Transcript deze regering en het besparingsbeleid wegstaken

Deze regering
en het besparingsbeleid
wegstaken kan!
M
Op naar de grootste
algemene 24-urenstaking
uit de belgische geschiedenis
ichel I was totaal verrast door meer dan 120.000 betogers op 6 november. Een kleine symbolische vermogensbelasting om de pil te vergulden, leek ineens bespreekbaar. De regering doen wankelen kan dus, maar zolang we
haar niet volledig wegstaken, zal ze overeind kruipen en nieuwe
aanvallen inzetten. Door van 15 december de grootste algemene 24-urenstaking uit de Belgische geschiedenis te maken, zullen we haar een nieuwe slag toebrengen. Zal ze het overleven? Ze
zal toch minstens fel verzwakt zijn. Een tweede actieplan in het
voorjaar van 2015 kan ze dan wellicht niet meer aan.
De bereidheid van de regering tot toegevingen heeft niet lang geduurd.
Met het verstrijken van de dagen werd de massale betoging herleid tot
een fait divers en alle aandacht afgeleid naar de rellen in de marge ervan. Tot Open VLD en N-VA voldoende zelfvertrouwen hadden bijeen
gesprokkeld om in ruil voor de ‘vermogensbelasting’ een beperking
van de werkloosheid in de tijd te eisen. Een schijnmanoeuvre om de
vermogensbelasting helemaal van tafel te vegen. Terwijl staatssecretaris Tommelein (Open VLD) belooft na te gaan of leefloners wel echt
alleen wonen aan de hand van hun waterverbruik, vindt staatssecretaris
Elke Sleurs (N-VA), zelfs na Luxleaks en de fratsen van Marc Coucke,
dat de fiscus frauderende ondernemingen en burgers ‘met begrip en
als partners’ moet behandelen.
Loontrekkenden, werklozen, gepensioneerden, zieken, mensen met
een beperking en ook heel wat kleine zelfstandigen worden intussen
leeg geplukt. De indexsprong, de aanvallen op de ambtenarenpensioenen, op openbare dienstverlening, de werklozen en op het stakingsrecht
gaan gepaard met talloze kleinere maatregelen die allemaal samen een
flinke hap uit ons budget betekenen. Elke dag doen de rechtse coalities er een schep bovenop: laatst nog de prijsverhogingen bij De Lijn,
het niet indexeren met terugwerkende kracht van de weinige fiscale
aftrekken voor gewone stervelingen, de herziening van de indexkorf,
etc. Telkens worden de lagere inkomens het zwaarst getroffen.
De regering verdedigt dat met de stelling dat de concurrentiekracht
van de bedrijven hersteld moet worden en tienduizenden jobs gecreëerd
zullen worden. Maar zelfs ondernemerskrant ‘De Tijd’ erkent dat het
uitstekend gaat met de Belgische bedrijven. “Crisis bij Belgische bedrijven? Welke crisis?”, schreef ze op 15 november. Blijkt dat de bedrijven de opgestapelde reserves (240 miljard euro!) niet investeren, maar
vooral aan de aandeelhouders uitkeren. De regering weet dat ook wel.
Op een volle carrière verliezen loontrekkenden 25.000 tot 40.000 euro
met een indexsprong. Geen minister die wil zeggen hoeveel jobs dat zal
opleveren: “We leven in een markteconomie, niet in een planeconomie.”
Maar uit de begroting blijkt dat de regering er zelf geen vertrouwen in
heeft. Van de 1,2 miljard euro die de indexsprong de bedrijven in 2015
zal opleveren, verwacht ze dat 850 miljoen (2/3de) gaat naar verhoging
van de bedrijfswinsten en dus niet naar jobcreatie.
Zes november heeft getoond dat er een grote actiebereidheid is. Toch
moet elk van ons wellicht opboksen tegen collega’s die de illusie koesteren dat als we nu door de zure appel bijten, het nadien beter zal worden. Collega’s die denken dat er toch geen alternatief is, dat staken niets
oplevert en zich laten vangen aan de media-aandacht voor de rellen na
de betoging. We willen hen niet in de armen van de patroons drijven.
Meer dan ooit hebben we argumenten om hen te overtuigen. Pamfletten
en discussies op de werkvloer zijn daarbij onontbeerlijk, maar vooral
algemene personeelsvergaderingen: om de regeringsmaatregelen toe
te lichten, het actieplan te evalueren, de acties voor te bereiden, maar
ook om duidelijk te maken dat dit geen staking is van ‘de’ vakbonden,
maar van elk van ons, hierin bijgestaan door de vakbonden.
De vakbonden hebben van hun kant belang bij een dynamiek om iedereen bij de organisatie van het actieplan te betrekken. Waarom in
de sectoren en de gewesten geen open algemene vergaderingen in ge-
Linkse Socialistische Partij
Volg onze dagelijks geactualiseerde website voor nieuws, analyses
en voorstellen voor de strijd: www.socialisme.be
meenschappelijk vakbondsfront om de staking te evalueren en te
bespreken hoe we van 15 december een weergaloos succes zullen
maken? Waarom niet meteen ook algemene vergaderingen inplannen om na 15 december op democratische wijze te evalueren hoe
het in het voorjaar verder moet? Het zwakste punt uit ons actieplan
blijft: welk alternatief? De rechtse coalitie wijst er fijntjes op dat
ook de vorige regering heeft nagelaten om een vermogensbelasting
in te voeren. Het klopt dat als we Michel I kunnen wegstaken, we
meteen de afbraakpolitiek van een volgende regering, of ze nu Di
Rupo II, Peeters I of hoe ook heet, sterk afremmen. Maar deze be-
Meeting
LSP-Antwerpen
“Stop het sociale bloedbad.
Regering en besparingsbeleid
wegstaken!”
weging heeft een veel groter potentieel, gewoon de tripartite terug
aan de macht brengen, dat zou maar een afknapper zijn.
We hebben integendeel een regering nodig die even hard de belangen van de werknemers verdedigt als de huidige regering die van
de werkgevers. Onze personeelsvergaderingen hoeven zich niet te
beperken tot evaluatie en voorbereiding van de acties, ze zouden
kunnen bijdragen aan het uitwerken van een echt alternatief door
per bedrijf en per sector van onderuit een eisenprogramma van de
arbeiders stilaan tot leven te brengen. Door steeds terug te vallen op
het minste kwaad, de sociaaldemocratie voor het ABVV, de christendemocratie voor het ACV en de groenen voor sommige anderen,
hebben we slechts het bedje gespreid voor rechts om aan de macht
te komen. De arbeidersbeweging verdient betere vertegenwoordigers. Het ABVV van Charleroi-Zuid-Henegouwen roept al twee jaar
wie zich links van de sociaaldemocratie en de groenen bevindt op
om zich te verenigen in een brede linkse strijdpartij. LSP blijft daar
haar volle medewerking aan te verlenen.
De Linkse Socialistische Partij staat voor:
• Volledig herstel van de index, vrije loononderhandelingen en een minimumloon van 15€ bruto/uur!
Met verschillende sprekers, waaronder
syndicalisten uit Antwerpen
• Geen ondermijning van de arbeidscontracten
door onderaanneming, interim of andere precaire
banen!
woensdag 26 november om
19u30 in café Multatuli
• Handen af van het statuut van de openbare ambtenaren, geen afbouw van de openbare diensten,
geen privatisering en liberalisering, insourcing in
plaats van outsourcing!
(Lange Vlierstraat, zijstraat Nationalestraat)
• Handen af van ons pensioen. Herstel brugpensioen, vervroegd pensioen en eindeloopbaansystemen met ADV!
Iedereen welkom!
Contacteer ons om lid te worden of voor
meer info: [email protected]
https://www.facebook.com/antwerpseLSP
0485/40 07 80 (Geert)
• Optrekken van de pensioenen tot minimum 75%
van het laatst verdiende loon met een minimum
van 1500€ per maand!
• Stop jacht op werklozen, geen degressiviteit,
geen gemeenschapsdienst, maar volledige tewerkstelling door een veralgemeende arbeidsduurverkorting tot 32u/week zonder loonverlies!
• Nationalisatie van de sleutelsectoren van de
economie onder democratische controle door de
gemeenschap!
• De chaotische markteconomie en het private
winstbejag bieden geen enkele garantie op een
job. Voor een democratische opgestelde en door
de gemeenschap gecontroleerde planeconomie,
voor een modern en democratisch socialisme!
Op de gevestigde media moeten we niet rekenen om onze
standpunten en bekommernissen naar voor te brengen.
Ook inzake media geldt dat wiens brood men eet, diens
woord men spreekt. Daarom is socialistische media belangrijk. Koop maandblad De Linkse Socialist van onze
militanten voor 2 euro of neem een jaarabonnement van
(minstens) 20 euro.