دریافت فایل

Download Report

Transcript دریافت فایل

‫انديكاسيون‬
‫كنترا انديكاسيون‬
‫‪ ‬گرفتن نمونه جهت آزمايشات روتين به خصوص اگر حجم زيادی از خون مورد نياز است‬
‫‪o‬استفاده از وريدهای عمقی در صورت وجود نقص انعقادی‬
‫‪o‬عفونت محل‬
‫‪o‬وريد فمورال ووريد داخلی ژوگوالر‬
‫‪o‬وريد ژوگوالر خارجی در نوزادان مبتال به ديسترس تنفسی‪،‬‬
‫‪o‬خونريزی داخل جمجمه‪ ،‬و يا موارد افزايش فشار داخل جمجمه‬
‫‪‬رعايت اقدامات احتياطی جهانی‪ .‬پوشيدن دستكش و‪.............‬‬
‫‪‬از رگ گردن استفاده نكنيد به جز مواردی كه آخرين چاره است‪ .‬ودر صورت خونگيری ازاز رگ گردن‪ ،‬سر نوزاد را پايين تر‬
‫قرار دهيد برای جلوگيری از آمبولی هوا‬
‫‪‬آزادكردن گاروقبل از از بيرون آوردن سوزن‪ ،‬برای به حداقل رساندن تشكيل هماتوم‪.‬‬
‫‪‬اعمال فشار با گاز خشک برای توليد هموستاز(معموال ‪ 2‬تا ‪ 3‬دقيقه)‪.‬‬
‫‪‬اجتناب از استفاده از سواب الكل برای اعمال فشار موضع به دليل ‪ ،‬مختل نمودن هموستاز وايجاد درد‬
‫‪‬‬
‫درصورت امكان از وريدهای ديستال استفاده گردد‬
‫‪‬‬
‫از سوزن كوچک يا پروانه ای استفاده كنيد‪ .‬سوزن با ‪ 23Gauge‬مناسب است (هموليز يا لخته شدن‬
‫ممكن است با ‪ 25Gauge‬يا كوچكتر رخ می دهد)‬
‫‪‬‬
‫انتخاب رگ به ترتيب اولويت‪:‬‬
‫حفره آرنج‬
‫پشت دست‬
‫پشت پا‬
‫وريد صافن بزرگ در مچ پا‬
‫وريد در مركز مچ دست‬
‫جمجمه‬
‫پروگزيمال وريد صافن بزرگ‬
‫‪‬‬
‫مديريت درد‬
‫‪‬رگ مناسب انتخاب نماييد واگر گردش خون ضعيف است انتها را گرم كنيد‬
‫‪‬از ضد درد مناسب استفاده كنيد‬
‫‪‬نوزاد را بطور مناسب مهار نماييد‬
‫‪‬محل را ضدعفونی كنيد‬
‫‪‬گارو راببنديد فشار وارده بايد بين فشار سيستول ودياستول نوزاد باشد (فشار زياد نباشد)‬
‫‪‬وفشاربايد مستقيماً باالی رگ اعمال شود‬
‫‪‬سرنگ را چک نماييد (روش ديگراستفاده از ميكر النست ها به جای سرنگ است )‬
‫‪‬اول پوست را سوراخ كرده سپس وريد را سوراخ نماييد‬
‫‪‬زاويه ورود سوزن ‪ 25‬تا‪ 45‬درجه می باشد‬
‫‪‬سوراخ سر سوزان بايد باال قرار گيرد برای اينكه خون بهتر جريان يابد‬
‫‪‬سوزون بايد در خالف جهت جريان خون وارد گردد‬
‫‪‬در صورت امكان برای جلوگيری از چرخيدن رگ بهتر است سوزان در قسمت دوشاخه شدن رگ وارد كنيم‬
‫‪‬خون را به آرامی مكش نماييد ( برای جلوگيری از هموليز وجلوگيری از انسداد توسط ديواره رگ)‬
‫‪‬گارو را باز نماييد‬
‫‪‬سوزن را خارج كنيدوسپس با گاز خشک به مدت سه دقيقه تا بند آمدن كامل خون فشار اعمال كنيد‬
‫‪PROXIMAL GREATER SAPHENOUS VEIN‬‬
‫پروگزيمال وريد صافن بزرگ‬
‫وريدهاي سر ‪Scalp Vein‬‬
‫‪o‬برای وريدهای سر از سوزن با ‪ 23‬استفاده نماييد‬
‫‪o‬زاويه وارد كردن سوزن ‪ 15‬تا ‪ 20‬درجه باشد‬
‫‪o‬ضربان نبض را برای جلوگيری از سوراخ كردن شريان چک نماييد‬
‫‪o‬از مناطق نديک چشم پرهيز كنيد‬
‫‪External jugular‬‬
‫وريد ژيگوالر‬
‫خونريزي در‪:‬‬
‫نقص انعقادی‬
‫سوراخ شدن وريد عمقی‬
‫ترومبوز وريدي يا آمبولی‪،‬‬
‫درسوراخ شدن وريد عمقی بزرگ‪،‬‬
‫پارگی عروق مجاور‬
‫در هنگام سوراخ نمودن وريد فمورال‪:‬‬
‫‪arteriospasm‬شريان فمورال و گانگرن انتهاها‬
‫سوراخ كردن حفره صفاقی‬
‫آرتريت سپتيک لگن‬
‫درهنگام خونگيري از ژوگوالر داخلی‪:‬‬
‫پارگی شريان كاروتيد‬
‫پنوموتوراكس ‪ /‬آمفيزم زير جلدی‬
‫افزايش فشار داخل جمجمه ‪ ،‬تشديد خونريزی داخل بطنی‬
‫در خونگيري از وريد پوست سر‪:‬‬
‫پارگی عروق‬
‫خراشيدگی قرنيه و يا آسيب چشمی ديگر اگر گارو الستيكی استفاده می شود‬
‫‪ ‬گرفتن نمونه برای ‪ABG‬‬
‫‪ ‬گرفتن نمونه خون برای انجام آزمایشات روتین زمانی که امکان گرفتن نمونه از ورید وجود ندارد‬
‫یا نمونه خون وریدی مناسب نیست‪.‬‬
‫‪‬اختالل انعقادی ‪ :‬ترومبوسيتوپنی‬
‫‪‬ضعف در خونرسانی به انتهاها‬
‫‪‬شريانهای نامناسب‪:‬‬
‫شريان فمور‬‫شريان راديال اگر كولترالها ) ‪)collateral‬نامناسب باشند‪.‬‬‫‪‬عفونت در ناحيه نمونه گيری‬
‫‪‬زمانی كه پيش بينی ميشود اين عروق برای ‪cannalation‬استفاده شود‪.‬‬
‫‪(1‬‬
‫فقط در صورتی که وریدهای ‪ capillary‬برای نمونه گیری مناسب نباشد از شریان نمونه گرفته شود‪.‬‬
‫‪(2‬‬
‫وقتی که می خواهید سطح آمونیاک را چک کنید باید نمونه شریانی گرفته شود‪.‬‬
‫‪(3‬‬
‫مقدار نمونه ای که نیاز داریم زیاد باشد ‪.‬‬
‫‪(4‬‬
‫نوزادان با وزن تولد بسیار کم )‪ )VLBW‬که امکان دسترسی به ورید کم است‪.‬‬
‫‪(5‬‬
‫استفاده از کوچکترین سوزن ممکنه(شماره ‪ )23-27‬برای ایجاد ترومای کمتر‬
‫‪(6‬‬
‫اجتناب از اسیب رساندن به شریان‬
‫‪ ‬شریانهای محیطی بر شریانهای مرکزی ترجیح داده میشود‪.‬‬
‫‪ ‬شریان راد یال ارجح است در صورتی که کولترالهای اولنار سالم باشد‪.‬‬
‫‪‬شریانهای ‪ posterior tibial‬و ‪ dorsalis pedis‬مناسب هستند‪.‬‬
‫‪‬شریانهای ‪ brachial‬در صورت اورژانسی بودن استفاده شود‪ %2(.‬احتمال عوارض در بالغین)‬
‫‪‬از نمونه گیری از شریانهای ‪ temporal‬باید اجتناب شود چون خطر آسیب نورولوژیک وجود دارد‪.‬‬
‫‪.1‬‬
‫دستكش‬
‫‪.2‬‬
‫سوزن ‪ :‬سوزن شماره ‪ 23-25‬يا ونست شماره ‪23-27‬‬
‫‪.3‬‬
‫سرنگ مناسب‬
‫‪.4‬‬
‫ماده ضد عفونی كننده مناسب برای آماده كردن پوست‪.‬‬
‫‪.5‬‬
‫گاز يا پنبه‬
‫‪.6‬‬
‫دستكش استريل برای پوشاندن رگ ياب‬
‫‪.7‬‬
‫منبع نوری قوی برای مشخص كردن عروق‬
‫‪.1‬‬
‫ترانس اليمنتور ممكن است به پيدا كردن محل رگها كمک كند‪.‬‬
‫‪.2‬‬
‫سوزن بايد در خالف جهت جريان خون حركت كند‪.‬‬
‫‪.3‬‬
‫برای به حد اقل رساندن تروما اول وارد پوست شده سپس شريان را سوراخ نماييد‪.‬‬
‫‪.4‬‬
‫زاويه وارد كردن سوزن ‪ 25 – 15‬درجه می باشد (برای شريانهای خيلی عميق زاويه ‪ 45‬درجه می باشد)‬
‫‪.5‬‬
‫محل وارد كردن سوزن را به مدت ‪ 5‬دقيقه محكم نگه داشته تا مطمئن شويدمحل خونريزی ندارد‪.‬‬
‫احتياط ها بعد از خونگيری شريانی‬
‫‪‬اطمينان از وجود هموستاز در انتهای پروسيجر‬
‫‪‬چک گردش خون (سيركوليشن)ديستال بعد از سوزن زدن‪:‬‬
‫‪ o‬نبض شريان‬
‫‪ o‬زمان پر شدن مويرگها‬
‫‪ o‬رنگ‬
‫‪ o‬درجه حرارت‬
‫‪ ‬چک عملكرد از نظر برگشتن اسپاسم شريان در صورت لزوم‬
‫عوارض‬
‫‪(1‬‬
‫ايسكمی ديستال ناشی از اسپاسم شريان‪ ،‬هماتوم ‪،‬ترومبوز يا آمبولی‬
‫‪(2‬‬
‫عفونت ‪:‬‬
‫‪(3‬‬
‫خونريزی يا هماتوم‬
‫‪(4‬‬
‫آسيب به عصب ‪:‬‬
‫‪ ‬استؤميليت‬
‫‪ ‬بعفونت مفصل هيپ دراثرخونگيری از شريان فمور‬
‫‪ o‬عصب ‪ ( Media‬دراثرخونگيری از شريان بركيال)‬
‫‪ o‬عصب ‪ Posteior tibial‬تی بياخلفی‬
‫‪ o‬عصب فمورال‬
‫خونگيری از پاشنه پا روشی است كه اگر با تكنيک صحيح و‬
‫تجهيزات مناسب انجام شود ‪.‬روش تهاجمی با حداقل آسيب می باشد‪.‬‬
‫و برای نوزادا بخصوص نوزادان نارس كه نياز به ‪ iv‬تراپی وتجويز دارو‬
‫دارند مناسب است‪.‬‬
‫( وجوابهای آزمايشات نمونه خون مويرگی نيز در صورت رعات‬
‫نكات الزم قابل قبول می باشد)‬
‫‪ ‬نمونه گاز خون مويرگی‬
‫‪ ‬تجزيه و تحليل آزمايشگاهی روتين (استاندارد هماتولوژی‪ ،‬شيمی‪،‬‬
‫سم شناسی ‪ /‬سطح مخدر و‪ ).....‬كه نياز به حجم كمی دارد ‪.‬‬
‫‪ ‬غربالگريبيماريهای متابوليک نوزاد‬
‫‪o‬‬
‫‪o‬‬
‫‪o‬‬
‫‪o‬‬
‫‪o‬‬
‫ادم‪ ،‬به دليل رقيق بودن مايع ميان بافتی نمونه نتايج صحيح بدست نمی آيد‪.‬‬
‫آسيب يا ناهنجاری كه مانع اعمال فشار بر پا می شود‬
‫مناطقی كه به دليل نمونه گيری های قبلی كبود يا مجروح است‬
‫پرفيوژن ضعيف‬
‫عفونت ناحيه‬
‫مواردی كه بايد جهت نمونه گيری از خون وريدی يا شريانی استفاده نمود مانند‪:‬‬
‫كشت خون‪ ،‬كه نياز به روش استريل‬
‫تست كه در آن حتی يک مقدار خيلی كم هموليزباعث نتيجه اشتباه خواهد شد‬
‫آزمايشات خاص مانند تست های انعقادی‬
‫تست های آزمايشگاهی كه نياز به بيش از ‪ 1.5‬ميلی ليتر خون دارد‪.‬‬
‫‪ ‬بهترين ناحيه برای نمونه گيری قسمت بيرونی پاشنه پا می باشد‪.‬‬
‫‪ ‬فقط از يک مكان خون گيری های متعدد را انجام ندهيد‪.‬‬
‫‪ ‬اگر به علت نمونه گيری های مختلف نياز به جای بيشتری بود می توان از قسمت‬
‫های بين آنها استفاده كرد‪ .‬به هيچ وجه از قسمت انتهای پاشنه پا نبايد استفاده‬
‫كرد‪ .‬خطر استئوميليت وجود دارد‪ ( .‬مطابق شكل)‬
‫‪ ‬از نوک انگشتان‪ ،‬پنجه پا يا نرمه گوش جهت خون گيری استفاده نکنيد‬
‫پای نوزاد را طوری در دست بگيريد كه محل خون گيری بين زاويه شست و چهار انگشت باشد‪(.‬مطابق شكل)‬
‫پاشنه پا را فشار ندهيد‪ .‬فشار دادن پاشنه پا باعث افزايش درد‪ ،‬كم شدن مقدار نمونه و افزايش ليز سلول های خونی می شود‪.‬‬
‫‪ ‬پاشنه پا را گرم كنيد ‪ .‬از حوله گرم به مدت ‪ 5‬دقيقه جهت پرخون شدن پاشنه استفاده نماييد‪ .‬درست قبل از خون گيری حوله را برداريد‪.‬‬
‫‪ ‬جهت كاهش درد و ناراحتی نوزاد از تكنيک قنداق كردن و پستانک آغشته به ساكروز استفاده كنيد‪.‬‬
‫‪ ‬دستكش بپوشيد‪.‬‬
‫‪ ‬محل خون گيری را ابتدا با بتادين و سپس با الكل پاک كنيد‪.‬‬
‫‪ ‬فشار اعمال شده به پا از ناحيه پنجه باشد و اجازه دهيد خون به صورت قطره ای خارج شود‪.‬‬
‫‪ ‬برای پر كردن لوله موئينه پس از امدن قطره اول آن را با يک گاز پاک می كنيم و لوله موئينه را به صورت افقی نگه می داريم تا پر شود‪.‬‬
‫‪ ‬اگر خون لخته شد ‪ ،‬لخته را با يک گاز يا الكل پاک می كنيم‪ ،‬سپس اجازه می دهيم دوباره عروق پر خون شوند و مجددا فشار را اعمال می‬
‫كنيم ‪ .‬اگر پس از آن جريان خون نداشتيم محل خون گيری را عوض می كنيم‪.‬‬
‫‪ ‬پس از جمع آوری نمونه با يک گاز خشک يا به وسيله بانداژ محل نمونه گيری را فشار می دهيم‪.‬‬
SUMMER SECTION
HEADER LAYOUT
Subtitle