Transcript Slayt 1

Giriş
 Organizmanın canlılığını sürdürebilmesi için
gerekli en önemli madde oksijendir.
 Oksijensizliğe en duyarlı organ beyindir.
 Solunumun asıl fonksiyonu karbondioksiti
vücuttan uzaklaştırmak ve oksijeni almaktır.
Solunumun üç fazı
 Pulmoner ventilasyon
 Difüzyon
 Taşıma
Hava yolları
 Üst solunum yolları
 Alt solunum yolları
Üst solunum yolları
 Burun ve ağız
 Farinks
Alt solunum yolları
 Larinks
 Trakea
 Akciğerler
 Bronşlar
 Bronşioller
 Alveoller
Solunum sistemi genel görünümü
Burun
 Solunum yolu + koku organı
 Solunum havasını süzme ve ısıtma
 Solunum yollarının esnekliğinin devamı
 Sesin niteliğini ayarlama
Paranazal sinüsler
 Burun boşluğuna açılan havalı kemik boşlukları
 Solunum epiteli ile örtülüler
Farinks
 Sindirim + solunum fonksiyonu
 Üç bölüme ayrılır
 Nazofarinks
 Orofarinks
 Laringofarinks
Larinks
 İletici yol
 Alt solunum yollarını koruyan sfinkter
Üst solunum yolları genel görünümü
Trakea
 10-12 cm uzunluğunda, 2,5 cm çapında
 15-20 adet üst üste dizilmiş halka kıkırdak
 4. göğüs omuru hizasında bronşlara ayrılır
Bronşlar
 Ana bronş
 Sağ ana bronş; daha kısa, daha dik,
3 lober bronşa ayrılır.
 Sol ana bronş; daha uzun, daha yatay,
2 lober bronşa ayrılır.
 Lober bronş
 Segmental bronş
Bronş dallanması
Akciğerler
 Bronşlardan alveollere kadar olan bölümü
barındırır.
 Göğüs boşluğunda, diyafram üzerindedir.
 Süngerimsi yapıdadır.
 Yaklaşık 1.200-1.300 g’dır.
 Gaz alışverişi, metabolik fonksiyonlar, hormon
aktivasyonu fonksiyonlarına sahiptir.
Akciğerlerin alttan görünümü
Plevra
 Parietal plevra
 Göğüs boşluğunun içini sarar.
 Visseral plevra
 Akciğerlerin yüzeyini sarar.
 İki kat arasında kaygan bir sıvı ve negatif
basınç vardır.
Alveoller
 Solunum sistemindeki en önemli yapılardır.
 İçleri boş ve nemli olmalı.
 Sürfaktan nemli olmalarını sağlar.
 Düş yüzeylerini kılcal damarlar ağ gibi sarar.
Solunum membranı
 Akciğerlerde gaz değişimi bölgesinde hava ile
kanı ayıran ince membran
 Alveollerin ince epiteli, kapiller damarların ince
endotel tabakası ve dar interstisyel aralık
 Gazların hızlı difüzyonu
Öksürük refleksi
 Merkezi medulla oblangata
 Hava yollarını tahriş eden bir maddenin dışarıya
atılması amacıyla, ani ve kuvvetli olarak yapılan
bir ekspirasyondur.
 Bazı akciğer hastalıklarında ortaya çıkan önemli
bir belirtidir.
Aksırık refleksi
 Merkezi medulla oblangata
 Burun boşluklarının tahriş olması sonucu,
havanın ani ve kuvvetli bir şekilde ağız ve burun
yolundan dışarı atılması
Alveollerdeki hücre tipşeri
 1. tip: Alveollerin iç duvarını yapan epitel
hücreler
 2. tip: Sürfaktan salgılayan hücreler
Sürfaktanın görevleri
 Alveol duvarının kollabe olmasını önlemek
 Alveol iç yüzünde gerilimi azaltmak
Solunumun sinirsel kontrolü
 Özelleşmiş nöronların ritmik uyarılmaları ile
solunum gerçekleşir.
 Nöronların etkinleşmesi:
 Nöronların bulunduğu bölgedeki bazı kimyasal
değişiklikler
 Periferdeki reseptörlerden gelen uyarılar ve refleks
 Bilinçli olarak solunum merkezine gönderilen uyarılar
Hemoglobin ve Myoglobin
 Hemoglobin: Oksijen ve karbondioksit
taşınması
 Myoglobin: Oksijen deposu
Gazların difüzyonu
 Akciğerler ve hücre düzeyinde gazların değişimi
difüzyon yoluyla olur.
 Yüksek konsantrasyondan düşük
konsantrasyona difüzyon kuralı geçerlidir.
 O2 alveoldan kana,CO2 kandan alveollere difüze
olur.
 CO2, O2’den 20 kat hızlı difüze olur.
Alveolün kesiti ve
gazların difüzyonu
Kanda CO2 taşınması
 Plazmada bikarbonat iyonu olarak
 Doğrudan hemoglobine bağlanarak
 Plazmada çözünmüş olarak
Asit-baz dengesi
 Akciğerler ve böbrekler
 Kanın normal pH değeri: 7,4
 pH azalırsa asidoz, artarsa alkaloz söz
konusudur.
Solunum mekaniği
 İnspirasyon ve ekspirasyonun ritmik ve sürekli
olarak tekrarlanması
 Dakikada 14-16 kere
 İnspirasyon aktiftir, ekspirasyon pasiftir.
Solunum tipleri
 Öpne: Normal istirahat halinde
 Hiperpne: Sayı ve/veya derinlik olarak artması
 Polipne: Çabuk ve kesik
 Apne: Geçici durma
 Dispne: Güçlük
Diğer bazı terimler
 Taşipne: Hızlı solunum, >24/dakika
 Bradipne: Yavaş solunum, <10/dakika
 Asfiksi: Boğulma
 Ortopne: Dik duruşta solunum sıkıntısı
 Hipopne: Derinliğin azalması
 Anoksi: O2 yokluğu
 Hipoksi: O2 azlığı
 Anoksemi: Kanda O2 yokluğu
 Hiperkapni: Kanda O2 fazlalığı
Solunum sistemi klinik özellikleri
 Septum deviasyonu: Burun bölmesinin sağa
veya sola doğru eğriliği.
 Sinüzit: Paranazal sinüslerden bir ya da
birkaçının enflamasyonu.
 Ses kısıklığı: Larinks hastalıklarında önemli bir
belirti olabilir.
 Larenjit: Akut veya kronik. Enfeksiyonlara, sesin
aşırı kullanımına ve irritan maddelere bağlıdır.
Solunum sistemi klinik özellikleri 2
 Bronşit: Bronş mukozası enflamasyonu.
Genellikle ÜSYE’ye sekonder oluşur.
 Bronşektazi: Küçük ve orta çaplı bronşların
kalıcı anormal genişlemeleri.
 Pnömoni: Akciğerlerin enflamasyonu.
Bakteriyel, viral, fungal olabilir.
 Tuberküloz: Mycobacterium tuberculosis
etkendir. Ateş, kilo kaybı, güçsüzlük, öksürük ve
hemoptizi ile karakterize.
Solunum sistemi klinik özellikleri 3
 Pnömotoraks: Plevral boşluğa hava girmesi.
 Plörezi: Plevra enflamasyonu.
Alerjik rinit
 Sık görülen alerjik hastalıklar arasındadır.
Alerjik anne/babaların çocuklarında, endüstriyel
gelişmiş ülkelerde artmaktadır.
 Genellikle küçük yaşlarda başlar.
 Alerjik konjunktivit, alerjik sinüzit ve astım ile
birlikte görülebilir.
Sınıflandırma
 Yıl boyu süren (pereniyal) alerjik rinit; genellikle
ev tozuna bağlıdır.
 Mevsimsel alerjik rinit; genellikle polenlere
bağlıdır.
Bulgular
 Burun tıkanıklığı
 Burun akıntısı
 Sürekli hapşırma
 Gözlerde kaşıntı ve yaşarma
 Burun çekme ve burun kaşımaya bağlı olarak
özel mimikler
 Hafif açık ağız
Tanı
 İyi bir anamnez
 Hastanın görünümü
 Mavimsi mor ve soluk leylak burun mukozası ve
konkalar
 Artmış sekresyon
 Göz bulguları
Ayırıcı tanı
 Vazomotor rinit
 Alerjik bir etken olmaksızın ileri derecede duyarlı
nazal mukoza
 Hafif konjesyon
 Daha hafif hapşırma ve kaşıntı
Tedavi
 Alerjenden uzak durma
 Antihistaminik
 Dekonjestan
 Mast hücresi stabilizatörleri
 Kortikosteroidler
 İmmünoterapi
Astım
 KOAH
 Hava yollarında daralma ve hava yollarının
artmış duyarlılığı.
 Bazı uyaranlar ile artan/başlayan şikayetler;
egzersiz, soğuk hava, parfüm, sigara dumanı.
Astımın akciğer dokusunda
neden olduğu enflamasyon
Alerjenlerin astıma
neden oluşunun şematizasyonu
Bulgular
 Nefes darlığı
 Hırıltılı solunum
 Göğüste baskı
 Öksürük
 Boğazda kaşıntı
Tanı
 Solunum fonksiyon testi
 Akciğer grafisi
 Alerji testleri
Tedavi
 Alerjenden uzak kalma
 Bronş genişleticiler
 Kortikosteroid
 Antihistaminik