cocuklarda_kavram_gelisimi
Download
Report
Transcript cocuklarda_kavram_gelisimi
ÇOCUKLARDA ŞEKİL
VE KAVRAM
GELİŞİMİ
ÇOCUKTA ŞEKİL GELİŞİMİ
Çocukların şekil gelişimi 3 temel dönem
doğrultusunda incelenmektedir:
1) Anlamsız, basit karalamalar dönemi
2) Belirgin şekiller dönemi
3) Anlamlı şekiller dönemi
• Çocukların basit karalamalara ilişkin
resimleri 2 yaşlarına doğru başlar.
• 2–3 yaşlarında ise belirgin şekillerin
oluştuğu görülür.
• 3–4 yaşlarında. Anlamlı şekiller ortaya
çıkar.
• 4 yaşına doğru çocuklar insan, hayvan,
bina vb. resimlerini çizerek yeni bir
aşamaya ulaşırlar.
Anlamlı şekiller, ‘bileşimler’ ve ‘kümeler’ olarak
gelişimlerini sürdürürler.
1) Bileşimler: İki şekilden oluşan
çalışmalardır. (örneğin dikdörtgenin içine
ya da dışına çizilen daire vb.) araştırmalar
bazı bileşimlerin çocuklar tarafından daha
sık oluşturulduğunu ortaya koymaktadır.
( örneğin daire içinde çapraz ile oval veya
dikdörtgen şekiller).
2) Kümeler: Üç ya da daha fazla şekilden
oluşan çalışmalardır. 3-4 yaşlarında
çocuklar karmaşık ve sonsuz sayıda
kümeleri geliştirmeye başlarlar.
Çizimlerde kendine özgü, kişisel bir stilin
oluşmaya başladığı dikkati çeker. Annebaba veya öğretmen bir resmin sahibini
diğerinden kolaylıkla ayırt edebilir.
Anlamlı şekiller aşamasında ‘mandala’, ‘güneş’ ve
‘radyal’ olarak nitelendirilen orantılı ve dengeli
çizgilerin oluştuğu görülür.
Mandala: Daire anlamına gelmektedir.
Çocuklar tarafından yapılan mandala
daire içinde çaprazlarla bölünen
dairelerden oluşmaktadır. Mandala
çocuğun sanatsal gelişiminde soyuttan
somuta geçişin ifadesidir.
Güneş: Basit bir şekilden oluşan güneş resmi
ancak 3 yaş dolaylarındaki çocuklar tarafından
çizilebilir. Çocuk önce çeşitli çizgi ve
işaretlerden oluşan oval güneşler çizer. 4
yaşlarına doğru eklediği yüz, kol ve bacaklar
gibi ayrıntılarla ‘güneş insan’ı oluşturmaya
başlar. Mandala ve güneş çocuğun ilk insan
resmini gerçekleştirmesinde birer dürtü,
uyarıcı olma işlevin görürler.
Radyal (merkezden yayılan çizgiler): Radyal
merkez olarak kabul edilen, bir noktadan ya
da alandan yayılan çizgiler olarak
nitelendirilir. Sağ elini kullanan bir çocuk,
sağ dirseğini kaldırarak resim kağıdının ol
köşesine doğru ‘radyal’ çizgiler çizer.
Kağıdın sağ tarafına benzer şekilleri
çizerken dirseğini vücuduna doğru
yaklaştırır.
ÇOCUK RESİMLERİNİN GELİŞİM
AŞAMALARI
1) Karalama dönemi (2-4 yaş)
2) Şema öncesi dönem (4-7 yaş)
3) Şematik dönem (7-9 yaş)
4) Gerçekçilik dönemi (9-12 yaş)
5) Görünürde doğalcılık dönemi (12-14 yaş)
Karalama Dönemi:
Normal bir gelişim sürecini izleyen her
çocuğun içgüdüsel olarak gerçekleştirdiği
ilk eylemler rast gele, belirsiz, bilinçli
olmayan kontrolsüz karalamalar şeklindedir.
Bu karalamalar sınırlılık- mekan kavramı
olmaksızın yüzeyin her tarafını gelişigüzel
kaplamaktadır.
Şema Öncesi Dönem:
• Çizgilerinde semboller şemalara dönüştürülerek
anlam zenginleştirilmiştir. Ev; ağaç ve insan resimleri
şemalarla anlatılır.
• Mekan düşüncesi henüz gelişmediğinden eşyalar
yüzeysel olarak yana yatık olup görünmeyen tarafları
gösterilir. Örneğin bir masanın dört ayağının bir arada
çizilmesi gibi.
• Çizdikleri çizgiler büyük ölçüde gerçekleri
yansıtmasına rağmen gördüklerinden daha çok
düşündüklerini çizmeye eğilimlidirler.
• İnsan figürü çizimlerinde giysi ve cinsiyet özellikleri
belirginleşir.
Şematik Dönem:
• Dekoratif süsleme ve renk kullanımı etkindir, özel
durumların dışında genellikle canlı renkler tercih
edilir.
• Çizim ve boyamada önemli parçaların abartılarak
gösterilmesi, önemsizlerin ise yok edilmesi fark
edilir.
• Resimde planlama, kompozisyon duygusu
belirgindir.
• Mekan kavramı gelişmiştir.
Gerçekçilik Dönemi:
• Geometrik çizgilerden uzaklaşılmıştır.
• Resimlerde katı gerçekçilik egemendir.
• İnsan figürlerinde önemli gelişme
cinsiyet ayırımları ile resimlerine yansır.
• Renk kavramının geliştiği renkleri
anlamına ve amaçlarına uygun olarak
tercih ettikleri görülür.
Doğalcılık Dönemi:
Çizim ve boyama işlemlerinde daha dikkatlidirler.
Odaklaştığı konularda kendi çabalarıyla başarılı
olabilirler. Genellikle bu döneme kadar insan
giysileri, cinsiyet ayırımında önemli bir belirtgeç
olarak görülüyordu. Oysa ki mantık döneminde
giysiler önemli bir aksesuar olarak dikkati çeker.
Örneğin bir hareket sonucunda giysi kıvrımları
görülebilir. Işık, renk, gölge ve oran gibi faktörler
üzerinde çok fazla dururlar.imgesel ve taklit çizimlere
eğilim gösterirler.
YAŞ GRUPLARINA
GÖRE KAVRAM
GELİŞİMİ
Kavram
Benzer özelliklere sahip olay, fikir ve nesneler
grubuna verilen ortak isim
Özel isimler dışında kalan kelimeler kavramdır
* Örn, ağaç
- çok sayıda nesneyi temsil eder
- toprağa kök salma
- dik durma
- gövdesi
- dalları ve yaprakları olma
Kız, kitap, ev birer kavramdır
Kavramların yararları
Çevrenin karmaşıklığını azaltır
Nesnelerin tanınmasını kolaylaştırır
Nesne/ olaylarla her karşılaşmada yeniden
öğrenme gereğini azaltır
Etkinlikleri planlama ve onlara yön vermeye
yardım eder
Nesne/ olay sınıflarını ilişkilendirme ve
sıralandırmaya yardımcı olur
Düşünmeyi kolaylaştırma ve kesinleştirmeyi
sağlar
Sağlıklı iletişim için gereklidir
Kavram öğrenme
Bilişsel gelişimin en önemli konularından
biridir
Yaşamın ilk günlerinden başlar
Her çocuk algıladığı uyaranların
benzer yönlerini görmeye, seçmeye ve
kavramsal olarak birleştirmeye çalışır
Bu uğraşılar çocuğun çevresi ile
etkileşiminde büyük kolaylık sağlar
ÇOCUKTA KAVRAM GELİŞİMİ
Çocuğun algısallıkla egemen dünyası zamanla
yetişkinin kavramsal dünyasına dönüşür
Çocukta algısal uyarıcıları düzenleme yeteneği
gelişir
Düzenlemenin yolu, uyarıcıları çeşitli sınıf/
takımlara ayırmaktır
Sınıf A’ nın Sınıf B’ den ayrı olduğunu
anlayabilmesi için Sınıf A kavramı oluşmuş
olmalıdır
ÇOCUKTA KAVRAM GELİŞİMİ
Örn, çocuk ilk önce hayvanlar sınıfını,
nesneler sınıfına ayırır
* Daha sonra değişik hayvanlar
arasında ayırımlar yapar
* En sonunda bir hayvan örneğin
köpek türlerini köpek sınıfının
altsınıfları olarak seçebilir
ÇOCUKTA KAVRAM GELİŞİMİ
Kavramlarda örgütlenme
Yatay: Yaklaşık olarak, benzer/ eş içerikli
kavramları kapsar. Kedi, köpek, at vb.
Dikey:Gitgide
artan
içerikli
aşamalı
kavramları kapsar
Çomar, köpek, hayvan vb.
Aşamalı olan dikey örgütlenmede mantıksal
sıraya dayalı bir soyutlama görülür
Yatay örgütlenme
İlk kavramları yatay örgütlüdür
Kısıtlı deneyim ve söz dağarcığını yansıtır
hav hav/ köpek gibi kavramlar yalnızca
köpeklere değil kedi, tavşan,hayvan
resimleri gibi çeşitli nesnelere de uygulanır
Algının kesinleşmesi, artan ve çeşitlenen
deneyimler ve gelişen söz dağarcığı ile
çocuğun kavramları farklılaşmaya başlar ve
daha kesin olarak ayırt edebilir
Yatay örgütlenme
2-3 yaşta köpek ve at, kız ve erkek,
birbirlerinden farklılaşmıştır
Ancak hala somutturlar, gerçek nesnelere
ve bu nesnelerin dış özelliklerine bağlıdır
Kavramları betimleyemez ve kıyaslayamaz
Kavramların özelliklerini düşünüp, onlar
hakkında konuşabildiği zaman, gerçek
kavram edinir
Gerçek kavram okul öncesi yılların
sonlarına doğru başlar
Dikey örgütlenme
Üst-düzey kavramları içerir
Kavramları, daha soyut ortak öğeleri
ile tanımaya dayanır
Genellikle okul yıllarına kadar
başarılamaz
Örn, elma ve şeftali ne bakımdan
birbirine benzer? sorusu ancak normal
7 yaş çocuğu tarafından yanıtlanabilir
Dikey örgütlenme (6 yaşına kadar)
Çocuk kavramları kendi deneyim ve etkinlikleri
ile belirler
Buna bağlı olarak tutarsızdır
Kesin değildir
Basittir
Nesnenin algısal özellikleri ile yakından
ilişkilidir
Kavramlar okul çağı süresince ve yetişkinliğe
dek farklılaşır/mantıksal olur
Dikey örgütlenme (2-6 yaş)
Çocuğun dili
Oyun anlayışı
Dünya görüşü
Kural anlayışı gelişirken
Kavramların gelişiminde de birtakım özellikler
göze çarpar
Örneğin, sayıları ezber yoluyla öğrenebilir.
10’a, 20’ye,100’e
kadar sayabilir
Dikey örgütlenme (2-6 yaş)
Sınıflama ve gruplama yapamaz
Çiçekler grubu olup, gelinciğin, papatyanın
bu grubun birer parçası olduğunu,
Hayvanlar grubu olup, kedinin köpeğin bu
grubun birer parçası olduklarını
kavrayamaz
Çocuk geliştikçe
Sayı,zaman,büyük-küçük, kendisi ve
başkalarına ilişkin kavramlarında
değişiklikler olur
Kavramlarının gelişimi okul başarısının
en açık belirtilerinden biridir
Akademik becerilere (matematik, okumayazma gibi) temel oluşturur
Okulöncesi yıllarda gelişen kavramlar ve
öğrenme biçimleri önemlidir
1. KAVRAMLARIN ÖZELLİKLERİ
Aynı- Farklı Kavramları
Şekil,renk,büyüklük, sınıf/ işlev açısından
a. Verilen bir örneğin aynısını çeşitli resimler
arasından seçme
b.Verilen resimler arasından farklı olanı ayırma
c.Verilen bir çift resmin benzer ya da farklı
olduğunu belirtme
d.Çift olarak verilen resmin aynı ve farklı
olanları ayırma
Büyüklük İlişkisi
a.Verilen nesne büyüklüğünde başka bir nesne bulma
b.Verilen nesneden farklı büyüklükte bir nesne bulma
c.Değişik büyüklükte bir dizi nesne ve onların bir
parçası verildiğinde, nesne ve parçasını eşleştirebilme
d.Değişik büyüklükte bir dizi nesne verildiğinde,
belirtilen büyüklüğe uygun olanı bulma
e.Verilen değişik büyüklükte bir dizi nesneyi büyüklük
sıralarına göre dizme
f.Verilen değişik büyüklükte bir dizi nesneyi bir
dizidekilerle eşleştirme
TEMEL KAVRAMLAR
Şekil kavramı
3-6 yaşlar arasında gelişim gösterir
Şekilleri ayıredetme, yani farklı olarak algılama,
şekil kavramı geliştiği anlamına gelmez
Çeşitli nesneler arasında yuvarlak olanları bir
tarafa ayırması istendiğinde bunu başarır
Ör. top, portakal vb. nesneleri diğerlerinden
ayırabilirse şekil kavramı edinmiş olur
Büyüklük kavramı
2-6 yaşta gelişme gösterse de, yetişkinler gibi
kavram edinilmez
Bazı adlandırmalar (büyük, küçük vb.) oluşur,
ancak tüm büyüklük kavramları aynı anda
gelişmez
Örn. 3 ayrı boy (büyük,orta, küçük) oyuncağın
ayırdedilmesinde okulöncesi çocuk büyük olanı
kolaylıkla seçtiği halde küçük ve orta olanları
seçmekte güçlük çeker
Büyüklük kavramı (2-6 yaş)
Yaş ile büyüklük arasındaki ilişkiyi de
anlamayamazlar
Uzun ağaç kısa ağaçtan daha yaşlıdır
Büyüklüğün yaşa işaret ettiğini düşünür
Renk kavramı
2-6 yaşta hızlı bir gelişme
gösterir
Az bir renk ya da parlaklık
değişiklikliğini bile algılar,
ayırdeder
Mekan Kavramı
1 yaşında bir cismi yerden alır, ağzına
götürür
1-1,5 yaşında bir engelin önünde/
arkasında olma ilişkisini görür
Kendisi ile almak istediği oyuncak
arasında bir başka obje varsa, onun
farkına varır. Engeli iter, oyuncağı alır
2 yaşında yukarda, içeri, dışarı, uzağa git gibi
sözcükleri kullanır
3 yaşında hangi sokakta oturduğunu söyler,
ancak numarayı bilemez
5 yaşında tek başına evin yakın çevresinde
dolaşır
Okula, bakkala giderken kullandığı yolu
gösteren basit kroki ile çizer
TEMEL KAVRAMLAR
Mekan Kavramı
Okulöncesi yıllarda
Nesneler mekanda anlam kazanır
Bir dereceye kadar ben merkezcilikten kurtulur
Kendisinden soyut olarak, nesnelerin yer
değiştirebileceğini hisseder
Örn. topu koltuğun altına atan bir çocuk,
kanepenin altında aramaz
Topun koltuğun altından geçerek arkasına,
yani odanın başka bir yerine gittiğini anlar
Koltuğun arkasına dolanıp topu orada arar
Örgütlü-bağımsız bir mekan kavramı
kullanır
Nicelik ve Para Kavramı
Erken çocukluk döneminde nesne kavramı
bilişsel yapısının bir parçası olur
Bir nesne/ olayın birden çok görünümü
olduğunu anlamaya başlar
Nesne/ olayın özelliklerini ve özellikleri
sıralama yollarını öğrenme gereksinimi doğar
Sayı/ nicelik kavramı önemli olur
Sayı kavramı, nesneleri sınıflara
ayırmak, seriler oluşturmak ve ilişkileri
anlatmak için bu işlemleri birleştirme
yeteneğini içerir
* Örn, 4 rakamı dört birimden oluşan
bir sınıfı ifade eder (nesne/ olay)
* Örn, boncuk, araba, millet, vb.
Sayı kavramı gelişme ve deneyimler
sonucu oluşur
Okulöncesi dönemde çocuğun doğrudan
algılamasına dayanan somut kavramları
vardır
Birimlerin yeniden düzenlenmesi
sonucu toplam miktarın
değişmeyeceğini anlayamaz 8=8(2+3+3)
Niceliği ayırdedici / kritik özelliklerine
ilişkin kavramı yoktur
Bu kavramlar alıştırmalarla gelişir
Okulöncesi çocuk için para kavramı
da anlaşılmaz derecede zordur
5 yaşın sonuna doğru en sık
kullanılan ve en az değeri olan
paraları tanımaya başlar
Zaman Kavramı
• Bebeklikte zaman kavramı daha çok şimdi ile
sınırlıdır
• 2 yaşında çok az sayıda geleceği belirleyen
sözcükler kullanır
• Geçmiş ise 3 yaş dolaylarında oluşur
1,5-2 yaşında yakın geçmiş ve gelecek zamanı
büyüklükleri taklit ederek kullanır
* Örn, baba gitti, kardeş geldi
• Zaman kavramını anladığında olaylarla günün
belirli zamanları arasında ilişki kurmaya başlar
• Okula gitme, öğle yemeği, oyun saati vb.
• 2-4 yaşta günlük etkinlikleri zamanla
bağdaştırmaya başlar; böylece akşam
yemeğinin ne zaman olacağını,vb. bilir
• Zaman kavramını geliştirirken önce tam,
sonra yarım en son çeyrek saatleri öğrenir
• Saate bakarak zaman anlama okul
çağından önce başlamaz
• Anaokulu döneminde haftanın ilk ve son
günlerinin adları öğrenilirse de hafta
ortasındaki günler hala karıştırılır
• Zaman kavramı kendiliğinden ortaya çıkmaz,
çocuk tarafından oluşturulur
• Zaman kavramının kazanılmasında hareket,
mesafe ve hız kavramı da gelişmesi gerekir
• 7 yaşına kadar hız, hareket ve zaman
kavramlarının bağdaştırılamadığı bilinmektedir
Ölüm Kavramı
Ölüm zor öğrenilen, oldukça soyut bir
kavramdır
Sadece çocuğa zor ve yabancı gelmez,
yetişkinlerce de açıklanması zordur
4 yaştan önce ölüm hakkındaki fikri kısıtlı
olup, belirgin duygusal tepkiler görülmez
Ancak sevdikleri birinin yokluğu içli ve
duygulu çocukları etkileyebilir
4-5 yaşta ölüm kavramı daha ayrıntılı ve belirgin
olur
Ölüm olgusunu soruşturur, kesinliğini anlamaya
başladığında annesinin de bir gün
ölebileceğinden kaygılanır
Ölüm hakkındaki fikirlerini mantıksızca uygular,
kullanır
- Her iki dedesi ninelerinden önce öldüğünde, hep
dedeler mi ölür? diye sorabilir
Ölümden, gidip gelinecek bir yermiş gibi
düşünür
6 yaşında bu kavramla çok farklı şekilde
uğraşır
Çoğu çocuk oldukça duygusal olur ve
yaşlılıkla ölümün ilişkili olduğu fikri gelişir
İnsanlarla ilişkilerinde ölüm ile ilgili sözcük
ve cümlelere yer verir
Kızdırıldığında en çok söyledikleri tehdit seni
öldüreceğim dir.
Nedensellik Kavramı
Çocuk sürekli değişmelerle karşılaşır, acaba
bunları kendi kendine nasıl açıklar
Piaget çocuklara doğayla ilgili sorular
sormuştur
- Bulut nasıl hareket eder?
- Güneş ve ay niçin hareketsiz?
- Gölgenin nedeni nedir?
Farklı yaşdaki çocuklardan alınan tepkileri 3
grupta toplar
1. Nedenler güdüseldir
İlk yıllarda olayın nedeni ne olursa olsun
neden her zaman bir insandır
3-4 yaşda, herhangi bir şekilde iki obje
birbirine benziyor ise biri diğerine neden olur
- Örneğin odadaki gölge dışarıdaki gölgenin
nedeni olabilir
2. Nedensellik yapaydır
Çocuğun ortaya koyduğu nedenler
doğrudan doğruya gerçek durumla ilgili
değildir
Nedenler onun hayal gücü ve
yaratıcılığıyla karışır
- yaprakların içi gece, dışı gündüz
diyebilir
Nedenler dinamiktir
7-8 yaşındaki çocuk sorusuna cevap aramaya
başlar
- Bulutlar rüzgarla hareket ediyor der
Nedenler daha çok mekaniktir
- Rüzgarlar bulutu itti...
Çocuk genellemeye de gider
- Güneş ateştendir
Bilgileri üzerinde fikir yürütebilir
- Su hafiftir, çünkü sıvıdır
10-12 yaşında mantık yetişkinin ki gibi gelişmiştir
Nedensellik Kavramı
Nedensellik kavramını incelemenin, çocuğun
diğer kavramlarla ilgili düşünme şeklinin
anlaşılmasına daha çok yardımcı olacağı
sanılmaktadır
Gagne (1966) ye göre, çocuklar doğrudan
doğruya edindikleri tecrübelerle kavramları
öğrenirler
SONUÇ
Her çocuğun temel kavramlarının
desteklenerek yaşına uygun olarak öğretilmesi
gerekir. Böylece
İletişim kurma
Öğrenme etkinliklerinden yararlanma
becerileri daha iyi olacaktır
Anaokullarının bu sürece katkısı son derece
önemlidir