Transcript sıvı
2013 - 2014 SIVI – ELEKTROLİT VE ASİT-BAZ DENGESİ İnsan vücut ağırlığının %60’ı su Su Dengesi = suyun alımı + atımı arasındaki denge Sıvı dengesizliği; suyla ilişkili olarak alınan ya da kaybedilen Na miktarına bağlı olarak değerlendirilir Vücut Sıvılarının Dağılımı ve Bileşimi Vücut Sıvıları Katyonları » K, Mg Anyonları » protein, fosfat Hücre İçi Sıvı (İntrasellüler Sıvı) Vücut hücrelerindeki tüm sıvı Vücut ağırlığının %42’si Yetişkinlerde toplam vücut suyunun %70’i Erkekte » 28 L Kadında » 20 L Vücut Sıvıları Hücre Dışı Sıvı (Ekstrasellüler Sıvı) Vücut ağırlığının %17’si Toplam vücut suyunun %30’u İnterstisyel= Hücreler arası sıvı = %15 Hücreler ile kan damarları arasındaki sıvı (lenf sıvısını da içerir) Vücut Sıvıları Katyonu Na Hücre Dışı Sıvı (Ekstrasellüler Sıvı) İntravasküler =Plazma = %5 Damar içinde bulunan kan plazması Transsellüler = %1 Anyonları » Cl, Bikarbonat Serebrospinal, plevral, gastrointestinal, intraoküler, peritoneal, sinoviyal sıvı Vücut Sıvıları Elektrolit Su ya da başka bir çözücüde eridiğinde elektrik yüklü iyonlara ayrışarak elektrik akımını ileten element ya da bileşiktir Katyonlar Na+, K +, Ca ++ Anyonlar Cl-, HCO3-, SO4- Vücut Sıvıları İntrasellüler sıvı Potasyum, fosfat, magnezyum Sodyum, sülfat, bikarbonat, klorür Ekstrasellüler sıvı Sodyum, sülfat, bikarbonat Kalsiyum, potasyum, magnezyum, fosfat, sülfat Elektrolitler Vücut fonksiyonları için yaşamsal önem taşır Litrede miliekivalan (mEq/L) (1 litre plazmada (solüsyon) erimiş belirli elektrolitlerin gram sayısı) Kristalloidler kolayca erimeyen geniş molekül kolloidler ve tuzdan oluşmuş madde Çözücü; maddenin eridiği solüsyon Çözücü vücuttaki su Çözünen elektrolitler, oksijen, karbondioksit, glukoz, protein Mineraller Mineraller; GİS’ten bileşik olarak alınırlar vücut doku ve sıvılarının bileşenleridir Görevleri: Fizyolojik süreçleri sürdürür Sinir yanıtı Kas kontraksiyonu Besin metabolizmasında katalizör VÜCUT SIVILARININ HAREKETİ HÜCRE İÇİ & HÜCRE DIŞI SIVI BÖLMELERİ ARASINDA SIVI ELEKTROLİT GEÇİŞİ Her sıvı bölümü, bir hücre duvarı ve kapiller membran tarafından ayrılır Bunlar arasında devamlı sıvı geçişi vardır Hücre membranının seçici geçirgen yapısı vardır suyu kolayca geçer iyon ve moleküller daha yavaş geçer Hücre içi ile dışı arasındaki sıvı ve elektrolitlerin karşılıklı geçişi; Ozmos Difüzyon Aktif transport Ozmos Su saf bir çözücünün(su) az konsantre alandan (yarı geçirgen bir membran yoluyla) çok konsantre alana hareketi Her iki taraftaki madde konsantrasyonu eşitleninceye kadar devam eder Membran çözücüye geçirgendir, maddeye değil Ozmozun Hızını Etkileyen Faktörler Solüsyondaki madde konsantrasyonu Solüsyon sıcaklığı Maddelerin elektrik yükü Solüsyonların ortaya koyduğu ozmotik basınçlar arasındaki fark Ozmotik Basınç Suyu çeken kuvvettir Solüsyondaki molekül sayısına bağlıdır Yüksek madde konsantrasyonuna sahip solüsyon, yüksek ozmotik basınca sahiptir, suyu kendine çeker Ozmotik Basınç Bir solüsyonun Ozmotik basıncı = Ozmolarite Normal serum ozmolalitesi = 275-295 mOsm/kg (Ozmolarite = 1 litre solüsyondaki molekül sayısı = mOsm/L) OZMOLARİTE Na düzeyi ozmolaritenin belirlenmesinde önemli Serum Na düzeyi x 2 = Osmolarite Değeri SOLÜSYONLAR İZOTONİK kan plazması ile aynı HİPERTONİK hücreden sıvıyı ozmolaritede olan solüsyondur, vücudun sıvı volümünü genişletir çekerek hücrenin küçülmesine HİPOTONİK neden olur sıvıyı hücrelere taşıyarak genişlemesine neden olur SOLÜSYONLAR Tüm bunlar ozmoz yolu ile gerçekleşir Albümin kanın ozmotik basıncını etkiler Sayfa 881, Tablo 37-1’den sorumlusunuz Difüzyon Gaz ya da katı maddelerin yarı geçirgen bir membran yoluyla yüksek konsantrasyon alanından düşük konsantrasyon alanına rastgele hareketidir Difüzyon hızı Molekül büyüklüğü Solüsyon yoğunluğu ve sıcaklığından etkilenir Filtrasyon Su ve dağılabilir maddelerin, yüksek basınç alanından düşük basınç alanına hareket ederek sıvı basıncına karşı yanıtta bir membrana karşı beraber hareket ettikleri süreç Kapiller yataklarda aktiftir Filtrasyon Arteriyel uç Reabsorbsiyon Venöz uç Aktif Transport Aktif Transport Maddeleri hücre membranına hareket ettirmek için enerji harcaması ve metabolik aktivite ile gerçekleşir Büyük moleküllerin hücre içine girmesini sağlar Düşük konsantrasyon alanından yüksek konsantrasyon alanına hareketi sağlar Taşıyıcı moleküller vardır Ör: sodyum-potasyum pompası Vücut Sıvılarının Düzenlenmesi 1. Sıvı alımı 2. Hormonal kontroller 3. Sıvı atımı 1100-1400 ml; oral alınan su ve sıvılar 800-1000 ml; katı yiyeceklerle alınan su + 300 ml; metabolik süreçler 2200-2700 ml Günlük sıvı alımı Vücut Sıvılarının Düzenlenmesi 1. Sıvı alımı; uyanık olmayı gerektirir Kimler dehidratasyon riski altındadır? Bebekler Nörolojik/psikolojik problemi olan bireyler Susama mekanizmasına yanıt vermeyen ya da algılayamayan yaşlı yetişkinler 2. Hormonal Düzenleme ADH Renin-anjiyotensin-aldosteron mekanizması Natriüretik peptid hormonları (kan basıncı, vücut sodyum-sıvı volümü dengesinde rol alır) Kimler risk altındadır? Bebekler, nörolojik/psikolojik problemi olan bireyler, susama mekanizmasına yanıt vermeyen yada algılayamayan yaşlı yetişkinler dehidratasyon riski altındadır Renin- anjiyotensinaldosteron mekanizması 3. Sıvı Atımı Böbrekler, cilt, akciğerler, GİS Böbrekler 1500 ml Akciğerler 500 ml (hissedilmeyen kayıp) GİS (feçes) Cilt 200 ml + 300 ml 2500 ml atılım Elektrolit Dengesizlikleri YANIK HASTALIK TRAVMA KUSMA DİYARE İLAÇLAR … ELEKTROLİTLERİN VÜCUT İntrasellüler SIVILARINDAKİ DAĞILIMI İntravasküler Ekstrasellüler KATYONLAR (-) Na Sodyum (meq/L) K Potasyum(m eq/L) Ca Kalsiyum(m eq/L) Mg Magnezyum( meq/L) ⎕ Hücre içi 10 145 142 140 4 4 1 3 3 50 2 2 Hücre Dışı ELEKTROLİTLERİN VÜCUT SIVILARINDAKİ DAĞILIMI İntrasellüler İntravasküler Ekstrasellüler ANYONLAR (+) Cl Klor(meq/L) 4 105 110 HCO3 Bikarbonat 10 24 28 75 2 7 2 (meq/L) P Fosfor(meq/L) Protein (g/dL) ⎕ Hücre içi 16 2 Hücre Dışı HİPONATREMİ HİPERNATREMİ < 135-145 mEq/L > 135-145 mEq/L Nedenleri: Nedenleri: aşırı sıvı kaybı tam Na fazlalığı net Na kaybı net su fazlalığı Sodyum; Na HİPOKALEMİ HİPERKALEMİ < 3.5 mEq/L > 5 mEq/L Kardiyak iletim ve fonksiyonları etkiler Kardiyak ileti anomalileri oluşur En yaygın nedeni: Kusma ve K kaybına neden olan diüretik kullanımı Potasyum K Asıl neden: Renal yetmezlik Renal fonksiyondaki azalma ile K böbreklerden atılamaz ve K miktarı artar HİPOKALSEMİ HİPERKALSEMİ < 4.5 mEq/L; < 8 mg/dl > 6 mEq/L; > 10mg/dl Kardiyak ve nöromüsküler sistem fonksiyonlarında azalma Kardiyak ileti anomalileri oluşur Nedeni: Hiperparatiroidi Neoplazm Uzun süren Tiroid ve paratiroid bezlerini etkileyen hastalıklar Renal yetmezlik Neden: hareketsizlik HİPOMAGNEZEMİ < 1.5 mEq/L Nöromüsküler uyarılabilirliği etkiler Nedeni: Malnutrisyon Malabsorbsiyon HİPERMAGNEZEMİ > 2.5 mEq/L İskelet kasları ve sinir fonksiyonlarını baskılar Sonuç: Bradikardi EKG değişiklikleri Kardiyak aritmi Solunum hız ve derinliğinde azalma Malnutrisyon: Beslenmenin içerik veya miktar açısından yetersiz olması sonucunda, vücudun gereksinimlerine karşın, sağlanan enerji ve besin öğelerinin yetersiz kalmasından kaynaklanan klinik durum Malabsorbsiyon (emilim bozukluğu) : Bir veya birden çok besin maddesinin sindirim ve emiliminin yetersiz gerçekleşmesi durumu HİPOKLOREMİ < 95 mEq/L Metabolik alkoloza yol açar Nedeni: Kusma NG drenaj Fistül drenajı (deri yüzeyi ve vücut boşlukları arasında anormal açıklık) HCl kaybı Loop-Thiazid grubu diüretik alımı HİPERKLOREMİ > 105 mEq/L Neden: Serum bikarbonat değerinde düşme Na düzeyi yükseldiğinde Klor - Cl ASİT-BAZ DENGESİ Vücutta meydana gelen tüm olaylar pH sınırları içinde gerçekleşir pH H+ iyonu konsantrasyonunun negatif logaritmasıdır Asit-baz dengesi [H+] iyonu ile düzenlenir Düzenlemeyi; akciğerler böbrekler kimyasal tamponlar yapar Asit-baz dengesi = 7.35 - 7.45 (arteryel kan pH) Asit-baz dengesi ve oksijenlenmeyi değerlendirmede Arteryel kan gazı analizi kullanılır Arteryel kan gazları ölçümü = pH + PaCO2 + PaO2 + O2 saturasyonu + baz fazlalığı + HCO3- pH Vücut sıvılarındaki H iyonu konsantrasyonu H iyonu konsantrasyonu ↑ solüsyon asidik H iyonu konsantrasyonu ↓ solüsyonu alkali Normal kan gazı pH = 7.35 - 7.45 1 ... Asidik … ← 7.35 ------ 7.45 → … Alkali … 14 PaCO2 Arteryel kanda CO2 parsiyel basıncıdır Pulmoner ventilasyonun derinliğini yansıtır PaCO2 Normal aralık = 35 - 45 Hipervenyilasyon …← 35 - 45 → Hipoventilasyon Oksijen Satürasyonu Hemoglobinin oksijenle satüre olduğu noktadır O2 satürasyonu normal aralık = %95 -%99 Sıcaklık, pH ve PaCO2’ den etkilenir PaO2 60 mmHg ↓ düşme saturasyonda büyük Bikarbonat Bikarbonat-Karbonik Asit Tampon Sistemi Bikarbonat / Karbonik Asit = 1 / 20 Kandaki HCO3- konsantrasyonu ↑ = ALKOLOZ Karbonik Asit konsantrasyonu ↓ = ALKOLOZ Kandaki HCO3- konsantrasyonu ↓ = ASİDOZ Karbonik Asit konsantrasyonu ↑ = ASİDOZ Tampon Sistemleri Bikarbonat-Karbonik Asit Tampon Sistemi Bikarbonat-Karbonik Asit Tampon Sistemi Bikarbonat / Karbonik Asit = 1 / 20 Kandaki HCO3- konsantrasyonu ↑ = ALKOLOZ Karbonik Asit konsantrasyonu ↓ = ALKOLOZ Kandaki HCO3- konsantrasyonu ↓ = ASİDOZ Karbonik Asit konsantrasyonu ↑ = ASİDOZ Protein Tampon Sistemi Plazma proteinleri Protein ve aminoasitlerin (+) ve (-) yüklü olma özelliği; asit ortamda baz gibi davranma, baz ortamda asit gibi davranmasını sağlar Fosfat Tampon Sistemi Hücre içinde yüksek konsantrasyondadır Hücre içi pH değerine yakın olduğu için intrasellüler tamponlamada etkilidir Solunum Sistemi pH değeri ↓ pCO2- ↑ asidoza karşı akciğerler solunum sayısı ve derinliğini ↑, pH değeri ↑ pCO2- ↓ alkoloza karşı akciğerler solunum sayısı ve derinliğini ↓ Böbrekler Asidozda H+ uzaklaştırır Alkolozda HCO3- uzaklaştırır Arteryel Kan Gazı Normal Değerleri Parametreler Normal Değerler pH 7.35 - 7.45 pO2 80 - 100 mmHg pCO2 35 - 45 mmHg HCO3 20 - 28 mmol / lt SaO2 %95 - 99 Solunum Asidozu pH 7.35↓ Solunum Alkolozu PaCO2 H2CO3 45↑ - pH pCO2 HCO3 7.45↑ 35 ↓ - Metabolik Asidoz pH pCO2 HCO3 - Metabolik Alkoloz pH pCO2 HCO3 - HEMŞİRELİK SÜRECİ ÖYKÜ FİZİK MUAYENE oral kavite muayenesi, dehidratasyon bulguları HEMŞİRELİK ÖYKÜSÜ YAŞ ÖNCEKİ TIBBİ ÖYKÜ akut hastalık, cerrahi, yanık, solunum hastalıkları, baş yaralanması, kronik hastalıklar, kanser, kardiyovasküler hastalık, renal hastalıklar, gastrointestinal hastalıklar, çevresel faktörler, diyet, yaşam şekli, ilaçlar LABORATUAR ÇALIŞMALARI Serum-idrar elektrolit düzeyleri, Hematokrit Kan kreatin düzeyi Kan üre ve nitrojen düzeyi (BUN), İdrar özgül ağırlığı dansite Kan glikoz düzeyi GÜNLÜK VÜCUT AĞIRLIĞI *** ALDIĞI ÇIKARDIĞI SIVI İZLEMİ *** Risk altındaki bireyler her gün tartılır Alınan/kaybedilen her kg → 1 litre Her gün aynı saate, aynı kıyafetlerle, aynı tartıda ve birey idrara çıktıktan sonra ölçülür GÜNLÜK VÜCUT AĞIRLIĞI *** ALDIĞI ÇIKARDIĞI SIVI İZLEMİ *** Kimler ? Durumu stabil olmayan Ateşi olan Diüretik / İV tedavi alan Kardiyopulmoner hastalığı olan Renal hastalığı olan bireyler GÜNLÜK VÜCUT AĞIRLIĞI *** ALDIĞI ÇIKARDIĞI SIVI İZLEMİ *** Alınanlar Oral alım Nazogastrik (NG) veya Jejenostomiden besleme Kan ve kan ürünleri İV sıvı tedavisi Çıkanlar İdrar Diyare Kusma Gastrik aspirasyon ve cerrahi Yaralar Tüp drenajları (dren vs..) LABORATUVAR TESTLERİ Serum-idrar elektrolit düzeyleri Hematokrit Kan kreatin düzeyi Kan üre-nitrojen düzeyi HEMŞİRELİK TANILARI Kardiyak debide azalma Akut konfüzyon Sıvı volüm yetersizliği Gaz değişiminde bozulma Yaralanma riski HEMŞİRELİK TANILARI Hastalık yönetimine ilişkin bilgi eksikliği Oral mukoz membranda bozulma Cilt bütünlüğünde bozulma Yetersiz doku perfüzyonu PLANLAMA Bilimsel, hemşirelik bilgisi, birey hakkında toplanılan bilgiler bütünleştirilerek, bireyselleştirilmiş bakım planlanır BEKLENEN SONUÇ (AMAÇ) Her bir tanı için bireyselleştirilmiş bakım planı oluşturulur Bakımın gerçekçi amaçları belirlenir Bireyin klinik durumu öncelikli tanıları belirler Yaşamı tehdit edici olduğu için sıvı elektrolit ve asit baz dengesi ile ilgili tanılar genelde önceliklidir ORTAK BAKIM Taburculuk planlaması erken başlar Aile ile işbirliği yapılır Diğer sağlık ekibi üyeleri ile işbirliği yapılır UYGULAMA ENTERAL SIVI ALIMI yeterli kalori ve elektrolit içeriği olan sıvılar SIVI KISITLAMALARI mukoz membranları nemlendirme, mukozayı koruma, çatlamasını azaltma, ağız bakımı SIVI VE ELEKTROLİTLERİN PARENTERAL YOLLA UYGULANMASI