Transcript Pobierz

CYKL ŻYCIA ORGANIZACJI
FAZY CYKLU ŻYCIA
 Utworzenie,
 Rozwój,
 Dojrzałość,
 Schyłek,
 Zaprzestanie działalności.
CECHY
 Różna długość faz;
 Zależy od rodzaju przedsiębiorstwa i od
gospodarki;
 Na ogół występują w kolejności, choć mogą
występować cyklicznie (szczególnie rozwój i
dojrzałość).
UTWORZENIE
 Od kilku dni do roku, a nawet dłużej.
Rozróżnienie:
 Formalne
– zarejestrowanie,
 Rzeczowe
– faktyczne powstanie organizmu gospodarczego,
który może wytwarzać produkty lub usługi.
ROZWÓJ
 Na ogół co najmniej kilka lat;
 Rosnąca sprzedaż produktów lub usług;
 Rosnący udział w rynku;
 Poszerzanie rynku – geograficzne, produktowe,
grup docelowych;
 Okres decydujących decyzji dla dalszego
funkcjonowania przedsiębiorstwa.
DOJRZAŁOŚĆ
 Stagnacja wielkości sprzedaży i udziału w
rynku;
 Wzrosty i spadki ale w ramach trendu;
 Możliwa druga faza rozwoju, jeśli:
 Odpowiednie zmiany, restrukturyzacja – nowe
strategie rynkowe – wejście na nowe rynki,
 Zmiana sposobów dotarcia do starych rynków,
 Dzięki niezależnemu zwiększeniu się rynku.
 Na ogół ponowny rozwój po kryzysie.
SCHYŁEK
 Zmniejszenie wielkości produkcji i udziału w rynku;
 Powodem może być schyłkowość branży, nowe
restrykcyjne przepisy;
 Wewnętrzne spory wspólników, udziałowców.
 Na końcu fazy schyłkowej – zaprzestanie
działalności organizacji.
DŁUGOŚĆ FAZ ZALEŻY OD:
 Jakości kadry zarządzającej,
 Kapitału,
 Doświadczenia organizacji,
 Branży
 Ogólnej sytuacji gospodarczej,
 Pomocy państwa.
FAZY ROZWOJU WG GREINERA
 Ewolucyjny rozwój organizacji jest przerywany
zmianami rewolucyjnymi – wtedy istotna zmiana
lub upadek – rewolucja,
 Zmiana zapoczątkowuje okres dalszego
ewolucyjnego rozwoju,
 Długość okresów ewolucji zależy od rynku (nowe
produkty, łatwość wejść itp.).
d
u
ż
a
FAZY ROZWOJU
...
k. biurokratyzmu
Współdziałanie
k. decentralizacji
Koordynacja
k. autonomii
m
Delegacja
a k. przywództwa
ł
Formalizacja
a Kreatywność
młoda
dorosła
FAZA TWÓRCZA
 Tworzenie produktu i rynku,
 Komunikacja bezpośrednia,
 Brak wyraźnej specjalizacji – wspólny cel,
 Baczne obserwowanie rynku.
Kryzys przywództwa:
konieczność zatrudniania specjalistów,
wprowadzenia zasad komunikacji, przeciążenie
kadry kierowniczej, konieczność wprowadzenia
procedur.
KIEROWANIE I FORMALIZACJA
 Struktura funkcjonalna;
 Systemy rachunkowości, budżetowania,
logistyki,
 Standardy pracy,
 Formalna komunikacja,
Kryzys autonomii:
menedżerowie niższego szczebla nie podejmują
decyzji – są specjalistami. Odczuwalny spadek
autonomii i decyzyjności wielu osób.
DELEGOWANIE
 Decentralizowanie struktury organizacyjnej,
 Wzrost uprawnień kierowników zakładów itp.
Kryzys kontroli:
autonomiczni kierownicy zaczynają sami określać
cele.
KOORDYNACJA
 Sformalizowane systemy koordynacji,
 Możliwe łączenie jednostek – centra
inwestycyjne,
 Procedury planistyczne,
 Sformalizowane systemy ocen efektywności.
Kryzys biurokratyzmu:
Wzrost liczby pracowników sztabowych,
zmniejszenie zaufania między pracownikami
liniowymi i sztabowymi, organizacja zbyt duża
(różnorodna) by zarządzać nią jednolitymi
procedurami.
WSPÓŁPRACA
 Spontaniczność kierowania – praca zespołowa,
 Formalna kontrola zastąpiona uspołecznioną
(zespołową) i samokontrolą,
 Rozbudowa systemów informacyjnych,
 Specjaliści w zespołach zadaniowych a nie w
strukturze funkcjonalnej.
Kryzys:
brak wewnętrznych rozwiązań (produktów)
umożliwiających dalszy rozwój.
Rozwiązanie – holdingi, alianse
KRYZYS
Proces niekorzystnych, trudno odwracalnych
zmian w przebiegu i wynikach działalności
gospodarczej.
Przyczyny:
 Zewnętrzne: zmiana gustów, restrykcyjne
przepisy, załamanie się rynków (wojna), postęp
techniczny, działania konkurentów.
 Wewnętrzne: konflikty, zły przepływ
informacji, brak zaufania do przełożonych,
nieumiejętności.
FAZY KRYZYSU
 Potencjalny – zagrożenie dla działalności.
Konieczność identyfikacji przyczyn.
 Ukryty – trudności w osiąganiu celów, często
uznawane za przejściowe.
 Jawny – trudności w funkcjonowaniu, które
zagrażają istnieniu organizacji.
PRZEBIEG KRYZYSU
 Gwałtowny – najtrudniej zaradzić (krótkie dwie
pierwsze fazy).
 Zmienny – głównie przy zewnętrznych
przyczynach lub gdy nie podejmuje się
odpowiednich kroków od razu,
 Pełzający – w branżach schyłkowych.
WALKA Z KRYZYSEM
 Samodzielna – restrukturyzacja,
 Regulowana prawnie – postępowanie naprawcze
pod nadzorem sądowym (nie wykluczają się),
 Stałe działania restrukturyzacyjne o charakterze
rozwojowym.
OZNAKI KRYZYSU
 Brak płynności, wypłacalności.
 Niewypłacalność – niewykonywanie wymagalnych
zobowiązań.
 Plan naprawczy inicjowany przy przewidywanej
niewypłacalności powinien przywrócić zdolność
konkurowania.
ZAPRZESTANIE DZIAŁALNOŚCI
 Przestaje istnieć jako podmiot prawny i nie
prowadzi dalszej działalności gospodarczej;
Przyczyny:
 Z woli właścicieli – z przyczyn ekonomicznych, z
góry zaplanowane,...
 Na mocy orzeczenia sądu (przymusowo) –
niespełnienie wymagań formalno – prawnych,
upadłość z likwidacją majątku.
LIKWIDACJA
 Konsekwencja zaprzestania działalności,
 Likwidator – przejmuje prowadzenie (członkowie
zarządu, właściciele spółek),
 Sprzedaż majątku tak jak postanowili właściciele,
 Organy istnieją (poza zarządem),
 W nazwie „w likwidacji”.
POSTĘPOWANIE - LIKWIDACJA
 Spłata wierzycieli,
 Podział kwoty między właścicieli,
 Jeśli nie starcza na pokrycie zobowiązań – wniosek
o wszczęcie postępowania upadłościowego –
upadłość z likwidacją majątku.