Pozytywna atmosfera w klasie

Uczniowie mają określone potrzeby i postawy, które trzeba zrozumieć i się nimi zająć.

Uczniowie chcą: (czego?)

• Akceptacji, poczucia własnej wartości oraz poszanowania

dla swojej szkolnej i pozaszkolnej tożsamości, odkrycia ich zainteresowań, odczuć, pomysłów, życia rodzinnego, kultury itd.;

• Przynależności do grupy i nawiązania więzi z rówieśnikami

w szkole;

• Możliwości wyboru, współdecydowania oraz zaangażowania

w przebieg lekcji;

• Osobistej odpowiedzialności, autonomii, niezależności; • Pozytywnych, osobistych relacji z nauczycielem; • Celowej oraz wymagającej nauki w szkole; • Wiary we własną umiejętność rozumienia i przyswajania

wiedzy;

• Czynnego zaangażowania i uczestnictwa zamiast nudy; • Twórczej pracy; • Realizacji osobistych celów; • Nauki poprzez zabawę; • Licznych okazji okazji

Uczniowie chcą: (czego?)

• Uznania dla wysiłków i sukcesów; • Zaufania; • Zróżnicowania procesu nauki; • Okazji do wspólnej nauki, a także nauki indywidualnej; • Nie stwarzania sytuacji, w której mogliby odczuwać wstyd,

czy unikania nakłaniania do nauki za pomocą pochlebstw;

• Zrozumieć strategie uczenia się oraz rozwiązywania

problemów;

• Programu nauczania „dla ludzi”, łączącego ich życie

pozaszkolne z przedmiotem nauczania;

• Jasnych reguł, procedur oraz struktury lekcji, która

wyraźnie określa oczekiwania odnośnie zachowania i nauki;

• Szczegółowych, precyzyjnych informacji zwrotnych; • Dobrowolnej pomocy ze strony nauczycieli; • Minimalnego współzawodnictwa w klasie; • Nauczycieli o wysokich, a zarazem realnych oczekiwaniach

wobec uczniów;

• Sprawiedliwego traktowania przez nauczycieli.

Nauczyciele chcą: (czego?)

• Otoczenia bezpiecznego pod względem fizycznym; • Współpracy wśród uczniów oraz między nauczycielami a

uczniami;

• Wzajemnego szacunku wśród nauczycieli i uczniów; • Inspirujących pod względem wizualnym warunków w klasie; • Pozytywnych, osobistych relacji z uczniami; • Zróżnicowania oraz innowacji w modelach dydaktycznych (np.

nauka na zasadzie śledztwa, alternatywne oceny, zintegrowane jednostki materiału, korzystanie z osiągnięć techniki);

• Niższego poziomu współzawodnictwa wśród uczniów; • Przejrzystej organizacji systemu edukacji oraz struktury

klasy;

• Jasnych i sprawiedliwych reguł, oczekiwań oraz traktowania; • Wsparcia rodziców; • Wsparcia dyrekcji; • Dostępu do pomocy dydaktycznych i technicznych; • Poczucia kontroli nad przebiegiem i wynikiem lekcji; • Ciągłego poczucia postępu.

JASNO OKREŚLONE REGUŁY, PROCEDURY, ORAZ STRUKTURA LEKCJI STANOWIĄ WSPÓLNE PRAGNIENIA UCZNIÓW I NAUCZYCIELI

WIĘKSZOŚĆ UCZNIÓW CENI SOBIE ZAJĘCIA, NA KTÓRYCH PANUJE DYSCYPLINA. CHCĄ CZUĆ SIĘ BEZPIECZNIE.

AKTYWNE UCZESTNICTWO W ZAJĘCIACH JEST WAŻNE DLA NAUCZYCIELA I DLA WIĘKSZOŚCI UCZNIÓW. WOLĄ ANGAŻOWAĆ SIĘ CZYNNIE.

POZYTYWNE RELACJE MIĘDZY UCZNIEM, A NAUCZYCIELEM TAKŻE STYMULUJĄ ATMOSFERĘ NA ZAJĘCIACH. (szacunek dla ucznia)

OBNIŻENIE POZIOMU RYWALIZACJI W KLASIE, CHOCIAŻ ELEMENTY ZDROWEJ RYWALIZACJI SĄ WSKAZANE.

NAUCZYCIELOM UDAJE SIĘ STWORZYĆ POZYTYWNĄ ATMOSFERĘ NA LEKCJI WÓWCZAS, GDY UZNAJĄ EMOCJONALNE POTRZEBY UCZNIÓW I DĄŻĄ DO ICH ZASPOKOJENIA, A NIE GDY NARZUCAJĄ IM SWOJE POGLĄDY

Czynniki pobudzające motywację ucznia to:

• Bezpieczeństwa emocjonalnego • Zabawy (ciekawy, użyteczny temat) • Wiary w siebie (poczucie sprawności) • Poczucia przynależności (więzi) • Władzy (osobista kontrola i uznanie) • Wolności (wybór i niezależność)

ABY ODNIEŚĆ SUKCES WE WSPIERANIU KONSTRUKTYWNEGO PROCESU NAUCZANIA, NAUCZYCIELE MUSZĄ STARAĆ SIĘ ZASPOKOIĆ POTRZEBY UCZNIÓW.

ZADANIE

• Postaw się na miejscu ucznia i zastanów się, która z 6 potrzeb jest dla Ciebie najważniejsza? Uzasadnij wybór.

Bezpieczeństwo Emocjonalne

• Stwórz sprzyjające warunki np.: wraz z wiekiem presja społeczna (klasa) coraz bardziej utrudnia wielu uczniom nieskrępowane przyznanie się do niewiedzy. Możliwość konstruktywnej nauki zwiększa się, gdy nauczyciele są świadomi tej dynamiki i tworzą emocjonalne bezpieczne środowisko, w którym normę stanowi przyznanie się do braku wiedzy w procesie jej zdobywania.

Stwórz sprzyjające warunki poprzez:

1. Popieraj podejmowanie ryzyka w procesie nauki oznacza to przyznanie, że jako nauczyciele nie wiemy wszystkiego 2. Stwórz ciepłą, osobistą atmosferę oznacza to uwrażliwienie na pozaszkolne życie uczniów i wiedzę o nich Bliższe informacje o uczniach wspierają proces nauczania.

Zabawa

• To co robisz, ma być ciekawe i pożyteczne dla uczniów.

• Czas jaki uczniowie spędzają w szkole musi być dla nich ciekawy, zabawny i celowy, powinien też dawać satysfakcję.

1. Dostosuj zadania przedmiotowe do zainteresowań i języka uczniów.

2. Zaintryguj uczniów. (doświadczenia) 3. Stwarzaj okazje do konstruktywnego, czynnego zaangażowania (uczenie przez działanie) np. wcielenie się w postaci historyczne, pisanie instrukcji do zadań.

4. Przekazuj wiedzę uwzględniając indywidualne potrzeby dzieci. (różne sposoby przyswajania wiedzy – macie wybór wykonania pracy np. ustnie lub pisemnie.

5. Spróbuj powiązać program nauczania z rzeczywistością poza szkolną.

Wiara w siebie

• Pomóż uczniom rozwinąć wiarę w to, że potrafią się uczyć. (rozbudzenie wiary w sukces).

1. Służ dodatkową pomocą (oczywiście wymaga to czasu i cierpliwości oraz chęci nauczyciela) 2. Na bieżąco sprawdzaj poziom zrozumienia materiału.

3. Nie zawstydzaj i nie schlebiaj 4. Przekazuj konstruktywne i precyzyjne informacje zwrotne. Informacja nt. ile uczniowie rozumieją z lekcji szybka, dokładna, opisowa informacja zwrotna, to podstawowy wymóg skutecznego nauczania.

5. Uczyń celem kształcenia sam proces nauki – a nie efekty. Uczniowie uczą się pilniej, częściej podejmują ryzyko w nauce, mają lepsze wyniki i są silniej zmotywowani w klasach, w których kładzie się nacisk na proces nauki, indywidualny wysiłek oraz zrozumienie.

-ograniczenie jawnego porównywania wyników -angażowanie dzieci w samodzielną ocenę własnej pracy -Dostosowanie postępów w nauce do tempa pracy uczniów.

6. Naucz dzieci wyznaczać cele edukacyjne i do nich dążyć 7. Opracowując zadania pamiętaj o ostatecznych celach – spotkanie tam gdzie się znajduje

Poczucie przynależności.

• Pomóż uczniom zwiększyć ich poczucie własnej wartości, więzi i szacunku.

• Potrzeba przynależności dla większości ludzi stanowi silny czynnik motywacyjny.

• Dorośli odczuwają osobistą satysfakcję postrzegając siebie jako wartościowych członków społeczności, w których się obracają (rodzina, praca, kręgi towarzyskie).

• Potrzebę przynależności mają także dzieci.

• Dla ucznia jest bardzo ważna troska, akceptacja, szacunek ze strony nauczyciela.

• Wsparcie nauczyciela jest jednym z wyznaczników frekwencji uczniów i wypełniania przez nich obowiązków szkolnych

1. Pokazuj uczniom, że troszczysz się o nich niezależnie od ich postępów w nauce. (Większość z nas wie jak nawiązać osobisty kontakt z uczniem: dzień dobry, kilka słów, mówienie po imieniu itp.) 2. Stwórz rodzinną atmosferę i etykietę w klasie. (moje drogie dzieci).

3. Wprowadzaj zajęcia wymagające współpracy. (tworzenie grupy).

4. Wykorzystaj godziny wychowawcze aby omówić sprawy osobiste i te związane z nauką.

5. Organizuj zajęcia podczas których uczniowie mogą zobaczyć siebie w innym świetle.

6. Przydzielaj obowiązki uczniom. (obowiązki pozwalają rozwinąć umiejętności, poczucie odpowiedzialności, charakter).

Władza i wolność

• Umiejętność dokonywania wyborów oraz ćwiczenie odpowiedzialności.

• Większość uczniów pragnie większego poczucia odpowiedzialności, samodzielności oraz niezależności.

•Zachęcaj uczniów do szczerego wyrażania

poglądów.

•Kiedy wyrażą swoje przekonania, potraktuj

je z szacunkiem.

•Słuchaj gdy komunikuje pośrednio lub

wprost swoje potrzeby

•Nie poniżaj •Zachęcaj podopiecznych do pracy na

wysokim poziomie – uświadom im, że wysiłek zmienia wszystko.

•Poproś żeby część zadań wymyślili sami.

1. Dawaj swobodę wyboru 2. Zabiegaj o informacje zwrotne od uczniów i odpowiadaj na nie.

3. Wspólnie ustalcie zasady obowiązujące na lekcji 4. Niech uczniowie wymyślają i prowadzą zajęcia 5. Ucz samooceny

DZIECKO/UCZEŃ ZAWSZE MUSI ODCZUWAĆ KONSEKWENCJE SWEGO ZŁEGO ZACHOWANIA. KONSEKWENCJE WYCHOWUJĄ — KARY NIE !

KIEPSKA OBSŁUGA KLIENTA PRAWIE ZAWSZE ŚWIADCZY O KIEPSKIM ZARZĄDZANIU I ZŁYCH STOSUNKACH PANUJĄCYCH WEWNĄTRZ INSTYTUCJI

NIC CHYBA NIE ZACHĘCA SKUTECZNIEJ NIŻ SUKCES I NIE DEPRYMUJE TAK JAK KLĘSKA.