بسم هللا الرحمن الرحيم سالك يك بيماري پوستي طوالني مدت بدون تب و درد مي باشد كه از ديرباز در كشور ما.
Download
Report
Transcript بسم هللا الرحمن الرحيم سالك يك بيماري پوستي طوالني مدت بدون تب و درد مي باشد كه از ديرباز در كشور ما.
بسم هللا الرحمن الرحيم
سالك
يك بيماري پوستي طوالني مدت بدون تب و درد مي باشد كه از
ديرباز در كشور ما بصورت بومي وجود داشته و در بسياري
از مناطق استان خراسان نيز مشاهده مي گردد .
در سالهاي اخير با توجه به شرايط زندگي حاشيه نشيني در اطراف
شهرها بويژه شهر مشهد و همچنين با افزايش موارد وتوسعه
پراكندگي جغرافيايي كانونهاي جديد اين بيماري بوجود امده
است .
اين بيماري بدليل شيوع فراوان وانتشارو پراكندگي در نقاط مختلف
كشور "نوع جلدي"و بدليل وجود مرگ ومير باال در صورت
عدم درمان بموقع "در نوع احشايي"داراي اهميت فراوان ميباشد
وضعيت بيماري در خراسان:
بيماري در استان خراسان بومي ميباشد و از كانونهاي قديمي
ان شهرستانهاي اسفراين سرخس مشهد و نيشابور ميباشد
در شهرستان مشهد كانون اصلي بيماري محدود به
بندگلستان طرقبه اب وبرق و رضاشهربودكه در دو سال
اخير شروع به پراكندگي در حاشيه شهر نموده است .در
اين مناطق شرايط زيست محيطي مانند ساخت و سازهاي
غير استاندارد معابرغيراسفالت ،جاري بودن فاضالب،
انباشتن نخاله هاي ساختماني و وجود كالهاي روباز يا
بقاياي كوره اجرپزي كه موجب رشد وتكثير پشه خاكي يا
تجمع سگهاي ولگرد و افزايش جوندگان ميگردد باعث
انتشار بيماري مي باشند.
عامل بيماري
يك انگل تك ياخته اي از جنس ليشمانيا ( (leshmaniaاست
كه انواع مختلفي دارد .بعضي از انها در انسان ايجاد
بيماريهايي بنام ليشمانيوزميكنند .ليشمانيوز جلدي يا سالك
بوسيله ليشمانيا تروپيكا و ليشمانيا ماژورايجاد ميشود.انگل
ليشمانيا جزو تك ياخته هاي تاژكدار بوده و در بدن ميزبان
مهره داراز جمله انسان در داخل سلولهاي بيگانه خوار
بافتها بشكل گرد يا تخم مرغي به اندازه 4-2ميكرون رشد
وتكثير پيدا ميكند در ميزبان بيمهره يا پشه خاكي كه ناقل
بيماري است و همچنين در محيط كشت به شكل انگلي دراز
،دوكي شكل ،ومتحرك و داراي يك رشته باريك به نام تاژك
ميباشد
ناقل بيماري:
ناقل بيماري پشه ريزي است به نام پشه خاكي يا فلبوتوموس كه
اندازه ان 2تا 3ميليمتر و بدن ان پرازموبه رنگ زرد مايل به
كرم ميباشد .پشه خاكي ماده خونخوار است واز خون انسان
وبعضي پستانداران تغذيه ميكند.پشه خاكي معموالهر 5روز
يكبار خون ميخورد و در موقع خون خوردن الوده ميشود و پس
ازحدود 10روز ميتواند الودگي را به ميزبان مهره دهر ديگر
منتقل كند .خونخواري پشه خاكي معموال درشب انجام گرفته
وروزها را در جاي تاريك و مرطوب ،در زيرزمين وقسمت
سايه دار اماكن انساني يا حيواني استراحت ميكند طول عمر
پشه خاكي بالغ يكماه است كه در اين مدت يك يا چند بار تخم
گذاري انجام ميدهد .تخمها پس از طي دوره هاي مختلف
(حدود يكماه ونيم ) به پشه بالغ تبديل ميشوند كه ميتواند پرواز
كند.
راههاي سرايت بيماري وسيكل زندگي انگل
زندگي انگل داراي دو مرحله است يك مرحله ليشمانيايي
وديگري مرحله لپتومنايي در مرحله لشيمانيايي كه به ان
اماستيگوت ميگويند انگل به صورت ارگانيسم فاقد تاژك با
بدن گرد يا بيضوي و گاهي دوكي شكل است كه در داخل
سلولهاي بيگانه خوار پستانداران وجود دارد و اجسام ليشمن
ناميده ميشود .
در مرحله لپتومونايي كه به ان پروماستيگوت نيز ميگويند از
تغيير شكل حالت ليشمانيايي بوجود ميايد در اين شكل انگل
تاژكي در قسمت قدامي دارد كه اين شكل انگل در دستگاه
گوارش پشه خاكي وهمچنين در داخل محيط كشت ديده
ميشود .انگل در فرم اماستيگوت در بدن ميزبان مهره دار
مثل انسان وحيوان قرار دارد و اغلب در داخل ماكروفاژها
زندگي ميكند پشه خاكي با مكيدن خون ،اماستيگوت را مي
بلعد و در دستگاه گوارش به مرحله پرو ماستيگوت تبديل
مينمايد اين فرم ارگانيسم با تقسيم بندي غير جنسي دوتايي
زياد ميشود و بعد از گذشتن 5الي 20روز تعداد انها زياد
شده به طوريكه سالك با نيش زدن پشه خاكي ماده الوده
،اين انگل به انسان سالم منتقل ده و باعث بروز زخم سالك
ميگردد .
سالك بوسيله انواع پشه خاكي هاي الوده به سه
طريق زير بوجود ميايد:
_1انسان به انسان
_2حيوان به حيوان
_3حيوان به انسان وبالعكس
دوره كمون:
در سالك بسته به نوع بيماري متفاوت است در ليشمانيوز
جلدي نوع مرطوب (روستايي)دوره كمون كوتاهتر
()4_1هفته ولي در ليشمانيوز جلدي نوع خشك
(شهري)اين دوره طوالني تر و بطور معمول
(8_2ماه)گاهي
1تا 2سال ميباشد
انواع سالك:
_1شكل خشك
_2شكل مرطوب
_3اشكال غير معمول
_4شكل مزمن
_5شكل لوپوئيد يا عودكننده
_6ضايعات ناشي از مايه كوبي
كه در اين نوشته به ذكر انواع خشك و مرطوب ان ميپردازيم
شكل خشك :
اين شكل بيماري داراي 4مرحله پاپول بي درد ،مرحله زخم
ودلمه،شروع بهبودي ،بهبودي كامل و به جاي ماندن
جوشگاه .
پس از گذشتن دوره كمون در محل گزش پشه پاپول
سرخرنگي ظاهر ميشود اين پاپول نرم و بي درد است و
در اثر فشار محو نمي شود گاه خارش مختصري دارد .پس
از گذشت چند هفته يا چند ماه پاپول فعال شده ضايعه
بزرگترشده واطراف ان را هاله قرمز رنگي فرا ميگيرد و
كم كم بر اثرتجمع سلولها در ان نقطه ضايه سفت ميشود
پس از گذشت 2تا3ماه پاپول بصورت دانه اي سرخ و برجسته با
سطحي صاف وشفاف وقوامي نرم در مي ايد .در اين هنگام گاه در
روي ان فرورفتگي به عمق mm1كه ته ان پوسته پوسته است ديده
ميشود به تدريج سطح اين دانه نرم ميشود و مايع سروزي ترشح
ميكند و باالخره ضايعه به صورت زخمي باز در ميايد .زخم
حدودي مشخص و حاشيه اي نامنظم و برجسته دارد كه روي ان را
دلمه اي كثيف و قهوه اي رنگ پوشانده است.اگر دلمه كنده شود
كف زخم فرورفته است .اطراف زخمداراي هاله اي صورتي رنگ
در مقايسه با بافتهاي اطراف وزير ان سفت به نظر مي
رسد.ضايعه بي درد و گاهي داراي خارش خفيف است هر چه تعداد
ضايعات بيشتر باشداندازه زخمها كوچكترو بهبودي انها سريعر است
بهبودي زخم به تدريج از مركز زخم شروع شده و دلمه شروع شده
و دلمه شروع به خشك شدن ميكند و بهبودي كامل پس از گذشت
12_6ماه و گاه بيشتر ضايعه كامال بهبود مي يابد واثر ان بصورت
جوشگاهي فرو رفته با حدودي كامال مشخص و حاشيه اي نا منظم
باقي ميماند .
شكل مرطوب :
اين شكل نيز داراي همان چهار مرحله سالك خشك مي باشد
ولي تظاهرات باليني آن تفاوتهايي به شرح زير دارند .
پس از طي دوره كمون ( چند هفته تا چند ماه ) ضايعه به
صورت جوش همراه با التهاب حاد ظاهر مي شود .پس
از دو هفته زخمي شده كه به سرعت بزرگ و دور آن
پرخون ميشود و زير لبه زخم خالي است و لبه زخم
داراي تضاريس و چرك زياد است جوش خوردن زخم
ازوسط و اطراف همزمان اتفاق مي افتد و بطور معمول
زخم ظرف مدت 4الي 6ماه پس از شروع آن به كلي
خوب ميشود و به ندرت درحالتهاي عادي بيش از 8ماه
طول ميكشد .
تشخيص :
بطور كلي تشخيص بيماري ليشمانيوز جلدي براساس آخرين
مصوبه كميته كشوري درانواع مظنون ؛ محتمل و قطعي به
شرح زير است :
ليشمانيوز جلدي :
تشخيص مشكوك ( ) suspected
وجود دانه يازخم پوستي بيشتر در نقاط باز بدن درمنطقه
آندميك كه بيش از 10روز طول كشيده باشد
تشخيص محتمل : ) probable ( :
وجود دانه يازخم پوستي كه به تدريج افزايش اندازه يافته ؛
اولسر آن گاه سطحي و برآمده است و گاه به صورت
زخمهاي عميق چركي و باكناره هاي قرمز رنگ مي باشد
تشخيص قطعي ( : )definite
ديدن انگل در گسترش تهيه شده از ضايعه پوستي
(اسمير يا كشت )
درمان ليشمانيوز جلدي :
درمان سيستمك با تركيب آنتيموان در مورد زخمهاي ماليمي
كه خود به خود محدود ميشوند به نظر خيلي گرانقيمت و
سمي ميرسد .فقط در موارد زير توصيه ميگردد ودرغير
اين موارد پيشنهاد ميشود درمان صورت نگرفته و با گاز
استريل پانسمان گردد :
.1كساني كه زخمهاي بزرگ چركي دارند .
.2كساني كه زخمهاي متعدد دارند .
.3زخمهاي كاسمتيك ( موجود در صورت )
تزريقات موضعي تركيبات آنتيموان ؛ محلول %10
بربرين سولفات ( ) berberin sulfateمحلول
%5مپاكرين يا امتين بكاربرده شده اند پمادهاي
موضعي نيز مورد استفاده قرارگرفته اند ولي نتيجه
خوبي نداشته اند .درمان فيزيكي با كورتاژ زخم –
اشعه ايكس با طول موج بلند – گرما و سرماي
موضعي نيز بكارگرفته شده اند
زخمهاي مربوط به ليشمانياهاي مختلف داراي
وضعيتهاي متفاوتي از نظر پاسخ درماني هستند
تصميم گيري در مورد درمان ليشمانيوز جلدي وسيع
و يا تغيير شكل يافته معموال با تركيبات آنتيموان 5
ظرفيتي درمان ميشوند .اگرچه مدت درمان مناسب
نامشخص بوده وازنقطه اي به نقطه ديگر متفاوت
است ؛ 20-10ميليگرم آنتيموان براي هركيلوگرم
وزن بدن روزانه به مدت 20-10روز توصيه شده
است .درمان را ميتوان تا مدت 30روز ( درمورد
زخمهايي كه به آرامي پاسخ ميدهند ) ادامه داد .
• در اشخاصي كه نقص پاسخ درماني وجود دارد
دومين و يا حتي سومين دوره درماني با تركيبات
آنتيموان ميتواند موفقيت آميز باشد درصورت عفونت
باكتريائي ثانويه بايد از آنتي بيوتيك و مراقبتهاي
موضعي زخم كمك گرفت .تزريق داخلي زخمي
آنتيموان پنج ظرفيتي نيز توصيه شده است .پوسته
روي زخم نبايد برداشته شود و استفاده از ضدعفوني
كننده هاي موضعي و آنتي بيوتيك هاي سيستمكيك
ندرتا مورد نياز است .
اخيرا تجويز موضعي پماد پارومومايسين به همراه متيل
بنزوتونيوم كلرايد در اسرائيل باتاخير زياد در درمان
ليشمانيائي با عامل L.Magorگزارش شده است .توصيه
شد در صورت تهيه پماد در كشور ( پارومومايسين +
اوره ) در موقع اپيدمي از اين پماد بجاي آمپول گلوكانتيم
استفاده شود .
كتوكونازول ketoconazoleبه ميزان 400-200
ميليگرم در روز براي مدت 6-4هفته روي حدود %70
بيماران بازخمهاي نوع L.Magorموثر بوده است .
درصورت عدم پاسخ درماني مناسب به تركيبات آنتيموان 5
ظرفيتي آمفوتريسين Bجانشين مفيدي خواهد بود .
روشهاي پيشگيري و مبارزه با بيماري :
الف ) حذف عوامل مساعد كننده :
.1بهسازي و ترميم شكاف ديوارها در مناطق مسكوني و نگهداري دام
و طيور
.2بهسازي كانالهاي روباز ؛دفع صحيح فاضالب و نخاله هاي
ساختماني
.3جمع آوري و دفع صحيح وبه موقع زباله هاي خانگي ( استفاده از
سطل زباله درب دار )
.4اتالف سگهاي ولگرد و مبارزه با جوندگان
.5تخريب و تسطيح اماكن مخروبه و متروكه
روشهاي پيشگيري و مبارزه با بيماري :
ب ) محافظت در برابر نيش پشه :
-1نصب توري ريز برروي پنجره ها و درب هاي ورودي
-2استفاده از پشه بند معمولي و ترجيحا آغشته به حشره كش كه براي
مدت طوالني اثر آن باقي ميماند .
-3استفاده از پمادهاو مواد دور كننده حشرات هنگام استراحت و
خواب در مناطق آلوده .
-4پوشانيدن زخم هاي سالكي به منظور جلوگيري از آلوده شدن پشه
خاكي هاي جديد و انتقال و انتشار بيماري به ديگران
سمپاشي
با توجه به عوارض زيست محيطي سم و تاثير كم آن در
كنترل بيماري فقط در نوع شهري ميتوان در كنار ديگر
اقدامات بهسازي و پيشگيري در شرايط خاص گاهي از اين
روش استفاده نمود .معموال سم پاشي موجب مهاجرت پشه
ها به مناطق مجاور و پيدا شدن انواع مقاوم ناقل ميشود و
بهترين راه براي ازبين بردن رشد و تكثير پشه خاكي
بهسازي محيط است
•تهيه كننده :
• هانيه وارسته حسيني نژاد
•دانشجوي ترم 8پرستاري
•كارآموزي بهداشت