Transcript Pesymistyczny styl wyjaśniania sukcesów



Znaczenie kompetencji miękkich dla rozwoju zawodowego i osobistego
Świadomość tego, czego oczekujemy od siebie
i sposobów, dzięki którym możemy spełnić te oczekiwania.
Znajomość technik, które pomogą zwiększyć nasze
zaangażowanie w to, co robimy
i zwiększyć szanse na odniesienie sukcesu.
Motywacja = motyw + akcja
Moim celem jest pokój na
świecie.
Simple – Prosty
Mesurable – mierzalny,
Achievable – osiągalny
Relevant – istotny
Timely defined – określonym w czasie
Dlaczego nie chce mi się nic zrobić?
Muszę czy chcę?
TEORIA WYUCZONEJ BEZRADNOŚCI: Wyuczona bezradność
jest poddaniem się, zaprzestaniem działania wynikającym
z przekonania, że cokolwiek się zrobi, nie będzie to miało
żadnego znaczenia.



Trudność – zdefiniowanie trudność
Przekonanie – powstałe na jej skutek wyobrażenie
Skutek - sytuacja, do której doprowadziła trudność
wyjaśnienia przekonania
Z PRZEKONANIEM TRZEBA SOBIE PORADZIĆ: odwrócić uwagę
albo zakwestionować
„Nie wiedzieli, że nie można tego zrobić, więc to zrobili”
Styl wyjaśniania – sposób, w jaki jednostka interpretuje wydarzenia
Pesymistyczny styl wyjaśniania niepowodzeń - niepomyślne wydarzenia mają przyczyny o stałym charakterze
i są spowodowane własną aktywnością, wadami, ograniczeniami, brakiem wiedzy, czyli przyczynami
wewnętrznymi osoby.
Pesymistyczny styl wyjaśniania sukcesów – wydarzenia pomyślne są zjawiskami przejściowymi i zachodzą
one czasami. Osoba jest przekonana, że spotkał ją szczęśliwy los i przede wszystkim szczęśliwemu zbiegowi
okoliczności zawdzięcza powodzenie.
Optymistyczny styl wyjaśniania sukcesów – przekonanie, że pomyślne wydarzenia mają przyczyny o stałym
charakterze i są spowodowane własną aktywnością i wysiłkiem.
Optymistyczny styl wyjaśniania sukcesów - wydarzenia niepomyślne mają charakter przejściowy,
spowodowane są chwilową niedyspozycją, złym samopoczuciem. Przyczyny niepowodzenia
umiejscawiane są poza osobą, na zewnątrz.
Trzy wymiary wyjaśniania: stałość, personalizacja, zasięg.
Optymizmu można się nauczyć!


Wyuczony optymizm - optymizm rozsądny – optymizm
uwzględniający ryzyko porażki. Nie chodzi o to, żebyśmy za
wszelką cenę myśleli pozytywnie, ale o to, co myślimy, kiedy
spotykają nas niepowodzenia. ( myślenie nienegatywne).
Aktywizuje jednostkę do działania, motywuje.
Wyuczony optymizm = dokładne rozpoznanie sytuacji +
uwzględnienie ryzyka porażki


Czynniki zewnętrzne: negatywne, pozytywne
Czynniki wewnętrzne: negatywne, pozytywne
Sukces, pieniądze, kara, nagroda,
nagana , odpowiedzialność, stres,
nagroda, prestiż, poczucie
bezpieczeństwa, rodzina, niezależność,
wolność, rozwój osobisty, stres, lęk,
poczucie presji.



Porównywanie się do innych (przykład KFC to może być
dobry przykład, ale tylko dla tego konkretnego człowieka)
Jednostka maksymalna – jednostka odczuwająca presję
samodoskonalenia się aż do śmierci.
Pamiętaj, żeby uwzględnić ryzyko niepowodzenia!
Autopromocja – kontrolowanie sposobu, w jaki widzą nas inni i
tworzenie pozytywnego obrazu swojej osoby; szereg działań
mających przekonać otoczenie co do naszej kompetencji.
Eksponowanie swoich mocnych stron, minimalizowanie
słabych. Kreowanie wizerunku swojej osoby na osobę
kompetentną i odpowiedzialną.
PUNKT WYJŚCIA – świadomość swoich mocnych i słabych
stron.
Efektywność naszej komunikacji z otoczeniem:



55% wrażeń przekazywanych językiem ciała
38% tonem głosu
7% poprzez wypowiadane słowa

Pierwsze wrażenie - jest jednym z najsilniejszych czynników
wpływających na nasz odbiór innych osób. Przyjmuje się, że
trwa od 4 do 6 sekund. W tym krótkim czasie oceniamy
drugą osobę i przypinamy odpowiednie etykiety, na
przykład: "podoba mi się", "jest wiarygodny", "czuję/nie
czuje się przy nim bezpiecznie".

Pierwsze wrażenie tworzy się przede wszystkim na
podstawie komunikacji niewerbalnej.
Nadanie znaczenia i kontekstu komunikatom werbalnym lepsze
zrozumienie działań, możliwość odczytania intencji;
Wzmocnienie przekazu i budowa wizerunku
wiarygodność, perswazja;
Ekspresja emocji
wzbudzenie empatii, nawiązanie relacji, wywołanie określonej
reakcji;




Postawa
Mimika
Dotyk
Gesty
PARAJĘZYKOWA:
 Akcent, rytm, intonacja, inne odgłosy, metawiadomość,
(informacja przekazana między słowami).
Najczęstsze symptomy fizjologiczne w komunikacji niewerbalnej







Pocenie się
Rumieniec
Drżenie ciała, nóg, rąk
Suchość w gardle
Tężenie mięśni
Mrowienie
Zakłócenia oddychania
1. Nieutrzymywanie kontaktu wzrokowego lub natarczywy
kontakt
2. „Naruszanie terytorium”
3. Negatywne pierwsze wrażenie
4. Niewłaściwy dobór czasoprzestrzeni
5. Używanie elementów parajęzykowych
utrudniających komunikację
6. Niezgodność/rozbieżność przekazów werbalnych i
niewerbalnych
7. Zamknięta postawa ciała

Komunikacja werbalna – umiejętne przekazywane
informacji o swoich sukcesach.
GŁOS i WYMOWA




Unikaj komunikatów paralingwistycznych (yyy…aaaa…eeee….)
Intonuj i różnicuj swój głos zależnie od wypowiadanych treści,
Nie bój się przerw - możesz pracować ciszą,
Uważaj na to, jak mówisz, nie mów zbyt szybko ani zbyt wolno.
TYP MÓWCY
EFEKT
Ciepły i przyjazny
-Odbiorcy czują się swobodniej
-Zmniejszenie dystansu między
stronami
(mówcą i audytorium)
Rzeczowy i pewny siebie
-Wrażenie, że przedstawiane
informacje są rzetelne
Szczery
-Słuchacze nie doszukują się
ukrytych podtekstów w jego
wypowiedzi
- Przyjmują przekazywane im treści
jako
użyteczne, praktyczne
TYP MÓWCY
EFEKT
Kreatywny
- Słuchaczy nie nudzi treść, która jest im
przekazywana
Inspirujący
- Pociąga swoim entuzjazmem i
świeżością spojrzenia na dane
zagadnienie




Stój zawsze przodem lub bokiem do odbiorcy/odbiorców. Jeśli
jesteś odwrócony, bo np. chcesz coś zapisać to napisz to
spokojnie,
w
milczeniu,
potem
odwróć
się
i dopiero mów.
Jeśli występujesz z innymi osobami (np. zebranie) odsłaniaj je.
Jeśli to tylko możliwe, niech „publiczność” widzi za Tobą ścianę,
a nie inną osobę.
Bądź odsłonięty, bo to buduje zaufanie i wiarygodność. Umieść
rekwizyty za sobą lub obok siebie. Szczególnie zdradliwe są
mównice i tzw. stoły prezydialne - oddzielają mówcę od widowni
i skracają optycznie postać, więc unikaj ich, jeśli to możliwe.
Ukryj rekwizyty, gdy nie są potrzebne - wyjmuj rekwizyt tuż przed
użyciem, a potem od razu schowaj.












Podawanie zbyt wielu szczegółów
Brak związku teorii z praktyką
Odwrócenie proporcji między treścią a dygresją
Brak jasnej struktury przekazu
Brak zaangażowania
Brak przekonania do wygłaszanych treści
Brak wyraźnego stanowiska osoby mówiącej
Brak własnych odautorskich komentarzy
Monotonny sposób przekazu
Czytanie ze slajdów
Mówienie za cicho, jakby do siebie
Zbyt wolne tempo (rozwodzenie się, przeciąganie prostych
zagadnień)
Zaprezentuj
się jako partner, osoba, z którą można
negocjować, ale nie osoba uległa.
Zachowania asertywne - to zespół zachowań
interpersonalnych, wyrażających uczucia, postawy, życzenia,
opinie lub prawa danej osoby w sposób bezpośredni,
stanowczy i uczciwy, a jednocześnie respektujący uczucia,
postawy, życzenia, opinie i prawa innej osoby/ osób.
(Satysfakcja to nie zmuszenie innej osoby do przyjęcia
naszego stanowiska, ale zadowolenie
z naszej postawy).






Umiejętność mówienia o sobie dobrze
Umiejętność przyjmowania komplementów
Umiejętność przyjmowania krytyki
Umiejętność przyznawania się do błędów
Umiejętność odmawiania


Postawa agresywna - Dotyczy sytuacji kiedy to my sami
dominujemy nad kimś i przejawia się w poprzez szantaż (np.
emocjonalny), inwazję, rozkazywanie, pouczanie, przemoc
słowną (i niestety czasem fizyczną).
Postawa pasywna (uległa) - która polega na rezygnacji
z respektowania swoich praw, podporządkowaniu się innym.
Ma ona miejsce kiedy ktoś nad nami dominuje (faktycznie
lub tak się nam wydaje).

Asertywna odmowa składa się z trzech elementów:

Ze słowa „NIE”
Z jasnego i konkretnego określenia czynności, której nie
chcesz wykonać
Z krótkiego i prawdziwego uzasadnienia odmowy.



Technika otwartych drzwi – stosowana w sytuacjach, kiedy
jesteśmy krytykowani, zwłaszcza w agresywny sposób:
-
Pogodzenie się z faktami
Zgoda z każdą prawdą zawartą w krytyce
Zgoda z prawdopodobną sytuacją
Przyjęcie logiki wypowiedzi, ale uzupełnienie jej własnym
poglądem na sprawę
Uważnie słuchanie, tego co mówi partner i wykorzystanie w
odpowiedzi jego własnych słów
-
-
Inne techniki asertywne


Technika zdartej płyty - polega na wytrwałym przypominaniu
swoich próśb czy oczekiwań bez uczucia gniewu czy
zdenerwowania w sposób klarowny i spokojny
Technika kompromisu – próba porozumienia, zadowolenia obu
stron konfliktu. Wychodzimy od punktów, w których się zgadzamy,
badamy jak daleko obie strony mogą iść na ustępstwa.
Kompromis - rozwiązanie, w którym osiągamy maksymalny zysk przy
minimalnej stracie drugiej strony.

Technika samootwarcia – zdolność do spontanicznej rozmowy
z drugą osobą; umiejętność wypowiadania się na dany temat.
Człowiek asertywny przyznaje się do błędów i przeprasza:
bez
szukania okoliczności łagodzących
bez przerzucania winy na coś/kogoś innego
bez obawy iż jego autorytet zostanie pomniejszony
ewentualnie uzupełniając przeprosiny programem
naprawczym (o ile jest on możliwy)



Metoda „kanapki” – żeby słowa krytyki stały się łatwiejsze
do przełknięcia, warto okrasić je dobrą uwagą i umiejętnie
zmotywować na przyszłość.
Krytykujemy za zachowania, nie za cechy!
Krytykujemy w rozmowie w cztery oczy, chwalimy publicznie.
Zachowanie asertywne




Jest bezpośrednie
Jest stanowcze
Jest uczciwe
Nie zawiera treści nastawionych na skrzywdzenie drugiej
osoby

Dziękuję za uwagę!