ლექცია 10 - nac 1
Download
Report
Transcript ლექცია 10 - nac 1
ნიკოლოზ ოსტაპენკო
ბოქსი–ჯენკინსის მიდგომა
ARMA მოდელის აგებისათვის ბოქსმა და ჯენკინსმა შეიმუშავეს
შემდეგი პროცესი”
პირველი ეტაპი – მოდელის იდენტიფიკაცია
1. ინტეგრაციის რიგის ჩამოშორება – მწკრივის სტაციონალურობის
მიღწევა – “სტაციონარიზაცია”
2. ავტოკორელაციური ფინქციების (SACF და SPACF) საშუალებით ARMA
(p,q) მოდელის განსაზღვრა.
მეორე ეტაპი – მოდელის კოეფიციენტების შეფასება
მესამე ეტაპი – ნარჩენობითი წევრის გამოკვლევით აგებული მოდელის
ვარგისიანობის ტესტირება (შეფასება)
მეოთხე ეტაპი – მოდელის
პროგნოზირებისათვის.
გამოყენება
მომავალი
პერიოდის
მოდელილს იდენტიფიკაცია
(სტაციონარიზაცია)
განვიხოლოთ მოდელის:
X t X t 1 t
თუ 1 მაშინ პროცესი არ არის სტაციონალური და ასეთ პროცეს
“შემთხვევითი ხეტიალი” ეწოდება.
თუ 1 მაშინ პროცესი არ არის სტაციონალური და ასეთ პროცეს
“ფეთქებადი” ეწოდება. მისი ავტოკორელაციური ფუნქცია ზრდადია
ლაგის ზრდასტან ერთად.
სტაციონარიზაცია
პირველ შემთხვევაში სტაციონარიზაცია ხდება პირველი სხაობის
აღების შემდეგ:
X t y t 1 t
მეორე შემთხვევაში პირველი სხაობის აღებას არ მივავართ მწკრივის
სტაციონალურობამდე
მოდელის იდენტიფიკაცია
(სტაციონარიზაცია)
განვიხოლოთ მოდელი: X t t t t
2
ავიღოდთ მოდელის პირველი სხაობები:
X t t t t ( t 1) ( t 1) t 1
2
2
2 t ( t t 1 )
მწკრივის ტრენდით დახასიათების ხარისხი შემცირდა ერთით
ავიღოთ მოდელის მეორე სხვაობები:
X t X t X t 1 2 ( t 2 t 1 t 2 )
2
მწკრივი გათავისუფლდა ტრენდისაგან. ჩვენ ვხედავთ რომ მოდელში
აღწევს მცურავი საშუალოს პროცესი MA ( 2 ).
მოდელილსიდენტიფიკაცია
მოდელის
იდენტიფიკაციის
ეტაპზე
უნდა განვსაზღვროთ
რომელიღაცა კერძო შემთხვევა ARMA (ρ ,q ) კლასის მოდელებიდან ანუ
უნდა განვსაზღვროთ ρ და q.
პირველი ეტაპი არის მწკრივის კერძო ავტოკორელაციური (PACF) და
ავტოკორელაციური (ACF) ფუნქციების ანალიზი.
წარმოადგენს
იულა–უოლკერის
განტოლებათა
ამონახსენს:
( k ) a1 ( k 1) a 2 ( k 2 ) a p ( k p ), k 0
p
part
ap
შერჩევითი ავტოკორელაცია:
1
(k )
T
T k
(x
k
t
x )( x t k x )
t 1
1
T
(x
k
t 1
t
x)
2
სისტების
მოდელილსიდენტიფიკაცია
კრამერის წესი
0
part
1
1
part
1
k
part
1
1
k 2
1
1
1
k 3
2
2
1
k 4
3
k 1
k 2
1
k
1
1
k 2
1
1
1
k 3
2
2
1
k 4
3
k 1
k 2
1
1
მოდელილსიდენტიფიკაცია
H 0 : x t AR ( p ) ჰიპოთეზა უარყოფილია თუ:
k
part
2
, k p
T
H 0 : x t MA ( q ) ჰიპოთეზა უარყოფილია თუ:
k
2
, k q
T
p პარამეტრის განსაზღვრა:
PACF- ოსცილირებულია თუ მონოტონურად მცირდება p
ლადიდან დაწყებული.
q პარამეტრის განსაზღვრა:
ACF– ოსცილირებულია თუ მონოტონურად მცირდება p
ლადიდან დაწყებული
მოდელილსიდენტიფიკაცია
მაგალითად T=499
2
T
0.0895
მოდელილს იდენტიფიკაცია
AR(2)
მოდელილს იდენტიფიკაცია
ARMA(1,1)
მოდელილსიდენტიფიკაცია
კერძო ავტოკორელაციური ფუნქციის გრაფიკები ARMA (4,q)
მოდელილსიდენტიფიკაცია
ავტოკორელაციური ფუნქციის გრაფიკები ARMA (4,q)
მოდელილს იდენტიფიკაცია
Еvews-ში ACF–ის და PACF–ის ამონაწერებს
ახლავთ
Q-სტატისტიკაც,
რომელც
მწკრივის ტესტირებას ახდენს თეთრ
ხმაურთან დაკავშირებით. არის თუ არა
მწკრივი თეთრი ხმაური. არსებობს Qსტატისტიკსი რამოდენიმე ვარიანტი. ერთ
ერთ
ასეთი
სტატისტიკაა
ლუნგა–
ბოქსის(Ljung, Box) სტატისტიკა, რომელიც
გამოიყენება Eviews–ის პაკეტში:
M
Q T (T 2 )
k 1
(k )
2
T k
Еvews-ში Q-სტატისტიკა მოცემულია ალბათობების მნიშვნელობებით. თუმცა
აღნიშნული სტატისტიკები ARMA მოდელის იდენტიფიცირებისათვის და
შეფასებისათვის არასეკმარისია და ხშირად სხვა პროცედურებს მივმართავთ.
მოდელილს იდენტიფიკაცია
(ავტორეგრესიულიპროცესისშეფასება)
აკაიკეს (Akaike) კრიტერიუმი
AIC ( k ) ln ˆ k
2
k
2
T
შვარცის (schwarz) კრიტერიუმი
SIC ( k ) ln ˆ k
2
k
ln T
T
ჰენან–კუინის (Hannan-Quinn) კრიტერიუმი
HQ ( k ) ln ˆ k
2
k
2 ln ln T
T
მოდელილსიდენტიფიკაცია
მაგალითად განვიხილოთ AR მოდელი. მოცემულია რაღაც
სტაციონალური მწკრივი
2
T
0.089
მოდელილსკოეფიციენტებისშეფასება
უმცირეს
კვადრატთა
მეთოდის და მაქსიმალური
დასაჯერებლობის მეთოდის
გამოყენებით
ფასდება
მოდელი.
შესაძლოა
ტესტებით
მიღებული შედეგაბი იყოს
წინააღმდეგობრივი
მოდელილსკოეფიციენტებისშეფასება
მოდელი
AR(3)
და
AR(4)
შემთხვევებში მეოთხე და
მესამე
ლაგის
კოეფიციენტები მოყვანილის
მნიშვნელოვნების დონეებში
ცვლადების კოეფიციენტები
Xt-1
Xt-2
Xt-3
AR(2)
1.26
-0.4
AR(3)
1.25
-0.39
P=0.87
AR(4)
1.25
-0.4
P=0.72
Xt-4
P=0.56
ნარჩენობითი წევრის გამოკვლევა
ნარჩენობითი წევრის
გამოკვლევა გულისხმობს იმის შემოწმებას
სტაციონალურობაზე და ნორმალურობაზე . მაგალითად ნარჩენობითი წევრი
ავტოკორელაციური მოდელი.
ხარკე–ბერის ტესტი – საშუალებას გვაძლევს შევაფასოთ,
ნორმალურად არის თუ არა ნარჩენობითი წევრი
განაწილებული.
იგი
გამოითვლება
ექსცესის
და
ასიმეტრიის კოეფიციენტების გამოყენებით. და მისი
განაწილება არის χ2(2).
სადაც,
k-მოდელში
რაოდენობა.
შესაფასებელი
პარამეტრების