Transcript 3 داروهای ضد تهوع و استفراغ

‫داروهای ضد تهوع و استفراغ‬
‫‪1‬‬
‫فیزیولوژی‬
‫‪2‬‬
‫ریسک فاکتورها‬
‫‪ ‬وابسته به بیهوش ی‬
‫‪ ‬نتیروس اکساید‬
‫‪ ‬هوشبر های استنشاقی‬
‫‪ ‬آنالژزیک های اپیوئیدی‬
‫‪ ‬داروهای هوشبر تزریقی‬
‫‪ ‬وابسته به بیمار‬
‫‪ ‬سن‬
‫‪ ‬جنس‬
‫‪ ‬وزن‬
‫‪ ‬مصرف سیگار‬
‫‪ ‬سابقه بیماری حرکت‬
‫‪ ‬اضطراب‬
‫‪ ‬وجود و عدم وجود غذا در معده‬
‫‪3‬‬
‫داروهای ضد تهوع و استفراغ‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫بنزامید ها‪ :‬متوکلوپرامید‬
‫نورولپتیک ها‪ :‬دروپریدول‬
‫آنتاگونیست های گیرنده سروتونین ‪ :3‬اندانسترون‬
‫کورتیکوستروئید ها‪ :‬دگزامتازون‬
‫آنتی هیستامین ها‪ :‬دیمین هیدرینات‬
‫آنتی موسکارین ها‪ :‬اسکوپوالمین‬
‫‪4‬‬
‫بنزامید ها‪ :‬متوکلوپرامید‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫فارماکوکینتیک مشابه داروهای موثر در ‪CNS‬‬
‫بهره دهی درمانی ‪%75‬‬
‫عبور از جفت و ترشح در شیر‬
‫انتاگونیست گیرنده دوپامین و در دوز باال گیرنده سروتونین‬
‫عوارض جانبی آنتاگونیست های دوپامین‬
‫عدم مصرف در جراحی های دستگاه گوارش‬
‫‪5‬‬
‫ساختار شیمیایی متوکلوپرامید‬
‫‪6‬‬
‫نورولوپیتک ها‪ :‬دروپریدول‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫آنتاگونیست گیرنده دوپامین‬
‫اثر بهتر در تهوع و استفراغ اپیوئید ها‬
‫با عارضه جانبی کمتر ‪ :‬پرفنازین‬
‫عوارض جانبی ترکیبات آنتی سایکوتیک‬
‫در برخی از افراد طوالنی شدن فاصله ‪QT‬‬
‫‪7‬‬
‫ساختار شمیمایی دروپریدول‬
‫‪8‬‬
‫آنتاگونیست های گیرنده سروتونینی‬
‫نوع سه‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫اوندان سترون‬
‫تروپی سترون‬
‫گرانی سترون‬
‫دوال سترون‪ :‬پیش دارو‬
‫‪9‬‬
‫طبقه بندی گیرندهای سروتونین‬
‫‪10‬‬
‫آنتاگونیست های سروتونین‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫‪‬‬
‫آنتاگونیست برگشت پذیر‬
‫فارماکوکینتیک مشابه با نیمه عمر های متفاوت‬
‫جذب و توزیع خوب‬
‫متابولیسم در کبد‬
‫عوارض جانبی کم‪ :‬سردرد‪ ،‬یبوست و سرگیجه‬
‫در برخی از ترکیبات‪ :‬طوالنی شدن ‪QT‬‬
‫‪ ‬گرانی سترون و تروپی سترون‬
‫‪11‬‬
‫دگزامتازون‬
‫‪ ‬تاثیر بهتر در مصرف توام با سایر ترکیبات ضد‬
‫استفراغ‬
‫‪ ‬موثر بصورت پیشگیرانه و یا بعد از تهوع‬
‫‪12‬‬
‫پایان‬
‫ویرایش‪:‬امیدپور‬
‫‪13‬‬