Transcript شیراز

‫‪1‬‬
‫معمارفا | مرجع معماری ایران‬
‫تهیه کننده‪:‬‬
‫بک تاش‬
‫صیادی‬
‫کوچک نژاد‬
‫‪2‬‬
‫معمارفا | مرجع معماری ایران‬
‫ریشه نام شیراز‬
‫اولین اشاره به نام شیراز‪ ،‬بر روی لوح‌های گلی ایالمی به ‪ ۲۰۰۰‬سال پیش از میالد باز می‌گردد که در ژوئن ‪ ۱۹۷۰‬در هنگام‬
‫کندن زمین برای ساخت کوره آجرپزی‌ در گوشه جنوب غربی شهر یافت شده‌است‪ .‬لوح‌های نوشته شده در ایالم قدیم به‬
‫شهری به نام تیرازیس اشاره دارد‪ .‬تیراسیس یا سیراسیس‪ ،‬این اسم از نام سیراجیس در فارس ی قدیم گرفته شده‌است که بر‬
‫اثر تغییر منظم صداها در زبان فارس ی مدرن به شیراز تغییر نام داده‌است‪.‬‬
‫ابن حوقل‪ ،‬جغرافی‌دان مسلمان سده چهارم هجری‪ ،‬وجه تسمیه شیراز را شباهت این سرزمین به اندرون شیر می‌داند؛ چرا‬
‫ً‬
‫که به قول او عموما خواربار نواحی دیگر بدان‌جا حمل می‌شد و از آن‌جا چیزی به جایی نمی‌بردند‪.‬‬
‫جان لیمبرت ‪:‬هر چند تاریخ نگاران اسالمی بر این عقیده هستند که شیراز در سده اول هجری به توسط عبدامللک مروان‬
‫بنیان نهاده‌شده‌است‪ ،‬اما باید دانست که شهری با نامی نزدیک به نام شیراز پیش از اسالم در محل یا نزدیک شهر وجود‬
‫داشته‌است که نام خود را به شهر فعلی شیراز داده‌است‬
‫شیراز در اسطورهها و روایات سنتی‬
‫طبق روایتی سنتی بنای شیراز توسط تهمورث‪ ،‬از پادشاهان پیشدادی صورت گرفته و با گذشت زمان این شهر رو به ویرانی‬
‫گذاشت ‪.‬همچنین طبق روایت سنتی دیگری در محل شهر شیراز شهری بنام فارس بوده‌است که برگرفته از نام فارس پسر‬
‫ماسور‪ ،‬پسر ِشم‪ ،‬پسر نوح می‌باشد‪.‬‬
‫‪3‬‬
‫معمارفا | مرجع معماری ایران‬
‫تقسیمبندی محالت شیراز قدیم‬
‫در کل ‪ ,‬محالت شیراز به دو دسته بزرگ حیدری و نعمتی تقسیم شده بودند‪.‬‬
‫‪ -1‬حیدری به محالتی گفته می شد که افراد آن محالت‪ ،‬خود را پیرو سلطان حیدر که از مشایخ عرفان بود‪ ،‬می‌دانستند‪.‬‬
‫‪-2‬نعمتی به محالتی اطالق می‌شد که ساکنان آن خود را پیرو شاه نعمت هللا ولی که او نیز از بزرگ‌ترین و شاخص‌ترین عرفای‬
‫عصر بودمی‌دانستند‪ .‬درگیری‌ها و مخاصماتی که بین این دو دسته در سال های متمادی صورت گرفته بود‪.‬‬
‫پنج محله‪ ,‬محله اسحاق بیگ‪ ،‬محله درب شاهزاده‪ ،‬محله باال کفت‪ ،‬محله میدان شاه و محله بازار مرغ را حیدری خانه و‬
‫پنج محله ‪ ,‬محله سرباغ‪ ،‬محله سنگ سیاه‪ ،‬محله درب مسجد‪،‬محله لب آب و محله سر دزک را نعمتی خانه می گفتند‪.‬‬
‫البته محله ارمنی‌ها و محله کلیمی‌ها جزء محالت بی‌طرف بودند و کاری به درگیری‌ها و مخاصمات نداشتند‪.‬‬
‫‪4‬‬
‫معمارفا | مرجع معماری ایران‬
‫ساختــار کــالبدی‬
‫حلقــه پي ـرامــونـی شیراز‬
‫محله موردستان‬
‫محله ميدان شاه‬
‫محله در شاهزاده‬
‫محـالت ب ــافــت ق ــدي ــم‬
‫دروازه هـا در حلقـه پیرامونی‬
‫محله بازار مرغ‬
‫محله سنگ سياه‬
‫ستـ ــون ف ـقـ ـرات شهـری‌‬
‫محله اسحق بيگ‬
‫محله سردزگ‬
‫محله باال کفت‬
‫محله لـب آب‬
‫‪5‬‬
‫معمارفا | مرجع معماری ایران‬
‫ک ــاربــريه ــای شــاخــص‬
‫‪6‬‬
‫معمارفا | مرجع معماری ایران‬
‫محله قصردشت‬
‫در شمال غربی این شهر قرار دارد و در قدیم به« مسجد بردی »هم شهرت داشته‌است‪ ،‬که دلیل آن وجود یک مسجد‬
‫سنگی مربوط به قرن ششم هجری در این محله‌است که کتیبه‌های سنگی آن هنوز در مسجد رئیس احمدی قصر‬
‫دشت موجود است‪ .‬اهالی قدیم شیراز این محله را «شربت خانه شیراز» می‌نامیده‌اند که علت اطالق این صفت باغهای‬
‫میوه فراوان این محله‌است که در وسعتی بیش از دهها هکتار در گستره شهر شیراز قرار دارد‪ .‬علت نام این محله هنوز‬
‫مشخص نیست زیرا در این محله نه قصری وجود دارد و نه دشتی که بتوان این نام را به آن تعمیم داد‪.‬‬
‫‪7‬‬
‫معمارفا | مرجع معماری ایران‬
‫محله لب آب‬
‫در جنوب شهر قرار داشته است‪ .‬این محله دارای باغ‌های فراوان بزرگ و کوچکی بود و حتی هر خانه‌ی این محله‬
‫تبدیل به باغچه‌ی کوچکی شده بود‪ ،‬ولی به علت کمی آب و ازدیاد جمعیت به مرور این باغ‌ها خشک شده و تبدیل‬
‫به ساختمان گردیدند‪ .‬ناگفته نماند که در زمان کریمخان که شهر شیراز را کوچک کردند‪ ،‬محله سراجان را نیز در‬
‫این محله ادغام کردند‪.‬‬
‫‪8‬‬
‫معمارفا | مرجع معماری ایران‬
‫محله بازار مرغ‬
‫این محله در محل فعلی شاهچراغ قرار دارد‪ .‬این محله در اصل دو محله بوده یکی محله‌ی شاهچراغ (ع) و دیگری محله‌ی‬
‫بازار مرغ‪ ،‬به مرور زمان قسمتی از این جزء محله‌ی شاهچراغ شد و فقط قسمتی از بازار مرغ فروشان و خانه‌های اطراف‬
‫آن را محله‌ی بازار مرغ گفتند‪ .‬بازار مرغ فروشان بازاری در حدود یک کیلومتر بود که سقف آن پوشیده و کف آن گود و نور‬
‫آن بسیار کم و تاریک بوده است‪.‬‬
‫از بناهای شاخص محله می‌توان به آرامگاه شاهچراغ‪ ،‬آرامگاه سید میرمحمد‪ ،‬مسجد جامع عتیق‪ ،‬مسجد نو‪ ،‬مسجد‬
‫قدس‪ ،‬بازار حاجی‪،‬اردوبازار‪ ،‬سرای مشیر‪ ،‬بازار قیصریه‪ ،‬بازار مسگرها و مدرسه حکیم اشاره کرد‪.‬‬
‫‪9‬‬
‫معمارفا | مرجع معماری ایران‬
‫‪10‬‬
‫معمارفا | مرجع معماری ایران‬
‫‪11‬‬
‫معمارفا | مرجع معماری ایران‬
‫محله سر باغ‬
‫این محله‪ ،‬محله‌ای بوده که در مجاورت باغ عضدی قرار داشته است‪ .‬این باغ به دستور‌ عضدالدوله‬
‫ً‬
‫دیلمی ساخته شده بود‪ .‬در کنار این باغ‪ ،‬خانه‌هایی ساخته شد و محله سرباغ به وجود آمد‪ ،‬ولی بعدا ‌و در‬
‫طول زمان‪ ،‬این باغ از رونق افتاد و به صورت اراض ی محدودتری تقسیم شد و هم اکنون اثری از آن بر جا‬
‫نیست و به جای آن ساختمان‌هایی را پدید آورده‌اند‪.‬‬
‫‪12‬‬
‫معمارفا | مرجع معماری ایران‬
‫باال کفت‬
‫در جنوب شهر قرار داشته‌است ‪.‬کفد یا کفت یا کت در زبان و لهجه‌ی مردم قدیم شیراز به قسمت‌های باغستانی و‬
‫باغات بزرگ گفته می‌شده و این محله شامل باغ‌های بزرگی مانند ‪:‬باغ ساالری‪ ،‬باغ خاتون‪ ،‬باغ کالنتری‪ ،‬باغ‬
‫آستانه و باغ‌های کوچک تری بوده‌است‪ .‬چون مدفن برادر امام رضا (ع) سید عالءالدین حسین در این محله قرار دارد‪،‬‬
‫ٔ‬
‫محله آستانه نیز گفته‌اند و هنوز هم به این محله درب آستانه می‌گویند‪ .‬از زمانی که پادشاه‬
‫بنابراین این محله را‬
‫ٔ‬
‫عصر‪ ،‬کریمخان زند‪ ،‬حصار شیراز را کوچک کرد‪ ،‬محله باغ نو و این محله را در هم ادغام نمود و همه را باالکفت‬
‫نامید‪.‬‬
‫از بناهای شاخص محله می‌توان به آرامگاه سید عالءالدین حسین‪ ،‬آرامگاه شیخ روزبهان‪ ،‬نارنجستان قوام‪ ،‬خانه زینت‬
‫امللک‪ ،‬مسجد قورخانه‪ ،‬حمام گودی‪ ،‬مسجد و امامزاده سید ابوطالب‪ ،‬مدرسه هاشمیه و آرامگاه شیخ‬
‫ابوذرعه اشاره کرد‪.‬‬
‫‪13‬‬
‫معمارفا | مرجع معماری ایران‬
‫محله اسحاق بیگ‬
‫در مرکز این شهر واقع بوده است ‪.‬شیخ جمال الدین ابواسحق اینجو پسر محمود شاه( که مردم شیراز در آن‬
‫زمان او را امیر اسحق بیگ یا اسحق بیگ می‌گفتند) بر مدعیان حکومت فایق آمد و خود‪ ،‬حکومت فارس را به‬
‫دست گرفت و تا سال ‪ ۷۵۴‬هجری قمری‪ ،‬شیراز را اداره کرد‪.‬مردم شیراز به پاس دادگری و هیمت وی نسبت به‬
‫آبادی شیراز نام او را بر این محله گذاشتند‪.‬‬
‫محله های زیر مجموعه این محله محله بیات‌ها‪ ،‬محله گود عربان‬
‫از بناهای شاخص محله می‌توان به مسجد نصیرامللک‪ ،‬خانه نصیرامللک‪ ،‬مسجد حاج میرزا کریم‬
‫صراف‪ ،‬مدرسه خان و مسجد رمضان خان اشاره کرد‪.‬‬
‫‪14‬‬
‫معمارفا | مرجع معماری ایران‬
‫محله گود عربان‬
‫گود عربان و درب شیخ‪ ،‬محله ای بسیار قدیمی در مرکز شیراز قدیم است که در دوره قاجاریه و پیش از‬
‫آن دارالحکومه شیراز قدیم محسوب می شد‪.‬‬
‫این محله مقر مساجد قدیمی بسیاری از جمله مسجد نصیرامللک‪ ،‬مدارس علمیه نظیر مدرسه خان‪ ،‬کاخ قوام‬
‫امللک و حرمسرای زینت امللک می باشد‪.‬‬
‫‪15‬‬
‫معمارفا | مرجع معماری ایران‬
‫‪16‬‬
‫معمارفا | مرجع معماری ایران‬
‫‪17‬‬
‫معمارفا | مرجع معماری ایران‬
‫محله سر دزک‬
‫محله سر دزک‪ ،‬نام یکی از محله‌های شیراز قدیم می‌باشد که در جنوب شهر قرار داشته است‪ .‬وقتی که کریم خان‬
‫زندحصار شیراز را کوچک‌تر کرد و محالت را در هم ادغام نمود‪ ،‬محله‌ی سردزک و محله دشتک به صورت یک محله درآمد که‬
‫هر دو سردزک نامیده شدند‪.‬‬
‫دز ( ِد ز‌) ( ِامصغ ‪ ).‬به معنای قلعة و دزک ‪ ،‬دز کوچک به معنای قلعة کوچک میباشد (فرهنگ معین و دهخدا)‬
‫ً‬
‫در بین عوام و به اشتباه رایج است که چون سابقا در این محله‪ ،‬دزدان به مردم و خانه‌ها و حتی کاروان‌ها حمله می کردند به‬
‫همین منظور این نام را برای این محل برگزیدند‪.‬‬
‫از بناهای شاخص محله می‌توان به مسجد حاج باقر‪ ،‬مسجد بغدادی و بقعه سیدمیرآخور‌ اشاره کرد‬
‫‪18‬‬
‫معمارفا | مرجع معماری ایران‬
‫محله سنگ سیاه‬
‫از زمان کریم خان زند که محالت را کم‌تر و کوچک‌تر و حصار شهر را تنگ‌تر کردند‪ ،‬محله درب کازرون‌ که خود محله‌ای‬
‫جداگانه بودبا این محله ادغام شد و روی هم رفته به هر دو‪ ،‬محله‌ سنگ سیاه می‌گفتند‪.‬‬
‫آرامگاه دانشمند بزرگ عمروبن عثمان معروف به سیبویه در این محله قرار داشته است که در یک حجره‌ی کوچک و‬
‫متروک به وضعی نامطلوب قرار گرفته بود و بر روی قبر وی سنگی سیار قرار داشت‪.‬‬
‫در ابتدا نام این محله‪ ،‬سنگ سیبویه بوده یعنی محله ای که سنگ و قبر وی سنگ سیاه قرار داشت‪ .‬ولی به مرو‌ر زمان در‬
‫اثر اشتباه عوام و وجود سنگ سیاه بر روی قبر‪ ،‬به نام سنگ سیاه مشهور شده است‪.‬‬
‫از بناهای شاخص محله می‌توان به امامزاده بی‌بی دختران‪ ،‬مسجد ایلخانی‪ ،‬حمام ایلخانی‪ ،‬مسجد مشیر‪ ،‬حسینیه‬
‫مشیر‪ ،‬بازارچه ارامنه‪ ،‬کلیسای ارامنه‪ ،‬حسینیه کردها‪ ،‬خانه فروغ‌امللک‪ ،‬خانه سعادت‪ ،‬خانه ضیائیان‪ ،‬بازارچه حاج‬
‫زینل و بقعه سید تاج‌الدین غریب اشاره کرد‪.‬‬
‫‪19‬‬
‫معمارفا | مرجع معماری ایران‬
‫باال کفت‬
‫در جنوب شهر قرار داشته‌است ‪.‬کفد یا کفت یا کت در زبان و لهجه‌ی مردم قدیم شیراز به قسمت‌های باغستانی و باغات‬
‫بزرگ گفته می‌شده و این محله شامل باغ‌های بزرگی مانند ‪:‬باغ ساالری‪ ،‬باغ خاتون‪ ،‬باغ کالنتری‪ ،‬باغ آستانه و باغ‌های‬
‫کوچک تری بوده‌است‪ .‬چون مدفن برادر امام رضا (ع) سید عالءالدین حسین در این محله قرار دارد‪ ،‬بنابراین این محله را‬
‫ٔ‬
‫محله آستانه نیز گفته‌اند و هنوز هم به این محله درب آستانه می‌گویند‪ .‬از زمانی که پادشاه عصر‪ ،‬کریمخان زند‪،‬‬
‫ٔ‬
‫محله باغ نو و این محله را در هم ادغام نمود و همه را باالکفت نامید‪.‬‬
‫حصار شیراز را کوچک کرد‪،‬‬
‫از بناهای شاخص محله می‌توان به آرامگاه سید عالءالدین حسین‪ ،‬آرامگاه شیخ روزبهان‪ ،‬نارنجستان قوام‪ ،‬خانه زینت‬
‫امللک‪ ،‬مسجد قورخانه‪ ،‬حمام گودی‪ ،‬مسجد و امامزاده سید ابوطالب‪ ،‬مدرسه هاشمیه و آرامگاه شیخ ابوذرعه اشاره‬
‫کرد‪.‬‬
‫‪20‬‬
‫معمارفا | مرجع معماری ایران‬
‫‪21‬‬
‫معمارفا | مرجع معماری ایران‬
‫محله اسحاق بیگ‬
‫در مرکز این شهر واقع بوده است ‪.‬شیخ جمال الدین ابواسحق اینجو پسر محمود شاه( که مردم شیراز در آن‬
‫زمان او را امیر اسحق بیگ یا اسحق بیگ می‌گفتند) بر مدعیان حکومت فایق آمد و خود‪ ،‬حکومت فارس را به‬
‫دست گرفت و تا سال ‪ ۷۵۴‬هجری قمری‪ ،‬شیراز را اداره کرد‪.‬مردم شیراز به پاس دادگری و هیمت وی نسبت به‬
‫آبادی شیراز نام او را بر این محله گذاشتند‪.‬‬
‫محله های زیر مجموعه این محله محله بیات‌ها‪ ،‬محله گود عربان‬
‫از بناهای شاخص محله می‌توان به مسجد نصیرامللک‪ ،‬خانه نصیرامللک‪ ،‬مسجد حاج میرزا کریم صراف‪ ،‬مدرسه‬
‫خان و مسجد رمضان خان اشاره کرد‪.‬‬
‫‪22‬‬
‫معمارفا | مرجع معماری ایران‬
‫محله سر دزک‬
‫محله سر دزک‪ ،‬نام یکی از محله‌های شیراز قدیم می‌باشد که در جنوب شهر قرار داشته است‪ .‬وقتی که کریم خان‬
‫زندحصار شیراز را کوچک‌تر کرد و محالت را در هم ادغام نمود‪ ،‬محله‌ی سردزک و محله دشتک به صورت‬
‫یک محله درآمد که هر دو سردزک نامیده شدند‪.‬‬
‫دز ( ِد ز‌) ( ِامصغ ‪ ).‬به معنای قلعة و دزک ‪ ،‬دز کوچک به معنای قلعة کوچک میباشد (فرهنگ معین و دهخدا) ‪ .‬در بین عوام‬
‫ً‬
‫و به اشتباه رایج است که چون سابقا در این محله‪ ،‬دزدان به مردم و خانه‌ها و حتی کاروان‌ها حمله می کردند به همین‬
‫منظور این نام را برای این محل برگزیدند‪.‬‬
‫از بناهای شاخص محله می‌توان به مسجد حاج باقر‪ ،‬مسجد بغدادی و بقعه سیدمیرآخور‌ اشاره کرد‪.‬‬
‫‪23‬‬
‫معمارفا | مرجع معماری ایران‬
‫محله سنگ سیاه‬
‫از زمان کریم خان زند که محالت را کم‌تر و کوچک‌تر و حصار شهر را تنگ‌تر کردند‪ ،‬محله درب کازرون‌ که خود محله‌ای‬
‫جداگانه بودبا این محله ادغام شد و روی هم رفته به هر دو‪ ،‬محله‌ سنگ سیاه می‌گفتند‪.‬‬
‫آرامگاه دانشمند بزرگ عمروبن عثمان معروف به سیبویه در این محله قرار داشته است که در یک حجره‌ی کوچک و‬
‫متروک به وضعی نامطلوب قرار گرفته بود و بر روی قبر وی سنگی سیار قرار داشت‪ .‬در ابتدا نام این محله‪ ،‬سنگ‬
‫سیبویه بوده یعنی محله ای که سنگ و قبر وی سنگ سیاه قرار داشت‪ .‬ولی به مرور زمان در اثر اشتباه عوام ‌و وجود‬
‫سنگ سیاه بر روی قبر‪ ،‬به نام سنگ سیاه مشهور شده است‪.‬‬
‫از بناهای شاخص محله می‌توان به امامزاده بی‌بی دختران‪ ،‬مسجد ایلخانی‪ ،‬حمام ایلخانی‪ ،‬مسجد مشیر‪ ،‬حسینیه‬
‫مشیر‪ ،‬بازارچه ارامنه‪ ،‬کلیسای ارامنه‪ ،‬حسینیه کردها‪ ،‬خانه فروغ‌امللک‪ ،‬خانه سعادت‪ ،‬خانه ضیائیان‪ ،‬بازارچه حاج‬
‫زینل و بقعه سید تاج‌الدین غریب اشاره کرد‪.‬‬
‫‪24‬‬
‫معمارفا | مرجع معماری ایران‬
‫محله کلیمی‌ها‬
‫ً‬
‫محله کلیمی‌ها یا در اصطالح شیرازی‌ محله جودها‪ ،‬این محله تقریبا دست نخورده باقی مانده است‪ .‬در این‬
‫محل مکان هایی مانند ‪ :‬حمام‪ ،‬مکتب خانه‪ ،‬بازار‪ ،‬بازارچه‪ ،‬قراول خانه و مسجد مخصوص کلیمی‌‌ها وجود‬
‫داشته است‪ .‬مرکز این محله همان مسجد مخصوص کلیمی ها بوده است‪.‬‬
‫‪25‬‬
‫معمارفا | مرجع معماری ایران‬
‫محله درب شیخ‬
‫محله درب شیخ یا محله باغ نو از محله‌های قدیمی شهر شیراز و بخش ی از محله باال کفت شیراز می‌باشد‪ .‬در‬
‫زمان زندیه‪ ،‬کریمخان زند محله آستانه را با محله درب شیخ ادغام نمود و باالکفت نامید‪ .‬آرامگاه روزبهان بقلی‬
‫فسایی در این محله واقع شده‌است‪ .‬این محله در مجاورت آرامگاه سید عالءالدین حسین‪ ،‬نارنجستان قوام و خانه‬
‫زینت امللوک قرار دارد‪.‬‬
‫‪26‬‬
‫معمارفا | مرجع معماری ایران‬
‫محله درب شاهزاده‬
‫محله درب شاهزاده‪ ،‬نام یکی از محله‌های شیراز قدیم می‌باشد که در شمال این شهر واقع بوده‌است‪ .‬در زمان‬
‫ٔ‬
‫ٔ‬
‫محله موردستان تقسیم شده بود که کریم‬
‫محله شیادان و‬
‫قبل از کریم خان زند این محله به دو بخش‬
‫خان این دو محله را در هم ادغام کرد‪.‬‬
‫از بناهای شاخص محله می‌توان به مسجد وکیل‪ ،‬حمام وکیل‪ ،‬بازار وکیل‪ ،‬بازار نو‪ ،‬مسجد‬
‫موال و کاروان‌سراهای احمدی اشاره کرد‪.‬‬
‫‪27‬‬
‫معمارفا | مرجع معماری ایران‬
‫‪28‬‬
‫معمارفا | مرجع معماری ایران‬
‫‪29‬‬
‫معمارفا | مرجع معماری ایران‬
‫محله درب مسجد‬
‫محله درب مسجد‪ ،‬نام یکی از محله‌های شیراز قدیم می‌باشد که امروزه به نام درب مسجد مشیر معروف است‪.‬‬
‫هم اکنون‌ مسجد مشیرشیراز با زیبایی و قدرت تاریخی و کاش ی کاری های زیبای آن مورد توجه جهان‌گردان داخلی و‬
‫خارجی است‪ .‬این بنا‪ ،‬جزء آثار و ابنیه‌ی تاریخی شیراز می‌باشد و چندین مرتبه تعمیر و مرمت شده است‪.‬‬
‫‪30‬‬
‫معمارفا | مرجع معماری ایران‬
‫محله ارمنی‌ها‬
‫محله ارمنی‌ها‪ ،‬نام یکی از محله‌های شیراز قدیم می‌باشد که در نزدیکی محله درب مسجد قرار داشته است و و کلیه‬
‫عیسویان شیرازدر این محل زندگی می کردند‪.‬‬
‫ارامنی ها به دستور‌ شاه عباس دوم از ارمنستان به ایران آورده شده بودند و در اصفهان و شیراز استقرار یافته‬
‫بودند‪ .‬در این محله نیز مکان هائی چو ‌ن حمام‪ ،‬مکتب خانه‪ ،‬کلیسا‪ ،‬قراول خانه‪ ،‬بازار و بازارچه‌ی مخصوص‬
‫عیسویان و ارامنی‌ها وجود داشته است ‪.‬کلیسای ارامنه در داخل شهر و جنب مسجد مشیر قرار دارد‪.‬‬
‫‪31‬‬
‫معمارفا | مرجع معماری ایران‬
‫‪32‬‬
‫معمارفا | مرجع معماری ایران‬
‫‪33‬‬
‫معمارفا | مرجع معماری ایران‬
‫محله دروازه اصفهان‬
‫محله دروازه اصفهان خود مجموعه‌ای از محله‌هایدرب شاهزاده‪ ،‬چپرخانه‪ ،‬محله‬
‫ده‌بزرگی‌ها‪ ،‬بازارچه فیل و‪ ...‬است‪ .‬روزگاری در این محله اعیان و اشراف شیرازی زندگی می‌کردند‬
‫که شغل بیشتر آنها چوب‌فروش ی بود‪.‬‬
‫‪34‬‬
‫معمارفا | مرجع معماری ایران‬
‫محله میدان شاه‬
‫نام یکی از محله‌های شیراز قدیم می‌باشد که در شمال این شهر واقع بوده است‪.‬این محله از شمال به محله‬
‫درب شاهزاده از غرب به محله کل مشیر و محله دروازه باغشاه‪ ،‬از جنوب به محله سنگ سیاه و از شرق به‬
‫محله بازار مرغ محدود می‌شده است‪.‬کریم خان زند در زمان فرمان‌روایی خود بر شیراز‪ ،‬ساختمان های وسیعی‬
‫را در قسمت شمال خارج از شیراز احداث کرد که از جمله می توان به میدان بزرگی موسوم به میدان کریم‬
‫خانی اشاره نمود که به مرور‪ ،‬این میدان تخریب شد و به جای آن ساختمان های امروزی بانک ملی‪،‬‬
‫شهربانی‪ ،‬دبیرستان ابوذر (شاهپور سابق) و بانک سپه احداث گردید‪ .‬قبل از ساختن این میدان بزرگ‪،‬‬
‫میدانی در مجاورت آن نزدیک به محله باغ شاه ساخته شده بود که از بناهای معروف دوره ی تیموری بود و‬
‫محل استقرار سپاه و زدن خیمه‌ی پادشاه و امرا و سپاهیان آن زمان بود و به این میدان‪ ،‬میدان شاه می‬
‫گفتند‪.‬‬
‫‪35‬‬
‫معمارفا | مرجع معماری ایران‬
‫‪36‬‬
‫معمارفا | مرجع معماری ایران‬