Transcript Załącznik nr 4 programy - Miejska Szkoła Podstawowa w Jedlinie

Główne założenia programu:
Umożliwianie uczniom zdolnym rozwoju twórczego
myślenia,
 poszerzanie ich zainteresowań,
 pomoc w osiąganiu sukcesów”
Na zajęciach realizowano treści matematyczne w
zakresie z wykorzystaniem programów
komputerowych, Internetu i tablicy interaktywnej





Matematyka w życiu codziennym
Łamigłówki matematyczne
Przygotowanie do konkursów matematycznych
Techniki multimedialne w nauczaniu matematyki
ewaluacja
stwarza możliwości postępu
w rozwoju wiedzy i umiejętności
uczniów. Realizowane metody i formy
pracy dały oczekiwane rezultaty w
postaci zaangażowania uczniów oraz
zaciekawienia omawianymi
zagadnieniami.
 Program
Iwona Dryś
Cel:
 Dostosowanie wymagań do możliwości uczniów
 Dostrzeganie indywidualnych problemów edukacyjnych
 Mobilizowanie uczniów do pracy nad sobą
 Doceniania ewysiłku wkładanego w naukę.
 Ważne było, aby dziecko w czasie zajęć czuło się dobrze. Dlatego
 Stwarzanie atmosfery bezpieczeństwa, wzajemnej akceptacji i
tolerancji.
Ewaluacja:
Zastosowane metody i formy pracy w większości dały oczekiwane
rezultaty.
Organizacja pracy i pomoce dydaktyczne gwarantują realizacje
założonych celów.
Stała obserwacja działalności dzieci podczas zajęć, analiza
dokonań i osiągnięć uczniów oraz rozmowy z uczestnikami zajęć
wskazują na zaangażowanie uczniów w pracę oraz wysoki poziom
zadowolenia z własnych dokonań w trakcie zajęć.
Renata Burnat
Założenia programu:






Zainteresowanie uczniów możliwościami zastosowań
komputerów i technologii informacyjnej.
Poszerzenie wiedzy szkolnej,
Wykorzystywanie zdobytej wiedzy w twórczy
i samodzielny sposób.
Uświadamianie uczniom korzyści i zagrożeń, jakie
związane są z technologią informacyjną.
Przestrzeganie reguł prawnych określających zasady
korzystania z oprogramowania i dostępnych danych
komputerowych.
Umocnienie wiary dziecka we własne siły i w możliwość
osiągnięcia sukcesu.
Treści zrealizowane na zajęciach w klasach
I – III






Bezpieczna i higieniczna praca z
komputerem.
Przybliżenie systemu operacyjnego.
Obsługa programu do rysowania Paint.
Obsługa edytora tekstu Word.
Multimedia i gry komputerowe.
Projektowanie prezentacji w programie
Power Point.
Treści zrealizowane na zajęciach w
klasach IV – VI:








Bezpieczna i higieniczna praca z komputerem.
Przybliżenie systemu operacyjnego.
Obsługa programu do rysowania Paint.
Obsługa edytora tekstu Word.
Multimedia i gry komputerowe.
Praca z arkuszem kalkulacyjnym Exel.
Korzystanie z zasobów internetowych.
Projektowanie prezentacji w programie Power
Point.
Ewaluacja





Ewaluacji dokonano na podstawie obserwacji
i rozmowy z uczestnikami, z których wynika że:
zajęcia były dla uczniów atrakcyjne, ciekawe
umożliwiały rozwijanie swoich zainteresowań.
Stanowiły dodatkową edukację w zakresie techniki
komputerowej i technologii informacyjnej
Podjęte działania służyły przede wszystkim
lepszemu procesowi dydaktycznemu, możliwościom
indywidualnego rozwoju zainteresowań uczniów
i ich uzdolnień w sprzyjającej atmosferze.
Prowadzenie zajęć pozalekcyjnych przyniosło
pozytywne efekty w pracy dydaktycznej
i wychowawczej uczniów naszej szkoły. Dzieci czują
się lepiej i pewniej na lekcjach, chętniej angażują się
do podejmowania wyzwań, odpowiednia motywacja
sprzyja osiąganiu dobrych wyników.
IWONA WOLNA
ZAŁOŻENIA:
Stymulacja rozwoju fizycznego uczniów,
wyrabianie u nich nawyków
higienicznych, prawidłowej postawy oraz
rozbudzanie zainteresowań różnymi
formami ruchu i aktywnego spędzania
wolnego czasu, który został
zrealizowany na miarę uczniów klas I-III.
Realizowane treści na zajęciach
w zakresie:
Atletyka terenowa,
 Lekkoatletyka,
 Gimnastyka podstawowa z elementami
ćwiczeń muzyczno- ruchowych,
 Mini gry sportowe,
 Gry i zabawy wg. inwencji uczniów,
 Sporty zimowe,

Ewaluacja:
Podstawę ewaluacji stanowi obserwacja
zachowań uczniów oraz metoda „świateł
drogowych”
Efekty:
Aktywny udział w zajęciach,
Integracja zespołu klasowego w zabawie
Zwiększenie poczucia bezpieczeństwa,
poprzez pracę w zespołach( asekuracja),
podejmowanie aktywności ruchowej
i wyrażanie własnych przeżyć w grach
i zabawach
Program własny zajęć pozalekcyjnych
„Zabawa Kulami”
IWONA WOLNA
Założenia:
Program realizowany był w grupie
uczniów z klas młodszych oraz w grupie
uczniów z klas starszych.
Uwzględniał oczekiwania uczniów oraz
lokalne tradycje ponadto stwarzał szansę
uczestnictwa uczniom mniej sprawnym
ruchowo do aktywnego spędzania czasu
wolnego.
Ewaluacja:
Ewaluacja programu nastąpiła poprzez sprawdzian
umiejętności ruchowych:

II Turniej „Jeden na Jednego”

Turnieje wewnątrz grupy( młodsi uczestnicy)

Praktyczne sędziowanie w turniejach wewnątrz
grup
Udział w zawodach zewnętrznych :
 I miejsce w III Otwartych Mistrzostwach Dolnego
Śląska szkół podstawowych i gimnazjalnych.
 II miejsce w III Otwartych Mistrzostwach Dolnego
Śląska szkół podstawowych i gimnazjalnych
Ewaluacja:
Mistrzostwa Polski Juniorów Chojnice
2013r.- VII miejsce
 Mistrzostwa Powiatu Wałbrzyskiego - II i III
miejsce
Efekty:
Promocja szkoły w szerszym środowisku
Kultywowanie tradycji szkoły i środowiska
lokalnego
Integrowanie zespołu uczniowskiego we
wspólnym działaniu

„PROGRAM KOŁA JĘZYKA
FRANCUSKIEGO DLA UCZNIÓW
KL. IV – VI”
Violetta Mikłas
Cele ogólne:
Rozwijanie zainteresowań uczniów
językiem francuskim oraz kulturą Francji.
 Motywowanie do nauki języka obcego.
 Rozwijanie w uczniach otwartości i
ciekawości wobec innych kultur.
 Rozwijanie w uczniach poczucia własnej
wartości i wiary we własne umiejętności
poprzez pozytywną informację zwrotną.

Cele językowe





Wprowadzenie w świat dźwięków języka
francuskiego.
Poznanie podstawowego słownictwa
związanego z otoczeniem ucznia.
Przygotowanie do samodzielnego dążenia
do kontaktu z językiem francuskim.
Kształcenie umiejętności rozumienia ze
słuchu.
Zdobycie umiejętności czytania i pisania
krótkich tekstów (za wzorem).
Ewaluacja:
Na podstawie rozmów z uczniami, obserwacji, analizy i oceny
umiejętności uczniów można stwierdzić, że założenia ujęte
w programie w dobrym stopniu sprawdzają się w praktyce.
Zajęcia przyczyniają się do rozbudzania motywacji do nauki
języka obcego, do rozwoju zainteresowań językiem francuskim
oraz kulturą Francji. (Nawiązana została korespondencja z
uczniami z francuskiej szkoły podstawowej w Saint Etienne de
Crossey. )Rozwijają w uczniach poczucie własnej wartości i
wiary we własne umiejętności. Od początku zajęć ich
uczestnicy zostali włączeni w proces kontroli stopnia
opanowanych umiejętności językowych i samodzielnej oceny,
co przyczynia się do nauki systematyczności
i odpowiedzialności za własny proces uczenia się. Uczniowie
uważają, że zajęcia prowadzone są w interesujący sposób,
dostosowany do ich możliwości. Pozytywnie oceniają swoje
postępy w zdobywaniu sprawności językowych.
Program własny „Karate”
Joanna Kraśnicka
Cele ogólne są zgodne z celami
podstawy programowej przedmiotu
wychowanie fizyczne
Celami tymi są :
wspomaganie harmonijnego rozwoju
ucznia,
uczenie aktywnego spędzania czasu
wolnego,
propagowanie zdrowego stylu życia.
Treści kształcenia
Uczniowie poznawali:
 techniki ręczne i nożne w walce bezkontaktowej klicker,
 ćwiczenia oddechowa relaksacyjne,
 zasady walki bezkontaktowej,
 doskonalili poznane w I semestrze techniki ręczne i nożne ,
oraz postawy i pozycje .
Każde zajęcia kształtowały cechy psychomotoryczne poprzez
 indywidualne ćwiczenia
 gry i zabawy ruchowe
 koordynację ruchową
Forma zajęć :zabawa, zadania, ćwiczeń praktycznych,
powtórzeniowa ścisła, wzmocnień pozytywnych, walk
szkoleniowych.
Ewaluacja:
Podczas zajęć uświadamiałam uczniom:dobre strony
zdrowego stylu życia, zalety spędzania czasu wolnego
w sposób aktywny. Ważną częścią zajęć jest też
etykieta dojo czyli miejsca, w którym się ćwiczy. Zaletą
zapoznania i wdrożenia na zajęcia etykiety jest jej duży
nacisk kładziony na grzeczność i szacunek ćwiczących
wobec siebie, a więc ma ona duże walory
wychowawcze.
Uczniowie uczęszczający na zajęcia z karate
mieli możliwość poszerzenia swoich wiadomości na
temat historii i ogólnych wiadomości o sportach walki,
ale też dodatkowo kształtowali i rozwijali swoje cechy
motoryczne, koordynację ruchową .
Program własny
„zajęcia wspomagające z języka
niemieckiego w kl. III i V”
Agnieszka Wiśniewska
Co zrobiono?





Uczniowie, każdej z grup, ćwiczyli na zajęciach 4
sprawności językowe- czytanie, pisanie, mówienie,
rozumienie ze słuchu.
Uczniowie nadrabiali zaległości z klas poprzednich,
opanowywali słownictwo i zagadnienia gramatyczne.
Systematycznie, na każdych zajęciach,kontrolowano
poziom opanowania materiału poprzez ćwiczenia
utrwalające, kontrolę zadań domowych, pracę
samodzielną.
W trakcie zajęć uczniowie utrwalali również bieżący
materiał, powtarzali zagadnienia do testów.
Zadania przewidziane w II semestrze zrealizowano
Joanna Mucha
Magdalena Wędzik
Cel:
stałe, systematyczne podnoszenie
poziomu poczucia bezpieczeństwa
wśród wszystkich podmiotów szkolnych
tj. nauczycieli, uczniów, rodziców
Założenia
Skierowany do uczniów Miejskiej Szkoły Podstawowej im. Janusza
Korczaka w Jedlinie – Zdroju, ich rodziców oraz nauczycieli. Powstał
w celu wspomagania harmonijnego rozwoju uczniów, a tym samym
rozwiązywania wszystkich problemów związanych z bezpieczeństwem
uczniów w szkole, w drodze do i ze szkoły oraz podczas zajęć
organizowanych poza jej terenem. Istotnym elementem zaplanowanych
działań była edukacja społeczno – prawna odbiorców oraz poszerzenie
zakresu i jakości współpracy z instytucjami wspomagającymi pracę
szkoły w środowisku lokalnym. Ponadto, za szczególnie ważne,
uznaliśmy zadania mające na celu wzmocnienie funkcji wychowawczo –
opiekuńczej szkoły oraz działania związane z podnoszeniem poziomu
bezpieczeństwa.
W realizację zadań zaangażowali się wszyscy nauczyciele MSP.
Zadbali oni o to, aby treści poszczególnych tematów były dostosowane
do wieku i możliwości uczniów. Dobierali takie metody i formy pracy,
które umożliwiły osiągnięcie wszystkich założonych celów programu
poprzez:
Ewaluacja:
Ewaluację przeprowadzono na
podstawie:
ankiet ewaluacyjnych;
rozmów z uczniami;
obserwacji;
ankiet na temat
bezpieczeństwa w szkole.
Ewaluacja:
Przeprowadzona ewaluacja wykazała, że:
 Realizacja programu zwiększyła liczbę uczniów
odnoszących sukcesy w różnorodnych dziedzinach.
 Dzieci i ich opiekunowie aktywnie uczestniczyli
w życiu środowiska lokalnego.
 Zwiększyła się świadomość społeczno – prawna
dzieci i ich rodziców.
 Oferta opiekuńczo – wychowawcza szkoły wzrosła
zarówno poprzez działania własne, jak również
poprzez efektywniejszą współpracę z lokalnymi
instytucjami wspomagającymi.
 Wzmocniła się funkcja wychowawcza szkoły, rodziny
i środowiska lokalnego, co korzystnie wpłynęło na
ograniczenie negatywnych zachowań dzieci.
WNIOSKI:




Realizacja programu „ Bezpieczna Szkoła ” w dużej
mierze przyczyniła się do poprawy bezpieczeństwa
na terenie placówki.
Ze względu na skuteczność i efektywność podjętych
działań będzie on realizowany w kolejnych latach.
Zadania związane ze współpracą z instytucjami
wspierającymi szkołę będą brane pod uwagę
podczas opracowywania harmonogramów działań
mających na celu stałą troskę o bezpieczeństwo
uczniów na terenie szkoły.
Zaangażowanie rodziców w większym stopniu do
realizacji poszczególnych zadań.
Poznajemy zasady ruchu drogowego
Joanna Mucha
Cel:
Organizatorem programu była firma
Maspex wraz z Biurem Prewencji i
Biurem Ruchu Drogowego Komendy
Głównej Policji. Patronat honorowy nad
programem sprawowały Kuratoria
Oświaty oraz Komendant Główny Policji.
 Celem programu była edukacja
pierwszoklasistów w zakresie
bezpieczeństwa.

Podjęte działania:






Na zebraniach z rodzicami wychowawcy klas pierwszych
poinformowali opiekunów o udziale w programie i
udostępnili broszury informacyjne dla rodziców. W ramach
realizacji programu uczniowie uczestniczyli :
w zajęciach na temat bezpiecznego zachowywania się
w domu, na drodze i w szkole.
Uczyli się jak prawidłowo postępować podczas zagrożeń.
wzięli udział w szkoleniu z zakresu udzielania pierwszej
pomocy,
w celu sprawdzenia swoich wiadomości na temat
bezpiecznych zachowań mieli możliwość rozwiązania testu
znajdującego się na stronie internetowej
„Klubu bezpiecznego Puchatka”,
na zakończenie wszyscy uczestnicy programu otrzymali
książeczki „Dołącz do Klubu bezpiecznego Puchatka”,
których wypełnienie było podsumowaniem i utrwaleniem
zdobytych wiadomości i umiejętnośc.i
EWALUACJA
Do przeprowadzenia ewaluacji posłużyły
między innymi:
 obserwacja aktywności uczniów na
zajęciach,
 zaangażowanie uczniów podczas
wykonywania zadań,
 samodzielności podejmowania działań
oraz umiejętności współdziałania
w grupie.
”
Joanna Mucha
Ratujemy i uczymy ratować
założenia:
W Programie Edukacyjnym „Ratujemy i uczymy ratować”
w roku szkolnym 2012/2013 uczestniczyli uczniowie klas
pierwszych ( Ia, Ib) oraz wybrani uczniowie z klasy V i VI.
Zajęcia przeprowadzono w oparciu o propozycje zawarte
w pakiecie dla nauczyciela „Ratujemy i uczymy ratować”
z wykorzystaniem pomocy przekazanych przez Fundację
Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Pozwoliły one
skutecznie przekazać dzieciom treści z zakresu udzielania
pierwszej pomocy przedmedycznej oraz uatrakcyjniły je.
Na zajęciach stosowano metodę ćwiczeń praktycznych.
Uczniowie mieli okazję poznania i wykazania się umiejętnością
wzywania pomocy, sprawdzenia przytomności i oddechu osobie
poszkodowanej, udzielania pierwszej pomocy osobie
nieprzytomnej z własnym oddechem, wykonywania resuscytacji
na fantomie. Wszyscy uczestnicy wykazywali duże
zainteresowanie tematem oraz duże zaangażowanie podczas
ćwiczeń.
Praktyczne ćwiczenia
EWALUACJA
Ewaluacja zajęć prowadzona była na bieżąco. Opierała się na obserwacji:
 zaangażowania uczniów na zajęciach,
 samodzielności podejmowania działań oraz umiejętności
współdziałania w grupie.
Najważniejszym elementem ewaluacji było praktyczne sprawdzenie
umiejętności udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej na
zajęciach podczas ćwiczeń, scenek symulowanych.
EFEKTY :
Uczniowie wykazali się umiejętnością:
dokonywania samodzielnych wyborów służących doskonaleniu
zdrowia,
- dbania o zdrowie własne i innych ludzi,
- alarmowania o zagrożeniu i wzywania pomocy,
- udzielania pierwszej pomocy w określonych sytuacjach.
Joanna Mucha
Marta Kilanowska
Iwona Wolna
CELE PROGRAMU:

zaproponowanie nowych bardziej
atrakcyjnych form zajęć ruchowych
zgodnych z nową podstawą programową,
 zachęcenie uczniów do podejmowania
nowych form aktywności fizycznej,
 rozwijanie sprawności fizycznej ze
szczególnym uwzględnieniem koordynacji
wzrokowo-ruchowej mającej istotne
znaczenie w wykonywaniu czynności
manualnych(pisanie, rysowanie, wycinanie)
ewaluacja
W bieżącym roku szkolnym dzieci z chęcią brały udział
w zadaniach
wynikających z założeń programu „Sprawny Dolnoślązaczek”
Uczniowie z klas I a, III a z ogromną satysfakcją wklejali odpowiednie znaczki
potwierdzające zdobycie określonych umiejętności i sprawności.
Ta forma motywowała uczniów do podejmowania wysiłku
ruchowego, systematycznego udziału w tych zajęciach,
dyscyplinie sportowej i zaangażowania w zdobywanie
poszczególnych sprawności.
W ciągu roku szkolnego 2012/2013r. dzięki proponowanym przez
twórców programu ćwiczeniom, zabawom oraz pomysłom naszych nauczycieli
dzieci zdobywały kolejno następujące umiejętności sportowe:
1.Turysta
2.Gimnastyk
3.Saneczkarz
4.Piłkarz-koszykarz
5.Lekkoatleta
Efekty:

Atrakcyjność założeń programowych
i realizacja poszczególnych sprawności
przez klasy Ia i IIIa , sprawiła, że w
przyszłym roku szkolnym 2013/2014
do programu „Sprawny Dolnoślązaczek”
przystąpią klasy Ia, Ib oraz IIa
…”
Realizujący: Iwona Wolna, Sylwester Przydatek,
Marcin Wójcikiewicz
Cele:
Główny:
 Integracja zespołu uczniowskiego MSP w rywalizacji
sportowej
Szczegółowe:





Krzewienie kultury fizycznej wśród dzieci, młodzieży
Organizacja współzawodnictwa sportowego
Krzewienie ducha sportu, tolerancji i przyjaźni oraz
promowanie zdrowego stylu życia.
Zaspakajanie potrzeb bezpieczeństwa i akceptacji
Przełamywanie własnych słabości
Spodziewane efekty działań:
Uczeń:
 Ma poczucie przynależności do zespołu
 Szanuje siebie i innych
 Stosuje zasady Fair play
 Czuje się pewniej i bezpieczniej
 Spostrzega szkołę, jako miejsce mu przyjazne
Ewaluacja:
Obserwacja zachowań
 Aktywny udział w proponowanych imprezach sportowych
 Wysoki poziom zadowolenia uczniów
 Udział wszystkich uczniów nie tylko tych, o wysokim
stopniu sprawności

Efekty:
Wysokie lokaty
 Duża liczba uczniów zaangażowanych
 Wzrost poczucia bezpieczeństwa

Realizujący : Renata Burnat, Iwona Dryś
Cel: zapoznanie z dawnymi i obecnie
obowiązującymi jednostkami miar
Etapy realizacji:
 Gromadzenie danych dotyczących nazw
jednostek miar oraz ich zastosowania Internet
 Tworzenie prezentacji multimedialnych
na podstawie zgromadzonych danych
 Podsumowanie projektu : prezentacje
prac uczniów
Po realizacji projektu uczeń :
- zna obecnie stosowane jednostki miary
- zna jednostki miary stosowane dawniej
- przeliczać jednostki,
- zebrać wyniki pracy w jedną całość – prezentacja
- zaprezentować efekty swojej pracy,
- przeprowadzić analizę swoich działań i wyciągnąć wnioski
na przyszłość.
Ewaluacja :
 Zajęcia z dziećmi wskazują na realizację założonych
celów. Uczniowie chętnie pracowali , angażowali się
w wyszukiwanie jednostek, tworzyli prezentacje
multimedialne.
 Metoda projektu jest aktywizująca dla uczniów i niweluje
różnice w wiedzy, bo każdy uczeń ma szanse się wykazać
i zdobyć potrzebne informacje.
Przykłady prac
program profilaktyczny „Zapobieganie niebezpiecznym
zachowaniom- bezpieczna przerwa”
Prowadzący: Małgorzata Pierzchlewicz
Założenia:

W roku szkolnym 2012/ 2013 realizowałam
program-" Zapobieganie niebezpiecznym
zachowaniom- bezpieczna przerwa". Cele
i założenia programu zostały zrealizowane.
Program został skorelowany z bazą trzech
funkcjonujących w szkole programów:
profilaktycznego, wychowawczego
i dydaktycznego. Zgodnie z głównym
założeniem, czyli ograniczeniem
niebezpiecznych zachowań dla zdrowia
fizycznego i psychicznego mających miejsce
w trakcie przerwy, nie odnotowano zachowań
wykraczających poza normy bezpieczeństwa.
Ewaluacja:
W styczniu przeprowadzono wstępną ankietę
ewaluacyjną, a w maju 2013 przeprowadzono
krótka sondę ewaluacyjna wśród uczniów.
Wykazały one, że uczniowie czują sie w
szkole bezpiecznie, działania podejmowane w
celu zapewnienia im bezpieczeństwa są wg
nich wystarczające. Nadal widzą potrzebę
zapewnienia większej ilości miejsc do
siedzenia.