Synneva Waage sin bortgong vart det gjeve ei
minnegåve til Stolmen kyrkje.
Kr. 11.171,- er registrert på konto tilhøyrande Stolmen kyrkje.
Soknerådet vil retta ei hjarteleg takk til familien for gåva og
samstundes ynskja Guds signing over Synneva Waage sitt
kjære minne.
Helsing Austevoll sokneråd
27
24
28
SMÅBARNSONG (1-3år)
Austevoll kyrkje
Austevoll kyrkjeblad
6/2013
| AUSTEVOLL
KYRKJEBLADnr
1/2014
– tysdag
Julekonsert med Austevoll Mannskor, Havfruene og
barnekor
Austevoll
kyrkjeblad
nr 6/2013
AUSTEVOLL
KYRKJEBLAD
1/2014 |
kl 17-17:45
Oppstart 2012 - veke 5
Medliturg/Medhjelpar
Austevoll kyrkjeblad nr 5/2011
40
Medliturg er alle som i tillegg til liturgen
(presten) gjer liturgiske oppgåver i
gudstenesta. Ordet liturgi er avledet av det
greske ordet leitourgia, som direkte oversett
betyr “folkets gjerningar”.
Dette er eit nytt ord i samanheng med den
nye liturgien i kyrkja vår. Dette ordet er
eit samlebegrep for personar, som gjer ei
teneste under gudstenesta. Tenestene kan
vere, å ønske velkommen i døra, å vere
med under prosesjon, lese tekst, synge i
forsangergruppa m.m det handlar i korte
trekk om å engasjera medlemmane i
menigheten meir aktivt.
Kyrkja i Austevoll vil ha behov for
fleire som gjer “folkets gjerningar” på
gudstenesta.
Dersom du kunne tenkt deg å vere med
å bidra med noko, alt ifrå å synga i
forsongargruppa, til å koka kaffi. Då e du
hjertelig velkomen til å ta kontakt med
kyrkjekontoret.
Kontaktpersoner:
Kateket Terje Dale Åse Solbakken -
Kyrkjebruk og kyrkjebesøk
Frå tid til anna høyrer me at; «at synd med desse kyrkjene våre som
Velkommen!
berre står tomme.» At det stundom kunne vore betre frammøte,
særleg på nokre av gudstenestene, er me samde om, men på mange
av arrangementa i kyrkjene og også ein del gudstenester er frammøte
svært godt. I 2013 er gjennomsnittleg frammøte til gudstenestene i
Austevoll 115 personar.
Etter ein hektisk julemånad gjorde me ei oppteljing av antall arrangement
og frammøtte i kyrkjene. Me talde då med gudstenester, konsertar,
seniortreff, gravferder, samlingar med barnehagar og skular, baby- og
småbarnssong, Lys våken og lysmesse. Tala vil truleg overraske, det
gjorde dei oss.
BABYSONG:
BABYSONG:
Bekkjarvik
Bekkjarvikkyrkje
kyrkje
Arrangement: 35
Hundvåkøykyrkje
Hundvåkøykyrkje
Austevoll
Austevollkyrkje
kyrkje
Utleige til konsertar: 6 arrangement
SMÅBARNSONG
SMÅBARNSONG(1-3år)
(1-3år)
I kyrkjeleg regi: 29 arrangement
Austevoll
Austevollkyrkje
kyrkje
Austevoll
Oppstart
Oppstart2012
2012--veke
veke55
Frammøtte: 4631
Kontaktpersoner:
Kontaktpersoner:
Austevoll
Kven andre kan syna fram slike tal? At folket sluttar opp om
kyrkjelege
Kateket
Kateket
Terje
TerjeDale
Dale-Åse
ÅseSolbakken
Solbakken-arrangement er sjølvsagt oppmuntrande og til stor glede og
inspirasjon.
Arrangementa gjer seg ikkje sjølv, så det tyder at me har ein aktiv
kyrkjelyd med mange friviljuge og ein dyktig stab. Som kyrkjeverje vil
eg retta ei stor takk både til friviljuge og til dyktige medarbeidarar på
kyrkjekontoret som står på seint og tidleg, kvardag og helg. Takk for
godt samarbeid i året som er gått og så er me alt godt igong med 2014.
På Alphafesten var me rundt 100 personar samla og til helga ventar
«Tårnagentane»! Eit nytt tiltak for 8-åringar som ein del av den nye
satsinga på trusopplæring.
b-TWEEN
––tysdag
tysdag
Laurdag
Laurdag
3.
3.des.
des.kl.
kl.besøk,
20.00
20.00Austevoll
Austevoll
kyrkje.
personar som
ynskjer
menkyrkje.
vantar
Julekonsert
Julekonsertmed
medRuben
RubenEspelid,
Espelid,Kristoff
Kristoffer
erog
ogSilvia
Silvia
framleis nokre
personar
til
å
gå
på
besøk. Me
Birkeland
BirkelandTangen
Tangenm.fl
m.fl..
vil understreka at dette ikkje er eit evangeliSøndag
Søndag
4.
4.des.
des.
18.00Austevoll
Austevoll
kyrkje.
kyrkje.
seringstiltak,
eller
ei 18.00
teneste
der
du må ta på
Julekonsert
Julekonsert
med
medAustevoll
AustevollMannskor,
Mannskor,Havfruene
Havfrueneog
og
deg oppdrag
for pleietrengande.
Barnekantoriet er eit kor for
dei som går i 3. - 7. klasse.
Dersom du har lyst å vera med,
er det berre å koma på øving :-)
Svar
Svar på
på kubekryss
kubekryss
EE
N
N
SS
G
G
Ø
Ø
TT
LL
TT
TT
EE
EE
TT
RR
SS
KK II N
N
T
T
BB
V
V
SS
EE
EE
II
O
O
U
LL
RR RR II U
RR
Å
Å
II N
KK
RR
N
Å
Å
II
LL
BB Å
KK
EE
Å
V
V
N
N
G
G
E
E
N
N
EE LL
TT
II
EE
II
EE
TT
RR EE
KK
D
D
II RR EE
Når skulane har fri,
har me det óg :-)
Har du spørsmål,
ring 915 75 460.
Helsing leiarane
Janne og Steinar
Barne- og ungdomsarbeidet:
Solmen kyrkje
Bekkjarvik kyrkje:
Hundvåkøy kyrkje:
Storekalsøy kyrkje:
Austevoll kyrkje:
3628.52.65430
3628.55.65256
3628.55.65248
3628.55.65264
3628.55.78943
3628.71.47575
Å
Å
G
G LL EE
N
N
FF
II SS
K
K RR
LL II
SS
A
A
LL
EE
N
N
K
K A
A
RR
A
A B
B
M
M
B
B
K
K
RR
Y
Y
B
B
B
B
EE
EE
RR
Ø
Ø
RR
Kvardagar
Laurdag
Sundag
9–19 9–16 13–15
Me r ødd i
kt n
n k
n ffffe
d .
R
R
K
R
I
K
E
G
T
I
E
D
I
B
E
R
I
I
Å
N
Å
L
Å
V
N
E
N
L
I
E
T
E
K
E
R
G
Å
R
R
E
I
L
S
K
I
R
L A B
E M
N
B
B
B
E
Tlf: 56 18 31 90 ● mail: [email protected]
Ø
R
retta mot eldre
, einsameTorg
og sjuke
Bekkjarvik
open kyrkje kvar tysdag
mellom 10:00 og 19:00
Me tilbyr:
gvarer
● dagle
l/bensin
● diese
dukt
● oljepro
k
te
● apo
re
● jernva
tstyr
● fiskeu
yring
● varekø
ikler
rt
a
ve
● ga
E
R
Besøksteneste
AuSTEvoLL KyrKJE
www.joker.no
Vn l
Joker Bakkasund
Svar på
Laurdagar
kl 20:00- 23:30 Bedehuset
E
N
S
Å
K
G
Ø
T1g/mnd: Austevollhallen
LStorebø,
T
T
E
E N G L E S K A R
E
T
R
I
S
K
N
T
BOngdomsklubben
V Følg
A N påFFacebook!
A R
Y
S
E med
E
I
O
U
L
R
Du skal vera ein ven, prata om laust og fast,
lytta, kanskje gå eit ærend, gjera dagen litt
lysare for nokon som sit mykje åleine og som
heilt sikkert vil bli svært glad for å sjå deg.
Bekkjarvik Torg
– heilt i nærleiken
Ongdomsklubben – UK
Austevoll sokneråd sitt diakoniutval arbeider med å få organisert ei besøksteneste i
kyrkjelyden. Eit arbeid som no er godt igong.
Utvalet har m.a. arbeida med å registrera
personar som ynskjer besøk, men vantar
framleis nokre personar til å gå på besøk. Me
vil understreka at dette ikkje er eit evangeliseringstiltak, eller ei teneste der du må ta på
deg oppdrag for pleietrengande.
Svar
Svar
EE N
N
A
A
G
G RR
Å
Å RR
EE
992 91 547
og oppover
Svar Frå
på 8.klasse
kubekryss
Fredag
Fredag6.
6.januar.
januar.
Stad
Stadog
ogklokkeslett:
klokkeslett:Sjå
Sjålysing
lysingMarsteinen
Marsteinen
Ynskjer du å delta som fast gjevar i kyrkjelyden si gjevarteneste til
barne- og ungdomsarbeidet, ta kontakt med Austevoll kyrkjekontor tlf
55082600
Karen Kvinge -
”Kyrkjelyden
sin -julefest” 977 76 627
Åse Solbakken
Fredag 6. januar.
Stad og klokkeslett: Sjå lysing Marsteinen
”Kyrkjelyden
”Kyrkjelyden
sin
sinjulefest”
julefest”
tlf 55 08 26
00
Du
Du skal
skal vera
vera ein
ein ven,
ven,prata
prata om
om laust
laust og
og fast,
fast,
lytta,
lytta,kanskje
kanskje gå
gå eit
eit ærend,
ærend,gjera
gjera dagen
dagen litt
litt
lysare
lysare for
for nokon
nokon som
som sit
sit mykje
mykje åleine
åleine og
og som
som
heilt
heilt sikkert
sikkert vil
vil bli
bli svært
svært glad
glad for
for å
å sjå
sjå deg.
deg.
Minner om at gåver på kr. 500,- eller meir gjev rett til skattefrådrag.
Gåva vert innrapport frå kyrkjekontoret.
Oppstart 2012 - veke 5
Julafta
Kontaktpersoner:
Sjå lysing
Marsteinen
Det er mange einsame i kommunen vår som heilt
sikkert vil bli svært glad for å sjå deg. Og dei som er
barnekor
barnekor
besøksvener
opplever
tenesta
som
svært meiningsDu skal vera
ein11.
ven,
om laust
Søndag
Søndag
11.
des.
des.prata
18.00
18.00Stolmen
Stolmen
kyrkje
kyrkje og fast,
Julekonsert
Julekonsert
med
med
Stolmen
Stolmenkyrkjekor,
kyrkjekor,
Austevoll
AustevollBrass,
Brass,
lytta,og
kanskje
gå eit
ærend,
gjera dagen
litt
fullt
gjevande.
Song
Songog
ogRevygruppa
Revygruppa
m.fl
..
lysare for nokon
som sitm.fl
mykje
åleine og som
Om
harSøndag
litt
tilsvært
overs
og kunne
tenkja
heiltdu
sikkert
viltid
bli
glad
forkyrkje
å sjå
deg.deg å bli
Søndag
18.
18.des.
des.18.00
18.00
Austevoll
Austevoll
kyrkje
”Me
”Me
syng
syng
jula
jula
inn”
inn”
med
med
staben,
staben,
Åse
Åse
Solbakken
Solbakken
BarBarein
besøksven,
setja av ein time eller to og
iogveka,
så ta
nekantoriet
nekantoriet
Om du kunne
tenkja deg å bli ein besøksvenn, setja
avØystein
ein time
eller to,
når
du95
måtte
kontakt
med
rabben
,
tlf
926
320,
eller
Julafta
Julafta
ha tid, så ta
kontakt
med Øystein Rabben,
Sjå
Sjå
lysing
lysingMarsteinen
Marsteinen
Austrevoll
kyrkjekontor
tlf. 55082600
tlf. 926 95 320,
eller Austevoll
kyrkjekontor
909
90922
22215
215
977
97776
76627
627
Om
Om du
du kunne
kunne tenkja
tenkja deg
deg å
å bli
bli ein
ein besøksbesøksvenn,
venn,setja
setja av
av ein
ein time
time eller
eller to,
to,når
når du
du måtte
måtte
ha
ha tid,
tid,så
så ta
ta kontakt
kontakt med
med Øystein
Øystein Rabben,
Rabben,
tlf.
tlf.926
926 95
95 320,
320,eller
eller Austevoll
Austevoll kyrkjekontor
kyrkjekontor
tlf
tlf 55
55 08
08 26
26 00
00
øver i Austevoll kyrkje (Storebø),
onsdagar kl.17 - 18.
SMÅBARNSONG
(1-3år)
SMåBArNSONG
(3-6Austevoll
år)
Søndag
18. des. 18.00
kyrkje
”Me syng
jula kyrkje
inn” med staben,
Åse Solbakken
og BarAustevoll
– tysdag
kl 17-17:45
nekantoriet
Besøksteneste
Ein
besøksven
er27.
ein
person
som
har
ein eller to perSøndag
Søndag
27.
nov.
nov.
19.00
19.00Austevoll
Austevoll
kyrkje.
kyrkje.
retta
mot
eldre,
einsame
og
sjuke
kl
kl11-12:30
11-12:30
Lysmesse
Lysmessemed
medkonfi
konfirmantane
rmantane
sonar
som
dei
kan
avleggja
eit
besøk,
t.d. ein gong
kl
kl10-11:30
10-11:30
Austevoll sokneråd sitt diakoniutval arbeikl
kl11-12:30
11-12:30
Torsdag
Torsdag1.
1.des.
des.19.30
19.30Storekalsøy
Storekalsøykyrkje.
kyrkje.
med
åJulekonsert
få
organisert
eiom
besøksteneste
i gjera
ider
veka.
Vera
ein
ven,
prata
laustHavfruene
og fast,
Julekonsert
med
med
Austevoll
Austevoll
Mannskor,
Mannskor,
Havfruene
og
og
kyrkjelyden.
Eit arbeid som no er godt igong.
barnekor
barnekor
kl
kl17-17:45
17-17:45
dagen
litt
lysare,
vera
eit
medmenneske.
Utvalet har m.a. arbeida med å registrera
Austevoll
Austevoll sokneråd
sokneråd sitt
sitt diakoniutval
diakoniutval arbeiarbeider
der med
med å
å få
få organisert
organisert ei
ei besøksteneste
besøksteneste ii
kyrkjelyden.
kyrkjelyden.Eit
Eit arbeid
arbeid som
som no
no er
er godt
godt igong.
igong.
Utvalet
Utvalet har
har m.a.
m.a.arbeida
arbeida med
med å
å registrera
registrera
personar
personar som
som ynskjer
ynskjer besøk,
besøk,men
men vantar
vantar
framleis
framleis nokre
nokre personar
personar til
til å
å gå
gå på
på besøk.
besøk.Me
Me
vil
vil understreka
understreka at
at dette
dette ikkje
ikkje er
er eit
eit evangelievangeliseringstiltak,
seringstiltak,eller
eller ei
ei teneste
teneste der
der du
du må
må ta
ta på
på
deg
deg oppdrag
oppdrag for
for pleietrengande.
pleietrengande.
Ynskjer du å gje ei gåve til kyrkjelyden, anten til ei av kyrkjene,
eller til barne- og ungdomsarbeidet, så kan du nytta eit av kontonr.
som du finn her.
Bekkjarvik
kyrkje
– mandag
kl 11-12:30
Søndag
11. des.
18.00 Stolmen
kyrkje
Hundvåkøykyrkje
– tysdag Austevoll
kl 10-11:30
Hundvåkøy
kyrkje
Julekonsert
med
Stolmen kyrkjekor,
Brass,
Austevoll
kyrkje
kl 11-12:30
SongHundvåkøy
og Revygruppa
kyrkje m.fl. – onsdag
Julekalender
Julekalender
Austevoll
Austevoll kyrkjelyd
kyrkjelyd 2011
2011
under – Nettbibelen - finner du:
• Bibeltekstene • Dagens bibelord • Søndagens bibeltekster
www.austevoll.kyrkja.no
Søndag 4. des. 18.00 Austevoll kyrkje.
Julekonsert med Austevoll Mannskor, Havfruene og
barnekor
BABYSONG:
Austevoll sokneråd sitt diakoniutval arbeider med
å organisera ei besøksteneste i kyrkjelyden. Ein
har registert ein del personar som ynskjer besøk,
Austevoll
Austevoll
kyrkjeblad
kyrkjeblad
nr
nr 5/2011
5/2011
41
men vantar framleis nokre
personar
som
kan gå 41
på
besøk, vera ein besøksven.
retta
retta mot
mot eldre,
eldre, einsame
einsame og
og sjuke
sjuke
909 22 215
977 76 627
retta mot eldre, einsame og sjuke
Har DU høyrt om B-­‐tween? Det er klubben for born mellom 10 og 13 år på Storebø bedehus. Me samlast annakvar tirsdag kl 18-19.45. Me har..ulike..aktivitetar,
leik, andakt, song og noko å ete. Alle 5.-­‐
7.klassingar er hjarteleg velkomne!" Besøksteneste
www.bibel.no
Laurdag 3. des. kl. 20.00 Austevoll kyrkje.
Julekonsert med Ruben Espelid, Kristoffer og Silvia
Birkeland Tangen m.fl.
Besøksteneste
––mandag
mandag
––tysdag
tysdag
––onsdag
onsdag
25
29
Om du kunne tenkja deg å bli ein besøksvenn, setja av ein time eller to, når du måtte
ha tid, så ta kontakt med Øystein Rabben,
tlf. 926 95 320, eller Austevoll kyrkjekontor
tlf 55 08 26 00
S
30 |
AUSTEVOLL KYRKJEBLAD
1/2014
Austevoll kyrkjeblad nr 5/2011
5394 Kolbeinsvik
5394
Kolbeinsvik
Mørenot
Austevoll
AS –Bekkjarvik
5397 Bekkjarvik
Austevoll
AS - 5397
MøreNot
5394
Kolbeinsvik
MøreNot
Austevoll
AS
5397
MøreNot
Austevoll
AS
- Bekkjarvik
5397
Bekkjarvik
5394
Kolbeinsvik
Tlf
56
18
17
50
–
Faks
56
18 56
17
5517 53
Tlf 56
18
17
50
Faks
56
18
17
55
Butikk
18
MøreNot
Austevoll
AS56- 5397
Bekkjarvik
56
18
17
50
Faks
18
17
55
Butikk
Tlf 56 18Tlf17
50
Faks
56
18
17
55
Butikk
56
1856
1718
5317 53
Tlf.
56
18
19
00
Butikk
Salthella:
56
18
17
53
Tlf 56 18 17 50 - Faks 56 18
1756
55 -18
Butikk
56 18 17 53
Tlf.
19 00
Tlf.
5655
1808
19
00
Faks
56
18
19
20
Butikk Bekkjarvik:
34
00
Tlf.
56
18
19
00
43
Døypte:
Faks
56
18
19 Bekkjarvik
20
MøreNot Austevoll
ASKolbeinsvik
- 5397
5394
Faks
56
18
19
20
Døgnvaks:
952
91 920
Faks
56
18
19
20
[email protected]
56 18 17 50 - Faks
56 18 17 55 952
- Butikk
18 17 53
Døgnvaks:
9156920
ŐĞƌƐƵŶĚEĞƚ^
Døgnvaks:
Døgnvaks:952
95291
91920
920
ŐĞƌƐƵŶĚEĞƚ^
ŐĞƌƐƵŶĚEĞƚ^
Tlf.
56
18
19
00
ŐĞƌƐƵŶĚEĞƚ^
ϱϯϵϳĞŬŬũĂƌǀŝŬ
ϱϯϵϳĞŬŬũĂƌǀŝŬ
ϱϯϵϳĞŬŬũĂƌǀŝŬ
Storekalsøy kyrkje
17.11.13 Torjus Klepsvik Drønen
Austevoll
kyrkje
5392
Storebø
•• Tlf.
55
25
00
•• Faks
55
53925392
Storebø
Tlf.• Tlf.
55 08
08
25 25
00 00
Faks
555508
080825
252501
0101•• E-post:
E-post:
[email protected]
Storebø
55 08
• Faks
• E-post:[email protected]
[email protected]
5392 Storebø •15.12.13
Tlf. 55 08 25 00Olai
• Faks 55
08 25 01
• E-post: [email protected]
Rong
Iden
5392 Storebø • Tlf. 55 08 25 00 • Faks 55 08 25 01 • E-post: [email protected]
15.12.13 Emilia Søreide Solbakken
25.12.13 Mia Elise Solbakken
25.12.13
Heimark
5392 Storebø
• Tlf. 55 08 25Hans
00 • Faks Kristian
55 08 25 01 • E-post:
[email protected]
01.01.14 Jakob Klepsvik Skår
Stolmen kyrkje
05.01.14 Marta Møgster Nordstrand
Bekkjarvik kyrkje
26.01.14 Edvard Geirsønn Taraldsen
Faks 56 18 19 20
dĞůĞĨŽŶϱϱϬϴϴϱϬϬ
ϱϯϵϳĞŬŬũĂƌǀŝŬ
dĞůĞĨŽŶϱϱϬϴϴϱϬϬ
dĞůĞĨŽŶϱϱϬϴϴϱϬϬ
Døgnvaks: 952 91 920
ŐĞƌƐƵŶĚEĞƚ^
WWW.SPV.NO
|| TLF.
05555
WWW.SPV.NO
TLF.
05555
ŚĂŶĚĞůΛĞŐĞƌƐƵŶĚŐƌŽƵƉ͘ŶŽ
dĞůĞĨŽŶϱϱϬϴϴϱϬϬ
ŚĂŶĚĞůΛĞŐĞƌƐƵŶĚŐƌŽƵƉ͘ŶŽ
WWW.SPV.NO
| TLF. 05555
ŚĂŶĚĞůΛĞŐĞƌƐƵŶĚŐƌŽƵƉ͘ŶŽ
WWW.SPV.NO
|ϱϯϵϳĞŬŬũĂƌǀŝŬ
TLF.
05555
WWW.SPV.NO
| TLF.
05555
ǁǁǁ͘ĞŐĞƌƐƵŶĚŶĞƚ͘ŶŽ
ŚĂŶĚĞůΛĞŐĞƌƐƵŶĚŐƌŽƵƉ͘ŶŽ
ǁǁǁ͘ĞŐĞƌƐƵŶĚŶĞƚ͘ŶŽ
ǁǁǁ͘ĞŐĞƌƐƵŶĚŶĞƚ͘ŶŽ
dĞůĞĨŽŶϱϱϬϴϴϱϬϬ
ǁǁǁ͘ĞŐĞƌƐƵŶĚŶĞƚ͘ŶŽ
ŚĂŶĚĞůΛĞŐĞƌƐƵŶĚŐƌŽƵƉ͘ŶŽ
ǁǁǁ͘ĞŐĞƌƐƵŶĚŶĞƚ͘ŶŽ
WWW.SPV.NO | TLF. 05555
Mørenot
Austevoll
AS –Bekkjarvik
5397 Bekkjarvik
MøreNot
Austevoll
AS - 5397
MøreNot
Austevoll
AS
5397
Bekkjarvik
MøreNot
Austevoll
AS
5397
Bekkjarvik
Tlf50
56
18 17
56
18 56
17
5517 53
Tlf 56
18 17
- Faks
5650
18
55 - Butikk
18
MøreNot
Austevoll
AS–17
-Faks
5397
Bekkjarvik
56
18
17
50
Faks
56
18
17
55
Butikk
Tlf 56 18Tlf17
50
Faks
56
18
17
55
Butikk
56
1856
1718
5317 53
Butikk
Salthella:
56
18
17
53
Tlf 56 18 17 50 - Faks 56 18 17 55 - Butikk 56 18 17 53
Butikk Bekkjarvik: 55 08 34 00
Døde:
MøreNot Austevoll AS - 5397 Bekkjarvik
[email protected]
56 18 17 50 - Faks 56 18 17 55 - Butikk 56 18 17 53
ŐĞƌƐƵŶĚEĞƚ^
ŐĞƌƐƵŶĚEĞƚ^
ŐĞƌƐƵŶĚEĞƚ^
ŐĞƌƐƵŶĚEĞƚ^
ϱϯϵϳĞŬŬũĂƌǀŝŬ
ϱϯϵϳĞŬŬũĂƌǀŝŬ
ϱϯϵϳĞŬŬũĂƌǀŝŬ
dĞůĞĨŽŶϱϱϬϴϴϱϬϬ
ϱϯϵϳĞŬŬũĂƌǀŝŬ
dĞůĞĨŽŶϱϱϬϴϴϱϬϬ
dĞůĞĨŽŶϱϱϬϴϴϱϬϬ
ŐĞƌƐƵŶĚEĞƚ^
ŚĂŶĚĞůΛĞŐĞƌƐƵŶĚŐƌŽƵƉ͘ŶŽ
dĞůĞĨŽŶϱϱϬϴϴϱϬϬ
ŚĂŶĚĞůΛĞŐĞƌƐƵŶĚŐƌŽƵƉ͘ŶŽ
ŚĂŶĚĞůΛĞŐĞƌƐƵŶĚŐƌŽƵƉ͘ŶŽ
ϱϯϵϳĞŬŬũĂƌǀŝŬ
ǁǁǁ͘ĞŐĞƌƐƵŶĚŶĞƚ͘ŶŽ
ŚĂŶĚĞůΛĞŐĞƌƐƵŶĚŐƌŽƵƉ͘ŶŽ
ǁǁǁ͘ĞŐĞƌƐƵŶĚŶĞƚ͘ŶŽ
ǁǁǁ͘ĞŐĞƌƐƵŶĚŶĞƚ͘ŶŽ
dĞůĞĨŽŶϱϱϬϴϴϱϬϬ
ǁǁǁ͘ĞŐĞƌƐƵŶĚŶĞƚ͘ŶŽ
ŚĂŶĚĞůΛĞŐĞƌƐƵŶĚŐƌŽƵƉ͘ŶŽ
ǁǁǁ͘ĞŐĞƌƐƵŶĚŶĞƚ͘ŶŽ
7OI3ULYWOI
7OI3ULYWOI
7OI3ULYWOI
7OI3ULYWOI
7OI3ULYWOI
Slekters gang
AUSTEVOLL KYRKJEBLAD
WWW.SPV.NO | TLF. 05555
5392
Storebø
•• Tlf.
55
25
00
•• Faks
55
53925392
Storebø
Tlf.• Tlf.
55 08
08
25 25
00 00
Faks
555508
080825
252501
0101•• E-post:
E-post:
[email protected]
Storebø
55 08
• Faks
• E-post:[email protected]
[email protected]
5392 Storebø • Tlf. 55 08 25 00 • Faks 55 08 25 01 • E-post: [email protected]
5392 Storebø • Tlf. 55 08 25 00 • Faks 55 08 25 01 • E-post: [email protected]
7OI3ULYWOI
7OI3ULYWOI
5392 Storebø • Tlf. 55 08 25 00 • Faks 55 08 25 01 • E-post: [email protected]
7OI3ULYWOI
7OI3ULYWOI
7OI3ULYWOI
kandudufåfåEURO
EUROi ivåre
våreminiminiNåNå
kan
Nåbanker
kan dupåfåStorebø
EURO og
i våre
miniBekkjarvik.
Nå
kan du
EUROog
i våre
minibanker
på få
Storebø
Bekkjarvik.
banker
på
Storebø
og
Bekkjarvik.
Minibankene
er
også
tilrettelagt
banker
pådu
Storebø
ogtilrettelagt
Minibankene
også
Nå kan
fåerEURO
i Bekkjarvik.
våre miniMinibankene
er også
tilrettelagt
med
talefunksjon
for
blinde.
Minibankene
er
også
tilrettelagt
med
talefunksjon
forog
blinde.
banker
på Storebø
Bekkjarvik.
med talefunksjon for blinde.
med
talefunksjon
for
blinde.
StorebøMinibankene er også tilrettelagt
Tlf: 06001
Storebø
Storebø
Storebø
nordea.no
Tlf:
06001
Tlf:
06001
Storebø
Tlf:
06001
nordea.no
nordea.no
Tlf:
06001
nordea.no
Storebø
nordea.no
med talefunksjon for blinde.
Tlf: 06001
nordea.no
Gjør det mulig
Gjør det mulig
Gjør det mulig
Gjør det mulig
Gjør det mulig
kandudufåfåEURO
EUROi ivåre
våreminiminiNåNå
kan
Nåbanker
kan dupåfåStorebø
EURO og
i våre
miniBekkjarvik.
Nå
kan du
EURO
i våre
minibanker
på få
Storebø
og
Bekkjarvik.
Ingeborg
Våge
24.05.21 – 16.11.13
banker
på
Storebø
og
Bekkjarvik.
Minibankene
er
også
tilrettelagt
Svanhild
Marie
Kalve
– 21.11.13
banker
på
Storebø
og
Bekkjarvik.
Minibankene
er
også
tilrettelagt
Nå kan duNils
fåOlai
EURO
i våre mini- 19.11.29
Rabben
27.02.21
– 03.12.13
Minibankene
er
også
tilrettelagt
med talefunksjon
fortilrettelagt
blinde.
Minibankene
erMagne
også
14.07.33 – 09.12.13
med
talefunksjon
forKlepsvik
blinde.
banker
påKnut
Storebø
og
Bekkjarvik.
med talefunksjon
for blinde.
Lilly Solveig
07.04.23 – 14.12.13
med
talefunksjon
forKalvenes
blinde.
Minibankene
er også
tilrettelagt
Storebø
Agnes Olava Våge
25.01.23 – 22.12.13
Tlf: 06001
Storebø
Storebø
Storebø
nordea.no
Tlf:
06001
Tlf:
06001
Storebø
Tlf:
06001
nordea.no
nordea.no
Tlf:
06001
nordea.no
Storebø
nordea.no
Oddlaug Kjeilen
med talefunksjon
for blinde.
Tlf: 06001
nordea.no
Synneva Waage
Jo Kleppe
Maria Fagerbakke
Inger Vågen
Margit Konstanse Aase 13.09.45
– 27.12.13
Gjør
det mulig
Vi går til kyrkje
16.02 kl.11.00 kl 11.00 23.02 kl.11.00 02.03 kl.11.00 09.03 kl 11.00 16.03 kl.11.00 16.03 kl.11.00 23.03 kl.11.00 30.03 kl.11.00 06.04 kl.11.00 13.04 kl.11.00 17.07 kl.11.00 18.04 kl.11.00 20.04 kl.11.00 21.04 kl.11.00 Bekkjarvik kyrkje v/prost M.H.Askeland
Møkster kapell v/ prostiprest K.I.Askeland
Austevoll kyrkje v/ A.M.Sandve
Stolmen kyrkje v/A.M.Sandve
Familigudsteneste
Storekalsøy kyrkje v/A.M.Sandve
Hundvåkøy kyrkje v/A.M.Sandve
Familiegudsteneste / babysong
Hundvåkøy kyrkje v/vikar
Austevoll kyrkje v/A.M.Sandve
(Kyrkjelyden sitt årsmøte)
Bekkjarvik kyrkje v/vikar
Austevoll kyrkje v/A.M.Sandve
Møkster kapell v/A.M.Sandve (Palmesøndag)
Hundvåkøy kyrkje v/A.M.Sandve (Skjærtorsdag)
Storekalsøy kyrkje v/A.M.Sandve (Langfredag)
Austevoll kyrkje v/A.M.Sandve (1.påskedag)
Stolmen kyrkje v/A.M.Sandve (2.påskedag)
26.09.32
– 09.01.14
Gjør
det mulig
Gjør
det mulig
14.12.34
– 09.01.14
Gjør
det mulig
28.01.16
– 11.01.14
Gjør
det mulig
24.06.31
– 11.01.14
20.03.20 – 18.01.14
Likninga om
den rike bonden
Ein i folkehopen sa til han:
«Meister, sei til bror min at han skal skifta arven med meg!»
Men Jesus svara: «Ven, kven har sett meg til å dømma eller
skifta mellom dykk?»
Så sa han til dei alle: «Ta dykk i vare for lysta til alltid å eiga
meir! For det er ikkje det du eig, som gjev deg livet, om du
har aldri så mykje.»
Og han fortalde dei ei likning:
«Det var ein rik mann. Jorda hans hadde bore god grøde, og
han tenkte med seg:
‘Kva skal eg gjera? Eg har ikkje rom til grøda mi. Jau, slik vil
eg gjera: Eg vil riva ned uthusa mine og byggja dei større,
og der vil eg samla kornet og alt eg elles eig. Og så vil eg
seia til meg sjølv: No har du mykje godt liggjande, nok for
mange år. Unn deg ro, mi sjel, et, drikk og ver glad!’ Men
Gud sa til han: ‘Uvituge menneske! I denne natt blir sjela di
kravd tilbake. Kven skal då ha det du har samla?’
Slik går det med den som samlar skattar til seg sjølv og ikkje
er rik i Gud.»
Evangeliet etter Lukas 12, 13-31
1/2014 |
TELEFONLISTE
KYRKJEKONTORET
Tysdag 11-14 Torsdag og fredag 09 - 14 ..................... 55
Telefaks ....................................................................... 55
E-post: [email protected]
Kyrkjeverje:
Tysdag 11-14 Torsdag og fredag 09-14 ....................... 55
Prest: Torsdag 09 - 12 ................................................ 55
Kateket: Torsdag 10 - 12 ............................................ 55
Organist: Tysdag 11 - 14 ............................................ 55
Sekretær: .................................................................... 5
5
Kyrkjegardsarbeider: Onsdag 09 - 12 ...................... 55
PRIVAT-TELEFONAR:
Dagleg leiar Jan Tørres Nordstrand
Mobil ........................................................................... 95
Sokneprest: Anne-Marie Sandve .............................. 95
Laurdag og mandag er presten sin fridag
Kantor: Steinar Christensen: ..................................... 55
Mobil ............................................................................ 91
Kyrkjelydspedagog: Martha Drønen Hatlevik ...........97
Kyrkjegardsarbeider: Odd M. Engelsen ................... 91
Soknerådsleiar: Per Nordstrand ................................ 55
Vaktmeister/Kyrkjetenar:
Marie L. Østervold, Hundvåkøy.................................... 55
Henrik Veivåg .............................................................. 91
08 26 00
08 26 01
08
08
08
08
08
08
26
26
26
26
26
26
02
03
04
05
06
07
24 22 90
44 12 04
08
57
67
14
08
72
54
14
82
75
69
60
19
78
80
08 52 35
54 27 17
KYRKJEBLADET:
Utgjevar: Austevoll sokneråd
Tlf. 47018770
E-post: [email protected]
ANNONSEPRISER PR. ÅR:
- små kr. 600.- store kr. 1200.Kontingent kr. 300/350.Bankkonto: 3628.07.20032
Trykkeri: Pica Print Service
NB! Me gjer merksam på at staben kan vera ute på oppdrag
også i kontortida.
31
KRISTUS – HYMNE
Paulus’ brev til kolossarane 1, 15-20
Skaping og forsoning ved Kristus
Han er biletet av den usynlege Gud,
den førstefødde før alt det skapte.
For i han vart alt skapt,
i himmelen og på jorda,
det synlege og det usynlege,
troner og herredøme,
makter og åndskrefter –
ved han og til han er alt skapt.
Han er før alt,
og i han blir alt halde saman.
Han er hovudet for kroppen, som er kyrkja.
Han er opphavet,
den førstefødde frå dei døde,
så han i eitt og alt skal vera den fremste.
For i han ville Gud la heile sin fylde bu,
og ved han ville Gud forsona alt med seg,
det som er i himmelen, og det som er på jorda,
då han skapte fred ved hans blod på krossen.