Transcript sıvı
2013 - 2014
SIVI – ELEKTROLİT VE
ASİT-BAZ DENGESİ
İnsan vücut ağırlığının %60’ı su
Su Dengesi = suyun alımı + atımı
arasındaki denge
Sıvı dengesizliği;
suyla ilişkili olarak alınan ya da
kaybedilen Na miktarına bağlı olarak
değerlendirilir
Vücut
Sıvılarının
Dağılımı ve
Bileşimi
Vücut Sıvıları
Katyonları »
K, Mg
Anyonları »
protein,
fosfat
Hücre İçi Sıvı (İntrasellüler Sıvı)
Vücut hücrelerindeki tüm sıvı
Vücut ağırlığının %42’si
Yetişkinlerde toplam vücut
suyunun %70’i
Erkekte » 28 L
Kadında » 20 L
Vücut Sıvıları
Hücre Dışı Sıvı (Ekstrasellüler Sıvı)
Vücut ağırlığının %17’si
Toplam vücut suyunun %30’u
İnterstisyel= Hücreler arası sıvı = %15
Hücreler ile kan damarları arasındaki sıvı (lenf
sıvısını da içerir)
Vücut Sıvıları
Katyonu
Na
Hücre Dışı Sıvı (Ekstrasellüler
Sıvı)
İntravasküler =Plazma = %5
Damar içinde bulunan kan plazması
Transsellüler = %1
Anyonları »
Cl,
Bikarbonat
Serebrospinal, plevral,
gastrointestinal, intraoküler,
peritoneal, sinoviyal sıvı
Vücut Sıvıları
Elektrolit
Su ya da başka bir çözücüde
eridiğinde elektrik yüklü
iyonlara ayrışarak elektrik
akımını ileten element ya da
bileşiktir
Katyonlar
Na+, K +, Ca ++
Anyonlar
Cl-, HCO3-, SO4-
Vücut Sıvıları
İntrasellüler sıvı
Potasyum, fosfat, magnezyum
Sodyum, sülfat, bikarbonat, klorür
Ekstrasellüler sıvı
Sodyum, sülfat, bikarbonat
Kalsiyum, potasyum, magnezyum,
fosfat, sülfat
Elektrolitler
Vücut fonksiyonları için yaşamsal önem taşır
Litrede miliekivalan (mEq/L)
(1 litre plazmada
(solüsyon) erimiş belirli elektrolitlerin gram sayısı)
Kristalloidler
kolayca erimeyen geniş
molekül kolloidler ve tuzdan oluşmuş madde
Çözücü; maddenin eridiği solüsyon
Çözücü
vücuttaki su
Çözünen
elektrolitler, oksijen,
karbondioksit, glukoz, protein
Mineraller
Mineraller; GİS’ten bileşik olarak alınırlar
vücut doku ve sıvılarının bileşenleridir
Görevleri:
Fizyolojik süreçleri sürdürür
Sinir yanıtı
Kas kontraksiyonu
Besin metabolizmasında katalizör
VÜCUT
SIVILARININ
HAREKETİ
HÜCRE İÇİ & HÜCRE DIŞI
SIVI BÖLMELERİ ARASINDA
SIVI ELEKTROLİT GEÇİŞİ
Her sıvı bölümü, bir hücre duvarı ve
kapiller membran tarafından ayrılır
Bunlar arasında devamlı sıvı geçişi
vardır
Hücre membranının seçici geçirgen
yapısı vardır
suyu kolayca geçer
iyon ve moleküller daha yavaş geçer
Hücre içi ile dışı arasındaki sıvı ve
elektrolitlerin karşılıklı geçişi;
Ozmos
Difüzyon
Aktif transport
Ozmos
Su saf bir çözücünün(su) az konsantre
alandan (yarı geçirgen bir membran yoluyla) çok
konsantre alana hareketi
Her iki taraftaki madde konsantrasyonu
eşitleninceye kadar devam eder
Membran çözücüye geçirgendir, maddeye
değil
Ozmozun Hızını Etkileyen Faktörler
Solüsyondaki madde
konsantrasyonu
Solüsyon sıcaklığı
Maddelerin elektrik yükü
Solüsyonların ortaya koyduğu
ozmotik basınçlar arasındaki
fark
Ozmotik Basınç
Suyu çeken kuvvettir
Solüsyondaki molekül sayısına
bağlıdır
Yüksek madde
konsantrasyonuna sahip
solüsyon, yüksek ozmotik
basınca sahiptir, suyu kendine
çeker
Ozmotik Basınç
Bir solüsyonun
Ozmotik basıncı = Ozmolarite
Normal serum ozmolalitesi = 275-295
mOsm/kg
(Ozmolarite = 1 litre solüsyondaki molekül sayısı =
mOsm/L)
OZMOLARİTE
Na düzeyi ozmolaritenin
belirlenmesinde önemli
Serum Na düzeyi x 2 = Osmolarite
Değeri
SOLÜSYONLAR
İZOTONİK
kan plazması ile aynı
HİPERTONİK
hücreden sıvıyı
ozmolaritede olan
solüsyondur, vücudun
sıvı volümünü genişletir
çekerek hücrenin
küçülmesine
HİPOTONİK
neden olur
sıvıyı hücrelere
taşıyarak genişlemesine
neden olur
SOLÜSYONLAR
Tüm bunlar ozmoz yolu ile gerçekleşir
Albümin kanın ozmotik basıncını
etkiler
Sayfa 881, Tablo 37-1’den
sorumlusunuz
Difüzyon
Gaz ya da katı maddelerin yarı geçirgen bir
membran yoluyla yüksek konsantrasyon
alanından düşük konsantrasyon alanına
rastgele hareketidir
Difüzyon hızı
Molekül büyüklüğü
Solüsyon yoğunluğu ve sıcaklığından
etkilenir
Filtrasyon
Su ve dağılabilir maddelerin,
yüksek basınç alanından düşük basınç
alanına hareket ederek sıvı basıncına karşı
yanıtta bir membrana karşı beraber hareket
ettikleri süreç
Kapiller yataklarda aktiftir
Filtrasyon
Arteriyel uç
Reabsorbsiyon
Venöz uç
Aktif Transport
Aktif Transport
Maddeleri hücre membranına hareket ettirmek
için enerji harcaması ve metabolik aktivite ile
gerçekleşir
Büyük moleküllerin hücre içine girmesini
sağlar
Düşük
konsantrasyon alanından
yüksek konsantrasyon alanına hareketi sağlar
Taşıyıcı moleküller vardır
Ör: sodyum-potasyum pompası
Vücut Sıvılarının Düzenlenmesi
1. Sıvı alımı
2. Hormonal kontroller
3. Sıvı atımı
1100-1400 ml; oral alınan su ve sıvılar
800-1000 ml; katı yiyeceklerle alınan su
+
300 ml; metabolik süreçler
2200-2700 ml Günlük sıvı alımı
Vücut Sıvılarının Düzenlenmesi
1. Sıvı alımı; uyanık olmayı gerektirir
Kimler dehidratasyon riski
altındadır?
Bebekler
Nörolojik/psikolojik problemi olan
bireyler
Susama mekanizmasına yanıt vermeyen
ya da algılayamayan yaşlı yetişkinler
2. Hormonal Düzenleme
ADH
Renin-anjiyotensin-aldosteron mekanizması
Natriüretik peptid hormonları (kan basıncı,
vücut sodyum-sıvı volümü dengesinde rol alır)
Kimler risk altındadır?
Bebekler, nörolojik/psikolojik problemi olan
bireyler, susama mekanizmasına yanıt
vermeyen yada algılayamayan yaşlı
yetişkinler dehidratasyon riski altındadır
Renin-
anjiyotensinaldosteron
mekanizması
3. Sıvı Atımı
Böbrekler, cilt, akciğerler, GİS
Böbrekler
1500 ml
Akciğerler
500 ml
(hissedilmeyen kayıp)
GİS (feçes)
Cilt
200 ml
+ 300 ml
2500 ml atılım
Elektrolit
Dengesizlikleri
YANIK
HASTALIK
TRAVMA
KUSMA
DİYARE
İLAÇLAR
…
ELEKTROLİTLERİN
VÜCUT
İntrasellüler
SIVILARINDAKİ
DAĞILIMI
İntravasküler
Ekstrasellüler
KATYONLAR (-)
Na Sodyum
(meq/L)
K Potasyum(m
eq/L)
Ca Kalsiyum(m
eq/L)
Mg Magnezyum(
meq/L)
⎕
Hücre içi
10
145
142
140
4
4
1
3
3
50
2
2
Hücre Dışı
ELEKTROLİTLERİN
VÜCUT
SIVILARINDAKİ
DAĞILIMI
İntrasellüler İntravasküler Ekstrasellüler
ANYONLAR (+)
Cl Klor(meq/L)
4
105
110
HCO3 Bikarbonat
10
24
28
75
2
7
2
(meq/L)
P
Fosfor(meq/L)
Protein (g/dL)
⎕ Hücre içi
16
2
Hücre Dışı
HİPONATREMİ
HİPERNATREMİ
< 135-145 mEq/L
> 135-145 mEq/L
Nedenleri:
Nedenleri:
aşırı sıvı kaybı
tam Na fazlalığı
net Na kaybı
net su fazlalığı
Sodyum; Na
HİPOKALEMİ
HİPERKALEMİ
< 3.5 mEq/L
> 5 mEq/L
Kardiyak iletim ve
fonksiyonları etkiler
Kardiyak ileti
anomalileri oluşur
En yaygın nedeni:
Kusma ve K kaybına
neden olan diüretik
kullanımı
Potasyum K
Asıl neden:
Renal yetmezlik
Renal fonksiyondaki
azalma ile K
böbreklerden atılamaz
ve K miktarı artar
HİPOKALSEMİ
HİPERKALSEMİ
< 4.5 mEq/L; < 8 mg/dl
> 6 mEq/L; > 10mg/dl
Kardiyak ve nöromüsküler
sistem fonksiyonlarında
azalma
Kardiyak ileti
anomalileri oluşur
Nedeni:
Hiperparatiroidi
Neoplazm
Uzun süren
Tiroid ve paratiroid
bezlerini etkileyen
hastalıklar
Renal yetmezlik
Neden:
hareketsizlik
HİPOMAGNEZEMİ
< 1.5 mEq/L
Nöromüsküler
uyarılabilirliği etkiler
Nedeni:
Malnutrisyon
Malabsorbsiyon
HİPERMAGNEZEMİ
> 2.5 mEq/L
İskelet kasları ve sinir
fonksiyonlarını baskılar
Sonuç:
Bradikardi
EKG değişiklikleri
Kardiyak aritmi
Solunum hız ve
derinliğinde azalma
Malnutrisyon:
Beslenmenin içerik veya miktar açısından
yetersiz olması sonucunda, vücudun
gereksinimlerine karşın, sağlanan enerji ve
besin öğelerinin yetersiz kalmasından
kaynaklanan klinik durum
Malabsorbsiyon (emilim bozukluğu) :
Bir veya birden çok besin maddesinin sindirim
ve emiliminin yetersiz gerçekleşmesi durumu
HİPOKLOREMİ
< 95 mEq/L
Metabolik alkoloza yol açar
Nedeni:
Kusma
NG drenaj
Fistül drenajı (deri yüzeyi ve
vücut boşlukları arasında anormal
açıklık)
HCl kaybı
Loop-Thiazid grubu
diüretik alımı
HİPERKLOREMİ
> 105 mEq/L
Neden:
Serum bikarbonat
değerinde düşme
Na düzeyi
yükseldiğinde
Klor - Cl
ASİT-BAZ DENGESİ
Vücutta meydana gelen tüm olaylar pH
sınırları içinde gerçekleşir
pH
H+ iyonu konsantrasyonunun
negatif logaritmasıdır
Asit-baz dengesi [H+] iyonu ile
düzenlenir
Düzenlemeyi;
akciğerler
böbrekler
kimyasal tamponlar
yapar
Asit-baz dengesi = 7.35 - 7.45 (arteryel
kan pH)
Asit-baz dengesi ve oksijenlenmeyi
değerlendirmede Arteryel kan gazı
analizi kullanılır
Arteryel kan gazları ölçümü =
pH + PaCO2 + PaO2 + O2 saturasyonu + baz
fazlalığı + HCO3-
pH
Vücut sıvılarındaki H iyonu konsantrasyonu
H iyonu konsantrasyonu ↑ solüsyon asidik
H iyonu konsantrasyonu ↓ solüsyonu alkali
Normal kan gazı pH = 7.35 - 7.45
1 ... Asidik … ← 7.35 ------ 7.45 → … Alkali … 14
PaCO2
Arteryel kanda CO2 parsiyel basıncıdır
Pulmoner ventilasyonun derinliğini yansıtır
PaCO2 Normal aralık = 35 - 45
Hipervenyilasyon …← 35 - 45 → Hipoventilasyon
Oksijen Satürasyonu
Hemoglobinin oksijenle satüre olduğu
noktadır
O2 satürasyonu normal aralık = %95 -%99
Sıcaklık, pH ve PaCO2’ den etkilenir
PaO2 60 mmHg ↓
düşme
saturasyonda büyük
Bikarbonat
Bikarbonat-Karbonik Asit Tampon Sistemi
Bikarbonat / Karbonik Asit = 1 / 20
Kandaki HCO3- konsantrasyonu ↑ = ALKOLOZ
Karbonik Asit konsantrasyonu ↓ = ALKOLOZ
Kandaki HCO3- konsantrasyonu ↓ = ASİDOZ
Karbonik Asit konsantrasyonu ↑ = ASİDOZ
Tampon
Sistemleri
Bikarbonat-Karbonik Asit
Tampon Sistemi
Bikarbonat-Karbonik Asit Tampon Sistemi
Bikarbonat / Karbonik Asit = 1 / 20
Kandaki HCO3- konsantrasyonu ↑ = ALKOLOZ
Karbonik Asit konsantrasyonu ↓ = ALKOLOZ
Kandaki HCO3- konsantrasyonu ↓ = ASİDOZ
Karbonik Asit konsantrasyonu ↑ = ASİDOZ
Protein Tampon Sistemi
Plazma proteinleri
Protein ve aminoasitlerin (+) ve (-)
yüklü olma özelliği;
asit ortamda baz gibi davranma,
baz ortamda asit gibi davranmasını
sağlar
Fosfat Tampon Sistemi
Hücre içinde yüksek
konsantrasyondadır
Hücre içi pH değerine yakın
olduğu için intrasellüler
tamponlamada etkilidir
Solunum Sistemi
pH değeri ↓ pCO2- ↑
asidoza karşı akciğerler solunum
sayısı ve derinliğini ↑,
pH değeri ↑
pCO2- ↓
alkoloza karşı akciğerler solunum
sayısı ve derinliğini ↓
Böbrekler
Asidozda H+ uzaklaştırır
Alkolozda HCO3- uzaklaştırır
Arteryel Kan Gazı Normal Değerleri
Parametreler
Normal Değerler
pH
7.35 - 7.45
pO2
80 - 100 mmHg
pCO2
35 - 45 mmHg
HCO3
20 - 28 mmol / lt
SaO2
%95 - 99
Solunum Asidozu
pH
7.35↓
Solunum Alkolozu
PaCO2 H2CO3
45↑
-
pH
pCO2
HCO3
7.45↑
35 ↓
-
Metabolik Asidoz
pH
pCO2 HCO3
-
Metabolik Alkoloz
pH
pCO2 HCO3
-
HEMŞİRELİK SÜRECİ
ÖYKÜ
FİZİK MUAYENE
oral kavite muayenesi, dehidratasyon bulguları
HEMŞİRELİK ÖYKÜSÜ
YAŞ
ÖNCEKİ TIBBİ ÖYKÜ
akut hastalık, cerrahi, yanık, solunum hastalıkları, baş
yaralanması, kronik hastalıklar, kanser,
kardiyovasküler hastalık, renal hastalıklar,
gastrointestinal hastalıklar, çevresel faktörler, diyet,
yaşam şekli, ilaçlar
LABORATUAR ÇALIŞMALARI
Serum-idrar elektrolit düzeyleri,
Hematokrit
Kan kreatin düzeyi
Kan üre ve nitrojen düzeyi (BUN),
İdrar özgül ağırlığı dansite
Kan glikoz düzeyi
GÜNLÜK VÜCUT AĞIRLIĞI
*** ALDIĞI ÇIKARDIĞI SIVI İZLEMİ ***
Risk altındaki bireyler her gün tartılır
Alınan/kaybedilen her kg → 1 litre
Her gün aynı saate, aynı kıyafetlerle,
aynı tartıda ve birey idrara çıktıktan
sonra ölçülür
GÜNLÜK VÜCUT AĞIRLIĞI
*** ALDIĞI ÇIKARDIĞI SIVI İZLEMİ ***
Kimler ?
Durumu stabil olmayan
Ateşi olan
Diüretik / İV tedavi alan
Kardiyopulmoner hastalığı olan
Renal hastalığı olan bireyler
GÜNLÜK VÜCUT AĞIRLIĞI
*** ALDIĞI ÇIKARDIĞI SIVI İZLEMİ ***
Alınanlar
Oral alım
Nazogastrik (NG)
veya Jejenostomiden
besleme
Kan ve kan ürünleri
İV sıvı tedavisi
Çıkanlar
İdrar
Diyare
Kusma
Gastrik aspirasyon ve
cerrahi
Yaralar
Tüp drenajları (dren
vs..)
LABORATUVAR TESTLERİ
Serum-idrar elektrolit
düzeyleri
Hematokrit
Kan kreatin düzeyi
Kan üre-nitrojen düzeyi
HEMŞİRELİK TANILARI
Kardiyak debide azalma
Akut konfüzyon
Sıvı volüm yetersizliği
Gaz değişiminde bozulma
Yaralanma riski
HEMŞİRELİK TANILARI
Hastalık yönetimine ilişkin bilgi
eksikliği
Oral mukoz membranda bozulma
Cilt bütünlüğünde bozulma
Yetersiz doku perfüzyonu
PLANLAMA
Bilimsel, hemşirelik bilgisi, birey
hakkında toplanılan bilgiler
bütünleştirilerek, bireyselleştirilmiş
bakım planlanır
BEKLENEN SONUÇ (AMAÇ)
Her bir tanı için bireyselleştirilmiş
bakım planı oluşturulur
Bakımın gerçekçi amaçları belirlenir
Bireyin klinik durumu öncelikli tanıları
belirler
Yaşamı tehdit edici olduğu için sıvı
elektrolit ve asit baz dengesi ile ilgili
tanılar genelde önceliklidir
ORTAK BAKIM
Taburculuk planlaması erken başlar
Aile ile işbirliği yapılır
Diğer sağlık ekibi üyeleri ile işbirliği
yapılır
UYGULAMA
ENTERAL SIVI ALIMI
yeterli kalori ve elektrolit içeriği
olan sıvılar
SIVI KISITLAMALARI
mukoz membranları nemlendirme,
mukozayı koruma, çatlamasını
azaltma, ağız bakımı
SIVI VE ELEKTROLİTLERİN
PARENTERAL YOLLA UYGULANMASI