Transcript AGRESJA Ewa Radtke-Pawłowska Zapraszają na warsztaty Małgorzata Połajdowicz - Mechanizmy działania i sposoby zapobiegania Cele zajęć Po przeprowadzonych zajęciach uczeń: • • • • rozumie pojęcie agresji rozumie mechanizmy działania agresji zna sposoby na opanowanie agresji próbuje.

AGRESJA
Ewa Radtke-Pawłowska
Zapraszają
na warsztaty
Małgorzata
Połajdowicz
- Mechanizmy działania
i sposoby zapobiegania
Cele zajęć
Po przeprowadzonych zajęciach uczeń:
•
•
•
•
rozumie pojęcie agresji
rozumie mechanizmy działania agresji
zna sposoby na opanowanie agresji
próbuje nawiązywać nieagresywne
kontakty.
Definicje agresji
AGRESJA – zachowanie nastawione na zadanie
bólu lub krzywdy drugiej osobie, (grupie osób).
AGRESJA – zachowanie ukierunkowane
na zadanie cierpienia innemu człowiekowi,
który jest motywowany do uniknięcia tego cierpienia.
Atak – użycie siły fizycznej przeciwko innym.
Agresja pośrednia – agresja okrężną drogą
skierowana na określoną osobę – złośliwe plotki,
złośliwe żarty – jak i agresja bezkierunkowa
(wybuchy złości przejawiające się krzykiem,
biciem pięścią w stół, etc.)
Irytacja – gotowość przejawiania negatywnych
uczuć za najmniejszym podrażnieniem.
Negatywizm – zachowanie opozycyjne, zwykle
skierowane przeciwko autorytetowi lub władzy,
które może nasilać się od biernego sprzeciwu, aż
do aktywnej walki przeciwko prawu lub utartym
zwyczajom.
Agresja słowna – wyrażanie negatywnych
uczuć zarówno formą (sprzeczanie się, krzyk), jak
i treścią wypowiedzi słownych (groźby,
przekleństwa).
Agresję najczęściej wywołuje PROWOKACJA,
zniewaga czy to słowna czy w formie fizycznej,
która:
wzbudza gniew, cierpienie, którego sprowokowana osoba
chce się pozbyć i reaguje agresywnie (bądź ucieka),
wzbudza pragnienie rewanżu, demonstracji siły,
lub wzbudza chęć ukarania za niezgodne z normami
zachowanie.
Dostrzeganie agresywnych uczuć i ich wyrażanie.
Dzieci
Abyi młodzież
móc dostrzegać
coraz częściej
odczuciazachowują
drugiej
Młodzi
ludzie
powinni
zrozumieć,
że złość,
się
osoby,
w sposób
musząagresywny;
oni należą
najpierw
ich agresywne
wściekłość
i się
agresja
donauczyć
natury
zachowanie
uświadamiać
staje
sobie
się swoje
coraz
uczucia,
każdego
człowieka
i dlatego
teżbardziej
oni mogą je
dopuścić
bezwzględne
doi tego,
i niepohamowane.
by się
oraz
odczuwać
wyrażać,
bezpojawiły,
strachu czy
otwarcie
je wyrażać.
poczucia
winy,
bowiem
dopiero wtedy
da się
Przekraczają granice, ponieważ
nie mają
je kontrolować
i konstruktywnie
najmniejszego
wyczucia
co do uczuć innych
przezwyciężać.
ludzi.
„Kiedy jestem wściekły...”
„Malowanie uczuć”
wściekłość
opanowanie
zdenerwowanie
spokój
strach
odwaga
bezradność
pewność siebie
„Podróż z krainy wściekłości do spokoju”
Spokój
„Denerwuje mnie u Ciebie...”
„Jesteś naprawdę w porządku, ale denerwuje mnie u Ciebie...”
„Dziękuję Ci bardzo, że mi to powiedziałeś.”
Rozpoznawanie przyczyn wściekłości i agresji.
Agresja zarówno u nas samych, jak i u innych
ludzi, nie rodzi się z niczego.
Z reguły nie zdarza się, aby napadała nas bez
żadnej przyczyny. Na nasze zachowanie i
działanie zawsze wpływają konkretne
motywy.
Kto zna przyczyny swojej agresji, temu
jeszcze daleko do panowania nad nią, ale
może on o wiele łatwiej sobie poradzić z
podobnym zachowaniem.
„Atak na zamek”
„Wściekłe skojarzenia”
wściekłość
stopnie
nauczyciel
szkoła
Opanowanie i przezwyciężanie złości i agresji
Aby młodzież mogła przyswoić
sobie prospołeczne zachowania
oraz nabyć umiejętności
rozwiązywania konfliktów, musi
najpierw nauczyć się panować
nad własną złością, a agresywne
impulsy w stosunku do innych
ludzi odreagowywać w
kontrolowany sposób.
„Otrząsanie się ze złości”
„Siła i bezsilność”
Budowanie poczucia własnej wartości i silnej osobowości
Dzieci i młodzież przejawiający społeczną agresję,
sprawiają często wrażenie silnych i zdolnych do
stanowienia o sobie samych. To pozory. Zwykle są
bardzo niepewne siebie i zależne od zdania innych
ludzi. Bezsilność, wynikająca m. in. ze słabości ich
osobowości, jest przyczyną wielu wrogich ataków.
Pozytywne poczucie własnej wartości redukuje
niepewność, zmniejsza obawy, a tym samym
skłonności do agresywnego zachowania.
„Jestem dumny”
„Jestem dumny z tego, że...”
„Taki jestem”
JA
Nawiązywanie nieagresywnych kontaktów
Pomimo silnej potrzeby społecznej przynależności wielu młodych
ludzi coraz częściej ponosi klęskę przy nawiązywaniu kontaktów z
innymi. Aby nie dopuścić do takich sytuacji, powinni oni najpierw
nauczyć się nastawiać psychicznie na innych, odsuwając na drugi
plan swoje potrzeby. Dzieci muszą nauczyć się przebywania ze
sobą, a nie współzawodniczenia - czyli bycia wciąż przeciwko
sobie. Muszą przekonać się, ile poczucia bezpieczeństwa i ile
radości zyskają dzięki wspólnemu realizowaniu jakiegoś zadania z
innymi osobami, a także dzięki zrobieniu czegoś dla drugiego
człowieka. Praca nad nawiązywaniem i rozwijaniem
nieagresywnych kontaktów pozwala na zrodzenie się pozytywnych
uczuć w stosunku do siebie nawzajem i przygotowuje podłoże do
konstruktywnego rozwiązywania konfliktów.
„Transport na plecach”
„Tam, gdzie kończy się cała złość”
Co czujesz ?
• na skórze
• na języku
• w rękach
• na stopach
• w sercu
Co słyszysz?
Co widzisz?
zaangażowanie
EWALUACJA
wiedza
10 8 7 6 5
koncentracja
uwagi
4 3 2 1
współpraca
z innymi
Zajęcia przygotowały
Małgorzata Połajdowicz
Ewa Radtke-Pawłowska